Dudeschild doet goede zaken Onze Landbouwers vierden feest Maar de vissers krijgen hun duiten niet cadeau „Freuleken Revue werd een klinkend succes WOENSDAG 24 NOVEMBER 1948 62e JAARGANG No. 6273 EXELSCHE COURANT Het gaat goed met de visserij, best. Seker, onze vissers hebben nog wel :nige wensen en verlangens inzake le sociale lasten zit er nog iets scheef maar toch hebben wij mogen con- e- .tateren, dat Oudeschild thans een wel varend dorp is. Als nu de bel van de Afslag luidt, heeft dat bepaald iets westelijks, het klinkt welluidend, het egt: Mannen, hartelijk welkom met je vis, je zeebanket! Wij betalen je een beste prijs, hoe meer je aanvoert, hoe liever en wij kunnen van alles gebruiken! Wij hebben onze vissershaven bezocht, een praatje gemaakt met deze en gene vis ser en zijn met een vracht kopij huiswaarts gekeerd, kopij voor een zonnig artikel. Ja, ja, dat is wel eens anders geweest, zo om streeks 1930. Toen proefde je de doodse sfeer aan de haven. Je zag zo n botter of andere schuit binnenlopen en je wist, dat, hoe goed de vangst ook was geweest, de vlijtige kerels nog geen droog brood met hun beroep hadden verdiend. Ach, hoe wis selvallig is ook het vissersleven, zeker niet minder dan dat van de schapenboer, want waar deze zijn lammeren wel eens voor een riks van de hand heeft gedaan, kent de Oudeschilder ook jaren, waarin hij zijn wa ren voor een appel en een ei verschepen moest. Maar weer ging-ie de volgende och tend naar zijn schuit Wat moest-ie anders?! De Oudeschilder visser maakt thans een goed periode mee. Wat zouden wij nu een profijt kunnen trekken van nog een hon derd schuiten er bij, mits er bekwame krachten voor waren, want het is met de isserij niet zo, dat je maar een, twee. drie de manden vol krijgt Je moet er in op groeien, de vis laat zich niet makkelijk ver schalken Wij hebben in het begin van de oorlog een periode meegemaakt, dat de makreel bij duizenden langs onze kust zwom. Het was een kostelijk gezicht, al die Texelaars langs de dijk met hun hengels' kon er vijf haken aan bevestigen, dan haalde je tegelijk vijf makrelen, vet en rond, uit het zilte nat. enfin je werd „moe van het ophalen. Maar zet nu eens die elfde succesvolle Texelaars-uit-het-binnen- land in een botter en laat ze een dag op de Waddenzee ronddobberen Dat wordt beslist een fiasco. Grote kennis vereist. Ik zit nu van mijn dertiende jaar af op de schuit, ik ben nou 48. Jonge krachten zie je niet meer,zegt een visser, die juist zijn wulken, een goeie honderd kg, aan de wal heeft gebracht en nu nog even zijn motor verzorgt. ,,De vissersvloot hij bedoelt kennelijk de schuiten sterft uit. De jongen gaan naar de ambachtschool, de zeevaartschool of ze zoeken een baantje bij FESO. De meesten willen nl. liever leren Waar moeten straks de arbeidskrachten oor de schuiten vandaan komen? Ze wil len leren, maar wil je een goed visser worden, dan moet je toch ook heel wat in je mars hebben Zoals vandaag met die mist! Als je er geen kennis van hebt, breng je er niks van terecht. Ik ben tevreden met de vangst daar staan drie wel gevulde manden met wulken maar het was een toer bij die nevel, die alle merken aan het oog onttrok". De visser spreekt met liefde verder over zijn be roep, dat inderdaad hoge eigen stelt. We wandelen rondom de haven. Het is Maandagmiddag. De ene schuit na de an dere komt binnen. Dof ronken de motoren De motoren! Ach. wat moest je vroeger met zulk weer er uit? Je kwèm er nauwelijks uit, met je zeiltje alleen. Vlak ligt het water van de kleine kom, waarin tientallen krijsende meeuwen tel kens vleugelklappend opspringen om er bij te zijn, wanneer een visser wat puf over boord gooit, een visser die zijn garnalen controleert en waardeloze, ongewenste waterbewoners over boord kiepert. Oud-vissers vertellen. Wij treffen daar weer verscheidene oud- vissers, die wij daar zullen ontmoeten tot hun dood toe. Een van hen, druk kauwend op zijn pruim, vertelt zo een en ander uit vroeger jaren. Hij weet er nog van, dat de schuiten de hele haven in beslag namen ,,Je kon van deze kant, lopend over de houten scheepjes, de andere kant bereiken, de haven lag vol, nummer 186 droeg de laatste schuit en nu heeft Oudeschild er niet meer dan 15." „Toen had je geen kot ters," merkt er een ander ter verduidelij king op. En weer een ander U is veel te vroeg, U had Woensdag. Donderdag of Vrijdag moeten komen kijken Dan zijn de kotters binnen van de Noordzee.' Prachtig, dat doen we eens, maar hoe komt het toch, dat die vissersvloot zo is achteruitgegaan, die schuiten vloot wel te verstaan Dat zit 'm toch niet alleen in het feit, dat de jongens naar de ambachtsschool willen of iets dergelijks? Neen, dat is het niet alleen Vele visserszoons zijn door hun vader juist een andere richting heen gediri geerd dan naar de schuit in de haven; in de jaren, dat het zo bar slecht ging. En vóór die tijd heeft er een incident plaats gehad, dat eveneens ten belangrijke factor is geweest bij de sterke achteruitgang van de visserij-met-de-schuit: Omstreeks 1900 was het zeer zuinig, motoren had je nog niet. Toen er een grote bootwerkersstaking in Amsterdam uitbrak lieten vele vissers, wel vijftig tot zestig, zich paaien om in Amsterdam aan de slag te gaan. Daar viel goed te verdienen, terwijl het op Texel niets gedaan was. Er waren heel Blijkens een in dit blad voorkomende advertentie, zijn voor de uitvoeringen van de komedie „Freulekeop Vrijdag 17 en Zaterdag 18 December a.s. door de Toneel groep „Het Masker" te Den Burg, plaats bewijzen verkrijgbaar. Wij willen nog even uw aandacht vra gen voor het stuk. Indertijd, bij een uit voering van „Freuleken" door N.V. Het Toneel, schreef één onzer grootste bladen om.: „Freuleken" is niet alleen een stuk met bijzonder goede inhoud Het is een stuk waarin men tevens kan genieten van o.a. de zeer mooie costuums en de typische to neelaankleding. zoals te doen gebruikelijk in 1779'. Reeds in onze vorige aankondiging heb ben wij gewezen op de mooie toneelavon den die u te wachten staan. HAVERMOUTAFVALMEEL. De Prov. Voedselcommissaris voor N H. deelt mede, dat veehouders die hier prijs op stellen extra toewijzingen havermout- afval kunnen verkrijgen. Hiertoe dienen zij zich tot hun P.B H. te wenden, onder opgave van de hoeveelheid. VISAFSLAG OUDESCHILD. Aangevoerd van 8 t.rii. 13 Nov. 1948: 104 kg 'bot; 4336 kg garnalen; 169 kg kaan; 2327 kg kabeljauw; 31 kg rog; schelvis; 2602 kg kabeljauw; 31 kg rog; 2602 kg sardien; 1512 kg schar; 4 kg schelvis; 15907 kg schol; 542 kg paling; 293 kg poon; 610 kg tarbot; 6076 kg tong; 4703 kg wulken; 6954 kg wijting; 809 kg haai; 5 kg hale; 2 kg kommeraal; 17 kg zalm. .die botters en blazers onze haven horen wat jon^e vissers onder, wier vader zelf een schuit had. Toén de vader een dagje ouder werd en het bijltje er bij neerlegde, ontbrak de opvolger, zodat hij de schuit verkopen moest. Toentertijd zijn heel wat schuiten naar Zeeland geraakt Zo speelde Texel al spoedig geen rol meer Maar tegenwoordig mag het er weer zijn! Vooral nu de kotters hun vis hier en niet meer in IJmuiden verkopen Waren zij tijdens de oorlog min of meer gedwon gen hier hun waar aan de afslag te bren gen, thans doen zij dit geheel vrijwillig, daar dit hun groot voordeel oplevert Im mers zij vissèn achter Texel. Moeten zij wegens ruw weer het werk stopzetten, dan komen zij naar binnen, lossen hun vangst cn-keren de volgende morgen, als het weer is opgehelderd, naar zee terug Zij krijgen de beschikking over meer tijd, want voor IJmuiden moeten zij reeds Vrijdagochtend naar de afslag opstomen Wie voor de Texelse afslag vist, kan dus tweemaal per week er op uit trekken als dat nodig is. Ook de gemeente Texel vaart er wel bij! Zij krijgt drie procent van de omzet. „In het midden van de week komen de kotters binnen. Texel heeft er elf, waarvan 10 eigendom zijn van Oosterenders, d w z. elf grote kot ters Hier op de Waddenzee vissen ook regelmatig twee kleine kotters, welke Maan dagmiddag juist hun garnalen losten Zo merdag gaan die ook de Noordzee op Wisselvallig beroep. De wisselvalligheid van het beroep blijkt ook uit de vraag en aanvoer van bepaalde soorten vis en andere zeebewoners. Nemen wij de wulken visserij' De wulk wordt door de Belgen als een bijzondere lekkernij be schouwd en de prijs van deze slak, de vis serij daarvan is in October weer openge steld, is hoog. Golden de prijzen in Octo ber 7580 ct per kg, Maandag jl. zagen wij een gemiddelde prijs maken van f 1.30 per kg. „En dat terwijl de wulken een jaar of 35 geleden niks waard waren", zegt een visser, die zijn dag er weer op heeft zit ten „Zo n wulk was bijzaak, de oester hoofdzaak. Nu vang je geen oesters meer, die schijnen door een of andere ziekte te zijn verdwenen En de garnalen, hoe staat hef daarmee? Op Oudeschild worden regelmatig gar nalen aangevoerd in tegenstelling tot vis sersplaatsen in het zuiden, waar men steen en been klaagt. De vissers van Zeeland houden vol, dat de wijting de garnalen op vreet. Deze rover is vanaf Juni in abnor male hoeveelheden op alle visgronden in de zuidelijke wateren aangetroffen. De vraag mag worden gesteld of de zuidelijke Noordzee misschien een broed plaats van de wijting is geweest in dit sei zoen, temeer omdat noordelijker langs de Nederlandse kust de garnalenvangsten gaandeweg beter zijn. Na de inzinking in Zeeland hebben zich vele garnalenvissers uit Veere naar Scheveningen begeven, al waar aanvankelijk beste garnalenvangsten werden behaald. Deze goede vangsten zijn weer al geruime tijd achter de rug, doch merkwaardigerwijze zegt men in vissers- kringen dat dit geschied is nadat ook de molenaar aldaar gesignaleerd werd. In Sep tember werden echter in de haven van Zoutkamp nog dagelijks gemiddeld 500 kg tot 7000 kg garnalen aangebracht, hetgeen niet weinig is De vissers zijn van mening, dat na de wijting, welker „teelt" binnenkort ten einde moet lopen, de garnalenvangsten mogelijk nog ten goede kunnen keren, hetgeen voor het vertrouwen in een goede vangst voor het volgend jaar moed kan geven Ook de Oudeschilders ondervinden hin der en schade van de wijting. Op de rede wordt niets gevangen, er zitten echter wel nog garnalen in het Bosgat. de Binnen- schaar en tegen de Rug Oudeschild maakt een goede periode mee, maar wij mogen ons niet blindstaren op de visprijzen De visser heeft hoge onkosten. Mogen wij volstaan met op te merken, dat het machinale breikatoen voor de oorlog 2,15 tot 2,20 kostte, thans 13,tot 14,Touw kostte in de oorlog 1,70, thans 2,45 per kg Dit zijn ongehoord hoge prijzen. Het doet de visser dan ook goed, dat opheffing van de maxi mumprijzen voor alle zeevissoorten over wogen wordt. Dit zou per 1 Jan. a.s. in gaan Wij vroegen of de visprijs dan om hoog zal vliegen. Antwoord: De jenever is toch ook niet duurder geworden toen die vrij werd. Was de garnaal nu vrij, dan zou die zeker 70 ct per kg opbr^igen, terwijl er thans 50 voor betaald wordt. De kustvissers maken het niet zo goed meer, sinds de afsluiting van de Zuiderzee Ze houden het beroep nog gaande, omdat De revue van onze Jonge boeren en hun medewerksters en medewerkers, ls denderend geworden. Mogen wij, alvorens"*n overzicht te ge ven van het grote ïeest, allereerst onze warme hulde brengen aan de heer Joh. Roeper Johz. Het feest werd gegeven ter gelegen heid van het 20-jang bestaan van do landbouw school, sveik iheugnjk feit de lieer ill. Hin, wethouder, in een spon tane rede herdacht; doch spreker iron niet loskomen van de gedachte aan hem wiens overlijden zo n grote schok heeft ti \v eeggebraoht onder de landbouwers, hij sprak woorden ter nagedachtenis van de heer A. J Keyser. Door zijn eenvoudige, royale omgang had Keyser zich vele vrienden verworven. In de eerste pleats was zijn heengaan een slag voor zijn gezin, doeh onze organi saties hebben een zwaar verlies gele den. Maar het leven gaat voort en bin nen enkele maanden zullen de talrijke opengevallen plaatsen in de besturen weer worden ingenomen, al zal dit moeilijke puzzles geven. De naam van dhr Keijser zal nog lang met ere wor den genoemd. Ja, liet leven gaat voort en dat toont ook deze avond, nu wij het 20-jarig be staan van de school op enigszins fees telijke wijze gaan vieren. Het initiatief hiertoe is niet van het bestuur uitge gaan, immers dit bestaat uit bedaagde kalme mensen, soms al grijzend (zo er nog iets is om liet te worden....) Het bestuur- heeft wellicht willen wachten tot het 25 jarig bestaan, maar de jonge handen jeuken om wat te presteren. Als oud-studenten willen zij hun 4ds 'lustrum vieren. Spr. memoreert 't. beginstadium van 't landb. onderwijs op Texel, 't avondon derwijs met z'n nadelen, want als je de hele dag hard gewerkt hebt op het land valt het niet mee 0111 's avonds nog eens hei hoofd te buigen over het stu diemateriaal. Ook de onderwijzers, die overdag a! een zware taak hadden vol bracht, konden zich natuurlijk niet vol doende geven. Het onderwijs voldeed dan ook niet meer aan de hogere eisen. Do landbouwwintersdhool was een stap verder, maar niet iedereen was finan cieel krachtig genoeg 0111 zijn zoon daarheen le sturen. Gelukkig werd in 1922 de eerste landbouwschool in ons land gesticht. Onze organisaties Zagen, dat dit ook voor Texel de oplossing zou zijn. Hulde brengt spr aan het toenmalig bestuur, dat in samenwerking met het gemeentebestuur en het landbouwcon- sulentschap in 1928 liet wijze besluit nam. Nu kon bet onderwijs in wijder en dieper vorm worden gegeven. De eisen gesteld aan de productie op landbouw gebied, w erden steeds hoger door de in tensivering en mechanisering. Men zocht een betere ondergrond, ook voor de toekomstige landarbeiders. Vroeger kwam je er wel als je alleen kon mel ken en ploegen, tuinen en grepp»len. Thans hebben de gemechaniseerde be drijven geschoolde krachten nodig. ze de spullen nu eenmaal hebben, maar vol doende winst levert het niet meer op. Wie ziet er nog geep. haring en paling? Dit jaar hebben zij misschien kans op ansjovis De kustvisserij hoopt op een nieuw soort vis. Drie jaren achtereen kwamen er Spaanse sardines Men ving toen wel 100 kg per dag. Wij verheugen ons er over. dat de Oude schilder vloot goede zaken doet Het is echter jammer, dat er geen nieuwe schuiten meer worden gebouwd, hier komen althans geen nieuwe schuiten in de vaart De toe komst vraagt kotters Wij hebben niets te gen kotters' Maar wie oog heeft voor de schoonheid van Texel, voor dat schilder achtige haventje van Oudeschild. die wil die aardige botters en blazers niet kwijt. Zie zo n vaartuig uitvaren of binnenlopen. Het is een kostelijk schouwspel. De visser aan de helmstok, de wind flapperend in het roestbruine zeil en de golven klotsend tegen de sterke boeg. Ach, die botters, die enkele schaarse blazers, wij moesten ze kunnen behou den, ze horen bij onze haven, bij dat minuscule, dat pittoreske, dat die warme sfeer geeft en die aantrekkingskracht, zo groot, dat ook de oudgedienden de koude van een Novemberdag voor lief nemen, neen zonder hun dagelijkse tocht naar de haven zouden zij niet gelukkig kunnen zijn. Naast vak-technische ontwikkeling wordt echter ook gedacht aan algemene ontwikkeling. Het werk van de boer houdt niet meer bij het hek van zijn bedrijf op, het gaat verder. Wij moeten meedoen in onze organisaties en onze plaats kiezen als lid v. d. maatschappij. Vroeger vooral en nu ook nog weleens, hoorde je het gezegde „Boer wordt mens". Deze minderwaardige uitdruk king willen de niet-landbouwers. 'vooral de stedelingen, helaas nog al eens be zigen. Maar, wij moeten erkennen, dat daartoe ook wel eens aanleiding was. - Met de school en de voortzetting er van, de ver. van Oudleerlingen, gaat 't de goede kant uit. Wij zijn tevreden. Mogen zij op dezelfde voe! doorgaan en de actieve ver. van oud-leerlingen niet op haar lauweren gaan rusten, maar zich naast de technische, de alge mene ontwikkeling blijven nastreven. Met een woord van vertrouwen, dat ook deze avond zal slagen, besloot de hr Ilin zijn speech, die met grote aandacht werd gevolgd. Dan springt Jo Roeper voor het voet licht. Hij heef allen hartelijk welkom en vooral de heer en mevr. Van den Ban en de heer G. J. Logman „de aller beste vriend van onze ver.." die 11a zijn ernstige ziekte weer een vrij goede ge zondheid geniet. Wij genen een avond van weinig ernst en veel lol. Boerenzoons pn landaibeiderszoons ze werken samen mede en niet te vergeten de dames Van alle gezindten. In ons ensemble treffen wij een harmonie, zegt spr, waaraan vele oudpre org. een voorbeeld kunnen nemen. Het feest begint. Een rake subets. Eer Roeper en mevr. N. Keesom-Logman liggen als twee conservatieve ouders danig overhoop met hun zoon. Kees Witte Szn., die naar hun mening veel te modern is. De jon gen droomt v. z'n hobbie, die ver buiten liet landbouwbedrijf liggen. Hij slaakt in zijn dromen er komt een echte bedtime-story ten tonele diepe zuch ten en vindt geen oplossing. De schets is uit, en ogenblikkelijk vraagt een nieuwe onze aandacht; Mej. de Wit en Joh. Bakker Jnzn. in oud-Texels cos luuni brengen als Tomasvaer en Pioter nel de historie van de school in beeld Dan dartelen 24 struise boeren dochters de planken op en brengen ons het lied „Wij vieren feest", Joop Roeper geef; 1111 zijn eerste conference cn telkens zul len wij hem weerzien, -met diep inslaan de grollen en grappen. Hij schudde ze maar uit de mouw en had de zaal steeds meteen te pakken. Wij noemen even apart zijn „hekeldicht" op de Oosteren denveg. Hij klaagt steen en been, maar Gieerlje weet raad en adviseert: „Stap dan van de ene kuil in de andere, dan loop je toch gelijkvloers!" Nadat daar op het Landbouw jongeren lied van N.H is gezongen krijgen wc enige kostelijke ouderwetse dansen, o.l.v. Kees Mets in gestudeerd en door zes paren in ouder wetse kleding uitgevoerd. Keurig ge daan. Anton van Beek had veel succes met zijn lied „Sanota Lucia". Graag hadden wij hem nog eens willen horen. Grote bijval en een lachsucces was ook de vergadering van de „Burenton" in 1877. Kees Hoogeirbosoh, Kees Bakker. I.Jsbr, Kikkert, A Boerhorst, C. Witte Jz. en Johz. en Cor Witte van Bluem en Bos, V. d. Werf, Joh. Roeper Fer Roeper konden er wat mee. De veilingmeester was in topvorm en leuk was zijn verhaal over het venten van karnemelk in Den Burg. De voorzitter O. Witte, ziet zich plotseling van al zijn buren beroofd als een boerin komt vertellen, dat er een koe moet kalven en haar man, die juist zijn zoveelste borrel had willen nemen om de bollen en kleikoek weg te spoelen, bij de arm neemt, waarop de hele vergadering naai de kraamkamer ijlt.... Aat Boerhorst en mevr. Beumkes-de Radder hadden diep conflict steeds, „hii" had niets in de melk te brokkelen, maar op zekere dag neemt „hii" een spoedcursus te baat in het opvoeden en drillen van zijn wederhelft 't Liep scheef afEen liedje, dat heimwee naar de zomer be zong. wordt gebracht door 12 alleraar digste meiskes in vlotte japonnetjes. Fer Roeper en Linie Eelmnn vinden we daarop midden in een grote stad waar zij een bezoek gaan brengen aan een in de oorlog door hen verzorgde en gevoede meneer Schrammeiier, die „die boerenmensen" ijskoud wegboniourt. Ondank is 's werelds loon. Mevr. Kees- 1IELKVEEHOUDERS Natuurlijk zult U allen weten. Dat een koe veel moet eten Om behalve te leven Ook meik te kunnen geven. Verder weet U, dat Uw gezin Kan rekenen op meer gewin. Als de gift per koe aan melk en vet Zich in stijgende lijn voortzet. Maar ook dient U te bedenken. Dat Uw melkgeld gaat slenken. Als U melk van slechte kwaliteit Naar de zuivelfabriek leidt Uw fabriek is immers niet in staat. Ondanks een installatie van prima fabrikaat. Goede producten steeds te maken. Als de grondstof is te laken. Daar een minder goed product De geldelijke opbrengst altijd drukt Besluite een ieder, dat van nu af aan Zijn melk de toets steeds kan doorstaan. Dit resultaat bereikt elke boer. Wanneet hij met het wintervoer De volgende belangrijke raad Werkelijk ook steunt met de daad. Voer knol en kuil als 't melken is gedaan. Laat nooit dit roer in de stallen staan Hierdoor kunt U grondig beletten Dat de geur zich aan de melk gaat zetten. Wij kunnen U zeer adviseren Deze regels uit het hoofd te leren En ze tevens dagelijks toe te passen. Dit vermijdt keuring in lagere klassen Heel zuivelbercidend Nederland is dankbaar dan de boerenstand En roept luide dan in koor. Goed zo boeren! Gaat zo door. om-Logman declameert vervolgens de „Ballade van de Boer", van W er emeu* Bulling. Knap gedaan. „Ter wille van de boer die ploegt besta de wereld (van de atoomkrachten!) voort".... Bijzon der geslaagd was ook de hierna gegeven flits: 14 dames een melodieus Texel- liedje. In het midden staat een grote ma quette van ons eiland, waarop de dorpen molens en vuurtoren en vliegveld met behulp van doorschijnend lioht domi neren. Het programma voor de pauze werd met uitstekend uitgevoerde dansen be sloten. Joh. Roeper als parachutist Een grote verrassing was daarna het prachtige schilderwerk, van de heer Dies Toolcns. Een haast levensgroot landschap met de z.g. WorstelDent op de achtergrond. Een boer komt bijna in op stand tegen een jong stel, dat zo maar zijn kampeertent op zijn land heeft ge- piant Maar al dra worden ze goeie maatjes. (De revue is geknipt voor het zomer seizoen). Kees Witte, Iet de Wit en IJsbr. Kikkert speelden hierin mee. Wat wij nog nooit hebben gezien komt dan uit de lucht vallen: Letterlijk: Joh. Roeper in de blauwe kiel (zo was-ie de hele avond) komt daar naar beneden aan een paraplui. „Hij sprong zo maar uit het vliegtuig, toen-ie Texel zag lig gen en Geertje hing nog ergens in de lucht." Kampherinneringen brengt een bont gezelschap waarhij Jan Visser zijn accordeon bespeelt en Joos Witte d« snaren van haar gitaar betokkeit, Dan een declamatie van mevr. Keesom-Log- jnan en als schrille tegenstelling een zotte clown (Kees van Heenvaarden Gasthuisstraat) met pianobegeleiding van Kees van Heerwaarde (Hoekie). Solozang van Iem Visser, een verstoorde liefdesdroom (Vronie Logman, Cor van Leeuwen, V. d. Werf en mej. De Wit)' een soldaat (Kees van Heerwaarde» GasthuisstrJ die door lief zingende meiskes een vaarwel naar Indonesi# wordt toegezongen. Weer dansen. Ooi- Witte en mevr. Beumkes-De Radder i» een leuke scène, resp. als gelukzoeker en geluksvoorspelster. Kees Witte al* een arme zwerver, en dan als slot au hoogtepunt, van de avond: De kerml* wordt ingeluid. Zo waar komt daar een feilloos-echt nagebootst orgel het toneel oprijden en liet geeft een stuk muziek van je welste. De burgemeester, D. Bak ker Dzn. opent de kennis, Cor va» Leeuwen en Kees Witte zijn de orgel draaiers en Diok Boerhorst en Kee* Witte Johzn. twee leutige boeren, dl* met springlevende biggen op de Groe- neplaats verschijnen en deze nog aaa de man trachten te brengen voor de po litie het kermisterrein zal zuiveren. We hebben gezweten bekent Jo Roe per 11a afloop Hii dankt de vele mede werkers. De heer Laan overhandigde de heer Ropper, de man, die zulk een verant woordelijke taak op zich had durve» nemen, als blijk van erkentelijkheid een fiaai boekwerk, dat Roeper ontroerd aanvaardde. De heer Laan wees er op, dat de school in '48 in het teken van de uit wisseling van leerlingen had gestaan. Driemaal zijn ze naar de vastewal ge weest en kregen 4 tegenvisite»., Allen waren zeer enthousiast. De reizen sma ken naar meer en geven het op school bestudeerde diepere inhoud. Spr hoop te nog eens ver over de grenzen te kun nen gaan. zodra een en ander door d* World Friendship Association' is gere geld. Zo worden wij wereldburgers. Spr prees de Ver. van Oud-leerlingen die niet een amusementsver. is, maar on de bres staat voor de boerenbelangen „Een volk is sterk en gbzond als hot 'n goede landbouw heeft". Schaart U, zo drong spr aan, als donateur (f 1.- per jaar) achter deze vereniging. „Wij vieren feest" werd met een ge animeerd bal besloten

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1948 | | pagina 1