Hoeve „Huis Frans" bleef
In de schijnwerper
Wat zijn kwallen
En hoe behandelen wij
hun steek
Hooiklamp verbrand
Trip door en om Den Burg
Van een drukke markt, kerkrestauratie,
voltooiing naderende school en Edammertjes
makende zuivelfabriek.
I
„Huis Frans" stam ei Boy.'
Maandagmiddag werd een begin van
hooibroei ontdekt op de boerderij ,,Huis
Frans", bewoond aoor de familie C
Borgman en eigendom van de heer C. P.
Eelman, Den Burg. De heer P. Spigt
peilde de temperatuur, welke niet min
der dan 87 graden bedroeg! Onmiddel
lijk werd begonnen met het naar buiten
rijden van het hooi, dat tot hoog in het
vierkant was opgetast. Hoe dichter men
de haard van de broei naderde, hoe
sterker de verstikkende broeilucht werd,
die de werkers op 't hooi de adem bij
na geheel benam Om ongeveer 7 uur
werd de Koger Brandweer uit voorzorg
gewaarschuwd. Deze was spoedig ter
plaatse. Zij legde 350 meter slang uit
om het Weeltje aan de Oude Dijk te be-
eiken. Toen men de haard genaderd was
moest verscheidene malen water worden
gegeven doordat het hooi in brand ge
raakte. Ook ging een gedeelte van het
naar buiten gereden hooi in vlammen
op. Gelukkig stond er weinig wind, zo
dat de vlammen niet konden overslaan
op de in de nabijheid staande klampen
hooi. Om plm. 9 uur was het gevaar ge
weken, dank zij het ingrijpen van de
VOOR FIETSERS EN MOTORRIJDERS
Op Zaterdagmiddag 26 Augustus
dus volgende week hoopt Sportver
eniging Oosterend op haar terrein eni
ge behendigheidsritten voor rijwielen en
motoren (in een lichte en zware klasse
gerangschikt) te organiseren. Iedereen
kan hieraan deelnemen men geve zich
daartoe op bij het bestuur van genoemde
portvereniging. Er is voor 80 gulden
an prijzen beschikbaar gesteld: medail
les, bekers, enz. enz.
HOOIBROEI BIJ OOSTEREND.
Maandagochtend werd hooibroei (86
graden) geconstateerd op de boerderij
van de heer D. Kuiper, Molenbuurt. Het
hooi werd naar buiten gereden. Inmid
dels was de brandspuit van Oosterend
gealarmeerd. Zij was poedig ter plaatse
en nam meteen de nodige voorzorgs
maatregelen slangen werden uitge
rold om onmiddellijk te kunnen in
grijpen. Gelukkig heeft het hooi geen
vlam gevat.
„Bezit uw ziel in lijdzaamheid"!
Ik kan rne niet herinneren, dat ik er
gens ooit het werkwoord uitpuilen zo
volledig en in zoveel variaties vervoegd
heb gezien als hier op Texel. De bussen,
de pensions, de hotels puilen uit. Buiken
puilen uit over te nauwe broeksbanden,
dames uit badpakken, broden uit over
laden bakkerskarren; kortom, alles en
iedereen puilt overal uit. (Ook de fan
tasie van de schrijver puilt enigermate
uit. Red.)
Zo was het ook op het postkantoor,
Maandag tijdens de markt in Den Burg.
Deuren en ramen bogen bol naar buiten,
en 't is maar goed, dat het aan het park
grenst. De boeren en buitenlui schijnen
de besognes van een hele week te be
waren voor die ene dag, en ik heb de
ambtenaren (een ambtenaressen) 'n tijd
je op mijn gemak niet staan benijden.
Toch was er ook hier nog een hoogte
punt. Een jonge landedelman gechape
ronneerd door zijn dochterken van, la
ten we zeggen, acht lentes, bereikt ein
delijk het loket. Met een welgemikte
worp zeilt er een zakje geld en een
spaarbankboekje het gastvrije poortje
binnen. „Hier is de spaarpot, schrijf het
cr maar bij". De jonge man maakt het
rakje open en keert het om. Een stroom
van kwartjes (3 soorten), dubbeltjes (3
soorten) stuivers (2 soorten) en centen
(3 soorten). Het publiek leeft op. Alle
apathie is verdwenen
„Hoeveel is het?" waagt de jongeman
te vragen. „Zo om de twintig gulden; der
is net nog een ijssie afgegaan", luidt het
kalme bescheid. Opgewekt begint de be
ambte maar vast de kwartjes er uit te
zoeken. Geen blik verraadt, wat hij
denkt. Voorzichtig waagt hij nog eens:
Had u er tenminste geen rolletjes van
kunnen maken?" Maar met een grijns
egen de omstanders meent de jonge
boer: „Jullie kunnen dat toch best zelf
tellen, en jullie maken een mens gewoon
bang met dat inleveren van die kwart
jes en die stuivertjes".
En gelaten telt de lokettist verder
Het publiek telt mee en gnuift. Eindelijk
zijn de zinkjes, bronsjes en zilvertjes ge
sorteerd. „Drie-en-twintig, drie-en-twin-
tig, klopt dat?" „Dat zal wel, schrijf het
er zo maar bij". Het bedrag wordt inge
schreven, het boekje afgestempeld, nog
enkele manipulaties en tevreden banen
vader en dochter zich een weg door de
wachtende menigte.
„Wie volgt!" klinkt het klam vanaf de
bureaukruk
Hulde, jonge man, hulde! Ik was een
kwartier eerder waarschijnlijk al uit
m'n (wat vellerige, zonnebrand, weet u)
vel gesprongen. W.A.S.
Koger Brandweer en van vele vrijwilli
gers, die met grote voortvarendheid in
de verstikkende lucht het hooi verwij
derden.
Voor de heer Borgman een grote scha
depost daar een belangrijk deel van de
meer dan 30 voer hooi verloren ging.
OPENLUCHTSAMENKOMST.
Te De Koog vindt hedenavond een
Openlucht Samenkomst plaats met me
dewerking van muziek en zang. Ds. Vo
gel uit Geleen (Limburg) en Ds. Janse
uit De Waal zullen het woord voeren.
Gaarne voldoe ik aan het verzoek van
de Texelse Crt. iets ever kwallen te ver-
lellen, en tevens over de onaangename
sensatie, die een aanraking met deze die
ren bij de baders verwekken kan.
Evenals we een generatiewisseling
kennen, in het kort aangeduid als: ei
rups pop vlinder, kennen we bij de
zgn holtedieren een generatiewisseling,
die als volgt verloopt: een bevrucht ei
groeit op de zeebodem uit tot poliep,
van deze poliep snoeren zich kwallen af,
deze kwallen zwemmen vrij rond, schei
den hun geslachtsproducten in het zee
water af, zodat bij ontmoeting van een
mannelijk en vrouwelijk geslachtsproduct
weer een bevrucht ei ontstaat, waaruit
op de zeebodem weer een poliep kan
groeien.
Aan een kwal kunnen we oppervlak
kig onderscheiden: een scherm, waaron
der een aantal meer of minder lange, in
een soort bundel uitgroeiende draden,
ongeveer als bij een paraplu scherm en
steel. Het scherm dient voor het dier om
zich voort te bewegen. Het mechanisme
gaat als volgt: In de holte van het
scherm verzamelt zich een hoeveelheid
zeewater, dat door een plotselinge sa
mentrekking van de spieren nu en dan
uitgestoten wordt, waardoor het dier dan
een stukje vooruitschiet met het scherm
naar voren.
Men kan du mooi zien, wanneer men
eens met een boot een stukje van de
kust afgaat, en in helder water de kwal
len ziet zwemmen.
De dieren voeden zich op een zeer
merkwaardige wijze De draden (steel
van de paraplu) zijn de zgn. „tentakels"
en deze zijn bedekt met zgn. „netelcel
len" Aan zo'n netelcel zit een uitsteek-
seltje, en wanneer nu een eencellig dier
tje, waarvan 't zeewater wemelt, (plank
ton) dit uitsteeksel aanraakt, dan schiet
er uit de netelcel een soort harpoentjes,
die zich in het diertje boren. Door het
vergif, dat zich in het harpoentje be
vindt, wordt het diertje vrijwel direct
verlamd en meestal ook gedood. De kwal
palmt zijn prooi in en consumeert het.
Dit is nu, wat men als bader bemerkt,
wanneer men met een kwal in aanra
king komt. De tentakels zijn overdekt
met netelcellen. Wanneer men met een
lichaamsdeel met de tentakels in aanra
king komt, beroert men daarmee tevens
zeer vele uitsteeksels van netelcellen,
die hierop direct reageren door een re
gen van giftige harpoentjes in de huid
van het slachtoffer te schieten.
Men hoede zich dus voornamelijk voor
de draden die onder aan de kwal han
gen!
De bovenkant van het scherm doet
geen kwaad De reacties van liet mense
lijk organisme op het indringende gif
kan men onderscheiden in locale en al
gemene. De locale verschijnselen zijn het
meest voorkomend, de algemene komen
gelukkig lang niet zo vaak voor. De loca
le verschijnselen zien we op de plaats
waar het gif binnendringt. De algemene
betreffen het hele lichaam. Het ziekte
beeld dat door dit gif bij de mens wordt
teweeggebracht, noemen we netelroos.
Hetzelfde als wat we zien als reactie bij
aanraking van bv. bi andnetels of bij een
insectenbeet. De wijze waarop een mens
reageert is afhankelijk van de persoon
lijke gevoeligheid. Gelukkig merken de
meeste mensen behalve een branderige
en jeukende sensatie gedurende enige
uren op de plaats van aanraking met de
kwal, met veel meer. Anderen, vnl. lij
ders aan asthma of eczemen (allergische
personen dus) kunnen er soms behoor
lijk ziek van worden, met koorts, hoofd
pijn, flauwvallen en onpasselijkheid. Dit
duurt in de regel niet langer dan een
paar dagen.
Wat we er tegen kunnen doen: Aan
raking trachten te vermijden (dus niet
zwemmen als er veel kwallen zijn).
Direct na de aanraking het getroffen
lichaamsdeel inwrijven met ammoniak
of een sterke sodaoplossing, men dient
dat bij zich te hebben. Is het gif reeds
ingewerkt, dan kan men ter verlichting
de huid insmeren met alcohol: eau de
cologne of brandewijn.
Treden er blaren of wonden op, of bij
sterke algemene verschijnselen, dan
raadplege men een arts. Dit zal echter
slechts zelden nodig zijn.
H. A. ELI AS.
GESLAAGD.
j. R. Bruin, Oudeschild, behaalde
diploma coupeuse (met lof). Zij was
linge van de mode-vakschool „Mova"
Den Helder systeem Ida de Leeuw
Wan Rees.
VERTROKKEN.
De baggermolen, welke de haven, de
havenmond en de geul voor de haven
heeft uitgebaggerd., is Maandag weer
vertrokken.
„Brand! Brand!" ging de alarmerende
roep over het kampeerterrein van de
heer D. v.d. Werf, waar vele jongens,
meisjes en gezinnen hun tenten hebben
opgeslagen. Het woord „brand" had alle
kampeerders ogenblikkelijk uit de tent
gelokt. „Een tent in de fik?" vroeg een
knaapje. Nee, de rode haan had groter
prooi besprongen: een grote klamp hooi
15 vrachten, meer dan 20,000 kg.
stond in brand. Hooibroei? Beslist niet.
Hadden kinderen hier met lucifers ge
speeld? Mogelijk.
Van alle kanten renden de kampeer
ders naar de plaats des onheils. Van
alle kanten werden emmers aangevoerd
en in minder dan geen tijd waren alle
beschikbare terreinpompen in actie. Een
hoge functionnaris uit de padvinderswe
reld was met enige andere vrijwilligers
bovenop een aangrenzende klamp ge
klommen en inmiddels werden de em
mers water naar het bedreigde punt ge
transporteerd. Anton Smit had inmid
dels de brandweer telefonisch op de
hoogte gebracht. De bekende rode wa
gen arriveerde in zeer korte tijd. De
brandweer van Den Burg, op de voet ge
volgd door de brandweer van De Koog.
„Waar is water?"
„Misschien in de sloot bij Vredelust"!
De brandweerauto schoot met vaart 't
graanland van genoemde boerderij op,
de spuit werd met vereende krachten
naar een slootje getrokken, maar waar
nemend commandant P. Spigt moest tot
zijn spijt constateren, dat de hoeveel
heid water welke de sloot ontfutseld zou
kunnen worden, nauwelijks genoeg was
voor een dorstig peerd
„Water!"
De commandant van de Koger brand
spuit, de heer P. Eelman, kwam het land
op hollen. „Hebben jullie water?"
„Nee, hier is practisch niks, 't is niet
de moeite om de slangen er voor nat te
maken!" „Wel, dan raar Bakker" („Cali-
fornië"). En ja hoor, daar was een be
hoorlijke vijver. Jan Witte Pzn., mo
tordrijver, kon daar de zuigpomp zijn
gang laten gaan. Een zee van water.
„Vraag ers effies of ze soms meer
druk moeten hebben?" verzocht Jan-in-
overmoed.
„Ja, meer druk!" was de wens en zo
werd het vuur met twee stralen bestre
den.
Hevige rookontwikkeling, maar de
mannen met de vorken en de graven
trokken zich van die rook mets aan. De
rode haan moest worden uitgeschakeld.
Zo'n hooibrand is een vervelende
brand. Het vuur kruipt in een wip door
het zeer brandbare materiaal. En zo was
men genoodzaakt, de halve klamp te
slechten. Telkens weer lekten de vlam
men naar alle kanten uit. De vele kleine
vuurhaardjes werden omlaag gesmeten,
waar de spuit ze mores leerde.
Veel sensatie leverde deze strijd ove
rigens met meer op en het aantal toe
schouwers slonk dan ook zienderogen
Toch duurde net nog tot plm. 9 uur eer
de brandspuit kon inrukken.
„Hotel Californië" heeft de dorstig en
hongerig geworden brandweerlieden gul
onthaald. Hulde!
Naar we vernemen was deze klamp
hooi (nog) niet verzekerd! Een grote
schadepost dus!
WEEKBERICHT DER P.T.V. TEXEL.
Voor de 61,897 stuks aangevoerde eie
ren in de week van 7-12 Aug. wordt
aan de pluimveehouders uitbetaald f 2,40
per kg.
OPENSTELLINGfcUREN DER PTT-
KANTOREN OP TEXEL. VOOR HET
PUBLIEK.
Den Burg: Ma. t.m. Vrijd.: 8,30-12,30 en
14-19 voor post, telegraaf en telefoon.
Zaterdags: 8,30-13 uur v. post, tele
graaf en telefoon. Zaterd.: 14-19 al
leen v. telegraaf en telefoon.
De Cocksdorp: Ma. t.m. Vrijd.: 9-12, 14-
15 en 18-19 v. post en telegraaf. Za
terd.: 9-13 v. post en telegraaf; 14-15
en 18-19 v. telegraaf. Telefoon Ma.
t.m. Zaterdag: 8-20 uur.
Oosterend: Ma. t.m. Vrijd.: 9-12, 14-15
en 18-19 v. post, telegraaf en telefoon.
Zaterd.: 9-13 v. post, telegraaf en tele
foon. 14-15 en 18-19 v. telegraaf en te
lefoon.
Oudeschild: Ma. t.m. Vrijd.: 9-12, 14-15
en 18-19 v. pos:, telegraaf en telefoon.
Zaterd.: 9-13 v. post, telegraaf en tele
foon. 14-13 en 18-19 v. telegr. en telef.
Eierland: Ma t.m. Vrijd.: 15-16 v. post
zaken. Zaterd 9-10 v. postzaken. Ma.
t.m. Za. 8-20 v. telegraaf en telefoon.
Den Hoorn: Ma. t.m. Vrijd." 8-9, 14-15 en
18-18,30 v. postzaken. Za. 8-10,30 voor
postzaken. Ma. t.m. Za 8-19 v. tele
graaf en telefoon.
De Koog: Ma. t.m. Vrijd.: 9-11, 13,30-15
en 19-20 v. postzaken. Za. 9-13 v.
postzaken. Ma. t.m. Za. 8-21 v. tele
graaf en telefoon.
De Waal: Ma. t.m. Vrijd.: 9-10 en 14-15
v. postzaken. Za. 9-11 v. postzaken.
Ma. t.m Za. 8,30-12,30, 14-16 en 17-19
voor telegraaf en telefoon.
Op Zondag:
Op Zondagen zijn de kantoren Den
Burg, De Cocksdorp, Oosterend, Oude
schild en De Koog van 8-9 geopend voor
telegraaf en telefoon. (Voor de Post
dienst zijn de kantoren gesloten).
De kantoren te Eierland, Den Hoorn
en De Koog zijn des Zondags voor alle
diensten gesloten.
TERWIJL onze vriend de zeer ac
curaat werkende boekhouder van de fir
ma N.N. te B. als vacantieganger lang
uit op het Texelse strand bij paal 12 lag
te luieren, volkomen zorgeloos en cijfer-
loos, konden de bekende veehandelaar X
en de bekende schapenfokker Y het op
datzelfde moment maar niet eens wor
den over de prijs van een klein hokje
vers aangevoerde (fok)schapen. Er werd
geklapt dat het daverde en de toeristen
ook al vroeg present, want het moest
nog half regen worden de toeristen
stonden er gretig spiedend bij. De fok
ker-eigenaar trachtte de adspirant-koop-
man door een rake „kwinkslag" te im
poneren, maar er trad een adempauze
in. De schapen bleven nog even in de
oude, vertrouwde handen van hun baas.
Inmiddels waren op ons marktpleintje
allerlei tentjes gereed gekomen en men
kon er weer van alles kopen, de winkel
van Sinkel was er niks bij. Van paling
tot wijnzoete pruimen, van spiegeltjes
ventje leidt. U begrijpt, dat ook wij de
lust in ons voelen rondkruipen om hele
maal tot de Waddenzee door te stoten,
maar dat zou op een drukke Maandag
(de krant moet weer vol!) uit strategisch
oogpunt een verkeerde tactiek geworden
zijn. Toch trokken wij een paar kilome
ter (met de mooie wolken) zuidwaarts.
De Jeugherberg genoot nog steeds van
het kostelijk panorama. Vooral nu de
zon het landschap zodanig kleurde, dat
wij een schilder hadden willen zijn. Hoe
wel wij 't surrogaterige ervan best aan
voelden, haalden wij toch onze camera
voor de dag en stonden juist op 't punt
een vlijtige zichter te vereeuwigen, toen
een andere dan reeds eerder gesigna
leerde wolk een lange en brede schaduw
op dit, door ons gekozen beeld wierp.
Wij wachtten, maar de zichter liep weg
omdat ergens in de verte twaalf slagen
uit een oude toren vielen, zoals dat wel
eens gezegd wordt. De man was dorstig
van het warme en zware werk: hoeken
Hei Postkantoor in de Parkstraatdat op 6 April '45
weggebombardeerd werd.
tot zonnebrillen. Al drukker werd het
daar op die zon overgoten Maandag.
Niet te warm. Het was er beslist éven
druk als op het spitsuur in de Kalver-
straat (nee, geen Nieuwe Dijk-sfeer, ge
achte jongeheer v.d. K. te B.!) Het was
er zoals wij het daar wensen te zoeken
op de marktdag. Vertier en leven. Op de
Vismarkt stonden drie auto's, ondanks
het grote bord, dat de aandacht op het
parkeerverbod vestigde. Een veewagen
stopte voor het Wsaggebouwtje, waar
heel vroeger zink-blanke kabeljauw
werd verkocht, maar waar thans de
krulstaarten gewogen worden. Sub-
marktmeester P. Zijm taxeerde de vette
varkens in één oogopslag, terwijl Koop
man Jr. ze loste, zachtjesaan, want de
slager houdt niet van hijgende varkens,
zoals ge wel zult welen. Was zo'n spek-
buik op het weegapparaat beland dan
stelde Zijm eventjes bij en klaar was-ie.
Dat ging daar aaa de lopende band.
Mooie varkens! De badgasten vonden ze
zelf lief.
Maar wij Texelaars hebben al
zoveel varkens en schapen en kalveren
gezien. En daarom slapten wij op onze
(hulpmotorloze) fiets om de omtrek eens
te verkennen.
ALLEREERST constateerden wij in
de naaste omgeving dus dat de N.H.
kerk a.s. herfst denkelijk nog wel niet in
gebruik kan worden genomen. Er stond
nog steigerwerk aan de zuidelijke muur,
die dat moet gezegd voor een groot
deel reeds kant en klaar is. Mooi werk.
Het monumentale geveltje, dat jaren
lang door de twintigste eeuwse muren
van de Boerenleenbank was geschraagd,
bleek geheel te zijn weggebroken. Aan
de ingang van de Parkstraat stond een
heer een badgast een nieuwe zon
nebril te zoeken, maar doordat de zon
even door 'n grote wolk was weggebor
gen, duurde dat even. En wij hadden er
tenslotte geen belang bij te weten of die
heer deze bril zou nemen of nog weer 'n
andere op zijn mooi gelijnde neus zou
plaatsen. Weshalve wij de Parkstraat in
sloegen.
Twee hulpmotorberijdsters passeer
den ons met grote charme, maar omdat
wij de blik helemaal naar links wend
den om te zien of ze al met de bouw van
het postkantoor waren begonnen, ont
ging ons een deel van deze show. Nee,
er was nog geen spoor te ontdekken van
ons nieuwe postkantoor, vreemd overi
gens, want geruime tijd geleden werd
dat prachtige plantsoen grotendeels ver
woest, door dezelfde gemeentetuinieren,
die kort daarvoor de donkerrode rozen
met zoveel zorg rondom het groene ga
zon hadden aangebracht en vertroeteld.
Een kink in de kabel bij de bouwplan
nen? Nieuwedieo? Korea?
Was het bepaald druk op ons markt
plein, elders in ons dorp dwaalden ook
heel wat mensen! Vooral badgasten, die
de kleine straatjes zo geerne in ogen
schouw nemen. Wat boften ze met het
weer! Jammer, dat daar bij 't Groentje
zoveel toeristen de aftocht moesten bla
zen! Zij wachtten er op de bussen, die
hen naar de boot van elf uur vijfenveer
tig zouden brengen. Node namen zij af
scheid en wij heben hen nagewuifd, in
tuïtief, met alle andere Texelaars ho
pend dat ook deze toeristen ons Gouden
Boltje volgend jaar wederom zouden uit
verkiezen!
OP DAT SCHILDEREIND fietsten wij
een weggetje in, waarlangs men de sin
gel rondom Den Burg bereikt, bij plan
zuid was het. Daar verrees uit het don
kergroen de nieuwe, bijna voltooide o.l.
school Die staat daar prachtig en wij
feliciteren de jongelui, die thans nog in
de donkere Nieuwstraat moeten blokken,
dat zij eerstdaags in aan de eisen des
tijds voldoende lokalen kunnen leren.
Hoeveel prettiger zal dat leren!
Men verlaat Den Burg en komt op de
weg, die naar ons schilderachtige ha-
zichten op een land, dat dadelijk daar
op door een moderne zelfbinder ver
overd zou worden. Natuurlijk kwam de
zon weer stralend door toen de zichter
verdwenen was, maar wij hielden de
toorn verre, vonden een prachtige bocht
in een klein weggetje, dat een geel be
straat paardenpaadje precies in tweeën
had verdeeld. Op de achtergrond een
oude Texelse stolp. Stond daar niet die
zelfde appelboom dachten wij
waarvan wij zoveel vruchten gapten toen
wij de jeugd nog hartstochtelijk vier
den?
GE VOERT uw gedachten terug naar
een ver verleden, toen iedere dag nieu
we verrassingen, nieuwe wonderen ook,
bracht. Ge voert uw gedachten terug
naar het verleden,als ge daar aan de
Plantsoen, waar eerst het getroffen
Postkantoor stond. Dit plantsoen is
weer gedeeltelijk opgeruimd.
Schilderweg dat grote gebouw van de
Zuivelfabriek ziet staan, dat nieuw aan
gebouwde gedeelte, hoogop rijzend naast
het oorspronkelijke pand. Het nieuwe
is tweemaal hoger, de oude schoorsteen
gaat er schuil achter! Oud en nieuw,
maar de kaas is nog van dezelfde kwa
liteit als vroeger, nog even begeerd. Ah,
de fabriek groeit en bloeit: de eerste
kaasmaker Groendijk vertelt ons ter
loops terwijl een vrachtwagen voor
de export vordt geladen dat de
„Eendracht" dagelijks 1300 tot 1400
Edammertjes maakt! Zonder die een
dracht, nu bleek het wel heel duidelijk,
zou men nooit zo'n machtige hoeveelheid
kaas hebben kunnen maken.
NIEUWE FOTO'S JEUGDRUBRIEK.
Dinsdagmiddag (22 Augustus) om drie
uur gaan wij weer nieuwe foto's maken.
Willen zij, die in September of October
jarig zijn ons een briefje sturen, waarin
jullie geboortedatum wordt vermeld,
jullie liefhebberijen, jullie adres, in
welke klas jullie zitten, enz. enz.? De
briefjes moeten Donderdagavond, dus
morgenavond, in ons bezit zijn.
AARDAPPELSELECTEURS.
Geslaagd voor het practisch examen
diploma aardappelselecteur 1950:
A. Boon, Torenweg C 87, De Cocks
dorp; A. Bakker Gzn., De Cocksdorp 22;
A. P. Zeegers, Eierland E 119b; P. Jan
sen, Eierland E 119.
Alle deelnemende Texelaars slaagden.
In totaal namen 51 personen aan het
examen deel. Hiervan slaagden 31 per
sonen.
ERNSTIGE VAL.
Het echtpaar D. van Oudeschild, met
vacantie in Assen, zag deze trip de eer
ste dag al zeer onfortuinlijk beëindigd.
De echtgenote van de heer D. viel nl.
van de trap en kwam zo ongelukkig te
vallen, dat opname in het ziekenhuis
noodzakelijk was. Ze liep een zware
hoofdwonde op, maar de toestand van
de patiënte is thans vrij goed.
