is Je beste DE VULLING iÉ|§ ij n s t e yan de plantages Na de voorlaatste avond Jaap van Klaas was er vol van! (Maar niet alleen van de Temito) 'n Cadeautje ieMs(ei)ei/w: thoc t„ESSO GAS" Jan Agterf zorgt er voor Dames Vulpenhouder Boekhandel Parkstraat OPOFFERING Loze streken van Snoekie en Bolleboks Cooper Ballpoint Boekhandel Parkstraat .Marcinatha", Jezus komt tsL fi#**15 Door jarenlange ervaring mogen wij ons met recht theekenners noemen. Maar er is nóg een theekenner Uw Man; hij beoordeelt Uw kopje thee op smaak en geur. Wij waarborgen U, dat hij het meest geniet van Douwe Egberts geuriger thee. Welgekozen soor ten van de beste plantages, op geheel eigen manier gemeleerd, geven Douwe Egberts the« die rijke schenk, die heerlijke geur. S.V. Texel Morgen: 4e kl. A: RKAFC-W.-Waard, Schagen-Bergen, ZAP-DTS, Watervogels -Grashoppers, VZV-Vrone Oudesluis Succes. Texel 1 is vrij. Afd. N.H.: DTS 2-ZAP 2, SRC 2-HRC 5, Texel 2-Kaagvogels 2, Vios 2-Oude- sluis 2, Watervogels 2-RKAFC 3, Texel 3 -Watervogels 3. Adsp. J Zaterdagmiddag: ZDH A- Texel B, De Koog-Texel C, Texel A Kaagvogels A. In 4A weer een spannend program ma. We geven RKAFC, Schagen, Gras hoppers en VZV de beste kans, terwijl we bij ZAP en Oudesluis een puntenver deling mogen verwachten. Texel 2 dat door het verliezen van Ou desluis 2 op de bovenste plaats staat, ont vangt Kaagvogels 2, dat uit 4 wedstrij den 5 punten behaalde en dus tot de sterkste gerekend moet worden. Texel 3 ontvangt Watervogels 3, dat met 3-2 van ZAP 3 wist te winnen Texel A ontvangt Kaagvogels A. Als er goed gespeeld wordt is er kans op 2 punten. Texel 3 trekt naar ZDH A en is aan haar eer verplicht te winnen Texel C zal 't in De Cocksdorp wel niet kun nen bolwerken. Hedenmiddag geen training voor adsp. A. Sportnieuws SVC. Hedenmiddag 4 uur spelen adsp. A thuis tegen Oosterend A Het 2e ont vangt morgen Helder 6. Terreindlenst: M. de Waard, M Boon Jzn. en Abr. Vlaming. Het le gaat morgen op bezoek bij St. Boys. S., dat voor kort nog geen enkele wedstrijd won, klopte Zondag jl. Verdo 1 in eigen huis. Vertrek boot kwart voor 12, vertrek De Cocksdorp 10,45 uur. S. V. Oosterend. Hedenmiddag om 4 uur SVC A-Oos terend A. Jongens zorgt dat je allen op tijd bent. Morgen gaat het le naar Hol- landia T., een zware opgave. De elftalcommissie heeft zich (doordat Jan er neg met is) genoodzaakt gezien het elftal te wijzigen. Jongens houdt de bal niet te lang bij je. maar geef direct af en als er een kans is, schieten! Handbal S.V. De Koog. Door omstandigheden gaan we Zon dag niet naar De Cocksdorp. Waarschijn lijk volgende week. Adsp. trainen Za terdag om half 3. Er is voetballen. Kie- wiet komt u dan? VISAFSLAG OUDESCHILD. Aangevoerd van 1 t.m. 6 October 1951: 2334 kg schol; 643 kg tong; 242 kg. schar, 62 kg bot; 45 kg rog; 15 kg kabel- jauw; 96 kg poon; 36 kg wijting; 3 kg I pieterman; 23 kg haai; 3174 kg garnalen; 12630 kg garnalenpuf; 1644 kg wulken; 414 kg. kruikels; 14 kg zalm; 111 kg tar bot. INGEKOMEN PERSONEN Jetty Bakker v. Den Haag, Keizerstr. 2 n. De Cocksdorp 22. Annie P. A. Rol v. Warmenhuizen, Dorpsstr. 157 n. Groene- plaats 11. Evert J. Bolt v. Zeist, Utrecht- seweg 84 n. Peperstraat 69. VERTROKKEN PERSONEN. Pieter Bakelaar v. Gravenstr. 6 n. Den Helder, Julianadorp, Middenvliet 4. Jo hannes F. v.d. Star v. E 139 n. Nieuw- Zeelarid. Fredericus J. v.d. Star v E 139 n. Nieuw-Zeeland. Jacob Roeper v. Ko- gerstr. 24 n. Bolsward, Lage Bolwerk 13. Willem Backer en gez. v. De Koog 161 n. Ede, Ederveen, „De Bruinhorst". Pieter Uitgeest v. Groeneplaats 1 n. Badhoeve dorp, Speiwerstraat 38. voor groot of klein Dan moet U immers bij J. P. STAM zijnl .OLT'JD KEET WOTEfi INDEkEUKEN met IDEOÖL VÖN ELKE HUlSVOOUVd W'J HEBBEN VOOR L) „.ZULKE* prijzen'vanafjf 17k.- Zeer fijne, slanke „Baby-Caw", 14 kr. gouden pen, schriftelijke garantie, diverse kleuren l 9,95. „Mont-Blanc" Vulpenhouders In kwaliteit gelijk aan Osmia, Swan en Waterman. Onlangs verkregen wij van de „Mont Blanc" de alleenverkoop voor Texel. Zonder verplichting kunt U iedere pen thuis enige dagen proberen. De vulpenhouder naar Uw hand is' (én j naarj Uw portemonnaie heeft j.mM, .1. .^a.nTBTiTC*>,TSg»»i* „Jullie weten natuurlijk, dat ik altijd een scheepskist vol STERLING mee aan boord neem", zo begint Stuurman Steven z'n nieuwe ver haal. „Die slaat veilig op slot in m'n hut. Op m'n vorige reis was dat ook wec-r het geval, maar het gekke was toch, dat het net leek of die kist gauwer leeg raakte dan het bewuste ruim zit een 17-jarige verstekeling! Maar nü komt de grootste mop van alles! Dat jongmens heeft bij een poging om een luchtgaatjc erbij te maken dwars door de zoldering én dwars door de boderp van m'n STERLING-kist heengeboord! 't Gevolg? De hele reis gratis de heerlijkste Virginia-sigarettcn van de wereld rokenDóórdoor slonk mijn STERLING-voorraad op een zo geheimzinnige wijze. Natuurlijk moest de verstekeling in de eerste de beste haven van boord Bij het afscheid keek hij me glunder aan, knipoogde eens tegen mij - de eerste stuurman notabene!-en zei: „Stuurman Steven dank zij dat „luchtgaatjc" was^ het een bést avontuur!" „Goed zo jongen, wij begrijpen elkaar"zei ik, en stopte nog gauw even een pakje STERLING in z'n zak. „Hou je haaks en, waar )e ook verzeild raakt: doe als ik en „STA OP STERLING!" FEUILLETON 56.) Zie je dat allemaal niet te zwart? vroeg Lore.iz, die dit gesprek steeds on plezieriger begon te vinden. Neen, neen, het is zo. Ik heb veel over het geval nagedacht. Marianne is flink. Zeker. Maar zij is te jong voor mij. Dat had je toch voor je huwelijk wel kunnen inzien! riep Lorenz heftiger uit dan zijn bedoeling was geweest. Neen. Voor het huwelijk vleide het Marianne, de liefde van een rijpe man verworven te hebben. Zij vond zichzelf buitengewoon interessant. En dat maak te alles anders. Leoni viel zichzelf in de rede. Och hemel, dat behoef ik jou- als schoolman niet allemaal te vertellen. Je begrijpt ae meisjes beter dan ik. Lorenz antwoordde na enige tijd, en het klonk, alsof hij niet helemaal bij het gesprex was: Ik vrees, dat ik slechts weinig van haar begrijp. Op dat ogenblik zag hij Maria voor zich en hij legde er zich voor het eerst rekenschap van af. hoe ook zij volkomen veranderd was. Alles wat Le oni van zichzelf en Marianne vertelde, kon ook op hem en Maria slaan. Marianne is mijn vrouw niet, ging Leoni voort. Zij is gehoorzaam en braaf, alsof ik haar leraar was. Of misschien zelfs haar vader. Zij is er altijd op uit het mij naar de zin te maken. En soms heb ik het gevoel, alsof zij alleen daar om zo haar best doet, om een goed cij fer te halen. Kortom, oude vriend, ik ben zo'n beetje jouw opvolger in ons hu welijk. Alleen geef ik geen wiskunde, maar het leven zelf. Na een drukkend zwijgen vroeg Leoni zijn oude studie vriend opeens; Maar jij begrijpt dat toch wel? Lorenz zei niets. Hij bleef nog enige tijd verlegen naast Leoni zitten en stond toen op. Zijn blik ontwijkend, vroeg hij de andere man En wat moet van dit alles worden? Leoni, die eveneens opgestaan was, haalde zijn schouders op. De hemel zal het weten! Ik zal in ieder geval mijn best doen, om mezelf een beetje te verjongen. Of het me luk ken zal? Ik vrees van niet. De zorgen in de zaken zijn nu te groot om bovendien nog voor zijn eigen vrouw een comedie te kunnen opvoeren. Wanneer ik geluk heb, Lorenz, komt alles met de jaren min of meer in goede banen. Heb ik pech tja, dan moet ik voor mijn ondoordacht besluit boeten. En ik ben niet alleen voor mijn eigen lot, maar ook voor dat van een jong, bloeiend mensenkind ver antwoordelijk. Je tobt werkelijk te veel, zei Lo renz, om maar iets te zeggen. Maar in werkelijkheid was hij ver weg van Le oni en zijn voormalige leerlinge Mari anne, bij zijn eigen leven en bij de be slissingen, die hij nu moest nemen. Leoni gaf Lorenz een hand: Het spijt me eigenlijk, dat ik je met mijn eigen moeilijkheden lastig gevallen ben. Maar het doet goed eens uit te kun nen spreken. Jou kon ik alles zeggen. Voor de anderen schaam ik mij. Zij zou den waarschijnlijk toch leedvermaak hebben. Toen Leoni weg was, moest Lorenz zich eerst bezinnen, wat hij eigenlijk voor de rest van de middag van plan was geweest. Toen viel hem in, dat hij een bad had willen nemen. Maar hij ging niet meer naar het strand, doch keerde naar de stad terug. Na lang peinzen kwam hij tot de slotsom, dat zijn geval niet met dat van Leoni te vergelijken was. Marianne was beslist een ander ty pe dan Maria. En bovendien was hij zelf niet Leoni. Leoni was eigenlijk altijd al erg oud voor zijn jaren geweest. En het feit, dat hij zo spoedig zijn studie opge geven had om koopman te worden, sprak eveneens voor een zekere nuchter heid in zijn levensopvatting, die hem zelf gelukkig, zoals hij in deze stem ming dacht vreemd was. Toen Lorenz het smalle pad van de al- bergo opliep, kwam juist Maria uit huis Hij nam zich voor, haar openlijk van zijn ontmoeting met Leoni te vertellen Maria, die opvallend opgewonden en ge jaagd was, schrok bij Lorenz' aanblik, alsof deze ontmoeting haar schuldbe wust maakte. Jij.zei ze, zodra zij voor Lorenz stond. En hij had het gevoel alsof in dit woord een bekentenis en tevens een biecht lagen. Waar ga je heen? vroeg hij onze ker. Naar het station, zei Maria. Ik Verwacht je iemand? Neen.... Ik moet je de waarheid zeggen, antwoordde zij met moeite spre kend. Ik heb gehoord, dat Luigi..., dat Stauffer vertrekt. Stauffer. zo. Ja. Ik had er graag met jou over gesproken, maar je was er niet. Doch nu ben ik er. Maria's blikken zochten angstig de weg af. Nu is er geen tijd meer voor. Ik weet me*, of ik nog op tijd kom voor de trein. Lorenz ging onwillekeurig een stap op zij. Ik wil je natuurlijk niet ophoüden. Ofschoon Maria zichtbaar popelde om weg te komen, gaf zij Lorenz toch nog een korte verklaring: Mijn laatste ge sprek met Stauffer was zo vluchtig. Hij verdient toch nog een laatste verkla ring van mijTot afscheidHij is iemand, die verder moet werken.... Ik wil niet. dat hij door mijn toedoen.... Een paar vriendelijke, troostende woor den wilde ik hem nog meegeven. Natuurlijk, zei Lorenz, wanneer je dat zo voelt. Haast je dan. Maria snelde de weg af en verdween snel uit het gezicht. Het station was een kwartier weg, zelfs in het tempo dat Maria er in zette, en zij had pas op het laatste moment van Luigi's vertrek ge hoord van Herma, die hem onderweg ontmoet had. Toen Maria eindelijk voor het station stond, kwam zij juffrouw Hunziger te gen. Het was alsof haar blik verhelderde toen zij Maria zag. Zoek je hem? vroeg zij. Ja. Maria keek haar radd aan. Loop dan wat je kunt. De vertrekt direct. Maria rende de achteringang bini zonder zich in haar opwinding goed kunnen oriënteren. Toen zij eindelijk een perron kwam, was het dat, waai trein naar Italië vertrok. Op het ant perron, aan de overkant, stond de in de richting Luzern. In haar hulpel heid kon zij met dadelijk de weg tei vinden. Zij zag Luigi, die langzaam, gedachten verzonken, zonder op zijn geving te letten, in de trein stapte, wilde hem roepen, maar had er de as met meer voor. Zij wilde de rails steken, maar een spoorwegbeambte! haar tegen. De man zag, in welke stand zij zich bevond, en bracht naar de uitgang, waar hij haar de ting wees, die zij naar het tegeni Jeri hij liggende perron moest nemen. Maar zij daar aankwam, zette de trein - juist in beweging. Zij staarde Lu ditmaal wagon na, alsof zij hem met haar t ^rste ken aan het raampje kon roepen. Er ren vele wuivende reizigers aan de péraampjes, maar Luigi was daar bij. De t*ein rolde het station uit De a Vrijdag Den Bi t'ge spc loeve" De Pen sch' de linki het scheen Maria, alsof er iets onhei J^ng. I pelijks weggleed. «wam 1 Toen zi; weer buiten kwam, wa< droeg tc juffrouw Hunziger haar daar op. Vecht. schoof haar arm door die van Mari HOOG vroeg zacht: Nu? Heb je hem ge* 17 Oc ken? U.18. IJ Maria schudde haar hoofd. Aan h (Wordt vervolfl eerder t (Nadruk verboden) voor de is thans voorhanden. 41. Opeens sperde de haai z'n bek wijd open en begon doodkalm het hele mo torbootje naar binnen te werken, of het een broodje met ham was. As-we nog langer op het bootje blijven, gaan we ook naar binnen!" opperde de lange, die een vooruitziende blik had. Hij sprong op de kop van de haai en trok Snoekie er ook op, en daar zaten ze op de rug van de vis. Meevallen deed 't niet, want het gedierte was zo glad en glibberig als 'n aal. 42. Ten slotte was het bootje naar bin nen gewerkt. De haai knipoogde vol daan, alsof hij dacht: „da's nou es 'n stevig kostje!" Terwijl hadden onze twee vrienden al schuivende een ge schikt plekje opgezocht. Maar wat was dat? Door de beweging, die de lange in de buurt van de achterplecht maakte, begon opeens de motor binnen in het haaienlichaam te werken. „Hihihi", grin nikte de haai, want de draaiende schroef daar binnen in z'n buik kietelde hem geweldig. En daar begon hij me opeens van die reuzensprongen te maken! (Het is de Ballpoint, waarvan U de punt met een klik naar binnen kunt laten springen) Wij hopen a s ZONDAGAVOND 8 UUR in Ehen Haëzer weer verder te gaan met de Romeinenbrief, vanaf hoofdstuk f5, gelijk geschreven is: „De rechtvaardige zal uit het geloof leven" Allen hartelijk welkom; stelt Uw vragen. anders. Op een nacht lig ik te kooi en lig zo wat te denken en te luisteren, en opeens is het, alsof ik iets hoor onder m'n hut, in het ruim. Ik luister scherperbeslist, er lóópt iemandDót komt me verdacht voor. Zachtjes wek ik de bootsman, en samen gaan we op verkenning uit. En wat blijkt? In

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1951 | | pagina 4