Douwe £gb Handbalwedstrijden ■jjgfca-? 181 Vrouwen gevangenis'' Bol len vervoer J. Nauta min min mm mm mm mm m mui min mm mm mm mm m si PARLEMENTAIR OVERZICHT Loze streken van Snoekie en Bolleboks ar.: OPOFFERING -■ i ieiimletkcltm tfooc „ESSO GAS Jan Agter zorgt er voor MOTOREN B.S.A. - MAICO Kodak Brownie m Mi Texels Bioscoop Theater Telefoon 27. WINKELSLUITINGSWET Ver. Tex. Beurtdiensten Hedenavond op het Boysterrein 7 uur: G.D.S. II—D.W.O. II 8 uur: G.D.S. I—D.W.O. I (Slootdorp kampioen van de kop van Noord- Holland). MINISTER STAF WELWILLEND ONTVANGEN Eerste Kamer vergadert nog steeds. Al geniet de Tweede Kamer van een welverdiende rust, dat betekent nog niet dat haar oudere collega aan de overzij de van het Binnenhof eveneens met va- cantie is gegaan. Onze Senaat verkeert nu eenmaal altijd in de positie dat zij achter de Tweede Kamer aanloopt. En daarom is zij thans nog bezig met de begrotingsbehandeling. Het is half Au gustus eer zij daarmede klaar is dus een paar weken voordat Minister Lieftinck op de Derde Dinsdag van September de begrotingen voor het volgende dienst jaar zal indienen. Het feit, dat de Twee de Kamer er niet meer in slaagt om de begroting voor Kerstmis af te hande len en de Kabinetscrisis zijn hiervan de oorzaak. Zo was men dezer dagen bezig met de behandeling van de begrotingen van Oorlog en Marine. De vele vacan- tiegangers, die in deze maanden eens een kijkje nemen op het historisch Bin nenhof schijnen zelfs bij de Kamerle den een minzame stemming teweeg te brengen. Het is tenminste zelden voor gekomen, dat een minister op een zo hartelijke wijze weid begroet en dat hij door alle fracties uitgezonderd de communisten luide werd geprezen om zijn organisatorische talenten. Dat is wel eens anders geweest. De Ministers Meynen thans direc teur van de A.K.U. en Fievez waren ontegenzeggelijk ook organisators. Voor al wat de eerste heeft gepresteerd grenst aan het ongelooflijke. In een paar maanden tijd had hij na de bevrijding onze jongens naar Indonesië. Wijlen mi nister Fievez werd algemeen geroemd om zijn persoonlijkheid en zijn grote kennis van zaken. Het lot van de heren Schokking en 's Jacob was mmder ge lukkig. Zij werden het slachtoffer van de politiek. De ene was een ras-echte c.h.u.-er en de ander was de beginse len dier partij toegedaan. Maar het was de heer Romme (kvp) die, om de poli tieke samenstelling van het Kabinet te handhaven, weer een lid van de c.h.u. in het Ministerie wenste te zien opgeno men. Dit werd Minister Staf. Het is te begrijpen dat zijn partijgenoot Vixse- boxse er in zijn rede op wees, dat het voor een Minister van Oorlog en Marine een hopeloze taak is als hij ook nog re kening moet houden met de „politiek". De technische en organisatorische kwes ties zijn al zwaar genoeg. Naar zijn me ning moeten politieke beoordelaars dan ook niet in die problemen treden. Het debat zelf leverde niet veel op. Dat zijn we ook me4 gewend bij deze be grotingen. Dit komt doordat we nu ein delijk eens een militair plan hebben vijf divisies en dat de organisatie ge richt is op de uitvoering van dit plan. Het gebrek aan visie was juist datgene wat ons Parlement de laatste jaren zo heeft gehinderd. Men begreep echter, dat men daarom de bewindsman een royale kans moest geven. Natuurlijk had men nog al enige wensen, maar over de gehele linie bestond er eigenlijk geen critiek meer. Eén van de punten waarover nog al werd gesproken was de Nationale Re serve. De oprichting daarvan verloopt niet vlot. De aanmeldingen komen schaars binnen, hetgeen voor een deel te wijten is aan het feit, dat de doel stelling nooit helemaal duidelijk was. Minister Staf dacht er niet over om de ze Reserve op te heffen. In tegendeel, er zullen aanlokkelijke voorwaarden in uitzicht worden gesteld en men zal de vrijwilligers die zich aanmelden niet no deloos laten wachten. Daar tegenover staat echter, dat men zich voor een lan gere periode zal moeten binden, nl. voor twee jaar. Voor een verplichtstelling voelde de Minister niets. De samenwerking met Spanje. Verschillende afgevaardigden hadden ook de kwestie Spanje ter sprake ge bracht. Men weet dat Amerika bezig is in dit land, waar de dictator Franco de scepter zwaait, steunpunten te zoeken. Is dit een bewijs dat de belangstelling voor de Noordzee aan het verflauwen is en dat de Middellandse Zee nu bij de Amerikanen favoriet is? Dan zou West- Europa er niet best op staan. En kan een land als Spanje wel in het bondge nootschap der verschillende landen wor den opgenomen? Men was daar huiverig voor. Maar de Minister meende dat er weinig aan te doen is als Amerika dit doet op eigen houtje, buiten het Noord- Atlantisch Pact om. Overigens werd er op gewezen, dat we niet voor alles „dankje" tegen Ame rika behoeven te zeggen. Natuurlijk doet dit land veel voor West-Europa, maar aan de andere kant is de wapenleveran tie een gevolg van een verdrag. Ook de Ver. Staten hebben dus verplichtingen, net zo goed als wij die hebben. (Nadruk verboden) BMMlVf 8 7. Eindelijk kreeg hij een inval. Of 't lukken zou, wist hij niet, maar 't was in elk geval te proberen, ,,'n Flink slootje, niet?" zei hij, op de sloot langs de weg wijzend. „Daar kom je niet overheen, diendertje! Maar de lange wèl, reken maar van yes!'1 Dat liet de veldwachter zich niet zeggen! „Watblief?" zei hij, verontwaardigd stilhoudend, „zou ik niet over die sloot kunnen?" „Nee, vriend, dat lap je hem niet!" sarde de lange, met een uitdagende grijns. Nu werd het de veldwachter, die niet van de snuggersten was, te machtig. FEUILLETON 38.) Lore* sloot zich aan bij de groep naar Ascona. Niet zozeer omdat dit stad je waar zij vroeger menig keer met haar ouders geweest was, haar iets nieuws kon bieden, maar uitsluitend, omdat Heinz Ewald John met dezelfde trein als de klas naar Locarno gekomen was en zij hem door een geheime boodschap per naar Ascona kon laten dirigeren. Juffrouw Hunziger ging mee naar het strand, dr. Lorenz echter maakte zich zelfstandig en werd de rest van de mid dag niet meer gezien. De zeven meisjes van de samenzwering letten, voor hij heenging, scherp op. of hij het dikke boek meenam, waarin Maria's liefdes brief reeds lag. Hij liet het echter thuis wat allen welkom was, omdat nu de spanning nog tot 's avonds zou duren. Die avond zaten ze dan allen weer aan de gemeenschappelijke maaltijd en vertelden elkander over de belevenis sen van de middag. Iedere groep wilde de verdienste hebben, het verstandigste gekozen te hebben en overeenstemming viel niet te bereiken. Alleen Lore, die zo merkwaardig stil was, glimlachte afwe zig voor zich heen. Hoe ook de beslis sing van^e klas uitgevallen zou zijn, zij was er van overtuigd, het verstandigste, ja, het enig juiste gedaan te hebben. Heinz was haar inderdaad naar Ascona gevolgd en zij had een heerlijke middag met hem gehad. Zij hadden slechts over het toneel gesproken. Bovendien had hij zijn lievelingsrollen voor haar gedecla- 8. „Dat zullen we dadelijk zien!" riep hij, Snoekie en Bolleboks op zij duwend, „achteruit!" Voortdurend zijn doel. de overkant der sloot, in het oog houdend, liep hij achteruit tot in het gras aan de andere kant van de weg, nam met vast beraden blik en opeengeklemde kaken een aanloop en zweefde het volgend ogenblfk boven de brede sloot, vol spanning nageoogd door zijn arrestan ten. En ach, wat de twee booswichten verwacht hadden, gebeurde.... De perscampagne tegen ons land, die men regelmatig kan aantreffen in Ame rikaanse bladen, was, volgens de Minis ter, een gevolg van het feit, dat de Ame rikanen van de Europese verhoudingen niet veel snappen. Natuurlijk gaat het niet aan om te zeggen dat wij niet ge noeg presteren de offers zijn zwaar genoeg en als de berichten al te on redelijk zijn onderneemt onze regering dan ook stappen om de zaak weer recht te zetten. Dat hier van opzet sprake was wilde de Minister echter niet geloven. Zo praatte men nog een tijdje door met het gevolg dat de begrotingen z.h.s. werden aangenomen Der traditie ge trouw waren de communisten tegen. (Nadruk verboden). KATHOLIEKE KEKKLIJST Parochie van de H. Martinus Oudeschild Zaterdag van 6-7 u. gelegenheid om te biechten, om 7,30 gezamenlijk rozen hoedje en daarna nog biechtgel. Zondag, 13e Zondag na Pinksteren, om 7,30 gele zen H. Mis, om 9 u. communieuitreiken en om 10 u. de Hoogmis, 's Av. om 7 u lof. Dinsdag, Donderdag en Zaterdag 's avonds 7,30 gezamenlijk rozenhoedje. Dinsdag, vigilie v. O.L. Vr Tenhemelop neming, geboden vasten- en onthou dingsdag. Woensdag, feest v. O.L. Vr. Tenhemelopneming, te vieren als Zon dag, om 7,30 gez. H. Mis en om 10 uur de stille H. Mis, 's avonds om 7 u. lof. In de week zijn de stille H. Missen om half acht. EEN PRETTIG SCHOOLREISJE Naar aanleiding van hun reis naar Texel maakten leerlingen der Chr. Nat. School te Slootdorp een opstel: Eindelijk brak de dag aan, Dat we met de klas naar Texel zouden gaan, s Morgens om half vijf gingen we op stap, Twintig kilometer, dus een hele trap. Om zes uur kwamen wij daar aan En hebben daar een half uurtje gestaan. Op de boot hadden we het best naar de zin, En zo bleef de moed er goed in. In Oudeschild aangekomen, Stonden we even te bomen, Want een ongelukje met een fiets Dat is en blijft steeds een vervelend iets. Dan gaat het weer door bossen en paadjes, Want dat blijven steeds onze beste maatjes. We maakten veel pret en jool, tDat hadden we liever dan in school. Iln het museum zagen we vogels, schel pen en vissen, 't Was prachtig, we hadden dat niet graag willen missen, Vandaar zijn we naar het strand ge gaan, Daar hebben we heel veel gedaan. Allen hebben daar heerlijk gezwommen en gespeeld, En ons daar in het geheel niet verveeld. We zagen ook dames met shirts en broeken, Dat leken net bruin gebakken koeken. Daarna zijn we naar het bos gereesd, Schik hadden we daar het allermeest Toen kwam de terugreis aan de beurt, Wij met een troepje hadden wat gezeurd Om bij de boot te laat te komen Maar we hadden pech, We kwamen er toch, Want de boot lag er nog. Terug op de boot, onder het ronken, Hebben we nog een glaasje limonade gedronken, Dit reisje was voor de laatste keer En we troffen erg mooi weer. KUNNIE SPRIENSMA GRADA DE RUITER Ondergetekende houdt zich beleefd aanbevolen voor het vervoer van alle voorkomende vrachten. IJ. WITTE, Kogerstraat 6, Den Burg öU'JD ^HEET WöTEB JN DE KEUKEN WET IDEOOL VGN ELKE wuisveouw W'J WEB8EN VOOR. U ZUIKEN prijzen "vanaf f174.- uit voorraad leverbaar Fa. Manshanden Den Helder, Tel 2953 L' L ./.r-- w Laat ons U de drie modellen eens de monstreren! Model C f23 met 2 bril- lant zoekers en sluiter voor moment en tijd. Model D f 27, bovendien een ingebouwde portret- lens. Model E f 32,50 met in gebouwde geelfilter, por tretlens en flitscontact. Alleen de vakman kan U deskundig voorlich ten. Koopt daarom Uw toe stel bij: Foto-atelier en Foto-handel I DEN BURG TEXEL Zaterdag-, Zondagavond 8 uur en Zondagmiddag 4 uur t» De spannende en emotionele ge schiedenis van een straalvliegtuig \jïk dat sneller dan het geluid over de Noordpool stormt! STUART HEISLER Warner RICHARD WHORF RAYMOND MASSEY TOEGANG BOVEN 14 JAAR. Maandag en Dinsdag 8 uur: brengen wij een aangrijpende film van Warner Bros ff ELEANOR PARKER in de vertolking van haar leven, waarvoor zij de IN TERNATIONALE PRIJS verwierf Door de mensheid bedrogen door de wet vergeten I TOEGANG BOVEN 18 JAAR. KAARTVERKOOP ALS GEWOON. DE SLAGERS VAN DEN BURC brengen ter kennis dat verplicht zijn om DINSDAGS MIDDAGS te sluiten. Dus verzoeken zij U om daai wel rekening mee te houder dat de zaken dus Dinsdagmiddags om 1 uui gesloten zijn. Maandag-, Woensdag- en Vrijdagmmorgen per auto. Dinsdag- en Donderdagmid dag 3 uur per schip. meerd, daaronder alle Hamlet-monolo- gen, en zij speelden ook samen enige scènes uit „Hanneles hemelvaart", zo toegewijd, als speelden zij voor een groot publiek en niet op een eenzame wijnberg onder bloeiende wingerd. De andere meisjes hadden zich overigens geheel tactvol gedragen en op geen en kele wijze geprobeerd dit eerste samen zijn te verstoren. Voor „ware liefde", zo als Louise Senn het uitdrukte, hadden zij allemaal wat over. Na het eten gingen zij, aangezien deze kleine albergo geen terras bezat, in de luin, die schitterend in bloei stond. Van het meer klonken plassende roeigelui- den, ergens waarschijnlijk ook op het water zong een jonge tenor Tessinoër liederen en zij konden zich verbeelden een Italiaanse nacht met al zijn betove ring te genieten. Dr. Lorenz zat wat afzijdig onder een lantaarn in het dikke boek te lezen. De zeven meisjes, die wisten, dat Maria's liefdesbrief zich enkele bladzijden voor bij de bladwijzer bevond, keken stiekum maar met ademloze spanning naar Lo. Er konden vijf, hoogstens zeven minu ten voorbijgaan, voor hij de brief moest vinden. De spanning, hoe hij er op zou reageren, groeide van minuut tot mi nuut. Maria had zich eveneens van de ande ren verwijderd gehouden, zoals zij al de gehele dag gedaan had. Lorenz zat rustig te lezen. Het boek boeide hem kennelijk. Hij sloeg de blad zijden sneller om, dan men bij zijn aard zou verwachten En er gingen inderdaad nauwelijks meer dan vijf minuten voor bij, voor hij bij de bladzijde kwam, waar Maria's brief lag. Toen hij de brief gevonden had, keek hij verbaasd .naar de gesloten envelop, zocht een adres, dat hij overigens niet vond en scheen er over te denken, of hij de brief misschien zelf tussen het boek gelegd had. Toen nam hij enveloppe op, bekeek haar nog eens van alle kanten, zocht naar een instrument om hem open te snijden en scheurde hem ten slotte met een vinget open. Daar hij zo zeer met de brief bezig was, kon hij niet waarnemen, met welk een spanning nu de blikken van de meisjes op hem ge richt waren. Dr. Lorenz las, eerst een beetje afwe zig, zoals men de dingen leest, waarvan het verband niet direct duidelijk is, toen nog eens, opmerkzamer, geruime tijd bij Maria's handtekening verwijlend. In één opzicht hadden de samenzweersters een teleurstelling. Lorenz' gezicht druk te mets uit van wat de meisjes verwacht hadden. Noch verbazing, noch opwin ding En Lydia fluisterde tegen Frieda, wier hand zij al enige tijd vasthield: Hij is net zo beheerst als in de klas. En Frieda moest een beetje huiverig toegeven. Ja, hij is een wonderbaarlijk mens. Inmiddels had dr. Lorenz de brief nog eens gelezen en in zijn zijzak gestoken. Dat alles had zich in enkele seconden afgespeeld, sneller, dan de meisjes het konden volgen. En zonder daarna een blik op Maria te werpen nam Lorenz zijn boek weer op. Het scheen, dat hij met evenveel spanning als te voren ver der las. Dat was een grote teleurstelling voor de zeven meisjes, die dicht bij elkander zaten. Wat nu? vroeg Herma, die deze gelijkmoedigheid van Lo eenvoudig niet kon begrijpen, opgewonden. Liese haalde de schouders op. Nu moeten wij afwachten. Waarom afwachten? vroeg Frieda wat geprikkeld. Nu, op de een of andere wijze moet hij toch reageren, antwoordde Liese. Ja, op een of andere wijze, spotte Margrit. Maar hoe? Dat kun je bij Lo nooit weten, con stateerde Lydia somber. Ik heb er eigenlijk spijt van, zei Louise na enige tijd. Al weer een! wond Lydia zich op. En toen snauwde zij tegen Louise: Wan neer je wilt, kun je naar de tegenpartij overlopen. Ik denk er met aan, antwoordde Louise. Maar haar verzekering klonk weinig overtuigend. In werkelijkheid had zij er al lang spijt van, aan deze sa menzwering meegedaan te hebben Otty vroeg plotseling: Hoe gedraagt iemand zich eigenlijk, die een liefdes brief krijgt? Dat is heel verschillend, antwoord de Lydia snibbig. Jij zou waarschijnlijk in slaap vallen. Otty haalde haar schouders op en geeuwde daarbij grondig. De simpele ge dachte al aan in slaap vallen gaf haar een diep verlangen naar haar bed. Maar toen wisten de zeven meisje niets meer te zeggen. Lo zat onder d lantaarn en las zo rustig zijn boek, also er niets gebeurd was en de hele „wraak scheen op niets uit te lopen. Je kon va hem wel verwachten dat werd. de ze ven meisjes nu duidelijk dat hij nie verder op de brief zou reageren. Later kwam dr. Lorenz zelfs bij d groep meisjes, die 's middags ware gaan dansen in hoofdzaak leden va de samenzwering en informeerd naar de kwaliteiten van het orkest. D meisjes waren door deze belangstellin zo verbluft, dat zij niets konden woorden. Liese was het eerste weer zich zelf en zei na een pauze: De muziek goed, jammer, dat u niet meegegaai bent, mijnheer. Er waren dansers weinig. Lorenz glimlachte. O, maar ik ben geen al te beste Ei satzdanser Zegt u dat niet, schertste Friedi We hebben nu wel geleerd, dat de Er satz het natuurproduct volkomen over bodig maakt. Je vergist je, Frieda, pareerde Lo renz onbevangen en vrolijk Men ste zich soms met weinig tevreden, omds er op het moment niets beters is. Maa daarna, in betere tijden, wendt men zie? van de surrogaten af. Mogelijk, moest Frieda toegeven Het is natuurlijk maar waar je aar went. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1951 | | pagina 4