FRIEDRICH'S
AVONTUUR
Oud-Leerlingen Landbouwschool let op Uw saeck
Voortbouwen op de verworven kennis
moet hoofdzaak blijven
-m
Het heerlijk avondje gaat komen
Sinterklaas gedenkt jong en oud
De avonturen van Pietje Pluis en Jantje Joppe
Geen goede Sint
Friezen vierden feest
-De Praatavond van Vrijdag tl. de
eerste in dit seizoen was slechts ma
tig bezocht. Hieraan zullen de minder
goede weersomstandigheden niet vreemd
geweest zijn- De voorz., dhr F. Roeper,
riep een bijzonder woord van welkom
■toe aan de jury v.d. le-zingswedstrijd, de
heer Laan en de heer L. v.d. Geest, die
kort geleden uit Indonesië is terugge
keerd. Spr. hoopte, dat dhr v-d. G°est
zich weer zeer spoedig thuis zal voelen
in de kring der oud-leerlingen.
Hierna verkrijgt dhr Jurr. Beumkes
het woord. Oud-leerlingen voorheen en
thans", luidde het onderwerp van dhr
Beuimkes. Spr. herinnert er aan, dat bij
de oprichting als doel gesteld is de ver.
te maken tot een verlengstuk van de
school. De kennis, die op de landbouw
school verkregen was zou door het hou
den van inleidingen, liet aanleggen van
proefvelden en het organiseren van ex
cursies zo mogelijk uitgebreid worden,
In deze geest heeft de ver. dan ook de
eerste tijd gewerkt.
Wanneer de ver. uitgegroeid is tot 'n
ver., die veel breder terrein beslaat, dan
is dit volgens spr. niet allepn een gevolg
van het aantal jaren, dat de ver. be
staat, maar ook van 'n andere instelling
van de jongeren. Spr. maakt dan een
vergelijking tussen hen. die bij de op
richting der school als leerlingen ston
den ingeschreven en de leerlingen van
dit ogenblik. ,,Den Burg" had voor ons.
bi erenjongens, altijd nog iets, dat ons 't
gevoel gaf, dat we hier toch eigenlijk
niet thuis waren. We kwamen er voor
de schooi en in het vrije kwartier nas
het kopen van een versnapering het
hoogtepunt, maar zodra de school afge
lopen was, probeerden wij zo gauw mo
gelijk thuis te komen en v.voelden ons
eigenlijk pas goed op ons gemak, wan
neer we weer bij de koeien waren. Dat
is ailemiaal heel anders geworden. De
leerling van thans voelt zich heel goed
thuis in Den Burg en het is helemaa:
niet vreemd wanneer je tussen de mid
dag een teerling achter de biljarttafel
ziet staan Voor een deel moet dit- wor
den toegeschreven aan de betere ver
voersmogelijkheden, die het hele eiland
tot bekend terrein heeft gemaakt- In
onze tijd was een tocht naar de Dennen
een hele gebeurtenis.
Deze veranderde levenshouding weer
spiegelt zich ook in de uitingen van de
Ver v. Ou'd-leerlingen. Ze is uitge
groeid tot een ver., die niet alleen on-
der de landbouwende bevolking, maar in
veel groter kring een goede- naam heeft.
En we hebben het elkander meermalen
gezegd b\na een of andere goed ge
slaagde uitvoering hel zal moeite
kosten dit peil te handhaven.
Spr- ziet daarbij evenwel enkele gewe
ren Er dreigt een vervlakking in het
eigenlijke werk der ver. te komen. We
zullen nooit moeten vergeten, dat het
doel van onze ver. in de eerste plaats is
verrijking van onze kennis. Voorzover
aan dit nuttige doel zonder gevaar" het
aangename kan worden verbonden, is
er gedn enkel bezwaar. Het moet echter
niet zo worden, dat het aangename
hoofdzaak gaat worden er. het nuttige
bijzaak. Er zijn enkele symptomen, die
dit gevaar niet denkbeeldig maken. Et-
is belangstelling voor een revue, een
toneelopvoering en een excursie van
enkele dagen naar de vaste wal- Wan
neer er evenwel door de ver een leer
zame excursie langs de proefvelden op
Texel w ordt -gehouden, is er geen be
langstelling.
Spr. is er van overtuigd, dat daarvoor
wel enkele ooi-zaken zijn aan te wijzen.
De voorlichting op landbouwgebied is
zeer veel verbeterd en 't wordt de boe
ien als het ware thuis gebracht. De
noodzaak 0111 de dingen zelf te onder
zoeken is kleiner geworden. Daarnaast
vragen zoveel andere dingen onze be
langstelling, dat de tijd om ons in de
vraagstukken te verdiepen veelal ook
ontbreekt. Toch is spr. van mening, dat
hier een waarschuwend geluid op zijn
plaats is-
Tenslotte meent spr? toch met dank
baarheid van het werk der ver. te mo
gen spreken. Wlanneer we de sprekers
van onze lezingsw edstrijden van thans
vergelijken met die uit hei eerste be
gin, dan is er ook op dit gebied groei te
constateren Als we het zo bezien mogen
we zeggen, dat onze ver. niet- alleen
maar kennisverrijking heeft gebracht,
maar dat ze ook heeft mogen meewer
ken aan de vorming van jonge boeren,
die zich straks met een zeker gemak
kunnen bewegen in het land'bouworga-
nisatieleveu.
In de discussie, die op dit onderwerp
volgde, werden enkele punten- uit het
betoog van dhr Beumkes nog eens flink
onderstreept. Bijna algemeen was men
van oordeel, dat het door spr. gesigna
leerde gevaar inderdaad aanwezig was-
Van meerdere kanten werd aangedron
gen op een grotere belangstelling voor
het bezoeken van proefvelden en het
werk van de landbouwvoorlichting op
breder terrein C. v. Gr.
(Wordt vervolgd.)
HOOFDPIJN! <-
Mijnharde Hoofdpijnpoeders Doos 45 ct.
M mhardt Hoofdpiinubletten. Koker 75 ct.
DE NIEUWE KOFFIEBON
Bon 384 (voorkomende op alle v.oe-
(I i ngsm id del enkaar ten 9091 is aangewe
zen voor het kopen van 250 gram koffie.
Deze toewijzing geldt voor 8 weken-
door G. TH. ROTMAN Nadruk verboden.
29. Daar stonden ze nu, midden in de
nacht, in een wildvreemde streek! Plet
enige bekende was de maan, maar daar
hadden ze ook niet veel aan Moedeloos
slenterden ze verder onder langs de
dijk; ja, ze waren zó verstrooid, dat ze
vergaten hun dekens mee te nemen. Na
een uur kwamen ze aan een brede vaart
waar een bootje aan de kant lag.
30. „Zullen we daarin gaan liggen sla
pen?" vroeg Jan. „Goed!" zei Piet, en
ze kropen er in. In het bootje lag een
zeil, waarmee ze zich toedekten en wel
dra vielen ze in slaap- Ach, ze wisten
niet, dat het touw tijdens het instappen
door het schommelen losgeschoten was
pn het bootje nu langzaam met hen weg
dreef.
FEUILLETON
43 De officier gaf geen antwoord.
Maar toen Smith dichter naar hem toe
kwam en aanstalten scheen te maken,
Jenny hij haar arm vast te' grijpen,
kwamen twee soldaten, in volle uitrus
ting, achter de officier te voorschijn en
lieten de kolven van hun geweren met
een flinke klap angstig dicht bij de voe
ten van Smith op de grond neerkomen.
Jenny iiep vlug naar buiten en Frie-
drich volgde haar.
Zo stonden ze plotseling op straat. Ze
liepen door het stadje, naar de rivier
toe. De officier zei tegen Jenny: De
vuurtoren wordt nu bewaakt. Wie is
deze heer? Hij wees naar Friedrioh.
Deze heer, zei Jenny glimlachend,
is mij vriendelijk gezind Het is mijn
heer Mayenne.
-De officier keek even verwond 3rd,
maar zei verder niets- Ook Friedrich zei
geen woord. Ten slotte vroeg Jenny:
Wil je nog even met me meegaan naai
de toren? Ik heb daar net ni?t alles kun
nen zeggen, wat ik op mjjn hart had,
maar je moet het beslist horen en hier
gaat het niet. Ze wees naar de mensen
menigte die -het groepje nastaarde.
Ik koon Jenny, ik kom! zei Fri?-
drich. En zachtjes voegde hij er aan
toe: En dat je hier uit de buurt wilt
gaan, was allemaal onzin, niet waar?
Helaas niet, Friedrich.
Jawel, jawel. Ik weet nu, waarom je
het indertijd hebt gezegd
Ze keek hem aan, maar wendde
haar blik direct weer naar een andere
kant.
In ieder geval ga je niet alleen, -zei
bij plotseling-
XIXI.
Isabella d' Argusson liep in haar bou
doir op en neer. Ze keek uit liet raam
Het landschap beviel haar in het geheet
niet, het was pas middag en toch was
liet al donker en de wind huilde 0111 liet
huis.
Terwijl zij de trap afliep om zidh
naar de parterre-kamer te -begeven:
waande thee voor haar werd geserveerd,
scheurde ze geheel in gedachten een
zakdoekje, dat ze in haar hand hield, in
stukken.
Haar humeur werd er niet beter op,
toen ze de Moor, die haar huisknecht-,je
was, met een schaal vol vruchten in zijn
hand, zag rondlopen. Het hondje Buhbu-
ï-y bedelde om een koekje, maar kreeg
liet niet. De Moor glimlachte vol leed
vermaak en Isabelle stuurde hem daar
op naar buiten.
Ze hoorde iets achter haar bewegen
en ze draaide zidh om. Maar het was
slechts een dienstmeisje, die kwam zeg
gen, dat mijnheer Brown, die in de hal
wachtte, zich liet aandienen.
Mijnheer Brown? Ik kom,
Gilbert, liep in de hal op en neer en
keek steeds met welbehagen naar zijn
gezicht, als -hjj de Venetiaanse spiegel
Ghij weet hoe een onnoosel kint
den da-gh van Sinte-Olaes bemint"
De lach is goed op zijn tijd en deze
waarheid zal maar weinig bestrijders
vinden. Medici hebben geleraard, dat
vrolijkheid zeer gezond is, maar
dan moet deze ook w'rkelijk „re
creatief" zijn en gehouden binnen be
paalde grenzen.
Zou er wel één figuur zijn. waarom
zoveel vrolijkheid en vermaak is verwe
ven, die in dit opzicht zo populair is, als
om onze goede Sint?
Het feest van deze heilige wordt wel
nergens zo algemeen gevierd als in ons
land (vgl. Weihnachten in Duitsland.
Christmas in Engeland)
Op Texel maakte men reeds lang voor
de 5e December tal van voorbereidselen
voor het Sinterklaasfeest. Brak de lang
ver-beide dag aan, dan werd deze overal
door een oorverdovend getoeter inge
luid door jongelui, die op grote horens
bliezen, speciaal voor deze dag be
waard.
Om 2 uur begon de trek der „Sinter
klaasjes" door de straten: gemaskerd:
en vreemd toegetakelde kinderen, waar
onder er wel enkelen aardig uitzagen in
meer verzorgde toiletjes-
Viel de duisternis in, dan ruimden
deze „Sinterklaasjes" het veld voor de
straatvegers": meer groteren, die een
ketting aan het -heen meesleepte-n en
met een 'bezem in de hand alle kinderen
die eventueel nog op straat waren, weg
joegen.
Was de avond daar, dan volgde de
maskerade der volwassenen, die al zin
gend of instrumentale muziek makend,
door de straten trokken. Eigenaardig
was het soms met zich meevoeren van
een tent, waarin voorbijgangers wei-den
gesleept, waar ze de kunststukken van
een goochelaar, buikspreker of dergelij
ke personen konden bewonderen.
Ook leidde men wel kunstig nage
bootste olifanten e.d. in de troep mede.
Om elf uur was de buitenshudspret af
gelopen en werd het feesi. in de her
bergen voortgezet- Een aardig schouw
spel leverde des avonds de gecostm-
meerde stoet op, die huiswaarts keerde.
De volgende dag was bekend als ,,zoe-
kertjesda-g" waarop men de presentjes
moest, opzoeken.
Van oude datum.
Reeds in 1300 was 't Sinterklaasfeest
al een feest voor de jeugd, waarop deze
een koning of bissc-hop koos.
Aan voorbijgangers mochten de jon
gelui dan een gift vragen, die bekemd
stond onder de naam van „kaarsgeld",
,,konings-geld", ..biergeld", enz. Voor dit
geld werd wel een kaars gekocht om die
te branden voor de goede heilige of
bier, waarbij men Sinterklaasgebak at.
Waarschijnlijk werd in 1600 op in
stigatie der predikanten, te Amsterdam
een keur uitgevaardigd, die verbood
„opten Nicolaesavond cramen te setten
in welcke verlcofft worden goederen, die
men de keynders d-iets maeckte. d-at
denzelfden Nicolaes hen geeft, 't welck
eene saeck nijet alleen teghens alle goe
de ordre en politye, maer oock de luy-
den afleidende van de waere Gods-
deynst ebde streckende tot vvaen'ge-
looff, superstitie en'de afgoderije, de-
vveloke in eene gepolitoerde, christe-
lycke gereformeerde Stad: niet behoort
getoloreert te worden".
Sinle Maarten en Sint-Nicolaas.
In de volksgebruiken verwart men
Aan jongen en ouwen,
Daarom maakt men hier kapers,
En mutsen voor kinderen en vrouwen"
We eindigen met het fraaie gedioht
van E. Hoor nik:
,,Het meisje keert zich' slapend om,
in de lampetkan en de kom
-begint, de dag te karnen.
Nog huppelt langs een sehimmenrij,
-bouwblokken en het huis voorbij,
waarin de poppen dromen,
liet suikerpaard.
Maar vliegensvlug
draaft 't naar zijn voetstuk weer terug
het licht is doorgekomen....
Dan slaat mijn kind de ogen op,
O, suikerbeest,
O, speelgoedpop,
het hooi is weggenomen."
KATHOLIEKE KERKLIJST
VAN DEN BURG
Parochie van St Joannes de Doper.
Heden 2e Zondag v.d. Advent. Com-
munieuitreiken begint vooraan en heden
ook 2 Missen in Den Hoorn. De collec
te is voor de sieraden. Ook na de Missen
in de bijkerken gelegenheid om te biech
ten. Om 7 uur lof met adventspredika-
tie. Mogen vde parochianen in de Ad
vent het lof -bezoeken. Het is een tijd
van gebed en boete. Dit lof is tot inten
tie voor de bekering van de zondaars v.
d. parochie. Verder de tijden voor de
II. Missen, bieohtgel. en uitreiking van
de communie als anders. Wegens toet
Adventslof geen mamiencongregatie
Maandag 5 Dec. Geen vrouwencongre
gatie wegens de St. NicolaasViering in
de huiselijke kring. Woensdag fi Dec.
om 7,30 uur St. Josephlof met gebeden
voor opg'egevten intenties Donderdag 8
Dee. Het Feest van Maria's Onbevlekte
Ontvangenis. Om 6.30 uitreiking van de
communie, om 8 uur gez- Mis en om 7,30
uur Maria-lof. Vrijdag 9 Dee, Om 3,30
biechthoren v.d schoolkinderen. Zater
dag 10 Dec. 6 uur rozenkrans en biecht
gelegenheid van 4-8 op de hele uren.
voor een vrouw of meisje wan
neer ze als geschenk met een tube
Hamea Gelei heeft ontvangen.
POST VOOR DE OOST.
Met m.s- ,.Madoera" kan post. naar
Indonesië worden verzonden. De corres
pondentie moet uiterlijk 5 Dec. gepost
worden.
Verleden week Donderdag hield de
Fryske Krite op Texel de eerste grote
avond Ondanks het ongunstige weer,
was tot-li een flink aantal Friezen naar
„Casino" gekomen.
A-is voorzitter Goënga liet Friese
Volkslied heeft laten zingen, is er met
een die typische Friese sfeer, die je als
het ware voor een paar uurtjes weer
naar het „Heltel&n" terugvoert, Een
klein koortje zingt 2 liederen en wel 't
Flaggelicd en het Sweltsje. Dan komt
Master Fiokstra mett een voordracht
ever 'n slim mannetje, deu met zijn ge
kookte eieren de stren-ge rechter in het
zonnetje zet. „Het feintsje fan Menaem"
werd gezongen door Lucas v-d. Veen en
Alike Reitsma met rhythrmsche begelei
ding. Mw. Van Koningsveld kwam met
de voordracht „Jetske". O, 0, die stakker
deed alles verkeerd. Zelfs het bedwar-
men was haar niet toevertrouwd. Wij
wisten niet dat er zulke goede voor
drachtkunstenaars op Texel waren.
Na het kopje koffie dat als gebrui
kelijk kosteloos verstrekt werd, zong het
koortje nog 2 nrs. en toen kwam Master
Bakker met. een heel aardig stukje over
een man, die dacht, dat hij zijn Friese
taal niet meer spreken kon. Dijkman, zo
was de naam van de betrokken persoon,
komt na een jaar of wat zwerven buiten
Friesland, mettertijd als politie-agent in
een klein Fries dorpje terecht- Hij doet
net alsof hij van zijn leven nooit een
woord Fries gesproken heeft, maar als
zijn zoontje Hae'be op een hete zomer
middag bijna verdrinkt en na verloop
o van tijd weer tekenen van leven geeft.
Sinterklaas en Sint-Maarten nogal eens. is hij plotseling weer Fries en rollen de
evenals dit in kinderversjes geschiedt.
Men stelt Sinterklaas in Noord-Frank
rijk wei voor als wezen, dat „zich niet
tevreden stelt met de roede stoute kin
deren te tuchtigen, maar ze als salade
opeet".
Slnterklaas-poëzie.
In kinderprocessies langs de'huizen
zong de jeugd:
,,Sint-Niklaas, goedige bloed,
Geef me een buil met suikergoed,
Niet te veel en niet te min,
Smijt het maar de schoorsteen in
Op uithangborden en gevelstenen
vond mtn de heilige van My ra herhaal
delijk afgebeeld. Te Dordrecht las men
op zo'11 uithangbord:
..Hier in de Bisschop Sinterklaas,
Hij was wel goed,
Maar geenszins dwaas,
Hij toonde weldadigheyt,
Friese woorden hem zo weer uit
mond.
zijn
•Dan volgt, het drama van de „Ljurk".
Terwijl een jongedame (Akke Reitsma)
op een gevangen leeuwerikje moet pas
sen, komt haar vrijer binnen (Lucas)
Ondertussen is Douwe een kooitje gaan
halen en geeft van achter het gordijn
verschillende aanwijzingen bedoeld voor
de leeuwerik, maar die door de vrijer
verkeerd worden opgevat. De zaal lachte
luidkeels mee!
Een paar Afrikaanse liedjes vielen
ook wel in de smaak. De laatste, die op
de planken verscheen, was mw. De
Wolf. Door een klein misverstand was
haar naam op het programma gekomen
en toen heeft ze zeker gedacht: Nu zal
ik dan tenminste ook mijn best doen,
want de voordracht waar ze mee kwam,
was een knaap- Ze bracht haar voor
dracht mooi naar voren.
Het handelde over de reis van een
boerenzoon naar Leeuwarden, waar hij
in verkeerd gezelschap terecht komt. Hij
maakt, daar nogal het een en ander mee.
Het was onderhand al weer hoog tijd
voor de mensen, die met de bus mee
moesten, toen de heer Goënga deze bui
tengewoon goed geslaagde avond be
sloot door allen het bekende ,,Heitelfin"
te laten zingen.
Even na afloop werden er nog bloe
men aangeboden aan mw. v.d. Kooi. die
deze avond voor het muzikale gedeelte
zorgde Wij zien weer vol spanning uit
raar de 2e avond in het laatst van Janu
ari De toneeflploeg is o.i.v. de heer
A-bm-a reeds druk bezig met de repeti
ties voor het blijspel „Pake".
V-V.V. AFD. DEN HOOIEN.
De Maandag 28 Nov. in Loodsmans-
wel-varen gehouden vergadering van V.
V.V., afd. Den Hoorn werd door 42 le
den, o.w. 4 dames, bezocht.
Na opening door de voorz-, dhr A.
Slegh, werd tiet jaarverslag voorgele
zen. Daaruit, bleek, dat 1949 voor Den
Hoorn zeer gunstig was geweest.
De heren J. A. Dros en P. Drijver
werden met alg. stemmen herkozen.
'De heer W. H- Lap betoogde, dat de
toekomst voor Den Hoorn en omgeving
er goed uitzag voor wat het teristenbe-
zoek betreft.
Na' de -beschouwing was het woord
aan dhr Oskamp, di- een soortgelijke
speech afstak als op de andere dorpen.
Het VW-kantoor te Den Hoorn werd
door honderden toeristen bezocht en
doet dus goede diensten, mej. W. Duin-
kei- verdient lof voor de wijze, waarop
zij haar taak vervult,
Bij de discussies werd o m. de vraag
gesteld ol het niet mogelijk was, dat de
politiecontrole niet eerder kon begin
nen. Dat gebeurde wel 's nachts om drie
uur. Dln- Jurr. Beumkes betreurde 't,
dat er al weer vuilnis op Hoge Achter
om gedeponeerd werd. Ook in de R0111-
mel-vveel gooit men nog van alles neer.
Er zal streng op naleving van de voor
schriften worden gelet. Overtreding kan
streng worden gestraft.
De heer Sleglh sloot om 11,45 uur de
vergadering met de hoop, dat de VVV
zou groeien en bloeien tot belang van
heel Texel.
passeerde.
Dus, begon Isabelle.
Zoals u hetot gewenst, juffrouw d' -Ar
gusson, ben ik nog eens naar de vrede
rechter Smitto gegaan, antwoordde hij.
Ik heb er ernstig op aangedrongen, dat
het veel beter zou zijn, als Jenny Hes
ters naar Jackson werd overgebracht en
intussen zal ze wel op weg daarheen
zijn.
Isabelle keek hem geringschattend
aan. U bent wel gedienstig, mijnheer
Brown. Maar 11 schijnt noga! een slecht
geheugen te hebben- Was 11 liet niet, die
-dit. alles hebt. uitgedacht?
Ik hoop desalniettemin, dat d:
juist is, als ik zeg: zoals u het hebt ge
wenst, juffrouw d' Argusson, merkte
Gilbert op. Sinds ikik wilde zeg
gen: zo waar als ilk Brown heet, is mij
geen moeite te veel, zo lang ik u van
dienst kan zijn.
U -bent wel erg bereidwillig, zei
Isabelle op gerekte toon. Gilbert voel
de zich gevleid en boog.
E11 wat is er verder? vroeg ze.
Verder? zei hjj gedempt. Alle boe
ren uit de buurt zijn bereid -hun hebben
en houden tot het uiterste te verdedi
gen. Het gaat nog 0111 eeii paar uurtjes
Als de gouverneur in die tijd geen kans
ziet de dijk op te blazen, dan stroomt
liet water al met alle geweld New Or
leans binnen en dan is het plan van de
gouverneur overbodig geworden.
Isabelle draaide aan een sierlijke
ring die zij aan haar kleine vinger-
droeg. Wat hebt u eigenlijk tegen de
stad New Orleans? vroeg ze.
Ik geef toe, zei hij, dat het mij
daar niet al te best is gegaan. Maar dat
is bijzaak
E11 wat is dan de hoofdzaak?
Dat dit aardige bezit n.et verdrinkt
juffrouw d' Argusson.
Isabelle vestigde haar blikken weer
op de ring. terwijl ze verder vroeg:
Maar wat wint 11 daarmee, mijnheer
Brown?
Nu, zei liii vlug, op zijn minst ge
nomen, toch het vertrouwen
Het vertrouwen van wie?
Bijvoorbeeld dat van u, juffrouw
d' Argusson. U bent immers zelf al met
het voorstel gekomen 0111 mij hier tot
rentmeester te benoemen...
Het is maar een klein kasteel,
mijnheer Brown.
Nu nog wel. Omdat u vele kansen
onbenut laat, U hebt tot nog toe alleen
interesse gehad voor liet huis en het
park. Maar misschien.... Zijn ogen
kregen irts loerends. Misschien ver
andert er nog eens het een of ander in
uw leven? Hoeveel bos behoort er
niet bij dit slot! Hoeveel land ligt ei-
niet. nog ongebruikt? Drie steengroeven
en een goede grond voor een pannen-
bakkerij. Alles ligt prachtig om 't slot
heen Het geld ligt er. U behoeft het
slechts op te rapen.
Isa'beile was op een bank gaan zit
ten en had aandachtig naar Gilbert's
woorden geluisterd. De gedachte, dat ze
eigenares van een aanzienlijk en rende
rend landgoed kon zijn, was haar niet
ongevallig Ze antwoordde: Als de vloed
voorhij is, mijnheer Brown, zullen wij
er nog eens uitvoerig over spreken.
Hij boog met een gelukkig lachje. Hij
merkte niet. dat hij met het. bereikte re
sultaat tevreden had moeten zijn. Hrt
ngen'bhk leek hem al te gunstig en
grenzen zag hij niet
U hebt iemand nodig, die de we
reld kent, zei hij. Een sterke arm. Isa
belle. Iemand die niet zo kortzich
tig is 0111 aan '11 kleine telefoonjuffrouw
de voorkeur te geven boven u.
Hij sprak gehaast, begerig, met de ge
dachteloosheid van een roekeloos spe
ler die het grote geluk voor zich uit
ziet zweven. Of zag hii misschien alleen
maar een dak boven zijn hoofd? Wie
weet? Isabelle wendde zich echter plot
seling naar hem toe, ze greep een tijd
schrift, dat op een tafeltje iag en sloeg
hem er mee in het gezicht, terwijl ze
scherp zei: Er uit!
Hij tuimelde achteruit. Buiten reed
een wagen voor. Een knecht en een
dienstmeisje kwamen haastig aanlopen.
Mevrouw Hortense Mayenne kwam de
lint binnen.
Isa-belle, die haar zelfbeheersing weer
terug had, liep op haar toe en begroette
haar hartelijk. De oude dame nam Gil
bert vluchtig op en toen fluisterde zij
tegen Isabelle: Door dit hondenweer
kom ik naar jou toe omdat. Ik weet
niet wat ik er van moet. denken
Stel je voor, die jongen is nog niet
thuis!
(Wordt vervolgd-)
