l
Brandweer rukte uit voor hooibroei
Maar diep water scheidt het
van de vaste
eiland
wa
Op Griend werd eens voortreffelijke
schapenkaas gemaakt
Temperatuur op „Rozenburg" 104 graden
Volksfeesten met
Vuurwerk
Texel ligt vlak bij Den Helder
Drukke oogstwerkzaam-
heden bemoeilijkten
voorbereiding concert
Thans uitsluitend door vogels bewoond
Zaterdag is de brandweer twee-"
maal uitgerukt: er was hooibroei op de
hoeve „Rozenburg", gelegen aan de Wes-
terweg nabij Den Burg en op de boerde
rij ,,De Hoogte", gelegen nabij de Hoge
Berg.
Des morgens was het niet pluis op
hoeve „De Hoogte",, eigendom van de
heer A. J. Eelman, pachter de heer Jb.
Kikkert. Het hooi stond op het punt in
vlammen op te gaan, zeker had het een
temperatuur van 100 graden of meer
bereikt. Onverwijld werd de brandweer
naar het bedreigde punt geroepen. Men
beschikte over ruim voldoende water uit
een kolk, welke vlak bij de boerderij
ligt. De brandweer spoot regelmatig wa
ter in het hooivak, terwijl het hooi naar
buiten gereden werd. Zo kon een ernsti
ge boerderijbrand worden voorkomen.
Op „Rozenburg", eigenaar de heer C.
Kuip, werd een temperatuur gemeten
van 104 graden. De brandweer werd
direct gealarmeerd en toen zij ter
plaatse was en gereed om water te ge
ven er was voldoende water in een op
200 meter afstand gelegen tocht werd
begonnen met het naar buiten rijden van
het hooi. Het bleek voor driekwart te
zijn verbrand. Er werd voor plm. 20,000
kg. hooi uitgereden, toen was men tot de
tilbalk gekomen. Het hooi, dat tot de til-
balk reikte, bleek echter nog in goede
staat en hoefde dus niet te worden uit
gereden. De brandweer hoefde geen wa
ter te geven.
Geef ons brood en spelen, zeiden de
oude Romeinen tot de keizer en deze,
het belang inziende van zijn volk, gaf
hun die. De bevolking van Texel heeft
evenzo geroepen, niet om brood, maar
wel om spelen. De hoogtijdagen van het
Nederlandse volk, verjaardagen van de
leden van het Koninklijk Huis, bevrij-
dings- en kroningsdagen, behoren fees
telijk gevierd te worden, met vlaggen en
muziek, met spel en dans. Deze dagen
binden ons aan elkaar, de saamhorig
heid wordt versterkt, een goede geest
houdt ons bijeen. De a.s. volksfeesten
zullen hiertoe volledig bijdragen. Een
opwekkend woord om aan deze volks
feesten met hart en ziel deel te nemen
mag dan ook niet ontbreken. Voor gro
ten en kleinen is er elck wat wils. De
vereniging voor volksfeesten en Texelse
folklore verzoekt dan ook ieder, op deze
dagen zijn beste beentje voor te zetten
en dit feest te maken tot een gebeurte
nis, die er zijn mag. Een grootse lam
pionoptocht voor kinderen des avonds 5
September zal voor hen een onvergete
lijke gebeurtenis woiden. Laat alle kin
deren hun best doen die avond zo mooi
mogelijk voor de dag te komen. Een op
wekkend woord tot de winkeliers, in
welke branche ook, om mee te doen met
de etalagewedstrijd, is hier zeker op zijn
plaats. Een verzoek tot de heren werk
gevers hun personeel op de kroningsdag,
6 September, vrij te geven, opdat deze
zich op het feestterrein kunnen verma
ken, is zeker met oveibodig Een groots
vuurwerk hoopt de avond van de 7e
September te besluiten.
Het volledig programma zal na de" de
finitieve vaststelling hiervan, zo spoe
dig mogelijk worden bekend gemaakt.
Texelaars, helpt mee, werkt mee, maar
vooral viert op deze dagen een blij en
vrolijk feest.
„VISBUURT" NAAR TEXEL.
Wel 200 kinderen hebben deelgeno
men aan de trip, welke de Helderse
Speeltuinvereniging „Visbuurt" giste
ren naar Texel heeft georganiseerd. De
kosten bedroegen f 1,50, waarbij boot,
autobus en enkele consumpties waren in
begrepen. „Blj slecht weer zal de tocht
worden uitgesteld", zo werd vorige week
aangekondigd, welnu ,het was gisteren
uitstekend weer, echt zomerweer, dat
Zaterdag begon en waarvan wij nog lang
hopen te profiteren, want de meeste da
gen, die Juli en Augustus ons hebben ge
geven, was het weer totaal van de kook.
PARKCONCERT.
Zaterdag hopen de muziekvereniging
„Excelsior" uit Oosterend en de R.K.
Gemengde Zangvereniging „Con Amore"
te Den Burg, een concert te geven in het
Park.
HERWONNEN LEVENSKRACHT.
De opbrengst van de collecte voor
Herwonnen Levenskracht over Texel
bedroeg f 266,50.
De prijzen van onze loterij zijn geval
len op lotnummers 15201, zwaar verz.
schenkkurk met dop; 15233 Delfts
blauw asbakje met verz. rand, 15282 le
deren damesportemonnaie.
KERKNIEUWS.
Z.H. Exc. de Bisschop van Haarlem
heeft kapelaan M. P. de Groot, Den Burg
benoemd tot kapelaan te Spierdijk. De
neomist W. E. M. van de Kooij werd be
noemd te Den Burg.
22 September 1947 begon kapelaan De
Groot zijn arbeid op Texel. Donderdag
avond (morgenavond) kan men van 89
uur aan de Pastorie afscheid nemen.
„NAJAARSSTORMEN".
Toneelgroep „Het Masker" hoopt
morgenavond in „De Oranjeboom" een
opvoering te geven van het toneelspel
„Najaarsstormen".
„BRAND!"
Maandagavond hebben de brandspui
ten van Den Burg en De Koog een ge
zamenlijke oefening gehouden. „Brand
in het Badhotel!" Beide spuiten rukten
vlug uit. Den Burg was na 13 minuten
gereed om water te geven. De Koog was
reeds present. De spuit van Den Burg
was opgesteld aan de Brink, die van De
Koog bij een regenput, gelegen op het
terrein van Kikkert's rijwielstalling
De oefening slaagde naar wens.
ESPERANTO IN EEN GEMEENTELIJK
BUREAU.
In het stadhuis van Berlijn-Neukoln is
een Esperanto-bureau officieel geopend.
Aan onderwijzers zowel als aan kinde
ren wordt hier voorlichting verstrekt in
alle zaken betreffende Esperanto. Er wor
den inlichtingen gegeven over onder-
wijs-methoden, het leiden van cursus
sen, buitenlandse correspondentie enz.
Onze VW heeft boekjes laten ver
schijnen, waarin kleine tochten over
Texel worden beschreven. Handige gids
jes dus. De badgasten zullen ze onge
twijfeld gaarne ter hand nemen! Wij
Texelaars kennen Texel door en door
en toch hebben wij zo de indruk, dat de
eilandbewoners zelf niet zo dikwijls op
de fiets stappen om een leuk tochtje te
maken. Toen wij Zondagmiddag door 't
zuidelijke deel van Texel gingen, ont
moetten wij zeer sporadisch een Texe
laar.
Van De Koog fietsten wij langs de Mi
nister Ruysweg door De Dennen. Het
was verrukkelijk weer na de vele re
gens. Waar de zon op een dicht gebla
derte stuitte was de bosweg dikwijls zeer
modderig en een overkantse chauffeur,
totaal onbekend met de moeilijkheden,
welke zo'n beschaduwd weggetje kan
opleveren, slaagde er eerst na assisten
tie van andere toeristen in om „los" te
komen.Van de Dennen naar Den
Hoorn is een klein stukje. Men kan daar,
het fietspad verlatend, rechtsaf naar
Loodsmansduin, waarop 'n bunker werd
gebouwd. Via een stevige trap komt men
bovenop dat uit de oorlog daterend bouw
sel, dat een langere levensduur bescho
ren bïijkt dan de bunkers, die dichtbij
zee werden geplaatst
Men kan ook door het dorp Den Hoorn
en dan via het „Achterom" de weg be
reiken, welke naar „Amphibieoef en-
kamp" De Mok gaat Men passeert klei
ne dumtjes, waarvoor de polders De
Kuil en het Hoornder Nieuwland liggen.
Achter die' polders hoger duin, dat de
Mokbaai omsluit. De duinen ten zuiden
van deze baai zijn zeer zwaar begroeid
Broedplaats „De Petten" met op de
achtergrond Den Hoorn.
met de bijna ondoordringbare duin
doorns, waaraan thans oranjekleurige
bessen prijken. Men ontmoet hier een
marinier, een Amsterdammer. „Het be
valt me hier best", zegt hij. „Ik wil mijn
dienst hier wel beëindigen. Ik maak me
wijs badgast te zijn!" Hij wijst u een
pad, waarlangs ge het strand kunt be
reiken. „De Hors waar ge niet zijn
moet als daar rode vlaggen wapperen,
want dan wordt er geschoten. Maar is
daar alles safe, neem dan de moeite
eens de uitgestrekte Hors te betreden.
Wandelt ge tot het zuidelijkste punt van
die zandplaat, dan komt ge heel dicht
bij Den Helder. Toch is het nog een km.
of drie-en-een-half breed, zodat ge een
bekwaam zwemmer(ster) moet zijn om
het water (Het Marsdiep) zwemmend te
kunnen oversteken! Waden kunt ge er in
ieder geval niet, want in het Marsdiep
staat tot 40 meter water.
Nee, wij gingen ditmaal niet naar het
Park te Den Burg met hooggespannen
verwachtingen ten aanzien van de mu
ziek, welke fanfarecorps D.E.K. van Den
Hoorn daar hoopte te geven. Immers ons
eiland staat nu niet alleen in 't teken van
't toeristenverkeer, maar ook in 't teken
van de oogst! En verscheidene leden van
genoemd muziekcorps werken in de
landbouw. Wij kunnen ons dan ook heel
goed voorstellen, dat de repetities des
avonds zeer matig bezocht worden dat
men liever een duik in het zilte nat
neemt dan in een oefenlokaal te gaan
blazen, als men een zware werkdag ach
ter de rug heeft! Men kan geen twee he
ren dienende Muze moest het ont
gelden en kreeg Zaterdagavond van D.
E.K. niet de plaats waar zij recht op
heeft. Er werd door bovengenoemde
omstandigheden minder goed geconcer^
teerd dan wij van D.E.K. gewend zijn.
Vooral de vertolking van „Versmade
Liefde" bleek slecht voorbereid. Dat de
Hoornders ondanks de drukke oogst-
werkzaamheden toch aan een concert
wilden medewerken getuigt van hun be
langstelling voor onze VVV, die ook D.
E.K. had uitgenodigd.
„De Stem" gaf zuivere zang, ja de
stemming was in alle nummers goed.
Maar men zong nier vurig genoeg, een
tekort, waarop onlangs in een critisch
verslag al eens gewezen werd. Daardoor
werden bv. De Rode Roepen en Eens
lang niet zo goed voorgedragen. Als „De
Stem" eens wat vuriger van wal steekt,
zal zij ongetwijfeld meer succes oogsten.
In de wijdheid var de Waddenzee rijst een kaap omhoog, een donker sil
houet in het grijze vlak van banken, ten Oosten van het vaarwater van
Harlingen naar Terschelling. Dat is een van onze zorgvuldig bewaakte broed-
terreinen ,het laatste restant van een eiland, dat in de Middeleeuwen een
kleine, versterkte stad droeg en dat daarna, ondanks de verwoestingen die
de zee aanrichtte, nor lang de faam van zijn schapenkaas hooghield: Griend
Dertig jaar geleden vermeldde de kaart
op het wad tussen de Friese kust en
Terschelling nog drie kapen. Maar de
afsluiting van de Zuiderzee heeft het lot
van Griend verhaast. In 1916 werd het
eiland eigendom van de Vereniging tot
Behoud van Natuurmonumenten; op de
laatste jaarvergadering, in Maart van
dit jaar te Amsterdam gehouden, moest
de secretaris, de heer J. Drijver, mede
delen, dat het einde van Griend in zicht
was en dat de Rijkswaterstaat niet voor
nemens was kostbare beschermingswer-
ken te ondernemen om de laatste restan
ten van het eiland te redden.
Griend is verboden gebied; gedurende
het broedseizoen, van half April tot eind
Juli waken twee vogelwachters, inwo
ners van Terschelling, over net eiland,
dat dan bevolkt is door duizenden paren
sterns, grote sterns, kleine sterns en
Noorse sterntjes. Het was de vestiging
van de grote stern in 1915 op Griend
de vogels hadden in 1914 Rottum als
broedterrein verlaten die aapleiding
gaf tot aankoop van alle rechten op het
grasgewas van het eiland door Natuur
monumenten. In een artikel in het Han
delsblad van 1 December 1916 schreef
de heer Drijver dan ook terecht: Door
de vestiging van de grote stern is het
eiland tot Natuurmonument verheven.
Griend is thans de grootste broedplaats
van de grote stern in West-Europa
Schandelijk.
In 1912 kwamen er voor het eerst
twee vaste bewakers op Griend. Geheel
nieuw was de bewaking niet. Er werd
in de jaren negentig zo schandelijk huis
gehouden onder de vogels op het onbe
woonde eiland, dat rijksveldwachter de
Haan van Terschelling in 1900 op eigen
initiatief af en toe naar het eiland voer.
Later werd deze bewaking uitgebreid.
Nog altijd zorgt de politie te Terschel
ling voor het toezicht op Griend en
thans is het opperwachtmeester J. Oving
die van tijd tot tijd gaat kijken hoe het
daar gaat in de eenzaamheid van het
wad. Op een van de schaarse warme da
gen van deze zomer en terwille van
het broedsel van de sterntjes was het ge
boden een warme dag te kiezen heb
ben wij hem vergezeld
Griend is niet naast de deur. De ban
ken nopen tot lang omvaren; bovendien
gingen we voor deze gelegenheid bij wij
ze van spreken de achterdeur in. Op de
Oude Jetting lagen zeehonden als don
kere stippen zich te zonnen, boven het
ondiepe water grenzend aan de Grien-
derwaard visten zwart gekuifde stern
tjes.
De debarcatie, op 20 minuten afstand
van Griend, moesten wij al pootje ba
dend tot stand brengen, maar al spoedig
wandelden we op het drooggevallen wad
dat de zeepier, de arenicola manna, ge
sierd had met de ontelbare heuveltjes
van modderslangetjes, die haar buikhol
te zijn gepasseerd nadat zij ze heeft ver
orberd op zoek naar organisch voedsel.
Boven het eiland was het één car-
roussel van zilveren vleugels in het hel
le zonlicht, een wielende wiekende me
nigte van honderden sterns, die hun
hoge kreten uitstootten. De vogelwach
ter had ons aan zien komen. Hij stond
op de strandwal, die aan de Noordwest-
zijde loopt, de bolle zijde van het ei
land dat de vorm heeft van de maan in
het laatste kwartier Hij draaide een
shagje en ging ons voor. Het was op
letten. Overal lagen eitjes. Met een
twijgje wees hij ze ons aan, de spaarza
me begroeiing even op zij duwend. „Dat
is de grote stern". Twee blanke, vrij gro
te eieren, donker gevlekt op een vloer
tje van schelpen. Zo broeden ze bij dui
zenden.
Slachtoffers.
De vogelwachter nam een sternjong
op, een grappig-wollig grijs wezentje, 5
dagen oud, constateerde hij. Het diertje
had al het zwarte puntje aan de snavel,
dat de kleine stern kenmerkt. Op de
schelpen "en op het zand lagen heel wat
dode sternkuikentjes allen slachtof
fers van het gure weer, dat aan ons be
zoek vooraf ging. De kleme stern brengt
gewoonlijk per seizoen niet meer dan
één jong groot. Veel verontrusting door
bezoek kan dan ook kwade gevolgen
hebben voor de broedplaats.
In het water lagen de laatste resten
van een permanent gebouwtje op
Griend: brokstukken muur, een beton
plaat die als vloer van het schuurtje
diende. Oud zijn deze resten zeker niet.
Het is zeer de vraag of deze bakstenen
die bezoekers zo nu en dan op Griend
hebben aangetroffen iets van doen had
den met het havenstadje, binnen welks
muren eens de bewoners van Griend
woonden. Het eiland viel toen onder de
abdij Mariëngaard, de Norbertijnen had
den er een buitenschool en in Sibrandus
Leo's abtenlevens van de Friese kloos
ters Mariëngaard en Lidlum wordt ver
haald, van abt Jaricus, die in het begin
van de 13e eeuw op Griend „pastor ec
clesiae" was. Van Gryn spreekt het
handschrift als van een „oppidulum ad
ostia Flevi fluminis", stadje aan de
mond van de rivier Flevo.
Wél van oude datum is stellig de
scherf van het baardmannetjeskruikje,
dat de vogelwachter onlangs vond.
Schapenkaas.
Op de kleigrond van Griend hebben
de schapen eeuwen gegraasd. In de
16e eeuw leverde het eiland nog de
schapenkaas. Bij een publieke verkoop
in 1817 te Terschelling gehouden kwam,
de verkoop van 't grasgewas op Griend
aan bod. Voor een luttel bedrag ging dit
-over aan particulieren. Bij onderhand
se verkoop in 1873 werd het honderd
voudige van dit bedrag bedongen. Het
beweiden werd echter gevaarlijk, in
1825 waren reeds alle konijnen door een
stormvloed verdronken, in 1877 dreef
bij een hoge vloed de hele kudde scha
pen weg. De herder en zijn zoon tracht
ten het leven te redden door in een kaap
te vluchten, doch de palen braken door
het geweld van de golven af en vader en
zoon kwamen jammerlijk om het leven
Onveilig.
Griend is onveilig geworden.Een
geul loopt reeds dwars over het eiland,
waarvan de grootste lengte niet meer is
dan 600 meter, de grootste breedte 400
meter. Op het strand ziet men de klei
laag als een donkere, brokkelige rand,
waaraan de vloed zo nu en dan knab
belt. Het huisje van de vogelwachters
er zijn er gewoonlijk twee, maar de
kameraad van Sijbrand Stobbe is juist
op de dag van ons bezoek naar Ter
schelling gegaan is in de kaap ge
bouwd, manshoog van de grond. Een be
scheiden woning, vier stoelen, een tafel
met kranten bedekt, waarop Sijbrand
Stobbe voor ons een grote mok met thee
neerzette.
Het is een mannenhuishoudinkje, dat
de twee vogelwachters in hun huisje
voeren. Maar er hangt een keurig spie
geltje om toilet te maken, op het petro
leumstel bakt men zijn brood (soms is
er in geen drie weken contact mogelijk
met de vaste wal) en onder de hut, waar
het altijd winderig is, bewaart men alles
wat aan bederf onderhevig is. We heb
ben dat „snokker uitvonden", meende
Sijbrand Stobbe. Alles moet aangevoerd
worden, ook het drinkwater. Mocht er
iets gebeuren, dan hijst Stobbe de vlag
een zwager, die lichtwachter is op de
Brandaris, zal het dan wel zien.
Vroeger had men een heel stel seinen
uitgedacht. De code siert nog de wand
van de hut. Een mand en een kegel be
tekent: „Zendt dokter, door bliksem ge
troffen". Maar al kan het ook over het
wad geducht onweren over het alge
meen is het leven op Griend nogal rus
tig. Geen buur heeft ooit zijn klachten
geuit! Het is er, passend op zulk een vo
geleiland, vroeg uit de veren. Tegen vie
ren springt men al uit zijn kooi en
maakt zijn ochtendwandeling. Er is tijd
over om een botje te vangen en te ro
ken en de bergeenden t$ observeren, die
zeven in getal, in kunstmatige holen
broeden.
Op Griend, waar heel de lieve dag het
tie-tie-tie-ta van de sterntjes klinkt, zijn
honden taboe en zo hebben de vogel
wachters ook een gevleugelde huis
vriend: een postduif, die aan kwam
vliegen en hen niet meer wil verlaten
voor de onvredige wereld buiten Griend.
S.V.O.-Nieuws.
Na een lange rusttijd speelde ons 2e
elftal een wedstrijd tegen SVC 2. In een
aardige ontmoeting, waaraan een me
daille verbonden was, wist SVO 2 met 5-
1 te winnen. Vlak na het begin is het
SVC dat meteen ten aanval trekt en
spoedig weet het de leiding te nemen.
Maar SVO wordt steeds sterker, waar
door het de achterstand nog voor de rust
in een 3-1 voorsprong weet om te zetten.
Na de thee is SVO ook sterker en de 1.-
buiten weet het doel nog tweemaal te
vinden, zodat het einde komt met een
verdiende 5-1 overwinning voor SVO.
Zaterdagmiddag om half drie hebben
wij op ons terrein een festijn voor moto
ren (zie adv.) 's Avonds wordt ook een
behendigheidsrit voor wielrijders uitge
schreven. Er zijn verschillende fraaie
bekers en medailles beschikbaar gesteld.
Handbal S.V. De Koog.
Opstelling De KoogGDS, Donder
dagavond half 8:
L. v. Koningsveld
Jany Eelman Janny Sandee
Hanna v.d. Star, Sara Pranger, Babs
Micheis
Kinie Otte Joie v. Heerw. Rita Burlage
Bartje Bügel Ali Brouwer
Reserve: Maartje Daalder, Katrien
Eelman.
PLAN VOOR TUBERCULOSE
BESTRIJDING ONDER HET RUNDVEE
moet tot stand komen.
Minister Mnnsholt doet een beroep op
Stichting voor de Landbouw.
De regering is slechts bereid haar bij
drage te verlenen aan het plan om bin
nen vijf jaar tijds de tuberculose onder
de rundveestapel uit te roeien, wanneer
de grootst mogelijke zekerheid bestaat,
dat, ondanks verrassingen, die zeker
niet zullen uitblijven, de financiering
daarvan tot het einde toe gezond is te
noemen, aldus Minister Mansholt in een
brief aan de Stichting voor de Land
bouw naar aanleiding van de onzeker
heid, welke in den lande ten aanzien van
de uitvoering van net plan bestaat.
Het is voorshands onverantwoord, het
totaal der beschikbaar komende geld
middelen op grond van uitzonderingsre
gelingen nu reeds te verminderen, ge
zien de omstandigheid, dat het plan zich
over een niet onaanzienlijk aantal jaren
uitstrekt. De aan de uitvoering verbon
den kosten kunnen nog niet worden
overzien. In dit opzicht kunnen dus
geen verdere risico's worden aanvaard;
de regering beoogt nl. met het plan een
volledige uitroeiing van de runder-tbc
in ons land en zij kan zich dei halve niet
verenigen met een financiële opzet, wel
ke slechts ruimte laat om tot zij het
wellicht belangrijke verlaging van 't
reactiepercentage te komen.
De Minister acht het daarbij vanzelf
sprekend dat alle gezamenlijke geldmid
delen beschikbaar moeten zijn en blij
ven voor het voornaamste doel, nl. het
slachten van reactiedieren, en tévens, dat
de vaststelling van de grootte der ver
goeding met onnodig mag worden be
perkt door reeds van tevoren aan een
gedeelte der gelden een andere bestem
ming te geven. Achteraf ware dan te be
zien, op welke wijze eventuele over
schotten zijn aan te wenden ten nutte
van de tuberculosebestrijding.
Gedecentraliseerde uitvoering.
De mededeling van de veehouderij,
dat zij uit een in te stellen heffing van
25 cent op de 100 kg melk in vijf jaar
50 millioen gulden voor dit doel bijeen
zou brengen, heeft ertoe geleid, dat ook
de Overheid een gelijk bedrag zal bij
dragen. In het begin van deze zomer
heeft de regering doen weten, dat zij
zich kon verenigen met een provinciaals-
gewijs gedecentraliseerde uitvoering,
waarbij rekening werd gehouden met 't
feit, dat de Gezondheidsdiensten de pro
vincie als werkgebied hebben; dit sluit
tevens in, dat de bijdragen uit de hef
fing op de melk naar de provincie, waar
zij zijn opgebracht, terug zullen gaan.
Tezelfdertijd heeft de Minister de Pro
vinciale Gezondheidsdiensten verzocht
hun provinciale plannen met spoed op te
stellen en ter goedkeuring in te zenden.
Het is hierbij de uitdrukkelijke me
ning van Minister Mansholt, dat om
spanningen te voorkomen landelijk de
heffing per Kg melk gelijk zal moeten
zijn en tevens, dat, hoewel de besteding
der gelden enigszins kan verschillen, in
het provinciale fonds de volledige hef-
fingsgelden moeten worden gestort, op
dat deze gelden, landelijk bezien, in
derdaad een gelijke bijdrage vormen als
die van de Overheid, welke bijdragen op
de eerste plaats dienen te worden aan
gewend om zieke dieren met voldoende
vergoeding te bestemmen voor de slacht
bank.
Levensbelang voor de veehouders.
De Minister constateert met voldoe
ning, dat de veehouders steeds meer tot
het inzicht komen, dat zij 't grootste be
lang bij een algehele sanering van de
veestapel hebben. Alleen door een geza
menlijke uiterste krachtsinspanning kan
dit uiterst belangrijke probleem worden
opgelost en het is een levensbelang voor
de veehouders, dat deze oplossing komt.
De Overheid eist bovendien niet meer
dan dat men de consequenties van eigen
voorstellen aanvaardt Het tijdstip van
uitvoering van het plan is afhankelijk
van de provinciale plannen, waarop
thans wordt gewacht.
De Minister besluit zijn brief dan ook
met de mededeling het op prijs te zullen
stellen, ten spoedigste de plannen van
de Provinciale Gezondheidsdiensten te
mogen ontvangen, omdat eerst dan ten
aanzien van de tenuitvoerlegging van 't
gehele plan een beslissing kan worden
genomen.
