Carla
Onze
Emigratierubriek
WAAR NEDERLANDSE EN REPUBLIKEINSE
ONTMOETEN.
MILITAIREN ELKAAR
Bij de Status Quolijn in de buurt van Medanis is de verhouding tussen de
Nederlandse en Republikeinse militairen van dien aard, dat de Republikeinse
wachtcommandant uit zijn wachthuisje aan de overkant van de brug komt om
een praatje te maken met zijn Nederlandse collega.
SURINAME.
(Van onze emigratiemedewerker.)
Personen, die na verloop van tijd
naar Suriname willen emigreren,
moeten er wel aan denken, dat Su
riname een uiterst bekoorlijk, doch
ook een bijzonder vreemd en....
achterlijk land is. De hoofdstad
Paramaribo bestaat veelal uit een
voudige houten woningen, terwijl
het uitgaansleven er zeer beperkt
is. Er is één dagblad plus enkele
drie maal per week verschijnende
organen, 2 bioscopen, en zo nu en
dan een uitvoering, fancy fair of
muziekavondje. Huisvesting is zeer
moei'ijk te vinden. Alleenreizende
personen vinden gemakkelijk een
pension voor ongeveer f 120 pej;
maand Huishoudelijk personeel,
radio, telefoon, enz. is er w el te vin
den.
Hoge prijzen, maar ook goede lonen.
Sedert 1940 zijn de prijzen er eveneens
vrij sterk gestegen, doch de spanning
tussen loon en prijs is er veel minder als
hier. Distributie bestaat er niet Alle le
vensmiddelen, textielgoedéren enz. zijn
er volop te krijgen. Rokers kunnen hun
hart ophalen, want de Amerikaantjes
kosten er 80 cent per pakje. Goede in
landse sigaretten kosten 45 cent per pak
je, boter f 4 per kg. Het Surinaamse
Statistiekbureau heeft berekend, dat
voor het levensonderhoud van vader,
moeder plus vier kinderen, die zeer be
scheiden leven, thans f291,84 nodig is
tegen i 120 in 1939. „De Surinamer" te
kent hierbij echter aan, dat zo'n gezin
eigenlijk f 3500 per jaar moet verdienen
om quite te spelen.
Overigens zijn er ook de lonen aan
zienlijk gestegen.
Woningtoestand en gezondheid.
De redactie van „De Surinamer"
schrijft ons o.m.:
„Het Surinaamse volk is verre van ge
zond. Hoewel de gezondheidsdienst hard
werkt, ontbreken mensen en middelen
om radicaal aan te pakken. Toch is er
reeds veel ten goede gekeerd, want het
sterftecijfer is lager dan dat van de
meeste omringende landen. De woning
toestand is ellendig, zowel op de erven in
de stad als op het land. Als men door
Paramaribo wandelt, lijkt het heel wat,
maar op het uitgestrekte erf tussen de
huizen heersen de vreselijkste toestan
den. Hier woonden vroeger de slaven.
Bij de opheffing der slavernij kwamen
deze „huizen" (4x3 m.) leeg. De eige
naars, bedacht op voordeel, begonnen de
hekken te verhuren, hetgeen voortduurt
tot op de huidige dag. Zelfs een lid van
de Raad van Bestuur exploiteert derge
lijke hokken. Op sommige erven staan
30 van deze hokken bijeen, die een geza
menlijk toilet en soms een gezamenlijke
badkamer hebben, alles m dezelfde stijl.
In de districten zijn vele woningen
slechter dan een Nederlands varkenshok.
De gezondheidszorg is met de huidige
beperkte middelen niet. of weinig te ver
beteren. De districts-geneesheer bv.
moet er een hele dag met de motorboot
op uit trekken om de zeer verspreid wo
nende zieken te bezoeken. De patiënten
komen dan samen op vastgestelde plaat
sen langs de rivier. Medische verzorging
van bosnegers en indianen bestaat er
vrijwel niet. Boven de vallen zien de
mensen nimmer een dokter.
\oJ J
123. Maar de brave man kreeg de tijd
niet om te zeggen, wat hij dacht. Een
vreselijke ontploffing weerklonk en
deed de hele hoeve trillen. Tot op vele
kilometers in de omtrek vielen de peren
van de bomen. Lappen, planken, ja alles
wat er aan de Pegasus zat, vloog naar
alle kanten en meneer Van Emmen met
de twee jongens werden de lucht in ge
slingerd. als tennisballetjes.
122 .De Pegasus was niet meer....
De overblijfselen lagen door de weide
verspreid. En wat de aviateurs be
treft: Hans was met de zitting van zijn
broek aan 'n boomtak blijven hangen;
Piet lag, achter de hoeve, in de weide te
spartelen en meneer Van Emmen was
precies op de stier terecht gekomen, die
nu in galop rondom de wei begon te
rennen.
Onderwijs en godsdienst.
Suriname telt 35,000 katholieken, 9000
hervormden, 8000 volgelingen van ande
re christelijke gemeenten, 36000 leden
van de Evangelische Broedergemeente,
38000 Hindoes en 44000 Mohammeda
nen. Het onderwijs Is er slecht. Emi
granten moeten er wel aan denken, dat
de hoogste graad van het onderwijs er
MULO is. Ook is er geen behoorlijke
vakopleiding.
Wat emigranten moeten weten.
a. De Surinamer is niet lui, wel be
houdzuchtig. Bij voorkeur doet hij alles
zoals zijn vader en grootvader het ge
daan hebben, ook al is de nieuwe metho
de veel beter.
b. Werklozen zijn er voldoende. Ge
brek is er aan vakmensen. De klein-in-
dustrie schreeuwt om werkkrachten.
c. Suriname is eigenlijk een groot zie
kenhuis. Slechts de verpleegsters ontbre
ken. Vandaar dat de gemiddelde arbeids
prestatie van de Surinaamse werkkracht
belangrijk gereduceerd wordt door het
verlet wegens ziekte.
d. Ook in Suriname is een zekere span
ning tussen loon en prijs. Daarom zou
den ook uaar de lonen hoger moeten
worden of de producten goeusoper.
e. De werklozen kunnen merendeels
geen bestaan vinden in de landbouw,
omdat landbouw evengoed een vak is,
dat vooropleiding nooozakeljjk tot voor
waarde heeft.
f. Het Gouvernement was tot heden
vrijwel nimmer bereid stukken grond te
verkopen om er de landbouw op uit te
oefenen.
g. Landbouw-emigranten zullen zware
concurrentie ondervinden van de Suri
naamse landbouwers, die minder behoef
ten hebben, dus goedkoper zuilen kun
nen produceren.
h. Geld is in Suriname zeer duur. In
dien men voor zaken geld moet opnemen
is men merendeels in de aap gelogeerd.
De Creolen steken hun spaarcentjes
gaarne in woekerbanken, die hun een
uiterst hoge rente kunnen uitbetalen.
Deze woekerbanken lenen uit tegen
soms 3Vï pet, rente per maand. Oprich
ting van nieuwe industrieën loopt daar
om herhaaldelijk vast op deze factor.
Ook als men gelden wil opnemen buiten
de woekerbanken om, dan wordt grif 10
pet. betaald.
VAKSCHOOL VOOR MEISJES VOOR
DEN HELDER EN OMSTREKEN.
Van de 2-j. primaire opleiding werden
bevorderd van het le naar het 2e leer
jaar: M. Backei, N. Boon, M. Daalder,
iv. G.-Eelman, M. A. M. Keijzer, E. B.
Langeveld, D. A. Parlevliet, E. G. Par-
levliet en C. Wijngaarden.
Het getuigschrift van de 2-jarige pri
maire opleiding verkregen: H. W. Hoo-
gerheide, C. Keijser, A. Kooger, A. Ries-
wijk en A. Waldus.
Van de 2-j. opleiding Huisnaaister
werden bevorderd van het le naar het
2e leerjaar: A. M. Bakker, T. de Boer, S.
Eelman, A. van 't Hoog, J. G. Kooiman,
J. G. van Maldegem, E. van der Meer en
P. Vlaming.
Al deze leerlingen zijn woonachtig te
Texel.
CANADESE PROFESSORS EN STU
DENTEN BRENGEN EEN BEZOEK
AAN WEST-EUROPA.
300 Canadese professors en studenten,
die zijn uitgenodigd door het Franse
Commissariaat vh. Toerisme, zijn in Le
Havre aangekomen. Na Parijs en Nor-
mandië bezocht, te hebben, zullen zij
zich naar Londen, Holland en België be
geven, waarna zij weer in Frankrijk te
rugkeren en in staat zullen worden ge
steld om verschillende departementen na
der te leren kennen.
DE KEUZEBON.
In tegenstelling tot hetgeen dezer da
gen in de pers gepubliceerd werd, en
waarbij vrij algemeen gesproken werd
over afschaffing van de keuzebon met
ingang van 1 Aug., deelt het Min. van
L„ V. en V. mede, dat een beslissing
nog niet is genomen, zomin ten aanzien
der herziening zelf als wel van de da
tum. De thans geldende bepalingen blij
ven dus voorshands volledig van kracht
en dienen nauwgezet te worden nage
leefd.
JHR. VAN NISPEN
keert terug als voorzitter van Blocm-
bolencultuur.
Jhr. Mr. O. F. A. II. van Nispen tot
Pannerden heeft gehoor gegeven aan 'n
door alle hoofdbestuursleden onderte
kend verzoek terug te keren als voorz.
van de algemene ver. v. bloembollencul
tuur.
Jhr. van Nispen trad, zoals bekend,
enige tijd geleden af. toen tijdens een
niet voltallige hoofdbestuursvergade
ring besloten werd verdere medewer
king te onthouden aan de bestaande sa
neringsmaatregelen voor het bloembol-
lenbedrijf en geen mededelingen van 't
Bedrijfschap voor Sierteeltproducten te
publiceren of aan dit bedrijfschap mede
delingen le verstrekken.
Dit besluit, dat inging tegen beslui
ten van de algem. vergadering, is thans
na veelvuldig binnenskamers confere
ren, ingetrokken. De voornaamste reden
tot intrekking was klaarblijkelijk een
dreigende splitsing in de organisatie.
Het besluit oni verder samen te wer
ken betekent volgens welingelichte krin*
gen niet, dat de strijd over het al dan
niet steunen der saneringsmaatregelen
beëindigd is.
EERVOL ONTSLAG
aan P. Boodt als Houtvester bij liet
Staatsbosbeheer.
Bij Kon. Besluit is, op voordracht van
de Min. van L., V. en V. aan dhr P.
Boodt, houtvester bij het Staatsbosbe
heer ter standplaats Alkmaar, wegens 't
bereiken van de pensioengerechtigde
leeftijd, eervol ontslag verleend uit zijn
functie, te rekenen met ingang van 1
Juli 1948.
[l i. VOORLICHTINGSBUREAU ^.OjU
fr<VAN DEHVIlEOmGSRMB.fTr'
RECEPTEN.
Bessensap Inmaken:
De bessen met een kleine hoeveelh
water opzetten, bijna aan de kook br
IE1
D
gen en warm houden, totdat er voldo leI
de sap uitgetreden is. De massa op
vergiet óf in ten doek laten uitlekken
het sap in een pan opv angen. Onder
band de flessen en de kurken sehoi
maken, door ze in (soda)water te w
sen, uit te koken of uit te zwravelen
met gekookt water om te-aspoelen. Vc
het uitzw avelen een brandend stul 'ie
zwavellint in de gewassen flessen br< ,eI
gen en dit met de kurk er in vastkle
men. Wanneer do flessen vol met zw
veldamp zijn, het brandende lint er
halen en het doven, door het in een ko
nietje water te dompelen. De flessen n jr
de kurk sluiten en 10 minuten omg q
keerd laten staan om ook de kurk
desinfecteren, de zwaveldamp uit
flessen laten ontsnappen. Het' vruchte
sap even doorkoken, de flessen er m
vullen en de kurken er in drukken. De
bijsnijden en de flessen tot en met
bovenste rand in gesmolten lak, kaarsv
of, als men het nog heeft, in gesmolte
paraffine dompelen.
Bij gebruik van de inmaak de lak, h
kaarsvet of de paraffine er voorzichti
afhalen en voor de volgende inmaak bi
waren.
na:
ren
len
ïer
stai
luii
sul
lie
181
'01
slo
se
ie
zii
de
Ik
le
d<
n
hi
k
g'
h
VOOR ONZE VROUWEN.
EEN PRETTIG
Bij uw mantelpakje staat een eenvoudi
ge overhemdblouse meestal nog het bes
te. Wenst u een gladde blouse, dan hoeft
u de kruisjes- en stippellijnen niet over
te neme;.. Het aangeknipte beleg wordt
naar binnen gevouwen en tegengezoomd.
Bij het verbinden van voor- en rug
pand de rugschouders niets inhouden.
In de lange mouw voorziet u de onder
kant van een splitje, waarna u hem in-
gerimpeld tussen een boordje op pols-
wijdte van 4 cm. breed naait, dat u met
een knoop en lusje sluit. De bovenkant
wordt over de kop licht ingerhupeld en
met de naald l'/s cm. vóór de zijnaad
vallend ingezet.
Het korte rechte mouwtje krijgt een
manchet van dubbele stof, die u desge
wenst ook iets nauwer zoudt kunnen
maken.
Kraag A is een liggende kraag met
lange punten, kraag B een staand model.
Beide maken we van dubbele stof, waar
tussen de halsopening gezet wordt. Deze
is tan voren, zoals is aangegeven, even
ingerimpeld. Voor het halsboordje met
de strik heeft u nodig een reep stof van
6 cm. breed en' 120 cm. lang die in de
lengte dubbel gevouwen wordt. De uit
einden knippen we schuin af.
Wilt u een vestje in de blouse, dan
knipt u het patroon van het voorpand
langs de kruisjes door. Het vestje leunt
u met een ingerimpeld of geplisseerd
strookje of kantje afzetten, bij geruite
of gestreepte stof neemt u het in een an
dere richting, u kunt het ook van kant
of afstekende stof maken of het* bordu
ren. U ziet: vele mogelijkheden.
Voor het ronde schouderpasje knipt u
de patronen langs de stippellijn door.
BLOUSEPATROONTJE.
Voor de verwerking geldt hier hetzelf
de als voor het vestje. Aardig staat het
bij de lange mouw het onderstuk in
overeenstemming met het pas te bren
gen. De sluiting komt op do middenvoor-
lijn. Bij een bovenwijdte van 88 cm. heeft
irvoor een gladde blouse met lange mou
wen 1,80 m. van 80 cm. breed nodig.
ELLA BEZEMER.
B.W. 88 c.M.
o
maNewer
'7 73
S
z<) 36
wint de grote prijs
van Rome
door HEDDA LINDNER
25.) „Maud, je bent onverbeterlijk. Je
trouwt toch niet met de afgelopen eeu
wen, maar met de man. Hij is hij kan
op het ogenblik niet weg. Hij moet paar
den trainen. Hij rijdt veel op concours
een fijne sport, zeg".
Maud knikte ernstig. Ze begon zich 'n
beeld van de jonge echtgenoot te vor
men. En Carla kon nu met het eigenlijke
doel van haar reis voor de dag komen.
„Maud", zei ze, „je hebt me al dik
wijls uitgelachen, omdat ik zo weinig
aandacht aan mijn uiterlijk besteed".
Maud keek haar vriendin lachend aan.
„Ik weet niet, hoe je daar zo opeens
op komt", zei ze, „maar het is zoals je
zegt. En het is dom van je, want een
vrouw kau niet genoeg aandacht aan
haar uiterlijk besteden".
Carla zweeg even. Waar had ze deze
of dergelijko woorden meer gehoord? O,
ja. haar man had ze gezegd Ze streek
met haar hand over haar voorhoofd om
de opkomende blos te verjagen en ver
volgde, niet zonder verlegenheid: „Ja
Maud ik zeg je dat, omdat ik heb in
gezien, dat .ie gelijk hebt en omdat ik die
onverschilligheid wil opgeven en óók
meer zorg aan mijn uiterlijk ga beste
den. Maar dat gaat zo maar niet in een
vloek en oen zucht, Ik moet het leren,
begrijp je? En jij moet het mij leren.
Hè, Maud, wil je dat doen?"
Of Maud dat wilde? Alsjeblieft! Het
was een kolfje naar haar hand. „Wacht
maar" zei ze, „ik maak een vrouw van
je, naar wie de mannen met open mond
van bewondering zullen kijken. Wan
neer zullen we beginnen?"
„Vandaag nog," zei Carla. „Ik wil geen
dag verliezen".
Maud klapte in de handen van plezier.
„We gaan een zalig plan m'aken! Je
zult eens zien wat ik van je maak."
Maud blijft even met gefronst voor
hoofd naar haar vriendin en nicht zitten
kijken, diep in gedachten. Na een tijdje
zegt ze Carla op te staan. Ze moet door
de kamer lopen, zich omdraaien, weer
gaan zitten.
„Waarvoor is dat nodig?" zegt Carla.
„Je kent mij toch al lang genoeg."
„Je begrijpt het niet. Ik wil een ande
re vrouw van je maken, jij woudloopster!
Hoe kun je in godsnaam de dochter van
Mac Catnck zijn en zó rondlopen I"
„Misschien juis|t daarom," zei Carla
met goed begrip. „Ik hoefde toch geen
moeite te besteden aan mijn uiterlijk, als
ik die moeite vervelend vond?"
„En nu vind je die moeite niet verve
lend meer?" Maud lachte ondeugend.
„Zeg, Carla, ben je eigenlijk verliefd op
je man of is het iemand anders?"
Carla bloosde en werd kwaad op zich
zelf omdat ze bloosde. „Ooh, Maud, praat
toch geen onzin".
„Onzin? Als een vrouw opeens aan
haar uiterlijk begint te denken, is ze
verliefd, dat staat als een paal boven
water. Je hoeft me niets te vertellen. Ik
respecteer je hartsgeheimen natuurlijk.
We gaan eerst naar monsieur Jean."
„Wie is monsieur Jean?"
„Nooit van gehoord? Een lelijk gebrek
in je opvoeding. Monsieur Jean is de
meester aller coiffeurs, eigenaar van het
beste schoonheidsinstituut ter wereld.
Die kan van een vogelverschrikker nog
een Apollo maken. En jij bent toch ze
ker geen vogelverschrikker...."
„Dank voor het compliment, Dus —we
gaan naar monsieur Jean!"
Maud had niet te veel gezegd; dat
moest Carla toegeven toen ze een paar
uur later haar beeld in de spiegel zag.
Het waren vermoeiende uren geweest,
moest ze zich zelf bekennen. Monsieur
Jean had haar van top tot teen opgeno
men, eerst ernstig bekeken en toen ge
glimlacht. Tja madame was goed ma
teriaal. Hij zou er veel van kunnen ma
ken, maar het zou inspanning kosten."
En hij maakte er veel van. Het voile,
donkerbruine, maar dof en stug aan
doende haar, dat in een grote wrong in
de nek was opgenomen, werd los ge
maakt, uitgekamd en.... meer dan de
helft werd er van afgeknipt. Daarna
werd het met allerlei lotions en essenses
behandeld, tot het een donkere koper
achtige glans kreeg.
Hierop werd de vernieuwde ei> ver
jongde haardos in een doek gewikkeld
en nu werd Carla's gezicht onder han
den genomen.
„Madame heeft een zuiver ovaal", de
creteerde' zijne majesteit, „maar het ster
ke voorhoofd en de zware wenkbrauwen
geven haar een te strenge expressie".
En voor de gezichtshuid, die niet vol
doende verzorgd was volgens zijn me
ning, kreeg Carla een dampbad met mas
sage, een doosje met zoetgeurende crè
me en het strenge bevel, daarmee elke
avond voor het slapen gaan, haar ge
zicht in te wrijven. Vervolgens verden
de wenkbrauwen bijgewerkt tot er slechts
twee smalle, zuiver gevormde bogen van
overbleven en het moet gezegd worden,
die bogen deden de grote, glanzende
ogen beter dan ooit uitkomen.
En ten slotte werd het haar in luchti
ge, geurige golven om het voorhoofd en
gezicht geschikt en dat gaf aan het ge
zicht zulk een andere uitdrukking, dat
zelfs Maud haar nichtje telkens weer
met verbazing moest aankijken.
Nu nog een vleugje rood op de lippen.
Nie't veel un tout petit peu dat is voor
madame voldoende, wat poeder en wat
rood bij de jukbeenderen, weinig maar,
en monsieur Jean verklaarde, met de be
vrediging van de kunstenaar, die een
meesterwerk gewrocht heeft: „S'il vous
plait, madame".
Carla staart telkens en telkens weer
in stomme verbazing naar haar spiegel
beeld. Is zij dat werkelijk dat mooie,
donkere fijne gezicht met de glanzende
ogen? Zij schudt twijfelend het hoofd,
maar haar is-ó-vis doet hetzelfde. En
met een plotselinge lach steekt ze haar
tong uit. liet meisje in de spiegel doet
hetzelfde. Ja ze moet het wel ge
loven. Ze is het zelf!
Tijdstippen voor de volgende zittingen
werden afgesproken. Ook Conohita moet
meekomen om te worden geïnstrueerd in
de haar- en geziehtsverzorging. Dat
werd anders natuurlijk niet gedaan. Met
de instructie van bedienden kon men
zich niet ophouden, maarten opzich
te van zulk een bijzondere cliënte als
madame, zou er een uitzondering worden
gemaakt.
„Oef!" zei Maud, die zich intussen ook
grondig had laten behandelen, „ik ben
doodop, dat moet ik zeggen. In 't holst
van de nacht opstaan en.
„Wij stonden in La Paz om zes uur
op", viel Carla haar in de rede.
„Maar dan lagen jullie do halve dag
op je ligstoel, terwijl wij nu als koelies
hebben gewerkt. We hebben een nieuwe
vrouw uit je gemaakt, is dat iets of
niets?"
„Zeker dat is al veel. Maar de nieu
we vrouw 's nog niet volmaakt. Ze heeft
ook nog nieuwe kleren nodig. Je wou
toch ook met me naar je tailleur?"
.Goeie genade!" kreunde Mand. „En
dat allemaal op de eerste dag! Ik moet
zeggen, jullie, natuurkinderen zijn niet
dood te krijgen, als je eens in de stad
komt."
(Wordt vervolgd).
