en voor al Uw drukwerk naar Drukkerij Texelse Courant fjèmc De moeilijke keus Texelse schapen hadden groot succes in Den Bosch Van stro tot compost 7 Eerste, 4 Tweede en 2 Derde prijzen! Hoe Jantje Kruizemunt een erfenis kreeg VOGELTREK IN HET NAJAAR. Op 14 en 15 October worden in ge heel Nederland waarnemingen verricht van de najaarstrek van vinken en spreeuwen. De organisatie berust bij de Nederlandse natuur-historische vereni ging en de Nederlandse jeugdbond voor natuurstudie Vogelkenners die hieraan willen medewerken, kunnen nadere schriftelijke inlichtingen verkrijgen bij P. B. Jansen, Meerten Verhoffstraat 9 te Breda. BLAFFENDE HONDEN. Dierenbescherming schrijft ons: Wanneer een hond blaffend achter een wielrijder aanholt, kan men veelal het dier onmiddellijk tot bedaren bren gen als men het vragend toespreekt. Een hond merkt dadelijk of men bang is. Wij voor ons hebben nooit last onder vonden van honden, wanneer wij op bo venvermelde wijze optraden. De stem van een mens doet heel veel. Houders van honden ontslaat d?t niet van de taak hun dieren onder appèl te houden en on der alle omstandigheden er voor te zor gen, dat anderen geen last van hun die ren ondervinden. Tegenwoordig twijfelt wel bijna nie mand meer aan de waarde van organi sche meststoffen. De tijd, dat men meen de, dat stalmest maar een lastige en weinig waardevolle meststof was en dat de bodemvruchtbaarheid veel gemak kelijker en voordeliger in stand kon worden gehouden met kunstmest ligt ach ter ons. Zonder daarbij zover te gaan als Ir. Cleveringa is iedere boer er thans van overtuigd, dat organische meststoffen onontbeerlijk zijn voor het verkrijgen en behouden van goede op brengsten. Daarmee zijn we er echter niet. Wij zullen bereid moeten zijn alle mogelijk heden om aan organische meststoffen te komen te benutten En waarschijnlijk valt hier hier nog wel eens iets te ver beteren. Over 't algemeen is de Texelse landbouwer wel overtuigd van de waar de van een groenbemesting, maar als men op dit ogenblik de bedrijven be kijkt, dan blijkt dat er naast die, waar practisch geen stoppel onbenut is gela ten nog heel wat zijn, waar geen groen- bemestingsgewas te vinden is. Het weer leende zich dit jaar wel buitengewoon goed voor het zaaien van stoppelgewas sen en zij, die er in geslaagd zijn vóór of omstreeks 15 Augustus stoppelknol len te zaaien, zullen daar veel profijt van trekken. Maar ook wanneer de mogelijkheden om aan groenbemestingsgewassen te komen zoveel mogelijk uitgebuit worden zal er op meerdere Texelse bedrijven nog een tekort aan organische meststof fen blijven bestaan. We denken hierbij vooral aan onze eenzijdige bouwbedrij ven in Eierland en de P.H. Polder, maar dit betekent niet, dat het vraagstuk voor de landbouwers op het „oude Texel" niet van belang is. Ik meen, dat het van belang kan zijn iets mede te delen over de mogelijkheid om stro te verwerken tot een waarde volle meststof. Er is de laatste jaren zo iets als een strovraagstuk. Aan de ene kant door het naar voren komen van de maaidorsmachines, aan de andere zijde ook tengevolge van het ontstaan van een stro-overschot, waardoor de prijzen zo daalden, dat men zich de vraag ging stellen of het nog wel verantwoord was hoge kosten aan het verzamelen van het stro te besteden. De practijk heeft in zekere zin voor dit vraagstuk al een op lossing gezocht en zo ziet men op meer dere plaatsen, dat het stro achter de combine verbrand wordt of wel in ge- hakselde toestand op het land wordt achtergelaten. Maar daarnaast is er toch ook nog heel wat stro op de be drijven aanwezig, waarvoor men geen bestemming heeft en de vraag doet zich voor op welke wijze dil overschot aan stro tot waarde kan worden gebracht. Het is bekend, dat het onderbrengen van vers stro bepaalde nadelen kan heb ben. In de eerste plaats levert het on- derploegen van vers stro nog al moei lijkheden op. Daarnaast kan er het na deel zijn, dat tijdelijk een gedeelte van de bodemstikstof door stro wordt vast gelegd eu de gewassen aan stikstofhon- ger gaan lijden. De genoemde nadelen zouden voorko men kunnen worden wanneer het stro van te voren een bewerking onderging. Daardoor zou het onderbrengen geen moeilijkheden meer geven en de omzet ting tevens zover gevorderd zijn, dat stikstofvastlegging niet plaats vindt. We kunnen dit bereiken door het composte- ren van stro. De Rijkslandbouwconsulent voor Noor delijk Groningen merkt hieromtrent het volgende op: Bij gebruik van los stro gaat men een hoop van plm. 1 meter hoogte maken. De grootte kan naar be hoefte genomen worden. Maakt men ge bruik van stro in pakken, dan worden deze op de grond gelegd met afstanden van plm. 15 cm. tussenruimte. De dra den worden losgemaakt en men trapt de pakken nu wat uit elkaar. Ook in dit geval maakt men een hoop van onge veer 1 m. hoog. Daarna wordt het stro flink nat gemaakt, waarbij men er reke ning mee moet houden, dat bij gebruik van droog stro minstens 2000 liter water nodig is voor het bevochtigen vaan 1000 kg. Het is dus wel gewenst de hoop te maken op een plaats waar water bij hand is. Hierna wordt stikstof aan de hoop toegevoegd. Met de tot nu toe ge nomen proeven blijkt dat men voor 1000 kg plm. 7 kg. zuivere stikstof nodig heeft. Sommige landbouwkundigen zijn van mening, dat men hiervoor speciaal ureum zou moeten gebruiken. Verder zou ook kalkstikstof voordelen hebben boven andeie stikstofmeststoffen. Ge noemde Rijkslandbouwconsulent is van mening, dat iedere stikstofmest hiervoor kan worden gebruikt. Per ton stro zou men dus bv. 35 kg. kalkammonsalpe- ter moeten toevoegen. Verder kan ook loevoeging van een bepaalde hoeveel heid kalk- of fosfaatmeststoffen gunstig werken. Toevoeging van stikstof is evenwel een eerste voorwaarde. Na de toediening van de kunstmest wordt het stro nogmaals iets nat gemaakt. Het di rect geven van kunstmest zou tot ge volg hebben, dat een gedeelte uitge spoeld werd door de grote hoeveelheid water. Na deze bewerking zou de hoop iets afgedekt kunnen worden met materiaal, dat de zaak beter afsluit. Hiervoor kan stalmest, groene afval, kaf of bietenloof genomen worden. Het geheel laat men nu verder zijn gang gaan, waarbij men er evenwel op moet letten, dat voldoen de vocht aanwezig blijft. In bepaalde gevallen kan het nodig zijn nogmaals een zekere hoeveelheid water toe te die nen. Een beschutte ligging van de com- posthoop biedt voordelen. Eerst was men van mening, dat voor een goede compostering het omzetten van de hoop na enige tijd beslist nood zakelijk was. Dit schijnt evenwel niet nodig te zijn mits men zorgt voor vol doende vocht en het opbouwen in niet te dikke lagen. Na een paar maanden is het stro zove: veranderd, dat het als stalmest verwerkt kan worden Men kan nu evenwel ook op de eerstgevormde hoop een nieuwe van weer plm. 1 m. dik opbouwen en op dezelfde wijze te werk gaan. Ten slotte kan men de vraag stellen. Wat is deze compost nu waard? De Rijkslandbouwconsulent voor Noorde lijk Groningen geeft daarop het volgen de antwoord: De waarde van organische meststof fen is moeilijk in geld uit te drukken, omdat de werking veelzijdig is en omdat het effect op verschillende grondsoorten zeer kan uiteenlopen. Vaak is de stik stofwerking het meest opvallend .Ook echter is de structuurverbeterende wer king van groot belang. In het algemeen kan gezegd worden, dat de waarde van organische meststof- fen het grootst is op gronden, die in min- I der goede conditie verkeren. De waarde i van goede compost komt in het alge meen met die van stalmest overeen. C. v. Gr. Alkmaar, 16 September 1950. De Texelse inzending schapen op de Nationale Tentoonstelling te 's Herto genbosch heeft een groot succes be haald. Alle inzendingen kwamen voor een prijs in aanmerking en dan te weten dat een 9-tal provinciën het beste wat aanwezig was, naar deze expositie inge zonden had. Alleen voor de rubrieken rammen zou een kampioen en een reserve kam pioen uitgezocht worden. Deze beide hoogste onderscheidingen kwamen in het bezit van twee Texelse fokkers: de oudere ram F 4687 van de heer P. C. Hin, Spang, verwierf het kampioenschap, de 2-jarige ram F 5169 van de heren Jb. Lap en Zonen behaalde het reservekam pioenschap. Ze behaalden hierdoor resp. als extra prijs een zilveren beker, ge schonken .door de Vereniging Veemarkt belangen cn een medaille van de Com missaris van de Koningin in de provin cie N.-Brabant. Wij zijn trots op dit be reikte resultaat en niet minder op de fokkers, die zulke dieren in hun bezit hebben. Het is dan ook wel te betreuren, dat er bij een niet nader te noemen groepje fokkers op het vaste land aanmerking gemaakt werd op de samenstelling van de N.-Hollandse collectie en van mening waren, dat het vee van meerdere fokkers ingeschakeld had moeten worden, al ging dit ten koste van de kwaliteit. Zon der aanziens des persoons heeft de com missie echter gemeend, hieraan niet te mogen toegeven en staat hierin nu wel zeer sterk, gezien het algehele resul taat van de 34 inzendingen uit geheel N.-Holland, waarmee 20 eerste, 8 twee de, 2 derde en 3 eerv. vermeldingen be haald werden, slechts 1 inzending werd niet bekroningswaardig geacht, al was men later de mening toegedaan dat een vergissing had plaats gevonden. Totaal aanwezig 123 inzendingen. Bij de oudere rammen behaalde P. C. Hin met ram F 4687, gefokt door Jb. Eel- man Gzn., de le prijs en tevens het kampioenschap. F 5070 van Gebr. Koorn werd 2b en kwam op de derde plaats. De la prijs bij de 2-j. rammen was voor F 5169, gefokt door wijlen de heer C. Lan- gedijk Hmzn. en thans in bezit van Jb. Lap Kzn. en Zonen, deze ram werd na dien reserve kampioen. F 5266 van P C. Hin, gefokt door M. C. Bakker, werd 2a geplaatst en kwam in deze groep op de 5e plaats. Bij de 1-j. rammen was het succes minder groot, de res. kampioen van de fokdag op Texel, de 1-j. ram F 5507 van G. C. Kikkert, werd 3a en kwam op de zesde plaats te staan. Schapen met 2 ramlammeren: P. C. 71. Meneer Kruizemunt had nl. in zijn haast vergeten, dat je zo'n tempel alleen maar zonder schoenen binnen mag ko men De mohammedanen, die zich bin nen bevonden, waren woedend. Twee hunner droegen meneer Kruizemunt aan armen en benen naar buiten, schommel den hem heen en weer en toen schom- mele-schommele hoepla! daar ging hij! FEUILLETON 19.) Het bleef verder stil tussen Jill en Freda. De hitte irflde door de straat. Jill nam de vaporisator en besproeide de bloemen in de etalage. Ze kreeg plotse ling het gevoel, dat iemand haar gade sloeg. Voorzichtig keek ze om zich heen en zag al spoedig de man aan de over zijde van de straat. Door de bloemen heen keek ze naar hem en zag tot haar schrik, dat het Harcourt was. O, dacht ze, als hij mij maar met gezien heeft Maar hij had haar gezien. De vorige dag was zijn nieuwsgierig heid gewekt en dat wilde wat zeggen bij Harcourt. Hij had geen ogenblik meer rust gehad. Harcourt was zo'n beetje het zwarte schaap van de familie. Hij was grootgebracht door een moeder, die al tijd min of meer in angst gezeten had over hem en talloze malen tegen hem had gezegd: Spiegel ie aan je neef Hugh. Die doet nooit iets om zijn moeder on gerust te maken. Haicourt was een le vendige, opgewekte jongen geweest, nieuwsgierig naar alles wat het leven bood, onbeheerst en zelfzuchtig. Dat eeuwig gepraat over zijn volmaakte neef had hem dikwijls dol gemaakt. En naarmate hij opgroeide was hij meer en meer een zorgenkind geworden. Werk kon hij niet krijgen en als hij het nu en dan vond, had hij er geen vrede mee en was zijn baantje al spoedig weer kwijt. En zijn moeder werd met de dag Hin behaalde met zijn ingezonden stel met het n. F42514 de la prijs, S. W. Ko ning Lzn., met ooi F43106 de 3a prijs en werd 4de geplaatst. Bij de schapen met 1 ooi- en 1 ramlam was het weer P C. Hin, die met zijn 2 stellen resp. de la en lc prijs behaalde met de ooien F44335 en F45498. Jb. Eel- man Gzn. kwam met ooi F40198 op de 4de plaats en kreeg de 2a prijs toegewe zen. In de rubriek 3-tallen ooien geboren in 1949, van 1 vaderdier, was het Jb. Eelman Gzn., die de la prijs won met afstammelingen van lam 5268. P. C. Hin kwam met ooien, die ram F5266 tot va der hebben lc te staan, terwijl G. J. Vee- ger de 2c prijs toegewezen werd en 6de werd in een groep van 16 drietallen. Met 29 dieren verdeeld over 13 inzen dingen behaalde de Texelse groep 7 eer ste, 4 tweede en 2 derde prijzen, zowaar dus en mooi succes! De wens wordt uitgesproken, dat dit een stimulans moge zijn voor de fokkers van geregistreerde schapen op Texel en tevens dat het aantal aangesloten fok kers op Texel groter mag worden. C. ROEPER. EGYPTISCHE JOURNALIST-ESPE RANTIST. De Egyptische journalist Tadros Me- galli (zijn blad verschijnt dagelijks met 12 pagina's, Zondags 20) is bezig aan een werelreis. Thans vertoeft hij in Neder land. Engeland, Zweden, Denemarken en Frankrijk heeft ,hij tot nu toe gehad, maar voor hij weer aan zijn redactie bureau in Cairo plaatselijk nieuws zit te doen, zal er nog een jaartje verstrijken, want eerst gaat hij de wereld zien en daarover artikelen naar zijn blad sturen. Zijn doel: Egypte „land van Pha- rao's en Pyramiden" wat meer be kendheid te geven door lezingen. In Es peranto. Hij is zelf vurig propagandist voor die taal „Makkelijke taal en zeer snel te leren", zei hij in het Esperan to. De heer Megalli hij is 35 blijft 6 weken in ons land en zal in diverse steden, o.a. te Amsterdam, Rotterdam, Utrecht, Amersfoort, Arnhem en Alk maar lezingen houden Op 27 September ook voor de radio:Hilversum I (Vara) om 19,15 uur. PREDIKBEURTEN. N. H. GEMEENTE. 1 October Doopdienst. Aangifte Don derdag 21 September 8 uur aan de Pasto rie. Vrijdagavond 8 uur bijeenkomst Jonge Kerk in Eben Haëzer. 72 De arme man kwam met een ge weldige plons midden in het vijvertje te recht, dat zich vlak voor het tempeltje bevond en waarin de mohammedaanse gelovigen steeds netjes hun voeten was ten, alvorens naar binnen te gaan. „Au!" gilde meneer Kruizemunt, want het vij vertje was maar 2 decimeter diep en had een keiharde stenen bodem. ontevredener over hom en verwenste het Lot, dat haar geen 2oon gegeven had zoals Hugh. Hugh was een échte zoon! Hoe lief en goed was hij niet voor zijn moeder geweest tijdens haar ziekte! En Harcourt, bijna van hetzelfde vlees en bloed, leek in niets op hem. Hij was on bezorgd, zelfzuchtig, in elk opzicht moei* lijk en onhandelbaar. Zo was het gekomen dat Harcourt, wien, bij al zijn amoureuze avonturen, op Hugh gewezen werd als hoogstaand zedelijk voorbeeld, vreemd had opgeke ken, toen hij Jill de vorige avond in tan te Mabels huis gevonden had. Een vrien din van Hugh! En een schoonheid! Hij had wel gauw gemerkt, dat zij een goed en degelijk meisje was en dat be viel hem met erg. Een meisje moest niet te degelijk zijn, vond hij. En dan die bloemenwinkel. Die had hem werkelijk geïntrigeerd. Zijn moeder zou dat ver schrikkelijk vinden. Hugh met een win kelmeisje! Dit was nog eens een nieuw tje voor de familie! En wat een avontuurtje om het meis je op te sporen! Te ontdekken waar die bloemenwinkel was en zich te vergewis sen, dat zij daar werkte en verder zo veel mogelijk te weten te komen. En dan naar zijn moeder met al het nieuws! Die zou eindelijk inzien, dat de voor beeldige neef Hugh ze altijd achter de mouw had gehad en dat nu eindelijk de aap uit die mouw was gekomen. In zijn gesprek met Bessie had hij zó weten te manoeuvreren, dat hij te weten gekomen was, dat Bessie de bloe- ONDERWIJS IN ESPERANTO. Enige gemeentebesturen hebben in dertijd het voornemen gehad, op de la gere school het Esperanto te doen on derwijzen. Bij de wetswijziging van 1948 meende minister Gielen, dat door de nieuwe artikelen 25 (vijfc'.e lid) en 90 (zesde id.) de mogelijkheid voor dit on derwijs resp. voor openbare en bijzon dere scholen open stond; later heeft ech ter de Onderwijsraad overwegende be zwaren tegen deze interpretatie ge maakt. Het A.N.P. verneemt thans, dat bij de regering het voornemen bestaat, deze redacties bij de eerstvolgende wij ziging der wet op het Lager Onderwijs te verduidelijken en zo de gelegenheid tot toelating van het Esperanto-onder- wijs buiten twijfel te stellen. TUBERCULOSEBESTRIJDING ONDER HET RUNDVEE. Er werden in de afgelopen winter 1949-1950 toch nog weer reageerders op het eiland Texel aangetroffen, en zelfs meer dan we verwacht hadden. Toch bleek het tenslotte gelukkig niet zo erg te zijn, als het eerst wel leek. Behalve een enkele onverklaarbare besmetting bleek het merendeel terug te voeren te zijn op de invoer. Invoer van koeien die niet door deugdelijke certifi caten gedekt waren. Texel voert ieder jaar veel vee in en dat brengt risico mee. Wij moeten dat risico tot zo gering mogelijke afmetin gen terug brengen. Texel is weer zo goed als geheel vrij en het moet geheel vrij worden en blij ven! Dat is van enorme betekenis voor het eiland. Dat betekent dat jullie zuivelfa briek producten kan maken van tbc- vrije melk. Niet alleen de boter en kaas zijn daar meer waard om, maar voor de tbc-vrije opfok zijn dan de wei en on- dermelk of karnemelk ook gegaran deerd vrij van tuberkelbacillen. Dat betekent winst voor de Texelse boeren! Bovendien kunnen jullie bij de afzet van vee, dit overtollige vee te koop aan bieden met witte certificaten. Ook dat betekent winst voor de TexeK se boeren! En jullie kunnen de duizenden badgas ten tbc-vrije melk en melkproducten laten drinken en eten. Dat is een enorme propaganda om het vacantiebezoek op Texel te bevorderen. Dat betekent winst voor alle eilandbe woners! Het is daarom zo juist gezien van jul lie actieve gemeentebestuur om de in voer van rundvee op het eiland Texel nader te regelen. Invoer van vee is slechts geoorloofd indien men ten raad- huize een invoervergunning heeft ver kregen. Men mag dan, na verkregen vergunning, slechts runderen invoeren die gedekt zijn door een geldig wit cer tificaat! Zo'n certificaat is geldig tot en met de tiende dag na afgifte. Op het certifi caat staat vermeld het oornummer of het rund. jOvertuigt u dus bij aankoop of de ge gevens van koe en certificaat kloppen! U voorkomt daarmee narigheid en kos ten, want is het certificaat niet geldig (te oud of behoort het niet bij de door u gekochte koe of hoe dan ook!) dan wordt het rund op uw kosten opgestald in de gemeentestal te Oudeschild en zal dit rund zo spoedig mogelijk van het eiland Texel moeten verdwijnen. Hier zal streng de hand aan worden gehouden en de Gezondheidsdienst staat hier ten volle achter! Wij zijn er van overtuigd, dat u allen, veehouders en veehandela ren, hiervoor 100 pet aan zult mede werken. Maar, weest u dan ook niet zorgeloos of te goeder trouw bij uw aan kopen. Overtuigt u persoonlijk dat de gegevens van rund en certificaat klop pen. Dit is uw belang en dit is ook Texel's belang! De Directeur Prov. Gezondh. Dienst v. Dieren, D. REMPT. menwinkel niet kende, maar wèl wist, dat hij ergens in het centrum was. En daar hij tijd in overvloed had, (want hij was weer eens zonder werk), was hij op onderzoek uitgegaan in de buurt van Piccadilly. Oxford Street en Regent Street en omgeving leverden niets op. Pas nadat hij met een vriend, die hij onderweg ontmoet had, was gaan lun chen, kwam hij terug in Piccadilly en.... daar zag hij een meisje bezig in de eta lage van een bloemenwinkel. Ik ge loof, dat ik haar gevonden heb, zei hij tot zichzelf. Hij bleef een tijdje stil staan kijken, stak toen de straat ovei en ging de win kel binnen. Freda kwam naar hem toe. Werkt hier een miss Terrence? vroeg hij. Freda nam hem een ogenblik zwijgend op. Ze wist niet of ze waakte of droom de. Jill was altijd een ingetogen meisje geweest, dat zich niet met mannen in liet. En nu scheen dat aspect plotseling veranderd. Het leek wel of de mannen nu bij troepen kwamen opzetten. Wat moest deze onbekende m weer van haar hebben? Ze vroeg vrij brutaal: Waarom? Ik meende, dat ik haar bezig zag in de etalage. Freda nam hem varj hoofd tot voeten op. Ze mocht dan maar een gewoon en berekenend schepsel zijn, vals was ze niet en ze kreeg een gevoel van onge rustheid over Jill. Deze man leek haar niet veel goeds in de zin te hebben. Hij maakte, op het eeiste gezicht, geen sympathieke indruk. Ze zei: Waarom wilt u miss Terrence spre ken? Dit is een bloemenwinkel en de mensen komen hier alleen om bloemen te kopen. Allright, zei Harcourt. Geeft u mij dan een paar van die rozen. Dat zijn de duurste, die we hebben. Hm! Hij keek naar de riddersporen. Laat ik dan een stuk of tien van dié nemen. Hij vond het 't beste, tijd te winnen. Jill zou wel te voorschijn komen en dan kon hij haar aanspreken. Hij dacht er niet aan, weg te gaan voor hij zijn avon tuurtje beleefd had. Freda telde de riddersporen en begon ze in te pakken, hem nu en dan een koe le blik toewerpend. Neemt u ze mee? vroeg ze, of moet ik ze laten bezorgen? Ze meenemen? Hij dacht er niet aan Met bloemen over de straat lopen, neen, niks voor hem. Hij zei: Stuurt u ze maar naar mijn tante. Dat is mrs. Clare. En hij gaf het adres. Freda liet de bloemen op de toonbank vallen en riep: O! Wat is er? vroeg Harcourt. B bent u een broer? Nu ik goed zie, lijkt u op hem. Waar heeft u het toch over? Mr. Hugh Clare komt hier geregeld om bloemen te kopen voor zijn vrouw! Zijn vrouw? riep Harcourt, die nu meende op het spoor te komen van een écht geheim. Als Hugh ergens een vrouw had, was dat wel het toppunt van al les. Aan zoiets had hij nog nooit gedacht. Dit adres, zei Freda koel. Dat bedierf het. Je hebt het bij het verkeerde eind, kindlief, zei Harcourt. Dat is het adres van Hugh zelf. En dat is niet zijn vrouw maar zijn moeder en mijn tante. Die is al jaren ziek. Aandoening aan het rugge- merg De laatste tijd is ze erg achteruit gegaan. De dokters denken, dat ze het niet lang meer zal maken. U wilt de bloemen wel aan haar zenden. Freda was bezig de riddersporen een voor een op :e rapen van de toonbank. Hij is dus werkelijk niet getrouwd? zei ze. Wel neen! 't Is wonderlijk! Wonderlijk! Zij wilde graag koel blijven tegenover Har court, maar net lukte haar niet. Ze moest wel ontdooien of ze wilde of niet. Mis schien kon hij haar iets vertellen ovei die vreemde verhouding tussen Jill en Hugh. Dus zei ze: Gisteravond heb ik mr. Clare in zijn auto gezien en hij had Jill bij zich. O, ja, zei Harcourt. Ze zijn ge engageerd. Geen van beiden had de winkeldeur horen opengaan. Zij waren te verdiept in hun gesprek. Maar nu merkten ze op eens, dat er iemand in de winkel was en dat hij naar hen stond te luisteren. Het was Montie. Hij was vroeg van kantoor gegaan en was naar de winkel gekomen om te vragen of hij Jill mee mocht nemen om ergens een kop thee te gaan drinken. En bij het binnenkomen had hij hun laatste woorden gehoord. (Wordt vervolgd.) Nadruk verboden. door G. Th- ROTMAiN.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1950 | | pagina 4