TEXELSCHE COURANT Met Oaitschland tegen het Bolsjewisme 54ste Jaargang Zaterdag 8 November 1941 Eerste blad No. 5599 Texelsche Berichten Zwakheid en Kracht. Uitgave Firma Langeveld en Oe Rooij Den Burg Texel Telefoon 11 Hoofdredacteur: G. Joh Duinker. Zijdie zich sterk weten te houden in de strijd van het leven, vermogen wel eerbied een bewondering te wekken, doch zelden valt hun de zachte ver- tioosting van sympathie ten deel Heb ben ze daaraan dan in het geheel geen behoefte meer? Ik geloof van wel Ook zij hebben vaak oogenblikken, waarin het hun moejte kost, aan zichzelf gelijk ter blijven; dan snakken ze wellicht naar een bemoedigend woord, naar een handdruk, die^van begrijpen en mee voelen getuigt. Maar ze hebben nu een maal de groote menigte achter zich ge laten en terug kunnen zij niet. Ze moe ten verder, altijd verder en het zal hun lot zijn dat het steeds eenzamer zal worden om hen heen. Zwakheid is on tegenzeggelijk voor de medemensch aantrekkelijker dan kracht; zij doet een beroep, ook wel ee# weinig op onze ijdelheid, maar toch voornamelijk op die edele behoefte, welke bij de mees ten aanwezig is, om tegemoet te komen, aan te Vullen en te beschermen; hoe veel te meer nog waar zwakheid met hulpbehoevendheid gepaard gaat. Wan neer is aan een moeder, van alle le- vensperioden, haar kind het allermeest dierbaar? Is bet niet dan, als het haar als hulpeloos wichtje in de armen ligt, en van haar liefdeblik de eerste zonne stralen moet opvangen? Als het de handjes uitstrekt naar haar alleen en zoo geheel van haar afhankelijk is? Een moeder, die ontrouw wordt (ran haar hulpbehoevend kind ze is er zeker wel eens geweest en zal wellicht nog wel eens komenmaar ze zal toch wel altijd blijven behooren tot de uiter ste zeldzaamheden. Een kind heeft het veelal nog het beste in de wereld, ook te midden van ellende en nood. Hoe veel moederlijke harten hebben zich niet voor Duitsche en Oostenrijksche kinde- ïen ontsloten; hoe is er allerwege ge tracht aan het lot van de hongerende Russische kleinen tegemoet te komen. Het kind korpt veelal in de eerste plaats de vrouw in de tweede. Maar de vrouw is bezig zich door zelfstan digheid meer en meer aan de roep van ..zwakheid" te onttrekken. We kunnen de tijdstroom niet tegen houden en zouden dat ook niet wen- schen. Iets zwak te willen houden, dat door inwendige kracht sterk geworden ïs, het zou de grootste zonde zijn. Im mers er blijven er nog zoo velen, aan wie we de warmte van ons hart kun nen schenken; daar zijn er ook, die sterk geweest zijnde, buiten eigen toe doen wederom zwak zijn geworden. Denken we slechts aan hen, die door een onverbiddelijk noodlot zijn getrof fen, denken we aan onze ouden van da gen, denken we bovenal aan onze klanken. „Wie ik het meest heb liefge had?" vraagt de Génestet in zijn teer en innig gevoeld gedichtje: 't Was niet de slanke bruid. 't was niet de moeder van mijn kroost. „Wie ik het meest heb liefgehad Dat was mijn kranke, 't was de moede, d' uitgeteerde, 1 Van wie ik leven beide en hopend sterven leerde, Toen 'k weenend aan haar sponde zat". ZONDAG, 9 November 1941. 1HI1I1HW VOOR HOOFD EN HART. |||||||HII| ZONDAG. Wacht nooit het gunstige oogenblik af, maar schep het. MAANDAG. Slechts wat gij zijt, bepaalt uw waar de. Niet wat gij hebt. DINSDAG. Is het geluk iets anders dan een hoog en edel levensdoel gevonden te hebben? (Couperus). WOENSDAG. Niets van het leven moogt gij schu wen of verwerpen. Gij moet alles ver- reinen. (Fr. van Eeden). DONDERDAG. Voorwaarts moeten we, of we willen of niet; onze tred zal vaster zijn, als we steeds vooruit, niet achteruit blikken. VRIJDAG. Niet de mensch met de aanleg be klimt de hoogste top, maar hij, die zijn vermogens goed gebruikt, beklimt de top. ZATERDAG. Doe of onderneem niets, zoolang ge toornig zijt. Ge zoudt immers ook niet in zee steken, zoolang de storm nog woedt? IIIIIIIIIIIIIUIII HOE LAAT Illlllllllllllllll o DE ZON. Za. 8 Nov. op 8,48; onder 18.00 Zo 9 Nov. op 8,50; onder 17,58 Ma. 10 Nov. op 8,52; onder 17,56 Di. 11 Nov. op 8.53; onder 17,55 DE MAAN. Za. 8 Nov. op 21,20; onder 12,25 Zo. 9 Nov. op 22,15; onder 13,09 Ma. 10 Nov. op 23,13; onder 13,56 Di. 11 Nov. op 24,18; onder 14,25 Laatste Kwartier Wo. 12 Nov. 6,53. HOOG WATER OP TEXELS REE. Za. 8 Nov. 0,17 en 12,34 Zo. 9 Nov. 0,51 en 13,10 Ma. 10 Nov. 1,29 en 13,50 Di. 11 Nov. 2,12 en 14,36. Springtij: 19 November MOOIE PROMOTIE. Onze vroegere plaatsgenoot, de die renarts H. H. J. Fredenks, is bij besluit van de Secr.-Generaal van 't Departe ment van Landbouw en Visscherij be noemd tot plaatsvervanger van de In specteur van de Veeartsenijkundige Dienst in het District Nooïd-Holland. De mogelijkheid is groot, dat eerstdaags de heer Frederiks in deié functie ons eiland komt bezoeken om het werk der plaatselijke dierenartsen te controleeren. AUTO BOTST TEGEN GEVEL. Twee auto's, de eene kwam uit de Weverstraat, richting Schildereinde, de andere uit de Parkstraat, botsten Don derdagmiddag op de hoek Parkstraat Weverstraat tegen elkaar. Een der au to's, een zware wagen, werd tegen de muur van het perceel, bewoond door de familie H. C. Ran gedrukt. Deze gevel werd niet beschadigd, maar die van de familie Jb. Keijser werd zoo geducht ge raakt, dat hij op een plaats scheurde. Bo vendien werden twee steenen palen om ver gereden. Op de hoek KoogerstraatSteenen plaats ramde een auto een zware ijzeren paal, een betonnen plaat werd vergrui- zeld. Persoonlijke ongevallen deden zich niet voor. J. DISTRIBUTIE-NIEUWS VOOR TEXEL. Broodbonnen voor aardappelen- en bietenrooiers. Uitsluitend voor het aardappelen- en bietenrooien mag de dist/ibutiedienst weder extra broodbonnen uitreiken. Voor andere oogstwerkzaamheden (dor- échen, bollenrooien, ander bollenwerk, enz mogen deze bonnen niet worden verstrekt. Inlevering bonnen voor opslagaardappelen door handelaren. Handelaren in aardappelen mogen van hen, die hun aardappelenkaarten V bij den'distributiedienst hebben laten af stempelen, ter verkrijging van winter aardappelen inr\emen de bonnen 05 t.m. 14 (10 stuks) in één bloc, niet van elkan der verwijderd. Deze eenheden dienen in veelvouden van 20 stuks en njet minder dan 20 stuks in zakjes MD 258 met ont vangstbewijs MD 201 aangeboden te worden bij den distributiedienst. Eén bonstrook (bon 05 t.m. 14) is een eenheid Eén eenheid is 171 /s kg. Op het ont vangstbewijs wordt liet aantal eenheden vermeld. Heeft men bv. 137 bonstrooken ontvangen, dan kan men inleveren 120 eenheden, de overige 17 bonnen kunnen een volgende maal met nieuw ontvangen strooken worden ingeleverd De inleve ring voor deze bonstrooken kan dage lijks geschieden Int geen geval mag men deze bonnen opplakken. i De Distributiedienst. Inlevering bonnen winkeliers. r Winkeliers dienen op de voor hen be stemde dagen in te leveren de volgende bonnen en wel voor 's morgens 12 uur. Voor brood alle bonnen 42. Ook de bonnen van de bloemkaart kunnen inge diend worden voor brood. Voor gebak (zie brood). Van de boter- en vetkaart 51 en 52 ge plakt op vellen MD 18, 50 op een -vel. Men moet er aan denken, dat 1 bon een half rantsoen is. Op het ontvangstbewijs worden heele rantsoenen verantwoord Ook unnen nog hoogstens 9 bonnen van 39 en 40 te zamen worden ingeleverd. Voor kaas: de bonnen 145 t.m. 148. Voor eieren- uitsluitend de bonnen „een ci en de bonnen „Ein Ei", minstens 10. Voor vleesch: alle bonnen 42 en nog hoogstens 99'/2 rantsoen van bon 41. Voor vleeschwaren alle bonnen 42 en nog hoogstens 9'/2 rantsoen van bon 41. Voor melk; alle bonnen 42 en de nieu we bon. Voor aardappelen alle bonnen 41 en verder bon 42. Voor vet: Slagers dienen de bonnen 53 voor vet a s. Maandag in te leveren bij de distributiedienst op vellen MD 18 (50 op een vel. Bewijsje MD 201.) WAT ER GEBEURDE 8 NOVEMBER 1576: Pacificatie van Gent geteekend. 1674 De dichter Milton te Bunhill over leden. 1855: De Zambezi-watervallen door Li vingstone ontdekt. 9 NOVEMBER: 1799: Napoleon Bonaparte neemt als eerste consul in Frankrijk het be wind in handen. 1918: Keizer Wilhelm II komt in Neder land aan. 10 NOVEMBER. 1483: Maarten Luther te Eisleben ge boren. 1655: De eerste trekschuit in de vaart (Gronmgen-Leeu warden) 1890 De componist Cézar Franck te Pa rijs overleden. 11 NOVEMBER: 1616: Het Academie-gebouw te Leiden afgebrand. 1918: Wapenstilstand van Compiègne. HUISSLACHTINGEN. Men verzoekt ons er de aandacht op te vestigen, dat huisslachtingen verricht zullen worden uitsluitend op Maandagen en >vel bij de slagers en, indien dit ver langd wordt, ook in de Noodslachtplaats. Voor een vlotte gang van zaken is het beslist noodzakelijk dat de varkens niet later dan om 9 uur 's morgens bij de slagers zijn bezorgd. BINNENLAND DOOR EEN AUTO werd (te Winscho ten het 2-j zoontje van de neer H. op slag gedood. VOOR MAARTEN HZ. TROMP zal te Den Haag een standbeeld worden opge richt. Oud-gezant Dr. H P Muller heeft aan Den Haag f 5000 voor dat doel gele gateerd. BIJ DE GEREF. KERK te Wieringer- werf werden twee fietsen weggenomen, waarvan men twee arbeiders uit Amster dam, die in de buurt werken, verdacht. Bij onderzoek bleek, dat ze de karretjes mee naar Amsterdam hadden genomen. DE ZUIVELBEREIDER J.H. te Bergen onttrok volgens de Alkmaarsche Crt dui zenden 1. melk aan de consumptie. De daaruit bereide boter verkocht hij tegen veel geld. Dat moest spaak loopen Hij en nog 12 personen, die op de bon wer den gezet, zullen straks heusch niet met hun neus in de boter vallen WINTERHULP ontving in Mei f253000 in October wel een half millioen. Wel een bewijs van de toenemende belang stelling voor het nobele werk van dit instituut. Opnieuw wbrdt een beroep ge daan op alle Nederlanders. Steunt naar vermogen, niet alleen door uw financi- eele bijdragen; maar ook door propagan da te maken en door, zoo mogelijk, zelf aan het inzamelen van geld voor WHN deel te nemen OOST. BIJ DE 50-JARIGE ECHTVEREENIGING VAN ARIE ELLEN EN GEERTJE VISMAN. 12 November, volgende week Woens dag dus, is het 50 jaar geleden, dat Arie Ellen en Geertje Visman in de echt wer den verbonden Helaas, van een „brui loft" zal er wel mets kunnen komen. Want Ellen heeft zes jaar geleden een lawaai opgeloopen, die hem nog steeds aan het bed kluistert. Hij heeft het te kwaad met het hart Dat is gevaarlijk en oppassen is de boodschap. De laatste tijd voelt de krasse baas zich vrij goed en hij heeft al eens aan dokter gevraagd ,,of-ie er niet eens een kort tijdje uit l^on, öm te probeeren, misschien zou-ie weer aan de beterende hand kunnen ko men" Maar da dokter mocht het niet toestaan. Dat valt voor de bruidegom niet mee Hij is nog zoo helder van geest en hij zou zoo graag nog eens de buurt op willen, beurzen met zijn oud- collega's, naar de loswal, naar Ooster end, waar het Oostëind de laatste jaren zulke groote veranderingen heeft onder gaan, dat het als het ware een villawijk is geworden Jaar in, jaar uit het bed te moeten houden is een hard gelag en vooral voor iemand als Ellen, die wel een vijftig jaar op zee heeft gezeten. Hij was visscher en in zijn hart is hij het nóg. Geen wonder! Waar ga je je tenslotte beter thuis ge voelen dan in je schuit temidden van de golven, de wind en .de vogels? Elf jaar was-ie, toen-ie al mee mocht, naar de schuit, toen nog zonder motor. Natuur lijk beviel hem die eerste reis best en Arie wist zeker, dat-ie ook visscher wil de worden, net als zijn vader. Niet, dat het toentertijd zoo'n rijk be staan opleverde: Ellen weet te vertellen, van slechte tijden: Weinig visch en toch lage prijzen, maar de zee trok nu een maal sterker dan een vak ,,op het dro ge". En drie van zijn vier zonen zijn na tuurlijk ook op het water „beland". Maar wat Ellep door .zijn kwaal ook los heeft moeten laten: Zijn opgewekte geest mocht hij behouden, daar kunnen de omstandigheden hem niet van beroo- ven! En wie hem een kort bezoek brenpt (een lange visite heeft de dokter afgera den; dan maakt Ellen zich veel te druk), wordt getroffen door de moed, die uit zijn heldere oogen straalt. Zeker, veel moet hij missen, maar veel mag hij nog genieten, Ellen. Daar in het kleine ka mertje met 'zijn ruiten op het westen, waar je de stormen kan zien aankomen, daar wordt door hem nog in alles mee geleefd. Wanneer het weer ruw is en de najaarsregens tegen de ruiten kletteren, is-ie in gedachten op zee, bij zijn zoons. „Waar zouden ze nu zitten?" vraagt El len zich af, als we even een praatje met hem zijn komen maken. De zee, dat enkele woord, wekt veler lei gedachten op. Schoone wolkenluchten, kabbelend water, rijke vischvangsten en daartegenover het stormgeweld met huizenhooge golven, gekapseisde scheep jes, geruineerde opvarenden.... Toch „De toekomst van Engeland is afhankelijk van die van de Sov jet-Unie". Zoo sprak Winston Churchill. Naar het zich laat aanzien, ziet het er dan voor zijn land slecht uit. De bolsje wieken zijn immers nog steeds op de te rugtocht op alle fronten. Het zal niet lang meer duren of 't heele Krim-schier- eiland is in handen van de Duitschers en hun bondgenooten Vliegtuigen hebben in bet succes ook in dit gebied een belang rijk aandeel; verscheidene transportsche pen, waarmee de bolsjewieken op het laatste nippertje nog dachten te ontsnap pen, zijn tot zinken gebracht en een flink getal is beschadigd. Aan de Zwarte Zee is Feodosia genomen, het aantal gevan genen loopt in de duizenden en de oor logsbuit is niet te overzien Ook in 't Donetz-bekken duurt deop- marsch voort Van de belangrijkste plaat sen, die daar genomen zijn, noemen we Koersk, een knooppunt van spoorwagen. VARKENSPEST. Een nieuw geval te Ursem kostte zes biggen het leven. DOOR VALLEND GESTEENTE is in de mijn te Terwinselen een 53-j. arbei der, gehuwd en v^der van zes kinderen, gedood. DE WONING van prof dr. L. Brouwer te Blaricum is afgebrand na 't aansteken van een gaskachel, door een der huisge- nooten, nadat gordijnfen vlam hadden ge vat. Van de inboedel werd maar een gedeelte gered. Het geheele huis (van hout gebouwd en met riet gedekt) brandde af. Ook de kostbare bibliotheek van de professor, een w i s- kundige van internationale ver maardheid. ging grootendeels verloren. Huis en inboedel waren niet verzekerd, wat ons vap n wis-kundige wel wat be vreemdt. heeft Ellen er nooit spijt van gehad, vis scher te zijn geworden. Eerst had-ie een kleine zeilschuit. Met zoo'n vaartuig was je voor 100 pet. van het weer afhanke lijk en aan een behoorlijke gemeubileer de boterham kwam je haast niet toe. Al was,het nog zulk gunstig visch-weer, wanneer er geen wind was, dié je zeilen bolde, kon je werkloos toezien. De gril len van moeder natuur, die je met een prachtige gelegenheid naar buiten stuurt erh je plots een booze snuit toe te ste ken en op een onheilspellende bui trac- teeit. En dan op tijd met je zeilertje binnen te komen Ook daar weet je als visscherman met een gouden-vak-ju bileum van mee te praten! Ik heb wel eens gezegd, toen we net in zulk bar weer zaten: „Wanneer ik heelhuids thuis kom, krijgen ze mij niet meer mee...." Natuurlijk was-ie de volgende keer toch weer van de partij. Ellen heeft zelf nooit schipbreuk geleden, hij is bepaald onder c^n gelukkig gesternte geboren, maar dat wil niet zeggen, dat hij niets gezien heeft van het vreeselijke, dat de woeste elementen kunnen aanrichten. Ellen heeft een paar keer een „buurman" schip, dat bij je in de buurt viscKt on dersteboven zien drijven, een keer op de Waddenzee en een keer bij Vlieland. En heeft u toen nog menschen kun nen redden? vragen we. Helaas, nee, daar was geen gelegehr heid meer voor. In beide gevallen zijn de schuiten met man en muis vergaan Over de uitkomsten gesproken! Zei lers kwamen niet gauw aan een spaar potje toe; als je het wat verder wilde brengen, moest er een motor aan te pas komen Wat was Ellen rijk, toen-ie het zoo ver had gebracht! Dat was in 1927, toen de oude schuit aan kant werd ge daan. De moeilijkste jaren lagen nu ach ter de rug. Zijn zoons groeiden op en ko zen ook het ruime sop. Al spoedig von den ze het te benauwd op die „kleine schuit", die elke avond binnenliep Ze gingen zich op de kottervisscherij toe leggen en met succes! Maar vader voelde zich best tevreden als visscherman-in-klein-bestek. En als- ie het nog eens over moest doen en weer mocht kiezen, zou-ie het' toch weer met zijn schuit en zijn zee wagen, dat staat vast! En moeder de vrouw? Ook een vrien delijk mensch, vol zorg voor haar man, die door haarzelf wordt verpleegd: „We hebben in al die jaren nog nooit een verpleegster over de vloer gehad Dat doet mijn vrouw allemaal zelf. Toen ik nog goed was, heeft ze eerst vader en moeder zoo goed geholpen als ze maar kon!" besluit Ellen. En dan nemen we afscheid van de krasse bruidegom, die 72 jaar is. Hè, als dat hart er maar eens wat meer werk van maakte, denken we bij onszelf: Zijn eetlust is nog uitstekend. Hij is nog zoo goed „bij de tijd!" Doch we moeten ons nu eenmaal schikken. Ellen kan het, hij is een voorbeeld voor velen. Eén uit dui zend is ook de bruid, wier huisje 'n toon beeld van Hollandsche zindelijkheid is. Alles glanst en glimt. Endat knapt ze allemaal nog alleen op. Doch.wie Ook in het n.-deel van het Oostfront worden successen behaald Met onverge lijkelijke moed trekken de Finnen tegen de communistische benden op. Bij ver rassing namen ze Paatene, hun vijanden kregen zelfs geen kans iets van beteeke- nis ïh deze stad te vernielen. Intusschen komen steeds meer Sovjet- gruwelen aan het licht, vooral in de Oe kraïne, waar de bevolking wel heel erg van de terreur der bolsjewieken te lij den had. Terecht schreef het Zwitser- sche blad Finanz und Wirtschaft, dat een gruwelijke ramp Europa getroffen zou hebben, indien Duitschland niet bijtijds de bolsjewieken te lijf was gegaan. Zondag werd met 4050 booten door de bolsjewieken getracht uit Leningrad te komen, maar een hagel van projectie len trof de schepen, waarvan de meeste dan ook spoedig gezonken waren. De overige moesten wel terugkeeren. Met tanks werd op een morgen een uitval gewaagd; men dacht van de sche mering gebruik te kunnen maken, maar ook deze onderneming mislukte; ze ein digde met zware verliezen voor de vij- .and Zoo wint Duitschland op alle fronten. Zoo wordt het bolsjewistisch gevaar met de dag meer de kop ingedrukt. DE NOORDERMARKTBOND aan de Langedijk had vorige maand een omzet 'van bijna f 375 000. Vorig jaar Oct. f266 duizend gld. VOOR DE LOONBELASTING komt in het bedrag, waarover die geheven wordt, door het Ziekenfondsenbesluit geen verandering HERINNERD wordt aan het Genepaal Pardon NVV, waardoor het mogelijk is zonder bijbetaling weer lid van dat Ver bond te worden. VANDAAG sluit de termijn. TWEE VERHUURDERS 'van kippen- boeten te Heerhugowaard, die Helder- sche vluchtelingen te veel geld afnamen (f4 en f5 per week) kregen f 40 boete. Ook moesten zij het te veel ontvangen geld terugbetalen. haar ziet, zou moeder Ellen ook geen 73 geven: Ze is nog vlug en vief en haar donker haai- wil van de grijze kennissen van de oude dag nog niets weten Ook haar hebben we nog vele goede jaren toegewenscht. En toen we we^er over de vet-bemodderde wegen van Oost en Oosterend de boerenkarren rijden af en aan met voederbieten van 't land naar de opslagplaats huistoe fiet sten, dachten we onwillekeurig aan dat stukje in ons vorig nr.; dat stukje over die „vergeten jubilea". Dat zou ook op moeder Ellen van toepassing zijn. Moedei Ellen, die zeven kinderen heeft grootgebracht en het nog steeds aan ijver en levenslust niet laat ontbreken. J. Mededeelingen van Tcxels Bioscoop-Theater. Illlllllllll HAREMGEIIEIMEN. Hier volgen eenige perscritieken. De Telegraaf:De grootste attrac tie van dit eerste Spaansche product, dat in ons land eenige bekendheid gaat ver werven. is de stem van Imperio Argen tina, een zeer mooie zangeres, die zeker bekendheid zal verwerven. Alg. Handelsblad: Verdienstelijk spel van de drie hoofdpersonen, indrukwek kende woestijntafereelen Het Vaderland; .Als dit een jong product/is dan houdt de Spaansche filmindustrie nog schoone beloften in. Want niet alleen dat het camerawerk uit stekend is, dat de decors prachtig van sfeer zijn en dat de montage met kun dige hand is uitgevoerd, maar de regie is er op treffende wijze in geslaagd het geheel te brengen binnen de zwoele, drukkende atmosfeer van de Afrikaan- sche woestijnstammen. De wereldbe roemde Imperio Argentina, de zangeres vap de Spaansche liederen en de sle pende Argentijnsche tango's, speelt de vrouwelijke hoofdrol. Aixa. Met inner lijke bewogenheid soms ook wat luch tig geeft zij een fraaie uitbeelding van de cabaretster, die tegen haar wil met de Kaïd huwt De Cetem: .Een romantische ge schiedenis in' een romantische omgeving, hetgeen de liefhebbers van avontuurlij ke Arabische vertellingen wel genoegen zal doen. Ill EEN LACH EN EEN TRAAN. Hij zou nog boffen Met het diploma Handelshoogeschool in de zak vroeg hij de directeur van een bankinstelling te spreken en tijdens het wachten maakte hij een praatje met de jongste bediende. Een druk kantoor hier, hè.... wat denk je, zou er hier plaats zijn voor ie mand met een academische opleiding? Misschien valt u met uw neus in de boter, antwoordde het klerkje, want als de baas deze maand mijn salaris niét op vijf gulden per week brengt, neem ik' subiet mijn ontslag!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1941 | | pagina 1