Sue
Fanfarecorps V.I.O.S. gaat vooruit
t V
vindt het geluk.
Koro saluto al la monde
De leden van muziekcorps VIOS kun
nen met voldoening terugzien op de
beide uitvoeringen, resp. Zaterdag 8 Jan
in Het Wapen van Amsterdam te Oos
terend en lö Jan in De Oranjeboom te
Den Burg gehouden.
„Ik ben al op het concours ook mee
geweest", vertelt ons de 12-j. Adriaan
Kali, die met zekere trots de zaal rond
stapt na afloop van 't muziekprogram
ma, Hij is de jeugdigste speler van het
corps, ja van heel Texel, die al in het
openbaar mag meeblazen. Hij heeft zijn
best gedaan en allemaal hebben ze goed
geblazen Natuurlijk was het ene num
mer beter dan het andere en je merkte,
dat de jonge kradhten de stof nog niet
voldoende onder de knie hadden. In nr.
8, Schone Meimorgen, fantasie van P.
Bisselink, was de alt saxofoon in de so
lo voor saxofoon en alt saxofoon wat te
sterk. De mars. Volle Wind van Fr.
Francois werd wat lidht opgenomen,
waardoor de figuratie wat minder tot
haar rechi kwam. Het corps durfde het
zware nummer Secret de Sphinx wel aan
en zij bracht het er niet slecht- af. Voor
al de bassen hebben deze avond heel
goed geblazen. Soms kan de melodie
nog iets beter, doch wij hebben mogen
constateren, dat Vios de goede kant uit
gaat, vooral bij het laatste nummer Mont
la Ville, dat werd heel goed vertolkt!
Wij wensen dirigent en corps dan ook
geluk Jammer, dat de eerste bugel
blazer verhinderd was. Goed werk za
gen wij ook van de trommelslagers,
Gerrit Eelman en Toon Eelman.
De dirigent, de heer Flokstra, zei, dat
dit de derde uitvoering was onder zijn
leiding. Met Hemelvaartdag (26 Mei) en
Zondag 29 Mei gaat het corps op con
cours naar Andijk. De leden komen niet
alleen uit Oost, ook uit Oosterend,
Spang on uit het Noorden. Een zelfs uit
De Waal. Over de studiezin was de diri
gent tevreden Gaarne vermelden wij
apart het spel van mej. A Reitsma, die
een goede kracht bleek met haar alt
saxofoon Zij is liet. enige vrouwelijke
lid van een muziekcorps op Texel.
De avond, die ook door onze burge
meester en zijn echtgenote werd bijge
woond, alsmede vele leden van d° zus
terverenigingen, werd na de pauze gp-
vuld door een bont programma. Henk
Reitsma was een bekwaam conferen
cier. de dames Truus Boogaard, Maatje
Daalder. Duwie Koning, Annie Bakker,
Janna Brouwer, Akke Reitsma, Vronie
Barhorst, traden met sugcs op: in
„Hoort -het fanfarecorps komt!", waarin
gehoopt werd, dat VIOS nog lang be
staan, wij hopen het ook, want wat wij
in het onderhoud met de dirigent van
D.E.K. betoogden, zonder muziek is een
feest nooit dèt, geldt ook voor VIOS!
Ze lieten Doortje trouw haar ochtend
gymnastiek doen, zongen Afrikaanse
liedjes en waren liet koor hij „De klok
ken van IJmuiden", duet door Akke
Reitsma en Maatje Daaldpr. De gebr.
Reitsma (die Reitsma's zijn een muzika
le en toneelminnende familie!!) vroegen
met een schets onze aandacht. Maatje en
Akke Reitsma zongen heel mooi, Gerrit
Eelman declameerde, de heren Flokstra
en W Kalf brachten „Vader weetalles",
Gerrit Eelman, Truus Boogaard en Ed
dy Reitsma „Tante laat zich pedicuren",
Maatje Daalder en Akke Reitsma zon
gen „Herinnering aan Moeder" en
„Aardig Oosterend". De heren Flokstra,
Piet Verijzer, Gerrit Eelman en de da
mes Vronie Barhorst, Janna Brouwer
gaven de schets „De klant is koning" en
ten slotte de vagebonden, een greep uit
het leven van de straatmuzikanten, waar
hij vooral de conferenties inzake het
volgende te blazen nr. zeer grappig
waren. De zaal zong mee.
Nog vele malen hopen w ij VIOS te
horen. Zo maar doorgaan!
DE LANDBOUW IN 1948.
De heer Ir. D. J. Maltha, Hoofd van
de Afd. Documentatie van het Ministe
rie van de Landbouw, Visserij en Voed
selvoorziening, heeft een overzicht ge
geven op welke wijze onze landbouw
zich in het afgelopen jaar heeft ont
wikkeld en voorts de vooruitzichten ge
schetst voor 1949.
Ir. Maltha begon zijn betoog door er
op te w ijzen, dat het jaar 1948 niet on
gunstig is geweest voor onze landbouw.
De opbrengst per ha. van de consump
tieaardappelen lag zelfs 30 pet. boven
de opbrengst in de voor-oorlogse jaren.
Ook de granen gaven goede opbreng
sten, evenals de suiker- en voederbie
ten. In tegenstelling met het graanare
aal, dat in vergelijking met 1939 thans
veel kleiner en sedert de bevrijding
zelfs nog teruggelopen is, is de opper
vlakte aardappelen, voederbieten, groen
i uedergew assen en kunstweiden sterk
uitgebreid De oorzaak hiervan ligt in
het streven om zoveel mogelijk veevoer
in eigen land te winnen, daar onze de-
viezenpositie geen grote invoer van
voedermiddelen uit het buitenland toe
laat. De verschuiving in de teelt van
granen naar haikvraehten vooral
aardappelen en bieten betekent ook,
dat per ha. een belangrijk grotere voe
dingswaarde voor het vee kan worden
verkregen.
Ook bestaat er momenteel een grote
belangstelling voor rantsoenbeweiding,
hetgeen een beter gebruik van het gras
land in de hand werkt. Vooral het in
kuilen en het drogen van gras zorgen,
dal het in de zomermaanden in het gras
opgespaarde voer met zo min mogelijke
verliezen in de winter aan het vee ten
goede kan komen.
Bij een nadere beschouwing van liet
bouwplan in 1948 moet worden vastge
steld dat de oppervlakte beteeld met
erwten en honen is teruggelopen. Ir.
Maltha vestigde hierbij de aandacht op
de kruidenteelt, welke in 1948 een gro
te opleving te zien heeft gegeven. Daar
de kruidenteelt veel arbeid, zorg en ken
nis vraagt is de teelt op bedrijven, die
een overschot aan arbeidskrachten heb
ben en die door de teelt van dergelijke
producten een betere bestaansmogelijk
heid kunnen bieden, op zijn plaats.
De teelt van koolzaad is. vooral ten-
MIJNHEER PIMPELMANS GAAT PAARDRIJDEN,
Plaatjes en versjes door G TH. ROTMAN.
Sjf "*-■ fS
C_ gf,
85. De auto van apotheker Pil was nog
zo'n knus wagentje uit de tijd, toen ze
pas uitgevonden waren, maar 't liep in
elk geval nog hard genoeg om er onge
lukken mee te maken, en dat was de
hoofdzaak. Bles werd er met de teugels
aan vastgebonden en moest meedraven.
„Waarom mag ik niet meerijden?" dacht
hij verontwaardigd.
86. En hij begon nijdig aan de teugels
te rukken. Nu, die waren niet erg best
vastgemaakt en schoten spoedig los Bles
liefde auto een eindje vooruitrijden, om
'n goede afstand te krijgen; vervolgens
nam hij, in vliegende vaart, een aan
loop en sprong.... pardoes boven op
de auto!
LIJNZAAD,
Voor het dorsen van lijnzaad (boken,
knopbreken) behoeft geen dorsbriefje
te worden ingevuld en de opbrengst na
dorsing niet meer op een dorsbriefje te
word enveiantwoord. Het vervoersver-
bod blijft van kacht, evenals de ver
plichting het product uitsluitend af te
levenren aan een erkende handelaar te-
inneming van een afleveringsbewijs.
AARDAPPELTELERS, OPGELET!
De handel in consumptieaardappelen
is gebonden aan de Aardappelverorde
ning 1947, volgens welke alleen die per
sonen als handelaar of tussenpersoon
mogen optreden, die als zodanig erkend
zijn. Voortaan zal bij overtreding streng
worden opgetreden.
TEXELSE MARKT.
Den Burg, 17 Jan. 1949. Aangevoerd:
3 koeien f 575700. 3 graskalveren
f240325. 10 biggen 1 45 75 Voor de
levering: 5 n. kalveren.
gevolge van het optreden van plagen,
na de oorlog sterk achteruitgegaan.
Verhoogde richtprijzen hebben de teelt
echter weer aangemoedigd. De oogst
was in 1948 zelfs bevredigend.
De grootste zorgen liggen echter nog
bij de stikstof-, en kalimeststoffen
Voor kali is ons land geheel aangewe
zen op invoer uit liet buitenland terwijl
voor de stikstofvoorziening het wachten
is op de uitbreiding van de productie
van de Staatsmijnen en de Melcog en op
het weer in bedrijf komen van de fa
briek in Sluiskil.
In een overzicht van de tuinbouw in
1948 gal spr. aan, dat de oogst van ap
pelen en peren niet bevredigend was.
lie oogst van pruimen en kersen was
daarentegen goed. De sierteeltproduc
ten ondervinden moeilijkheden in de af
zet doordat de uitvoer naar het buiten
land moeilijk is en de daling van de
koopkracht in Nederland leidt tot een
kleinere afzet. Voor de teelt van tabak
bestaan er op het ogenblik goede kan
sen. De belangstelling hiervan is groot,
doch er moet nog veel worden verbe
terd om tol een werkelijk kwaliteitspro
duct te lcomen.
Grote verschuivingen in onze veesta
pel zijn in 1948 niet voorgekomen. Al
les hangt, hier af van de voederpositie
Daarbij moet ook voor de toekomst re
kening worden gehouden met een ge
ringe invoer van voedermiddelen uit
Int buitenland. Daarom zal uitbreiding
van de veestapel alleen mogelijk zijn,
indien ons land er in slaagt uil eigen
bodem meer veevoer te halen. In dit
verhand vestigde spr de aandacht op
een zo juist verschenen rapport „De
mogelijkheden van de veevoedervoor
ziening in eigen land", dat over dit
vraagstuk belangrijke mededelingen be
vat. Uit berekeningen blijkt, dat bij een
gunstige ontwikkeling van de binnen
landse productie, het gebruik van
krachtvoer in ongeveer 5 jaren kan
worden teruggebracht tot 2/3 van de
hoeveelheid die voor de oorlog nopig
was bij dezelfde veestapel. Om dit telie-
reiken zullen naast een productiever ge
bruik van hel grasland ook de voeder-
gewoonten moeten worden gewijzigd.
Voor het rundvee kan een grote bespa
ring op krachtvoer worden verkregen
door liet gijjmiik van meer en beter
ruwvoer van hooi, kuilgras, gedroogd
gups en hakvrudhten terwijl voor de
varkens gestoomde aardappplen het
hoofdbestanddeel zullen moeten vormen,
aangevuld met krachtvoer. Daarnaast
zal uitbreiding van de maisteelt van 506»
ha tot 20.000 ha voor het. pluimvee zeker
nodig zijn.
Tr. Maltha wijdde tenslotte nog een
enkel woord aan onze export, waarbij hü
er op wees, dat in de eerste 10 maan
den van dit jaar voor 'n grotere vaarde
kan worden uitgevoerd dan in voorgaan
de jaren Van de akkerbouwproducten
zijn het vooral pootaardappelen, land
en tuinbouvzadenconsumptieaardappe-
lcn, aardappelmeel en vlas, van de
tuinbouwproducten groenten, fruit en
bloembollen en van de veehouderijpro-
ducten melkproducten, kaas, eieren en
fokvee.
De kwaliteit, zal de buitenlandse af
nemers moeten overtuigen dat het goed
is om onze land- en tuinbouwproducten
te kopen.
Naar het Engels
14.) „ik maak mij ongerust over San
dy", zei Sue, na een stilte.
„Wat is er met Sandy??" vroeg haar
grootmoeder. „Heeft ie wat gedaan?"
„Had hij dat maar", zei Sue. „Hij
doet nooit echt iets. Hij laat maar met
zidh doen".
„Will heeft me gezegd,, dat ie in de
bakkerij komt", zei nir. Bulloch. „Is dat
zo Sue?"
„Hij wi: veel liever niet", antwoordde
het meisje. Ze aarzelde even, niet we
tend of ze er meer van moest zeggen of
niet. en besloot het laatste te doen. Zij
had er breedvoerig met inr. Darna.v
over gesproken en hij had met nadruk
gezegd, dat niemand Sandy helpen kon
als hij zichzelf niet hielp. Het was San
dy's eigen karakter, dat de moeilijkheid
vormde.
„Hij moest zijn vader zeggen, wat hij
wil gaan doen", zei mrs. Bulloah met
nadruk en zij stond op om voor de
avondmaaltijd te gaan zorgen.
„Grootvader", zei Sue, „wilde meeko
men naar de winkel, want ik moet een
paar dingen meenemen voor de molen".
Mr. Bulloch lachte. ,.Zo? Ge zijt de tijd
vergeten, zeker? De winkel is al twee
uur gesloten, miss Pringle, mag ik u
daarop opmerkzaam maken?"
„Dan zal liet voor mij veel rustiger
zijn en ik zal heler kunnen uitzoeken
wat ik hebben wil", zei Sue glimlachend.
„Agge moe zijl, geef mij dan een sleu
tel, dan kan ik zelf wel vinden wa 'k
nodig heb."
„Lieve hemel!" riep mr. Bulloch^uit
zijn stoel opstaand. Hij ging haar voor
de wenteltrap af, die van de bovenwo
ning naar de winkel voerde en draaide
onder het, voortgaan de lichten aan, zo
dat de hele winkel verlicht was. toen zij
beneden kwamen.
„Wat helder is het hier!" riep Sue,
met haar ogen knipperend.
„Ja 't is helder", zei mr. Bulloch
trots. Hij hield \an zün winkel en hij
hield er vooral van, zoals hij nu was,
helder verlicht en kraakzindelijk en vol
heerlijkheden uit alle hoeken van de
aardbodem. Er was zoveel romantiek in
die winkel! Al die kisten en vaten, ge
pakt door blanke mannen en gele man
nen en bruine mannen en zwarte man
nen en hem toegezonden van alle ein
den der aarde, werden door hemzelf en
zijn helpers geopend en de inhoud er
van werd opgestapeld op de planken en
in de kasten van zijn winkel om de goe
de Beil forders te doen watertanden en
smullen was dat geen romantiek? De
namen der waren, die hij verkocht al
leen al, waren als een gezang in zijn
hart. Suiker, bijvoorbeeld, was helemaal
niet alleen een stof om puddingen en
cakes mee te maken of om iemands kop
thee te verzoeten .mr. Bullooh kende
de geschiedenis van de suiker en wist,
dat reeds lang vóór Ohristu^ geboorte
het suikerriet hekend en gewaardeerd
was in hei Oosten in I'erzië en Egyp
te en Bengalen. Hij wist, hoe het zijn
weg gevorden had naar Zuid-Europa en
later, bij wijze van proefneming, naar
Zuid-Amerika en Indiö hij wist hoe
de plant er uitzag, hoe zij op da planta
ges groeide met haar lange, rechte sten»
gel en de vederachtige bloemen en
hoe ze behandeld werd en hoe het sap
er uit werd gewonnen.
In zijn geest zag hij vaak de paksclni-
ren, lange, lage gebouwen, overscha
duwd door tropische bomen en de
kleurige kleding der inboorlingen, die
daar werkten en de kisten hadden in
gepakt. die nu in het. pakhuis stonden
ar/hter d? winkel.
Dat alles ging hetn door het hoofd,
terwijl hij nu met Sue in de winkel
stond en haar hoorde zeggen: „Twee
pond kristalsuiker en één pond brood
suiker, alstublieft, grootvader"
Maar suiker was niet de enige levens
behoefte, die geschiedenis en traditie
had; thee, koffie, gember en specerijen
ja, alïes wat er in de winkel was, had
zijn eigen verhaal te vertellen ver
halen waarnaar de oude man ai zo vaak
geluisterd had. De blikken met. perzi
ken en abrikozen uit Afrika en Cahfor-
uië welk een verschieten openden ze
van warme paradijslanden! De vaten
met goudkleurige boter wekten de ge
dachte aan Denemarken met zijn slan-
SPORT OP TEXEL.
S.V.O. De Cocksdorp.
Het te elftal behaalde Zondag aan
Den Hoorn op ZDH 1 een verdiende
overwinning: 2-0. Ook nu was de
scheidsrechter niet aanwezig en moest
er gespeeld worden onder leiding van
T. Bakker. S. speelt eerst tegen de wind
in en al spoedig onderneemt Z. de eer
ste aanvallen. Maar de achterhoede
geeft niet thuis, vooral het hoofd van C.
van Boven staat er goed vast op en de
harde en hoge ballen worden resoluut
weggekopt. Bouwke en Westdorp wer
ken goed weg. De voorhoede onder
neemt. goede aanvallen. Peter, die zich
steeds beter op zijn plaats gaat voelen,
geeft een mooie voorzet, maar Dirk z'n
schot gaat naast. Nadat Z. nog enkele
prachtkansen heeft gehad 0111 te scoren,
komt de rust met blanco stand.
Dan geeft W. v t Noordende met een
kopbal S .de leiding 1-0. Hierna gaat liet
spel gelijk op, daar ei van S-zijde nogal
wat. licht over gedacht wordt. Er zijn
nog 10 min. te spelen als Ale, die ook
nu weer een groot deel in de overwin
ning heeft, met een hard schot de kee
per voor de 2de maal laat issen 2-0
Einde.
Zondag speelt liet le aan Demoog.
Hedenavond trainen, hoor jongens!
V.V. De Koog.
V.V. De Koog won Zondag met 2-3
van de Boys 2. De Boys gingen direct in
de aanval, na 15 min. moest onze kee
per vissen. 5 min. voor de rust maakte
Bil de stand met een prachtschot gelijk
1-1. Na de rust ging het hard van het
ene doel naar het andere Maar na 10
min. liet Bill voor de 2e maal de hal in
liet net verdwijnen. Een minuut later
liet ook Leen de hal tussen de palen
doorgaan en de stand was 3-1. Maar ook
de Bovs waren niet mis en 10 min. voor
liet einde maakten zij er 3-2 van met 'n
hard schot die de keeper niet kon hou
den.
Woensdag, dus vandaag, trainen, den
ken de leden hieraan!
VOOR DE ASTHMA-LI,IDERS.
Het Zwitsers-Nederlands Asthma
l'onds zond ons een circulaire, waarin
wij lezen, dat het zich ten doel stelt,
asthmatische kinderen van on- en min
vermogende ouders uit te zenden naar
een in verband met hun ziekte geschikte
plaats in Nederland of Zwitserland. Ver
andering van lucht, vooral de zuurstof
rijke, zuivere berglucht, bespaart de pa
tiënten benauwdheden en geeft hun de
kans op een normale ldchaamsgroei.
Honderden hebben in Zwitserland door
een verblijf, dat soms enkele maanden
maar ook wel enkele jaren duurde, nieu
we kracht en gezondheid opgedaan.
Het aantal aanvragen is zo groot, dat
een wachtlijst moest worden aangelegd;
uitzending geschiedt, zodra er geld be
schikbaar is. Contribuant is men voor
f25 per jaar, ook giften zijn hartelijk
welkom (giro 1844 t.n.v. Fa. Heldring
Berson, t.b.v, Zwitsers-Ned. Asthma
Fonds, Korte Vijverberg 2, Den Haag
Adoptie wordt ook zeer gewaardeerd en
niet te vergeten de legaten.
Dit Fonds heelt onze steun haixl no
dig,
ALT BABA.
DE INTERNATIONALE TAAL
(Een hartelijke groet aan de wereld!)
„De Typhoon", het dagblad voor de
Zaanstreek, heeft een warmkloppend'a
hart voor de Esperantobeweging. Heli
komt regelmatig niet propaganda-arti-
kelen vooi de wereldhulptaal Esperanto,
uit, zeer tol genoegen van de vele lezers,';
waar de Zaanstreek grote belangstelling-
heeft voor deze taal, het levenswerk vanT
Dr. Zamenliof. Overal in de Zaanstreek
kunnen v.c de Esperanto-ster op de deu
ren en gevels zien prijken en wij wetenl
dat de beoefenaars van de wereldhulp-'
taal grote activiteit aan de dag leggen!)
Ter gelegenheid van de jaarwisseling
wilden de Esperantisten uit de Zaan
streek een groet brengen aan hun cor-3
respondentievrienden, die over Me hele
wereld verspreid zijn. „De Typhoon" i
w as bereid haar volle medewerking
te verlenen. Zo verscheen het num- -
uier van de 31e Dec. met bijkans eenl
halve pagina vol groeten van de Zaan-
landers aan hun verre vrienden in Au-
stralië, Engeland, Duitsland, Spanje
Afrika, China, Denemarken enz. De ge-f
adresseeide wordt daarbij verzocht de
ontvangst van de krant te bevestigen, ,L
Hoe staat het nu met de Espe- t(
rantobeweging op Texel?
Een dei vroegere prominente figuren n
deelde ons mede, dat de Texelse Espe- p
rantobeweging ter ziele is! Wij betreu- L
ren dit ten zeerste, doch ook hier zal de a
Esperantobew eging wel weer op dreef b
komen. a
Welk een uitstekende naam genoot n
ons eiland voor de oorlog in de Espe- t,
k
h
Wanneer
wordt het
monument
herbouwd
i autowereld! Toen Siem de Waal, aan-
gevuurd door zijn vriend, wijlen de heer z
J M. Duinker, overal zijn populaire les-j(
sen gal'! De taal ging er spelenderwijs,-
in en in enkele wintel-cursussen kweek
te
tic
ar
aal van Dr. Zamenliof en in zijn
vaderland, Afrika, heeft hij weer eon
nieuwe kern gevormd, die op zijn beurt
de taai /al verbreiden, de wereldhulp
taal, die niet meer wil zijn dan een we-
reldhulptral, maar ook niet minder.
De wereld draagt thans meer dan
ooit het kenmerk van verwarring, ver- j'
wildering, maardoor heel de ge-f,
schiedenis wordt gesproken van oorio-f
gen en geruchten van oorlogen. En ill
de jaren, dat Dr. Zamenlhof aan zijn
hulptaal werkte, was het evenmin pais
en vree!
De wereld snakt naar vrede, toch
blijft de vrede uit Maar door invoering
van esperanto, dat de moedertaal niet
wil verdringen, komen wfj ongetwijfeld
weer een stapje dichter bij de vrede,
want voor vrede is allereerst nodig: be
grip! Begrip is alleen mogelijk door
contact, met elkander aan te knopen, ge
dachten uit te wisselen, samen de moei
lijkheden (e bespreken, samen te koes
teren dat kleine vlammetje, waaruit het
grote vredeslicht moet oplaaien, dat de
roetzwarte schaduw over de wereld ver
drijft.
Moge de mensheid nog de gelegen
heid aangi ijpen om de vrede te ver
overen, mogen de esperantisten hun taak
verstaan en ieder voor zich bijdragen
tot vervulling van Dr, Zamenhofs ide
aal!
ke, blonde mensen en groene weiden, en
de rode en gele kazen aan Nederland
met zijn blanke vlieten en windmolens
en tulpenvelden en weiden met dikke,
trage koeien Mr. Bulloch had veel van
die landen met eigen ogen gezien, want
zijn \ader had hem in zijn jeugd aan
gemoedigd tot reizen. Hij had het nut
tige met het aangename verenigd en
voordelige relaties aangeknoopt op die
reizen mei allerhande vreemde mensen
in vreemde landen.
„Dit is niet uw beste rijst, grootva
der", zei Sue, terwijl ze een handvol uit
de bak nam en de parelkleurige korrels
door haar vingers liet glijden.
„Neetje", zei Bulloeh lachend. „Moet
ge de beste hebben, Sue? Kan hü die
betalen?"
De vraag deed Sue opkijken en ze
aarzelde een ogenblik met antwoorden,
want ze had geen flauw idee van mr.
Darnay's geldelijke draagkracht Mrs.
Darnay had het geld had Ovette ge
zegd - eu mrs. Darnay was weg.
„Ik plaag maar", laohte mr. Bulloeh.
„De rekeningen zijn altijd betaald
soms wat laat, maar dat was zorgeloos
heid, denk ik, en niet geldgebrek. De
Darnay's zijn '1 soort mensen, die al
tijd geld hebben en zukke ziin wel eens
wat traag met betalen Maak oe maar
niet ongerust, Sue".
„Ik ben niet- ongerust".
„Krijgt ie veul geld voor zün schilde-
ï'üen?" vroeg mr. Bulloeh, terwijl hij
twee pond van de besta rü'st afwoog.
„Sommige schilderijen maken veul geld:
- maar gij zult wel niet weten hoe dal
met hem is".
„Hij heeft altijd veel geld gemaakt",
antwoordde Sue, terwijl ze langs de
planken aan de muur liep en blikken
groenten en vruchten uitzocht. „Maar
nu is hij begost met een nieuwe ma
nier van schilderen en 't kan best we
zen. dal ie daarmee niet zoveel ver
dient"
„Da's vremd", zei haar grootvader.
„Waarom vremd?"
„Denk es, dat ik deze winkel, die mij
veul geld opbrengt, opgaf om een an
dere zaak te beginnen, die nog niets#
opbracht zoudt ge dat niet vremd
vinden?"
„Da's wat anders. Gü zijt tevree met
uw winkp, Het is niet alléén 't geld.
wel?"
„Neen 'l is niet alleen het geld",
gaf hy toe
Het bleef even stil en toen zei Sue:
„Spek, gi ootvader", en ze voegde er
enigszins uitdagend aan toe: „He\ beste
Wiltshire", want of mr. Darnay het be
talen kon of niet, hü zou liet allerbeste
hebben.
„Zoek zelf maar een zij uit", zei Bul-I
loeh met een tinteling in zün ogen.
Sue bekeek de züden en koos er een»
uit. „Deze", zei ze, „en ik zal het zelf
snijden, agge 't vur me in de machine1
wil zetten. Hü wil 't graag dim".
(Wordt vervolgd).
