dfiet <3era £inóa ciïofi. KLOOSTERBALSEM HET IS NIET ECHT. Texelsche Berichten S PIT IN DENRUG Ds. H Bakels, (Haarlem), schrijft ons d.d. 30 Maart: Eerst- heden krijg ik de Texel- sche Courant van 21 dezer in han den, en daarin las ik aan het slot van uw artikel over het Oera Linda Bok uw vraag aan even- tueele lezers, of ze u ook kunnen inlichten over iets, dat met dat befaamde stuk li teratuur in ver band staat. Misschien kan ik dat eenigszins doen. Voor vele jaren namelijk las ik dat boek, dat in het bezit was van een mijner di akenen te Enkhuizen (ik was daar toen Doopsgezind predikant), die met een me juffrouw Over te Linden (familie van Cornelis over de Linden van Den Hel der) getrouwd was Ik had reed^ veel over dat boek gelezen en gehoord. De Enkhuizer familie geloofde vast in de echtheid ervan. Toen ik het gelezen had, sloeg ik een gat in de lucht. ,,Hoe was 't mogelijk (dacht ik bij mij zeiven), dat één verstandig mensch zou denken, dat 't geen reusachtig" geslaagde mystifi catie was?'' Als theoloog proefde ik, dat de godsdienstige ideeën, die er in verkondigd woeden, geschreven zijn door een modern theoloog van zeg 't jaar 1860. Precies de z e 1 f d e'godsdiepst-ideeen. Daarom geloof ik tamelijk vast, dat de moderne theoloog Ds F. Haver- s c h m d t de schrijver was. Als ,,Piet Paeltjens" (zijn pseudoniem als schrijver van „Snikken en grimlachjes") had Ha- verschmidt bewezen, buitenissigheden te kunnen bedenken en schrijven. Dat hij 'n buiten-'t-gewone-kader - mensch was, is gebleken uit zijn onder uitzonder lijke omstandigheden bedreven zelf moord (met een scheermes in een kast), waarvan ik de akelige bijzonderheden vernomen had van een vriendin-van- hem. die ook al te Enkhuizen woonde. Maar bovendien Het boek is stikvol ongelooflijkheden en plompe grappen, waarvan zelfs 'n o s voelt, dat ze grap pen zijn „Texel" zou oorspronkelijk Tekstland zijn. Daar stond dan, zegt de auteur, de Hóófd-tempel onzer Ger- maansche voorvaderen en in dien tem pel werden de heilige teksten van hun sociale èn godsdienstwetten bewaard. Vandaar de naam „Textland" en dat ei land noemen wij thans „Texel" Als men nu weet, dat 't Latijnsche woord „textum" komt van 't L a t ij n - 1 s c h e werkwoord texere, dat weven beteekent, en dat een textum oorspron kelijk een geweven lapje was, waarin een heilige spreuk was geweven, en dat de oude Romeinen zulk een lapje als „sca- p.elier" (gelijk thans nog de Ropmsch-ka- tholieken met heilige penninkjes enz. doen), op de bloote borst droegen dan vraag ik: „Hoe konden onze Ger- maansche voorvaderen hun heilige, misschien vóór-Romeinsche wets- en godsdienstspreuken in 's hemelsnaam met een L a t ij n s c h woord TEXTEN noemen?. Enz enz. En dan die Germaansche zeelui, die Alexander de Groote's aftrekkend leger van de monding van den Indus met hun schepen overbrachten naar Griekenland terug! Zeker om Afrika heen!! En een van die Germaansche zeelui heette T e u n i s! Ook al een gewone L a- t ij n s c h e naam (Antonius; denk maar aan 't bekende Driemanschap van An tonius, Octavianus en Lepidus even voor het begin onzer jaartelling). En die Teu- nis was zóó geacht, dèt men hem ver- trouwlijk „neef Teunis" noemde, ge lijk de Transvalers spraken van „o o m Paul" (Krüger), enz., enz. En die neef Teunis was zóó beroemd, dat z ij n naam „Neefteunis" later over de geheele toen maals beschaafde wereld bekend werd en dat zelfs de Romeinen hun Zee-god Neptunus noemden, wat dan, volgens den auteur van 't Oeralindebok, niets an ders was dan een verbastering van „Neef Teunis" En die Germaansche zeelui, die Alexan der's troepen weer veilig in Griekenland hadden gebracht, voeren toen weer te rug door de Middellandsche Zee, en om Spanje heen naar Germanië terug, zeker om op Texldnd (Texel) in hun Hoofd tempel de Godheid te danken voor hun behouden thuiskomst. Maar toen ze om Spanje heen voeren, moesten ze daar eens landen. Natuurlijk aan een kade. En daarom, zegt de auteur, heet die plaats nog heden „C a d i x" of „Cadiz". Enz. enz. Ziedaar eenige plompe aardigheden, die 'k steeds onthouden heb. Ik ben ver* zekerd, dat ik er nog heel wat zou vin den, als ik het boek nóg eens las. Hoe kon een Dr. Verwijs er in loopen? Misschien door zijn al te groote „ge leerdheid", een eigenschap, die al menig „geleerd" man van de wijs heeft ge bracht. Enz., enz. Ik ben overtuigd, dat 't raadsel van de vraag, wie de auteur was, niet is opge lost Maar menschen als Ds. Wirth zijn op wetenschappelijk gebied onbetrouw baar te rekenen naar alles wat ik van en over hem las. Hij is m.i. het slachtof fer van een mode-van-de-laatste 30 jaar om Germanië in de hoogte te heffen, wat natuurlijk prijzenswaardig is, maar wat door middel van onwetenschappelijkhe den m.i. niet geschieden mag. Haarlem. H. BAKELS *)U begrijpt, dat ik hier niet over het moreele karakter van Dr. Wirth spreek. Ik ken den heelen man niet. BIJ HET ZILVEREN JUBILEUM VAN DE HEER W. EELMAN. Met een enkel woord werd in 'n* vorig nummer in het verslag van de vergade ring van polder Burger-Nieuwland ge waagd van het 25-jarig jubileum, dat de heer W. Eelman dezer dagen als be stuurslid vierde. En de jubilaris, man van alle eenvoud, zal bij zichzelf gedacht hebben „Zoo was het net goed!" Maar zijn vele vrienden zullen dit stellig niet met hem eens geweest zijn en u begrijpt, dat wij deze gelegenheid om een praatje met hem te maken over het wel en wee van de polder, welker belangen hij steeds op voorbeeldige wijze heeft gediend, niet graag wilden verzuimen. Eigen belangen wegcijferend, heeft hij altijd met hart en ziel voor die van het algemeen ge arbeid. Het sprak danook vanzelf, dat de vergadering haar voorz. met algemeene stemmen herkoos. We kunnen het best met elkaar (de bestuursleden bedoelt hij) vinden, merkt Eelman op. Natuurlijk verschil len de inzichten wel eens en levendige discussies zijn niet zeldzaam, maar daar de^. Polder bij ons allen steeds nummer één is, is het karakler dier besprekingen eigenlijk altijd opbouwend en zijn de re sultaten vruchtdragend Heeft een der bestuursleden Woens dag niet „gedreigd" met een: „Ik treed ook af, wanneer jij je niet herkiesbaar stelt?" In 1917 werd de heer Eelman tot be stuurslid gekozen en wel in de vacature ontstaan door het overlijden van de heer Aug. Keijser, terwijl de heer B. Bakker zijn vader, de heer C. Bakker, opvolgde. Bakker werd tot voorz. benoemd, welke functie hij tot op zijn 70e jaar heeft ver vuld (Bij het bereiken van de zeven kruisjes moet ontslag worden verleend.) In 1934 werd de heer Eelman het voor zitterschap opgedragen. Sindsdien is er in de polder veel in gunstige zin veran dering: Daarbij denken we in de eerste plaats aan de bemaling! Herinnert u zich nog het Nieuwland van vóór negen jaar, toen menige winter de polder blank stond We hebben er menig keer de schaatsen ondergebonden enje kon er raak rijden! Voóral bij aanhoudende Noord oostenwind heerschte er ware waters nood, want dan was het met de afvoer gedaan. Immers wordt via polder Waal- en-Burg geloost. Enkele ingelanden had den onderling een molentje laten bou- IIIHIIIIIII VOOR DE JEUGD DE OPENING VAN DE EERSTE SPOORWEG IN ONS LAND. (1839t (Slot.) „Waarom moest er een spoor komen9" vervolgt de woedende schipper van de trekschuit. „Heb ik jullie niet altijd prachtig bediend? Ben ik ooit een mi nuut te laat vertrokken? Mijn roef is ge zellig. Mijn jagertje kent zijn werk. Nog nooit heb ik een ongeluk gemaakt Ik vraag nog eens: waarom moest er een spoor komeh?" „Ja. e, kijk es, Berends," zegt er een, „de spoor gaat veel vlugger In een half uur. Berends lacht schamper. „Dat praatje heb ik al wel honderd maal gehoord, heerschap. In een half uur naar Haarlem. Ik moet het eerste zien, voor ik het geloof. En jullie?" Tja, de omstanders weten het niet. „Zal' ik jullie eens wat zeggen," ver volgt de beurtschipper. „Ik zou vandaag dat reisje met de spoor niet graag mee maken." ..Waarom niet. Berends?" „Er gebeuren ongelukken. Bij mij za ten jullie rustig Maar in dat ding! Heb ben jullie die smalle ijzertjes gezien? Als dat goed gaat, is mijn naam geen Berends meer. En dan dat gehots. Nog voor Sloterdijk zijn de reizigers ziek. Maar er gebeuren erger dingen." „Wat Berends?" „Dat ding rijdt veel te snel. Als je daar in zit, wordt je door de vaart de adem afgesneden. Dat noem ik erg". „Tja, als dat zo is. „En dan dat arme vpe in de wei, de koeien, de paarden, de kippen. Zijn die ooit geschrokken van mij? Nooit! Maar gisteren, toen een van die stoom slepers even probeerde, is er bij Half weg al een paard in de sloot gevlogen. Met vijf man hebben ze het stomme dier er weer uit moeten trekken. En een boer vertelde me, dat tien van zijn kippen, die te broeden zaten, van schrik van het nest zijn gevlogen Alle eieren koud, al les weg. Zo iets zou ik niet graag op mijn geweten hebben." Voor het station komt ineens bewe ging. De gasten voor de eerste rit komen aan. Ze zien er deftig uit, met hun hoge hoeden en zwarte pakken. Ze laten zich in hun rijtuigen tot vlak voor de ingang rijden en schrijden dan statig naar bin nen. De beurtschipper staat nu ineens alleen. Zijn luisteraars zijn weggehold om toch vooral niets te missén. Ineens, tra-ra-ra-boem-die-jee! Daar komt de muziek van de schutte rij. Op zij! Op zij! De stoere schutters blazen, dat het een lust voor de oren is. Zij zullen ook mee gaan naar Haarlem. Het voorste rijtuig is voor hen. Onder weg zullen .zij zich van tijd tot tijd la ten horen. Muziek is gezellig. De trein staat al klaar. Voorop de twee stoomslepers, de „Arend" en de „Snel heid'. De machinist en de stoker zijn al druk bezig. Ook zij zijn in zwarte jas en hooge hoed. De machinist loopt met de oliëspuit rond. Op zijn nieuwe jas zit al een olievlek. De stoker gooit cokes op 't wen, maar vaak gebeurde het nog, dat er zooveel overtollig water stond, dat de Kaai doorbrakGelukkig ging Waal- en-Burg in 1931 tot (oliemotor)-bemaling over; toen was het leed geleden. Een groote verandering en verbetering was voorts de nieuwe weg, tenminste. We hebben kunnen lezen, dat de polder- lasten in de onlangs gehouden vergade ring met vijf gld. per bunder moesten worden verhoogd en derhalve op f 14, werden gebracht. Die vijf gld. zijn voor de nieuwe weg, zegt de voorz., en daar zitten we ons heele leven aan vast. We werden door Gedeputeerde Staten altijd „het rijke poldertje" genoemd, zoo vervolgt hij; dat hadden we aan het goede en zuinige beheer te danken; we hadden steeds geld in kas, wat bij andere pol ders wel eens anders isMaar toen kwam plots dat besluit van die nieuwe weg uit de lucht vallen. Zeker, hierdoor is een uitstekende verbinding met het noordelijk deel van Texel tot stand ge komen; voor snelverkeer was ons oude weggetje niet ten volle berekend, maar, zoo betoogt Eelman, wij konden het er best mee doen. Bovendien werd de weg goed onderhouden en de laatste jaren was hij heel wat beter dan vroeger!" Inderdaad, maar de overheid dacht er anders over en stelde hooger eischen. Misschien zou het redelijk zijn, dat het Nieuwland niet alleen de lasten op zich hoefde te nemen en andere belangheb bende lichamen ook een steentje bij droegen Het antwoord op onze vraag, wanneer het Nieuwland ingepolderd is, moet de voorz. schuldig blijven: De oude archie ven schijnen bij een brand in het Raad huis verloren te zijn gegaanMaar, dat de polcler honderden jaren bestaat, is zeker. Verder nog bijzondere gebeurtenissen? Neen, zegt Eelman, ik ben al veer tig jaar lang ingeland, maar ik zou niet weten •Veertig jaar ingeland! Ook een jubi leum! Gefeliciteerd! De goeie en de slechte jaren, de goed- koope en de dure tijd. Het is een apart onderwerp.- Eelman weet nog goed, dat een perceel land, dat thans een f 1500 per bunder doet, 40 'jaar geleden op bijkans f 175 per h.a. werd getaxeerd. Maar duur of goedkoop, het polderland blijft hem even dierbaar en al komt het zevende kruisje al in zicht en daarmede onver biddelijk het einde van zijn voorzitter schap, het Nieuwland zal een ruime plaats in zijn hart blijven behouden, tot het laatst! J. RAADSELRIJMPJES. Ik maak meer gerommel Dan een trommel Ik verschijn meestal met vuur, En sterf op mijn geboorteuur. •(japuop oq) Een koning ziet het zelden. Maar de boer ziet het elke dag op de velden, (uaiaoq aaapue jo 'uaSuiuo^ ajapue z A\ p 'a^CipS suCiz) Het oogenblik. Moeder. Kinderen, weest alsjeblieft rustig, ik heb verschrikkelijke hoofdpijn, ik kan me bijna niet verroeren. Fnts Jan, nu kun je best aan moeder vertellen, dat je het raam van de tuin kamer hebt ing-gooid. vuur Zijn hoed is daarbij al tweemaal afgevallen Haast had hij die met de co kes in het vuur geschept. Achter de stoomslepers de wagons. Negen stuks. Vier diligences, vier char- a-bancs en de grote diligence. De wa gens der eerste klasse zijn groen, die der tweede geel en die der derde bruin van kleur. Alleen de eerste klas is over dekt. De andere twee zijn open Daar luidt de bel. Over een kwartier zal de trein zich in beweging zetten. De gasten verlaten de wachtkamer en zoeken hun plaatsen op. De chef loopt bedrijvig heen en weer en geeft de laatste waarschuwingen. Stil blijven zitten onderweg en vooral niet heen en weer lopen. Het publiek dringt op naar de hekken Nu zal het gebeuren. De machinist staat klaar. Hij kijkt ernstig en kucht gewich tig. De stoker speelt weer eens krijgertje met zijn hoed. Dan blaast de conducteur op zijn hoorn. Dit betekent: over twee minuten ver trekken we. Ieder is vol spanning. De chef houdt zijn laatste inspectie Alles in orde? Ja? Vooruit dan maar! Daar zetten de hoornblazers van de schutterij een fanfare in, de stoomslepers hijgen en sissen en stoten wolken rook en stoom uit en langzaam beginnen de wielen te draaien. De reizigers grijpen elkaar vast. „We rijden al. Kijk maar!" Uit het publiek stijgt een luid hoera op. Steeds sneller gaat het. De heren in de open wagen grijpen naar hun, hoeden. Eentje grijpt er te laat, en zijn hoed bui telt langs de spoorbaan in de sloot. Nageoogd door heel Amsterdam ver dwijnt de spoor naar Haarlem. Daar kwam het gezelschap na 35 mi nuten aan. De terugtocht duurde 33 minuten. Heel Amsterdam juichte. Naar Berends, de beurtschipper, luis terde niemand meer. De trekschuit had afgedaan. |]||||l!lllllllllllll!lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll|IUIIIIIIIIII!llll!in!lllllll|||||| llllllllllil LANDBOUW VEETEELT |||i||||!|| llllll'lllll!llllllllllllllllllllllllllllllllllll!lllllllll'IUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIl|||I|| TOEWIJZING FOKZEUGEN 1942. Met de verzending van de toewijzings- kaarten 1942, waarop vermeld staat, hoe veel zeugen door de fokkers mogen wor den gehouden, is reeds een aanvang ge maakt. Wie geen kaart ontvangen heb ben niet het recht fokzeugen aan te hou den. Eventueele biggen worden ook niet gemerkt. De schaarschte aan krachtvoe der noopt ons inzake het aantal aan te houden houden biggen, een beperking toe te passen. Wie wel het recht hebben, een zeug te houden, moeten 8 dagen, voordat de zeug kan werpen, hiervan kennis geven aan de Bureauhouder. Wordt dit verzuimd, dan worden de big gen niet gemerkt. AARDAPPELEN EN SUIKERBIETEN. De telersprijzen voor aardappelen en suikerbieten zijn aanmerkelijk verhoogd. Werd voor kleiaardappelen oogst 1941 wat betreft de Bevelander, Koopmans Blauwe, Noordeling, Roode Star, West einder Bonte en Blauwe en Zeeuwsche Bonte en Zeeuwsche Blauwe zonder be- waarloon f 3,75 betaald per 100 kg., thans is dat gebracht op f 4,75. De andere ras sen kleiaardappelen zijn gebracht op f 4.50 en f 4,25, terwijl van de zand- en veenaardappelen de rassen: Bevelander, Komeet, Noordeling, Populair, Record, Robijn en Roode Star gesteld zijn op f 4,- per 100 kg en de overige rassen op f 3,75. De suikerbieten zijn per 100 kg. van f 16 gebracht op f 19,De vooruit zichten voor de teelt van aardappelen en suikerbieten zijn hierdoor aanmerkelijk verbeterd. Ofschoon het misschien over bodig is, moet hier de wensch naar vo ren gebracht worden, dat de oppervlakte suikerbieten op ten minste gelijke hoogte komt te liggen als in 1941, en dat de op pervlakte aardappelen nog aanmerkelijk wordt uitgebreid; de akkerbouwers wor den aangespoord hiermede in overeen stemming te handelen Aardappelen en suiker behooren nu eenmaal tot de be langrijke deelen van het volksvoedsel en er moet voor gezorgd worden, dat in 1942 hiervan voldoende wordt voortgebracht, temeer waar er van deze gewassen een groote hoeveelheid voedsel per opper vlakte-eenheid wordt geoogst. De Regeeringscommissaris voor de bodemproductie. Stilstand is noodzakelijk achteruit gang vctn de geest. Laat dadelijk een groote pot Kloosterbalsem halen en laat U drie maal per dag flink daar mede wrijven. Kloosterbalsem heeft de eigenschap diep in de weefsels door te dringen en Uw spit ln de oorzaak aan te tasten. Verdrtjf t verrassend snel de ptjn en maakt Uw spieren weer gezond. Bjj rheumatiek, stram heid, pijnlijke spieren is 't be proefde wrijf middel: AKKER's DE RAADSELOPLOSSINGEN. Om te beginnen geef ik eerst de oplos singen van de laatste tien raadsels: 271. De wieken van de molen. 272. Als het tij verloopt, verzet men de bakens. 273. Wagenwielen b.v. 274. Tiel. 275. De letter A. 276. De beste stuurlui staan aan wal. 277. Ede. 278. Venlo. 279 Stille wa teren hebben diepe gronden. 280 Raaf, braaf, graaf. Gelukkig mag de krant vandaag met een bijblad verschijnen. Daardoor komt er ook voor jullie weer wat in te staan. Anders'mag ik voor een praatje met jul lie zoveel plaats niet in beslag nemen, niet in beslag nemen. Voor jullie is de Paasvacantie nu be gonnen. /Ik hoop, dat jullie daarvan heer lijk kunt genieten. De laatste dagen heb ben we al fijn lenteweer genoten. Daar bij leer je de narigheid van de winter ras vergeten. Dc Prijswinners zijn deze keer: Rinske Dijker, 12 jaar, Den Hoorn. Dora Kersemaker, 9 jaar, Den Burg. Jo van Heerwaarden, 8 jaar, De Koog. Nieuwe raadsels hoop ik volgende week op te geven. Geniet nu maar van jullie vrije dagen. Met vriendelijke groeten, Jullie OOM KO. BEZOEK TEXELS NOODZIEKENHUIS Di.-Do.-Za. van 23. Zo.-Ma.-Wo.-Vr. van 23 en 77,30. BOOTDIENST T.E.S.O. Van Texel: 7,45; 1,45; 5,30 Van Den Helder: 10.-; 4,-; 7,- Op Zon- en feestdagen; Van Texel: 8,15 en 5,30 Van Den Helder: 10,45 en 7, BUSDIENST REUVERS Van De Cocksdorp 8,en 4,uur. Van Den Burg: 11,15 en 5,30. ||||||llUIIIIIIIIIIIUIIII!ll!lllllllllllllllllll>UIIIIIIIIIIIIUII||||||||ll|||||||||llllll||||(t IHIII PLANTEN IN KAMER EN TUIN. IIIII|iiI!IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!|II!IIIIIIIIIII!IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII1!IH|||||| 412. De Gloxiniaknollen kunnen wor den opgepot in daartoe vooraf klaarge maakte potgrond, zooals we onlangs aan gaven. Nadat de oude aarde van de knol is afgeschud, wordt de knol opgepot met de gladde kant naar onderen en de „ha rige" kant naar boven: vrij diép in de bloempot, omdat de Gloxinia haar wor tels maakt boven de knol. Om de aarde vochtig te houden wordt een stuk glas over de pot gelegd, waarna deze op een warm plekje wordt gezet, zooveel moge lijk in het licht. 413. De Lidcactus is vrijwel overal uit gebloeid. De plant krijgt nu een rust periode, alvorens zij, omstreeks half Mei, buiten in de tuin wordt ingegraven. Voor loopig dus wat koeler plaatsen en weinig water geven. Zoo noodig, kan nu worden verpot in een mengsel van bladaafde en wat scherp zand, en een kleine hoeveel heid oud kalkpuin. Nog beter dan blad- aarde is de aarde, welke meestal in een holle boom wördt aangetroffen of in de kop van een knotwilg. Zulke aarde is de natuurlijke voedingsbodem voor een Lidcactus. 414. Fuchsia's kunnen begin Maart wor den gestekt. Wie ze in huis op moet kweeken kan beter in het voorjaar stek ken jdan in Augustus. De stek wordt juist even onder een lid afgesneden en daarna in zandige aarde gezet. Met een fijne bloemenspuit worden de blaadjes drie lot vier maal per dag bestoven, totdat de beworteling volgt. De stukjes worden na tuurlijk uit de zon gehouden, totdat de beworteling is gevolgd en ze aan het groeien zijn. Daarna worden ze overge plant in wat zwaarder grondmengsel Fuchsia-stekjes wortelen zelfs gemakke lijk op water als men het fleschje in de zon plaatst. Zijn de worteltjes voldoende ontwikkeld, dan worden de stekken over geplant in potjes. 1111(1 BINNENLAND HUII Over bijenteelt is van J. W. Schotman een volledig vakboek verschenen. Boer Frenken is burgemeester van Vlodrop geworden Hij was zakenman van beroep. Door zelfstudie heeft hij zijn positie verworven. Hij is lid van de NSB. Tegen de chef-veldwachter Haken te Bergum werd 3 mnd. gevorderd, omdat hij f 30 voor Winterhulp bestemd, ver zuimde af te dragen. j Drie jongens van 19 jaar zijn te Al phen a.d. Rijn opgespoord wegens dief stal van fietsen. Deze fietsen werden, van1 haar banden beroofd, in de Rijn gevon den. HEEMSCHUT. „Waar waardeermg en liefde voor bestaat, zal grooter kans zijn op brehoud. Breidt daarom uw eigen kennis omtrent natuur en bevol king van uw woonplaats uit en wijst daarna anderen op 't schoons en wetenswaardigs, waarop ze bo gen kan. Door de verdieping van de kennis van het eigen heem komt men tot de heemkunde en is de ver wachting gewettigd, dat men ook metterdaad meeijvert voor heem schut." Een jongedame, die zich in het waren huis van V en D te Den Bosch liet in sluiten om daar een en ander te stelen, werd ontdekt en gearresteerd Ze had al, een nieuw japonnetje aan.... Wegens diefstal werd te Den Haag een 45-j. man gearresteerd. Hij wil niet zeg gen, wie hij is Hij moet gehuwd zijn en vier kinderen hebben. Wegens prijsopdrijving gaat de zaak van A. Streefkerk te Rotterdam 3 mnd. dicht. Ook krijgt hij, die reeds f 1000 boe te betaalde, een nieuwe boete van f 500. Hij verkocht koffie tegen fabelachtig hooge prijzen. Een te Blaricum overleden ingezetene liet een aardig kapitaal na aan zijn tuinman en aan zijn huishoudster Maar bij onderzoek bleek, dat de tuinman zich tevoren reeds f 16000 effecten en f 56000 baar geld had toegeëigend. Alles kwam bij huiszoeking te voorschijn. DE AVONTUREN VAN ROBINSON CRUSOë. - 255. Steeds meer verbeteringen en gemakken bracht Robinson aan, tot grote verbazing van Vrijdag, die niet dol was op hard werken en meende, dat de blanken wel nooit zouden kunnen luieren. 256. Op 't wrak had Robinson ook graan gevonden. Hiervoor moest hij echter eerst een stuk land van on kruid voldoen en verder bewerken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1942 | | pagina 6