Amilda.
Uitstekende functionerende
Consultatiebureaux en Badhuizen
stimuleren Texelse belangstelling
FRIEDRICH'S
AVONTUUR
Aalsmeer spande de kroon
Brammetje Flapoor en z'n vrienden
■Ofe*..
(Slot.)
Zo ligt dan het bezoek aan Marken
achter ons. Nu zijn wij op weg naar Aals
meer, het bloemenparadijs in de Haar
lemmermeer. Een stadje met veel villa's
temidden van prachtige tuinen. Veel
water, waardoor de bloemenschuiten
vlug en veilig naar de veiling kunnen
varen. Wie aan Aalsmeer denkt, denkt
aan bloemen, maar wij moeten vanmid
dag aan iets anders denken nl. aan het
consultatiebureau, aan het badhuis en
nog veel meer, dat ligt op het terrela
van het Witte Kruis.
Aalsmeer heeft 13,000 inwoners, 2S00
Aalsmeerders zijn lid van het Witte
Kruis. Op weinig uitzonderingen na zfju
dus alle huisgezinnen bij de ver. aan
gesloten. Aalsmeer heeft dus niet veel in.
woners meer dan Texel, zeg een goeie
4000. Daar komt het prachtige gebouw
van het Witte Kruis in het vizier,
prompt komt ook een bevestigend ant
woord op de inmiddels gerezen vraag of
Texel kan, wat Aalsmeer kan. Zeker,
Aalsmeer is welvarend, er schijnt aan
een bloem meer te worden verdiend dan
aan een lam of een vis, maar toch kan
de wil ook hier de weg banen! Vervuld
van deze moedige gedachte betreden wij
liet gebouw, waarin 't Witte Kruis ver
scheidene takken heeft ondergebracht
Wij worden ontvangen door enige ver
pleegsters en' ecu badmeester, die ons
meteen rondleiden.
Aan d» wachtkamer waarin vooral het
keurige tegelwerk opvalt, grenst het
badhuis. .Zingen, schreeuwen, fluiten,
ena. tijdens 't baden is verboden", zeg!
een bordje. Ons zegt het nog veel meer:
wat een vreugde geeft een verfrissend
bad! Dan moet je gaan zingien of je wil
of niet, dat gaat ongemerkt, niet waar.
Aalsmeer heeft het prachtig voor el
kaar, al 36 jaar lang kan de bevolking
hier op velerlei gebied profiteren:
Het Witte Kruis biedt aan zijn leden
kosteloze verlening van zeer uitgebreid
verplegingsmateriaal.
Ook een hoogtezon.
Een hoogtezon staat ten dienste om de
patiënten op advies van de dokter tegen
laag tarief te bestralen. Winters maken
hiervan per dag wel 20 personen1 ge
bruik. Eveneens een diathemiiettoestel
ter behandeling van rheumatische en an
dere aandoening, tegen '11 zeer billij
ke vergoeding. Aan lopende patiënten
wordt wederom op order van de medici,
regelmatig in het gebouw hulp verleend.
De ver. voert Consultatie-bureaux en
wel twee Bureaux voor Zuigelingen
(wekelijks in het, gebouw en in Aals-
meer-Oost) en een Kleuterbureau in het
Witte Kruisgebouw. Deze bureaux zijn
een groot succes geworden. Vrijwel zon
der uitzondering doen de moeders op
gezette tijden hun spruiten controleren
door de consultatie-arts. Sinds korte tijd
is op deze bureaux ook tandeontrole in
gevoerd.
Van de exploitatie van het badhuis
behoeven we niet veel te zeggen. Jaar
lijks worden 10 tot 12000 douche, en
kuipbaden genomen tegen een tarief dat,
vergeleken bij dat van vele steden, gun
stig afsteekt. Een inrichting welke de
hygiëne en dus de volksgezondheid ten
zeerste bevordert. De N.H. Ver. „Het
Witte Kruis" exploiteert een drietal
herstellingsoorden. De afd. kunnen
hiervan gebruik maken door leden, die
een rustkuur van node hebben, daarin te
doen opnemen. Velen hebben hiervan
met als regel zeer gunstig gevolg ge
bruik gemaakt. Voor afdelingsleden is
het verplegingstarief uiterst laag ge
steld. Minvermogenden behoeven slechts
f 0,95 per dag bij te dragen, het overige
wordt uit de kas der afdeling bekostigd.
Cursussen.
Jaarlijks word(en) één of twee Moe
dercursussen gehouden. Door een gedi
plomeerde docente van de N.H. Ver. Het
Witte Kruis wordt aan vrouwen en meis
jes onderricht en aanwijzingen gegeven
die voor liet Moederschap en juiste be
handeling van pasgeborenen can groot
belang zijn. Voorts worden cursussen
gegeven in huiselijke ziekenverpleging.
De plaatselijke verloskundigen houden
wekelijks spreekuur in het gebouw. De
inrichting van de eonsulatiebureaux le
nen zich uitstekend voor onderzoek en
controle.
De tbc-bestrjjding.
De tbc-bestrijding wordt sir.ds jaren
op de meest energieke wijze ter hand ge
nomen. Mede door de volle medewerking
van het gemeentebestuur is Het Witte
Kruis steeds in staaf geweest, al'le daar
voor in aanmerking komende patiënten
in sanatoria te doen opnemen of prophi-
lactische hulp te verlenen. De wijkzus
ters oefenen door huisbezoek controle
op woningtoestanden uit en waken te-
besmettingsgevaar.
Voor do Volksgezondheid.
Het Witte Kruis heeft tot taak de
volksgezondheid te bevorderen. Een be
vredigende) regeling voor het steeds be
schikbaar houden van een naar de eisen
des tijds ingerichte ziekenauto werd
door Het Witte Kruis ten zeerste bevor
derd.
Het initiatief voor tot standkomin?
van Geneeskundig schooltoezicht in
middels tot stand gekomen en aangevan-
door G. Th. Rotman (Nadruk verboden)
rx
75. Bram en z'n vrienden klommen
voorzichtig tegen de heuvel op. Het
schilderij boezemde hun geon belang
stelling in. Veel mooier vonden ze, wat
de schilder in z'n knapzak had: brood
en worst! Zachtjes, om de schilder niet
wakker te maken, haalde Bram alles
voor de dag. En toen aan '1 schran
zen, hoor!
76 Jonge, jonge, wat 'n flinke maaltijd
was dat. Alles werd eerlijk gedeeld, en
die suffie schilder sliep en knikkebolde
maar steeds door! Toen alles op was, zei
Bram: „Ik zal een paar stenen in de zak
d'oen, dan bemerkt bij niet zo gauw, dat
hij wat kwijt is!" Meteen nam hij een
paar grote stenen en liet ze in de zak
glijden.
gen is mede van Het Witte Kruis uit
gegaan.
Een „Witte Kruisfilm" werd ter plaat
se vervaardigd, ten doel hebbende, de
propaganda voor het werk van de Volks
gezondheid te bevorderen. Het gebouw
staat steeds ter beschikking voor het in
enten bij dreigende epidemieën, e.a. In
dien de Volksgezondheid door enigerlei
maatregel gediend kan worden, zal Het
Witte Kiuis steeds gaarne alles doen,
om daaraan zijn medewerking te verle
nen
De Wijkverpleging.
Een zeer gewichtig deel van het ar
beidsveld van Het Witte Kruis is de uit
oefening van Wijkverpleging. De Wijk
verpleging wordt beheerd door'een com
missie, uit het bestuur van het Witte
Kruis gevormd. De Wijkverpleging
voert een zelfstandige financiëel beheer
Om van hulp der Wijkverpleegsters
verzekerd te zijn, moet men zich als lid
doen inschrijven.
De lezer begrijpt, dat zo'n inrichting
heel wat gekost heeft! Wij horen een
bedrag noemen van 126 000.—. Zou
Aalsmeer dit gebouw nu plaatsen, dan
zouden er nog heel wat duizendjes bij
moeten komen. Een der verpleegsters
vertelt ons, dat een enorme bazar heel
veel geld heeft opgebracht, een der ver
pleegsters, die wel weten, wat hun te
doen staat waar 350 bezoeken per maan l
worden gebracht.
Ons valt op, dat in dit gebouw zoveel
zaken zijn ondergebracht, hoewel niet
alle, want het consultatiebureau voor de
tbc-bestrijding bv. is in Hoofddorp ge
vestigd (IC minuten per bus hier van
daan).
Naar Beverwijk.
Van A lot. Z ingelicht en na alle vra
gen te hebben gelanceerd, die op de lip
pen brandden, wordt de reis voortgezet,
nu naar Beverwijk, waar blijkt, dat ieder
ons kan vertellen, waar zich het Badhuis
en Consultatiebureau bevinden. Ook
hier is de zaak tip top in orde: een zeer
modern gebouw, iu 1935 gebouwd door
de Afd. Beverwijk van Het Witte Kruis
De rijwiel- en kinderkagenstalling Is
keurig betegeld; door glas in loodramen,
straalt het daglicht., het kleureneffect
geeft iets feestelijks en inderdaad is
hiervoor wl aanleiding, waar men hier
komt om gezondheid op te doen door het
nemen van een verfrissend bad of door
inlichtingen in te winnen over de zuige
lingen en kleuters, waarbij ook weer da
delijk aan het heil van deze kleine bur
gers is gedacht!
'Hoe groot de toeloop tot het badhuis
soms ook kan zijn, men kan altijd 20 mi
nuten onder de douche doorbrengen,
klokken regelen de tijd van iedere
douche. Er zijn niet minder dan dertig
douches, rechts de heren, links de da
mes. Vrijdags komen er 350 tot. 400 Be-
ver.wjjkers een bad nemen. Zaterdags
stijgt dit getal nog tot 600-650! Winter-
dags komen hier wel 1100 baders op
één dag!
Voor de oorlog en voor do textiel-
sehaarste dus, werden de bader gratis
'handdoek en zeep verstrekt, maar gedu
rende de oorlog en na dien kan het bad
huis zich dit gebaar natuurlijk niet meer
veroorloven en de Beverwijkers begrij
pen zulks. In geen geval heeft dit tot
protesten aanleiding gegeven, daar zij
:zich al zeer gelukkig prijzen met de aan
wezigheid van een badhuis, waarvoor zij
de nodige offers gaarne hebben ge
bracht.
Bij volledige inschakeling van de bad-
douehes moet het ketelhuis zo'n 4,5 m3.
water per uur leveren.
Het Consultatiebureau werkt hier ook
■zeer vruchtdragend. Op de vorige
week Woensdagochtend gehouden zit
ting werden adviezen verstrekt over 84
zuigelingen en Donderdagochtend 90
De Kleuterzorg houdt iedere tweede
en vierde Woensdag in de maand zit
ting. De laatste zitting trok 55 kleuters.
„Aan kleuters héb je tweemaal zoveel
werk als aan zuigelingen!" merkte een
verpleegsters op
En hiermede namen we ook afscheid
van Beverwijk ep vervolgden wij de reis
naar het Hoge Noorden, naar Texel,
waar nog heel wat werk moei worden
verzet eer wij daar in het bezit zuil m
zijn van een prachtige inrichting als bv.
te Aalsmeer, die zeker de kroon spande.
Vol goede moed trokken wij naar het
geliefde Texel, naar 't eiland dat het
is eigenlijk al vaak gezegd dank zij
de eensgezindheid veel kan presteren.
KATHOLIEKE KERKDIENST.
Zondag: VTIe Zondag na Pinksteren.
De H.H. Missen in Den Burg om 7,30,
8,45 en 10 uur de Hoogmis; in Den
Hoorn om 7,30 en 10 uur; in Oosterend
alleen om 10 uur. Communieuitreiken
om 7 uur en verder onder de Missen.
Bieehtgel. in Den Buig en in Den Hoorn
van 7-7,30 en in Oosterénd van 9,30 tot
10 uur. Collecte v.d. sieraden. Lof om 7
uur. Deze week de H.H. Missen om 7 u.
met uitzondering van Woensdag en
Donderdag en om 8 uur. Conimunieuit-
reiken vóór en onder de Missen en
Dinsdag en Vrijdag ook om 6,30 uur.
Maandag: nog een H. Mis om 9 u. Dins
dag: Feest van St. Anna, de moeder van
Jezus. Nog 'n H. Mis om 7,30 u. Woens
dag geen Mis om 7 u. maar alleen uitrei
king v.d. H. Communie. Om 7,30 H. Mis
in Den Hoorn, 's Av. om 7,30 St- Jo-
sephlof. Geen meisjescongr. Donderdag:
geen Mis om 7 u. alleen communieuitrei
ken, Om 8 u. II. Mis in Oosterénd. 's Av.
geen congr. v.d. jongedames. Vrijdag:
Keest v.d. H. Martha. Geen Mis om 7,30.
Om 3,30 'biechthoren v.d. schoolkinderen.
Zaterdag: geen Mis in de Zusterkape!
Bieehtgel. van 5-9 uur op de hele uren.
Om 6 u. rozenkrans.
ZUIVELJAARBOEK 1949.
Zojuist is het nieuwe zuiveljaanboek
gereedgekomen met nieuwe bijgewerkte
adressenlijst, bereidingswijzen van zui
velproducten, tabellen en voorschriften,
laatste bijzonderheden over do toepas
sing van machines en werktuigen in de
zuivelindustrie, onderzoekformules en
exportbepalingen, aanvullingen, verbe
teringen, Prijs f9,75 met 50 et porto.
FILM NIEUWS.
EEN KONINKRIJK VOOR EEN HUIS
Wie Jchan Kaart met de kermis heeft
gezien, zal de film, waarin hij zo'n be
langrijke rol speelt, niet willen missen
Uit de volgende inhoud blijkt, dat er
trouwens meer sterren van formaat te
bewonderen zijn.
Een actueel onderwerp, nl. de woning
nood en de gedwongen samenwoning.
De heer en mevrouw van Laar (MattJhien
van Eysden en Tilly Perin-Bouswmees-
fer) bewonen met een zoon (Robert de
Vries) één der grootste en mooiste villa's
van Amsterdam. Een amtenaar van de
woningdienst komt mededelen, dat zij 2
kamers met gebruik van keuken moeten
afstaan. Mevrouw van Laar, een zeer
hautaine dame, weigert zich bij deze be
slissing neer te leggen. De keukenmeid
der Van Laars heeft een zuster, Heintje
Blom, (Henriëtte Davids), die met haar
dochter Daisy (Annetje van Duyn) door
de tijdsomstandigheden geen eigen huis
heeft en bij haar broer Kobus (Johan
Kaart) inwoont
Heintje hoort van haar zuster, dat er
twee kamers met gebruik van keuken
beschikbaar komen, gaat terstond naar
bet woningbureau en na enige scher
mutselingen met de ambtenaar, krijgt z?
de toewijzing voor deze woning. Voor de
verhuizing gebruikt zij haar jeep, die
volgeladen al spoedig voor de deftige
villa stopt.
De verwikkelingen die ddh volgen
zijn vele: moeilijkheden door elkaar niet
verstaan, moeilijkheden doordat twee
ménsen (die zeer veel in rang verschil
len) niet met elkaar mogen omgaan,
Amor, die kruipt waar hij niet komen
mag, zwendel in textielcoupures, een
noodsprong van Van Laar om de (hoge)
stand van zijn dierbare wederhelft te
kunnen ophouden, een gevecht op leven
en dood enz. Ja, die twee families ma
ken wat mee, maar er volg', een alge
hele verzoening; de ids ramp beschouw
de samenwoning blijkt tenslotte de red
ding der Van Laars te zijn.
Waar de stichting van een Consultatie
bureau annex Badhuis de belangen van
alle eilanders inhoudt, twijfelen wij niet
of heel Texel zal zijn medewerking ver
lenen om het doel te bereiken. Makke
lijk is de weg, die naar dat doel leidt,
niet. Maar wij zijn begonnen, wij zijn
reeds een eind gevorderd. Dat te weten
moet ons stimuleren tot nieuw élan. Tot
het op elkaar zetten van de tanden.
Zo z.ullen wij slagen, slagen zoals wij
in het verleden onder veel moeilijker om
standigheden de vruchten nisten te
plukken van het aanpakken en het
doorzetten!
JIET SCHOOLREIS,IE VAN DE 3e E!
4e KLAS VAN DE O.L. SCHOOL
TE DEN BURG.
Kees Witte Mzn„ Wilhelminalaan,
jaar, schreef het volgende:
We moesten om 7 uur op het schoo
plein zijn. Vandaar gingen we naar
Groeneplaats, waar al twee bussen sto;
den te wachten. Daarmee gingen we nas
de buot. We moesten op het hovende
blijven. En om ons te vermaken, gooide
we brood naar de meeuwen, die achte
de boot vlogen. Toen gingen we broov
eten. We dachten, dat we een meeuw mi
één poot zagen. Maar toon hjj weer ovi
de boot vloog, zagen we, dat hjj tov
twee poten had. Eindelijk kwamen w
in Den Helder. Daar stonden al tw-:
bussen op ons te wachten. We zijn lang
het Noord hollands Kanaal, waar we ve>
schepen zagen, naar Alkmaar geredei
Verder ging alles goed. Toen we in Alk
maar kwamen, werden de bussen naa
de Paardemarkt gereden. Moester ze
dat we naar de Kaasmarkt gingen. W
kwamen op de markt. We mochten alle
maal een beetje rondscharrelen. In d
Waag waren allemaal weegschalet
waarop de kazen werden gewogen, di
door de kaasdragers dan naar d
boot werden gebracht. Er waren oo
twee mooie platen. Een er van was
grote aardbol. En in het midden lag glc
rievol Alkmaar. Wie waren om elf uu
allemaal op de brug om te zien naa
het klokkenspel van de Waagtorer
Dat was erg leuk om te zien. Er ware
twee deurtjes die, toen de klok elf uu
sloeg, opengingen en toen kwamen e
telkens twee ruitertjes uit die tegen- el
kander in rondreden. Vlak boven d
deurtjes stond een stenen beeld met ee
trompet in de hand, die hij telkens, al
de ruitertjes er uit kwamen aan d
mond zette. Toen we dat gezie
hadden gingen we naar de bussen. Na
dat we allemaal weer op onze plaats za
ten, gingen we naar Bergen, vvaa
'n speeltuin was. Onderweg ging alle
weer goed. Toen we daar aankwamei
moesten we brood meenemen. Daarn
mochten we de tuin in gaan. Er wer
ons een tafeltje aangewezen waar w
ons brood op konden leggen.
Na dat. gedaan te hebben, mochten w
gaan spelen. De glijbaan vond :n we al
lemaal heerlijk. Nadat .we een tijdje g»
speeld hadden, wei-den we opgeroepe
om wat te eten. En we kregen ook alle
maal een glaasje limonade. Het smaakt
ons allemaal best. Na gegeten te hebbe
mochten we gaan spelen. Wij ginge
met een van de onderwijzers m d
schommelbak. Na een tijdje werden w
weer geroepen. We gingen voor ee
tent staan waar drie ramen in waren e
achter de twee kleinste kon je nog m
twee witte paardekoppen zien. En aeli
ter het middelste stond een kartonne;
man; naasl hem stond een klein liuisji
Voor de tent was een plein met allema;
gaatjes. Toen we er met z'n allen o
stonden begon opeens water omhoog
spuiten. Sommigen van ons waren kletsj
nat. Hel waren de bedriegertjes!
Hierna gingen we in liet doolhoj
Maar voor we daarin gingen, keken wl
nog naar de lachspiegels, waar we erl
om gelachen hebben. Eindelijk ginge
we in het doolhof. Daar hebben we ee
tijdje rondgedwaald. Maar eindelijk von
den een paar van ons de uitgang. Maar
ook hier kwam een eind aan. En na ee
tijdje zaten we weer in de bus.
Toen gingen we naar Bergen aan Zei
We gingen naar het strand, waar w
mochten pootjebaden. We mochten eer-
niet zwemmen. Maar een paar jongen
van ons werden zo nat, dat ze in hu
onderbroek mochten. En toen mochte;
wjj ook. Terug kregen we nog een ijsj
Toen gingen we naar Schoor! Daar wa
ook een speeltuin. De glijbaan vonde
we het fijnst. Er was ook een draaimi
'en. Maar geen gewone. We hebben no
een glaasje limonade gehad. Daarna te
rug langs Petten. We hebben de Honde
bossche Zeewering ook nog gezien. Daa
na gingen wc naar Den Helder. Vandaa
met de boot naar Oudeschild. Tenslott
weer met twee bussen naar Den Burj
Het was een fijne dag!
FEUILLETON
6.) Dunham bleef besluiteloos staan en
kéék naar Gilbert. Diens hele gezklit
glunderde, hij nam een sigaret uit zijn
koker en greep naar een lucifersdoosje.
Het gebeurde, zoals hij verwacht had. De
soldaat, schreeuwde: „Hier mag niet ge
rookt worden".
Dunham stond er nog steeds zwijgend
bij, hij keek de soldaten aan, nam het
huisje nog eens zo belangstellend op,
alsof hii het nooit eerder had gezien,
draaide zich toen langzaam om en liep
in de richting van de zaagmolen terug
Die honderd dollar, zei hij pein
zend tegen Gilbert, mijnheerhoe
heette u ook weer?
Laten we voorlopig Brown zeggen,
zei Gilbert,
Dunham staarde hem aan. Nu,
bromde hij, die honderd dollar dus, mijn.
lieer Brown, zijn voor u. Komt u mee,
dan zal ik ze u geven.
Prachtig, antwoordde Gilbert en
zette zijn hoed weer recht.
HOOFDSTUK IV.
Kom nou even mee naar boven, zei
Jenny Hesters legen Friedrich, ik heb
mijn verjaardagscadeau voor je al klar,
kom boven, dan kunnen we nog even
wat praten.
Friedrich keek om zich heen. Op eni
ge meters afstand stond de wagen van
zijn vader, de negerchauffeur in 'n witte
jas er naast, zijn pet in zijn hand.
Wat doet mijn vader?
De neger boog en 'zei: Mister al naar
bed. Huisknecht Jim mij gezegd: Mister
wil jongen morgenochtend zien
Dan wacht je hier maar op mij, zei
Friedrich, waarna hij met Jenny via de
wenteltrap in de toren klom. Op de helft
'gekomen, opende Jenny een deur, die
ioegang gaf tot haar werkkamer.
Het was een grote, halfronde kamer.
Vier ramen keken op de rivier uit, zoda!
men die naar alle richtingen kon over
zien. Kaarten hingen aan de muur, gra
fische voorstellingen van het dijkwezen.
Verschillende telefoontoestellen stonden
op tafels, langs de muur stond een stel
lage met mappen, een schrijfmachine en
twee telexapparaten waren er voorts te
vinden.
Friedrich rilde: Hier hangt een sfeer
van werk, zuchtte hij. Jenny opende 'n
deur naar een aangrenzend vertrek. Hij
trad binnen. Maar hier hangt de sfeer
van Jenny zei hij. Hii stond in een klei
ne, gezellige kamer, die door een rood
aclitig behang een warme, prettige in
druk maakte. Er stonden een paar aar
dige moderne meubels, een gemakkelijk?
coucli, glad en eenvoudig, twee of drie
oud-Engelse gravures aan de muur en
een staande lamp, die een vredig, zacht
licht uitstraalde.
Friedrich liet zich in een stoel vallen
en strekte zijn benen. Jenny zette thee
water op en schikte de kopjes. Toen zet
te ze zich neer op een klein stoeltje en
wees naar een hoek van de kamer: Zeg,
zou je daar eens even in de hoek willen
gaan staan?
Maar Jenny, protesteerde hij, waar
om zou ik dat. doen? Ik wil nu immers
thee bij je drinken.
- Je moet In de hoek gaan slaan,
hield ze aan, want hoe moet ik anders
je verjaardagscadeau uit de kast halen,
zonder dat je het merkt?
Dat is iets anders, zei hij opge
wekt, kwam overeind en ging in de hoek
staan. Jenny was achter zijn rug bezig.
Toen verkondigde ze. Je mag je weer
omdraaien. Toen hij aan haar verzoek
gevolg gegeven had, stond ze voor de
tafel, achter haar rug het cadeau ver
stoppend, dat hij nog niet mocht zien.
Ze zei: Wil je asjeblieft in de houding
gaan staan en trek je das recht, want ik
wil een toespraak houden.
Hij gehoorzaamde heel ernstig. Jenny
streek haar japon glad, haalde diep
adem en begon: Friedrich Wilhelm Mo
yenne! Dat je deze dag.... Ze onder
brak zichzelf en zei: Neem mij niet kwa
lijk. dat is het einde, ik heb mij vergist.
Maar nu is het geen verrassing meer,
dus zal ik daar maar mee beginnen. Dat
je deze dag.Weer hield ze op: Vind
je die zin eigenlijk niet dwaas?
Hii keek streng en zei: Hoe zit dat nu
Krijg ik een verjaardagstoespraak of
niet?
Jenny glimlachte en zei zacht: Ik heb
het begin weer te pakken, wees alsje
blieft geduldig. Omdat ons verleden on-
afscheidenlijk met de ri-vier is verbon
den, moet ik me daaraan ook met mijn
cadeaux houden. Verleden jaar gaf ik je
een fles, waarin ik, dag en nacht wer
kend, een schoener had weten te prut
sen. Dat je er achter kwam, da! niet 'k,
maar die oude loods Mathew er zo lang
aan had gewerkt, deed gelukkig in jouw
ogen geen afbreuk aan de waarde van
het cadeau. Het jaar daarvoor gaf ik je
een vuurtoren met roterend licht en je
was zo netjes om niet eerst uit te vissen,
wie dat cadeau had gemaakt. Je was er
tevreden en gelukkig mee. Die gang van
zaken heeft, mij steun en vreugde gege
ven om op de ingeslagen weg voort te
gaan. Moge je deze dagneen, zei
ze er tussen, dit is natuurlijk nog niet
het einde, want nu moet je eerst hJt
cadeau krijgen.
Ze trad snel op zij. FriedriCh Wil
helm, verklaarde ze plechtig, vóór je zie
je het model van een Mississippi-stoom-
boot. Het schip is helemaal waarheids
getrouw nagebootst. Maandenlang heb
ik er zelf aan gewerkt, Op de comman
dobrug staat een meisje. Eigenlijk hoort
er geen meisje op een brug te staan; ook
is het meisje een beetje groot, ongeveer
eon vierde van de lengte var. de boo!
Hindert je dat? Ik heb mfj er niet aan
gestoord. En nu denk je, dat het alles is.
Nu dacht je misschien, dat je 't scheep
je thuis in de badkuip kunt laten drij
ven of liet op de Mississippi kunt late:
varn als je het aan een touw vaslhout
en je in je eigen motorboot zit. Niet
van dat alles. De zin van liet cadeau
iet3 anders. Kijk! Ze haalde iets u
haar zak te voorschijn.
Als ik deze sleutel in de romp va
liet schip steek en een uurwerk op
draai, dan beweegt het meisje. Let op
Ze draaide het uurwerk op en opeen
bewoog het grote meisje op de commaii
dobrug haar armen, opende haar mon
en begon met een diepe mannenstem
fraai lied te zingen, het lied van
grote riviergod.
Dit meisje, ging Jenny voort, be
ik. Ik voel mij in een koninklijke siti
atie: ik vaar op een schip de stroom a
zing het lied van de grote riviergod e
denk aan jou. Is het niet prachtig?
Zeer geamuseerd, verheugd en danj
baar stond Friedrich er bij en hoord
hoe het kleine levendige meisje met ee
stem als een dronkaard zong. Toen zi
hij: Ik dank je hartelijk, Jenny. En ko
nu bij me en geef me een kus
Goed, lachte ze. Dat hoort i
bij. Ze legde haar arm om zijn hals e
'kuste hem. Fijn, merkte ze op. Het
prettig je te kussen.
Mijn lief meisje, zei Friedrich bi
wogen De waterketel floot, Jenny maal
te zich los. Toen ze de tiiee inschonl
vroeg ze: Ben ik werkelijk je li
meisje?
(Wordt vervolgd.)
