,"'V rfllP
De jeugd van De Waal zong en speelde
kolossaal
Kapitein Klakkebos gaat naar Amerika
F ILMNimWS
Nationale herdenking
op Vrijdag 4 Mei
OPOFFERING
De Waal, Vrijdagavond. Eenzaam,
stil en verlaten lag daar de Dorpsstraat.
Ge zoudt er een speld hebben kunnen ho
ren vallen. En in zeer vele huizen waren
de lichten gedoofd De oorzaak? Wel, de
leerlingen van de o.l. school gaven dien
avond onder leiding van de heer Kuys,
hoofd der school, en mej. Beekenkamp,
onderwijzeres, een uitvoering in de
schuur van „ome Lo". De jaarlijkse uit
voering, welke steeds weer een groot
evenement is Een timmerende ouder had
een geschikt podium gemaakt en weer
een andere welwillende medewerker had
een prachtig décor geschapen. En tussen
de bedrijven door was hier en daar
goudbruin gebak uit de oven gekomen:
prijzen voor de verloting. Om nog niet te
spreken van de vele prijzen waarvoor de
jeugd zelf had gezorgd: kunststukken van
huisvlijt en zo was er meer wat die lote
rij wel attractief maakte!
Omstreeks 8 uur werd door het hoofd
der school geopend. Hij verwelkomde in
het bijzonder de H.H. geestelijken. Hier
op was meteen het woord aan de jeugd.
Adrie en Martinus de Wolf, de laatste
knaap als meisje vermomd, gaven een
caricatuur van de conferencier. Wat wa
ren zij zgn de kluts kwijt maar. als
de een de ander wilde corrigeren, ging
hem of haar dat steeds slecht af! Een
leuk begin. Goed gespeeld werd ook het
lentespelletje met Ada de Wolf als Zui-
dewind en Marius Roeper Gzn. als de
Winter. De sneeuwklokjes en kabouter
tjes waren erg leuk! Gerrit Keijser en
Jan Bakker* Czn. gaven hierop een gezel-
lig-nummertje accordeonmuziek weg en
ze zouden einige malen terugkomen. Kees
Boot was in het volgende scènetje de
tuinman, die een rust en gezondheid zoe
kende heer, Jan Bakkei Czn., bij de neus
nam. Het koor zong hierna onder leiding
van de heer Kuys Zie hoe 't. vriendelijk
zonlicht, Daar lopen drie aardige meis
jes, Des winters als het regent, Hagel en
sneeuw en Hier is onze fiere Pinkster
blom. Prachtig gedaan en zo zuiver. Met
behoorlijk ontwikkeld maatgevoel. Aardig
was ook het spelletje van de zeven dwer
gen die heel vriendelijk door sneeuwwitje
Greteke Keijser, ontvangen werden. Ver
volgens deed een hele club mee aan een
ABC-rijm, Johan Witte en Piet Hopman
kondigde de 26 letters van ons Alfabet
steeds aan en dat werd dan met een leu
ke kwalificatie geïllustreerd. Leo Brand,
de heer des huizes, en Dick van Heer
waarden, huisknecht, hadden veel suc
ces met hun misverstand. Wat een dom
oor, die knecht!
In de pauze ontpopte mevr. Bakker
Mets zich als een handig manoeuvreren
de serveuse, die haar bladen vol koffie
met koek spoedig aan de man bracht
en onderwijl graaide voorzitter Bakker
alsmaar goeie lootjes uit een grote bus!
Wat een prijzen!
Hierna hei grote stuk in 4 bedrijven:
Doornroosje". Joop Blankefoort was
de Koning, Grietje Koopman, de Konin
gin, Dolf Keijser, de Hofmaarschalk,
Piet Keijser (Bomenaijk) de Hofnar
wat was die verkouden! We zagen voorts
een lange ïeeks feeen, maar.... er was
ook een boze fee, Kobi Betsema, die de
prinses, Annie v. Heerw., doode. Het hele
hof sliep honderd jaar en toen kwam er
een Prins, Cor de Wolf, die de Prinses
door een kus op de rode wangen deed
ontwaken! De hofnar wekte de rest! Ook
de grappige kok, Siem Plaatsman. Toen
werd het daar een reuzefeest!
Aan het slot van de avond, half 12,
werd mevrouw Vermeulen met een bloe
menhulde en de heer Vermeulen met
een doos luxe post verrast. In zijn eerste
brief kan hij reeds gewagen van een
zeer geslaagde avond!
DE BRAND BIJ DE MIJNHARDT
FABRIEKEN TE ZEIST
De directeur van de Mijnhardt Phar-
maceutische en Chemische Fabrieken
N.V. te Zeist deelt ons mede, dat de
omvangrijke brand, welke in de nacht
van 19 op 20 April m haar bedrijf heeft
gewoed, niet is ontstaan in het hoofdge
bouw. maar in één der bijgebouwen.
Het hoofdgebouw en het Laboratorium
zijn volkomen intact gebleven, zodat
geen directe stagnatie in de aflevering
van de Mijnhardt-producten is ontstaan,
alhoewel bij de brand veel verpakkings
materiaal etc. verloren is gegaan.
DAMCLUB TEXEL
Op de gebruikelijke wijze is het win
terseizoen '50-'51 besloten met een si-
multaanavond, waarvoor we echter wel
wat meer belangstelling hadden ver
wacht dan de 23 leden, die de strijd met
C. Dijker aanbonden. Was het misschien
te ver in de tijd?
Maar de aanwezigen hebben een zeer
genoeglijke damavond gehad, waarin
zeer mooie partijen voorkwamen.
Voorzitter, de heer G. Dros, heette al
len hartelijk welkom en reikte aan de
verschillende kampioenen C Dijker A;
J. Vinke B en W. A. van Zeijlen C, de
kampioensmedailles uit.
Met een speciaal woord van waardering
richtte de heer Dros zich vervolgens tot
ons oudste lid, de ruim 80-jarige heer J.
Vonk, wien het gelukt was het kampi
oenschap van Den Burg te behalen. Ook
de heer Vonk ontving een fraaie me
daille.
Met gering verschil werd de heer Dij
ker overwinnaar in de simultaan. Hij
won van de heren A. v.d. Slikke, P. Bak
ker, J. Kikkert. G. Dros, W. A. v. Zeij
len, Joh D. Bakker, J. Vinke en H. Go-
mes en speelde remise met D. v.d. Werf,
P. Jansen, A. Vinke, W. J. Boon, S. Bak
ker, N de Graaf, P. Kooij, C v. Heer-
waarden en J. Vonk; terwijl de heren D.
Lap, Jb. v. Lente, C. P. Burger, J. N.
Rijk, J. Starn en J. C. v.d. Star de volle
winst voor zichzelf hielden. Zo werd de
eindstand 25-21 voor Dijkej.
We hopen van de herfst weer met fris
se moed voort te gaan.
door G. TH. ROTMAN.
(Nadruk verboden).
55. Net had de kapitein het gezegd of
daar kwam van tussen de bomen een he
le troep Indianen te voorschijn. Ze hie
ven een woest krijgsgehuil aan. Hu, wat
een akelig schouwspel, al die woeste,
dreigende gezichten, verlicht door het
flakkerende houtvuur Brrr! de arme
wereldreizigers stonden te beven als
rietjes in de maneschijn'
56. Een van de ïoodhuiden trad nu
naar voren. Of het de baas was, wisten
ze niet, maar hij begon allerlei rare
handbewegingen te maken, zeker om te
vragen wat ze zochten. Nu, de man zag
er prachtig uit, dat meet gezegd wor
den. Hij had krullen op z'n gezicht, waar
een tekenmeester jaloen op zou worden
TELEFOON OP 5 MEI
Op de Nationale Feestdag, 5 Mei, zul
len de kantoren, De Cocksdorp, Eier-
land, Den Hoorn, De Koog, Oosterend,
Oudeschild en De Waal voor de telefoon
dienst te 13 uur worden gesloten c.q. op
het daaraan voorafgaande tijdstip van
tussentijdse sluiting.
LONEN HORECA BEDRIJVEN
Dat er een nieuwe regeling op de lo
nen van de Horeca bedrijven van kracht
is geworden, zullen de meeste Texelaars
wel vernomen hebben. Wat die nieuwe
regeling eigenlijk behelst en wat er de
bedoeling van is, is echter niet bekend
bij het publiek. Daar deze regeling ech
ter gebaseerd is op de medewerking van
het publiek, hebben wij gemeend, een
nadere uiteenzetting te moeten geven in
onze Texelaar. De Afdeling Texel van
Bedrijfs Horeca heeft het volgende uit
eengezet. Het fooienstelsel was reeds lang
een twistpunt onder de verschillende in
stanties en cok bij het publiek was het
een zwak punt. Voor het personeel van
deze Horeca bedrijven was het fooien
stelsel wel het meest onzekere wat er
bestond. Immers waren er in de grote
steden grote groepen kellners en serveu
ses die alleen werkten op de zgn. tip en
geen enkele garantie hadden voor een
behoorlijk weekloon. Zij waren volko
men overgeleverd aan de willekeur van
het publiek. En in dc- kleine plaatsen
werd met het loon rekening gehouden
met de fooi, zodat het basisloon veel te
laag was Wanneer iemand in het geheel
geen fooi wilde geven (het was immers
een gunst?) dan was daar in feite niets
aan te doen.
Dit nu wordt radicaal veranderd Er
zijn vastgestelde normen voor de fooi die
wettig verplicht zijn geworden. Er zijn
bovendien garantielonen vastgesteld voor
een ieder die in een Horecabedrijf werk
zaam is. Dus ook de kamermeisjes, lift
boy, enz., enz. kunnen iedere week reke
nen op een weekloon dat over alle kan
ten redelijk en menselijk is. Wanneer
een bepaalde zaak geen bedienend per
soneel heeft lopen, maar wel werksters
of kamermeisjes, dan komen die ook voor
de tronc verdeling :n aanmerking. Hier
op zal een zeer intensieve controle wor
den uitgeoefend bij de werkgever, zodat
ook die zaken bedieningsgeld moeten be
rekenen.
Daar deze regeling in hoofdzaak voor
de grote bedrijven is ontworpen, bleken
er voor de kleine bedrijven grote moei
lijkheden aan te kleven. Na eindeloze
discussies en uiteenzettingen is de zaak
echter geregeld. Globaal werd voor
Texel het volgende vastgesteld:
Behoorlijk weekloon gegarandeerd.
De Jaarbedrijven, zoals we die in Den
Burg kennen, zullen het verplichte be
dieningsgeld in de prijs berekenen, zo
dat de prijzen uiteraard verhoogd zullen
worden. Echter heeft een ieder met het
betalen van de prijs de fooi reeds be
taald, zodat nog eens fooi geven niet al
leen overbodig is, maai bovendien niet
de bedoeling is Immers met dit vastge
stelde percentage is een behoorlijk week
loon van het Horecapersoneel gegaran
deerd.
Nu is bovendien iedere werkgever ver
plicht in zijn zaak duidelijk kenbaar te
maken, of er bedieningsgeld in de prij
zen berekend is of dat er 15 pet. service
berekend zal worden.
Een ieder zal begrijpen dat voor de
grotere bedrijven het bijberekenen mak
kelijker werken zal. Voor het zuivere
café-bedrijf ir de vorm zoals wij dat op
Texel kennen, ligt dat echter anders. De
seizoenbedrijven zullen globaal genomen
ook 15 pet. extra berekenen. Maar wat
er ook vastgesteld wordt door de werk
gever, dit is nl. naar keuze, het dient dui
delijk kenbaar gemaakt te worden in de
zaak. Ten overvloede kan een ieder nog
vragen of het inclusief is of niet.
Het bedienend personeel is het ten
strengste verboden meer bedieningsgeld
te berekenen dan is vastgesteld voor het
bedrijf waar hij of zij werkzaam is.
Wij vertrouwen er op, dat deze uiteen
zetting zal bijdragen tot een wederzijds
begrip tussen publiek en bediende, ten
einde het begrip fooi de wereld uit te
werken en deze regeling in alle opzichten
een succes te laten worden.
ONTSNAPT VAN HET DUIVELS
EILAND
„Ontsnapt van het Duivelseiland" is
een avonturenfilm, waarvoor de tweede
wereldoorlog als achtergrond is gekozen
Het geeft het wedervaren van een aantal
vluchtelingen uit het beruchte Franse
verbanningsoord, het Duivelseiland, op
de Noordkust van Zuid-Amerika. Zij
zwalken, uitgeput in een kano in de
Caraïbische zee rond tot een Franse
koopvaarder ze oppikt.
Het schip kan niet naar Frankrijk te
rugkeren, omdat dit land door de Duit
sers is bezet. De kapitein zet de ontsnap
te gevangenen in Engeland af, waar zij
zich dienstbaar kunnen maken voor de
bevrijding van hun vaderland. Een span
nende rolprent met Humphrey Bogart en
Claude Rains in de hoofdrollen.
Dit jaar zal evenals in 1945 4
Mei op Vrijdag vallen. Elk zal zich nog
herinneren de bijzondere gewaarwording
van die Meiavond 1945, toen nog onver
wacht de spanning gebroken werd door
de enkele en toch zo veel zeggende
woorden: vrede, vrijheid.
Maar om het ons te herinneren zal het
toch nodig zijn om zich van dit alles nog
eens rustig rekenschap te gaven. Een
mens vergeet snel, te snel. Daarom is het
goed om eenmaal in een jaar gemeen
schappelijk aan de jai^en van strijd en
ellende en het ogenblik der bevrijding
te denken Daarom zal men zich ook dit
jaar in de avond van 4 Mei opmaken, in
ons gehele land en overal ter wereld,
waar zich Nederlanders bevinden, om te
herdenken de militairen van de Ned.
strijdkrachten, de zeelieden, de verzet
strijders en de geallieerde militairen,
die, waar ook, ter zee, te land of in de
lucht, in de zware worsteling zijn ge
vallen.
De herdenking zal vrijwel gelijk zijn
aan die van vorige jaren.
De verwachting moge uitgesproken
worden, dat zoveel mogelijk burgers aan
de stille tochten zullen deelnemen. Voor
al ook op jonge mensen wordt een be
roep gedaan zich niet afzijdig te houden!
Zou men onverhoopt niet aan de tochten
kunnen deelnemen dan groepere men
zich niet op straat, of voor de woning,
hetgeen, aangemerkt als minder gepas
te belangstelling, een ^nder aanstoot zou
kunnen geven. Een bloemenhulde worde
door velen gebracht!
Het programma is als volgt:
Aan particulieren en instellingen wordt
verzocht om 18 uur de vlag halfstok uit
te steken. Laat dit een algemeen eren
van de vele gevallenen, ook op ons ei-
.and, zijn.
Den Burg. Van kwart voor acht af lui
den de kerkklokken De'stoet stelt zich
om half acht op de Grceneplaats op en
vertrekt naar het voorlopig Monument
voor de gevallenen om kwart voor acht.
Na de rondgang over de begraafplaats
houdt het klokgelui op en zullen twee
minuten stilte betracht worden. Daarna
zal Texels Fanfare een lied spelen. Ver
volgens krans- en bloemlegging, waar
na het Fanfarecorps met een lied zal be
sluiten.
Den Hoorn. Twintig minuten voor acht
beginnen de kerkklokken te luiden en
zetten de stille stoeten van beide einden
van het dorp zich in beweging; men zal
zich begeven naar de begraafplaats. Na
het zwijgen van de klokken twee minu
ten stilte, waarna het Fanfarecorps met
een lied zal besluiten.
Oudeschild. Van Kwart voor acht tot
30 seconden voor acht zal men zich on
der klokgelui naar de N.H. kerk bege
ven; na acht uur kan niemand meer
worden toegelaten Om acht uur twee
minuten stilte Dan zingen alle plaatse
lijke koren. Na het gezamenlijk zingen
van het le ei 6e couplet van het Wil
helmus gaat ieder rustig naar huis terug.
Elkeen, deelnemer aan de stille tocht
of niet,, betrachte de twee minuten stilte!
Te De Cocksdorp /.al alleen in de R.K.
kerk een dienst worden gehouden; ver
der zullen te Oosterend,. De Cocksdorp
De Waal en De Koog geen afzonderlijke
plechtigheden plaats vinden.
Nr. 105. BOBBIE EN JAN DROS
Zij wonen in Den Hoorn. Jan viert
HEDEN 2 Mei zijn zevende ver
jaardag en Bobbie woidt Zaterdag 19
Mei vijf.
Jan schrijft ons: Mijn vader is bakker,
maar ik word bestuurder op een electri-
sche trein. Bobbie wil piloot worden Hij
wil ook vaders knecht worden en hij
gaat dan met zijn vliegtuig de broodjes
naar de klanten brengen.
Ik speel erg graag bij de sloot: ik heb
al kikkerdril en een „dorevissie" in een
jampot. Ik heb ook een grote watertor
gevangen. Meester zei dat het een Ne
derlandse gele waterkever was. Op
school vind ik het fijn.
Bobbie is dol op dieren, vooral op vlin
dertjes en rupsen. Na schooltijd zijn we
altijd samen aan het spelen.
Nr. 104.
JACKY DE KONING.
Jacky woont in de Weverstraat, hoek
Julianastraat, Den Burg. Morgen, 3 Mei,
Hemelvaartsdag, wordt ze 9 jaar. Ze
schrijft ons, dat ze de k'eertjes voor haar
poppen zelf breit. Piano spelen vindt ze
fijn en ze kan het al aardig. Sinds Octo
ber woont ze op Texel en ze vindt het
een mooi eiland. „Ik hoop, dat het van de
zomer mooi weer wordt", zo voegt ze er
aan toe, „want ik wil veel gaan zwem
men". Nu, Jacky, dat hopen wij ook!
Veel plezier morgen
Nr. 105. MEIP DE WAARD.
4
«s
Meip woont in de Parkstraat nr. 18,
Den Burg. Morgen, Hemelvaartsdag,
wordt hij zes jaar. H.j houdt veel van
puzzle. En als er voor de radio een hoor
spel voor de Jeugd is, is hij niet bij het
toestel vandaan te krijgen! Hij gaat in
September naar de grote school. Dat
vindt hij erg fijn!
Veel plezier morgen!
ZITTING CONSULTATIEBUREAU.
HEDEN, 2 Mei houdt het Consul
tatiebureau voor zuigelingen weer zit
ting. Voor Den Burg van 1,30-2,30, voor
buiten Den Burg van 3-4.
REINIGINGSDIENST
Op Donderdag 3 Mei (Hemelvaartsdag)
wordt te Den Burg geen huisvuil opge
haald. Men gelieve Vrijdag d.a.v. op de
zelfde tijd dit vuil gereed te zetten.
De beerophaaldienst voor Oudeschild
en Oosterend vervalt ook op deze dag.
Deze dienst zal eveneens Vrijdag 4 Mei
gereden worden.
Texel, 30 April 1951.
Bureau van Gemeentewerken Texel.
FEUILLETON
10.) Ja, voor de school, antwoordde de
rector begrijpend Wij schoolmeesters
weten heel goed dat wij door jullie scherp
becritiseerd worden. En ten dele ver
oorzaken wij zelfs deze critische houding.
De jeugd heeft een zekere bereidheid
tot verdediging nodig tegen opgedrongen
autoriteiten. En wij zouden ons waar
schijnlijk in een klas, die nooit eens in
opstand kwam tegen dc schooltucht, niet
erg op ons gemak voelen Op een zeer
verbaasde blik van de drie meisjes
voegde de rector hier aan toe: Ja, ja, jul
lie weet nog veel te weinig van ons lera
ren. Vooral kunnen jullie je niet voor
stellen, dat wij mensen van vlees en
bloed zijn.
Plotseling wendde Henna zich tot haar
beide collega's: Gut, dat is waar.
En nu wil ik jullie nog iets zeggen,
waarover jullie waarschijnlijk nog nooit
nagedacht hebt: Jullie antipathieën of
sympathieën voor een ieraar gelden niet
zozeer de persoon als wel het vak, dat
deze persoon doceert. Hij vroeg plotse
ling aan alle drie tegelijk: Hoe staan jul
lie eigenlijk tegenover de wiskunde?
Brrr. Verschrikkelijk, antwoord
de Herma als eerste en huiverde.
En jij9 vroeg de rector aan Platti.
Ik begrijp u wel. Maar mijn lieve
lingsvak is het ook niet.
En jij? Deze laatste vraag gold Ma
ria.
Maria antwoordde met een verlegen
lachje: Mijn examenwerk spreekt boek
delen.
Zie je wel! Vergeef mij, wanneer ik
nu zo'n door jullie gehate vergelijking
opstel: Wiskunde is bij jullie gelijk aan
dr Lorenz. En het resultaat moet dan
ook wel zeer negatief zijn.
Dat is waar. Platti keek de beide
andere meisjes aan
En nu nog een andere vraag, ging
de rector voort. Zouden jullie bij voor
beeld de omroeper van de radio haten,
omdat hij af en toe slechte berichten
moet melden.
Deze vraag werkte bevrijdend op de
meisjes. Zij lachten hartelijk.
Nietwaar! Die man doet zijn plicht,
zouden jullie zeggen, ook wanneer het
jullie niet aangenaam was.
Er is loch een klein verschil, merk
te Herma op.
Namelijk?
De radio kun je afzetten, wanneer
hij je niet bevalt. Maar dr. Lorenz kun
nen wij niet afzetten.
De vrolijkheid over Herma's opmer
king was hartelijk. Deze stemming be
nutte de rector door te zeggen:
En denken jullie nu nog eens er aan
hoezeer het mijnheer Lorenz zou kwet
sen, wanneer jullie zijn geleide zouden
weigeren. Ik weet niet of jullie antipa
thie tegen de nu gelukkig achter jullie
liggende wiskunde zo ver gaal, dat jullie
iemand willen kwetsen.
Er ontstond een verlegen pauze. De
drie meisjes voerden een strijd met zich
zelf. Maar toen besliste de rechtvaardige
Herma als eerste:
Dan moeten wij in hemelsnaam
maar door de zure mijnheer Lorenz
heenbijten.
De anderen voelden deze opvatting als
een opluchting.
Goed, zei de rector. Ik ben blij, dat
jullie in de acht jaar gymnasium geleerd
hebt, objectief tegenover iets te staan.
En dat is misschien het waardevolste dat
wij onze leerlingen kunnen meegeven.
Overigens, hij gaf ieder van de drie meis
jes een hand, wil ik bij de stemming, die
in de achtste klas heerst, niet de gehele
verantwoordelijkheid voor deze school
reis aan dr. Lorenz overlaten. Juffrouw
Hunziger gaat ook mee.
De meisjes staarden elkaar ontzet aan
Hoe gaarne hadden ze nu gezegd, dat
juffrouw Hunziger ook haar lieveling niet
was. Maar dat durfden zij niet meer, uit
vrees, dat dc rector dan zou denken, dat
zij ook een hekel hadden aan Engels of
misschien wel aan alle vakken. Daarom
gaven zij blijk van instemming noch af
keuring.
Hebben jullie misschien ook iets
tegen juffrouw Hunziger? vroeg de rec
tor, wien de algemene verlegenheid op
viel.
Neen, neen, verzekerde Maria snel,
omdat zij Herma's temperament en
waarheidsliefde vreesde.
En toen stonden de drie meisjes in de
gang. Zij keken elkaar met lange gezich
ten aan, tot Herma zei.
Lo en Hunziger.Jongens dat
wordt geen schoolreisje. Dat wordt een
bedevaart!
HOOFDSTUK V.
Nog vier candidaten van de achtste
klas bevonden zich voor het mondelinge
examen in het schoollokaal Op het po
dium stond dr. Lorzenz; vlak bij hem, op
een stoel, had de deskundige van het de
partement van onderwijs plaats geno
men. Het was een bejaarde, vriendelijke
man met een wat verlegen glimlach.
Daar hij wist, dat slecnts uitgezocht leer
lingenmateriaal tot hei mondelinge exa
men werd toegelaten, beschouwde hij
zijn aanwezigheid slechts als een forma
liteit. Het kwam maar zelden voor, dat
zijn ingrijpen nodig was
Platti had het examen reeds met suc
ces achter de rug. Herma was aanvanke
lijk wat zenuwachtig geweest, maar had
het er tenslotte toch goed afgebracht. Als
voorlaatste was Otty Joos aan de beurt
geweest, die op haar slaperige en onver
schillige wijze geantwoord had.
En toen liep dr. Lorenz Maria aan het
bord. Zijn stem klonk daarbij een beetje
onzeker, zijn ogen keken langs haar heen
naar de expert. De ieraar had tot het
laatste moment gehoopt, dat Maria zijn
waarschuwing om niet op het mondelin
ge examen tc verschijnen, ter harte ge
nomen zou hebben en hij was geschrok
ken toen hij haar op het vastgestelde
uur het lokaal had zien binnenkomen.
Maria stond op. Zij was nog bleker
dan de vorige dagen en het scheen dat de
hartelijke handdruk die Platti haar on
der de bank gaf, haar de kracht moest
geven, om naar het bord te gaan. Bij al
haar bleekheid had Maria's gezicht iets
verbetens, haar ogen straalden energie
uit.
Er ontstond een pauze, gedurende wel
ke Platti haar vriendin bemoedigende
blikken probeerde toe te werpen. Herma
trommelde nerveus ap haar lessenaar en
zelfs de anders zo apathische Otty scheen
iets van de spanning van het ogenblik te
voelen.
Langzaam keerde dr. Lorenz zich naar
Maria. Nu moesten hun blikken elkander
wel ontmoeten. In Lorenz' ogen stonden
bezorgdheid en verwijt, maar Maria keek
hem koppig, uitdagend aan. De verma
ningen van de rector hadden niet lang
haar kracht behouden. Zij wilde nu een
voudig niet verstandig zijn. Zij had haar
haat tegen de leraar nodig als stimulans.
Het viel dr. Lorenz blijkbaar moeilijk
Maria het eerste vraagstuk op te geven.
Maar toen hij de ietwat verbaasde blik
van de deskundige op zich voelde rusten,
gaf hij het toch.
Zodra dr. Lorenz het vraagstuk gege
ven had, slaakte Platti een onderdrukte
kreet. Het vraagstuk was moeilijk, veel
moeilijker dan die, welke hij de andere
meisjes gegeven had. En het leek haar
onmogelijk, dat Maria dit kon oplossen.
Maria stond een ogenblik als verdoofd.
Toen zochten haar ogen nog eens de le
raar en met een ruk araaide zij zich om.
Bijna zonder na te denken schreef zij.
Slechts een enkel ogenblik scheen zij on
zeker te worden, maar toen had Maria
zich al weer hersteld. In stille triomf
draaide zij zich naar Lorenz als wilde zij
van zijn teleurstelling genieten. Doch hij
stond rustig aan zijn tafel met enige ver
bazing toe te kijken, hoe Maria, als een
slaapwandelaarster, haar vraagstuk op
loste. (Wordt vervolgd.)
