Cjroen 'wartsjexehin het Texelse Courant had onderhoud met nieuwe Raadsleden 130 Texelse scholieren verwierven het verkeersdiploma Kees Smit (Eierland) had z'n stikkezak er bij Last van zenuwen? WOENSDAG 22 JUNI 1949 TEXELSE 62e JAARGANG No. 6333 COURANT Uitgave v.h. Fa Langeveid Sc De Rooy Boekhandel - Drukkerij - Bibliotheek Den Burg Texel - Postbus 1 1 Tel 11 Verschijnt Woensdags en Zaterdags Bankrek Rotrerdamsche Bank en CoÖp. Boerenleenb. Postgiro 65 2. Abonnementsprijs f 2,45 per halfjaar „Een vfomv in de raad", zeiden er en sommigen hadden er op luin wijze p!e zier van. Wel, er is niets nieuws onder de zon, liet verwondert ons zelfs, dat de vroed schap van ons eiland nog altijd alleen' en uitsluitend uit mannen heeft, bestaan, want elders spreken vroinven allang '11 pittig woordje mee en in ons land vei- söheen het eerste „Pamflet ten beloog. dat vrouwen behooren deel te hebben aan de regccrlng" reeds in 1735 bij de stiohting van de Bataafse Republiek. De strijd voor het vrouwenkiesrecfbt, .lim ine theoretisch ingeluid, door Dr. Afs ta Jacobs practised] ingezet in 1883 door haar verzoek haar naam te plaatsen op de kiezerslijsten, behaalde in Nederland zijn volkomen overwinning in 1920 door de invoering van de „Wet Marchant", waardoor 111 de kieswet het woord „man nelijk" werd geschrapt en dus het alge1 mene, actieve vrouwenkiesrecht voor al le vertegenwoordigende lidhamen zon der enig tussenstadium in het lev 01 werd geroepen. De toekenning van het passieve kies recht braciht een aantal vtouwen ais leden binnen de vertegenwoordigende lichamen, waar zij volgens ook manne lijke getuigenissen goed werk doen en levensgebieden In het llvht trekken, waarop de mannelijke aandacht niet 1 n zeer was gericht geweest. Mevr. G. VRIJDAGKeijser „Vrouw aan boord" luidt naar wij ons menen te herinneren de titel van een hoek ontsproten aan het brein van Plet Bakker, welnu het schip van Staat, par don het ranke vletje van onze gemeente raad (rank erhlj tcrwille van de stijl), dat vletje dobbert vanaf 1 Sept. met een vrouw aan boord en wel mevr. G. Vrij- dag-Keijser. die Woensdag Jl. als nr. 2 van de VVD-HJst 210 stemmen ver wierf. Een Indrukwekkend aantal, een demonstralie van een rotsvast vertrou wen In haar figuur, die op Texel geen onbekende meer Is! I Immers, zij is secretaresse van het Rode Kruis, bestuurslid van het Witte Kruis, voorzitster van de Nivin, viee- jvoorzitster Noodwet Ouderdoms Voor ziening cn Consuinentencrediet. „Tk had op een gegeven moment elf baantjes", aldus mevr. Vrijdag, die w ii kwamen ge lukwensen met haar succes. „Of ik nu bepaald gelukgewenst moet worden. Maar u komt toch in de raad?" „Natuurlijk!" En dan loopt liet gesprek al aardig vlot en zijn wij het er beiden over -ens, dat de vrouw op bepaald ter rein zoveel deskundiger kan ooi-delen dan de man, enfin, iedereen begrijpt we', wat wij 'daar bespraken! Mevrouw Vrijdag aanvaardt de functie met ge noegen. hoewel zij ervan overtuigd is, dat de oogst geen dankbaarheid alleen zal baren Wel troffen wij haar in een optimis tisch moment: „De VVD heeft, in het he le land totnogtoe (deze verkiezingen) vooruitgang gehoekt, er is trouwens een verschuiving van links naar rechts merkbaar, in liet hele land". „Hoe oud?" „Ik ben 36". „Plannen?" j „Ja". I Maar welke konden natuurlijk ni.'t zo een, twee drie aan een krantenman wor den verleid, je hebt tenslotte grote kans j dat die het pulhliceert. Strijdster voor de rechten van de vrou- Iwen, óók voor de redhten van de vrou wen, het zit de familie Keijser in h«t ,bloed Wij -herinneren aan het werk jn deze van wi,jlen mej. Gr. Keijser, tar.te van ons nieuwe raadslid. Het is te hopen, dat de heer Joh. Daal der, die 483 stemmen verwierf, als nr. 1 van de Clhr. Hist. Unie en A. R p.irtij en voor deze groepen samen met dhr S. v.d. Vis zitting zal nemen in de ge meenteraad, het is te hopen, dat hij zich kan aanpassen, dat hy spoedig kan ac climatiseren: wij zien thans die aardige boerderij weei voor ons, een echte Texelse boerderij met voorhuis en stolp, niet witte muren en tuimvallen rondom, vlak onder de Noorderdijk, vlak hij een allerliefst weeltje (waar heel veel roest ,rust, een doorn in het oog van de schil der, die daar nu en dan zijn ezel nee- poot, 'heel lelijk ook in het oog van dhr Burgemeester Reliorst. de lieer G. Bak ker en de heer A. de Wilt zorgden er \oor, dat alles goed reilde en zeilde in't stembureau in de Nieuivstraut te Itpn Burg. Daalder, die niet snapt, waarom de men sen zoveel rommel te koop zetten....'. Want. van die vredig gelegen boerderij met zijn schapen en koeien en paarden (achter iiet schrikdraad, die avond), van die idylle naar de gemeenteraad is ee:i hele stap. Ut' is hel maar fantasie, dat het kan spoken in de Texelse Wall- street? „Ik heb altijd veel voor de politiek gevoeld", zegt d'lir Daalder, die wij toe vallig thuis troffen. Je moet hem treffen in de korte pauze, zo op koppies- tied! Want hij (heeft liet erg druk. En nauwelijks was liet onderhoud begonnen of hij vroeg: „E11 wilt 11 nog meer we ten?" want hij moest hoognodig weer weg om te hooien! Maar wij praatten toen gauv door over de (moeilijke) poli- t'.ek en toen hadden wij hem.... En •speelden liet zelfs klaar 0111 hem uit zijn blauwe kiel te krijgen en in een op- knappersoverhemd niet 'n das er langs' Zu ging ons nieuwe gemeenteraadslid op de kiek, voor zijn boerderij. „Ik ben in 1905 in Oosterend gebo ren en daar getogen" (hij is dus 44 jaar en ook nog jong). „Ik hen lid van de kiesvereniging „Ne derland en Oranje", waaruit de groepen mij gekozen hebben." De heer Daalder kon nog weinig los laten over de toekomst, over zijn plan nen en de onderwerpen, die zijn bijzon dere aandacht zullen hebben. Hij woont pas enkele jaren op „Noor- deiHniurt, een evacuatie, waar de „eigen lijke" boerderij „Noordwjjk" in 1944 in vlammen opging. De lieer Daalder heeft liefde voor zijn beroep, gaat er in op. „Landbouw is de hoofdzaak tot nog toe, maar ik ben van plan om wat land over te schakelen naai de runderhou- derij." Liefde \oor 'het werk, de vrucht van belangstelling in de eerste plaats. Wij JO'H. DAALDER twijfelen niet of het algemeen belang zal eveneens zijn belangstelling en be scherming mogen genieten en zien hem zo gaarne in de raad en lieten ook hem van haite welkom! De heer W. Wassenaar stond nummer acht op de lijst, uitgebracht door de Par tij van de Arbeid. Hij verwierf echter 195 stemmen en werd in dat opzicht nr 3, met slechts 3 stemmen minder dan dhr S. de Waard, echter slechts stemmen meer dan dhr K. Beumkes, die dus even eens een ernstig candidaat ls geweest en vele aanhangers heeft. De heer W. Wassenaar troffen wij eveneens toevallig thuis. „Dit baantje er dus nog maar bij!" „Maar hij heeft liet eigenlijk al druk g. noeg", merkt mevr. Wassenaar op, die vriendelijk en gastvrij, meteen maar een kop koffie met Texelse koek presen teert, „Veel functies in liet openbare leven?' „Hoef ik ze niet allemaal op te noe men?" „De belangrijkste daii!" „Secretaris van de Tex. Bestuurders hond, voorz. van de Woningbouwer vnorz. inn de Federatie van Landarbei- i ndustrialisatie? ders, bestuurslid van de Landbouwhuis- houdsehool, bestuurslid van de Stichting L. Landbouwschool, secr. Pensioenfunds in de Landbouw (daaraan zit wel het meeste werk), correspondent Bureau Arbeidsrecht". „U is waarschijnlijk de jongste?" „Ik ben 36." „Mevrouw Vrijdag is dus even jong als 11!" (Men moet de leeftijd van 23 jaar heli- ben bereikt om lid van de raad te mo gen zijn, op 23-j. leeftijd mag men te rms stemmen Voorheen moest men 25 zijn 0111 te stemmen cn '23 om raadslid te 'zijn, merkwaardig, vindt u niet?) „Welke plannen heeft u, Wassenaar?" In I960 „Het be-vol kings accres (le groei der Texelse bevolking houdt mij vooral bozig. Ik vraag mij wel eens af, waar al le Texelaars in 1900 een bestaan moeten vinden! als dit. eiland dan zo'n 12000 bewoners zal tellen (als de atoom-bom al die tijd buiten gebruik blijft. Red De landbouw kan, gezien de mechani satie eerder minder dan meer mensen gebruiken. De VVV biedt sledhts tijde lijk werk. Men kan toch geen groic groep gedurende zes maanden van het jaar in de iD.U.W. onderbrengen! Aan dit probleem dient aller aandacht U worden besteed. Hoe vinden wij de oplossing? Emigratie? (Naar het vaste land van W. WASSENAAR Nederland of naar het buitenland?) Of industrialisatie? Industrialisatie kan'maar niet zonder meer worden ingevoerd. Wij moeten re kening houden met diet eiland als vreem delinge neen trurn. Rokende schoorstenen zijn uit den boze. In Egmond, waar do toerist ook graag mag verblijven, heeft men bv. een diamantslijperij opgerich:., hier zuilen wij dus ook moeten uitzien naar een indnstrieleven, dat de toeris ten niet schaadt. Dan 'hoop ik met succes te mogen streven naar een snellere, althans vake re verbinding met Den Helder, opdat Texelse arbeiders zonder bezwaar werk kunnen verritih-len in Den Helde: en omgeving. De huidige toestand is on gunstig voor deze mensen: zij moeten al om vijf uur twintig van het eiland mi hebben dus recht op vroeger „af zwaaien", maar dat kan tot. conflicten met de werkgever leiden, waar zij dan met de boot van 4.20 huistoe zouden gaan en het werk dus om 4 uur al zou den moeten verlaten! Ook 'het woningprobleem iheeft zijn vol le aandadit. Hierop namen wij afscheid van dhr Wassenaar, die in 1930 uit Friesland naar ons eiland kwam en een goeie Texelaar werd 4* De heer R. J. Timmer ontmoetten wij in zijn kantoor in de Weststraat. Het kantoor van de L.T.B., waarvan hij se dert 1925 zaakvoerder is, als opvolger van dhr Th. R Hin. „Ik wil werken in het algemeen be lang, toch weet ik, dat er altijd zullen zijn, die je zienswijze niet kunnen de len...." aldus dhr Timmer, die wer-1 gekozen voor de K.V.P., die wederom met. drie zetels in de raad vertegenwoor digd /ai zijn. Niemand kan het helpen, maar wij zeiden zo tijdens het interview stilletjes het rijmelarijt.je op van d1 man, R. J. TIMMER die dichtte: „De wereld is een schouw toneel, elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel". Misschien kwam dat door Timmer zelf, die het al evenmin kan helpen, dat zijn broer Juul Timmer ons zoveel ple zier heeft gebracht met zijn geestig spel De tegenwoordige Texelse schooljeugd heeft er een nleuiv vak bij gekregen: sinds vorig jaar ontvangen de leerlin gen van alle scholen verkeersondernljs, weliswaar slechts een kwartiertje per week, maar in zo'n kwartiertje kan er heel wat worden bereikt. Daarvan ge tuigden ook de examens, die Donderdag werden afgenomen door de heer Edzus, propagandist van het Verbond van Vei lig Verkeer, opperwachtmeester bil de Rijkspolitie. Zo was Donderdag 16 Juni een be langrijke dag voor de jeugd, die van alle windstreken naar Den Burg was gestroomd of juister gefietst, want zij moesten per fiets een route rijden door Den Burg. Voor de jongens en meisjes van het stille Jlierland misschien wel 'n erg drukke stad. De examens en wat daar allemaal bij kiwani zou een groot deel van de dag vergen en toen lvees Smit uit M.-Eier land als tender eersten z'n stalen ros stapte, hing zijn stikkezak lustig op zijn rng te bengelen. „Meteen d'r maar achteraan", wilde onze journalistieke neus en daar lag ui wjj dan achter een jongen uit M.-Eier- land. Hij zette er een behoorlijke vaart in: eerst over de Hoilewalsweg (gestart werd op het plein van de R.K. Sohoo!) venvolgens Suikerweig tot Molendwars- straat, Molenstraat, Emmalaan (waar een prachtig fietspad ligt, maar hij koos de hoofdweg 1 gr wichtige van de rit 'gedachtig die met minder mooi dek is bekleed dan het fietspad, maar en fin....) De I-Iaffelerweg in, Juliapa- -straat, Wilhelniinalaan. Witte Kruislaan Kogelstraat, Stenenplaats, Hogerstraat, G) avenstraat. Weststraat en daar kvram de R.K. School al weer in zicht. De candidaat had het er keurig afge bracht, wij konden althans geen overtre dingen of verzuimen ontdekken. Die zul len eventueel wel zijn genoteerd door de poslen van de Rijkspolitie, die op vijf plaatsen (soms verdekt) opgesteld ston den. Die iedere fietser ernstig bekeken en niet alleen zijn gedragingen volgden, maar ook een blik wierpen op de vehi- kels zelf, wat uitkwam hij de puntennn- tering, die ten overstaan van de heer Edzus plaats had cn waarbij iedere post zijn bevindingen rapporteerde. „Ik zag een sterk verwaarloosd „wit" spatbord". „Ik trof een defecte bel", enz. Deze dag weiden d» puntjes dus wel op de „i" ge zet en dat is goed. De jeugd leeft in een wereld. waarin jaarlijks duizenden slachtoffers vallen door verkeersonge vallen en om dit aantal slachtoffers tot een minimum te doen beperken, worden mede deze „verikeerscursussen" gege ven. Ze zijn dus van liet hoogste belang. Ook voor Texel, waar ook verscheidene ernstige ongelukken reeds zijn geschied in de loop der jaren. Hel is goed, dat de prilste jeugd reeds doordrongen wordt van liet grote belang, dat wij vinden in een verkeer, dat de voorschriften met de grootste nauwlettendheid in ariht neemt Vrijheidsdrang. Iedere minuut startte een nieuwe exa minandus en dat ging zo "en heel tijdje door, want in totaal verschenen er, 126 liefhebbers aan de start, ja liefhebbers, VERTROKKEN PERSONEl» Elisabeth C. de Porto v. H 50 naar Delft, v. Renswoudestraat 38. Fimlte L. Spraakman v. De Koog 3 n. Meppel. Pa rallelweg 15. Maaike Tjepkema, v. II 29 n. A'dam, v. Breestraat 57. TEXELSE MARKT. Den Burg, 20 Juni 1949. Aangevoerd: 850 lammeren f 28-138 8 koeien f525- f 700 20 biggen f50-f70. Vbmr de leve ring 7 n. kalveren. Mjjnhardt's Zenuwtablecten helpen U er overheen. op de planken. En wij dachten, dat de raad af en toe odk wel een bron van hi lariteit kan ontwikkelen, maar op een maal geloofden wij weer in de ernst van deze wereld, die ten slotte niet voor de lol is gemaakt en er niet komt zonder mannen met een vaste wil aan het roer! Onder die mannen vinden wij zeker dhr Timmer, en wij niet alleen: „Twintig jaar geleden höWben ze me ook uitge nodigd om een zetel te nemen, maar toen wist ik voldoende weerstand te bie den." Nu dhr Timmer 52 jaar is, heeft hij onderspit moeten, delven, hij is gezwicht. U ziet liet lezers, ouderdom komt met ge breken. Niet fair overigens van d K. VP. om van die omstandigheid gebruik te maken. „Maak er geen sensatieartikel van, ais je dat doet, krijg je van mjj geen com mentaar straks!" aldus dreigt ons het nieuwe KVP-lid. Welnu, dan zullen wjj het hierbij laten, maar niet zonder hem nog veel succes te hebben toegewenst, tot heil van het algemeen belang, dat hij voorstaat! want al was het geen bijzonder fraai weer, builen is liet toch altijd nog beier dan binnen de schoolmuren, zegt het kinderhart, dat de vrijheidsdrang iedere dag opnieuw enige keren moet beheer sen. Ons trof dan ook weer die vreugde lan de uitbrekende klas, toen meestor Buisman „ingerukt mars" te kennen gaf >u de heel gebakerde jeugd naar binten stormde, juichend en springend. Op dat moment voelde dhr Edzus de laatste fietser aan de tand en wel in de gang van de school. Het meisje moest o.a. vertellen wat een wit bord met rode rand te betekenen had, een bord met oranjeveld en een zwarte lijn erover heen, een bord met wit veld, rode rand en uitroepteken er op en een bord met knipperlicht, ten teken, dat de trein in aantocht is en gevaar dreigt. Gevaar, gevaar, gevaar. Daar heb je het! Kinderen zien geen gevaar, of zij zien het te laat. Welnu, het frnpper tou- jours moet hier dan maar de doorslag geven. De CoeksdorpAmsterdam. Treinen rijden hier nog niet, onbe waakte overwegen liggen hier niet, maar een en ander heb je aan de vaste wal en welk kind maakt niet nu en dan een tocht naar het vaste land? En wie weet, beleven wij nog eens de opening van de spoorlijn De L'ooksdor.p-A'dam, waar al jaar en dag plannen tot het verbin den van alle waddeneilanden met de vas te wal bestaan en in ernstige beschou wing zijn. 130 leerlingen van de hoogste klasse der lagere scholen van Texel (de o.i. scholen van De Waal en Oosterend lit— gezonderd, die die dag een reisje naar het vasteland maakten) hebben Donder dag deelgenomen aan het verkeersexa- men. Na afloop van het examen ont ving iedere geslaagde (18 sjeesden) een diploma, dat werd ujtgereilct door dhr Edzus, en wel nadat burgemeester Re- horst de kinderen hartelijk had toege sproken, waarbij hij wees op de noodza kelijkheid tot het beoefenen van zelfbe heersing opdat het aantal ongelukken die voorkomen kunnen worden, inder daad niet meer plaais zullen hebben. „Een ogenblik van onbedachtzaamheid, maakt dat men later jaren schreit!" al dus de burgemeester, die de geslaagden hartelijk gelukwenste, waarop de diplo ma's werden uitgereikt. Gediplomeerd. Dhr Edizus zei, dat slechts wenigtn er in geslaagd waren om geen enkele fout te maken. 'Dit was dan ook een hele prestatie en w ie dit prachtige resultaat hadden behaald en cum lande er door kwamen, krtgen boven liet diploma een prachtig speldje van het Verbond. Het waren Meis Daalder van De Koog, Jan- nie Bakelaar, Den Burg, Wim Schouten Eierland, Jaap Berkenibosch, Fred Brll- cher, Klaas Geus, Kees Moojen, Annie Zwaan, Annie Daalder, allen uit Den Burg, l'iet Vlaming, Oosterend, Jan Burger, De Koog, Arend Witvliet, Ou- deschild, Dick Lap, Den Hoorn en Mar- ga Slot, Z -Eierland. Bij de afwijzingen gaven practisehe tekortkomingen de doorslag. Een der deelnemers had wel 14 fouten gemaakt in zijn schriftelijk werk, er waren er trouwens meer, die daarin nogal tekort geschoten waren. De verkeersborden konden ze over het algemeen uitstekend herkennen. Op de route op de fiets wer den door sommigen ook nog fouten ge maakt, die ze hadden kunnen voorkomen en zo kwamen sommige geslaagden nèt met de hakken over de sloot.... „Bas de geleerde regels altijd toe, ook als je denkl dat er niks aan komt, want dan komt er juist wel iets aan en. 't gevolg laat zich raden! Weet, dat er ten ptattelande verhoudingsgewijs meer on gelukken gebeuren dan in de grote stad!" aldus doceerde nog dhr Edzus die een drukke dag aohter de rug heeft, maar zijn werk met liefde verricht en al om de jeugd op dit terrein in de goede banen tracht le leiden. Na aanschouwing van dit examen kunnen we zeggen „en met succes!" De onderwijzers kunnen eveneens met voldoening op hun werk terugzien, noodzakelijk werk, waarvoor de ouders hen zeker hoogst dankbaar zullen zijn' Geen vijanden. De rijkspolitie o.l.v de opperwacht meester Smit, verleende haar zeer ge waardeerde medewerking. Zeker zou zij de oudere Texelaars ook wel eens als deelnemers aan zo'n verkr-ersoursus willen zien. „Sommigen stappen des Maandags vóór een druk kruispunt maar liever af omdat ze met de rege's niet op de hoogte zijn en hang zijn voor een bon!" aldus een der agenten van po litie. Welnu, leergierige rijders die e°n overtreding begaan, zullen in de ver keersagenten geen vijanden ontdekken, zoals de practij'k bewijst, maar hen leren kennen als geüniformeerde leden van de maatschappij, die gaarne goede voor lichting bieden, opdat het gehele ver keer daarvan kan profiteren.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1949 | | pagina 1