Douwe £gb
Handbalwedstrijden
■jjgfca-?
181
Vrouwen
gevangenis''
Bol len vervoer
J. Nauta
min min mm mm mm mm m
mui min mm mm mm mm m
si
PARLEMENTAIR OVERZICHT
Loze streken van Snoekie en Bolleboks
ar.:
OPOFFERING
-■ i
ieiimletkcltm tfooc
„ESSO GAS
Jan Agter
zorgt er voor
MOTOREN
B.S.A. - MAICO
Kodak
Brownie
m
Mi
Texels Bioscoop Theater
Telefoon 27.
WINKELSLUITINGSWET
Ver. Tex. Beurtdiensten
Hedenavond
op het Boysterrein
7 uur:
G.D.S. II—D.W.O. II
8 uur:
G.D.S. I—D.W.O. I
(Slootdorp kampioen
van de kop van Noord-
Holland).
MINISTER STAF WELWILLEND
ONTVANGEN
Eerste Kamer vergadert nog steeds.
Al geniet de Tweede Kamer van een
welverdiende rust, dat betekent nog niet
dat haar oudere collega aan de overzij
de van het Binnenhof eveneens met va-
cantie is gegaan. Onze Senaat verkeert
nu eenmaal altijd in de positie dat zij
achter de Tweede Kamer aanloopt. En
daarom is zij thans nog bezig met de
begrotingsbehandeling. Het is half Au
gustus eer zij daarmede klaar is dus een
paar weken voordat Minister Lieftinck
op de Derde Dinsdag van September de
begrotingen voor het volgende dienst
jaar zal indienen. Het feit, dat de Twee
de Kamer er niet meer in slaagt om de
begroting voor Kerstmis af te hande
len en de Kabinetscrisis zijn hiervan de
oorzaak. Zo was men dezer dagen bezig
met de behandeling van de begrotingen
van Oorlog en Marine. De vele vacan-
tiegangers, die in deze maanden eens
een kijkje nemen op het historisch Bin
nenhof schijnen zelfs bij de Kamerle
den een minzame stemming teweeg te
brengen. Het is tenminste zelden voor
gekomen, dat een minister op een zo
hartelijke wijze weid begroet en dat hij
door alle fracties uitgezonderd de
communisten luide werd geprezen om
zijn organisatorische talenten. Dat is wel
eens anders geweest.
De Ministers Meynen thans direc
teur van de A.K.U. en Fievez waren
ontegenzeggelijk ook organisators. Voor
al wat de eerste heeft gepresteerd
grenst aan het ongelooflijke. In een paar
maanden tijd had hij na de bevrijding
onze jongens naar Indonesië. Wijlen mi
nister Fievez werd algemeen geroemd
om zijn persoonlijkheid en zijn grote
kennis van zaken. Het lot van de heren
Schokking en 's Jacob was mmder ge
lukkig. Zij werden het slachtoffer van
de politiek. De ene was een ras-echte
c.h.u.-er en de ander was de beginse
len dier partij toegedaan. Maar het was
de heer Romme (kvp) die, om de poli
tieke samenstelling van het Kabinet te
handhaven, weer een lid van de c.h.u. in
het Ministerie wenste te zien opgeno
men. Dit werd Minister Staf. Het is te
begrijpen dat zijn partijgenoot Vixse-
boxse er in zijn rede op wees, dat het
voor een Minister van Oorlog en Marine
een hopeloze taak is als hij ook nog re
kening moet houden met de „politiek".
De technische en organisatorische kwes
ties zijn al zwaar genoeg. Naar zijn me
ning moeten politieke beoordelaars dan
ook niet in die problemen treden.
Het debat zelf leverde niet veel op.
Dat zijn we ook me4 gewend bij deze be
grotingen. Dit komt doordat we nu ein
delijk eens een militair plan hebben
vijf divisies en dat de organisatie ge
richt is op de uitvoering van dit plan.
Het gebrek aan visie was juist datgene
wat ons Parlement de laatste jaren zo
heeft gehinderd. Men begreep echter,
dat men daarom de bewindsman een
royale kans moest geven. Natuurlijk
had men nog al enige wensen, maar over
de gehele linie bestond er eigenlijk geen
critiek meer.
Eén van de punten waarover nog al
werd gesproken was de Nationale Re
serve. De oprichting daarvan verloopt
niet vlot. De aanmeldingen komen
schaars binnen, hetgeen voor een deel
te wijten is aan het feit, dat de doel
stelling nooit helemaal duidelijk was.
Minister Staf dacht er niet over om de
ze Reserve op te heffen. In tegendeel, er
zullen aanlokkelijke voorwaarden in
uitzicht worden gesteld en men zal de
vrijwilligers die zich aanmelden niet no
deloos laten wachten. Daar tegenover
staat echter, dat men zich voor een lan
gere periode zal moeten binden, nl. voor
twee jaar. Voor een verplichtstelling
voelde de Minister niets.
De samenwerking met Spanje.
Verschillende afgevaardigden hadden
ook de kwestie Spanje ter sprake ge
bracht. Men weet dat Amerika bezig is
in dit land, waar de dictator Franco de
scepter zwaait, steunpunten te zoeken.
Is dit een bewijs dat de belangstelling
voor de Noordzee aan het verflauwen is
en dat de Middellandse Zee nu bij de
Amerikanen favoriet is? Dan zou West-
Europa er niet best op staan. En kan
een land als Spanje wel in het bondge
nootschap der verschillende landen wor
den opgenomen? Men was daar huiverig
voor. Maar de Minister meende dat er
weinig aan te doen is als Amerika dit
doet op eigen houtje, buiten het Noord-
Atlantisch Pact om.
Overigens werd er op gewezen, dat
we niet voor alles „dankje" tegen Ame
rika behoeven te zeggen. Natuurlijk doet
dit land veel voor West-Europa, maar
aan de andere kant is de wapenleveran
tie een gevolg van een verdrag. Ook de
Ver. Staten hebben dus verplichtingen,
net zo goed als wij die hebben.
(Nadruk verboden)
BMMlVf
8
7. Eindelijk kreeg hij een inval. Of 't
lukken zou, wist hij niet, maar 't was in
elk geval te proberen, ,,'n Flink slootje,
niet?" zei hij, op de sloot langs de weg
wijzend. „Daar kom je niet overheen,
diendertje! Maar de lange wèl, reken
maar van yes!'1 Dat liet de veldwachter
zich niet zeggen! „Watblief?" zei hij,
verontwaardigd stilhoudend, „zou ik
niet over die sloot kunnen?" „Nee,
vriend, dat lap je hem niet!" sarde de
lange, met een uitdagende grijns. Nu
werd het de veldwachter, die niet van de
snuggersten was, te machtig.
FEUILLETON
38.) Lore* sloot zich aan bij de groep
naar Ascona. Niet zozeer omdat dit stad
je waar zij vroeger menig keer met haar
ouders geweest was, haar iets nieuws
kon bieden, maar uitsluitend, omdat
Heinz Ewald John met dezelfde trein
als de klas naar Locarno gekomen was
en zij hem door een geheime boodschap
per naar Ascona kon laten dirigeren.
Juffrouw Hunziger ging mee naar het
strand, dr. Lorenz echter maakte zich
zelfstandig en werd de rest van de mid
dag niet meer gezien. De zeven meisjes
van de samenzwering letten, voor hij
heenging, scherp op. of hij het dikke
boek meenam, waarin Maria's liefdes
brief reeds lag. Hij liet het echter thuis
wat allen welkom was, omdat nu de
spanning nog tot 's avonds zou duren.
Die avond zaten ze dan allen weer
aan de gemeenschappelijke maaltijd en
vertelden elkander over de belevenis
sen van de middag. Iedere groep wilde
de verdienste hebben, het verstandigste
gekozen te hebben en overeenstemming
viel niet te bereiken. Alleen Lore, die zo
merkwaardig stil was, glimlachte afwe
zig voor zich heen. Hoe ook de beslis
sing van^e klas uitgevallen zou zijn, zij
was er van overtuigd, het verstandigste,
ja, het enig juiste gedaan te hebben.
Heinz was haar inderdaad naar Ascona
gevolgd en zij had een heerlijke middag
met hem gehad. Zij hadden slechts over
het toneel gesproken. Bovendien had hij
zijn lievelingsrollen voor haar gedecla-
8. „Dat zullen we dadelijk zien!" riep
hij, Snoekie en Bolleboks op zij duwend,
„achteruit!" Voortdurend zijn doel. de
overkant der sloot, in het oog houdend,
liep hij achteruit tot in het gras aan de
andere kant van de weg, nam met vast
beraden blik en opeengeklemde kaken
een aanloop en zweefde het volgend
ogenblfk boven de brede sloot, vol
spanning nageoogd door zijn arrestan
ten. En ach, wat de twee booswichten
verwacht hadden, gebeurde....
De perscampagne tegen ons land, die
men regelmatig kan aantreffen in Ame
rikaanse bladen, was, volgens de Minis
ter, een gevolg van het feit, dat de Ame
rikanen van de Europese verhoudingen
niet veel snappen. Natuurlijk gaat het
niet aan om te zeggen dat wij niet ge
noeg presteren de offers zijn zwaar
genoeg en als de berichten al te on
redelijk zijn onderneemt onze regering
dan ook stappen om de zaak weer recht
te zetten. Dat hier van opzet sprake was
wilde de Minister echter niet geloven.
Zo praatte men nog een tijdje door
met het gevolg dat de begrotingen z.h.s.
werden aangenomen Der traditie ge
trouw waren de communisten tegen.
(Nadruk verboden).
KATHOLIEKE KEKKLIJST
Parochie van de H. Martinus Oudeschild
Zaterdag van 6-7 u. gelegenheid om te
biechten, om 7,30 gezamenlijk rozen
hoedje en daarna nog biechtgel. Zondag,
13e Zondag na Pinksteren, om 7,30 gele
zen H. Mis, om 9 u. communieuitreiken
en om 10 u. de Hoogmis, 's Av. om 7 u
lof. Dinsdag, Donderdag en Zaterdag 's
avonds 7,30 gezamenlijk rozenhoedje.
Dinsdag, vigilie v. O.L. Vr Tenhemelop
neming, geboden vasten- en onthou
dingsdag. Woensdag, feest v. O.L. Vr.
Tenhemelopneming, te vieren als Zon
dag, om 7,30 gez. H. Mis en om 10 uur
de stille H. Mis, 's avonds om 7 u. lof.
In de week zijn de stille H. Missen om
half acht.
EEN PRETTIG SCHOOLREISJE
Naar aanleiding van hun reis naar
Texel maakten leerlingen der Chr. Nat.
School te Slootdorp een opstel:
Eindelijk brak de dag aan,
Dat we met de klas naar Texel zouden
gaan,
s Morgens om half vijf gingen we op
stap,
Twintig kilometer, dus een hele trap.
Om zes uur kwamen wij daar aan
En hebben daar een half uurtje gestaan.
Op de boot hadden we het best naar de
zin,
En zo bleef de moed er goed in.
In Oudeschild aangekomen,
Stonden we even te bomen,
Want een ongelukje met een fiets
Dat is en blijft steeds een vervelend iets.
Dan gaat het weer door bossen en
paadjes,
Want dat blijven steeds onze beste
maatjes.
We maakten veel pret en jool,
tDat hadden we liever dan in school.
Iln het museum zagen we vogels, schel
pen en vissen,
't Was prachtig, we hadden dat niet
graag willen missen,
Vandaar zijn we naar het strand ge
gaan,
Daar hebben we heel veel gedaan.
Allen hebben daar heerlijk gezwommen
en gespeeld,
En ons daar in het geheel niet verveeld.
We zagen ook dames met shirts en
broeken,
Dat leken net bruin gebakken koeken.
Daarna zijn we naar het bos gereesd,
Schik hadden we daar het allermeest
Toen kwam de terugreis aan de beurt,
Wij met een troepje hadden wat gezeurd
Om bij de boot te laat te komen
Maar we hadden pech,
We kwamen er toch,
Want de boot lag er nog.
Terug op de boot, onder het ronken,
Hebben we nog een glaasje limonade
gedronken,
Dit reisje was voor de laatste keer
En we troffen erg mooi weer.
KUNNIE SPRIENSMA
GRADA DE RUITER
Ondergetekende
houdt zich beleefd
aanbevolen voor het
vervoer van alle
voorkomende
vrachten.
IJ. WITTE, Kogerstraat 6,
Den Burg
öU'JD
^HEET WöTEB
JN DE KEUKEN
WET IDEOOL
VGN ELKE
wuisveouw
W'J WEB8EN
VOOR. U
ZUIKEN
prijzen "vanaf f174.-
uit voorraad leverbaar
Fa. Manshanden
Den Helder, Tel 2953
L' L ./.r-- w
Laat ons U de drie
modellen eens de
monstreren!
Model C f23 met 2 bril-
lant zoekers en sluiter
voor moment en tijd.
Model D f 27, bovendien
een ingebouwde portret-
lens.
Model E f 32,50 met in
gebouwde geelfilter, por
tretlens en flitscontact.
Alleen de vakman kan
U deskundig voorlich
ten.
Koopt daarom Uw toe
stel bij:
Foto-atelier en
Foto-handel
I DEN BURG TEXEL
Zaterdag-, Zondagavond 8 uur en
Zondagmiddag 4 uur
t» De spannende en emotionele ge
schiedenis van een straalvliegtuig
\jïk dat sneller dan het geluid
over de Noordpool stormt!
STUART
HEISLER
Warner
RICHARD WHORF
RAYMOND MASSEY
TOEGANG BOVEN 14 JAAR.
Maandag en Dinsdag 8 uur:
brengen wij een aangrijpende film
van Warner Bros
ff
ELEANOR PARKER in de vertolking
van haar leven, waarvoor zij de IN
TERNATIONALE PRIJS verwierf
Door de mensheid bedrogen
door de wet vergeten I
TOEGANG BOVEN 18 JAAR.
KAARTVERKOOP ALS GEWOON.
DE SLAGERS VAN DEN BURC
brengen ter kennis dat
verplicht zijn om DINSDAGS
MIDDAGS te sluiten.
Dus verzoeken zij U om daai
wel rekening mee te houder
dat de zaken
dus Dinsdagmiddags om 1 uui
gesloten zijn.
Maandag-, Woensdag- en
Vrijdagmmorgen per auto.
Dinsdag- en Donderdagmid
dag 3 uur per schip.
meerd, daaronder alle Hamlet-monolo-
gen, en zij speelden ook samen enige
scènes uit „Hanneles hemelvaart", zo
toegewijd, als speelden zij voor een
groot publiek en niet op een eenzame
wijnberg onder bloeiende wingerd. De
andere meisjes hadden zich overigens
geheel tactvol gedragen en op geen en
kele wijze geprobeerd dit eerste samen
zijn te verstoren. Voor „ware liefde", zo
als Louise Senn het uitdrukte, hadden
zij allemaal wat over.
Na het eten gingen zij, aangezien deze
kleine albergo geen terras bezat, in de
luin, die schitterend in bloei stond. Van
het meer klonken plassende roeigelui-
den, ergens waarschijnlijk ook op het
water zong een jonge tenor Tessinoër
liederen en zij konden zich verbeelden
een Italiaanse nacht met al zijn betove
ring te genieten.
Dr. Lorenz zat wat afzijdig onder een
lantaarn in het dikke boek te lezen. De
zeven meisjes, die wisten, dat Maria's
liefdesbrief zich enkele bladzijden voor
bij de bladwijzer bevond, keken stiekum
maar met ademloze spanning naar Lo.
Er konden vijf, hoogstens zeven minu
ten voorbijgaan, voor hij de brief moest
vinden. De spanning, hoe hij er op zou
reageren, groeide van minuut tot mi
nuut.
Maria had zich eveneens van de ande
ren verwijderd gehouden, zoals zij al de
gehele dag gedaan had.
Lorenz zat rustig te lezen. Het boek
boeide hem kennelijk. Hij sloeg de blad
zijden sneller om, dan men bij zijn aard
zou verwachten En er gingen inderdaad
nauwelijks meer dan vijf minuten voor
bij, voor hij bij de bladzijde kwam, waar
Maria's brief lag.
Toen hij de brief gevonden had, keek
hij verbaasd .naar de gesloten envelop,
zocht een adres, dat hij overigens niet
vond en scheen er over te denken, of hij
de brief misschien zelf tussen het boek
gelegd had. Toen nam hij enveloppe op,
bekeek haar nog eens van alle kanten,
zocht naar een instrument om hem open
te snijden en scheurde hem ten slotte
met een vinget open. Daar hij zo zeer
met de brief bezig was, kon hij niet
waarnemen, met welk een spanning nu
de blikken van de meisjes op hem ge
richt waren.
Dr. Lorenz las, eerst een beetje afwe
zig, zoals men de dingen leest, waarvan
het verband niet direct duidelijk is, toen
nog eens, opmerkzamer, geruime tijd
bij Maria's handtekening verwijlend. In
één opzicht hadden de samenzweersters
een teleurstelling. Lorenz' gezicht druk
te mets uit van wat de meisjes verwacht
hadden. Noch verbazing, noch opwin
ding En Lydia fluisterde tegen Frieda,
wier hand zij al enige tijd vasthield: Hij
is net zo beheerst als in de klas.
En Frieda moest een beetje huiverig
toegeven. Ja, hij is een wonderbaarlijk
mens.
Inmiddels had dr. Lorenz de brief nog
eens gelezen en in zijn zijzak gestoken.
Dat alles had zich in enkele seconden
afgespeeld, sneller, dan de meisjes het
konden volgen. En zonder daarna een
blik op Maria te werpen nam Lorenz
zijn boek weer op. Het scheen, dat hij
met evenveel spanning als te voren ver
der las.
Dat was een grote teleurstelling voor
de zeven meisjes, die dicht bij elkander
zaten.
Wat nu? vroeg Herma, die deze
gelijkmoedigheid van Lo eenvoudig niet
kon begrijpen, opgewonden.
Liese haalde de schouders op.
Nu moeten wij afwachten.
Waarom afwachten? vroeg Frieda
wat geprikkeld.
Nu, op de een of andere wijze moet
hij toch reageren, antwoordde Liese.
Ja, op een of andere wijze, spotte
Margrit. Maar hoe?
Dat kun je bij Lo nooit weten, con
stateerde Lydia somber.
Ik heb er eigenlijk spijt van, zei
Louise na enige tijd.
Al weer een! wond Lydia zich op.
En toen snauwde zij tegen Louise: Wan
neer je wilt, kun je naar de tegenpartij
overlopen.
Ik denk er met aan, antwoordde
Louise. Maar haar verzekering klonk
weinig overtuigend. In werkelijkheid
had zij er al lang spijt van, aan deze sa
menzwering meegedaan te hebben
Otty vroeg plotseling: Hoe gedraagt
iemand zich eigenlijk, die een liefdes
brief krijgt?
Dat is heel verschillend, antwoord
de Lydia snibbig. Jij zou waarschijnlijk
in slaap vallen.
Otty haalde haar schouders op en
geeuwde daarbij grondig. De simpele ge
dachte al aan in slaap vallen gaf haar
een diep verlangen naar haar bed.
Maar toen wisten de zeven meisje
niets meer te zeggen. Lo zat onder d
lantaarn en las zo rustig zijn boek, also
er niets gebeurd was en de hele „wraak
scheen op niets uit te lopen. Je kon va
hem wel verwachten dat werd. de ze
ven meisjes nu duidelijk dat hij nie
verder op de brief zou reageren.
Later kwam dr. Lorenz zelfs bij d
groep meisjes, die 's middags ware
gaan dansen in hoofdzaak leden va
de samenzwering en informeerd
naar de kwaliteiten van het orkest. D
meisjes waren door deze belangstellin
zo verbluft, dat zij niets konden
woorden. Liese was het eerste weer zich
zelf en zei na een pauze: De muziek
goed, jammer, dat u niet meegegaai
bent, mijnheer. Er waren dansers
weinig.
Lorenz glimlachte.
O, maar ik ben geen al te beste Ei
satzdanser
Zegt u dat niet, schertste Friedi
We hebben nu wel geleerd, dat de Er
satz het natuurproduct volkomen over
bodig maakt.
Je vergist je, Frieda, pareerde Lo
renz onbevangen en vrolijk Men ste
zich soms met weinig tevreden, omds
er op het moment niets beters is. Maa
daarna, in betere tijden, wendt men zie?
van de surrogaten af.
Mogelijk, moest Frieda toegeven
Het is natuurlijk maar waar je aar
went.
(Wordt vervolgd).