Cjrom 27wartsjexels in het hart „Wij komen stellig weer!" zei de voorzitter van het Amsterdamse Muziekgezelschap De Molen van Het Noorden wacht geduldig op de restauratie Molenaarshuis met bedstede boven het vliegwiel „Stuurman ernstig ziek, zend loods!" Vliegveld „Texel" kan gerust zijn Binnenlandse lijndiensten worden voortgezet jeugdige musici concerteerden in een prachtige duinvallei ZATERDAG 16 JULI 1949 TEXELSE 62e JAARGANG No. 6340 COURANT Uitgave v.h. Fa Langeveld De R007 Boekhandel - Drukkerij - Bibliotheek Den Burg Texel Postbus 1 1 Tel 11 Verschijnt Woensdags en Zaterdags Bankrck Rotterdamsche Bank en Coöp. Boerenleenb. Postgiro 65 2. Abonnementsprijs f 2,45 per halfjaar Rondgang door Den Burg, concert en taptoe genoten grote belangstelling Het Amsterdamse PolitieMuziekgeac-l- schap, directeur Harry van Mechelen, I toonkunstenaar te Den Haag, heeft j woord gehouden en gevolg gegeven aan de uitnodiging van de VYV .Texel" om j hier Woensdag op te treden. Dat wil zeggen, want liet was Woensdag eigen j lijk „veel te warm" om op reis te gaan. Zeker, de meeste leden van het corps hebben wel voor hetere vuren gestaan en doen dat nog, bv op een druk kruis punt met rondom een vlammende lucht. opstijgend van het gloeiende asfalt, ja, dit moet eerst worden vastgesteld: de CO leden van dit gezelschap, dat Woens dagmiddag met „vliegende vaandel cn slaande trom" Den Burg Binnentrok, zijn allen agenten van politie in actieve dienst, de een als rechercheur, de ander als motorrijden weer anderen als rui- 1 ters, verkeersagent enz. Dit even ter oriëntering. Na de eerste kennismaking met Texel werd een rondgang gemaakt door Den Burg Sehildereind, Weverstraat, Ste nenplaats Binnenburg, Groeneplaats. Zwaanstraat, Warmoesstraat, Parkstraat Groeneplaats, waar de dirigent het en- semble ontbond en de leden veizoclitoni half zes weer aan te treden. „Maar u zoudt toch om kwart voor vijf I een mars door De Cocksdorp maken?" zo vroegen wij, en later door Oosterend!' „Inderdaad", antwoordde ons de voor- I zitter, dhr Jib. Smit, maarhet ;s ons te warm, drie marsen op één dag, nee, dat is bij dit weer te veel van het 1 goeiel" „Is dit het volledige corps?" „Daar mankeert weinig aan: enkelen zijn wegens ziekte verhinderd of vieren i elders hun vacantie." „Het Amsterdamse Politie Muziekge zelschap, zo vervolgde dhr Smit, bestaat al bijna 37 jaar, want het werd in Oct, 1912 opgericht en die meneer daar, in burger, gaf mede de stoot daartoe". Enkele ogenblikken later hebben wij kenuis gemaakt met de heer C. J. M. Hillebrand, een krasse haas van 77 jaar die nog met hart en ziel met de „jon gens" meeleeft. „Dat Muziekgezelschap is zijn levens werk!" had de voorzitter gezegd en ter stond kunnen wij de uitspraak onder strepen. want d(hr Hillebrand blijkt een en al enthousiasme te zijn! Hij werd in 1932 gepensionneerd, maar bleef het corps trouw tot 1940. „Toen kwamen de Duitsers en ik vertikte het om verder te spelen, want dan zon ik voor hen moeten salueren en ik gaf ze liever. De heer Hillebrand is thans Erelid, met een grote E. Hij draagt een zware medaille op zijn borst en zwaait een prachtige zilvertoeknopte wandelstok, die hij van het gezelschap ontving ter gelegenheid van zijn 25-j. penningmees terschap in 1927. Voorts is hij destijds onderscheiden ter gelegenheid van zijn 25-j. trouwe dienst, waarbij de autori teiten hem als stoffelijk blijk van waar dering voor zijn arbeid een gouden hor loge met inscriptie aanboden. „De eerste jaren na de oprichting be speelde ik de solo-bugel, later de eerste althoorn. Het laatste concert waaraan ik meewerkte, was in het Oosterpark". „Heeft uw gezelschap al veel roem ge oogst?" „Dat zou ik denkeu!" zegt de heer Hil lebrand lachend: „kort geleden nog, op 1 Mei verwierf het een eerste prijs op het Concours van de Internat. Federatie Er waren allerlei naties vertegenwoor digd: Frankrijk, Engeland, België. Twee jaar geleden behaalden wij in Brunnnen ook een le prijs met lof van de jury. Vorig jaar namen 8 leden deel aan het solistenooncours te Maassluis en 7 van hen sleepten een le prijs in de wacht" Het concert. Onder grote belangstelling gal het Amsterdamse Muziekgezelschap Woens dagavond een concert in het Park te Den Burg, waar de grote muzieknis het 00 leden tellende corps ruim plaats bood. Alvorens het officiële programma werd gespeeld, werd de mars „Tip Top" van P. van Leeuwen geblazen, opdat de dirigent de acoustiek kon beoordelen. Na dit nr. sprak de voorz. van 't corps, dhr Jb. Smit, een kort woorrd ter inlei ding, die opmerkte, dat dit gezelschap niet het corps is, dat men wel eens voor de radio hoort (Het Stafmuziekcorps van de Amsterdamse Politie o.l.v. Jokan Pinkss). Toch hoopte spr., dat de luis teraars tot de ovrtuiging zouden komen, dat „gewone Amsterdamse dienders ook nog wel een klein beetje kunnen blazen" Hierna betrad de dirigent, dhr Harry van Mechelen, het podium en daar stak het corps van wal met „Marche des No- bles" oftewel „Einzug der Gaste" van Richard Wagner, gevolgd door „Tan- crède",ouverture van G. Rossini. Deze twee nrs., op het Internat, concours te Het Amsterdamse Muziekgezelschap marcheert door de Parkstraat te Den Burg Woensdagmiddag 13 Juli j.l. Aalsmeer met een le prijs bekroond, werden verreweg het beste vertolkt. Zo als ook bij concerten door onze eilandc- lijkt ver. het get al is, kwam hier duide lijk uit de vrucht van gedegen studie op nrs., waarmede men op het concours succes hoopte te boeken. Met Tancrède werd destijds door Texels Fanfarecorps in de afd. Uitmuntendheid o.l.v. dirigent Lughtenburg 'n le prijs behaald en het waren natuurlijk vooral deze muzikan ten, die een en al oor waren, wat niet wil zeggen, dat de andere luisteraars dat niét zouden zijn geweest! Nr. 3 was „Vie d' Artiste1" („Kunst- lerleben"). Muziek vau Strauss, ook door de leek dadelijk te herkennen Ook dit nr. werd zeer knap vertolkt, Itts min der zorg werd besteed aan „De Vogel koopman", doch zeer waarschijnlijk zal hier sprake geweest zijn van vermin derde scherpte door een veelvuldig ge geven verklanking. Dit nr. werd on langs nog in het Park gespeeld door Texels Fanfare! „La Tourterell" (de tortelduif) roemen wjj vooral om het uitstekende spel van de solist B. Post, die bewees, dat ook de dillettant het. op de piccolo-fluit, een al lesbehalve makkelijk instrument, ver kan brengen.Het applaus was zeer har telijk en de dirigent complimenteerde de solist dancok spontaan! „Terpsichore" van Louis Gnnne klonk vele Texelaars ook niet vreemd in de oren, want ook dit nr. heeft Texels Fan fare vroegertijd geblazen en wel o.l.v. Jolt. Dol, uaanbjj een 2e prijs werd be haald. Besloten werd met „Semper Fide l's" van J. P. Sousa. In dit stuk kweten \oora! de bassen zich uitnemend van hun taak. Dit nr. geeft de bassen trou wens veel werk en ook van hun spe! hangt dus veel af! De tuba, zo kunnen wij nog melden, werd uitstekend be speeld, toon en voordracht waren af. Ook het register bassen muntte uit, Na afloop werd een taptoe gegeven op de Groeneplaats. De halve Groeneplaats was dooi- liet publiek gevuld. Sr werden gespeeld: de Russische Taptoe (door enige pijpers), een koraal „Het gebed v. Bardnianski" en drie marsen, waarop besloten werd met, „Wilt Heden Nu Tre den" en het Wilhelmus. „Wij komen stellig weer terug" zei de voorzitter, „maar dan hopen wij wat langer op dit mooie eiland te kunnen blijven: een dag is te kortl" BEVORDERD. Mej. Oré Dros, Den Hoorn, werd be vorderd van de 3e naar de 4e klas van de „Da CostJ Kweekschool" te Haarlem TONEELUITVOERING. De Donderdagavond door „Het Mas ker" in de Bioscoopzaal opgevoerde to neelstuk „Tot. Wederdienst Bereid" werd door een zeer goed bezette zaal bijge woond. Evenals vorige week was het ge zelschap weer goed op dreef. Gaarne noemen we nog de uistekende grimering door de heer en mevrouw Landsman, uit Zaandam. VISAFSI.AG OUDESCHILD. Aangevoerd van 27 Juni t.m. 2 Juli '49 483 kg bot; 87GC kg garnalen; 38 kg geep; 32 kg kaan; 469 kg kabeljauw; 480 kg makreel; 13373 kg horsmakreel; 123 kg muiets: 9 kg rog; 619 kg schar; 8987 kg schol; 71 kg pieterman; 1640 kg poon; 1620 kg tarbot; 2569 kg tong; 5 kg lever; 3726 kg wijting; 1. kg zalm. Aangevoerd van 4 t.m. 9 Juli 1949: 657 kg bot; 3295 kg garnalen; 178 kg geep; 23 kg kaan; 190 kg kabeljauw; 231 kg makreel; 7087 kg horsmalcreel; 489 kg muiets; 10 kg rog; 823 kg schar; 6659 kg schol; 72 kg pieterman; 1112 kg poon; 931 kg tarbot; 4536 kg tong; 1499 kg wij ting; 1 kg haai: 2'/s kg lever. TOEGANG MOEST WORDEN BEPERKT. De Ver. tot behoud van Natuurmonu menten in Nederland heeft zich tot haar spijt, genoodzaakt gezien beDerkingea uit te vaardigen voor het betreden van de „Zandkuil" bij de Hoogeberg. Her haaldelijk bereikte haar de laatste tijd klachten over baldadigheid en vernie lingen. Zij wil dc- goedwillende bevolking niet duperen, toegang zal worden ver leend aan houders van jaarkaarten, ver krijgbaar bij de opzichter, dhr D. Boot te De Waal, waar ook nadere inlichtin gen verkrijgbaar zijn. Het was deze week precies een half Jaar geleden, dat de molen van 't Noor den, een van de twee grote molens van ons eiland, twee van zijn vier wieken verloor. Het bestuur van waterschap „De Dertig Gemeenschappelijke Pol ders" voelde niet voor herstel, niet om dat dit een flinke duit zou moeten kos ten, maar omdat de molen overbodig was geworden door de aanwezigheid van een eleetrlschc bcmalingslnstallatie, die iede re minuut 35 kub. meter water wegslaat met zijn 50 pk. sterke motor. Het zag er dus naar uit, dat de molen dc langste tijd had geleefd. Maar de ramp van de 10c Januari 1049 kwam ook de vereni ging „Dc Hollandse Molen" ter ore. Die heeft terstond poolshoogte genomen en naar verluidt, besloten om de molen van het Noorden weer al zijn wieken terug te geven. De molen van het Noorden zag zij.i eerste steen op de 12de Aug. van het jaar 1878 gelegd, hij is dus bijna drie kwart eeuw oud Op de muur vlak naast de ingang tot de molenaarswoning lezen wij op een gedenksteen: „Eerste steen gelegd 12 Aug. 1878 door Sijbrand Keij- ser Pzn secretaris van het Waterschap de Negenentwintig Gemeenschappelijke Polders op Texel". Hoeveel kub. meters water zou hij al hebben w-.eggeslagen? Hoeveel bunders gewassen in staat gesteld op te groei n in een niet te vochtige bodem? Dat is moeilijk uit te rekenen, maar vast staat, dat zo'n molen bergen werk kan ver zetten, als de wind flink meedoet. Dan kan hij zo'n 70 kub. m. water per mi nuut verwerken, aldus de molenaar, de heer Jan Kiewiet, die in een gloednieu we woning naast de molen woont. „Wü hebben korte tijd in de molen zelf gewoond", vertelt Kiewiet, die zo maar molenaar is geworden. Zo maar g.-- Het. bericht, dat wij dezer dagen in „Het Vrije Volk" lazen is min of meer aansluitend aan ons artikel, gepubli ceerd naar aanleiding van de uitbrei ding van het instrumentarium van het Witte Kruis met een Röntgenapparaat cn een hoogtezon. Immers, wij merkten daarbij op, dat de geïsoleerdheid, die 'n eiland met zich brengt, soms bezwaarlijk kan zijn, waar spoedig operatief ingrij pen noodzakelijk is Ook schepen vor men uiteraard geïsoleerde „eilandjes" n al kunnen zij zich verplaatsen, uit het onderstaande blijkt, dat zich zeer moei lijke omstandigheden kunnen voordoen: „Vragen met spoed loods voor het Schulpengat. Stuurman ernstig ziek. Wensen opname in Den Helder". Dit was het bericht, dat dc kustvaar der „Elisabeth", die met een lading ijzeraarde van Delfzijl naar Londen on derweg «as, Dinsdag vlak na het mid daguur op de Noordzee, westelijk van de Waddeneilanden uitzond. Door liet lichtschip „Texel" werd het dringende verzoek opgevangen en door geseind naar de commissaris van het Loodsvvezen in Den Helder, die de loodsschoener „Amsterdam" onmiddei. lijk liet uitvaren en zich vervolgens in verbinding stelde met bet gemeentelijk ziekenhuis „Parkzicht", waar alles voor een eventuele operatie in gereedheid ge bracht werd. Om kwart voor vijf zwaaide de „Am sterdam", spoedig gevolgd door de „Eli sabeth", om het havenhoofd het Nieuwe Niets verspreidt zich gemakkelijk-r dan een gerucht, het is gevleugeld.... De laatste dagen deed het gerucht de ronde, dat de KLM haar binnenlandse Hindiensten na deze zomer zou stopzet ten, omdat z;j de concurrentie tegen de Spoorwegen niet zou kunnen volhouden. Dit gerucht werd hardnekkig verdedigd, waar het vakblad „Avia" een breedvoe rig artikel aan dit onderwerp had ge wijd en tal van dagbladen een bericht hadden gepubliceerd onder de titel: „Gaat de KLM de binnenlandse lijnen stopzetten?" Het spreekt vanzelf, dat wij poolshoog te hebber, genomen bij de KLM zelf en de persdienst van deze maatschappij deelde ons mede, dat van uitschakeling van de binnenlandse lijnen geen sprak' is. Wel is het mogelijk, dat op de duur met lichtere toestellen zal worden go- vlogen. D? Dakota's zouden dan uit de lucht worden genomen. Men denkt bv. aan liet in gebruiknemen van Havil- land's, die toch altijd nog 15 passagiers kunnen vervoeren. De KLM zelf was ook zeer verrast, zo niet ontstemd jegens hen, die het won derlijke gerucht inzake stopzetting van de binnenlandse lijndiensten de wereld hadden ingezonden. Het ligt voor de hand, dat de KLM van alle zijden Beek, Twente, Groningen, Friesland, enz. werd aangeklampt over dit on derwerp! Stopzetten van de binnenland se diensten zou inderdaad een grote handicao zijn, niet alleen voor hen, die gewend zijn op hun zakenreizen ge bruik te maken van de KLM, maar ook met liet oog op het post- en vrachtver voer. Ook voor Texel zou uitschakeling van deze burger-luchtvaart een grote tegen slag zijn, waar volgend jaar het Texelse vliegveld weer geopend zal worden, een uitstekend vliegveld, waaraan grote kos ten worden besteed. Het doet ons daar om goed, te vernemen, dat tiet gerucht hierbovengesignaleerd, uit de duim is gezogen. Diep binnen. En een kwartier later meerde de loods de kustvaarder langszij van het loodsvaartuig. De directeur van het ziekenhuis, dr. P. H. Eyknian, spoedde zich naar de hut van de zieke stuurman, de 21-j. J. Smit, uit Delfzijl, om deze te onderzoeken. De dokter zou een acute blindedamnonsteking en buik- vliesaandoening hebben geconstateerd en hij gaf de verplegers dadelijk op dracht de stuurman naar de ambulance van de GGD over te brengen. Makkelijk was liet vervoer van de patiënt die veel pijn leed, uit de nauwe hut en langs de steile en smalle scheepstrappen niet. doch met de grootste -voorzichtigheid Slaagde men er spoedig in de zieke van boord te krijgen. In het ziekenhuis zou de stuurman dadelijk «'orden geopereerd De „Elisabeth" heeft Londen voortgezet. haar reis naar komen is in een vak, dat elders van va der op zoon werd uitgeoefend. En dat «ras noodzakelijk, want nieuwe (volwas- sen)orcn kunnen maar niet aan dat go- luid van de molen wennen. „Hü maakt 'n lawaai als van een trein. Wij hadden de bedstede precies boven het vliegwiel Toen het zo koud was, blies dc Oosten wind onder je liuis door, ons kind lag met wanten aan in bed. Natuurlijk wilde de molenaar wel even met ons naar boven. En de zoon, een kleuter nog, klauterde rap de trappen op, steile trappen, want hij was be nieuwd, hoe de duiven liet maakten, de duiven, die bovenin de top hun nest had den gebouwd. Van vole meters hoog heeft de bezoe ker hier een prachtig vergezicht, Wij bekeken nog even liet woonhuis van de vroegere molenaar. Een merk waardig geval. Wel heeft men vanuit do kamer een boeiend uitzicht op het steeds wisselend beeld, dat vogelbroed plaats „De Bol" biedt. De vogelvrienden kunnen hier hun hart ophalen: altijd vliegen hier vogels rond, zomers zo goed als inters. Soms strijken hier in drukwekkende legers neer. Zoals liet uur, waarop «ij hier vertoefden op die heldere dag, met de schoonste wolken lucht. De laatste devisie rotganzen, ze ker een paar honderd man sterk, maak te een zeer geslaagde operatie op een van dc alleraardigste grasveldjes aan dc rand der plassen, om enige uren lang te vertoeven op „De Bol", een der tussen stations naar hun broedplaats in NoorJ- Siberië, of Spitsbergen en soms hele maal op West-Groenland. Er vlogen krijsende meeuwen rond, maar doodstil stond daar de molen, het was of hij ern stig luisterde naar liet geklots der gol ven, die de zware kanaaldijk poogden tv ondermijnen. Ze schuimden van inspan ning. Wij namen weer afscheid van deze zeldzame verschijning, die daar maar geduldig wacht tot hij zijn wiekenstelsel «eer compleet vindt om dan weer te malen, want hij kan het nog best! En toen de laatste melodie was weggevloeid, kwam TexeL onder de bekoring van de maannacht Texels Eerste Mandoline Orkest „Te- ma" en het Eerste Texelse Accordeon Orkest „Etaco", gaven Dinsdagavond in de bekende duinvallei aan de voet van de Kaapnol te De Koog, een concert, dat 600 tot 700 luisteraars trok. Eeist speel den de mandolinisten een 8-tal nrs, waarvan wij noemen Jingle Bells (met musicals medewerking Jingle Bells van de dirigent, dhr Jan Visser zelf!), de Apollo-mars, Vergeet mij niet en Ans. Hierna betraden de aecordeonnisten d eenvoudige „muzieknis", een ais klank bodem fungerend zeil, opgehouden door een minimum aantal schragen. Maar goed. die nis was noodzakelijk om het geluid naar boven te krijgen cn dat valt natuurlijk niet mee als aan de andere kant van het dal machtige duinen ferme weerstand bieden! Als steeds waren 1' aecordeonnisten weer goed op dreef, heel goed «'as vooral wat zij daarna sa men met het mandoline-orkest brachten, nl. In mooi Kalua en de Hilo Mars, «'el ke laatste zeker het meest insloeg. En hoe vond u, luisteraar, die daar 'n keurige plaats had uitgekozen op de helling van het duin, tussen knalgele en donkerrode bloemen, hoe vond u Avond van W F Jonkmans of Het Angelus en Des Zomers, met medewerking van het dameskoor?Om nog niet eens uw mening te vragen over 't. Is Meie en het schone slotlied Texel's Jubellied, geschreven door H. Fenijn en gecomponeerd door 'n nud-Texelse predikant? Ja. Jan Visser en zijn staf hebben «'eer lof verdiend en zeker zal dit nog zeer jeugdige ensemble met rasse schreden voortgaan op dit welgekozen pad! Iedereen zal het met ons eens zijn, dat men geen beter decor had kunnen vinden dan deze vallei, waar al zo menig schouwspel plaats vond. Als steeds stem de Staatsbosbeheer dadelijk loe, toen verzocht werd om hier te mogen musi ceren. Maar.... het was de organisato ren «'el een tegenvaller, toen zij daarbij vernamen, dat het terrein voor f 5 moeat «orden gehuurd! Aaugezien de tocgaug vrij is men kon als men wilde een programma kopen voor twee, drie stui vers had men allerminst op terrein- huur gerekend. Toen een Koger zaken man zulks ter ore kwam „stortte" hij on- middellijk f 5 en de zaak «'as in zoverre gezond. Wij zonder, tenslotte niet compleet zijn, als wij de romantiek vergaten te noemen. Die groeide naarmate de duis ternis veld won, op die zoele zomer avond, die allengs meer stemming bracht, dc eilandeliike sfeer versterkte, toen daar ergens boven Oudcschild een ster kwam twinkelen, toen in De Waal en Oosterend lichtjes gingen pinken en elders, in liet uiterste noorden de vuur torens van Vlieland en Terschelling aan- en uitflikkerden. In het Westen gaf liet lichtschip „Texel" acte de presence en in het zuiden was Lange Jaap aan het knipogen geslagen. Wij nuchtere mensenkinderen denken natuurlijk, dat al die lichtjes bestemd waren om de scheepvaart in staat te stellen zich be ter te kunnen oriënteren in de buurt van die verraderlijke gronden en ban ken van de Noordzee, maar de maan, die donkerrood opkwam, wist wel beter!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1949 | | pagina 1