CADEAU
Albert Heijn
VAL DA
Bakkerij M. Witte
WINKELSLUITING
I
I
1 MANTJE HOGERSTRAAT DEN BURG
De moeilijke keus
,Wat stellen wij tegenover het communisme?'
Appèlavond van de N.C.L.B.
Hoe Jantje Kruizemunt een erfenis kreeg
Polly Perkins"
in Loodsmanswelvaren
Marsepain Figuren
Chocolade Letters
De winkels zijn op Vrijdag,
1 Dec., Zaterdag, 2 Dec. en
Maandag, 4 Dec.
tot 9 uur geopend.
Nog juist op tijd ontvangen voor
Sint Nicolaas
Klaas Boon, Den Hoorn
Voor
St. Nicolaas
Een geweldige collectie
populaire geschenken in
Gero Zilver en Zilmeta
Een leuke verrassing voor de jeugd
een mooie
LUCHTBALLON
maakt U het leven goedkoper
De Ned. Chr. Landaibeidersbond hield
Donderdagavond een grote appèlavond
in Hotel Texel. Nadat de Oosterender
muziekvereniging „Excelsior" o.l.v. de
heer Cor Bremer de Promenademars ten
gehore had gebracht en de aanwezigen
met begeleiding van het corps gezongen
hadden Ps. 75:1 werd de avond door de
heer P. Riemens, voorzitter, geopend
met het lezen van Efeze 6:5 t.m. 17. Na
te zijn voorgegaan in gebed, heette spre
ker de aanwezigen hartelijk welkom, in
het bijzonder de leden van het Hoofd
bestuur, de heren D. Meijer en G. C v.
d. Schelde. Men zegt wel eens, aldus
spreker, wij hebben de Bond toch en de
C.A.O. is er. wat moet er dan nog meer
gebeuren? Wij moeten de Bond verster
ken: hoeveel zijn er die er bij ons horen
en toch niet bij ons zijn, daarom de hand
aan de ploeg en alle krachten ingespan
nen. Spreker hoopte, dat ook deze bij
eenkomst er toe zou mogen medewer
ken allen wakker te schudden en tot de
overtuiging te brengen dat wij allen één
taak hebben als Christenen ook onze
medearbeiders te bewegen zich te scha
ren onder ons vaandel van recht, maar
ook van plicht tot heil van het Ned.
volk. en tot eer van God- Spreker besloot
met de wens, dat een goede leerzame
avond zou volgen. De muziek speelde
hierop „Als ge in ncod gezeten" en een
paraphrase op „Grootvaders Klok". De
heer Van der Schelde wilde boven zijn
toespraak zetten: „Uw plaats is in de
Chr. Vakbeweging Spreker zag de te
genwoordige wereld als een bron van
moeite en zorg en dreiging. Men is van
God en Zijn gebod vervreemd, men
beeft en siddert bij het woord van ie
mand als Stalin of men voelt zich opge
lucht nadat men een rede van Truman
heeft beluisterd. Ach, vernieuwing van
de samenleving is alleen mogelijk als
wij leren te luisteren naar het Woord
van God dat in den beginne was en
tot in eeuwigheid stand zal houden.
In zijn 40-jarige bestaan is de Bond
van 519 tot 28,000 leden gegroeid met
860 afdelingen. Spreker ging terug
naar het verleden, belandde bij de in
stelling van het Burgerlijk Wetboek en
merkte op, dat slechts drie van de meer
dan 2000 artikelen in het W.B. spreken
over arbeidsrecht.
Moeilijkheden ondervonden de op
richters van onze Bond, maar de Bijbel
gaf hun kracht. Laten wij hun voorbeeld
volgen, niet volstaan met net storten
van onze contributie, naast principiëel
belijden is practische kennis nodig. Wij
moeten ons bewust worden wat ons ge
zien onze Chr. beginselen te doen staat.
Als een prachtig voorbeeld van doorzet
tingsvermogen noemde spreker het
werk van Paulus. In Gods kracht kun
nen wij verder gaan, voerend een strijd
voor vrijheid en recht „Het leven is
geen vrede alhier, geen wapenstilstand
vragen, het leven is de kruisbanier tot in
Gods handen dragen". Hierna volgde
een korte pauze.
Nadat „Excelsior" verschillende lie
deren had gespeeld, was het woord aan
de heer D. Meijer, die als onderwerp van
zijn rede had gekozen „In 't oude spoor
vooruit!"
Spreker noemde de talrijke moeilijk
heden, waarin ons land, de gehele we
reld verkeert. Hebben wij nog moed om
vooruit te gaan? Wat stellen wij tegen
over het communisme, dat zich op het
standpunt stelt „Het doel heiligt de mid
delen?" Zolang wij ons bewust zijn van
onze taak om in deze doodzieke samen
leving de evangelische beginselen bij de
bevolking in te dragen en daarnaar te
handelen dan hoeven wij niet te vrezen,
dan is er geen reden om ons aan een
wanhoopsstemming prijs te geven. De
strijd moet allereerst met geestelijke
wapens gevoerd worden.
Wat zoudt u zeggen als Moskou door
atoombommen werd vernietigd? Zoudt
u dan zeggen: „Wij kunnen nu weer op
timist zijn"? Dan zoudt u onjuist reage
ren. Spreker wees hierbij op hetgeen
in het boek Jona geschreven staat i.v.m.
de verwoesting van Nineveh. Jona was
bedroefd om de verwoesting. De kinde
ren van die stad wisten niet het ver
schil tussen de rechter- en de linker
hand. Wij hebben niet tot plicht of ver
langen dat Moskou verdelgd wordt. Dat
zou de weg van de minste weerstand
zijn, niet de weg van de Christenen. Ook
Moskou is een stad Gods. Wij moeten de
beginselen, die ons leven verrijken, uit
dragen. Niet ieder op zijn eigen houtje,
maar in harmonie. Laten wij onze
kracht niet zoeken in de vernietiging
van de tegenstander, maar in de opbouw
van de wereld. Er is alleen perspectief
voor de wereld als zij zich buigen wil
voor haar schepper. De kracht waarmede
wij naar buiten treden zal niet ongeze
gend blijven.
De heer Riemens dankte de Hoofdbe
stuursleden voor hun rede en „Excel
sior" voor haar muzikale medewerking.
Hij deelde mede, dat men op Dinsdag
19 Dec. een districtsvergadering zal
houden.
Nadat men allen de Avondzang had
gezongen werd de bijeenkomst door de
heer Van der Schelde met gebed ge
sloten.
S.V. Texel.
Uitslagen 4e kl. Vrone-Oudesluis 1-5;
Texel-W.Waard 6-1; St. George-Water-
We hadden stellig niet verwacht, dat
na het uitermate slechte weer der vori
ge week gespeeld zou kunnen worden.
Maar het ging door, het weer was prach
tig, de belangstelling groot.
De wedstrijden tegen W.Waard zijn
altijd lastig voor ons geweest en ook de
ze keer waren we er niet gerust op. Dit
is dan ook wel de eerste maal dat T. een
zo overtuigende overwinning op de
mannen van Klaas Schenk heeft be
haald.
T. trapt af met de zon in de rug en
meteen volgt er een pittige aanval, die
juist naast gaat. Maar dat schudt de W-
verdediging wakker en er volgt een
strijd waarin T. het meest aanvallend is
Nadruk verboden.
door G. Th- ROTMAN-
105. Een poosje later werd meneer
Kruizemunt uit de kooi gehaald. Hij
was blijkbaar niet dik genoeg en moest
wat bijgemest worden. Het goedje, dat
ze hem te eten wilden geven, smaakte
echter zo akelig, dat hij er geen brok
van door z'n keel kon krijgen. De pa-
poea's wisten echter raad. Terwijl de
ene onverlaat hem stevig vasthield, duw
de de ander het voedsel met een stokje
eenvoudig naar binnen.
106. Dat ging zo twee dagen voort; de
arme man moest slikken, of hij wou of
niet, elk uur een halve liter. Maar het
opperhoofd scheen zo'n trek in het malse
boutje te hebben, dat hij cnmogelijk
langer wachten kon, en de derde mor
gen werden onze twee arme stakkers
gebonden naar buiten geleid. Blijkbaar
wilde men hen op een afgelegen plaats
bakken en stoven of zoiets.
maar waar voldoende activiteit voorals
nog ontbreekt. Toch neemt T. spoedig
de leiding als Piet Stam van dichtbij de
hoekvlag op de achterlijn een zuivere
inswinger plaatst die meteen doeltreft.
Spoedig blijkt dat T. rekening heeft te
houden met een prima doelman. Menig
maal wist hij te redden en zo kwam de
rust met deze nagere voorsprong. Piet
Stam was uitgevallen, Dick v.d. Slikke
nam zijn plaats in.
Na de rust zet T. meteen een fel offen
sief in, de bal gaat van voet tot voet,
een mooie pass tussen de backs door,
waarop Kees doorloopt en de uitgelopen
keeper verrast 2-0; een nieuwe aanval
volgt, Harry trekt zijn bal voor de voet
van Piet Eelman, die keurig ineens in
schiet. Als dan backs en keeper elkaar
niet verstaan, werkt D. v.d. Slikke no. 4
in het net, terwijl even later Piet Eel
man een misverstand tussen back en
keeper met no. 5 afstraft.
Intussen zet W. alles op de aanval en
het ziet er naar uit dat ze ook succes
zullen krijgen. Een snelle doorbraak
wordt met een prachtig schot besloten
en de eer is gered. W. wordt nog even
gevaarlijk, maar achter hebben ze het
door. Henk, Gerrit en Wim zijn in pri
ma vorm en ook Bertus zit er best in,
terwijl Herman en Niek ook geen kans
geven, zodat het offensief der Rood-
Witten zonder succes blijft. Uit een goe
de aanval over rechts komt de bal bij
Piet Stoepker, die deze keurig onder
controle brengt en met een zuiver schot
no. 6 scoort, met welke stand het einde
komt. W.-Waard bleef tot het einde
doorvechten wat nun zeker tot eer strekt
De leiding was in goede handen bij de
heer Dekker.
Donderdag en Vrijdag gaf de sport
vereniging „De Zwaluw" in Loodsmans
welvaren weer haar bekende gezellige
avonden met het doel de kas der vereni
ging weer van de nodige contanten te
voorzien. Zij is hierin aardig geslaagd.
Mocht de eerste .wond de zaal aardig
bezet zijn, de tweede avond was zij tot
het uiterste gevuld. Na afloop werd bei
de avonden een verloting gehouden, die
ook geslaagd mag beten.
Opgevoerd werd het blijspel „Polly
Perkins". Over de inhoud het volgende.
Mevr. Colthorpe (Willy Duinker) een
aardige jonge weduwe, heeft op een
bootreis kennis gemaakt met een heer
op meergevorderde leeftijd. Deze laat na
zijn dood zijn vermogen na aan zijn neef
Fergus Wimbresk (Piet Zijm) en diens
zuster Ruth (Willy Bloem) en Ada (Joop
Bakker) op voorwaarde, dat Fergus
trouwt met mevr. Colthorpe. Door be
middeling van haar oom (Jaap Boon)
verneemt het weeuwtje de bedoeling
van het testament en de komst van Fer
gus om kennis met haar te maken. Zij
wil hem leren kennen zonder dat hij
weet wie zij is. Zij laat mevr. Colthorpe
verdwijnen en verandert zichzelf in de
kamenier Polly Perkins. Zij neemt haar
neef Robert Gilmour (Guus Slegh) en
haar dienstbode (Jet de Wit) in ver
trouwen. Als Fergus cp het toneel ver
schijnt en mevr. Colthorpe aanwezig is,
vraagt hij Polly of zij geen portret heeft
van haar mevrouw en dan geeft Polly
hem een foto van een oude stuurse da
me mevr. Hutard (Janny Huisman), die
met haar dochter Minnie (Netty Koop
man) tot de vrienden van de familie be
hoort. Fergus schrikt terug van het
portret en schept meer behagen in Polly
Perkins zonder als in mevr Colthorpe
mèt de erfenis. Het happy end brengt
ons twee gelukkige paartjes. Polly en
Fergus, Ada en Robert, die allen het
wijde romantische Canada prefereren
boven het nuchtere koude Engeland.
Over het spel kunnen we kort zijn.
Mochten de eerste avond de zenuwen in
het laatste bedrijf de rolkennis een
beetje aantasten, de tweede avond liep
alles vlot van stapel en dus kunnen wij
zeggen dat deze jonge Zwaluw-leden
ons Hoornders een paar genoeglijke
avonden hebben bezorgd.
Neem een doos echte
PASTILLES
VOOR
UW HOEST
Weverstraat 20 - Den Burg - Telef. 259
ruime sortering, vanaf 10 cent p. stuk
van A - Z, uitsluitend eigen werk.
Uw adres voor 'n prima Banketletter
Gaarne vroegtijdige bestelling.
DE PLAATSELIJKE MIDDENSTANDS VER.
Een pracht collectie HERENSOKKEN,
DASSEN, OVERHEMDEN enz. enz.
Handschoenen
Shawls
Overhemden
Zelfbinders
Zakdoeken
Pochets
Manchetknopen
Dasspelden
HtREN-EN JONGENSKLEONt MOOIS
SPOOCSTR50 DEN HElDEB
TÉIEE0ONK2230-3102
jjliiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiioiiiiuiiiiiiiiinuiniunuiii
Cassettes en vele andere cadeaux
^■HiiuiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiuiHiiiimiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiMiiiiiuiuiuiiiiiiiiimuiHiiiiiiiiiiiiiimianmHiniriiinniiDinuuimiuuinuuiiiiiiuiut^
Van Donderdag 30 Nov. t.m. Zaterdag 2 Dec. a.s.
bij aankoop van minstens f2 50 boodschappen
Albert Heijn's BOFFIE-KOFFIE
onveranderde samenstelling en toch veel lager
dan de officiële maximumprijs van f 1.92 per
250 gram.
ORANJEMERK 250 gram 174 ct.
GROENMERK 250 gram 166 ct.
ROODMERK 250 gram 158 ct.
BRUINMERK 250 gram 150 ct.
Den Burg
Binnenburg 8 Telefoon 38
_y
FEUILLETON
39.) Hugh bleef zwijgen. Toen ging
hij naar de deur en zei, bij het weggaan:
Wij zullen er nog wel over spreken. Het
overvalt je misschien een beetje. Een
hij ging de winkel uit.
Jill was woedend. Ze voelde tranen in
haar ogen komen. En madame zat door
haar raampje naar haar te kijken en
Freda wierp ook zijdelingse blikken naar
haar.
Het is zo vreselijk moeilijk! zei Jill.
Ze had het gevoel, dat er iets als een
crisis ging komen en de schrik voor wat
er komen ging, sloeg haar om het hart.
Zij wilde mrs. Clare helpen. Zij wilde
haar en Hugh niet verliezen.
En toch zou het ogenblik van schei
ding zeker komen. Het zou haar even
veel verdriet als bevrijding brengen.
Ferda kwam bij haar staan. Hij heeft
je aan het schrikken gemaakt, niet? Of
je verdriet gedaan? zei ze zacht. Waar
om ben je niet eens openhartig tegen
me, voor de verandering.
O, het was niets. Er zijn wel eens
kleinighedenEn ze ging een klant
tegemoet, die de winkel inkwam. Geluk
kig was dat een oude dame, die een hele
tijd nodig zou hebben om haar keus te
doen.
Maar na die hele tijd besloot ze maar
om niets te kiezen en stapte weer weg.
Ziezo dat is afgedaan, dacht Jill.
Vanavond zou ze Montie vragen, haar
mee uit te nemen. Dan zou ze kunnen
proberen Hugh en zijn moeder en zijn
contract te vergeten. Misschien wist
Montie wel een mooie film.
De middag was niet veel beter dan de
morgen. Er brak een onweer los over de
stad en dat was maar wenig erger dan
het onweer dat tussen Freda en mada
me woedde; wel is waar bleven bij dat
laatste de donderslagen uit, maar de
bliksemflitsen die gewisseld werden,
waren niet mals.
Als Harcourt niet wilde bijten,
mompelde Freda tegen Jill, wat ging dat
dan zo een oude bemoeial als madame
aan!
Jill slaakte een zucht van verlichting
toen het sluitingsuur kwam en ze naar
huis kon gaan.
Dick was er niet. Dat was vreemd.
Hij had allang thuis moeten zijn.
Ze ging de trap ctf en juist toen ze aan
Montie's deur wilde kloppen, kwam die
er uit, in zijn beste pak en netjes ge
schoren.
Zo? Waar ga jij naar toe?
O, uit, zei hij luchtig.
Zo'n antwoord op een eenvoudige
vraag kan een mens kwaad maken. Zij
zag wel aan zijn uiterlijk, dat
hij zou uitgaan. Zijn antwoord
was dus niet erg verduidelijkend. Ze
zei: O, Montie, Dick is er niet. Ik voel
me eenzaam en ellendig; daarom kwam
ik je vragen of je geen zin hebt mee te
gaan naar een film.
Er kwam een wonderlijke trek op zijn
gezicht en hij antwoordde: Dat spijt me,
kindlief, maar ik heb een afspraak.
Het is het einde van alle romantiek,
als een aanbidder „kindlief" tegen je
zegt. Het betekent, dat je niet meer zijn
Julia bent. En dus kreeg Jill het minder
prettige gevoel, dat men „op zijn neus"
kijken noemt.
En, nu ze de indruk had, dat er ie
mand anders in Montie's leven was ge
komen, kreeg ze plotseling een heftig
verlangen om hem zelf te hebben Het
leek wel of alles en iedereen haar in de
steek liet. Zij beet haar tanden op elkaar
van verdriet.
Ik zou zo graag eens alles met je
uitspreken, Montie, zei ze.
Dat kan nu niet, het spijt me. Jij
bent niet de einige, die met een ander
op stap gaat. Ik heb een afspraak met
een meisje en die kan ik nu niet afzeg
gen.
Neen, natuurlijk niet.
En maak je nu geen zorgen over
Dick, omdat die niet op tijd thuis is.
Die komt wel opdagen, hoor. Nou, ik
moet weg. Hou je goed en tot ziens.
Hij had zijn deur afgesloten en de
sleutel in zijn zak gestopt.
Zij had wel kunnen huilen.
Eigenlijk schaamde zij zich over d^t
gevoel, want zo op net oog had ze zich
niet erg gunstig gedragen tegenover
Montie en kreeg ze feitelijk haar ver
diende loon. Ze bleef staan luisteren,
terwijl hij fluitend de trap afliep. Zijn
voetstappen werden minder hoorbaar
naarmate hij in lagere legionen afdaal
de, waar lopers op de trap lagen. Toen
hoorde ze hem de vooideur uitgaan en
daar stond ze, moederziel alleen.
Ze ging weer naar boven en maakte
wat eten klaar.
Eindelijk kwam Dick. Zijn gezicht be
viel haar niet.
Waar ben je geweest? vroeg ze.
Bij vrienden. Ik kon niet eerder ko
men. Heb je je ongerust gemaakt? On
zin, meid. Ik ben geen kind meer, dat
kans loopt door bussen of taxi's te wor
den overreden.
Maar zijn kwasi opgewekte toon be
viel haar niet Hij keek haar niet recht
aan. Het eten smaakte hem blijkbaar
niet, want hij schoof al gauw zijn bord
opzij.
Het is hier erg benauwd, zei hij.
Wat een hitte. We krijgen vast nog
meer onweer. Ik ga uit.
Weer uit?
Ja, daar heb je toch zeker niet op
tegen?
Er was iets niet* goed en ze kon niet
begrijpen, wat het zijn kon. Zij vroeg
maar niets meer en liet hem weggaan
zonder nog iets te zeggen
Het was al laat ze lag nog wakker
in bed toen ze Montie hoorde terug
komen. Hij floot vrolijk, terwijl hij de
trap opkwam. Blijkbaar had hij zich best
geamuseerd en was volkomen in zijn
schik.
Ze keerde zich om en probeerde in te
slapen.
Als de dingen verkeerd liepen dan
gingen ze ook totaal verkeerd, dacht ze.
En de volgende morgen gaven de
„dingen" haar gelijk in haar mening.
Dick zag er slecht en ongelukkig uit
aan het ontbijt. Hij zei, dat hij hoofdpijn
had en raakte zijn eten niet aan. Net
zoals hij als kleine jongen gedaan had,
als hij een ziekte onder de leden had.
Ze maakte zich met een bezwaard hart
gereed om naar de winkel te gaan en
vóór ze het huis verliet, ging ze even bij
Montie aan. Hij kwam juist zijn kamer
uit om naar kantoor te gaan.
Dick ziet er vreselijk slecht uit
vanmorgen, zei ze. Ik ben bang, dat hij
ziek wordt en ik vind het naar, dat ik
hem alleen moet laten. Kom jij thuis
koffiedrinken.
Neen, zei Montie, zijn hoed opzet
tend, ik kom niet thuis koffiedrinken.
Zou je het niet zo kunnen schik
ken, dat je het wel kan doen? Ik kan
zelf onmogelijk, want we hebben het
vandaag vreselijk druk met de bloe
men voor een trouwpartij en ik maak
me zo ongerust.
Montie had zijn hoed weer afgeno
men en streek die op met 2ijn mouw.
Hoor es, Jill, je maakt je ongerust over
je broer. Als er iemand is, die op zich
zelf kan passen, dan Ls dat Dick. Je doet
of hij een klein kind is.
Ik ben eenvoudig ongerust over
hem, omdat hij er uitziet of hij ziek is.
Dat is toch niet meer dan natuurlijk?
Montie klopte haar vertrouwelijk op
de schouder. Weet je wat het is, Jill, zei
hij. Dick is weer ondeugend geweest
Wanneer zul je eens leren begrijpen, dat
hij geen onschuldig kind is, dat be
schermd moet worden. Hij is net zo min
ziek als jij en ik.
(Wordt vervolgd)
