FRIEDRICH'S
AVONTUUR
Controleur van de N.A.K. gaf belangrijke
adviezen
De avonturen van Pietje Pluis en Jantje Joppe
„Onze kinderen snakken naar
speelgelegenheid
Hoe moet een speeltuin worden ingericht
De lezenaar kon naar het midden van
de zaal worden gedirigeerd toen de N.A
K. Vrijdagavond in Hotel Texel op uit
nodiging van de Bedrijfsver voor de
Landbouw en de Ver. van Oud-leerlin
gen Lagere Landbouwschool een bijeen
komst hield om in woord en beeld iets
te vertellen over het keuringswerk. Er
was op grotere belangstelling gerekend,
maar misschien hebben de landbouwers
het overdag nog zo druk, dat zij 's av.
liever bij honk blijven en vroeg ond.-r
de wol kruipen.
Na een kort openingswoord van de
heer A. Dros Bzn., voorz. van genoem
de Bedrijfsver., was het woord aan de
heer A. de Wolf, controleur van de N.
A.K.. die eerst een terugblik wierp op
het verleden: vóór 1903 bestond er nog
geen officiële keuring. Men kocht h. t
product op de tast, op de kleur, de
reuk In 1903 werd de K.I.Z. (Keurings
instituut voor zaaizaad en pootgoed) op
gericht. In 1929 ving de heer De Wolf
zijn werk op Texel aan en wel in dienst
\an de Holl. Mij. van Landbouw, die
een onderdeel was van het Centraal
Comité, dat reeds in 1919 zijn werk was
begonnen. In 1932 werd uit dit Comité
en de K.I.Z. de N.A.K geboren. Aan
vankelijk bestond er op Texel niet veel
animo voor en bepaalde het werk van de
controleur zich tot een 160 bunder van
de heer M. D. Dijt. In 1930 kwamen er
enkele belangstellende landbouwers bij.
Er werd toen ook graan gekeurd. Eni
ge jaren later waren op Texel al vier
keurmeesters werkzaam en in 1947 14
graankeurmeesters en 2 aardappel-
keurmeesters (voor 1700 ha. graan en
150 ha. aardappelen). Men controleert
op raszuiverheid, ziekten, vermenging
enz., enz.
Spr vertelde hoe het onderzoek in
zijn werk gaat, hoe hij het veld intrekt
en het pet. „verkeerde" planten wordt
berekend. Na de eerste, volgt een twee
de scherpere keuring.
Spr. merkte op, dat het niet meevalt
om in de rogge andere vermengingen
te ontdekken, doordat de rogge zo'n
lang gewas is. Met het dorsen dreigt
men weer fouten te maken: vorig jaar
hebben alle boeren eerst de rogge ge
dorst en daarna de andere graansoorten,
maar dit jaar heeft men er de hand mee
gelicht. Men gaat weer gemengd dor
sen omdat er geen vraag naar zaai-
rogge bestaat. Verder blijken de zakken
niet altijd even schoon te zijn, waardoor
eveneens vermenging kan ontstaan. De
firma's, die zakken leveren, zijn ook ni"t
altijd even precies.
Zorgt de controleur voor te zijn. Dat
kan u oen klasse schelen! D? controleur
moet niet in een veld komen, dat nog
niet geselecteerd is.
Meteen opruimen.
Texel heeft al zes gediplom°erde se-
5. Floep! daar ging de mooie vlieger!
Maar in elk geval was er nu geen ge
vaar meer, dat Pietje wéér weg zoj
waaien. Maar o wee, wat was dat?
Daar naderde een tunnel! Vo! afgrijzen
zag Pietje het donkere hol nac'erkomen;
reeds was de voorsite helft van de trein
er in.In dikke, verstikkende wolken
bleef de rook van de locomotief er m
hangen
FEUILLETON
31). Jenny boog zich naar hem toe en
zei: Maar hondje dan toch, dat is een
vergissing! Dat is niets voor mij, dat
heeft, je vrouwtje nodig en flink ook!
Bui'ton zichzelf van opwinding en in
het geheel niet lettend op het kleine
hondje, dat ademloos, het zweepje in zijn
bek al weer een tijdje achter haar aan
draafde, kwam Isabelle bij haar villa
aan. Toen ze in de tuin trad, bleef ze
even verbaasd staan, want twee heren
liepen daar op en neer. Toen ze nauw
keuriger keek, herkende ze een van hen
het was Charly Dunham, de bezitter van
de zagerjj, aan wien ze bij de Mayennes
was voorgesteld. Naast Dunham wandel
de tamelijk waardig en met afgemeten
pas. een grote corpulente man, in een
pak. dat helemaal niet bij hem paste. Hij
droeg hoge laarzen, een rijbroek en eon
farmershoed, daarover heen een leren
jas, die hem wat te nauw, maar daaren
tegen te lang was.
Dunham liep Isabelle tegemoet en
nam zijn hoed af. Schuins keek ze naar
de heer, die hij had meegebracht en
wiens uiterlijk haar maar half beviel.
Het vaalbleke gezicht, de wat kwalier g
dikke wangen en de onaangenaam dik
ke hander. maakten haar duidelijk, dat
ze met iemand uit de stad te doen had
en wel met een moeilijk thuis te bren-
lecteurs. Zij verstaan hun vak goed.
Spr. adviseerde de landbouwers de par
tijtjes zieke planten niet te lang aan het
einde van de akker te laten staan. De
luizen tippelen weer weg zodat een pri
maire aantasting kan ontstaan. Wan
neer de keurmeesters ondanks huu
waarschuwing, toch nog dergelijke par
tijtjes zieke planten zien staan, plaatsen
zij het betreffende gewas moteen al een
klasse achteruit!
Een goede afscheiding door sloten of
greppels is noodzakelijk. Men tele geen
twee soorten op één perceel.
Bij de particuliere sortering is de
boer verplicht de aardappelen netjes te
sorteren in 28-35, 35-45 en 45-opwaarts
De kapotte knollen eruit nemen, evenais
de hardgroene knollen en zo meer. Er
moet ook veel zorg worden besteed aan
het dichtnaaien van de zakken.
Het graan wordt elders gekrurd door
een monsterkeuringscommissie, die uit
maakt of het product aan de schoon-
beidseisen voldoet, naar vermenging
speur!, kiemkracht en vochtigheids
graad controleert.
Na deze uiteenzetting werd gelegen
heid gegeven tot het stellen van vragen.
De heer J. C. Rab zou het economisch
meer verantwoord vinden als de land
bouwers vroegtijdig door de N.A.K
werden voorgelicht inzake de af te ne
men kwantums. Maar de heer Band,
Hoofdcontroleur, merkte in zijn ant-
antwoord op, dat de N.A.K. zit h ni"t
met economische aangelegenheden be
zighoudt. Ook weet men niet te voren
hoeveel zal worden afgekeurd.
Helaas is het met de afzet van zaai
zaad voor zaaigraan buitengewoon
slecht geweest, hetgeen niemand had
kunnen voorspellen. Zo ook met de al-
zet van pootaardappelen. Overigens
worden van andere zijde de gegevens
zo vlug mogelijk verstrekt.
Medegedeeld werd, dat een selecteur
gemiddeld (enkel Bintje) 10-12 ha. op
zich kan nemen. In de toekomst beter
op gewicht selecteren? Antwoord: Is
practisch niet uit te voeren.
Hoog vochtgehalte.
Opgemerkt werd, dat zowel het vochL
gehalte van tarwe als rogge dit jaar op
Texel hoger is geweest dan anders.
De heer P. Stoepker betoogde, dat de
boeren zelf kosten noch moeiten moe
ten sparen om een zo goed mogelijk
product te krijgen.
De heer P. Kikkert zei, dat er veel
percelen waren afgekeurd wegens aan
wezigheid van wilde haver. De heer De
Wolf zei, dat het niet zal meevallen om
in het oude Texel te telen: dit jaar is
de regeling verscherpt. Als er ook maar
één wilde plant in het gewas wordt aan
getroffen moet het worden afgekeurd.
In Eierland zit nagenoeg geen wilde ha
ver, maar in het oude Texel vindt men
6. Voor de mensen binnenin de trein
was dat niet erg, die konden de raam
pjes sluiten. Maar Pietje, die daar moe
derziel alleen bovenop de trein zat,
kreeg alle rook uit de eerste hand.
Proestend en kuchend zat hij met z'n
ogen stijf dicht en z'n vingers in zijn
oren. En toen de trein een paar minu
ten lat9r weer uit de tunnel kwam, zag
Pietje er uit als een neger.
gen type. Toch bevielen haar zijn ogen,
want ze keken trouwhartig, een beetje
weemoedig, doch ook vol verwachting
en bovendien had de man iets vastbera
dens in zijn optreden, dat haar 't meeft
aantrok.
Terwijl ze op het huis aanliepen, stel
de Dunham zijn begeleider op een ge
heimzinnige manier voor. Hij vertelde
namelijk, dat het een zekers meneer
Brown was, een vriend aan wie de men
sen langs de rivier iets te danken had
den. Hij liet ook doorschemeren, dat die
meneer, die nu links van Isabelle liep,
maar die bescheiden zweeg, aan zekere
gevaren bloot stond, die hij, Dunham,
tot een minimum wilde proberen te be
perken. omdat hij zulks voor zijn plicht
hield.
Isabelle bleef staan en lachte de
vreemde toe. Nu opende hij voor het
eerst zijn mond. Hij sprak met een die
pe. warme stem, die aan de achting uit
drukking gaf, welke hij voor deze jonge
vrouw koesterde. Met weinig woorden
vroeg hij haar ook uit naam van zijn
beschermers of zij hem onopvallend on
derdak wilde verlenen.
Kijk eens aan! riep Isabelle. Ik
vind het land langs de Mississippi wer
kelijk verrassend. In de vuurtoren, bij
de loodsdienst spookt het al en nu gaat
het spookspel bij mij thuis ook blijkbaar
beginnen.
Hoe dat zo, vroeg Brown, die eens
de tarwespeculant, Gilbert was geweest,
hoe kan het in de vuurtoren spoken?
Isabelle keek hemelwaarts en ant-
het in de omgeving van Den Burg, Ho
ge Berg, Driehuizen, Spang, Ongeren,
de Hemmer.
Ook werd nog gesproken over de be
handeling met Fusarex. (Een chemisch
middel voor spruitremming in de kuil
van winteraardappelen). Volgens de
heer Band. Hoofdcontroleur, kan dit
middel wel bij Bintje worden gebruikt,
maar nog niet bij alle andero rassen.
Na de pauze werd een aardige kltu-
renfilm gedraaid.
woordds: Eerlijk gezegd spookt het ook
niet in de vuurtoren maar slechts in de
hersens van de telefoniste.
Oharly Dunham keek haar niet be
grijpend aan. Maar Gilbert floot door
zijn tanden en vroeg of juffrouw d' Ar-
gusson (he „kleine heks", die Jenny
Hesters bedoelde.
Isabel'.e keek verrast op en liet nog
eens een onderzoekende blik over Gil
bert gaan. Ze merkte op, dat meneer
waarschijnlijk veel mensenkennis bezat.
Gilbert gaf geen antwoord, doch bekeek
de neuzen van zijn laarzen. Dunham
schudde zijn hoofd, maar ook hij zei
niets. Hij dacht alleen bp zidhzelf, dat
dit heerschap, die zich Brown noemde,
een eigenaardige man moest zijn, omdat
hij pas zo kort bij hem in de buurt
woonde en toch in staat bleek te zijn 'n
ordeel te vellen over gebeurtenissen,
die zich langs de stroom afspeelden en
over iedere persoon, die er woonde. Hij
beval Gilbert nog eens bij Isabelle aan
en nam vervolgens afscheid van hen.
Kort daarop hoorden de achtergebleve
nen, hoe Dunham aan de andere kant
van het huis zijn auto startte.
Zo, zei Isabelle tegen Gilbert, u
weet dus blijkbaar iets meer van Jenny
Hesters, mijnheer Brown? Komt u
maar mee naar binnen: ik zal zien wat
ik voor u kan laten doen.
XIV.
Friedricli stond in de wachtkamer bij
de uitgeversmaatschappij Gray, Nutson
Co. in New York. Het was een grote
NATUURFONDS OPGERICHT.
Opgericht is een ..Natuurfonds, Natio
naal Fonds ter bestrijding van Natuur-
ontluistering", dat zich tot taak stelt 't
voorkomen en herstellen van schade
aan natuur en landschap, in het bijzon
der voorzover dit zijn oorzaak vindt in
de publieke ontspanning en net help'n
opvoeden van het Ned. volk tot waardi
ger natuurgenot, mede teneinde de mo
gelijkheid tot ontspanning te verrui
men.
ronde kamer, in het midden een nogal
omvangrijke telefooncentrale, waarach
ter een reeds oudere secretaresse zat.
Een leren sofa stond tegen de muur.
Op de sofa zat een heer, met aan de sla
pen reeds grijzend haar, te wachten.
Zijn knieën had hij opgetrokken en
mistroostig nam hij de omgeving op.
Naast hem zat een jongere, slordig ge
klede heer, die op de punt van een zij
ner glanzend gepoetste schoenen 'n hoed
balanceerde. Ben jong meisje Stond in
een hoek van de kamer aan een tafel
tje voor de derde aanwezige heer, die
er zeer verveeld uitzag en tegen wien
het jonge meisje steeds dezelfde zin
scheen !e herhalen en wel: Maar al
mijn kennissen zeggen, dat ik het zo
aardig l,eb geschreven.
Het woordje „zo" zei ze met een lange
uithaal en telkens bij het horen van dat
woord, ontstelde de mismoedig kijkende
heer.
Friedrieh liep op de secretaresse af,
die hem vragend aankeek.
Zou ik de eigenaar of een der d -
recteureu van de firma kunnen spre
ken?
Waarover gaat het?
Ik zou graag het adres willen heb
ben van de schrijfster van het bo-k
„Ruigs de grOte stroom".
De secretaresse antwoordde hem,
zonder dat ze opkeek van haar werk:
Dergelijke informaties geven wij niet.
Friedrieh haalde een visitekaartje te
voorschijn, legde heit op het boek waar
in ze schreef en zei: Dan sta ik er op,
TEXEL—DEN HELDER V.V. 11
BOOTDIENST T E.S.O.
Op werkdagen:
Van Texel: 5i20; 7,45; 11,45; 11,50; 17.50
Van Den Heider: 6,30; 10,20; 13,09;
16,20; 19,30.
Op Zon- en alg. erkende Chr. Feest
dagen:
Van Texel: 7,45; 11,45; 17,50
Van Den Helder: 10.20; 13,10; 19.00
KAMPEREN.
Burgemeester en Wethouders van Texel q
maken bekend, dat tot 1 December a. s ie
gelegenheid bestaat tot het indienen
van aanvragen voor een exploita
tievergunning voor kampeerterrein en/
of schuren voor het seizoen 1950.
Formulieren hiertoe zijn ten raadhui-
ze verkrijgbaar.
Texel. 15 October 1949
Mr. G. D. REHORST, Burgemeester
P REEMSTERBOER. Secretaris.
KOSTELOZE VACCINATIE
TEGEN POKKEN.
Burgemeester en Wethouders der ge
meente Texel maken bekend, dat gele
genheid wordt gegeven tot kosteloze-
inenting en her-inenting tegen pokken
voor kinderen in de navolgende plaat
sen:
Den Hoorn: Woensdag 19 October a.s.
te 12 uur in de o.l. school;
De Koog: Woensdag 19 October a. s.
te 16 uur in de o.l. school;
Zuid-Eierland: Donderdag 20 October
a.s. te 14 uur in de o.l. school;
M.-Eierland: Donderdag 20 October
a.s. te 14,30 uur in de o.l. school;
De Cocksdorp: Donderdag 20 October
a.s. te 15 uur in de o.l. school;
Oudeschild: Donderdag 20 October
a.s. te 16 uur in de o.l. school;
Oosterend: Vrijdag 21 October a.s.
te 9,30 uur in de dokterswoning;
De Waal: Vrijdag 21 October a.s. te
15,30 uur in de o.l. school;
Den Burg: Zaterdag 22 October a. s.
te 15 uur in de o.l. school.
Ten einde abuizen bij het opnemen
van namen en voornamen te voorkomen
dienen trouwboekjes, waarin de namen
van de betreffende kinderen zijn opge
nomen te worden medegebracht.
Onder de aandacht wordt gebracht dat
kinderen voor het bereiken van de leef
tijd van een jaar ingeënt, dienen te zijn.
Bij deze inenting zal echter ook gele
genheid bestaan, om kinderen, hoewel
reeds ouder dan één jaar, die tot op ht-
den niet werden ingeënt, te laten in
enten.
Aan de ouders van de kinderen, die
bij de vorige gelegenheid ingeënt zijn
en nog niet voor de controle zijn ver
schenen, wordt aangeraden alsnog met
deze kinderen te verschijnen, ten einde
hiervoor de vaccinebewijzen in ont
vangst te nemen.
Texel, 12 October 1949.
Burgem. en Wethouders voornoemd,
Do Burgemeester, 51. G- D REHORST
De Secretaris, P. BEEMSTERBOER.
INRICHTINGEN,
welke gevaar, schade of hinder kunnen
veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders der ge
meente Texel brengen ter openbare
kennis dat ter gemeentesecretarie ter in
zage ligt een verzoek met bijlagen van
Joh. Zoetelief te De Cocksdorp om
vergunning tot het oprichten van een
werkplaats voor machinale houtbewei-
kiug op liet. terrein, kadastraal bekend
in sectie A, no. 2784.,
Op Zaterdag 29 October 1949, des
middags te 12 uren, zal ten Raadhuize
der gemeente gelegenheid bestaan om
bezwaren tegen dit verzoek in te bren
gen en deze mondeling en schriftelijk
toe te lichten.
Zowel de verzoeker, als zij, die bezwa
ren hebben, kunnen gedurende drie da
gen vóór het bovengemelde tijdstip op
de Secretarie der Gemeente kennis ne
men van de ter zake ingekomen schril
turen.
De aandacht van belanghebbenden
wordt er op gevestigd, dat volgens de
bestaande jurisprudentie niet tot beroep
gerechtigd zijn zij, die niet overeenkom
stig art, 7 der Hinderwet op de bovenbe-
paaldc dag voor het gemeentebestuur
zijn verschenen teneinde hunne bezwa
ren mondeling toe te lichten.
Texel, 15 October 1949.
Burgem. en Wethouders van Texel,
Mr. G. D. REHORST, Burgemeester.
De Secretaris. P. BEEMSTERBOER.
dat ik met een uwer heren kan spre
ken. Hier is mijn naam.
Nadat ze de naam op het kaartje had
gelezen, keek ze verbaasd op, aarzelde
een ogenblik, nam Friedrieh nog eens
nauwkeurig op en antwoordde: Wij, u
een ogenblikje plaats nemen? Ik zal u
bij onzt diredteur, de heer Higgings,
aandienen.
In een ommezien was ze terug met 'n
blauw geuniformde loopjongen. Die
ging Friedrieh voor door een witte
gang. H(j opende 'n deur en Friedrieh
werd binnengelaten in een gezellig uit
ziende werkkamer, waar achter een ou
derwets. hoog met boeken en tijdschrif
ten hemden schrijfbureau, een kleine,
grijze heer zat, met een rood maar goed
moedig gezicht.
Welke omstandigheden geven mij
het genoegen van uw bezoek? vroeg die
heer terwijl hij naar een stoel wees. Hij
klemde de monocle met gouden rand in
zijn rechteroog en nam Friedrieh, ter
wijl deze ging zitten, onderzoekend op,
Mijnheer Higgings, begon Frie
drieh, om kort en zakelijk met u te spre
ken: mijn familie mist mijn zuster Ly-
dia Mayenne. Gisteren las ik een boek,
dit. hier. Hij legde het exemplaar op
tafel. Toen ik het uit had, kwam ik
tot de overtuiging, dat alleen mijn zus
ter dit boek heeft kunnen schrijven.
Nu zou ik haar graag willen spreken.
Zou u nu zo vriendelijk willen wezen,
mij dit mogelijk te maken?
(Wordt vervolgd.)
door G. TH. ROTMAN
Nadruk verboden.
.Hier mag je niet voetballen, jongeheer!'
Er zijn in ons land nog zeer vele dor
pen, waar een speeltuin ontbreekt. Zo
ook in Amstelveen, waar de redactie
van het Amstelveensch Weekblad
schreef:
„Onze kinderen snakken naar speel-
gelegenheid. Men ont,boude hun deze
niet. Ook in andere wijken bczinne men
zich eens op deze zaak. Hier ligt een
taak, waarmede buurtverenigingen eer
kunnen inleggen".
Op Texel zijn we niet veel verder,
maar wat niet is kan worden! Hoe stol
len we ons zo'n speeltuin voor, hoe
wordt zij het best ingericht. En meer
van dergelijke vragen komen wellicht
bij ons op.
Dat heeft waarschijnlijk de Ned. Unie
van Speeltuin Organisaties, de N.U.S.O.
begrepen, want zij zond ons enig re
clamemateriaal naar aanleiding van
ons artikel over de noodzakelijkheid tot
het openen van speeltuinen op ons ei
land. en vooral te Den Burg (een sec
torplan bleef nog steeds van de verwe
zenlijking verwijdend). Ons vveixl daar
bij verzocht een en ander in handen te
willen stellen van hen, die zich voor de
stichting van een spieltuin interesseren.
Gezien diens pogingen om te komen tot
een buurtspee'l'tuin hebben wij de heer
Gerritsma op de hoogle gesteld van de
belangstelling, die de N-USO. voor dit
onderwerp aan de dag iegt. V» ij hopen,
dat we t.z-t. tastbare resultaten mogen
zien.
Ons weid o.a. toegezonden liet boekje
„Spel en Speéltmn" waarin de heer M.
Boon, leraar MO- Lichamelijke Oefe
ning. Technisch adviseur der N.U.SO.,
schrijft over „de betekenis van het spei
en de inrichting van de speeltuin".
In enkele artikelen zullen wij dlir
Boon's betoog volgen.
Hjj schrijft:
„Het is noodzakelijk, dat, wil men een
bepaalde zaak dienen, men geheel op de
hoogte van de betekenis behoort te zijn
en het lijkt mij daarom gewenst de
waarde van het spel in de speeltuin
eens nader te bekijken. Men moet d'.t
duidelijk weten te plaatsen, zonder on
der-, doch ook zonder overschatting.
Onverschillig, wat de kinderen in dit
verband doen, betzij zweven op de
schommel, deelnemen aan spel onder
leiding, aan feestjes, muziek maken,
zingen, zwemmen, 'handenarbeid, etc.,
alles moet het karakter van spél dragen;
het léren komt geiheel op de achter
grond. Dat men spelenderwijze verschil
lende belangrijke handigheden verwerft,
zijn denken en doen verscherpt, doet
aan deze uitspraak niets af- Voor het
kind moet het zingen in het koor, liet
maaien van een aardig kleedje, spél zijn.
evenals het vervaardigen van figuren in
de zandbak We moeten bet begrip Spel
dus zeer ruim zien en het Hikt niet on
dienstig hierbij even stil te staan.
„Weinig zin".
Laat ik beginnen met te vertellen, dat
de tüd nog niet zover van ons is, dat
men zich in het geheel niet bekommerde
omtrent de aard, het doel en liet wezen
van de bezigheden der kinderen in hun
vrije tijd. Men wist dat het k;nd speel
de. maar men dadht er niet hij hieraan
enige betekenis te hechten. Spelpn. on
verschillig hoe, was eigenlijk tijd ver
beuzelen en indien enig ander werk e
doen was, werd het kind eenvoudig uit
het spel gehaald. Spel was natmirliik
heel aardig, de jeugd liep anders maar
in de weg, maar overigens had het toch
weinig zin- Door de vele grote verande
ringen, welke bet maatschappelijk leven
de laatste eeuwen heeft ondergaan, was
men wel genoodzaakt het doen en laten
van de jeugd te bestuderen en opvoe
dend oak in deze zin op te treden. Pro
blemen dienaangaande werden opgelost,
waarbij men steeds tol de conclusi-
kwam, dat het spel der kinderen alles
aandacht waard was, ja zelfs als itt,s
noodzakelijks voor de jonge mens be
schouwd moest worden.
Waarom gaat het jonge individu, hn -
zij mens of dier, vrij gelaten, immer tot
spel over? De bekende Duitse paeda-
goog Guts-Muths beschouwt het spel
voor een groot gedeelte als ontspan
ning; een theorie, waaraan ook o.a. La
zarus en Ivothnstamim vasthouden. Ook
wij spreken gaarne van recreatie door
middel van spetl- Wij het spel echter, zo
opgevat, van betekenis zijn, dan zal do
sfeer, de omgeving, geheel hierbij moe
ten aanpassen. Zo zal het bewegingsspel
het beste tot zijn recht komen in een na
tuurlijke omgeving, bv. bos,, hei. water;
iets, waar we bij de inrichting van de
speeltuinen wel aan mogen denken.
Een geheel andere theorie wordt door
de Amerikaan Stanley Hall voorge
staan. Hij vergelijkt de ontwikkelings
gang, welke wij van natuur- tot cultuur
mens hebben doorgemaakt, r.iet de on
derscheidene spelen, waartoe de jeugd
op verschillende leeftijden zich aange
trokken gevoelt. Inderdaad zjjn hier ook
wel vele overeenkomsten te /inden. De
perioden van vruchtenzoeker, jager,
veehouder, -landbouwer, koopman, ko
men 'bij menig kind weer tot uiting door
het zwerven, het jagertje spelen, hei
verzorgen van dieren, het handelen en
verzamelen van postzegels, etc. Stanley
Haill acht het nodig, dat ai deze vanzelf
ontwakende liefhebberijen in de jeugd
periode moeten uitwerken, wil het -kind,
eenmaal groot zijnde, niet de schadelijke
gevolgen er van ondervinden. Vandaar
de naam ..reinigingstheorie". Zo zal, in
dien de zin tot zwerven niet geheel
uitgewerkt, of langs andere banen is
afgeleid door middel bv. van geschikte
spelen, dit later tot uiting komen in de
een of andere vorm.
Oefenschool.
Weer een ander geluid laat prof. Karl
Groos horen. Zijn theorie, ook wel de
,.voorbere;dingstiheorie" geheten, is on
getwijfeld de meest logische. Zijn me
ning is, dat liet spel van onze kinderen,
evenals dat der dieren, als oefenschool
voor het latere leven beschouwd moet
worden. Inderdaad maakt een kind, ge
heel vrijgelaten, instinctief zeer veel be
wegingen in de vorm van spe-1, vvaari i
men de basis kan vinden voor de hande
lingen. nodig om op oudere leeftijd bet
voedsel te verkrijgen. Bedoeld wondt in
dit verband het leven in de natuurstaat-
Klimmen, springen, hardlopen, ravotten,
liet knoeien met en in het water, zijn
voor de jeugd de meest geliefde bezig
heden. (Wordt vervolgd).
