Cjrocn Ttvartsjexeh in het L,
Runderen verdringen woldragers
Daarom moet C.Z. „Eendracht"
gorden uitgebreid
Melkaanvoer steeg in één jaar van vijf-tot zevenmillioenkg.
Texelse toneelknechten hebben het druk
Uitvoeringen volgen elkaar snel op
Houtverkoping in de Westermient
Aller oog was gericht op het boerengeriefhout
Het zware steigerhout werd eens door
J. Boon e.a. geplant
WOENSDAG 23 FEBRUARI 1949
TEXELSE
62e JAARGANG^No. 6299
COURANT
Uitgave v.h. Fa Langeveld Óc De Rooy
Boekhandel Drukkerij Bibliotheek
Den Burg - Texel - Postbus 1 1 Tel 1 l
Verschijnt Woensdags en Zaterdags
Bankrek Rotterdamsche Bank en Coöp. Boercnleenb.
Posrgiro 65 2 Abonnementsprijs f 2,45 per halfjaar
ES
Op de ledenvergadering van de C. Z.
„Eendracht", Donderdag j.l. in Hotel
„Texel" gehouden werden belangrijke
mededelingen gedaan. Wij noemden
reeds de noodzakelijkheid tot uitbrei
ding van de fabrieksgebouwen door de
steeds stijgende melkaanvoer, die dit
boekjaar meer dan z,even mlllioen zal
bedragen en derhalve twee mlllioen
meer zal bedragen dan die over *47-*48.
We geven hier het eerste deel van het
verslag en hopen Zaterdag te besluiten:
De voorz., dlhr C. Roeper Mzn., heette
de 125 aanwezigen hartelijk welkom in
het bijzonder de ere-voorz., de heer C.
Stoepker. Spr. wierp een terugblik op
het afgelopen jaar, verheugde zich over
de toename van de rundveestapel, doeh
moest tot zijn spijt mededelen, dat het
met de uitbreiding van de fabriek niet
zo vlot loopt. Het kan nog wel enkele
maanden duren, eer aan de plannen tot
uitbreiding uitvoering gegeven kan
worden! Dit geeft een grote puzzle aan
directeur en personeel met het oog op
het verwerken van de melk Uitbreiding
van de rundveestapel valt ook te bemer
ken aan het feit, dat er thans al 15 vee
houders zijn. die meer dan 30,00(1 liter
melk leveren. Deze mogen bij verkie
zingen etc. twee stemmen uitbrengen.
Na lezing der notulen door de secre
taris, de lieer C'. II. Roeper, werd over
gegaan tol ballotage van 18 nieuwe le
den. (Wij noemden hen reeds in vorig
nummer).
Kwaliteit moet worden beloond.
Het bestuur had 3 Februari j.l. een
brief ontvangen van een lid, dat schreef
"wel tevreden te zijn met de in prijs uit
gedrukte waardering van het gehalte
der melk, maar met de prijs betreffende
uitkering van de kwaliteit kon hij zich
niet, verenigen. Het verschil van een hal
ve et. per liter voor eerste en derde
kwaliteit achtte hij veel te weinig, ge
zien de werkzaamheden verbonden aan
een streven tot opvoering van de kwali
teit. Hij schetste, hoe de melk op mo-
delwyze gewonnen moet worden: 1 em
mer voor de chloor, l emmer om de eer
ste stralen op te vangen, 1 emmer om te
melken. Enfin, hij kwam uit op 3 minu
ten per koe extra. Bij 10 koeien is dat 1
uur per dag. Gesteld op 1 gld. per uur,
komt men op 10 ct. per koe Geett die
14 liter per dag, dan wordt dat 70 ct. ar
beidsloon per 100 liter. Daar komt bij
70 ct. aan materiaal, in totaal dus f 1,40
per 100 liter Hij stelt voor het verschil
in uitbetaling naar kwaliteit op te voe
ren tot 10 dt. per liter!
Men kreeg de indruk, dat de vergade
ring het met de strekking van de brief
eens was en daarom zag de voorz. dit als
een vingerwijzing, dat er enige veran
dering aangebracht moesl worden. En
kele leden wilden d» melk. die niet vol
deed, terug sturen „Geef dat maar aan
het jonge vee!" Gehoopt werd, dat de
voorlichting zon medewerken lot verbe
tering van de kwaliteit; als het hier
schort door verkeerde behandeling en
het niet aan het vee zelf ligt kan het
niet veel moeite kosten om eerste klas
melk te leveren.
De voorz. merkte nog op, dat het on
danks veel moeite de boer niet altijd
direct lukt in de eerste klas te komen
De oorzaak daarvan is niet hekend. Dhr
Van Leeuwen merkte op, dat het hoen-
water op vele bedrijven door bacteriën
verontreinigd wordt, 'infectie van het
gereedschap is het gevolg. Op diverse
stallen zijn de koeien vatbaar voor zgn.
drop' of uierontsteking, soms is deze
zichtbaar, soms is zij sluimerend. Dit
komt nogal eens in de praetjjk voor.
„Wij willen medewerken tot opsporing
van dit euvel; dit lukt veelal wel".
Hierop was hel woord aan de direc
teur, dhr Wieringa, die allereerst er op
wees, hoe goed de weergoden het in
1948 met de landbouw voor hadden: een
zachte winter werd gevolgd door een
zeer gunstige zomer, tot welks zegenin
gen o.m. een veel hogere melkproductie
per dier behoorde. Op de melkrekeniu-
gen was dat duidelijk merkbaar.
Boekjaar 1947-1948 ontving de fa
briek bijna vijf millioen kg melk met
een vetgehalte an 3,43 pet. In het nieu
we boekjaar tot vandaag de dag is dat
reeds 6.381,799 kg met/3,46 pet. vet. Er
staat dus nu al vast, dat wij dit boek
jaar 7 millioen kg melk zullen verwer
ken.
Zomer 1948 maakten wij 1000 a 1100
Edammers per dag. En dat met 2 kaas-
hakken, die elke dag drie keer per dag
moesten worden gébruikt. Wij begon
nen gedurende de periode l April t. m.
15 Nov. om 's morgens half vier. en
hadden het werk er pas 's avonds om 9
uur op zitten Onze technische installa
tie, dus fabriek en inventaris, kon de
melk eigenlijk niet venverken en in het
pekellokaal en pakhuis zat het soms
volkomen vast. Dat heeft veel hoofdbre
kens gekost, temeer daar wij een tekort
aan geschoold personeel hebben. De ver
antwoordelijkheid drukt daardoor op en
kele medewenkers.
En er komt nóg meer melk.
Bij normale weersomstandigheden zal
de komende zomer nóg meer melk ver
werkt moeten worden. In 1947 zagen wij
reeds in, dat de melkproductie met
ragse schreden vooruit zou gaan, waar
om wij tanks, een koeler, een kaasbak,
enz. bestelden, terwijl architect De
Boer, te Alkmaar, een plan tot uitbrei
ding der gebouwen werd voorgelegd om
ontwerptekeningen gereed te maken.
Wij hoopten, dat de uitbreiding in April
1949 een feit zou zijn; Maar de feiten
leren anders: De apparaten komen wel
op tijd, maar het staat vast, dat de ge
houwen dan niet klaar zijn, ofschoon
wjj de arChiect steeds tot spoed maan
den. De definitieve tekeningen zijn rond
een half jaar te laat gereed gekomen
en thans liggen zij bij de Wederop
bouw te Haarlem. Met de nieuwe melk-
ontvangst willen w ij 1,90 m. naar voren
bouwen, maar dat plan kan de gemeen
te niet goedkeuren, zolang Ged. Stalen
niet gunstig hebben beslist. Ons plan om
in de topinaanden dagelijks 4000 liter
melk naar het vasteland te vervoeren,
kon wegens terugtrekking van het Be
drijfschap voor de Zuivel niet door
gaan. Dat is nl niet tot vergoeding van
vervoer bereid. Verder overleg met het
B Z geeft ons vermoedelijk gelegenheid
om de kaas tijdelijk op te jonge leeftijd
af te leveren. Zo kan ons pakhuis
enigszins worden ontlast.
De melkprijs bevredigend.
De melkprijs is bevredigend, al stelt
het ons teleur, dat de minister het ad
vies van het L.E.I. niet wilde opvolgen.
Er werd 0,8 ct. afgepingeld en voor het
melkjaar Nov. 1948Nov. '49 is een
richtprijs aangegeven van 19,5 ct., ?o-
merprjjs 16,5 ct.
In de warme maanden was het aantal
afwijkingen op de reductase soms groot.
Het ledcnbeKoek aan de fabriek geeft
een goede belangstelling te zien. Reeds
18 autobussen vol dames en heretj be
zochten het bedrijf; rog 7 bussen zullen
volgen. Ruim 600 personen namen er al
een kijkje. Bij de keuringen door het
Zuivel Kvvaliteits Bureau (ZKB), van 1
April 194S tot heden werd de boter drie
maal 1 plus, negenmaal 1 en driemaal 1
min. gekeurd
Kaasmaken is het gehele jaar beter
geweest dan het bereiden van boter en
consumptiemclk. Daardoor is een
flink saldo in onze balans aanwezig.
Fabriek"n met exportrecht staan er
evenwel gunstiger voor, daar op export
en op de overdracht van exportrecht
grote winsten worden gemaakt. Expor
teurs zijn zij, die dat in de dertiger ja
ren ook deden. Alles is gebaseerd op
oude rechten. Straks worden die wel
ontdooid, maar dan is de room er af.
Ik noemde reeds hel tekort aan ge
schoold personeel. Men werkt nu een
maal niet graag op Zaterdagmiddag en
Zondag.
(Deze prestatie wordt evenwel dank zü
de C O. door zeer gunstige voorwaarden
verdisconteerd. Red.)
Door aanstelling van een volwaardige
kracht op ons kantoor, wordt de achter
stand geleidelijk ingehaald. De melk-
briel'jes gaan nu steeds Woensdags en
Donderdags de deur uit.
Door de uitbreiding van de rundvee
stapel kan de melk op verschillende rou
tes welhaast niet meer op de auto. Me
de met liet oog op de nog grotere hoe
veelheid melk in de a.s. zomer, is aan
schaffing \an nog een auto'gewenst.
Wei voor de varkens èn voor de
koeien.
Vorige zomer produceerden wij meer
wei dan kon worden afgenomen, a.s. zo
mer komt er weer veel wei. Nu er meer
varkeus worden gehouden hopen wij,
dat er zoveel mogelijk wei zal worden
afgenomen, anders zou dit bijproduct in
de riolering moeten vloeien!.... Ook
koeien nemen in de zomer graag wei op.
31 Veehouders sloten een verzeke
ring by het Onderling' Bnerenverzeke-
ringsfonds te Leeuwarden, van welke in
stantie wij lid zyn. Is er winst of over
schot dan wordt liet verzekerd bedrag
by uitkering verhoogd (nu reeds 5 pet.).
Vooral jonge boeren dienen dit eens te
overdenken. (Slot volgt.)
„GEEF ZE VOLLE MELK!"
Tijdens de leden
vergadering van C.Z.
„Eendracht" vroeg
de heer W. Vendel
het woord inzake de
verstrekking van
consumptïemelk. Zel
den hebben wij een
„Volle melk is spreker zoveel ad-
goed voor eik, jeclieven horen be-
vooral voor de zigen om de hoeda-
kleuters!" nigheid van de melk
uit te beelden en wij
zullen hem Ier wille van de ethiek maar
niet gaan citeren
Het betoog kwam hierop neer, dat hij
zich atvroeg ot de clientèle van de
consumptiemelkhandel nog langer van
dat. vocht moest drinken. Spreker
werd bepaald heftig.
„Geef ze volle melk", zo besloot hij.
De voorz. van de vergadering zal het
wel eens zijn geweest met het betoog
(welke boer ziet niet graag, dat zijn bes
te product wordt geconsumeerd, in on
gekunstelde samenstelling dus, zo goed
als een bakker zijn klant liefst de fijn
ste banket voorzet), maar hij zag hier
geen kans tot verbetering, zolang de re
gering de huidige voorschriften hand-
haait.
De hamer viel, een nieuw punt van
de langdurige vergadering werd aange
sneden, en. wij slobberen weer ver
der van het gestandaardiseerde pro
duct, totdat het nuttigen van de echte
boerenmelk geen verkwisting meer be
tekent en ons land van zijn door bruut
geweld toegediende klappen zal zijn
hersteld.
De avoilden van ontwikkeling en-ol'
ontspanning volgen elkander snel op.
Voor dit nr. moesten wij de kolommen
volproppen met meer dan 10 verslagen
Jammer, dat de artikelen daardoor erg
moesten worden ingekrompen, want
zulks-komt het karakter der bijdragen
doorgaans niet ten goede Overigens is
er een lichtpuntje bij: „Veel lezen is
vermoeiing des vleses", aldus de Predi
ker en daarmee troosten wij ons dan
maar.
U.L.O.-ïeest.
De zaai van „Casino" was stampvol,
toen de jongens en meisjes van de
U.L.O. er hun jaariyksc feestavond
gaven. Nu, die belangstelling heb
ben ze verdiend, want zowel de to
nelisten als de musici hebben zich
uitstekend geweerd.
„Voel U hier als gasten!" aldus be
groette het Hoofd van de school, de hi
fi. Steenhuis, de aanwezigen. Spr heette
vooral de heer en mevrouw Rehorst
welkom, prees de medewerking van de
heer Zym (Ons compliment voor de ge
vel-illuminatie en de gezellig ingerichte
zaal met door indirect licht overstraalde
tuiltjes bloemen die hier en daar als
neergestrcoid vanuit de vensterbakken
gluurden). By voorbaat bracht spreker
ook dank aan mevr. Van der Meulen-
Flens, die weer haar taak achter de
coulissen zou vervullen.
En dadelijk daarop hing de toneel
knecht in de touwen en zagen wij een
„Nou het duurt mij Ie lang!" zegt een
landbouwer, die naar de Westermient is
gekomen om een partij kloppalen te ko
pen en mét wil hij hotel „Bos en Duin"
verlaten. Maar een andere gegadigde
voor een koop hout trekt 'm aan zijn jas
je: „Geef mij dan je briefje!" Nou,
daar was natuurlijk niets op tegen.
Staatsbosbeheer heeft ten overstaan
van Houtvester P. Boodt 18 Febr. j.l. de
eerste van de twee houtverkopingen ge
houden; de tweede volgt in Maari, de
juiste datum wordt nog bekend ge
maakt. En Texel zal weer opgaan, naar
„Bos en Duin", voor het zestiende jaar!
Aan het feit, dat er weer met briefjes
moest worden gewerkt, (een ieder kreeg
een volgnummer en een der assistenten
van de houtvester noemde na een greep
in de bus het nummer van de gelukkige
op), kon je merken, dat wij nog steeds
in een overgangstijd leven iy is het ge
bulder van de kanonnen van wereld-
oorlog-twee al jarenlang verstomd.
Ook werden de kopen er waren er
ditmaal 260 tegen vastgestelde pry-
zen verkocht. Wie prijsvaststelling sy
noniem acht met „hoogst redelijke" pry-
zen, slaat de plank mis. want wy verna
men, dat er voor een koop, weliswaar de
duurste, f94 werd neergelegd. De heer
Rutte, Eendrachtpolder, was de liefheb
ber. Nou kon je ook voor f2 terecht:
branden doet zulk hout in leder geval
best en gewis, dat je er nok nog wat
aardige bonenstokken uitvist. Het duur
ste hout moest f39.- p. kubiek kosten, 't
gerieflhout 18, brandhout. 12, terwijl bo
nenstokken op 72 ct. per stuk kwamen
te staan".
„Ik heb uren lopen te schrijven!"
merkte een boer uit het Noorden op, „en
ik heb nóg niks!"
Hij had eerst de kavels, opgeslagen
langs de Rozendijk en de Ploeglander-
weg hekeken en de nrs genoteerd, die
hij goed kon gebruiken. Zo heeft ieder
een de kopen eerst grondig beschouwd,
maar als je erg laat uit de bus komt, is
de kans natuurlijk minder groot, dat je
je „eigen" vracht op de wagen 'krijgt!
Je vist dan gauw achter het net. Een
boer mag dan geen boswachter zyn, ver
stand van hout heeft hy genoeg!
Er hieven 69 kopen onverkocht. Dit is
liet probleem: Het bos wordt al zwaar
der, hout van 14, 15 cm. doorsnee kun
nen velen niet gebruiken en het boeren
geriefhout was er na 50-60 kopen al uit!
Er was vry veel vraag naar brandhout,
hetgeen men na deze zachte winter niet
had verwacht. Er werden ongeveer een
evenveel nummers uitgereikt als er ko
pen waren, vorig jaar was het aantal
nummers (loten) wel wat groter.
prijs van het hout lag 15 pet. ho
ven die van vorig jaar. Een aannemer
kocht vry veel steigerhout.
Hij plantte.
Natuurlijk was de heer Jn. Boon ook
op de verkoping aanwezig, hoeveel heeft
hij er al meegemaakt?
„In de vorige oorlog verkochten wij
al hout!" vertelt hy ons, als wy hem
even aanklampen, niet lang, want Boon
heeft nog zo het een en ander rond huis
te doen, z'n 75 jaar ten spyt. Negen
jaar geleden ging hy, na 42 jaar by de
„Slaat" te hebbcn_geverkt, met pensioen
Boon heeft de eerste bomen helpen
planten, samen met wijlen gebroeders
Kees en Jaap du Porto. Soms hielp dhr
.1 du Porto ook nog wel en toen van
de zomer een toerist zijn vreugde te
kennen gaf over de aanwezigheid van
zoveel bos op het eiland en opzag naar
de hoge en zware stam van zo'n 14, 15
meter opgeklommen den, merkte du
Porto droogjes op: „Ja en die heb ik
hier allemaal heengedragen!" Dat was
de mop van de maand voor de mannen
van de Staal en waar was het!
Boon was al voor de Staat werkzaam
eer er nog maar één enkel boompje
stond, want wil je planten, dan moet
je toch beginnen met goede omstandig
heden voor liet groeiproces te waarbor
gen, want een den laat zich niet overal
wortelen! Zo begonnen ze al in 1895
met het ontwateren van de grond, het
aanleggen van wegen en wat er zo al
meer aa-i te pas kwam. Denken wy aan
de kwekerij! Ook die werd meteen aan
gelegd, ten einde zo spoedig mogelijk
hout van eigen bodem te kunnen plan
ten. Er werd begonnen met geïmpor
teerd plantgoed en daarop ging men het
bos uitbreiden met materiaal uit. eigen
tuin.
„Die onivvatering is zeker een enorme
klap geweest voor de fauna? De vogels
waren zeker zeer gedupeerd?"
„Laat je nou niks wijs maken," zegt
Boon, ..die sóórten die je toentertijd op
Texel zag, zijn en nu ook nog en zijn
er minder vogels, dan is heel Texel
daar debet aan, nogmaals, hel aantal
soorten is heus niet minder".
De eerste dennen verschenen in de
buurt van de woning, waar Boon nu
van zyn levensavond geniet, en wel aan
de Okusweg. Het werden daar niet de
grootste: „Wy experimenteerden in die
dagen nog, want liet naaldhout was iets
nieuws voor Texel en op de andere
Waddeneilanden was de Staat nog niet
aan de slag gegaan. Na een paar jaar
wisten wij precies welke soort het 't hes-
te deed en onder welke voorwaarden.
Daarop trokken wy verder naar 't noor
den, in de richting van dp Fonteinsnel
en het Heidevlak. Nu zie je daar veel
bosvogels en de eend wil er ook graag
zyn nest bouwen! Ja, eenden zyn er
plenty! Bijzondere eenden hebben wy
hier nooit gezien. Over het algemeen
is de eendenstand in heel Nederland
trouwens a élite ruit gegaan. In het Nat
te Vlak het Noordvlak en in het Grote
Vlak zie je nog de grutto's de ture
luurs, en de kluten, maar die voelen
zich natuurlijk het beste thuis op het
leuk gezelschap met allerhande mu
ziekinstrumenten in de aanslag, die in
keurige discipline op een wenk van
Dick Bakker plectrums, strijkstok en
toetsen in beweging brachten. Zij noem
den zich de „The Tremolo Stars" een
leuke naam voor een ensemble, dat een
bont programma had gekozen van kront
jong tot Mozarl.
De mandolines err guitaren werden
enthousiast betokkeld, en door die
klanken dwarrelden de muziek uit ac
cordeon (Gerrit Keyser, De Waal» en
(Geertje Ellen, Oosterend), piano (Lini
Roeper, Spang) en viool (Ada de Lugt).
Zy oogstten veel applaus en zo ook
liet trio Gerrit Keyser, Dick Bakker
(guitaar) en Foek Meindertsma tgui-
taar). De nummers waren ingestudeerd
o.l,v. meester Brinkershof.
De gasten voelden zich hier best thuis
en aangevuurd door Gerrit Keyser, die
soms ook nog de mondharmonica lussen
de lippen nam, zongen zy verschillende
keren spontaan mee.
„Gezworen Kameraden".
Hierna volgde een alleraardigste op
voering van „Gezworen Kameraden", 'n
blijspel in 4 hedryven en een voorspel
door E. .1 M. Terlingen. De dolste ver
wikkelingen, pijnlijkste situaties, ge
vaarlijkste ondernemingen, en schrik op
schrik voor die arme „Domineetje" (Edu-
ard van Beek), die door zyn kameraad-
landloper-inbreker Danny (Kees Koet
zier) in avonturen wordt betrokken,
die hem helemaal niet aanstonden. Hoe
kwam die Danny er ook bij om de ne
gerbediende Alex (Kees Riteco), die hem
aanzag voor de verdwenen en doodge
waande Diek, zyn meester, in diens me
ning te versterken! Maar, enfin, Danny
waagt het erop en samen met Domi
neetje gaan zij de rol spelen van 'n te
ruggekeerde Dick en diens vriend.
Eersl gaat dat best en de halfverhon-
gerde zwervers voelen zicli vorsten door
de uitnemende bediening door Alex en
diens vrouw Carolina (Ada Boulogne)
maar als dr. Chilton (Michel Binsbergen)
een neef \an de doodgewaande Dick, ten
tonele versdhynt, krüg je de poppen
aan het dansen Die Dr. Chilton is nl
belust op de nalatenschap en door het
verbranden van hét testament hoopt hij
die le bemachtigen. Danny en Domi
neetje komen erachter en als Dalin.v
Dr Chilton de buit wil betwisten is
Leiden in last. En Domineetje. die tel
kens uit zijn rol valt, maar er even
gauw weer inrolt ook. wou dat-ie maar
nooit de hand had gegeven op de be
lofte, zijn kameraad gezworen. Wat
voor schelmenstreken die Danny ell Do
mineetje ook achter de rug hebben, ze
worden waarlijk sympathiek als zy het
redht ten slotte zijn loop geven en de
fraude aan het licht brengen.
Kees Koetzier kon hét prachtig ver
sieren. Hij bewoog zich vlot en natuur
lijk op het toneel, had een uitstekende
opvatting van zyn lol en dat kunnen
wij ook van Eduard van Beek zeggen:
Hy was ook reuze goed op dreef. Miehei
Binsbergen lag de rol van Dr. Chilton
een geslepen persoon, heel goed. Kees
(zie vervolg pag. 4)
zilte land. In die vlakken komen de
steltlopers ook graag"
Ook loofhout.
De dennenbossen worden hier en
daar onderbroken door alleraardigste
groepjes loofhout. Twintig jaar geieden
is die aanplant begonnen en wel op
plaatsen, waar voordien weiland lag, bv.
(in het Botgras en de Oude Kooi, achter
du Fonteinsnol.
De heer Boon herinnert zicli nog goed
de schaarste aan brandhout gedurende
de eerste wereldoorlog. „Toen was er
heel wat minder brandstof dan in deze
oorlog. Wy verkochten toen het dunsel
en de zgn boerenpalen (kloppalen) als
brandhout, I)e huisgezinnen en de bak
kers liepen om het hardst. (Ook in de
laatste oorlogstyd was Texel zeer ge
haat met zyn bos. Red.).
42 jdar by de Staat! De heer Boun
heeft als oudste en eerste arbeider alle
boswachters meegemaakt: Min. Van der
Kraats Epe,en thans Schol. De heren
Van der Kraats en Epe hadden destyds
ieder '11 eigen domein, het bestuur was
gesplitst in „De Koog" en „De Wester
mient", later kreeg de heer Epe het
gehele complex onder zich. Van de
Westermient tot ver voorbij De Koog
blauwen thans de donkere dennen, kilo
meters lang, door duin en dal.
Jk heb al weer negen jaar pensioen!"
zegt de lieer Boon.
Daar kan nog wel een hele reeks by
komen, want zyn gezondheid laat nog
niets te wensen over. En de kleine, tere
boompjes van de Sitka's, die al weer als
onderbeplanting de lege plaatsen van de
zo pas gevelde reuzen hebben ingeno
men de Staat houdt van een non-stop-
groei-actie - dat kleine grut zal Boon nog
wel eens te zien krygen met stammen,
de bossen van onze onvolprezen Zuid-
Westhoek waardig!
