V,.
en voor a
I Uw v drukwerk naar Drukkerij Texelse Oourant I
Wethouder De Waard sprak voor de P.v.d.A.
Kapitein Klakkebos gaat naar Amerika
Wijkgebouw Witte Kruis bestond 40 jaar
Uit de Dierenwereld
Hoeveel zal de wol in de komende Zomer
waard
Moet opnieuw een distributie
zijn?
van wol woiden verwacht?
„Dolly'
Woensdagavond hield de afdeling Den
Hoorn van de P. v. d. Arbeid haar jaar
lijkse vergadering in Loodsmanswelva
ren. De voorzitter, de heer D. Pool open
de met een woord van welkom, speciaal
tot wethouder De Waard, die deze avond
iets zou vertellen over de Partij van de
Arbeid en wel over de doorbraak, herin
nering en verwachting.
Bestuursverkiezing: De heer D. Pool
werd bij acclamatie tot voorzitter herko
zen en de heer A. de Leeuw tot bestuurs
lid, tevens tot afgevaardigde van de afd.
Den Hoorn naar de fractievergadering.
Daarna begon de heer De Waard zijn
praatje. (De opkomst was gering). Spre
ker vond het goed dat wij ons verdiepen
in het politieke leven omdat in de tegen
woordige tijd de politiek ons niet onver
schillig moet laten en omdat wij door
verschillende factoren er toch bij betrok
ken zijn. Doorbraak kwam in 1945 door
het samengaan van drie politieke richtin
gen, hoofdzakelijk dooi de drang tot sa
menwerking, veroorzaakt door oorlog en
bezetting, die de tegenstellingen deed
vervagen en tevens een lichtpunt bracht
omdat men juist daardoor dichter bij el
kaar kwam. De grote vraag was nu op
welke manier wij nu constructief konden
werken, hoewel men in het begin eerst
niet goed wist waar men moest begin
nen en waar men moest eindigen, maar
de wil tot vernieuwing, dus de daad
was er. Na de Nederlandse volksbewe
ging en besprekingen met andere partij
en, kwam op 9 Febr. 1946 de Partij v.d
Arbeid tot stand. De doorbraak was dus
een feit. Dit heeft verheldering gebracht
voor links en rechts en heeft het klasse
element opgeheven. Was het voorheen
moeilijk voor andersdenkenden zich bij
een andere partij aan te sluiten, door de
P. v.d. A is dit radicaal opgeheven door
haar streven naar gerechtigheid en vrij
te zijn in levensbeschouwing. Dit is de
weg die onze partij moet volgen, door ge
zamenlijk de moeilijkheden op te van
gen, want door zich te isoleren bereikt
men, en vooral in deze tijd, niets. Wij
willen komen van man tot man, wij wil
len in de beste zin volkspartij zijn door
eerbied en naastenliefde voor elkander.
Ook de samenwerking en gedachtenwis-
seling van werknemer en werkgever
wordt door onze partij in de hand ge
werkt al wil ik hier niet mee zeggen,
dat alle moeilijkheden uit de weg zijn
geruimd, maar een open oog voor deze
moeilijkheden is de beste manier om de
ze voor beide partijen en langs een
vreedzame weg op te lossen. Dit is door
braak. Onze partij is geboren toen ons
land ontredderd was, wat Professor
Schermerhorn zo kernachtig noemde
,,wij moeten eerst puinruimen en mest
kruien" en wanneer wij dit niet gedaan
hadden, was het communisme niet te
houden geweest. Zeker, ons ledental is
aan schommelingen onderhevig geweest,
maar we kunnen met trots constateren
dat dit nu v/eer gestadig groeit. Wij le
ven in een tijd vol moeilijkheden en deze
zullen hoogstwaarschijnlijk nog worden
verzwaard, maar toch willen wij niet te
rug maar met volle kracht vooruit wat
dus betekent geestelijke vrijheid en eer
biediging van de medemens.
Doorbraak is geen tijdelijk verschijn
sel, zo ging spreker voort, maar ligt in
de lijn der ontwikkeling en kan niet,
door welke partij ook, worden tegenge
houden, dus vooral de jongeren roep ik
toe met volle kracht vooruit. Het oude
is gestorven, het nieuwe komt!
Hiermede besloot de heer De Waard
onder aandachtig gehoor, zijn bezielende
rede.
De heer C. Dogger kon ook met volle
tevredenheid getuigen, dat hij, alhoe
wel hij bij de oprichting van de P. v.d.A.
had gedacht: „Het wordt niets", nu toch
eerlijkheidshalve moest zeggen, dat de
innige samenwerking tussen diverse
mannen die vroeger waren gescheiden,
voor hem een verheugend verschijnsel
was. De voorzitter sloot met een woord
van hartelijke dank voor het onder
houdend >n helder beloog van de heer
De Waard deze alleszins vruchtdragen
de vergadering.
WEEKBERICHT DER P.T.V. TEXEL
Van 5-10 Maart werden aangevoerd
103115 stuks eieren. De prijs per kg aan
de pluimveehouders bedroeg f 2,05. Vo
rig jaar werden in dezelfde periode aan
gevoerd 96,185 stuks De kg prijs be
droeg toen f 1,95.
DE GELEERDEN ZIJN HET NIET
MET ELKAAR EENS.
Zowel het Vrije Volk als de Harlinger
Courant hebben een gezellige rubriek,
waarin heel veel raad wordt gegeven.
De Harlinger Courant beweegt zich op
elk denkbaar terrein onder de titel „U
kunt niet alles weten", het Vrije Volk
geeft antwoord in zijn „Medische vra-
genrubriek". Deze week nemen zij bei
den vet haar onder de loupe Het Vrije
Volk schrijft:
Mej. W. G. S. te Eiudhoven. Zelfs de
vetste haren en hoofdhuid worden bij
goed wassen en uitspoelen schoon. Wie
erg vet haar heeft wasse het haar elke
week. Zo nodig tussentijds inwrijven
met een weinig salicylspiritus.
Maar de Harlinger Courant zegt:
Vet haar niet te veel wassen. Men
sen die last hebben van vet haar, was
sen dit uit narigheid caarover, dikwijls.
Het is echter veel beter om uw haar met
rust te laten en het dan eens „droog" te
poederen. Bij elke drogist is een goede
droogpoeder te verkrijgen.
door G. TH. ROTMAN.
(Nadruk verboden).
29. Langzaam nam de „opblazer" de
vorm van een... leuningstoel aan!
Toen nog even een buisje dichtgebonden
en klaar was Kees. Op dezelfde manier
fabriceerde de professor nog 'n stoel, 'n
tafel en 'n zitbankje. „Niets bijzonders",
zei hij, toen ze even i?.ter op hun gemak
zaten te schransen. „Je kan van alles op
blazen: eenden, varkens, ballen dus
waarom geen ameublement?"
30 „Ongezellig is 't hier anders niet!"
zei de* kapitein, om zich heen kijkend.
Maar het volgend ogenblik sprong hij
met een schreeuw overeind: een afgrij
selijke slang had zien om allebei z'n be
nen gekronkeld! En het mooiste was, z'n
vrienden lieten hem zomaar holderde
bolder in de steek!
NIEUWE FOTO'S
Wij zijn blij dat wij weer zoveel brief
jes-voor-de-foto mochten ontvangen. Zo
als wij Woensdag 7 Maart al schreven,
krijgen de jongens en meisjes, die in
April en Mei a.s. zes jaar of ouder wor
den, voorrang. Er waren er zoveel dat zij
die nog geen zes of ouder worden al di
rect afvielen, nog voor wij aan het loten
toe waren! Maar die komen natuurlijk
volgend jaar aan de beurt! Er was ook
een briefje van een jongetje, dat vorig
jaar al op de foto was geweest, jammer
genoeg kunnen wij niet ieder jaar op
nieuw een foto van hetzelfde jongetje
of meisje maken!
Vrijdagmiddag gaan we nieuwe foto's
maken, om half vier beginnen we. Wie
buiten Den Burg wonen verwachten wij
Zaterdagochtend tussen half negen en
12 uur. Hier volgen de namen:
Harry Wuis; Gerda Michels; Willy
Geus, Joke en Co Witte; Juultje Schilp-
zand, Sieb Keijser, Marjan Bakker
(Neem je je zusje mee, samen op een
plaatje?); Astrid, Ellen en Jannie Lap,
Jannie van den Berg; Corrie en Alie Go-
mes; Jan en Bobbie Dros, Mien de Waard
Eddie Stiekema, Hans Velthuis; Gretha
Dijt; Kees, Marius en Japie Dijt, (met z'n
drieën dus); Irma Savelkouls; Tineke
Oele; Tineke en Larja de Jong.
Vorige maand was het 40 jaar gele
den, dat het Wijkgebouw van het Witte
Kruis, aan de Witte Kruislaan te Den
Burg werd ingewijd. De zich in het ge
bouw bevindende gedenksteen van zwart
marmerglas draagt het volgende op
schrift: „Dit gebouw gesticht door de af
deling Texel van het Witte Kruis tot le
niging van ziekten en nooden, is inge
wijd den 15den Februari 191J, in de hoop
deze afdeling moge blijven bloeien en
in wijden kring zegen verspreiden onder
de lijdende menschheid. De oprichters,
oud-bestuursleden en bestuursleden: Adr
Wagemaker, voorz., L J. Kikkert, secr.,
J. D Daalder, D C. Dros, Q Huyser, J.
de Jongh, Aug. C. Keijser, G. D. Kik
kert, M. Kikkert, K. Kuiper, C. Kuip, R.
S Kuperus, J. Mak, H Over, W. C. Reij,
C. J. Roeper, P. Stoepker, M. de Waard,
Th. J. Zoetmuller.
Deze gedenksteen is aangeboden door
„Een ei is een ei', maar een Ooster kip
legde dezer dagen een ei van 220 gram.
Dat is dus driemaal het normale ge
wicht! Als die hen dat zo volhoudt bij
een normaal rantsoen voeder, moeten
wij die reuze eieren maar netjes laten
uitbroeden, misschien komt er dan een
ras, dat bijzonder grote eieren legt en de
pluimveehouders krijgen dan misschien
weer wat hoger prijs voor de producten!
Waarom bovengenoemde hen zo'n ko
lossaal ei heeft gelegd is (ons) niet be
kend. Evenmin begrijpen we waarom die
twee hoenders, behorende tot een toom
kippen van boerderij „De Strooppot"
avond aan avond in een bij het kippen
hok staande (bladerloze) boom klimmen
om daarin de nacht door te brengen. Op
2 meter afstand staat een keurig, wa
terdicht hok. Enfin, als dat tweetal er
zich kiplekker bij gevoelt, willen wij ons
van alle critiek onthouden. De dierenwe
reld is (voor ons) trouwens een wonder
lijke wereld wèl begrijpen wij waar
om onze muizen na het eten van kat ver
vangende tarwe een ander kosthuis heb
ben gezocht! Daarvoor zijn we dankbaar,
want pension houden zonder ooit een
duit terug te zien, ligt ons niet.
Intussen zijn sommige kieviten al eni
germate aan het schermen en dat had
den wij al verwacht, want
„De kievit legt in Maart,
Al vriest het op z'n staart!"
OVER-COMPLEET AAN KATTEN
Nu het voorjaar nadert werden er
weer zeer \eel jonge nesten katten ge
vormd waarvoor veelal geen plaats is. De
diertjes worden nogal eens als speelgoed
aan kinderen gegeven, of anders worden
het op latere leeftijd zwervers en dan
laat zich het vaak bittere einde van de
viervoetertjes gemakkelijk denken.
Het is daarom, dat Dierenbescherming
er de aandacht op vestigt om in de eer
ste plaats zoveel mogelijk te trachten het
vormen van de nesten te voorkomen en
in de tweede plaats, als er eenmaal jon
ge katten zijn, waarvoor geen goed te
huis kan worden gevonden, ze liefst on
middellijk na de geboorte te doen insla
pen. Men kan dat doen, door de hulp in
te roepen van een dierenarts of bij een
plaatselijk dierenasyl, dan wel door de
diertjes onmiddellijk na de geboorte in
lauw water onder te houden.
Men houde dit alles buiten het oog en
medeweten van de kinderen.
Ned. Ver. tot Bescherming v. Dieren.
mr. W. F. Hiddingh, burgemeester".
Deze prachtige steen heeft u misschien
nog nooit gezien! Geen wonder, hij is in
het gebouw zelf aangebracht en wel te
gen de achtermuur van het magazijn.
In de voorgevel vinden wij een steen
waarop staat: „Eerste steen gelegd door
Elisabeth Augustina Wagemaker op 8
October 1911". „Tot concierge voor het
nieuwe gebouw, tevens magazijnmeester
werden benoemd de heer Joh. Boogaard
en Echtgenote. Tot vervulling der be
doelde betrekking hadden zich 13 sollici
tanten aangemeld", aldus berichtte de
Tesselaar op Donderdag 9 Februari 1911
R. C. H. GEHULDIGD
Wij lezen in de Nieuwe Haarlemse
Courant van 5 Maart:
Het is Zaterdag een ware feestdag ge
worden voor de jubilerende R.C.H. te
Haarlem. Dat van hemde en ver de feli
citaties binnenkwamen werd wel zeer
duidelijk onderstreept toen de heer P.
Meindersma, voorzitter van de vierde
klasser N.-Hollandse Voetbalbond, de
sportvereniging Cocksdorp, R. C. H. ge
luk kwam wensen. De voorzitter van R.
C. H., de heer De Geus had speciaal
voor De Cocksdorp een hartelijk woord
Vein dank voor deze op hoge prijs ge
stelde belangstelling.
UITSLAG VERLOTING
Dinsdagavond vond in Hotel „Op
Duin" onder veel belangstelling de trek
king plaats van de verloting, georgani
seerd door de Doopsgezinde Zusterkring.
De le en 2e prijs, een wandkleed en
een slaapzak, werden gewonnen door de
fam. P. Eelman, de 3e prijs, een boom
stam, gebakken door mw. Wuis, won de
heer M. Koorn. Den Burg. Een door mw.
Wullink beschikbaar gestelde taart, die
Amerikaans werd verkocht, bracht
f 22,30 op. Na afloop van de trekking
vertoonde Ds. Van Veen een aardig'
filmpje over „de Doopsgezinde Ge
meente vroeger en nu".
Er zijn in Nederland ongeveer 182,000
wolleverende schapen, zo vertelde Ir. J.
A. Haverhals in een causerie, die hij
hield op de algemene vergadering van
het Texels Schapenstamboek voor N.-
Holland. Ieder van deze schapen levert
een vacht van ongeveer 4,5 kg., zodat de
Nederlandse wolproductie mag worden
aangeslagen op ruim 800.000 kg.
Het spreekt vanzelf dat de schapen-
houders, die dus onze Nederlandse wol
leveranciers zijn, zich wel graag af en
toe op de hoogte willen stellen van de
prijzen van hun product Dat is echter
niet zo heel gemakkelijk. Want niet al
leen zijn ei in de wol tal van soorten,
daarnaast moet rekening worden ge
houden met allerlei omstandigheden,
waaraan velen niet direct denken.
Op de wereldmarkt bestaat een En
gelse benummering van de soorten, die
loopt van 36 tot 100, waarbij No. 36 de
grofste en No. 100 de allerfijnste wol is.
Nederland komt aan de markt met vijf
soorten, te weten: III, II, I, 0 en 00. Wan
neer men nu bedenkt, dat de soorten I,
0 en 00 ongeveer overeenkomen met de
Engelse nummers 50 tot 56, terwijl II en
III grover zijn, dan is het duidelijk, dat
slechts heel enkele soorten van de we
reldmarkt in aanmerking komen om met
de onze te worden vergeleken.
Wat wij produceren is de zgn. cross
bred wol, de fijnste soorten worden Me-
rino-wollen genoemd.
Wil men gaan vergelijken, dan kunnen
onze soorten worden gesteld naast die uit
Nieuw-Zeelend en naast verschillende
soorten uit Zuid-Amerika.
Overigens zijn de noteringen voor ge
wassen wol. Bij dit wassen gaat onge
veer 40 pcï. verloren, zodat de prijzen
voor de ruwe wol moeten worden her
leid tot 60 pet. rendement.
Ten slotte moet alles dan nog worden
omgerekend in guldens.
Bij een en ander moet nog worden be
dacht, dat de landen van het Zuidelijk
halfrond aan de marlet komen met hun
wol, wanneer het hier winter is.. Over
het algemeen is het kleine beetje wol.
dat wij produceren, wel te verkopen,
we zijn echter afhankelijk van de prijzen
van een half jaar eerder.
In Juni 1950 was de wolprijs ongeveer
tweemaal zo hoog als een jaar daarvoor
en sedertdien is ze geregeld blijven stij—
gen.
Hoe het zal zijn in de komende zomer?
Daarvan valt nog weinig te zeggen.
Overal op de wereld wordt druk gecon
fereerd over de distributie van tal van
goederen. Tot welk resultaat dit zal voe-
ren ten aanzien van de wol is nog niet
bekend. De vraag of het zal komen tot
distributie van textiel met regerings-in-
name is echter gewettigd. Zekerheid be
staat echter allerminst en dus valt ook
niets te zeggen omtrent het hoe en het
wanneer van deze eventueel te treffen
maatregelen.
Met voldoening stelde spreker vast.
dat de Nederlandse schapenhouderij in
de Nederlandse wolfederatie een hechte
organisatie bezit, die 80 pet. van de Ne
derlandse wol inneemt Deze zal er in
hoge mate toe kunnen bijdragen, dat de
prijzen redelijk en stabiel blijven.
S. V- De Koog.
Zondag was het een zware opgaaf
voor De Koog, daar het de strijd moest
aanbinden tegen Texel 3. In een goede
wedstrijd werd met slechts 2-0 verloren.
Dit is goed gedaan, mannen, ga zo voort.
De strijd was sportief en had een goed
gehalte Daarna hadden de spelers
van De Koog een zware opga
ve om Den Hoorn van de bo
venste plaats te drukken. Dit is goed
gelukt, de revanche van de nederlaag in
Den Hoorn is nu geschied De Koog bleef
de meerdere en wist met 5-0 te winnen.
De wedstrijd zelf was hard maar goed.
Er is hard gewerkt cn dat heeft de door
slag gegeven. Voor de rust had De Koog
al een voorsprong van 2-0. De voorhoede
zat er goed in, beter dan in Den Hoorn.
De kansen werden goed benut. Na de
rust was De Koog weer het meest in de
aanval en wist zij de stand op te voeren
tot 5-0. De scheidsrechter had de touw
tjes goed in handen en leidde perfect,
wat van hem zeer bekend is.
Zondag: De Koog 1 uit tegen SVC 2.
om half 3, vertrek zie kastje. De Koog 2
is vrij. De adsp. spelen a s. Zaterdag uit
tegen Tex. Boys A om 4 uur
Afdeling handbal.
Ook de ciames heoben tegen ZDH ge
speeld maar zij verloren met 4-2. Doch
het had erger gekund: er speelden 2
nieuwe leden mee. Onze keepster moet
wat meer proberen lage ballen te stop
pen, dan v/as het nog beter afgelopen.
We zullen hopen dat de zieken weer
gauw beter zijn en we weer met het vol
ledige elftal mogen \erschijnen. Ver
moedelijk Zondag met de heren mee
naar de dames van SVC om dit te be
kampen. Zaterdagmiddag 4 uur trainen.
Dames, la.en we het nog één keer pro
beren, komt zoveel mogelijk en laat de
keepster vooral komen, dan kunnen we
eens wat lage ballen proberen met haar!
Afgesproken tot Zaterdag dan, houdt de
sport hoog.
FEUILLETON
15.) Het sein klonk, dat de deelnemers
zich naar de start moesten begeven Max
groette en verdween.
Kinderachtig hè, zei Dol; waarom
is-ie nu opeens zo dwars?
Kind, mijnheer is uit z'n hum, óf
hij is jaloers Neem het niet zo zwaar,
Dol, heus, vanavond is hij wel weer bij
gedraaid.
Geloof je?
Natuurlijk". Je zult zien, hoe fijn je
nog met hem danst.
Hoewel dit denkbeeld Dol even op
fleurde, waren nóch de tot in de perfec
tie uitgevoerde Salom, Kristiania, Tele-
mark en Stemmknstianan, nóch de vele
complimentjes over hun costuums, in
.staat, de lichte ontstemming, die Max
in haar had opgewekt, de eerste uren
weg te nemen. Eerst bij de gezamenlijke
tocht, waarbij zij als nieuwelinge een
keurig figuur sloeg en heel weinig viel,
voelde ze de haar aangeboren vrolijk
heid geheel terugkeren en het duurde
niet lang of de korte grappen van ,,het
matroosje" werkten aanstekelijk op het
gehele gezelschap.
Dol wroette in haar kast en haalde na
inspannend zoeken een paar aardige
zwart suède schoentjes te voorschijn.
Triomfantelijke hield ze die in de hoog
te: Beeldjes, hè? Dat is toch heel wat an
ders dan die lompe skischoenen. Ge
woon een idylle om weer eens te dan
sen! Ik hoop nu maar dat die muziek wat
is. 'k Zag zoeven in de gauwigheid een
paar van die hoempa's; stel je voor, ze
spelen alleen ouwe walsen? Dan glij ik
subiet uit met die schoentjes. Ik kan in
twee maten maar één keer draaien, dus
dat wordt dan vast een fiasco!
We zullen wel zien. Het zal heus wel ge
zellig worden.
Ans lachte. Kind, maak je niet zo druk.
Ik ben toch zo opgewonden; ik heb
net een gevoel alsof ik direct ontplof'
Crimineel, wat zal ik me opdoffen!
't Is te hopen dat het gewaardeerd
wordt, zei Ans droog.
Je zult zien, ze herkennen me niet
meer. Ik maak een paar grote krullen op
het hoofd, dat staat niet zo kinderachtig
en dan die hemelse jurk aan. Toch leuk
van Lettie om me die cadeau te doen!
Fijn, dat we al zo bruin zijn, hè?
Ans wurmde zich in een gebloemd zij
de jurkje. Ook haar tint was donkerder
geworden, waardoor de ogen nog blau
wer leken Hoewel niet zo mal opgewon
den als Dol, voelde ze zich toch in een
heerlijke feeststemming. Zeg Dol, maak
even vast! En ze draaide haar rug naar
Dol toe.
Gunst, liet die zich ontvallen, wat
een knoopjes. Stel je voor, je moet een-
twee-drie naar de trein! Waarom neem
je geen ritssluiting? Zo, met één slag,
ritsdicht. Heb je ook geen gemier,
dat er een knoopje scheef zit. Ziezo, het
is gelukt. Ansje, je bent compleet een
filmster! Blauwe ogen zijn *och mooier
dan bruine, vind ik hoor.
Dat komt omdat jezelf bruine hebt,
zei Ans wijs. sloeg een kapmantel om en
begon zorgvuldig het prachtige blonde
haar te borstelen.
Leuk was het vanmiddag hè, ging
Dol verder. Ik heb gewoon genoten en
kan er maar niet over uit; die heerlijke
zon hier en die hopen sneeuw! Ik denk,
dat ik hier nog maar eventjes blijf; mis
schien kunnen ze me in het hotel wel
gebruiken, proestte ze. Had jij gedacht,
dat Max zo'n ster was? Ik wist gewoon
weg niet wat ik zag, zoals hij vanmiddag
die slaom won! Enig gewoon. Hij is toch
maar een fijne kerel, en de grote ogen
staarden dromerig voor zich uit.
't Is geen kunst, vond Ans, als je
een geboren en getogen Zwitser bent,
om een geweldenaar ie zijn op ski's. Ze
worden bijna met ski's aan geboren.
Toch is lang niet iedere Zwitser
een goed skiër. Kun je nèt denken. Je
moet wel degelijk over een dosis moed
en een ste>*ke body beschikken.
Een bonk op de deur. Komen jullie?
't Waren Rolf en Bert.
Ik ben nog lang niet klaar, gilde
Dol; ik heb net m'n schoenen aan, dus je
begrijpt, eer ik toonbaar ben! Ans zit al
te wachten, wel foeterend, maar ze
wacht dan toch!
Nu, dan gaan wij maar vast. Tot
straks
Eindelijk was het dan toch zo ver. Na
een laatste blik in de spiegel draaide
Ans het licht uit en daar gingen ze. Dol
in de „hemelse" jurk van zwarte tafzij
de met witte kant afgezet en Ans in de
bloemetjes. De krullen op Dols hoofd
waren ditmaal wonderwel gelukt en me
nig oog rustte dan ook met plezier op de
meisjes.
De eetzaal was onherkenbaar en de
hotelier had alle eer van zijn werk. De
lange banken waren weggenomen, ronde
tafeltjes met bijbehorende uitgesneden
stoeltjes, waarop vrolijke cretonnen
kussens, stonden aardig langs de muren
gerangschikt, sommige bijna geheel aan
het oog onttrokken door de grote pal
men, weggehaald uit de hall. Een hoek
van het vertrek was vrijgemaakt voor
het orkest, dat juist een verrukkelijke
langzame wals inzette, toen de meisjes
binnenkwamen. Rolf en Bert stoven al
op haar af en daar zwierden ze reeds.
Dol, een beetje stijf vanwege de zwach
tel (uit angst voor een standje had ze
deze maar omgehouden, hoewel ze het
afschuwelijk vond, zoals ze herhaalde
malen aan Ans verzekerde); Ans als een
kleine lentefee
De jongens hadden een aardig hoekje
uitgezocht, vanwaar ze een goed gezicht
hadden, zowel op de danslustigen als op
een gedeelte van de zaal.
Kijk, zei Dol vinnig, de ouwe tan
gen zijn ook van de partij. Nu, als ze
zulke zure gezichten trekken, blijven ze
de hele avond zitten.
Inderdaad zat niet ver van hen af het
hele stelletje bij elkaar. Met nauwslui
tende boordjes en saamgekepen lippen
zaten ze alles en iedereen op te nemen,
af en toe achter haar hand fluisterende
opmerkingen makende
Plotseling kreeg Dol Max in 't oog. Hij
stond, of liever, hing in z'n eentje tegen
het buffet, een sigaret verveeld tussen
z'n lippen geklemd. Hij was even later
dan de meisjes binnengekomen en, toen
hij ze daar zo met hun vieren genoeg
lijk zag zitten, zei een stem in z'n bin
nenste: zie jc wel, ze geeft immers niets
om je. Ze vindt het leuk eens met je te
flirten, maar verder niet. Ze :s het niet
waard om jc druk over haar te maken.
Doch toen even later de bruine ogen hem
van verre bewonderend aanzagen, bracht
hem dit weer in.verwarring.
Dol was juist in een geanimeerd ge
sprek met Rolf gewikkeld, toen Max
voor haar boog. Ze bloosde tot in haar
hals en toen Max het magere handje
greep, voelde hij haar vingers trillen. Ze
dansten voortreffelijk samen en geen
van beiden zei een woord. Dols hoofd
reikte juist tot zijn schouder en hij rook
de frisse geur, die de zwarte krullen om-
Houd je veel van dansen? vroeg hij
eindelijk.
Ik vind het heerlijk, zei Dol zacht
en haar ogen straalden hem tegemoet.
Wil je de volgende ook nog met
mij, of dans je liever nu weer met de
anderen?
Ik dans het liefste met jou, fluister
de Dol en, weer op haar plaats terugge
komen, dacht ze, hoe krankzinnig het
was geweest om zoiets te zeggen. Enfin,
't was gebeurd en ze was volkomen eer
lijk geweest.
(Wordt vervolgd.)
