my PTT 5 i ALBERT. minimum recensies. iiiiiiiiiiiiii EOl-g dctb Uw- iSirdyrkLxa^- paJck-ct: op tjcLkoTnatr (£ini NlcoLxcl6x- TiS ootó- Op-tcjd/j) Dat boxxuMh IT mat" dLcv^cLelijloL QJci^ juist dxi volledig ©fcq tqdxqg/ r/V- (ft)cLxt i£: bcsQurL voU) ande weck,; kaucLond/ Liefst op 1 of 2. RU duitschlSnd Wie kleurt (|||||ll!IIIIIIIIIIIIIIUIIIIIUUllllllllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllli!llllll!lll||||ll Carin Hermelin-Törnblom, An- derson, de Profeet. Uit het Zwee.dsch vertaald door N. Ba- senau-Goemans. Prijs f 3,25. Uitg. Ploegsma, Amsterdam. „Anderson, de profeet" is een boek van bijzonder gehalte. De hoofdpersoon, An derson, is een sterke, nobele gestalte, die, als dé liefde in een onwaardige vorm tot hem komt, zich zelf overwint door zijn eigen ik te vergeten voor anderen. Anderson leeft van een sterk innerlijk centrum uit. Doordat hij het leven kent en de moeilijkheden en de strijd van het menschenhart, weet hij anderen te helpen en te bemoedigen. In bepaalde opzichten doet dit boek denken aan „De kluizenaar" van Ebba Pauli. „Anderson, de profeet" heeft echter zijn eigen ac centen, de problemen en moeilijkheden der menschen liggen hier vaak anders. Maar de fust, de kracht en de bemoedi ging, die van dit boek uitgaan, zijn gelijk aan die van het beroemde Zweedsche boek „De kluizenaar". D. Hans, Onder de kansel. Met 10 illustraties. Prijs f3,90. iTitg. Ploegsma, Amsterdam. In de kerk zijn hoofdzakelijk zij aan 't woord, die op de kansel staan. Dit is echter het geluid van iemand, die onder de kansel vertoeft. Een stem uit de ge meente dus! Op een boeiende en vaak geestige, maar altijd opbouwende wijze, geeft de auteur in dit boek zijn gedachten over de eeredienst weer, over het moeilijke ambt, de tegenstellingen en overeenkomst in de groote-stadskerk en het kleine dorpskerkje, over de pre dikanten, met en zonder toga, de kerk gangers, die op tijd of te laat komen, over de kanselstijl, het muzikale element ir. de kerk, en zoo meer. De heer Hans is, behalve een bekend auteur en vlot journalist, tevens 'n vooraanstaande fi guur in het kerkelijk en godsdienstig le ven van ons land. Als auteur verstaat hij de kunst van het schrijven als religi eus mensch, heeft hij 'n warme belang stelling voor het geloofsleven, zooals dit in en buiten de kerk tot uiting komt. Het zijn deze beide kanten van zijn persoon lijkheid, die in het boek „Onder de kan sel" naar voren komen. Zijn opmerkin gen en beschouwingen zijn misschien niet altijd systematisch de heeer Hans zelf zegt, dat zij meermalen het karakter dragen van invallendé „losse" onderwer pen maar toch zit er lijn in zijn be toog. Enkele stukken zijn reeds afzon derlijk gepubliceerd. Er was opvallend veel waardeering voor deze artikelen. Deze zal stellig óók aanwezig zijn voor dit met warme belangstelling en eerlij ke overtuiging geschreven boek. Anke Servaes: Kindertoevlucht. Ing. f3,50. Geb. f4,50. Uitg. N. V. Hollandia, Baarn. Naar de uitgeefster ons Woensdag meldde is Anke Servaes' nieuwste boek gettfeld „Kindertoevlucht". Zij geeft in dit boek de beschrijving van het leven in een tehuis voor jongens en meisjes, alsmede van enkele vrouwen, die hun roeping volgden door zich te belasten met de verpleging en verzorging van de kinderen, die in dat tehuis een toevlucht vonden. Een boek, dat zeker de aan dacht verdient. We hopen er uitvoerig op terug te komen. Sjoert Schwitters: Wie doet er mee? Een boek vol verhalen, knutselwerkjes en raadsels. Uit gave Van Holkema en Waren- dorf N.V., Amsterdam. 132 blz. met veel illustraties, deels ge kleurd, en vele bijlagen. Prijs gecartonneerd, met spiraalrug f2.50. Een boek, waarvan uitgeefster en sa mensteller ongetwijfeld veel plezier zul len beleven. Zien is koopen. Dat geldt ze- 'ker van dit boek, waaraan bovendien nog de bijzondere attractie is verbon den, dat deelnemers aan daarin opgeno men wedstrijden (kleuren, knippen, tee kenen, kruiswoordpuzzle), meedingen naar juweeltjes van prijzen, als bv. een meisjesbureau met 20 boeken, een com plete electrische trein, stoommachine, armbandhorloge, schaatsen, enz. Voor het heele gezift staat er wat in. Aardige en spannende verhalen, handwerkjes vcor meisjes, gezelschapsspelen, raadsels bij de vleet. De beschrijving met afbeel dingen voor het maken van een zweef vliegtuig, modellen voor figuurzagen, 'n bouwplaat voor een korenmolen, een zoekplaat, eefl muziekstukje.Dat al les en nog meer, gedrukt op mooi zwaar papier, deels opgekleurd papier, de bouwplaat op ivoorkarton. Een boek om van te houden en dus om te bezitten. Het zal de jeugd van ons land verove ren. VERVOLGVERHAAL VOOR DE JEUGD. 3.) „Hoe langer, hoe mooier", riep Pim uit. „Hebben ze aan jou geld geleend?" „Neen, rfeen, of eigenlijkze heb ben het van mij gewonnen", antwoordde Albert. „Spelen jullie dan om geld? Die jon gens met jou.... met zoo'n kleine jon gen misselijk." t „Enenik moet het,hun te ruggeven.... en je weet, dat ik maar zoo weinig zakgeld hebik deed het juist om wat te winnen.... en nu heb valt ovgr boord, maar wordt door een zoon van Maaike-meu gered Zij krijgt in het groote gezin een eereplaatsje. Verder zijn hoogtepunten in dit verhaal; de Al lerheiligenvloed, welke vier zoontjes van Maaike-meu het leven kost; de tocht over het ijs naar Friesland om 't geld kistje van Marleneke op te sporen; de reis met een kermistroep naar Brabant, de slag op de Zuiderzee waarin d^ Span jaarden klop krijgen; het bezoek van de Prins aan het dorp van Maaike-meu. Een aantrekkelijk boek, dat door de ge schiedenis van Marleneke ook voor onze meisjes een zekere bekoring heeft. (G. JOH. DUINKER). WERELDNIEUWS IN WEINIG WOORDEN JAPAN. Een treinbotsing bij Tokio kostte 20 personen het leven. VEREENIGDE STATEN Een barkas van de Philippijnen is in de baai van Manilla op een mijn ge- lcopen. Van de 12 koppen kwamen er zes om. Kapitein Von Werra, drager van' 't ridderkruis, is als jachtvlieger gesneu veld. Hij slaagde er in Januari in, uit 'n gevangenkamp in Canada te ontvluch ten en na veel moeite in Duitschland te rug te keeren. Hij. was een der dapper ste en actiefste vliegers. FRANKRIJK. Generaal Weygand, alg. gedele geerde der Fransche regeering in Afri ka. is met pensioen gegaan. In een dag order aan de natie heeft maarschalk Pé- tain met groote lof van de verdiensten van -de generaal getuigd. In de dagorder welke generaal Weygand tot het Fran sche leger in Afrika richtte, zeide hij o m., dat het sterk, gedisciplineerd en eensgezind achter zijn chef, maarschalk Fétain moest blijven staan. Die houding rechtvaardigt iedere hoop. VOOR DE JEUGD NIEUWE PRIJSRAADSELS. 254. Wat zal morgen gisteren zijn en wat was gisteren morgen? 255. Ik kom maar eenmaal in een mi nuut voor, tweemaal in een moment en niet een keertje m een eeuw. Ik ben. -256. Het is van mijzelf, maar jullie ge bruiken het meer dan ikzelf en toch hebben jullie het niet van mij geleend, gc-kocht of gekregen. 257. Ik spreek iedere taal. Ik ben. Nog een week. Dan hebben er van de nieuwe reeks weer tien raadsels in de krant gestaan. Dan verwacht ik jullie briefjes weer. Tot volgende keer. Met vriendelijke groeten, Jullie OOM KO. J. D. van Brink: Het Postzegel- boek. 4e herziene druk. Uitg. N. V. Hollandia, Baarn ing. f2,75. Geb. f3,50. Een boek niet alleen voor clè pasbe- ginnende- verzamelaar maar ook voor hen, die er zich al jaren mee. bezig hou den. Practisch, doelmatig. Een onuitput telijke vraagbaak.' Dr. Ir. M. H. Damme, dir.-generaal der PTT, gaf over dit beek een zeer gunstig oordeel. We ho pen er binnenkort meer van te vertel len. Houdt het onderwijl in gedachten, pcstzegelvrienden. J. Tersteeg: De kunst van Brief schrijven. Uitg. Van Holkema en Warendorf N.V. 236 blz. Ing. f 1,90. Geb. f2,90. - Brievenboeken zijn er genoeg, maar niet een haalt er bij Hit. Veelal bevat ten die boeken een reeks brieven van de meest uiteenloopende aard. De gebrui ker zoekt in het register de brief op, die hem het meest lijkt (verzoekschrift, sol licitatie, of minnebrief) en die schrijft hij over. Wie in het boek van J. Tersteeg zulke „overschrijf brieven" denkt aan te treffen, vergist zich. Neen, dit boek is voor de pienteren, die zich de mceite willen getroosten, na te lezen en te overdenken, waarom een brief zóó en niet anders geschreven moet worden. Een boek voor beginnelingen? Neen, vol strekt niet. Ook degenen, die meenen, dat zij de pen wel aardig kunnen han- tceren, vinden in dit werk menige be hartigenswaardige wenk. Niet alleen 't schrijven van particuliere brievên wordt behandeld; ook de handelscorrespondent vindt hier veel van zijn gading. Een fijn boek voor ieder, die van zijn taal houdt en haar duA liefst niet mishandelt. Toch deen velen dit, zonder het te weten. Gaarne wenschen we schrijver en uitge ver daarom een groot debiet toe. Het zal her schrijven van „goed Nederlandsch", dus vrij van „tante Betje-stijl" en vrij van „vreemde insluipsels" zeker in de hand werken. ik zoveel verlorenik kan het niet teruggeven.... weet jij er iels op?" en in zijn geest daagde plotseling een schijn van hoop, dat Pim hem zou kunnen helpen. „Je moet het natuurlijk teruggeven, je ïhag niets aan 3e schuldig blijven. Maar het hoeft niet alles ineens." „Ik heb maar zo' weinig zakgeld en als ik niet weet te zeggen, waar het ge bleven is, snappen ze hier, dat er iets iskan, kan jij me helpen En de angstige ogen keken hem smekend aan. „Neen," zei Pim beslist, „je weet best, dat wij ook niet veel zakgeld hebben. En al had ik nog zoveel, ik zou het toch niet geven voor dat smerige gedoe. Hoe kom je toch zo dom?" „Ik. v ik won eerst zoveel..maar de laatste tijd ging het mis." Anke Servaes, Internaat. Ro man. Uitg. NV. Hollandia, Baarn 332~ blz. fS,9(X Geb. f4,90. Anke Servaes is een goed vertelster en dat er graag naar haar wordt geluis terd, bewijzen de herdrukken van boe ken als „Kinderen die over zijn", „Moe der Liesbelh" e.a. Zij schrijft gevoelig en zuiver; ze doet het heel eenvoudig en ei straalt warmte, 'innige goedheid uit. Ook uit het pas verschenen boek, dat „Internaat" heet. We maken hier kennis met meisjes, „opgeraapt aan de zelfkant van het leven", ondergebracht in een scort opvoedingsgesticht. We leven hun leven mee, van vroeg tot laat en wor den ontroerd. We vatten groote gene genheid op voor „moeder Geertrui", die de moeilijke er^ vaak ondankbare taak heeft aan die gestrande scheepjes weer roer en richting te geven. Een boek met veel aangrijpende tafereelen; de ka- rakterteekening van de hoofdfiguur vooral mag uitstekend worden genoemd. J. E. Kuiper:De Zangers van de Prins. Met ill: van Aart v. Bre da. 288 blz. Uitg Ploegsma, Am sterdam. Ing. f 2,60. Geb. f 3,65 Een boek voor jongens en meisjes van 10-14 jaar, die van de vele en spannen de avonturen in dit levendig geschreven verhaal zeker zullen smullen. Het ver plaatst ons naar de tijd van de Tachtig jarige oorlog. De strijd tusschen de Prins wiens figuur 't heele boek beheerscht en zijn volk aan de eene kant en de Spanjaarden aan de andere kant is in volle gang. We maken kennis met Maai- ktpmeu, die met baar groote gezin in een doipje bij Hoorn woont. Negen rakkers van jongens heeft ze, maar ook maken r.og twee neefjes deel uit van haar ge zin Vluchtelingen uit de Beemster trach ten per schuit naar Friesland uit te wij ken, maar een Spaansch galjoen zet hen na. De spanning stijgt ten tóp. Boeren en visschers snellen te hulp en zoo we ten de vluchtelingen te ontkomen. Een meisje van 10 jaar, Marleneke genaamd. „Hm...." kwam Pim veelbeteeke- nend, „maar dat moet nu .uit zijn. Wan neer krijg jij je zakgeld?" „De eerste van iedere maand". „En het is nu de derde. Dan moet je toch nog wat hebben". „Daar heb ik ze al wat van gegeven. Maar ik moet wat op zak hebben, an ders merken ze het hier. Ik ben toch al zo bang, dat vader zal vragen, wat ik met de rest heb gedaan. Ik moet er dan maar wat op verzinnen." „Nu zie je eens precies, in wat een geknoei en gelieg je je gestoken hebt. Maar je weet, wat je beloofd hebt. Schrijf nu maar een briefje aan die mis punten, dat je niets meer met ze te ma ken wilt hebben, maar dat je de eerste van iedere maand iets van je schuld zult* afdoen. En dat geld zal ik ze dan wel brengen, dan kunnen ze meteen eens ho- Een fijne plaat om te kleuren. Daar is wat moois van te-maken! Er zijn twee hoofdprijzen en vier troostprij zen: drie kansen voor kinderen van 7-8-9 jaar en drie voor kinderen van 10- 11-12 jaar. Om jullie niet te haasten, heb ik gemeend de tijd voor inzending niet te kort te moeten nemen. Graag heb ik de platen niet later dan Dinsdag over een week (9 Dec.) in mijn bezit. Naam, voornaam, adres en leeftijd opgeven De prijs kan dan niet met St.-Nicolaas wor den uitgereikt, maar jullie hebben de tijd, om van deze plaat iets bijzonders te maken. Jullie kunnen haar, nadat ze door mij' is beoorde'eld, weer terugkrij gen; dit vinden jullie zeker prettig. Ik hoop, dat jullie er geruime tijd met veel genoegen mee bezig zullen zijn. Ik ben benieuwd naar het resultaat. (Tekening-Volk) ren, hoe ik over de zaak denk". En Pim, die niet bang was voor een krachtig woordje, verheugde er zich bij voorbaat op, hoe hij die „mispunten" eens de waarheid zou zeggen. „Maar.ma^r," aarzelde Albert en hij werd vuurrood. „Wat maar? Is er nog iets anders?" „Neen, neen", zei de ander haastig en Pim had helaas nog niet voldoende men senkennis, om te begrijpen, dat er wel degelijk nog, iets voor hem verbor gen werd gehouden. „Houd je maar goed, nu kómt alles nog wel in orde", zei Pim bemoedigend, toen hij wegging, „als je je maar niet /meer met die jongens bemoeit". Dagen lang liep hij rond met de over weging, of hij er toch wel goed aan had gedaan, Albert te beloven, dat hij hem met zou verraden. Zo dolgraag had hij aan zijn moeder de zaak voorgelegd, maar hij meende wel heel zeker te we ten, dat zij de ouders van Albert zou hebben gewaarschuwd. En nu hij de ar.gst van de jongen voor zijn ouders ge zien hacS; kon hij daar niet "aan meewer ken. Bovendien, hij had nu eenmaal zijn woord gegeven. ,?Het zal nu toch wel uit zijn, hij heeft een flinke les gehad", troostte hij zich. Heel wat minder gerust zou hij geweest zijn, als hij A®)ert had kunnen zien, zo als deze na zijn vertrek wanhopig voor zich uit was blijven staren en eindelijk, in een poging om zich te vermannen, tot zich zelf verklaarde: „Daar had hij toch niets aan kunnen aoenen als het uitkomt, kan ik al tijd weglopen." (wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1941 | | pagina 6