I
1
Zij schoten bijna 100 kleiduiven en 80
hazen
'>rddp
De Texelse jagers waren goed op dreef
f'
\.r
Daan Pool kwam met een botter naar Texel
Hij fotografeerde voor het Zuiderzeemuseum
Zaterdagmiddag was de voorz. van de
Texelse Jagersvereniging, dhr R. Stoep-
ker, zo goed op dreef (al was 't nog niet
dat van Zondagnacht), dat hij alle ande
re schutters de lof af stak en met dt-
wisselbeker, de „Weverbeker" en eer.
gouden medaille als eerste hoofdprijs
huistoe gingl Hij had in totaal 55 pun
ten behaald. Eigenlijk moesten wij dhr
C. Dogger, P.H. Polder en K. Beumkes,
de vissende jagers of jagende vissers, ge
hebt Reus, in één adem noemen, want zij
behaalden ieder totaal 54 punten en ver
wierven daardoor belden een 2e prijs,
geconcretiseerd in een zilveren medaille,
die hun jagersbloed niet minder heeft
doen bruisen! En dhr J. Reuvers, voor
wie een haas of een vogel evenmin vei
lig is, werd met 51 punten nr, 3 (bron
zen medaille).
Komen wij aan specificeren toe, dan
duiken nog weer veel meer namen van
kranige schutters op: E. Breeuwer
raakte viermaal achter elkaar de klei
duif, vijfmaal achter elkaar trof hij do
haas; N. v. Egntond, W. v.d. Vis, 1'.
Swama, Cor v.d. Werf, J. Kiewiet, KI.
Troost en Jb. Eelman wisten viermaal
achter elkaar een haas te raken!
Vier van de vijf sohoten.
Zij moesten daarna met 3 patronen
over schieten op 5 m. groter afstand, dat
werd dan 35 m. W. v.d. Vis schoot drie
maal raak, werd daardoor nr. 2; Nic. v.
Egmond werd no. 3.
Bij de kleiduiven kwamen behalve ge-
noemden naar voren: Lo Vermeulen,
Joop Kikkert, R. Stoepker en KI. Troost
ieder met 29 punten.
Bij weer een andere serie (2 hoogvlie
gers en een doublette) schoot R. Stoep
ker alles raak, nr. 2 weid Joop Kikkert.
L. Vermeulen en KI. Troost streden lang
om de 3e prijs, die tenslotte door L.
Vermeulen werd bemachtigd.
De jacht op het lopend haas had de
volgende uitslag: 1. E. Breeuwer 25 pt.;
2. W. v.d. Vis 20 pt., en 3. N. van Eg-
mond 20 punten.
De wedstrijd op dwarsvliegers had 't
volgende resultaat: 1. Jac. Reuvers met
24 pt., 2. R. Stoepker 22 pt. en 3. H. Ver
meulen 22 punten.
„Er is best geschoten!" aldus de heer
Wever, vertegenwoordiger van de fa,
Gebr. Wever, Leeuwarden, die de wed
strijden organiseerde in samenwerking
met de Texelse Jagersver. „De presta
ties van de jacht op kleiduiven lagen
wel 20 pet. hoger dan in Friesland".
Wij hebben een optelsommetje ge
maakt en kwamen tot déze conclusie: in
214 schoten werden er 86 kleiduiven
neergehaald (daaronder zaten dan ook
doublettes, die natuurlijk zeer moeilijk
te raken zijn) en van de 104 patronen,
die op de lopende haas werden afge
vuurd troffen er 69 doel.
De volgende jagers namén deel aan de
wedstrijden, die op een terrein van de
boerderij „Monte Rosa" aan de Hoorn-
derweg nabij Den Burg werden gehou
den: L. Vermeulen; J. Reuvers; D. Drij
ver; Dijker; J. Kiewiet; L. Sok; G. Dek
ker; E. Breeuwer; M. A. Langeveld; F
Vermeulen; W. v.d. Vis; R. Stoepker;
N. van Egmond; B. Fetter; Van 't
Moordende; Brejner; H. Koger; F.
Drijver; C. v.d. Werf; J. Kikkert; C.
Dogger; K. Beumkes; Br. Stolk; J. Eol-
man; P. Meindertsma; KI. Troost; F.
Swama.
Wij kunnen zeggen, dat de organisatie
bij de fa. Wever in goede handen was, al
les verliep vlot. Het weer was zeer gun
stig, ofschoon het zonnetje aardig lastig
was, wanneer een kleiduif naar de zon
afdreef! Toch kregen wij de indruk, dat
een goeie jager min of meer immuun is
voor de stekende zon, want het eerste of
ficiële schot dat Zaterdagmiddag werd
gegeven, kwam uit de loop van dhr Lo
Vermeulen's geweer en dat Schot ging
regelrecht op de zon af. Raak was ie! Do
getroffen kleiduif viel zieltogend ter
aarde. Zo'n goed begin bracht de stem
ming er natuurlijk meteen in, L. Sok
schoot de eerste raak en goed ook, maai
de tweede kreeg geen korrel, waarop
Vermeulen opmehkte „Die eerste hebben
ze expres langzaam afgeschoten!" Zo zat
de lucht deze middag niet alleen vol
wild, zij zat ook vol moppen on steekjes
en vol Jagerslatijn natuurlijk.... „Joop
Kikkert schoot in Groningen twee ha
zen tegelijk, de ene haas liep vlak ach
ter de andere, R. en P. Stoepker waren
er bij, vraag hun maar als je het niet ge
looft. Waarom zouden wij dit in twijfel
trekken?"
Toen E. Breeuwer viermaal achter el
kaar een kleiduif in de veren mikte
(applaush werd er van verschillende
kanten geroepen: „Dat kost hem een
rondje" (Volgens afspraak). De duiven
vlogen op een 30 m. afstand, soms nog
verder
In vlug tempo slingerde dhr Wever
de vogels de lucht in. soms kwam de
wind ér onder, dan dreven ze terug en
kwamen wel eens in het publiek terecht.
Een der toeschouwers kreeg zo'n duif
pardoes op de wang, die later nogal
schrijnde.
Grappig was de assistentie, die een
der schutters werd verleend, toen deze
geen enkele duif van het doublette had
geraakt: ogenblikkelijk na het afvuren
van diens tweede patroon, knalde van
enkele kanten het vuur los, eenmaal zo
vlug achter de tweede patroon van de
officiële schutter, dat hij verrast op-
ke-k en nég niet wilde geloven, dat zün
- -V
En dergelijke verhalen hoorden
wij Zaterdagmiddag.
schot mis was geweestAch, als onze
jagers een vogel zien of een haas, zijn
ze al wild. Het hoeft niet eens een echte
haas te zijn. Denk maar aan Zaterdag
middag, toen een ijzeren haas voor de
loop verscheen. Eerst werden er kleidui-
venwedstrijden gehouden en daarop
mocht de haas het op een lopen zetten,
al die tijd zat hij rustig aan de kant van
een hooischelf te wachten op het dode
lijke schot. Op de plek, waar zijn hart
zal zitten, werd een kleiduif aangebracht
De haas werd aan een lange draad
voortbewogen, door middel van een fiet
sen wiel, dat achter de schelf was opge
steld en waar dhr Wever dus heel vei
lig kon optreden. Het dier was verbor
gen achter een pak stro, rende daar ach
ter vandaan langs een ruimte van een
meter of zes naar een ander pak stro en
bleef daar rustig zitten. Op hat. korte
traject van 6 m„ dat 35 m. van de ge
weren verwijderd was, moest de haas
worden geraakt.
Er werden krasse staaltjes van schot
vaardigheid gedemonstreerd, coor jong
en oud: de jongste deelnemer was de
18-jarige W. v.d. Vis, de oudste de bijna
73-jarige Langeveld. De ouderen met de
routine van 20, 30 jaar, de jongeren met
het vuur van de jeugd.
Na de hazenjacht werd nog .eens op
kleiduiven geschoten. „Je kunt hem (de
duif) het best nemen als hij „stilstaat"
(dus precies in de richting van de loop
vliegt). „Dat is een lastige" werd er
soms opgemerkt en als die dan toch ge
raakt werd, kreeg de jager een open
doekje.
„Hoe redden jullie het met zo'n dou
blette?" zeiden we tegen Langeveld, die
beide duiven de volle laag had gegeven.
Maar Langeveld, de succesvolle schutter,
lachte ons vierkant uit: „Man, eenden
schiet je altijd in doublettes!"
Lo Vermeulen was de eerste, die op
een doublet mocht schieten, beide raak.
Hij werd met een welverdiend applaus
beloond. Hij behoort eveneens tot de ou
de garde van jagers, die ons heel wat
uren kunnen boeien met hun krasse
verhalen, allemaal van Texelse grond,
want hier is wat afgeschoten, de laatste
halve eeuw! Texel heeft veel wild, zowel
lopend als vliegend en de Texelse jagers
zijn enthousiaste schutters, die nu al
weer de handen voelen jeuken. Die Za
terdagmiddag smachtend naar de hemel
keken toen daar allerlei vogels voorbij
vlogen, vogels, die je zo maar stilletjes
ongehinderd moest laten passeren,
want 1 Aug. wordt de jacht op eenden
pas heropend, en wie hazen willen schie
ten, moeten tot 1 Oct. geduld oefenen.
Toen dhr Dick Drijver een doublette
voor de loop had, kwam er pardoes een
meeuw tussen. Dat Drijver toen mis
schoot, ligt voor de hand!
Toen weer een der andere jagers trots
om zich heen keek, nadat hij beide dui
ven van het doublette het zwijgen had
opgelegd, werd lijj nog in het ootje ge
nomen ook door de opmerking: „Man,
die had je best in één schot kunnen
hebben
Ja, ja, als lid van zo'n club moet je
wat kunnen verdragen. Je moet tegen
een mop kunnen en je moet in staat zijn
om te pareren en onderwijl probeer je 'n
mannetjesputter te worden, een eilands
kampioen, een landskampioen, maar
voor dat laatste komt heel wat kijken:
de bekende jager Van Leijen, kampioen
van Nederland, zag kans 96 van de 100
kleiduiven om zeep te brengen, en de
verhalen uit diens mond hebben zek-r
historische waarde!
WONINGSPLITSING.
Burgemeester en Wethouders der ge
meente Texel brengen onder de aan
dacht van belanghebbenden, dat de uit
voering van de premieregeling voor wo
ningsplitsing in verband met uitputting
van het daarvoor van Rijkswege be
schikbaar gestelde crediet, wordt opge
schort tot na 1 Januari 1950.
Eventuele aanvragen kunnen eerst na
deze datum in behandeling worden ge
nomen.
Texel, 6 Juli 1949.
Burgemeester en Wethouders van Texël
De Burgemeester Mr. G. D. REHORSI
De Secretaris, P. BEEMSTERBOER.
ZE HEBBEN GRAS GENOEG.
De gemeente heeft getracht het gras
gewas langs de wegen aan te besteden,
maar er is niet één gegadigde komen
opdagen: de boeren hebben zelf volop
gras! Nu zal de gemeente het gras zeif
laten maaien, want het moet er af.
OPBRENGST ANJERCOLLECTE.
Den Burg f 102,76; Den Hoorn f23,03;
De Cocksdorp f 15,43; De Waal f 12,65;
De Koog f29,41; M.-Eierland 1'17,99; Z-
Eierland f 14,66; Oudeschild f 24,26; Oos
terend f 28,54. Totaal bracht de collecte
op Texel op f268,73,
GESLAAGD.
Zr A. Iveijser A. J.d. slaagde in het
Centraal Ziekenhuis te Alkmaar voor
Kraamverpleegster.
Janny Bakelaar en Gerrit Kuipers, leer
lingen van de school voor C.V.O., slaag
den voor het toelatingsexamen voor het
Lyceum te Den Helder.
PROEFVAART.
Gistermiddag heeft de kotter TX 24
„Nellie", het nieuwe schip van de heer
W. van der Vis Wzn., van Oosterend,
een proeftocht op de waddenzee ge
maakt Het andere schip werd in de oor
log door de Duitsers gevorderd en is
nooit meer boven water gekomen....
e-V-v! HP VJ) vtj - -- - -
r r n p
OOSTERND UITGESTELD.
Zoals Zaterdag in een adv. werd be
richt, zou morgenavond door de Doops
gezinde Jongerenkring het lekenspel
„Michael" worden opgevoerd. Deze op
voering is uitgesteld en de latere da
tum wordt nog bekend gemaakt. De uit
voering te De Waal op 12 Juli en die
te Den Hoorn op 14 Juli gaat gewoon
door.
GLAS IN HET OOG.
De heer A. Backer, Singel, Oudeschild,
was zo ongelukkig Zondagochtend op 'n
staaf ij-zer te trappen met het gevolg, dat
deze tegen zijn bril sloeg. De bril brak
en het glas drong in het oog. Dokter Eli-
as verleende medische hulp, waarna dhr
Backer de volgende dag in het zieken
huis te Den Helder door Dr van Wa-
veren werd behandeld.
Wp' wensen hem van harte beterschap.
BONTE AVOND.
Het was te voorzien, dat het ensemble,
dat zo'n succes heeft gehad met. de „Bon
te Witte Kruis Trein" nog sens voor 't
voetlicht zou komen. De reprise staat al
wper voor de deur en wel op 24 Juli a s
in „Casino", waar 7 Aug. eveneens wordt
opgetreden.
Naar we vern9men zal het program
ma verscheidene nieuwe nrs. vermel
den, zodat ook vele Texelaars word-n
verwacht!
S.V.C De Cocksdorp.
.Voor de adsp. is een uitwedstrijd
vatsgesteld tegen OVV A. Wie verhin
derd is geve tijdig afbericht.
T.E.S.O.-SERVICE!
Door de in uitvoering zijnde wegen
kan men plots voor een stopbord komen
te staan. Dit ondervond ook de chauf
feur H. C. Ran, die met een TESO-bus
de (laatste tijd gebruikelijke) route Oos
terend-Den Burg over de Genteweg zou
rijden, maar plotseling bericht kreeg,
dat. het traject van Oosterend naar de
Genteweg was gestremd, zodat de halte
bij „Het Wapen van Amsterdam" aan 't
Kerkplein verviel. De abonné's zouden
hier dus misgrijpen. Daarom nam dhr
Ran een fiets en maakte hjj aan de ver
schillende adressen de wijziging bekend
Van service gesproken!
V.O.M.O.
De landelijke organisatie „Voor onze
Militairen Overzee", die op haar grote
vergadering op 7 Mei jl. te Arnhem ge
houden in de eerste plaats protesteerde
tegen de van regeringswege niet nage
komen belofte, dat de bij de wet vastge
stelde diensttijd niet langer dan op 2 jaar
zou worden gesteld, doch tevens aan
drong op het vaststellen van een bin
dend demobilisatieschema, blijkt een
grote activiteit te blijven ontwikkelen,
aldus schrijft men ons. Ijverig worden
pogingen aangewend om in elke stad,
plaats of dorp een zelfstandig of gecom
bineerd comité .van actie gesticht te
krijgen.
Zoals bekend mag worden geacht, be
treft het request dat de organisatie in
middels aan de regering zond:
1. een snellere repatriëring van mili
tairen in de tropen; 2. het vaststellen
van een bindend demobilisatissohema; 3.
een afwijking van herscholing der gede-
mobiliseerden; 4. de te hoge porti van
postpakketten; 5. de verzorging dei-
troepen; 6. de tegenstelling tussen Ma
rine en Landmacht, zowel wat betreft de
diensttijd als de salariëring; 7 de frau
de bij het verlenen van vrijstellingen,
uitstel van indiensttreding, enz.
Ook in onze gemeente heeft de Lande
lijke Organisatie contact verkregen met
ouders en verloofden van in Indonesië
dienende militairen en reeds kunnen
ouders, vrouwen en verloofden van deze
militairen hun instemming betuigen met
de actie, door op een bij A. v.d. Slikko,
Weverstraat, ter ondertekening liggen
de lijst hun handtekening te plaatsen.
Ook hier zal gepoogd worden een
plaatselijk comité van actie samen te
stellen.
Het Koninklijk echtpaar, dat morgen zijn 12'ós-jarig huwelijksfeest viert.
HONDEN ACHTER DE SCHAPEN.
Het populaire dagblad Daily Express
had de goede inval gehad kampioen
schappen voor schaapherders te organi
seren in Hyde Park, zodat tienduizen
den Londenaars konden genieten van
demonstraties v. hondendressuur die op
de Britse schapenweiden doodgewone
routine zijn. Engeland, Schotland en
Wales hadden elk vier herders gezon
den met één of twee honden, die „sing
les" of „doublés" ten beste gaven.
Eerst moest elke hond vijf loslopende
schapen over een afstand van 500 meter
naar de herder tocdrijven, dan weer van
hem vandaan door een hek-opening op
120 m. afstand, door een tweede hek
opening op een ander deel van het veld
en naar een kring van 20 meter middel
lijn. Daar moesten twee van de vijf
worden geseheiden van de rest en ten
slotte moesten alle naar de „kooi" wor
den gedreven.
De honden werden om zo te zegggen
op lange afstand „bestuurd" door de her
der, die stil bleef staan on uitsluitend
seinen gaf op een fluit seinen voor
links, rechts, liggen en wat niet al. Hel
leek wel op draadloos besturen van een
vliegtuig. Urenlang hebben tienduizen
den, opeengepakt langs het veld en hals
reikend, met bewondering de honden
gevolgd, die nu eens sluipend, dan weer
rennend d*e schichtige, onberekenbare
schapen in de gewenste richting dreven,
steeds als een marionet-met-initiatief
reagerend op het gefluit van de herder.
De „doublés" waren ook interessant, om
dat de honden zich tot hun eigen taak
moesten bepalen; de „linkse" hond bv.
mag niet anders dan werk op de'Iinker-
vleugel verrichten, de „reöhtse" moet
zich op de ï-eohtervleugel houden; en de
herder moet aparte seinen voor elk der
honden fluiten.
De wedstrijden zijn vlot verlopen en
geen enkele hond heeft gefaald wel
een prestatie in deze voor de dieren ge
heel vreemde omgeving. Voor de her
ders trouwens ook, want zij zijn eenza
me, verlaten velden gewend, zonder
tienduizenden paren ogen op zich ge
richt, Ofschoon zij allen een herdersstaf
hadden waren zij allerminst romantisch
uitgedost met flanellen broeken en pet
ten op. Het leek allemaal heel eenvoudig
en gemakkelijk en de talloze honden
eigenaren langs de kant keken na af
loop een beetje zuchtend naar hun die
ren, die maar al te vaak Oost-Indisch
doof bleven voor smeekbeden in de trant
van „kom dan tooli hier, engelobeesi
van de vrouw". Geen wonder, dat in de
krant, stond, dat in Engeland te weinig
adspirant-herders zijn, zodat de schaaps
bevolking niet voldoende kan worden
uitgebreid om het geringe vleesrantsoen
althans iets te verhogen. Volgens de
deskundigen is de reden dat de mccqen
van tegenwoordig geen herder willen
worden, dat zij dan niet meer om de an
dere dag naar de bioscoop kunnen om
dat zij in eenzame, verlaten streken moe
ten leven. Maar nadat ik het werk van
deze schaapsherders gedemonstreerd
heb gezien, geloof ik dat de reden is dat
slechts weinig mensen zo met honden
leren goochelen als deze kampioenen.
Aldus de Londense oorr. van het
„Handelsblad".
Oudeschilder botters varen huistoe.
de botter, die hem over de plas had ge
zet, de botter van dhr en mw. G. Vlnjc,
die eveneens medewerken aan de groei
en bloei van het genoemde museum.
„Wel, ik heb destijds een film ge
maakt over het leven van de Westfrie-
se boeren, het hele jaar rond en die rol
prent is bij de autoriteiten in zulke
vruchtbare aarde gevallen, dat zij mij
opdroegen ook eens iets te gaan maken
voor het museum. Ik heb hier al heel
wat gefilmd: boetende vissers, een me
vrouw met een Texelse kap (mw. de wed
A. Koorn-Visser), de kerk van Oude
schild met alles wat daar bij behoort
veel steun en voorlichting van de koste
res, liet Russenkerldiof, fort. De Schans,
dat Napoleon liet aanleggen, oude ge
bouwen zoals in de Binnenburg, waar ik
o.a. het wapen van Schagen (Magnus
met de roos) ontdekte. Enfin alles met
betrekking tot de historie, alles wat. er
nu nog is en straks tot het verleden be
hoort. Wjj willen het bewaren voor dit.
en de volgende geslaohten.
Oorspronkelijk zouden wij alleen ach
ter de oude klederdrachten gaan, vooral
ac-hter de mutsen, maar u ziet....
Wij zijn nog lang niet klaar: wij gaan
dp Waddeneilanden langs en dan de
hele kust rondom de Zuiderzee aan met
67 plaatsen!
Over het museum zelf komt u nog
meer te weten bij de heer Vink".
De heer Vink zit in de deur van het
vooronder, hü zegt; „Het wordt gedeel
telijk een openluchtmuseum Het bin
nenmuseum komt volgend jaar klaar. 16
Juli wordt er een tentoonstelling ge
opend, die tot 20 Aug. duurt. Daar zal
men ontdekken wat het museum beoog*.:
het groeiproces van de Zuiderzeecultuur
uitbeelden. Alles zal overzichtelijk
worden uitgestald naar tijd en tijdper
ken, geen opeenhoping van spuilen. (In
dustrie, godsdienst, gebruiksvoorwer
pen). Zou hier op Texel nog veel te vin
den zijn? In privé-verzamelingen? Wij
willen het graag overnemen en waar het
kostbaar is, willen wij betalen, als wjj 't
maar bij onze collectie kunnen voegen.
Wilt u daartoe een oproeping in de
krant zetten? Wilt u alles registreren?
Dan komen we t.z.t. eens kijken, het
verplicht tot niets".
„Wat kunt u gebruiken?"
„Opgegraven voorwerpen, scheepsmo
dellen, prenten, zeekaarten, landkaar
ten, sieraden, klederdrachten, onderde
len van 'klederdrachten oude meubels,
fragmenten van scheepsuitrustingen,
enz., enz.
„Meneer Vink", beloofden wij, „alles
zullen wij noteren!"
Texelaars, kijkt eens rond, thuis of in
uw omgeving, vertelt ons eens schrifte
lijk of mondeling wat u weet of zélf be
zit en een goede plaats zou krijgen in
het Zuiderzeemuseum, heel vee) mensen
zult u er gelukkig mee maken door iets
af te staan voor dit mooie doel.
Misschien is de haven van Oudeschild
het mooiste als de zon in het Westen on
dergaat en de maan glans krijgt. In ie
der geval was het Maandagavond aan de
haven verrukkelijk, toen daar alles tot
rust was gekomen, toen de TESO-boteu
de nacht ingingen, de botters zo stil aan
hun touwen lagen en de vaantjes, hoog
In de mast slap neerhingen. Heel lang
zaam dreven er wolken uit het Oosten,
vanwaar 'n lauwe wind kwam, nee, lilj
kwam niet, hij woei niet, hfj was ér
rondom, hij benauwde een klein beetje.
Het scheen drukkend. In het stoomboot
koffiehuis werden koele glazen bier ge
dronken en er werd gemoedelijk ge
boomd, liet was geen temperatuur om je
erg druk te maken.
Wij zochten Daan Pool. Iedereen kent
Daan Pool gelukkig of niet, want de
een had hem hier gezien „een kwartier
tje geleden", de ander had hem in ue
Dorpsstraat ontmoet en „daar nog met
hem staan, praten" en zo tippelden wij
eerst van het kastje naar de muur, maar
een ogenblik later keken wij in zijn la
chende snuit, waaromheen wat grijzend
haar lichtte, een snuit, die opdook uit
een luik van het vooronder, dat knusse
kamertje, waarmede iedere botter is uit
gerust.
„Jc bent laat!" zei Daan Pool, „de
maan schijnt al!"
Hij bedoelde zijn eigen bol, die wel
licht, veel kaler is dan toen hij geboren
werd, al weer zo'n 53 jaar geleden. Veel
kaler, dan toen hij 30 jaar geleden voor
het eerst naar Texel kwam er, er later
steed3 terugkeerde. Als leider van, een
cabaret. Ja, ja, hij heeft wat gijn ver
kocht op het toneel en hij kan het nog
niet laten alles met geestige dingen ie
doorkruiden. Tocli is hij nu niet naar
dit eiland gekomen om de mensen aan
het lachen te maken, om de humor hoog
tij te laten vieren, neen, nu zijn de za
ken doorspekt van ernst, hij is hier ge
komen om te filmen en te fotograferen
en wel voor het Zuiderzeemuseum te
Enkhuizen.
„Hoe komt u zo achter de camera?"
vroegen wij, toen wij naast hem zaten
op een harde houten bank, in het een
meter vijftien hoge (lage) vooronder van
