Sue L. van Hoorn 25 jaar functionaris bij polder Eierland Wegen en wateringen werden verbeterd; en de zee krijgt voorlopig geen kans nog meer grond in te palmen -+4P- Brammetje Flapoor en z'n vrienden fW vindt het geluk. Vrijdag 1 April a.s. is de heer L. van Hoorn 25 jaar secr.-penningmeester-op- zichter van polder Eierland. Wie tegen woordig aan Eierland denkt, denkt aan de gigantische strijd tegen de zee en toen wij de jubilaris genegen vonden tol een onderhoud, werd meteen besloten er een trip naar de beruchte Noordoostpunt aan te verbinden Zo stapten wij een dezer dagen in De Cocksdorp op de fiets en reden de noordpunt in. Er stond geen zuchtje wind, roerloos stonden de helmbossen, mistig weer dempte de hamerslagen bij de redding boot, wier woning tijdens de j.l. storm van de aardbol werd weggevaagd, maar rappe handen waren al weer aan de her bouw begonnen. Twintig, dertig meter van deze lood- spoelt de zee achter enkele brokken duin die nog stetds niet wijken wilden en onverschrokken hieven staan, hoewel er diepe bressen werden geslagen. De zee! Zo lieflijk hadden wij haar nog nooit gezien: er dreven eendjes op het water, dat zich spiegelglad uitstrekte, oploste in de nevel, die heel Vlieland verslonden had Een vlet van de Rijkswaterstaat peilde de diepte: ,,Hoe diep is het daar. zo'n meter of tien uit de wal?" vragen wij aan de op zichter. ..Ziet u daar die glooiing van de dijk? Zo gaat het daar ook omlaag". G-een wonder, dat je hier zo spoedig zeer diep water hebt, want jaar in, jaar uit schuurt hier de krachtige stroom langs het strand. Wieer verbaas je je er over, dat dii diezelfde zee is, die met woeste vaart dijk en duinen bestormt en poogt te ver zwelgen wat in haar klauwen komt, wan; dan is het geen zee meer, dan is het eei' ontembaar, verraderlijk monster. Van daag is ei geen vuiltje aan de lucht, maar wie de polder wil behouden, laat zich niet bedriegen! „Dit is het dijkje, dat in 1904 werd gelegd", zegt de heer Van Hoorn en daar ziet u de 1400 meter lange inlaag- dijk. welke van 1936 tot 1938 is aang j legd. Straks zult u zien. hoe prachtig recht die is". Hij zou ons later vertellen, met welk een lof de Minister van Waterstaat des tijds over dit werk sprak. Dat viel de heer Van Hoorn zo uit z'n mond, moet ie denken, want hij is de man niet om zijn prestaties te roemen. Dan komen wij aan het bolwerk. Ju iedere vierkante meter ligt 700 kg ba „Over twee, drie jaar is ook dit duin verdwenen", voorspelt hij. Vanaf het ogenblik, dat de rivieren, die stroomden tussen de qebieden welke wij thans als waddeneilanden op de kaart terugvinden hun mond wijder en wijder openzetten, is het geen pais en vrêe meer geweest aan de noordelijke en zuidelijke punten van de ontstane el- landjes. Aan de Noordoostpunt van Texel schijnt de strijd eer toe dan af te ne men. Aldus leert de geschiedenis van de laatste halve eeuw. 1 Dec. 1899 schreef de Tesselaar. „Door de strandvonder is aan de Noord oostpunt het lijk van een drenkeling op gegraven en weer op een andere plaats verder van de zee ter aarde besteld. Die werk geschiedde naar aanleiding van het snel afnemen der duinen nabij „De Horn". Twee jaar geleden werd dit lijk in de buitenste duinenrij begraven op een afstand van ongeveer 40 meter van het strand. Men vreesde, dat het door de zee zou worden weggespoeld, daar deze afstand nu nog slechts 5 me ter bedroeq". zaltzuilen. Dit bolwerk is meter lang en de bazallzuilen liggen negen m breed, zodat er 12,000 ton van dit zware materiaal verwerkt is. En er is nog 1000 ton gekocht voor 100m. verlenging naar het zuiden en 50 naar het. noorden De kruin ligt 5,20 m. boven N.A.P. (Tus sen bazalt en kruin ligt nog een zware berin van klei, die 6 m. breed is.) Het grondwerk wordt door Eierland uitgevoerd, het zetwerk door het Rijk Vanaf 1921 is aan deze kust over een lengte van 1600 m. gemiddeld 320 meter door G. Th. Rotman (Nadruk verboden) 11 fin 70 trokken ze weer huiswaart- Bram met de zak goudgeld vóór zich óp het nijlpaard. „Als we maar geen ro vers tegenkomen!" zei Menelik. Maar Bram stelde hen gerust en zonder onge lukken kwamen ze, bij hel vallen van de avond, aan een oud, verlaten gebouw „Daar kunnen we uitstekend overnach ten!" zei Bram. Vastberaden stegen ze af en traden binnen 12. Jongens, wat heb ik een honger!" zei Bram, terwijl hij met Tom bezig was om de-rijdieren op de binnenplaats rast te maken. „En alles is op!" Geen wonder, dal ze verrast opkeken, toen ze even later de struisvogel gingen halen en deze terwijl drie grote, prachtige eieren bleek te hebben gelegd! „Maar waar is Menelik?" riep Bram opeens. Ja, waar was hij? duin en vlak land weggeslagen, in het Noorden 510 m„ in het zuiden 140 Hoeveel kub. m. zou er weggeslagen zijn? Als de helft van dit verloren ge bied 4 m. hoog duin rijk geweest is. ko men wij al op een millioen kub. m en dan rekenen wij nog niet mee het zand. dat van het eigenlijke strand is afgeno men, op iele plaatsen vele meters diep! Op een omstreeks 1924 uitgegeven wandelkaart van Texel, zien w ij, dat pol der „De Volharding", die 67 ha. grool was, toer. door een stevige duinenrij aan de Noordoostzijde werd beschermd. „Dit Is het laatste duin van de vroege re rij. die honderden meters lang was!" merkt dhr Van Hoorn op, ais wij hel bolwerk \erlaten en onze hlik getrokken wordt door een duin, dat heel moedig oprijst- aan het front, waarvoor de zee nog steeds halt heeft moeten houden. „Over twee, drie jaar is ook dit duin verdwenen", voorspelt hij. Wij beklimmen liet duin. dat zeker S m. boven A.P. ligt en terwijl dhr Va-i Hoorn de omgeving verkent maken v ii een plaatje. Het werd tijd, dat liet bolwerk werd aangelegd, anders zon het water bij een volgende storm zijn opgedrongen tot de inlaagdijk van 1936-'38, waardoor 25 ha land verloren zou zijn gegaan. „Daar lag vóór 1926 polder „D? Vin- harding" wijst onze gids. Jammer, dat die is verdwenen, de mensen hadden 'l' goed hun brood. Hier boerde de familie Van Heerwaar den. Hier werd gezaaid en geoogst, bier graasde het vee, hier kraaide de haan En thans: een kleine Sahara met hiel en daar een pluk helm als ongereote natuur, want het zaad is door de wind en de vogels meegevoerd en hier weer prijsgegeven. Wij wandelen over deze eenzame vlak te. „En waar zou de boerderij hebben gestaan?" Na enig verkennen staan wij \nlgens de opzichter op de plaats, waar de hoeve stond. Daar vinden wij nog een oudc- I an. Verderop ligt een matras, waarschijnlijk van een uit elkaar geslagen schip afkomstig. Ook vinden we nog een dode zeekoet. Ziehier de volledige in- j ventaris. Terug onder de dijk, de ouüe dijk van 1835, om thuis bij de - opzichter nog wat na te bomen. Over de wegen, wateringen,: enz thans werken in Eierland 68 man aU D.U.W. arbeiders aan de verbetering van de hoofdwateringen. „Toen ik hier in 1924 werd aangesteld", aldus de heer Van Hoorn, „waren de ingelanden te vreden met een waterpeil van min 20, thans malen wij tot min 70. De waterlei dingen en de kunstwerken zijn te klein geworden, waarom wij thans aan het verdiepen en verbreden zijn. Het water pompen wij weg door het electrische ge maal, dat in 1933 in gebruik werd geno men, voor die tijd werkte hier vanaf '18 een zuiggasgemaal. Over de wegen kan de polder tevre den zijn. 25 km. zijn van een gesloten wegdek voorzien. In 1931 werd de 9 km. lange Hoofdweg geasfalteerd en in 1939 (vlak voor de oorlog dus), werd de 5.5 km lange Postweg geasfalteerd. In '28 en '39 werden ook verschillende wegen op die manier verbeterd De polder heeft thans nog 9 km. grintwegen. Vanuit de woning van de familie Van Hoorn kijk je zó op de Roggesloot. Die stond in IfiOO. dus voor de zanddijk tui sen Texel er Eierland werd gelegd (1629-1630) in verbinding met d° Sluf ter. zodat Noordzee en Zuiderzee hier contact met elkander hadden. „Die zee aan de Noordoostpunt geeft wat zorgen!" „Ja", zegt mevrouw Van Hoorn, ter wijl ze ons koffie inschenkt, „en met laag water en stil weer lijken het daar in liet Eierlandse Gat wel slootjes, wan- ie met een stok overheen kunt springen, want dan ligt er heel veel grond droog". Inderdaad, hel lijken slootjes, maar schijn bedriegt en de opzichter, die hier het hele jaar door de zee gade slaat, weet, dat die gedaanteverandering in die kleine slootjes slechts is een „retirer pour bien sauter" een stap achter waarts om des te beter te kunnen sprin gen. Om terug te veroveren, het land, dat men in 1835 aan de zee ontnam. .daar vinden wij nog een oude pan OUDERAVOND De o.l. school te Oosterend hield Za terdagavond een ouderavond in „Het Wapen van Amsterdam", De schoolzul- der leent zich n.l. niet voor dergelijke gelegenheden. De leerlingen hadden zelf het programma alleraardigst verzorgd- Deze avond werd tevens gehouden om in verband met de schoolreis zoveel mo gelijk geld in te zamelen, aldus de heer Filmich. Om het kampvuur gezeten zongen de groteren kampversjes, afgewisseld met reciteren. Sijp Dros ontpopte zich als 'n ware declamator, terwijl Jaap Smit in „Waterland" als een echte boer voor zijn zaak opkwam. Bij velen was van „plankenvrees" geen sprake. De „Won derdokter' (A. v.d. Vis) wekle nog al ,eens de lachlust op. Het. was een vrolijk dokter (zeker omdat de zaken zo go -<! gingen). Toen volgde pauze, waarin lootjes werden verkocht. Er waren mooi prijzen beschikbaar, die vrijwillig wa ren afgeslaan en hierdoor waren er h iel wat gelukkig0 winnaars. „De Toverfluit" werd op aardige, echt kinderlijke wij-ze, gespeeld en heeft zek -r veel studie geëist, maar de speelman (P Kuiper) was goed van de tong-riem ge sneden Dank zij de bruidegom (A. Boogaard) kwam de speelman er goed af met z'n beloning. EENDENEIEREN GEVONDEN Jan Eclman Azn.. Hallerweg, vond Maandag j.l. aan de rand van een sloot een eendennest met acht eieren. Niemand had de vogel opgemerkt, maar toen hjj luid kwekkend op de wieken ging was het nest spoedig gevonden! TEXELSE TURNSTERS BEHAALDEN EERSTE PRIJS Onder leiding van de heer C. Mets hebben negen dames van de gymn. ver „Texel" Zaterdagavond in Anna Pau- lowna deelgenomen aan turnwedstrijden. Zij behaalden met 23 punten een 1ste prijs. Do dames van Hercules, Oudkars- pel, brachten liet met 19.6 punten niet verder dan een derde prijs, die van ZSC' uit Burgerbrug met 20 punten ook pcu 3e prijs. Ook deze twee groepen voer den hoopeloefenir.gen uit. In totaal namen 21 groepen deel. Acht verwierven een te prijs, vijf een tweede, en acht een derde prijs. MINISTER SCHOKKING BEZOCHT „DE MOK" Na zijn bezoek aan Den Helder, waar hij .0.111. in militaire tehuizen een kijkje nam, stak minister Schokking, die in ge zelschap was van zijn echtgenote, Za terdag j.l. in een commandosloep van de marine liet Marsdiep over om de resten van De Mok in ogenschouw te nemen. Wij zouden niet gelukkig zijn, als wij militaire geheimen gingen verklappen, maar uit dit -bezoek menen wij te kunnen opmaken, dat de regering toch plannen heeft tot wederopbouw van dit watei- vliegtuigkamp. VERPACHT Vanwege het Staatsbosbeheer vond de zer dagen de verpachting plaats voor standplaatsen voor ijs, fruit en vis. Aan de volgende hoogste inschrijv ei s werd vergunning verleend: IJs voor Fon- teinsnol en Reddingboothuis te De Koog P. Svvarthof; Fruit Fonteinsnol, K. Wei steen en fruit. Reddingboothuis te De Koog, M. S. Langeveld; Vis bij de Fon teinsnol, geen liefhebbers, voor Redding boothuis, Jb. Kok. V.V. De Koog. Hte 2e speelde Zondag tegen SVC c.n won met 2-1 Goed gedaan, jongens. De Vetej-anen speelden tegen de Vlas- ploeg van J. P. en speelde gelijk spel: 33. Aan publiek ontbrak het niet. De rust ging in met 2-0 voor de Veteranen. Na de rust kwam de Vlasploeg in actie en zij In-achten de stand op 33. De heer J. P„ gezeten op een stoel in het doel, heeft zich kranig geweerd. De heer R. Daalder, keeper van de Vetera nen was goed in vorm en is overge plaatst naar de adsp., daar hoort hij met recht' thuis. De' heer I'. Eelman, „Bran ding" speelde voortreffelijk en is aan genomen bij de Welpen. Er werd spor tief gespeeld. Alleen Burlage een beetje minder fel zou geen kwaad kunnen, al hoewel hij zeer goed speelde. De heer A. Hoep speelde uitstekend voor de Vlas ploeg en wij hopen, dat liij gauw bü ons in het le verschijnen mag. Na afloop werd er gezellig nagepraat in „De Toekomst". Woensdagavond trai nen ook voor hen die er nog niet zijn i geweest. Het bestuur. S.V.C De Cocksdorp. Het le en 2e verloren resp. van OVV 1 en De Koog 2. Het 2e verloor in De Cocksdorp op onfortuinlijke wijze van De Koog 2. Het eerste doelpunt werd door een achterspeler van S. in eigen doel gewerkt. Het 2e werd door Piet ver keerd beoordeeld en over zijn handen verdween de bal in het doel. Het le vertrok met 2 invallers naar OVV om de kampioen te bekampen. En moest zijn meerdere erkennen Programma Zondag a.s.: Tex, Boys 2- SVC 1, SVC 2—Tex. Boys 3. O.V.V -nieuws. Het le slaagde er met een kalme wed strijd in met .30 van SVC te winnen. De S.-aanvoei'der overhandigde de O.- aanvoerder met een korte felicitatie eeri bouquet bloemen voor liet behaalde kam pioenschap. Door het windvoordeel is S. voor de rust het meest in de aanval, maar de O-verdediging weet het gevaar steeds af le wenden. O. bepaalde zich tot uitvallen, welke steeds gevaarlijk ble ken. Hel is Riiius, die uit een goed aan gegeven bal de score opende 1-0. Even voor de rust. is liet weer Rimis die de stand op 2-0 brengt. Na de rust is het O., dat steeds in de aanval is. S. zet de buitenspel open en vele aanvallen stran den daar in. Dan krijgt Wim een vrijs kans, als de keeper vergeet uil te lopen en het is 3-0 De O-aanval zet nog vel" aanvallen op, inaar in de stand komt geen verandreing meer. Volgende week Tex. Boys 1 thuis, voor het Gouden -Kruis. Het 2e bleef ongeslagen door tegen Texel3, na een 3-1 voorsprong een ge lijk spel 3-3 te behalen. Piet scoorde al goals. Zo doorgaan, heren. Volgende week zijn jullie vrij W S. V. De Zwaluw Van hel voetbalfront weinig nieuws, e heerst rust in liet Zwaluw kamp. Zater dagavond a.s. 2 April worden alle leden in I.oodsmans Welvaren verwacht voor de jaarvergadering, ook donateurs ziiri welkom, aanvang 8 uur. Zaterdagmid dag spelen de kleinste adsp. tegen een Texel welpenelftal, raadpleeg tiet kastje ook voor het trainen. INGEKOMEN PERSONEN. Mintsje Knol v Leeuwarden.,, Bern Rumastr. 48 n. W. 19. Alwin Kresmer v Wieringen, Gesterweg K 67a n. Oude schild 75. Covnelis Winter en gez. ven Dwingeloo, Geeuwenbrug 77 n. C 11? Gerritdina Blom v. St. Paneras, Bene- demveg 147 li Oudeschild 299. Francis- rus B. Zwirs, v. Anna-Paulowna. Zand- vaart. 177 n. Groeneplaats 8. Hiltje Bos graaf v. Leeuwarden, Nwe Hollander- diik 3b n. Groeneplaats 11. Tl. T. v. d Hoort en echtg.. v. Zoetcrmeer. Bieis- wijkseweg 1 n. O 49 Jaeoba C. Mosk, i*. A'dam. Kijkdninstr 84-hs. n. School straat 7. VERTROKKEN PERSONEN Berendina G. Kroon, echtg. v. H-illcn en kind, v. B 49 n. Alrika. Hendrika G C. Weijseiïborn, v. Groeneplaats 12 nam Den Helder, Sluisdykstr. 23. Clara C. S. Groosman, v. Molenstr. 24 n. A'dam Kerkeplein 6 i. Johanna L. Lub, v. >Df Cocksdorp 32 h. Oudorp, Westerstraat A 77g. Geertruida E. Keyssr en kind, v Molenstr. 73 n Pm-merend, Kerkbuui 19. 34.) Het is vuige laster, antwoordde zijn vriend lachend. Zeelui hebben geen lijd voor vrouwen. Ze zien er zo weinig, dat ze verliefd zijn op alle vrouwen, zo dra ze aan de wal komen, En dan is het veel te moeilijk (*u de tijd is te kort om ■r eeii te kiezen en te trouwen. Ben je dan nooil echt verliefd ge weest? Nooit! Wat? Nooit? Nou vrijwel nooit. Ze lachten alle drie. Ik heb 'n man gekend, vervolgde de advocaat, die zóveel ruzie met zijn vrouw had, dat ie een boederij kocht op een berg om van haar verlost te zijn. Het was een berg in Zwitserland en hij hield zijn koeien de hele winter in huis. Als die kerel zeeman geweest was - - Tag-molen.begon Darnay en zweeg, want hij had bijna gezegd, dat die man best op Tag-molen gewoond had kunnen hebben een plaats, evenze-r gevreesd door i rouwelijke wederhelften als een Zwitserse berg. Tag-molen, herhaalde Sir James Hoe buis je daar, Darnay? Heb je be diening? Ik heb me al eens afgevraagd, hoe je het daar uithoudt. Ik heb een goede buishoudster, z°i Darnay. - Bullooh's kleindochter. De admiraal, die bezig was krijt op zijn queue te smeren, keek op. - Zo? Heb je Bulloch's kleindochter? zei bij. Ja, daar heb ik liet zeldzaam mee getroffen, zei Darnay. Het is een han dig en erg aardig meisje". - Haar moeder was een allerliefst schepseltje, zei Sir James. Herinner je je haar nog, Rupert? Hoe heette ze ook weer? -Mary, zei Sir Rupert kortaf. Hij stootte de witte bal in de zak. Waarom doe je dat in 's hemels naam? vroeg Sir James. Je had toch veel beter op rood kunnen spelen? Was ze erg mooi? vroeg Darnay. En als ze dat was, waarom is ze dan met die brombeer van een bakker getrouwd? Och zo doen vrouwen, zei Sir James. Je snapt gewoonweg niet, waarom. Hoor het es regenen, zei de admi raal. Het wordt een har nachtje. Darnay ging vroeg naar huis en toen hij weg was, gingen de twee oude ge trouwen bij het vuur in de woonkamer zitten om nog wat te praten, voor ook de admiraal wegging. Een sympathieke kerel, zei Sir Ja mes, zich een glas whiskey inschen kend Er is iets eerlijks en opens in zijn karakter en hij is nog zo jon gensachtig enthousiast. Enthousiasme vindt je tegenwoordig niet veel meer bü de jongeren. Zelfs als je het niet eens kunt zün met zijn op vattingen die soms wel een beetje ei genaardig zijn voor een oude kerei als ik moet je toch toegeven... Hoor es, Jamie, viel zyn vriend hem in de rede. Ik moet je iets zeggen over dat meisje. Welk meisje? Die dochter van Mary Bulloch. Ja en? Het is mogelyk, dat zij mijn kind is, zei de admiraal met een vreemde klank in zyn stem. Sir James keek hem verstomd aan. Ik weet het niet maar het kan zyn, vervolgde Sir Rupert Het is een oude geschiedenis, natuurlijk. Mary en ik hielden van elkaar. Het was in de grote oorlog Wij hadden afgesproken in stilte te trouwen. Ik was met verlof. Toen werd ik plotseling weggeroepen. Ik was toen by de onderzeevloot. Ik moest binnen zes uur op mijn post zijn enuitvaren met een onderzeeër in die tyd betekende: grote kans op niet meer terugkomen. Ik was naar de Dar- danellen gedirigeerd. Het was een wanhopig afscheid, James. Sir James knikte en zij zwegen bei den. Eitidelyk vervolgde de admiraal: Toen ik terugkwam, was ze ge trouwd en bad een dochtertje. Lieve hemel! - Dat is alles, Jamie. Ik zei niets en deed niets, want ik vond het beter, hel er by te laten. Maar ik heb een ellendi ge tyd doorgemaakt. Wat moet ik doen, •Tamie? Doen? Je kunt toch niets doen? Ik zou iets willen doen voor het kind Dat kun je niet je zegt zelf, dat je niets weet en het meisje heeft heus niet nodig, dat er iets voor haar gedaan wordt. Hoe bedoel je? Ik bedoel, dat ze Bulloch's klein dochter is. Hy zal in elk opzicht voor haar belangen zorgen Hoe kom je nu ineens zo bezorgd na al die jaren? 't Is niet nu ineens Het zit me al lang in het hoofd. Het zal wel ko men omdat ik oud word en eenzaam ben en zelfzuchtig Hy zei, dat ze... erg aardig was, hè? Laat het rusten, Rupjrt; laat het rusten. Je zult alleen maar schrik en moeilijkheden scheppen, als je die oude herinneringen gaal oprakelen. Sir Rupert zuchtte. Je zult wel gelyk hebben, zei hij. Het dient tot niets. Maar de hemel weel, dat ik heel wat zou willen geven, om ze kerheid le hebben. HOOFDSTUK XX. Sue vond het maar half prettig, toen ze hoorde, dat miss Fauld.s naar Tag- molen zou komen om „uitgeschilderd" te worden. Zii had Darnay zó lang voor zich alleen gehad, dal de gedachte, dage lijks een andere vrouw op Tag-molen to zien, haar verontrustte. En zo kwam het, dat ze zeer beleefd en zeer koel was, toen ze, twee dagen later de voordeur opendeed om mis: Faulds binnen te laten. Mr. Darnav is in 't atelier, zei ze Wilt u mij volgen? Zy nam met één blik de bezoekstei van hoofd tot voeten op en dacht niel zonder bitterheid: ze is mooi - - en wal een prachtige kleren draagt ze. Haai zal ie niet schilderen met een stofdoek om 'r hoofd. Darnay vond haar ook mooi, met haai golvend donker haar en bruine ogen maar haar kleren bevielen hem helemaa niet. Zullen we nat gaan lopen? Lang: de rivier hijvoorbeeld? vroeg hy, nadai hy kennis met haar had gemaakt. Gaan lópen? vroeg miss Fauld: verbaasd. Ik moet u eerst een beetje ierei kennen, zei Darnay glimlachend. Ik kaï maar niet zó beginnen u te schilderei tenminste dat. doe ik liever niet en ik schilder u zeker niet in die japon Daar schrok ze van. Vindt u die le lijk? vroeg ze. Neen. Het is een mooie japon, maai zij hoort, niet bij u, antwoordde Darnav Wat draagt u gewoonlijk voor kleren Waarin voelt u zich het behaaglijkst? - Een tweed rok en een trui, zei Jeai Faulds zonder zich te bedenken Dan schilder ik n in een tweed rol en een trui, zei hij. (Wordt vervolgd

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1949 | | pagina 4