en voor al Uw drukwerk naar Drukkerij Texelse Courant
fjèmc
De moeilijke keus
Texelse schapen hadden groot succes
in Den Bosch
Van stro tot compost
7 Eerste, 4 Tweede
en 2 Derde prijzen!
Hoe Jantje Kruizemunt een erfenis kreeg
VOGELTREK IN HET NAJAAR.
Op 14 en 15 October worden in ge
heel Nederland waarnemingen verricht
van de najaarstrek van vinken en
spreeuwen. De organisatie berust bij de
Nederlandse natuur-historische vereni
ging en de Nederlandse jeugdbond voor
natuurstudie Vogelkenners die hieraan
willen medewerken, kunnen nadere
schriftelijke inlichtingen verkrijgen bij
P. B. Jansen, Meerten Verhoffstraat 9
te Breda.
BLAFFENDE HONDEN.
Dierenbescherming schrijft ons:
Wanneer een hond blaffend achter
een wielrijder aanholt, kan men veelal
het dier onmiddellijk tot bedaren bren
gen als men het vragend toespreekt. Een
hond merkt dadelijk of men bang is.
Wij voor ons hebben nooit last onder
vonden van honden, wanneer wij op bo
venvermelde wijze optraden. De stem
van een mens doet heel veel. Houders
van honden ontslaat d?t niet van de taak
hun dieren onder appèl te houden en on
der alle omstandigheden er voor te zor
gen, dat anderen geen last van hun die
ren ondervinden.
Tegenwoordig twijfelt wel bijna nie
mand meer aan de waarde van organi
sche meststoffen. De tijd, dat men meen
de, dat stalmest maar een lastige en
weinig waardevolle meststof was en dat
de bodemvruchtbaarheid veel gemak
kelijker en voordeliger in stand kon
worden gehouden met kunstmest ligt ach
ter ons. Zonder daarbij zover te gaan
als Ir. Cleveringa is iedere boer er
thans van overtuigd, dat organische
meststoffen onontbeerlijk zijn voor het
verkrijgen en behouden van goede op
brengsten.
Daarmee zijn we er echter niet. Wij
zullen bereid moeten zijn alle mogelijk
heden om aan organische meststoffen te
komen te benutten En waarschijnlijk
valt hier hier nog wel eens iets te ver
beteren. Over 't algemeen is de Texelse
landbouwer wel overtuigd van de waar
de van een groenbemesting, maar als
men op dit ogenblik de bedrijven be
kijkt, dan blijkt dat er naast die, waar
practisch geen stoppel onbenut is gela
ten nog heel wat zijn, waar geen groen-
bemestingsgewas te vinden is. Het weer
leende zich dit jaar wel buitengewoon
goed voor het zaaien van stoppelgewas
sen en zij, die er in geslaagd zijn vóór
of omstreeks 15 Augustus stoppelknol
len te zaaien, zullen daar veel profijt
van trekken.
Maar ook wanneer de mogelijkheden
om aan groenbemestingsgewassen te
komen zoveel mogelijk uitgebuit worden
zal er op meerdere Texelse bedrijven
nog een tekort aan organische meststof
fen blijven bestaan. We denken hierbij
vooral aan onze eenzijdige bouwbedrij
ven in Eierland en de P.H. Polder, maar
dit betekent niet, dat het vraagstuk voor
de landbouwers op het „oude Texel"
niet van belang is.
Ik meen, dat het van belang kan zijn
iets mede te delen over de mogelijkheid
om stro te verwerken tot een waarde
volle meststof. Er is de laatste jaren zo
iets als een strovraagstuk. Aan de ene
kant door het naar voren komen van de
maaidorsmachines, aan de andere zijde
ook tengevolge van het ontstaan van
een stro-overschot, waardoor de prijzen
zo daalden, dat men zich de vraag ging
stellen of het nog wel verantwoord was
hoge kosten aan het verzamelen van
het stro te besteden. De practijk heeft in
zekere zin voor dit vraagstuk al een op
lossing gezocht en zo ziet men op meer
dere plaatsen, dat het stro achter de
combine verbrand wordt of wel in ge-
hakselde toestand op het land wordt
achtergelaten. Maar daarnaast is er
toch ook nog heel wat stro op de be
drijven aanwezig, waarvoor men geen
bestemming heeft en de vraag doet zich
voor op welke wijze dil overschot aan
stro tot waarde kan worden gebracht.
Het is bekend, dat het onderbrengen
van vers stro bepaalde nadelen kan heb
ben. In de eerste plaats levert het on-
derploegen van vers stro nog al moei
lijkheden op. Daarnaast kan er het na
deel zijn, dat tijdelijk een gedeelte van
de bodemstikstof door stro wordt vast
gelegd eu de gewassen aan stikstofhon-
ger gaan lijden.
De genoemde nadelen zouden voorko
men kunnen worden wanneer het stro
van te voren een bewerking onderging.
Daardoor zou het onderbrengen geen
moeilijkheden meer geven en de omzet
ting tevens zover gevorderd zijn, dat
stikstofvastlegging niet plaats vindt. We
kunnen dit bereiken door het composte-
ren van stro.
De Rijkslandbouwconsulent voor Noor
delijk Groningen merkt hieromtrent het
volgende op: Bij gebruik van los stro
gaat men een hoop van plm. 1 meter
hoogte maken. De grootte kan naar be
hoefte genomen worden. Maakt men ge
bruik van stro in pakken, dan worden
deze op de grond gelegd met afstanden
van plm. 15 cm. tussenruimte. De dra
den worden losgemaakt en men trapt de
pakken nu wat uit elkaar. Ook in dit
geval maakt men een hoop van onge
veer 1 m. hoog. Daarna wordt het stro
flink nat gemaakt, waarbij men er reke
ning mee moet houden, dat bij gebruik
van droog stro minstens 2000 liter water
nodig is voor het bevochtigen vaan 1000
kg. Het is dus wel gewenst de hoop te
maken op een plaats waar water bij
hand is. Hierna wordt stikstof aan de
hoop toegevoegd. Met de tot nu toe ge
nomen proeven blijkt dat men voor 1000
kg plm. 7 kg. zuivere stikstof nodig
heeft. Sommige landbouwkundigen zijn
van mening, dat men hiervoor speciaal
ureum zou moeten gebruiken. Verder
zou ook kalkstikstof voordelen hebben
boven andeie stikstofmeststoffen. Ge
noemde Rijkslandbouwconsulent is van
mening, dat iedere stikstofmest hiervoor
kan worden gebruikt. Per ton stro zou
men dus bv. 35 kg. kalkammonsalpe-
ter moeten toevoegen. Verder kan ook
loevoeging van een bepaalde hoeveel
heid kalk- of fosfaatmeststoffen gunstig
werken. Toevoeging van stikstof is
evenwel een eerste voorwaarde. Na de
toediening van de kunstmest wordt het
stro nogmaals iets nat gemaakt. Het di
rect geven van kunstmest zou tot ge
volg hebben, dat een gedeelte uitge
spoeld werd door de grote hoeveelheid
water.
Na deze bewerking zou de hoop iets
afgedekt kunnen worden met materiaal,
dat de zaak beter afsluit. Hiervoor kan
stalmest, groene afval, kaf of bietenloof
genomen worden. Het geheel laat men
nu verder zijn gang gaan, waarbij men
er evenwel op moet letten, dat voldoen
de vocht aanwezig blijft. In bepaalde
gevallen kan het nodig zijn nogmaals
een zekere hoeveelheid water toe te die
nen. Een beschutte ligging van de com-
posthoop biedt voordelen.
Eerst was men van mening, dat voor
een goede compostering het omzetten
van de hoop na enige tijd beslist nood
zakelijk was. Dit schijnt evenwel niet
nodig te zijn mits men zorgt voor vol
doende vocht en het opbouwen in niet
te dikke lagen.
Na een paar maanden is het stro zove:
veranderd, dat het als stalmest verwerkt
kan worden Men kan nu evenwel ook
op de eerstgevormde hoop een nieuwe
van weer plm. 1 m. dik opbouwen en op
dezelfde wijze te werk gaan.
Ten slotte kan men de vraag stellen.
Wat is deze compost nu waard? De
Rijkslandbouwconsulent voor Noorde
lijk Groningen geeft daarop het volgen
de antwoord:
De waarde van organische meststof
fen is moeilijk in geld uit te drukken,
omdat de werking veelzijdig is en omdat
het effect op verschillende grondsoorten
zeer kan uiteenlopen. Vaak is de stik
stofwerking het meest opvallend .Ook
echter is de structuurverbeterende wer
king van groot belang.
In het algemeen kan gezegd worden,
dat de waarde van organische meststof-
fen het grootst is op gronden, die in min-
I der goede conditie verkeren. De waarde
i van goede compost komt in het alge
meen met die van stalmest overeen.
C. v. Gr.
Alkmaar, 16 September 1950.
De Texelse inzending schapen op de
Nationale Tentoonstelling te 's Herto
genbosch heeft een groot succes be
haald. Alle inzendingen kwamen voor
een prijs in aanmerking en dan te weten
dat een 9-tal provinciën het beste wat
aanwezig was, naar deze expositie inge
zonden had.
Alleen voor de rubrieken rammen
zou een kampioen en een reserve kam
pioen uitgezocht worden. Deze beide
hoogste onderscheidingen kwamen in
het bezit van twee Texelse fokkers: de
oudere ram F 4687 van de heer P. C.
Hin, Spang, verwierf het kampioenschap,
de 2-jarige ram F 5169 van de heren Jb.
Lap en Zonen behaalde het reservekam
pioenschap. Ze behaalden hierdoor resp.
als extra prijs een zilveren beker, ge
schonken .door de Vereniging Veemarkt
belangen cn een medaille van de Com
missaris van de Koningin in de provin
cie N.-Brabant. Wij zijn trots op dit be
reikte resultaat en niet minder op de
fokkers, die zulke dieren in hun bezit
hebben.
Het is dan ook wel te betreuren, dat
er bij een niet nader te noemen groepje
fokkers op het vaste land aanmerking
gemaakt werd op de samenstelling van
de N.-Hollandse collectie en van mening
waren, dat het vee van meerdere fokkers
ingeschakeld had moeten worden, al
ging dit ten koste van de kwaliteit. Zon
der aanziens des persoons heeft de com
missie echter gemeend, hieraan niet te
mogen toegeven en staat hierin nu wel
zeer sterk, gezien het algehele resul
taat van de 34 inzendingen uit geheel
N.-Holland, waarmee 20 eerste, 8 twee
de, 2 derde en 3 eerv. vermeldingen be
haald werden, slechts 1 inzending werd
niet bekroningswaardig geacht, al was
men later de mening toegedaan dat een
vergissing had plaats gevonden. Totaal
aanwezig 123 inzendingen.
Bij de oudere rammen behaalde P. C.
Hin met ram F 4687, gefokt door Jb. Eel-
man Gzn., de le prijs en tevens het
kampioenschap. F 5070 van Gebr. Koorn
werd 2b en kwam op de derde plaats. De
la prijs bij de 2-j. rammen was voor F
5169, gefokt door wijlen de heer C. Lan-
gedijk Hmzn. en thans in bezit van Jb.
Lap Kzn. en Zonen, deze ram werd na
dien reserve kampioen.
F 5266 van P C. Hin, gefokt door M.
C. Bakker, werd 2a geplaatst en kwam
in deze groep op de 5e plaats.
Bij de 1-j. rammen was het succes
minder groot, de res. kampioen van de
fokdag op Texel, de 1-j. ram F 5507 van
G. C. Kikkert, werd 3a en kwam op de
zesde plaats te staan.
Schapen met 2 ramlammeren: P. C.
71. Meneer Kruizemunt had nl. in zijn
haast vergeten, dat je zo'n tempel alleen
maar zonder schoenen binnen mag ko
men De mohammedanen, die zich bin
nen bevonden, waren woedend. Twee
hunner droegen meneer Kruizemunt aan
armen en benen naar buiten, schommel
den hem heen en weer en toen schom-
mele-schommele hoepla! daar ging hij!
FEUILLETON
19.) Het bleef verder stil tussen Jill
en Freda. De hitte irflde door de straat.
Jill nam de vaporisator en besproeide de
bloemen in de etalage. Ze kreeg plotse
ling het gevoel, dat iemand haar gade
sloeg. Voorzichtig keek ze om zich heen
en zag al spoedig de man aan de over
zijde van de straat. Door de bloemen
heen keek ze naar hem en zag tot haar
schrik, dat het Harcourt was. O, dacht
ze, als hij mij maar met gezien heeft
Maar hij had haar gezien.
De vorige dag was zijn nieuwsgierig
heid gewekt en dat wilde wat zeggen bij
Harcourt. Hij had geen ogenblik meer
rust gehad. Harcourt was zo'n beetje het
zwarte schaap van de familie. Hij was
grootgebracht door een moeder, die al
tijd min of meer in angst gezeten had
over hem en talloze malen tegen hem
had gezegd: Spiegel ie aan je neef Hugh.
Die doet nooit iets om zijn moeder on
gerust te maken. Haicourt was een le
vendige, opgewekte jongen geweest,
nieuwsgierig naar alles wat het leven
bood, onbeheerst en zelfzuchtig. Dat
eeuwig gepraat over zijn volmaakte
neef had hem dikwijls dol gemaakt.
En naarmate hij opgroeide was hij
meer en meer een zorgenkind geworden.
Werk kon hij niet krijgen en als hij het
nu en dan vond, had hij er geen vrede
mee en was zijn baantje al spoedig weer
kwijt. En zijn moeder werd met de dag
Hin behaalde met zijn ingezonden stel
met het n. F42514 de la prijs, S. W. Ko
ning Lzn., met ooi F43106 de 3a prijs en
werd 4de geplaatst.
Bij de schapen met 1 ooi- en 1 ramlam
was het weer P C. Hin, die met zijn 2
stellen resp. de la en lc prijs behaalde
met de ooien F44335 en F45498. Jb. Eel-
man Gzn. kwam met ooi F40198 op de
4de plaats en kreeg de 2a prijs toegewe
zen.
In de rubriek 3-tallen ooien geboren
in 1949, van 1 vaderdier, was het Jb.
Eelman Gzn., die de la prijs won met
afstammelingen van lam 5268. P. C. Hin
kwam met ooien, die ram F5266 tot va
der hebben lc te staan, terwijl G. J. Vee-
ger de 2c prijs toegewezen werd en 6de
werd in een groep van 16 drietallen.
Met 29 dieren verdeeld over 13 inzen
dingen behaalde de Texelse groep 7 eer
ste, 4 tweede en 2 derde prijzen, zowaar
dus en mooi succes!
De wens wordt uitgesproken, dat dit
een stimulans moge zijn voor de fokkers
van geregistreerde schapen op Texel en
tevens dat het aantal aangesloten fok
kers op Texel groter mag worden.
C. ROEPER.
EGYPTISCHE JOURNALIST-ESPE
RANTIST.
De Egyptische journalist Tadros Me-
galli (zijn blad verschijnt dagelijks met
12 pagina's, Zondags 20) is bezig aan een
werelreis. Thans vertoeft hij in Neder
land. Engeland, Zweden, Denemarken en
Frankrijk heeft ,hij tot nu toe gehad,
maar voor hij weer aan zijn redactie
bureau in Cairo plaatselijk nieuws zit te
doen, zal er nog een jaartje verstrijken,
want eerst gaat hij de wereld zien en
daarover artikelen naar zijn blad sturen.
Zijn doel: Egypte „land van Pha-
rao's en Pyramiden" wat meer be
kendheid te geven door lezingen. In Es
peranto. Hij is zelf vurig propagandist
voor die taal „Makkelijke taal en zeer
snel te leren", zei hij in het Esperan
to. De heer Megalli hij is 35 blijft
6 weken in ons land en zal in diverse
steden, o.a. te Amsterdam, Rotterdam,
Utrecht, Amersfoort, Arnhem en Alk
maar lezingen houden Op 27 September
ook voor de radio:Hilversum I (Vara)
om 19,15 uur.
PREDIKBEURTEN.
N. H. GEMEENTE.
1 October Doopdienst. Aangifte Don
derdag 21 September 8 uur aan de Pasto
rie.
Vrijdagavond 8 uur bijeenkomst Jonge
Kerk in Eben Haëzer.
72 De arme man kwam met een ge
weldige plons midden in het vijvertje te
recht, dat zich vlak voor het tempeltje
bevond en waarin de mohammedaanse
gelovigen steeds netjes hun voeten was
ten, alvorens naar binnen te gaan. „Au!"
gilde meneer Kruizemunt, want het vij
vertje was maar 2 decimeter diep en had
een keiharde stenen bodem.
ontevredener over hom en verwenste het
Lot, dat haar geen 2oon gegeven had
zoals Hugh. Hugh was een échte zoon!
Hoe lief en goed was hij niet voor zijn
moeder geweest tijdens haar ziekte! En
Harcourt, bijna van hetzelfde vlees en
bloed, leek in niets op hem. Hij was on
bezorgd, zelfzuchtig, in elk opzicht moei*
lijk en onhandelbaar.
Zo was het gekomen dat Harcourt,
wien, bij al zijn amoureuze avonturen,
op Hugh gewezen werd als hoogstaand
zedelijk voorbeeld, vreemd had opgeke
ken, toen hij Jill de vorige avond in tan
te Mabels huis gevonden had. Een vrien
din van Hugh! En een schoonheid!
Hij had wel gauw gemerkt, dat zij een
goed en degelijk meisje was en dat be
viel hem met erg. Een meisje moest niet
te degelijk zijn, vond hij. En dan die
bloemenwinkel. Die had hem werkelijk
geïntrigeerd. Zijn moeder zou dat ver
schrikkelijk vinden. Hugh met een win
kelmeisje! Dit was nog eens een nieuw
tje voor de familie!
En wat een avontuurtje om het meis
je op te sporen! Te ontdekken waar die
bloemenwinkel was en zich te vergewis
sen, dat zij daar werkte en verder zo
veel mogelijk te weten te komen. En
dan naar zijn moeder met al het nieuws!
Die zou eindelijk inzien, dat de voor
beeldige neef Hugh ze altijd achter de
mouw had gehad en dat nu eindelijk de
aap uit die mouw was gekomen.
In zijn gesprek met Bessie had hij
zó weten te manoeuvreren, dat hij te
weten gekomen was, dat Bessie de bloe-
ONDERWIJS IN ESPERANTO.
Enige gemeentebesturen hebben in
dertijd het voornemen gehad, op de la
gere school het Esperanto te doen on
derwijzen. Bij de wetswijziging van 1948
meende minister Gielen, dat door de
nieuwe artikelen 25 (vijfc'.e lid) en 90
(zesde id.) de mogelijkheid voor dit on
derwijs resp. voor openbare en bijzon
dere scholen open stond; later heeft ech
ter de Onderwijsraad overwegende be
zwaren tegen deze interpretatie ge
maakt. Het A.N.P. verneemt thans, dat
bij de regering het voornemen bestaat,
deze redacties bij de eerstvolgende wij
ziging der wet op het Lager Onderwijs
te verduidelijken en zo de gelegenheid
tot toelating van het Esperanto-onder-
wijs buiten twijfel te stellen.
TUBERCULOSEBESTRIJDING
ONDER HET RUNDVEE.
Er werden in de afgelopen winter
1949-1950 toch nog weer reageerders op
het eiland Texel aangetroffen, en zelfs
meer dan we verwacht hadden. Toch
bleek het tenslotte gelukkig niet zo erg
te zijn, als het eerst wel leek.
Behalve een enkele onverklaarbare
besmetting bleek het merendeel terug te
voeren te zijn op de invoer. Invoer van
koeien die niet door deugdelijke certifi
caten gedekt waren.
Texel voert ieder jaar veel vee in en
dat brengt risico mee. Wij moeten dat
risico tot zo gering mogelijke afmetin
gen terug brengen.
Texel is weer zo goed als geheel vrij
en het moet geheel vrij worden en blij
ven!
Dat is van enorme betekenis voor het
eiland. Dat betekent dat jullie zuivelfa
briek producten kan maken van tbc-
vrije melk. Niet alleen de boter en kaas
zijn daar meer waard om, maar voor de
tbc-vrije opfok zijn dan de wei en on-
dermelk of karnemelk ook gegaran
deerd vrij van tuberkelbacillen.
Dat betekent winst voor de Texelse
boeren!
Bovendien kunnen jullie bij de afzet
van vee, dit overtollige vee te koop aan
bieden met witte certificaten.
Ook dat betekent winst voor de TexeK
se boeren!
En jullie kunnen de duizenden badgas
ten tbc-vrije melk en melkproducten
laten drinken en eten.
Dat is een enorme propaganda om het
vacantiebezoek op Texel te bevorderen.
Dat betekent winst voor alle eilandbe
woners!
Het is daarom zo juist gezien van jul
lie actieve gemeentebestuur om de in
voer van rundvee op het eiland Texel
nader te regelen. Invoer van vee is
slechts geoorloofd indien men ten raad-
huize een invoervergunning heeft ver
kregen. Men mag dan, na verkregen
vergunning, slechts runderen invoeren
die gedekt zijn door een geldig wit cer
tificaat!
Zo'n certificaat is geldig tot en met
de tiende dag na afgifte. Op het certifi
caat staat vermeld het oornummer of
het rund.
jOvertuigt u dus bij aankoop of de ge
gevens van koe en certificaat kloppen!
U voorkomt daarmee narigheid en kos
ten, want is het certificaat niet geldig
(te oud of behoort het niet bij de door u
gekochte koe of hoe dan ook!) dan wordt
het rund op uw kosten opgestald in de
gemeentestal te Oudeschild en zal dit
rund zo spoedig mogelijk van het eiland
Texel moeten verdwijnen.
Hier zal streng de hand aan worden
gehouden en de Gezondheidsdienst staat
hier ten volle achter!
Wij zijn er van overtuigd, dat
u allen, veehouders en veehandela
ren, hiervoor 100 pet aan zult mede
werken. Maar, weest u dan ook niet
zorgeloos of te goeder trouw bij uw aan
kopen. Overtuigt u persoonlijk dat de
gegevens van rund en certificaat klop
pen.
Dit is uw belang en dit is ook Texel's
belang!
De Directeur Prov. Gezondh. Dienst
v. Dieren, D. REMPT.
menwinkel niet kende, maar wèl wist,
dat hij ergens in het centrum was. En
daar hij tijd in overvloed had, (want hij
was weer eens zonder werk), was hij op
onderzoek uitgegaan in de buurt van
Piccadilly. Oxford Street en Regent
Street en omgeving leverden niets op.
Pas nadat hij met een vriend, die hij
onderweg ontmoet had, was gaan lun
chen, kwam hij terug in Piccadilly en....
daar zag hij een meisje bezig in de eta
lage van een bloemenwinkel. Ik ge
loof, dat ik haar gevonden heb, zei hij
tot zichzelf.
Hij bleef een tijdje stil staan kijken,
stak toen de straat ovei en ging de win
kel binnen. Freda kwam naar hem toe.
Werkt hier een miss Terrence?
vroeg hij.
Freda nam hem een ogenblik zwijgend
op. Ze wist niet of ze waakte of droom
de. Jill was altijd een ingetogen meisje
geweest, dat zich niet met mannen in
liet. En nu scheen dat aspect plotseling
veranderd. Het leek wel of de mannen
nu bij troepen kwamen opzetten. Wat
moest deze onbekende m weer van
haar hebben? Ze vroeg vrij brutaal:
Waarom?
Ik meende, dat ik haar bezig zag in
de etalage.
Freda nam hem varj hoofd tot voeten
op. Ze mocht dan maar een gewoon en
berekenend schepsel zijn, vals was ze
niet en ze kreeg een gevoel van onge
rustheid over Jill. Deze man leek haar
niet veel goeds in de zin te hebben. Hij
maakte, op het eeiste gezicht, geen
sympathieke indruk. Ze zei:
Waarom wilt u miss Terrence spre
ken? Dit is een bloemenwinkel en de
mensen komen hier alleen om bloemen
te kopen.
Allright, zei Harcourt. Geeft u mij
dan een paar van die rozen.
Dat zijn de duurste, die we hebben.
Hm! Hij keek naar de riddersporen.
Laat ik dan een stuk of tien van dié
nemen.
Hij vond het 't beste, tijd te winnen.
Jill zou wel te voorschijn komen en dan
kon hij haar aanspreken. Hij dacht er
niet aan, weg te gaan voor hij zijn avon
tuurtje beleefd had.
Freda telde de riddersporen en begon
ze in te pakken, hem nu en dan een koe
le blik toewerpend. Neemt u ze mee?
vroeg ze, of moet ik ze laten bezorgen?
Ze meenemen? Hij dacht er niet aan
Met bloemen over de straat lopen, neen,
niks voor hem. Hij zei: Stuurt u ze maar
naar mijn tante. Dat is mrs. Clare. En
hij gaf het adres.
Freda liet de bloemen op de toonbank
vallen en riep: O!
Wat is er? vroeg Harcourt.
B bent u een broer? Nu ik goed
zie, lijkt u op hem.
Waar heeft u het toch over?
Mr. Hugh Clare komt hier geregeld
om bloemen te kopen voor zijn vrouw!
Zijn vrouw? riep Harcourt, die nu
meende op het spoor te komen van een
écht geheim. Als Hugh ergens een vrouw
had, was dat wel het toppunt van al
les. Aan zoiets had hij nog nooit gedacht.
Dit adres, zei Freda koel.
Dat bedierf het.
Je hebt het bij het verkeerde eind,
kindlief, zei Harcourt. Dat is het adres
van Hugh zelf. En dat is niet zijn vrouw
maar zijn moeder en mijn tante. Die is al
jaren ziek. Aandoening aan het rugge-
merg De laatste tijd is ze erg achteruit
gegaan. De dokters denken, dat ze het
niet lang meer zal maken. U wilt de
bloemen wel aan haar zenden.
Freda was bezig de riddersporen een
voor een op :e rapen van de toonbank.
Hij is dus werkelijk niet getrouwd?
zei ze.
Wel neen!
't Is wonderlijk! Wonderlijk! Zij
wilde graag koel blijven tegenover Har
court, maar net lukte haar niet. Ze moest
wel ontdooien of ze wilde of niet. Mis
schien kon hij haar iets vertellen ovei
die vreemde verhouding tussen Jill en
Hugh. Dus zei ze: Gisteravond heb ik
mr. Clare in zijn auto gezien en hij had
Jill bij zich.
O, ja, zei Harcourt. Ze zijn ge
engageerd.
Geen van beiden had de winkeldeur
horen opengaan. Zij waren te verdiept in
hun gesprek. Maar nu merkten ze op
eens, dat er iemand in de winkel was en
dat hij naar hen stond te luisteren.
Het was Montie. Hij was vroeg van
kantoor gegaan en was naar de winkel
gekomen om te vragen of hij Jill mee
mocht nemen om ergens een kop thee te
gaan drinken.
En bij het binnenkomen had hij hun
laatste woorden gehoord.
(Wordt vervolgd.)
Nadruk verboden. door G. Th- ROTMAiN.