WÊmwmwmËm Carla 'èmmÉmMmÉéièm IIP De Lagere Landbouwschool naar Friesland Pater M. J. Witte vertrekt Maandag a.s. van Texel wint de grote prijs van Rome Hallo Bandoeng Maandagmorgen 12 Juli gingen de le en 2e klas met de eerste boot over om een tegenbezoek te brengen aan de jon gens van de Lagere Landbouwschool te Oldberkoop. Met de wind in de rug, ging het op de fiets voorspoedig door tot de sluizen ran de Afsluitdijk waar voor het eerst halt gehouden werd. We troffen 't, er werd gespuid, meeuwen trijsten bo ren hel kolkende water en toen we weer startten, gingen juist de grote deuren sakken. Dat was een indrukwekkend ge zicht, We zouden koffie drinken bij het Monument, maar eerst kwam het pecli- 'duiveltje ons nog'plagen. In 8 min. was de band weer heel en nu werd het Mo nument genomen en vanhier een laatste blik geworpen op het Gouden Boltje, dat we een week zouden verlaten. Vlug werd weer gestart en om 5 min. over 12 was de Jeugdherberg te Sneek bereikt, waar de eerste nacht zou worden door gebracht. 's Middags bezichtigden we „Zwette State", de boerderij van Tilman, een be kende fokker, en het bries Scheepvaart museum; 's avonds was liet regen en nog eens regen wat de k(ok sloeg. Na een gemeenschappelijk spelletje gingen allen om 1U uur naar bed en sliepen na wat luidruchtigheid heerlijk in, om de volgende morgen weer te vervolgen. Er was juist markt in Sneek, dus gingen we even neuzen om daarna naar Heren veen te fietsen, waar meester Bosje van üldeberkoop ons kwam afhalen. Deze bracht ons via het prachtige Oranje woud naar üldeberkoop. waar de jon gens hun logo's al stonden af te wachten. Woensdag werd een tocht gemaakt naar Lrederiksoord, waarbij we toegela ten werden in de tuin van de ü.A. van Swietenschool. Hier werken de leerlin gen 's morgens in de tuin en zitten ze 's middags op de schoolbanken. Deze school geeft dus practijk en theorie te gelijk. Zeer mooi waren de planten, bui ten zowel als in de kas. Zelfs bananen, koffie en rijst werden hier gekweekt en verder alle gewassen die in Nederlandse tuinbouwgebieden voorkomen. In Vledder stond een typisch Saksi sche boerderij. Even afgestapt om hem van binnen te bekijken, 't Was er klein in de koestal en de varkens lagen op hei plaggen, de vloer van de dprsruimte was van leem en het dak gedekt met rogge- stro. De tocht ging verder over Diever, waar het mooie Schuitenhuis met histo rische voorwerpen in ogenschouw geno men werd en even halt gehouden op de paardenmarkt aldaar, tussen het ge boomte. Via de mooie Dieverse bossen werd Oldeberkoop weer bereikt. Donderdag ging de tocht naar het Westen, waar liet. uitdrogingsgebied aan de rand van de N.O.-polder bekeken werd. Tragisch is, dat hier de boeren alle jaren hun land achteruit zien gaan, terwijl de landbouwwetenschap geen op lossing weet voor dit probleem. Men zoekt de oplossing in infiltratie, onder water zetten, besproeien, scheuren be- kalken. bemesten met compost doch een effectief middel is tot heden niet ge vonden. De wetenschap zoekt en pro beert, maar de boer is het slachtoffer. Hij zit met een waardeloze boerderij. Langs de dijk van de N.O.-polder ging het via Kuirire naar Oldemarkt en langs deze weg, ruim 10 km. lang, lag aan de linkerzijde een gebied waar hooi geteeld werd. Geen schaap of koe liep hier in de wei. Dit deed zeer vreemd aan. Terug gekomen in Üldeberkoop. werd een voet balmatch gespeeld met Kees Dirks, die mee was ais geleider, als scheidsrechter. De uitslag was 3-3 en na doelschoppen 5-5, dus de partijen w aren even sterk. De Vrijdag was voor Leeuwarden. Om 8 uur verlieten we voorgoed Üldeber koop en gingen naar Herenveen, waar- we met fiets en al op de trein stapten. Eerst werd de markt met een bezoek vereerd. Wat komen hier eon dieren en mensen! Na het eten een wandeling ge maakt naar de Prinsentuin en met de lift de Oldehove bestegen. Van hier af hadden we een schitterend gezicht over Friesland en toen kwam het mooiste van de excursie: een bezoek aan de Frico. de grote Verkoopcentrale van 48 Coop. Zui velfabrieken in Friesland. Hier staan de grootste kaaspakhuizen van Europa, de lengte der stellingplanken bedraagt 100 km. Je huivert in de boterkelders, waar het 7 graden C. vriest en staart vol bewondering naar een boterpakmaohine, die tot. op een milligram nauwkeurig de boter afweegt en inpakt zonder dat ie mand er met zijn handen aan komt, of naar bet machinaal schrapen van kazen, het paraffineren en klaar maken vooi export naar Engeland. Alles gebeurt aan de lopende band. Na afloop werd er verzameld in de re creatiezaal en een inleiding gehouden over het ontstaan van de Frico. We kwa men onder de indruk toen er verteld werd dat deze grote gebouwen en de 48 fabrieken het onbezwaard eigendom zijn van de Friese boeren. Vanaf Leeuwarden ging de tocht weer naar de Jeugdherberg te Sneek. Des avonds werd nog gevaren op het Sneker- meer. Het duurde wat langer dan Maan dagavond oor het rustig was, maar om 11 uur was toch het laatste geluid ver stomd en sliepen allen rustig in om Za- tprdag weer via de Afsluitdijk naar Den Helder te fietsen. Met do boot van 15,10 bereikten we Texel weer. We hadden 352 km. gefietst en reus achtig genoten. Een volgend jaar hopen we op dezelfde wijze een ander deel van Nederland te bekijken. THIJS SMIT. DE LUCHTREIS VAN DE PEGASUS. Wonderlijke avonturen van de beer Van Km men en zijn reisgenoten. door G. Th. ROTMAN. Nadruk verboden CASuS m /J/iLiJü.7/j 119. Ze zalen nu veilig, maar jammer genoeg moesten ze 't nu zonder melk doen on zich tevreden stellen met liet beetje koude koffie, dat nog in hun veldflessen zat. Er was evenwel een kleinigheid, waar aan meneer Van Emmen niet gedacht, had: de Pegasus was op het schoor steengat neergekomen. En nu kwam de boerin juist op dit ogenblik op de onge lukkige gedachte, wat lekkere omelet ten te bakken en het fornuis aan te ma ken 120. De gevolgen waren verschrikke lijk: het gas van de Pegasus zette uit, door de aanraking met de hitte, die uit de schoorsteen opsteeg en het „vliegen de paard" zwol op een onrustbarende manier„Pa!" stotterde Hans, „zou- d-ie boos worden, omdat bij niets te drinken beeft?" „Wel neen, jongen", antwoordde Van Emmen op vaderlijke toon, ik denk. dat hij... NARCISVLIEG BESTRIJDING. Ter attentie van de narcisscnkwekers. Nu er een aanvang is gemaakt om de narcissen te rooien, wil ik nog het een en ander mededelen in het belang voor de narcissencultuur. Allereerst wil ik mij tot do boeren richten, die narcissenopslag in hun land hebben stam. Het is niet mogelijk ge weest om al die narcissen op te laten steken, omdat die velden bezaaid waren met wintergewassen. Ik raad de boeren aan om die velden na de oogst om te ploegen, de narcissen op te zoeken en te vernietigen. Bezaai deze velden met zomergewassen, dan kunnen de ih liet voorjaar opkomende narcissen opgesto ken worden, of zodanig omgeploegd, in April, dat deze narcissen niet meer op komen, zodat de narcisvlieg haar eieren niet op die planten kan leggen. Volg de ze raad nu op, opdat, wij u niet in het volgende voorjaar lastig behoeven te vallen. En nu tot de kwekers die 'and huren. Zorgt, dat ge het land schoon oplevert, vrij van narcissen, maak hier een ge woonte van, het is uw eigen belang. An ders moeten we u hiervoor aansprakelijk stellen, volgens keuringsreglement. Wij VOOR ONZE VROUWEN. CHIC EN PRACTISCH. Bij schouwburg of concertbezoek be wijst 'n eapeje goede diensten. Het staat gekleed en bovendien beschermt het de draagster tegen kouvatten in tochtige zalen en gangen. Echt bont is natuurlijk wel prachtig materiaal hiervoor, maar hef verwerken ervan laten we liever aan de vakman over. We kunnen echter ook een mooi resultaat verkrijgen met bont- stof, pluche, fluweel en bv. met een wol len stof, die wo dan garneren met een rand van bont, borduursel met of zonder pailletten of koord. De gegeven lengte is even over de taille. Dit is echter geen vereiste. Er worden zowel langere als kortere capes gedragen. Het patroon zonder ingete kende lijn is voor een gladde cape. Heeft u echter smalle stof of kleinere stukken te verwerken, dan kunt u beter 'n rond sehouderpas knippen, waaraan u een in- gerimpelde rechte baan zet van de ge wenste lengte (in dit geval bv. 40 cm.) De breedte bedraagt voor de voorbaan dar. minstens 37 cm., voor de rug 70 cm. Hoe breder, hoe ruimer de tape. In deze banen kunt u zo nodig deelnadeu aan brengen, zodat u er eventueel heel smal le stukken tussen kunt voegen. Onder de schouder maken we 'n lichte vulling. De cape wordt geheel gevoerd. Desge wenst. maakt u er een sluiting van een knoop en lusje aan. Zo'n kleine cape kan ook bij een gekleed mantelpakje of zomerjaponnetje heel chic slaan. ELLA BEZEMER. '1 11 0 W B.W.i |0<. C.M. kunnen niet steeds de landvel-huurders er voor op laten komen. Er zijn dit jaar veel 2-jarige narcis sen afgekeurd wegens vlieg. Deze nar cissen zijn practisch niet te zuiveren. We kunnen er niet mee doorgaan, de narcissen 2 jaar te laten zitten. Eerst moeten wij van de vlieg aï. Dit zijn juist de vlieghaarden. Er is veel werk gedaan om het opslag op te ruimen Wij heb ben onze volle medewerking gekregen, ook van lien, die er geen belang bij hebben. Ik zdl niet beweren dat wij van de vlieg afkomen, er blijven er altijd ach ter, maar we kunnen het wel tot een mi nimum beperken. De bestrijding te velde is noodzakelijk als er niet is behandeld, maar het is geen 100 pet. De kosten van het behandelen komen er ruimschoots uit, het gewas is beter en de narcissen behoeven niet nagelopen te w orden voor de vlieg. Blijkt dat er in het volgend voorjaar nog partijen zijn, die niet zijn behandeld, dan zuilen deze zeer nauw keurig nagelopen moeten worden voor de vlieg, anders worden deze onherroepe lijk afgekeurd. Zoals ik hierboven heb vermeld, na lopen is geen 100 pet., dus kwekers houdt hier rekening mede. Wij moeten van de vlieg af. Rooi en kooi: dit jaar alles. Wij hebben gedaan wat we konden doen, ook zij die er geen belang tiij had den. Nu verwacht ik van u, dat ook gij narcissenkwekers uw volle medewerking verleent. Nogmaals alles rooien en laien behandelen. De controleur v.d. Ver. „de Narcis", G. ZEEMAN. Na een verblijf van 8 maanden in liet vaderland, gaat Pater M. J. Witte ons Maandag weer verlaten om zich a.-s. Woensdag 28 Juli in ie schepen voor zijn derde vertrek naar de Missie in O.- Afrika. De Missionaris zal deze reis maken met het s.s. „Klipfontein" van de lloll. Oost-Al'rikalyn in gezelschap van een leken-assistent, 'n Amsterdamse jongen van 2G jaar, een jeugdleider, die Pater Witte bij de verschillende werkzaamhe den (materiële, enz.) hoopt bij ie staan. De overtocht met de „Klipfontein" zal een maand duren. De eerste bestemming is de havenstad Mombasa, van waar dan m een treinreis van 12 uur Nairobi be reikt zal worden. Per ossenwagen. Per ossenwagen gaan Pater Witte en zijn helper vervolgens de binnenlanden van Brits Oost-Afrikn in, iele honder den km., in een gebied, waar nog nooit een missie gevestigd was. Het heet daai Ukamba in de Kenya kolonie. Hier moet Pater Witte van de grond af beginnen to werken aan zijn missie- en school werk, waarmede hij veel succes hoopt te hebben, evenals bij zijn eerdere missies. We kunnen er ons nog geen voorstel ling van maken hoe moeilijk dit werk al lemaal weer zal zijn, dorli zoals Pater Witte ons beloofde, krijgt de Texelse Courant spoedig bericht van zijn weder waardigheden, zodat wij onze lezers hier t.z.t. van op de hoogle zuilen houden. Dank voor alle steun, hier onder vonden. Pater Witte verzocht ons door middel van de krant alle Texelaars te danken voor de steun, die hij mocht ondervinden voor zijn mooie werk en de vriendelijk heid waarop men hem steeds tegemoet gekomen was en Z.Eerw. hoopte niet, ilat het erg gevonden zou worden als er voor deze verre n is nog één keer een beroeji op u gedaan wordt voor een extra collec te, die morgen in de R.IC. kerk zal wor den gehouden, want de noden voor een nieuwe missienederzetting zijn onbe perkt. Ten slotte dit, Degene, die dit wil, kan na de Hoogmis nog persoonlijk afscheid nemen van de Missionaris in de St. Jansschool aan de Molenstraat. Pater Witte, het ga u goed. daar on der de zwartjes in liet verre Afrika en tot wederziens in 1900! OPBRENGST BLINDENCOLLECTE. OUDESCHILD. De opbrengst van de alhier gehouden collecte ten bate van de Ver. tot Werkverschaffing aan hulpbe hoevende Blinden heeft 148,11 opge bracht. door HEDDA LINDNER 24.) Maar Betsy komt met het toestel binnen en steekt de stekker in liet con tact bij het bed. „Een gesprek uit Duitsland. Mademoi selle Mae Catrick is aan de telefoon", zegt ze. „Zo heet ze nu niet meer", zegt mada me Crogue, „maar die Duitse namen kan ik slecht onthouden". Ondertussen legt ze de hoorn aan haar oor. „Hallo! Ben jij het Carla, chérie?" Carta's stem komt zeer duidelijk door en Maud Crogue luistert aandachtig. „Hm! Zo ik moet dus een kamer voor je bestellen? Overmorgen vroeg ben je hier? En je man? O, die komt niet mee. Hoelang? Nog niet ze ker? Ja, ik blijf zeker nog tot Kerst mis in Parijs. Dus tot overmorgen. II; vind liet heerlijk, dat je komt. Tot ziens, schat". De kleine telefoonjuffrouw van het plattelandskantoortje te Winsdorf ver brak teleurgesteld de verbinding. Ze bad bet geweldig interessant gevonden, een verbinding met Parijs te bewerkstelli gen en ze bad met belangstelling naar dat gesprek geluisterd. Toen Stephan de volgende' dag met Li lian uit Ilannover terugkwam, vond hij, in plaats van zijn vrouw, een niet on vriendelijke brief, die hem mededeelde, dat haar nicht, madame Maud Crogue, die op het ogenblik in Parijs was, haar had opgebeld en gevraagd, of zij zo spoedig mogelijk bij haar wilde komen. Het sprak vanzelf, dat zij dit dringende verzoek van haar énige verwante in Eu ropa niet icon weigeren. Daarom ver zocht ze Siepban, haar bij haar gast te willen verontschuldigen en zij wenste mevrouw Bredecke nog een aangename tijd op ïsernhof. Lilian's eerste reactie was verontwaar diging. „Dat is kras", zei ze beledigd „Zij moet toch begrijpen, dat ik niet blij ven kan als de vrouw des huizes er niet is. Dat zijn nu gewoonweg Wild-West- manieren". Maar plotseling drong het tot haar door, dat de dingen eigenlijk beter lie pen dan ze ooit had durven hopen. Zij had er weliswaar steeds rekening mee gehouden, dat de „Indiaanse" veel te verlegen zou zijn om Stephan tekst en uitleg te vragen over dit eigenaardige huwelijk. Haar vast geloof aan deze ver legenheid w as dan ook de grondslag ge weest van haar intrige. Maar niettemin het toeval speelde soms een wonder lijk spel een onbehagelijk gevoel had zo nooit geheel kunnen kwijtraken. En nu had Carla eenvoudig een eind ge maakt aan de zaak, zonder scènes, zon der één woord over haar ontgoocheling. Misschipn was een machteloze jalouzie tegen haar (Lilian) in deze laatste da gen, do druppel geweest, die do beker had doen overlopen. Maar dat deed wei nig ter zake. Deze kleine triomf kon haar wei worden gegund. Ze keek naar Stephan, die Carta's brief nog steeds in de hand had. „Ik be- grijp je verwondering niet, Stephan. Dat was toch eigenlijk van den beginne af een uitgemaakte zaak dat ze, alleen maar voor de vorm, een paar maanden hier zou blijven. Hoelang had ze zich eigenlijk voorgesteld, hier te zullen blij ven?" „Ze schrijft, dat ze niet wil terugko men en veel bagage heeft ze niet mee genomen", zei Stephan aarzelend. „Dat heeft ze gedaan om geen opzien te wekken bij de bedienden en je vrien den hier. Ik moet zeggen: dat zijn géén Wild-Westmanieren. Weet je wat je doet? Je vertelt voorlopig, dat ze op reis is voor een tijd. Als de mensen aan dat „op reis zijn" gewend zijn geraakt, valt een scheiding bijna niet meer op. Ik ben overtuigd, dat ze niet terugkomt". „Niet terugkomt?" herhaalde Stephan mechanisch. Merkwaardig hij voelde geen blijheid of opluchting bij die ge dachte! Maud Crogue was een nicht van Ian Mae Catrick's tweede vrouw en schat rijk. Ze was Frangaise en woonde op een kasteel in de Touraine. Ze was veel in Amerika geweest, had daar Carla leren kennen en er was een echte vriendschap tussen die twee ontstaan. Men kan er van zeggen, dat ook hier les extremes se touchaient. Want als Carla natuurkind was met een souvereine onverschillig heid voor het uiterlijke, Mand was her type der elegante dame, haar toiletten waren ongeëvenaard smaakvol en kost baar en voor vele andere vrouwen een onbereikbaar voorbeeld. Maud hield werkelijk veel van haar nichtje; zóveel, dat ze het werkelijk klaarspeelde 's morgens om acht uur in het hols; van de nacht noemde ze het op het perron van hst Gare du Nord te staan, met haar huisknecht en chauf feur op do achtergrond, toen Carla's trein binnenstoomde. De begroeting was allerhartelijkst. „Is dat al je bagage?" vroeg Mand verbaasd, toen Conchita met twee grote en één kleine handkoffer in de deur van de slaapwagen verscheen. Carla knikte. „Ja en je zult spoedig te weten komen, waar om", zei ze. En de uitleg kwam toen ze kort daar op in Maud's kleine salon aan het ontbijt zaten. „Ik heb je lnilp nodig. Maud", zei Carla. „ja jij bent feitelijk de enige, die mij heipen kan". „Graag chérie ik wil niets liever, dat weet je Wat moet ik doen? Maar vertel me vóór alles, hoe het met je gaat. Je huwelijk was een verrassing voor ons allemaal. Als ik weg gekund had zou ik zeker op jo trouwdag geko men zijn. maar madame Mallory had ons uitgenodigd naar Paris Plage en je weet hoe lastig ze is. Om je de waarheid te FILMNJEUWS. „ONDER HYPNOSE". Dit is de grootste circussensalie die ooit verfilmd werd. Het is een dramati sche geschiedenis, weike zich afspeelt achter de schermen. Phil Danton is de eigenaar van een klein reizend circus, dat op het punt staat, failliet te gaan. Zijn broer en compagnon Tom, een tra peze-artist, is verliefd op Mary. Een an dere artiste in het gezelschap is Dora Shogun, een vrouwelijke scherpschutter. Op een avond maakt Pliil bekend, dat de firma bankroet is. Een van de leeu wen ontsnapt en takelt zijn trainer ver schrikkelijk toe. Er komt een vreemde ling, Torg, die de leeuw bedwingt. Dit wordt een reclamestunt, daar het circus een sensationeel nr. nodig heeft, om te kunnen blijven bestaan. Togen zijn wil wordt Pliil overgehaald Torg te huren. Zeer spoedig is het succes enorm en Torg wordt als compagnon in het circus opgenomen. Diens invloed, zowel op Ma ry's privé als op haar algemeen leven, maakt Tom en andere leden van het ge zelschap ontevreden en wel in het bij zonder Madame Shogun. Wanneer Torg Mary zijn liefde betuigt, weigert ze. Dit veroorzaakt een grote verwijdering tus- Torg en Tom. Om zich van Tom te ont doen, hypnotiseert liij Mary dusdanig, dat ze Tom, terwijl ze in liet nokje van liet circus lnin act uitvoeren, laat vallen. Tom is ernstig gewond, maar niet- dood. Pliil -gelast. Torg liet circus te verlaten. Als de laatste Mary meeneemt, is Phil wel gedwongen ook Torg te houden. De spanning komt, wanneer Phil be sluit Torg te doden, door het touw, waar op deze werkt, door te snijden. Torg valt dood neer. Piiil wil zich nu als de moordenaar aangeven. Mary en Tom zijn herenigd, maar dan wordt ontdekt, dat Madame. Shongun. de vrouwelijke scherpsohutter, die van Pliil houdt, het. offer gebracht heeft. Zij heeft Torg doodgeschoten. 21—7—'48. In verhand mei de aankomst van de lndrapoera, die naar we dezer dagen vernamen, enige vertraging heeft, zitten wij intussen in spanning betreffende de terugkomst van de 15 L'exelse mannen, die up die boot thuisvaren. We vermoe den, dat zij alle 15 echter nog wel onder hoger spanning staan, nu het eindelijk zo \er is, dat zij weldra vaderlandse bo dem zullen betreden. We willen hen v anaf deze plaats alvast een hartelijk welkom toeroepen, 't Is een heel getal, 15 iegelijk, maar „nu zit er schot in" en binnen korte tijd zullen meerdere nog volgen. Gisteravond hebben we nog eens een bijeenkomst gehad van bestuursleden, omdat we noodzakelijk onze berooide kas, waar we nu al ruim een jaar uit te ren, nodig moeten aanvullen. We hebben dus weer plannen be raamd om de kasmiddelen te vergroten en zullen daarmee aanvangen zodra de vijf katholieken, die thuiskomen, goed en wel terug zijn. We hopen, dat we minstens evenveel zullen bereiken als vorige jaar, maar dat mag ook wel, want wo komen maar hoogstens ééns per jaar en daar kunnen de parochianen locli niets op tegen hebben, vinden jullie ook niet? We vallen onze mensen hier zo min mogelijk lastig, maar als het nodig is, dan rekenen we er ook op. dat dit goed begrepen wordt. Vorige week hebben we korp. S. Ab- ma en Jo Lampers mogen verwelkomen, die beiden gezond en wel weer terug keerden uil Indonesië. Nil Rein van Heerwaarden zijn adres opgegeven heeft uit de West. kunnen we hem alvast berichten, dat de Texe laar verzonden wordt en wij zullen zor gen, dat de andere stukken ook aan fibm zullen worden afgestuurd. Dank je in tussen voor je briefje hoor, was gestem peld 10 Juli en 13 Juli kwam het hier reeds aan! Bij gelegenheid horen we wel weer eens wat hè? Nu nog do jarige voor deze keer. Wim Bakker verjaart op 27 Juli a.s. Vanaf de ze plaats onze hartelijke gelukwensen en nog vele jaren toegewenst in de beste gezondheid, hoor! Cor Smit. die in Aug. jarig is. ook onze hartelijke felicitatie on een gezelli ge dag beiden toegewenst onder elkan der. Nou, tabé dan! KATH. THUISFRONT. zeggen, we waren een beetje verbaasd over dat plotselinge huwelijk en .ie licbt bijna niets van je laten horen. Ik begon al plannen te maken om je in je hermi tage te komen overvallen, toen eergiste ren je telefoon kwam. Het schijnt opeens bij je te zijn opgekomen, want anders zon jo mij wel eerst geschreven hebben. „Ja het is plotseling opgekomen", zei Carla. Mand vervolgde al weer: „En je man? Hoe is je man? Hoe ziet hij er uit? Heeft ie een lange baard? Duitsers dragen vaak een baard, is ,'t niet? Mijn man zou geen baard mogen dragen." Carla lachte. „Je weet er niets van. In Duitsland zie je niet meer baarden dan hier of eiders. Duitsland is een land net als andere landen en als je oók eens een vacantie naar Duitsland was gegaan, in plaats van altijd de betreden paden naar Parijs of de Riviera te kiezen, zou je al lang weten, dat daar veel schoons te zien is". „Maar natuurlijk, lieveling. Ik heb ook niets tegen Duitsland, dacht je dat? Ik kom je zeker bezoeken'op Isernliof. Wat is dat voor een huis? Hpeft hij het gekocht voor jullie huwelijk?" „Neen, hij heeft het geërfd van een bloedverwant. Het landgoed is al eeuwen in liet, bezit van de Thiingerns". „Al eeuwen?" Mand zette grote ogen op. „Dan kan ik begrijpen, dat je met hem getrouwd bent. Zo'n oude familie is erg chic". (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1948 | | pagina 4