9
Ir Maandag zette de Ruilverkavelings
plannen uiteen en beantwoordde
vele vragen
Mijnheer Pimpelmans heeft alweer pech
^Jeugdrubriek^
Vergeten
Nooit!
Meer dan 50 landbouwers uit de om
geving van Oosterend hadden gevolg ge
geven aan de uitnodiging van Ir. Maan
dag, Cultuurconsulent te Haarlem, om te
komen luisteren en eventueel van ge
dachten te wisselen over de plannen tot
Ruilverkaveling voor ons eiland.
Na een woord van welkom, speciaal aan
de vertegenwoordigers van het gemeen
tebestuur, de heren Ir. Kipperman en
Veldstra en het bestuur van de Dertig
Polders, geeft de heer Maandag een uit
eenzetting van het doel en de werkwijze
der Ruilverkaveling.
Het doel van iedere Ruilverkaveling
is te komen tot een samentrekking van
de percelen, die aan één eigenaar of ge
bruiker behoren en 'n betere ontsluiting
en afwatering van gebieden, waar een
tekort aan wegen en goede waterlopen is.
Enige tijd geleden heeft u kennis kun
nen nemen van het voorlopig plan van
Wegen en Waterlopen en alvorens u
over het plan tot Ruilverkaveling gaat
stemmen, wordt dit nogmaals ter visie
gelegd er kunnen bezwaren ingediend
worden. Indien dit plan definitief goed
gekeurd is kunnen de kosten begroot en
kan ook de subsidie vastgesteld worden.
Na de stemming door belanghebben
den volgt dan allereerst de benoeming
van de Plaatselijke Commissie, die bij de
verdere uitvoering van het Ruilverkave
lingsplan een zeer belangrijke rol ver
vult. Deze commissie wordt benoemd door
Ged. Staten op voordracht van plaatse
lijke instanties. Een eerste voorwaarde is,
dat de "leden van deze commissie het
vertrouwen van de bevolking hebben en
een behoorlijk overwicht bezitten, want
aan hen is de juiste verdeling van de
gronden in het Ruilverkavelingsgebied
opgedragen.
Aan deze commissie wordt een land
meter toegevoegd, die tot taak heeft, ie-
ders eigendom nauwkeurig vast te stel- i
len. Deze maakt een nieuwe kadastrale
kaart, wat tegenwoordig meestal met be
hulp van vliegtuigen gebeurt De oude
kadastrale kaarten vertonen heel vaak
behoorlijke afwijkingen. Na het gereed
komen van deze kaarten worden door de
plaatselijke commissie een aantal schat
ters benoemd, die tot taak hebben de
waarde van ieder perceel nauwkeurig
vast te stellen.Men gaat h.er uit van de
normale verkoopwaarde. Met behulp
van de nieuwe kadastrale kaarten en de
prijs, die door de schatters is vastge
steld, kan men dus een berekening ma
ken welke waarde iedere eigenaar in
brengt. Van deze schattingen worden
weer kaarten gemaakt en deze worden
op het gemeentehuis ter inzage gelegd.
Ook hiertegen kunnen weer bezwaren
worden ingebracht, waarbij de gang van
zaken is als volgt. De bezwaren komen
eerst bij de plaatselijk commissie: Kan
men hier niet tot overeenstemming ko
men, dan komt de kwestie voor de Rech-
ter-Commissacis. Van de uitspraak van
deze is rog beroep mogelijk bij de Recht
bank te A)kmaar. Deze procedure brengt
voor de belanghebbende geen kosten
mee. Hij kan zijn zaken zelf bepleiten
en heeft hiervoor geen advocaat nodig.
Het vaststellen van de ingebrachte
waarde is zeer belangrijk, want in prin
cipe is het nl. zo, dat iemand na de Ruil
verkaveling eenzelfde waarde terug
moet ontvangen als hij vóór de Ruilver
kaveling ingebracht heeft.
In theorie zou hieraan ook voldaan zijn
wanneer iemand, die bv. 5 ha. met een
waarde van f 2000 per na. inbrengt na
de Ruilverkaveling 10 ha. met een
waarde van f 1000 per ha. terug ont
vangt en er komt ook wel eens een geval
voor, waarbij dit gebeurt. In de Wet is
echter vastgelegd, dat men, indien de
belangen van de Ruilverkaveling hier
door niet geschaad worden iedereen land
van ongeveer dezelfde kwaliteit terug
moet ontvangen. Op de waarde, die inge
bracht wordt moet in de meeste gevallen
een correctiefactor toegepast worden. Ie
dere eigenaar moet eenzelfde percentage
van de inbreng afstaan ten behoeve van
eventuele nieuwe wegen en waterlopen.
Deze kan bv. 2 pet. bedragen Verder is
er dan nog de zgn. „overbedeling", die
het mogelijk maakt, dat iemand 'n land
waarde van hoogstens 5 pet. meer ont
vangt of de „onderbedelingdie de mo
gelijkheid opent om iemand een land
waarde van maximaal 5 pet. beneden zijn
inbreng toe te wijzen.
Alvorens de toewijzing begint worden
door de plaatselijke commissie de zgn.
„wenszittmgen" gehouden. Op deze bij
eenkomsten van de commissie wordt
hoofd voor hoofd iedere eigenaar en j
pachter opgeroepen en kunnen wensen
omtrent kwaliteit en ligging van het toe
komstig bezit naar voren worden ge
bracht. Deze bijeenkomsten dragen een
zeer gemoedelijk karakter. Alle wensen
worden vastgelegd in een zgn. „wensre-
gister". De betrokkene moet voor deze
wensen zijn handtekening plaatsen,
omdat het meermalen is voorgekomen,
dat iemand zijn wensen later nauwelijks
meer wist of sindsdien tot andere ge
dachten was gekomen. Deze wenszittm
gen zijn buitengewoon belangrijk zowel
voor de eigenaar als de pachter. Het is
zeker niet zo, dat de belangen van de
pachter bij een ruilverkaveling worden
verwaarloosd. Zo heeft bv. op Wieringen
vooral de pachtruil zeer veel voldoening
gegeven.
Het is voor een ruilverkaveling van
veel belang wanneer een behoorlijke op
pervlakte grond van Openbare Lichamen
als kerken, armebesturen en weeshuizen,
ingebracht wordt. Heel vaak kan men
(Nadruk verboden) door G. Th. Rotman
25. Kort en goed, mijnheer Pimpel
mans stapte op zekere namiddag met z'n
vrouw in de trein om de auto in ont
vangst te gaan nemen, want dat moest
bij een autohandelaar in de stad gebeu
ren.
„Man, man, ik ben zo bang, dat je weer
ongelukken krijgt", zei Mevrouw. „Kom,
kom, je moet met zo pessimistisch we
zen!" zei meneer.
26. Wel wel, meneer Pimpelmans sloeg
z'n hand in de lucht, toen hij de auto j
zag. Dat blonk en schitterde als zilver.
Op de vraag van de autohandelaar, of
meneer nog inlichtingen wenste, ant- i
woordde meneer Pimpelmans met min- j
achtend gebaar: „Meneer, u kunt me
niets nieuws vertellen; dat weet ik alle- I
maal allang".
hier kleinere pachters mee helpen.
Nadat het plan van toedeling is opge
steld wordt ook dit ter visie gelegd en
kunnen op dezelfde wijze bezwaren naar
voren worden gebracht. Tenslotte volgt
dan de akte van overdracht. Hypotheken
op bepaalde percelen komen van de ou
de eigendom op de nieuwe eigendom. Al-
deze handelingen brengen voor de be
trokkenen geen kosten mee.
De heer Maandag besloot zijn uiteen
zetting met enige algemenp opmerkin
gen. Indien het plan tot Ruilverkaveling
uitgevoerd wordt kunnen de twee gema
len van de 30 Polders veel beter ge
bruikt v/orden. Door verandering van
de Waterlopen zal een gedeelte van het
water uit de omgeving van De Koog
niet meer voor rekening van het gemaal
van Waalenburg, maar voor het gemaal
Dijkmanshuizen komen. Verder is van
groot belang, dat de gemalen De Schans
en Dijkmanshuizen .gekoppeld" kunnen
worden. Indien het ene gemaal overladen
is kan een gedeelte van het water voor
rekening van het andere gemaal komen.
De heer Maandag noemde het een zeer
gelukkige omstandigheid, dat de gemid
delde oppervlakte per eigenaar op Texel
vrij hoog ligt, nl. plm 15 ha. Dit bete
kent, dat het wegennet minder dicht kan
zijn dan in een gebied met kleine bedrij
ven. Nieuwe wegen van belang behoeven
er alleen in de Hemmer en het Koger-
veld te komen.
Het plan van Wegen en Waterlopen
blijft ook na de stemming nog voor wij
ziging vatbaar. Pas nadat de plaatselijke
commissie met het plan van Toebedeling
is gereed gekomen kan de juiste plaats
voor wegen en waterlopen worden
vastgesteld.
Na een korte pauze werd gelegenheid
gegeven om vragen te stellen. Hiervan
maakten verscheidene personen gebruik.
Wij laten de belangrijkste vragen en
antwoorden hier volgen.
Wat zijn de kosten? Hiervan is nog
niets bekend. In de verschillende gebie
den varieert dit sterk. Er zijn gevallen
van f 300 per ha., maar ook van f 2500
per ha. Het laatste geval heeft betrek
king op een zgn. vaarpolder. Ieder per
ceel was omgeven door een grote sloot
en deze werden gedempt en het land ge
ëgaliseerd en gedraineerd. Op Wieringen
waren de kosten f 450-f 500 per ha. In
dien de Ruilverkaveling bv. f 450 per ha,
kost, betaalt men 30 jaar lang een be
drag van f 15 per ha. Het is mogelijk om
eigenaars, die geen of weinig profijt van
de Ruilverkaveling hebben geheel of ge
deeltelijk vrij te stellen.
Hoe lang duurt een Ruilverkaveling?
Vroeger duurde dat meestal heel lang,
omdat het werk in werkverschaffing ge
beurde. Thans wordt het meestal door 't
vrije bedrijf uitgevoerd In ieder geval
zal men op een paar jaar moeten reke
nen.
Kan men in een Ruilverkavelingsge
bied een nieuwe boerderij bouwen met
een hoge subsidie van het Rijk? Er is
wel eens in deze richting gedacht, maar
voorlopig zal de schatkist dit wel niet
toelaten.
Zullen kleine landgebruikers, die
bv. van vijf eigenaars een perceel land
pachten niet in verdrukking komen? Het
i.s immers mogelijk, dat een bepaalde ei
genaar na „verlegging" van het perceel
dit zelf wil gaan gebruiken? De heer
Ir. Maandag verzekert nogmaals, dat
met de belangen van de pachters ten vol
le rekening wordt gehouden en dat het
niet aangaat een kleine pachter, „van de
kaart te vegen".
Mogen de kosten van de Ruilverkave
ling op de pacht worden gelegd? De
Grondkamer voor N.-Holland is van me
ning, dat, wanneer de kosten evenredig
zijn aan de verbeteringen, pachtverho-
ging kan worden toegestaan. Het is van
belang, dat reeds vóór de slemming eige
naar en pachter zich met elkaar ver
staan. Bij een pas gehouden stemming in
een gebied waar de kosten op f 1750 per
ha. werden begroot, stemden de meeste
verpachters toch voor en dit bewees, dat
de pachters zich reeds vóór de stemming
bereid verklaard hadden de kosten van
de Ruilverkaveling te willen betalen.
Wat gebeurt er met het bezit van de
Vereniging tot Behoud van Natuurmo
numenten? Over deze kwestie is reeds
gesproken en zullen nog meerdere be
sprekingen volgen. Definitief is hierover
nog niets bekend.
De heer Ir. Maandag dankte voor de in
goede sfeer gevoerde besprekingen en
sloot daarna de bijeenkomst.
BILJARTEN
De Cocksdorp. In Hotel De Hoop had
alhier eer. vriendschappelijke wedstrijd
plaats tussen spelers van De Cocksdorp
en De Koog. In het algemeen werd er
goed spel, door enkelen zelfs een beste
partij gegeven. Er werden 30 beurten ge
speeld. De uitslag is als volgt:
De Cocksdorp De Koog
P. de Jong 93 P. Vermeulen 113
C. de Graaf 53 J. Hillenius 69
M. P. Reuvers 107 A. Akkerman 69
Th. Reuvers 71 P. Eelman 35
W. Jannes 67 C. Zutphen 47
F. Kikkert 52 R. Daalder 39
J Reuvers 24 W. Bakker 72
Joh. Zuidema 53 B. Kramer 55
Jac. v.d. Kooy 38 C. Bakker 36
Totaal De Cocksdorp 558 -- De Koog 535
De Cocksdorp heeft dus gewonnen met
23 caramboles. Geruime tijd bleef men
nog gezellig kaarten en biljarten.
BRIEF UIT CANADA
Manus Bakker schrijft ons uit Canada
(17 Brantstr., Hamilton, Ont.) het volgen
de:
De Canadese boer (en de manier waar
op hij boert) is tamelijk verschillend van
de Hollandse. Hij neemt hei over het al
gemeen veel gemakkelijker op. Behalve
in de tijd van zaaien en oogsten dan is
hij wild. Hij zal bv. de heie zomer hard
werken, van 's morgens vroeg tot 's
avonds laat (vooial het laatste). En zo
dra de winter komt, zie je hem kwalijk.
Hij is geen handelsman, tenminste, hij
zet zijn prijs voor zijn vee, of wat hij ,pok
maar te koop heeft, en daar kun je het
voor nemen of laten staan. Ik heb ze nog
nooit zien „klappen" zoals het op onze
goeie ouwe Texelse lammerenmarkt ge
beurt. Er zijn er zelfs, die kwaad worden
als je begint te dingen.
Ik weet van scheikunde en formules
heel weinig af. Het is echter zeker, dat
de kunstmeststoffen die hier worden ge
bruikt verschillend zijn van de Holland
se. Er is hier veel minder regenval, wat
natuurlijk andere kunstmeststoffen ver
eist. In De West (westelijk van Winni
peg) wordt hoegenaamd geen kunstmest
gebruikt. Het zijn daar bijna allemaal
bouwbedrijven, met rond de steden na
tuurlijk de stadsmelkers. Om u een idee
te geven van de afstanden: ik werkte in
Quapelle, Saskatchewan waar we dertig
koeien molken voor de stad Regina, 40
mijl verderop. In het Oosten zijn de be-
drijven meer gemengd.
Zaaizaad wordt er heel weinig ver-
bouwd. Een boerderij (woonhuis en
I schuur onder één kap) kent men hier
i niet. Woonhuis en schuur staan in de re-
gel van de 30 tot 100 meter apart. Riet of
dakpannen komen niet voor, het is bijna
j alles shingels (dekspanen). Soms ook as-
phaltpapier of een enkel leien dak.
j Op het platteland in De West is het
j alles houtbouw en ook veel in het Oos-
I ten, zelfs in de seden komen nog vele
I houten huizen voor. Het brandgevaar is
dientengevolge veel groter, vooral op het
platteland (bij gebrek aan water).
De winter is erg verschillend, wat ook
te begrijpen is voor zo'n groot land, ga de
verschillen maar na in Europa. Het Zui-
den, vooral Zuid Ontario, is niet zo heel
erg verschillend van een goeie Hollandse
I winter, alleen langer. Het klimaat in
j Brits-Columbia (B.C.) schijnt veel met
het Hollandse overeen te komen. (Ik ben
er nooit geweest).
In het Noorden en Westen is het veel
kouder en temperaturen van 50 gr. F. on
der nul zijn daar lang geen zeldzaam
heid, alhoewel de koude daar veel droger
is en dus beter te verduren.
Wat de gemiddelde Canadese boeren
vrouw betreft, daar neem ik werkelijk
mijn petje voor af. In de 14 weken dat ik
in Quapelle (Sask.) vertoefde, heb ik
mijn bazin zien autorijden (vracht- en
luxe), paardrijden, paard en wagen rij
den, melken (ze zag er mets tegen op om
dertig koeien alleen te melken, met
hand of machine als het ncdig was) en
haar huishoudelijke bezigheden te doen.
Hoewel ze nu misschien niet zo goed zijn
in de laatstgenoemde als de Hollandse
vrouw, wordt er toch in ieder geval een
goed potje gekookt. Wat ik zojuist ver
telde is lang geen uitzondering.
De sociale toestanden voor de arbeider
zijn in de steden bijna net zo goed als in
Holland, maar op het platteland nog ta
melijk hopeloos alhoewel ik in deze 2Vs
jaar wel enige verbetering gezien heb en
er gezegd wordt dat er hard aan wordt
gewerkt. De lonen zijn ook nog veel te
laag op het platteland, maar beter dan
toen ik hier kwam.
S.V. Texe!
Door het zeer slechte weer der laat
ste dagen, storm, regen, hagel en natte
sneeuw, zijn verreweg de meeste wed
strijden afgelast. In de 4e kl A wist Z.A.
P. van Vrone te winnen met 3-1, dit was
de enige wedstrijd in onze afdeling.
Texel 2 won van ZAP 2, ZAP 3 kwam
niet op, terwijl Adsp. A met naar Kaag
vogels behoefde wegens terreinafkeu-
ring.
Met een bezwaard hart hoorden we
dat ons terrein voor de wedstrijden te
gen Z. was goedgekeurd en we dachten,
dat er geen spaan van onze grasmat zou
overblijven.
Over de wedstrijd zelf zullen we maar
weinig vertellen, er werd bij T. heel
slecht gevoetbald, vooral in de voorhoe
de was het mis. Z. speelde bepaald beter
maar vond op haar weg een achterhoede
en keeper die met veel geluk doelpun
ten wisten te voorkomen. Uit een corner,
door Henk keurig genomen, schoot Dick
ineens onhoudbaar in: 1-0.
Na de rust moest T. met man en macht
verdedigen en in de voorhoede bleven
enkele kansen onbenut, terwijl Z. keer
op keer ons doel in gevaar bracht, maar
Jan en Piet, Ben enz. wisten de moeilijk
ste situaties te redden en zo kreeg T. 2
twee belangrijke punten binnen.
Het behoeft eigenlijk geen verwonde
ring dat onze spelers van bet 2e telkens
te laat waren. Trainen, regelmatig trai
nen zal je in staat stellen je süccessen
op te voeren en er is nog een kans!
Tracht die te grijpen, dus Texel 2 ook
naar het gymlokaal, met al de anderen,
hedenavond 8 uur.
Trainen adsp.: Deze week adsp. A om
6,30 uur.
Op 14 Mei a.s. bestaat S.V. Texel 40
jaar. Dat wordt een belangrijke dag in
onze voetbalgeschiedenis. Het volle licht
zal op die dag dienen te vallen en we
zijn er zeker van dat we volop in de be
langstelling zullen zijn van tal van offi
cials en andere belangstellenden.
Om zo'n mijlpaal goed te doen uitko
men is een volledige terugblik onmisbaar.
Ieder die ons kan helpen met oude fo
to's, aantekeningen, berichten en alle
gegevens die ons hier van nut kunnen
zijn, aan ons wil afstaan of tijdelijk
ter beschikking wil stellen, zullen wij
dankbaar zijn. Onze secretaris, de heer
Ten Cate, neemt ze gaarne in ontvangst.
ESPERANTO-NIEUWS
Esperanto in Openbare leeszalen.
Dr. Paul Neergaard te Kopenhagen
stelt in .samenwerking met mej. B. Ols-
sen, bibliothecaris te Kopenhagen, een
catalogus samen, die alle Esperanto-boe-
ken zal omvatten waarschijnlijk on
geveer 2000 exemplaren die door de
openbare leeszalen van Denemarken
worden uitgeleend.
Nr. 179. AFKE EN S1EP DE BOER
EN NELLY DEN BRAVE
Doordat hun briefje was zoek geraakt
komen ze nu pas in de krant, tóch nog in
de maand, waarin de verjaardag van
1 Afke en Nelly valt, want Afke heeft t>
j Januari haar zevende verjaardag ge-
vierd en Nelly is op 1 Januari 10 ge-
i worden. Siep heeft op 18 September zijn
derde verjaardag gevierd.
I Zij wonen in de Kogerstraat.
FEUILLETON
20.) In ieder geval hebben de indrukken
van zijn moeilijke jeugd zo sterk op
hem ingewerkt, dat ze hem nog steeds
vervolgen, besloot Water zijn relaas. De
moeilijke strijd, die zij^ moeder tegen
het ellendige bestaan heeft gevoerd, zal
hij nooit kunnen vergeten. Als je pro
beert hem te begrijpen, met inachtne
ming van die verbittering, zal je hem
veel kunnen vergeven.
Het is maar goed, dal je mij dat
hebt verteld zei Renate peinzend. Arme
jongen! Hoe zou je hem het best kunnen
helpen?
Walter haalde mismoedig de schouders
op. Ik geloof nog slechts aan één moge
lijkheid Dat hij later eens een vrouw
ontmoet, van wie hij meer kan houden
dan van zijn moeder en de muziek te za-
men. Misschien dat hij dan zou genezen.
Je zou wel eens gelijk kunnen heb
ben, zei Renate en voegde ei aan toe: Ik
hoop van ganser harte, dat hij gauw de
vrouw zijner keuze moge vinden.
Zij zag er zo ernstig en bezorgd uit, dat
Walter piobeerde het gesprek een opge
wekter houding te geven. Ik geloof, dat
het geluk hem niet gunstig zal zijn, als
hij alle meisjes zo grof en onheus be
handelt als jou!
Maar Walter! lachte ze. Mij be
schouwt hij toch niet als v.gouw. Wij zijn
toch immers overeengekomen, dat wij al
leen maar goede vrienden zullen zijn!
De altviolist nam haar met zo'n eigen
aardige, maar warme blik op, dat ze ver
ward haar ogen neersloeg.
Afgesproken is het wel, zei hij na
een poosje. Maar geloof je werkelijk, Re
nate, dat een afspraak voldoende is om
je gevoelens voor eens en altijd uit te
schakelen? O mijn hemel, als dat zo ge
makkelijk was.
Hij brak abrupt af en liep naar het
raam toe. De kleine ruimte scheen plot
seling vervuld van een ondraaglijke span
ning. Walter trommelde met zijn vingers
tegen het raam en zweeg nog steeds. Ein
delijk draaide hij zich om en begon, zon
der iets te zeggen, zijn viool in te pak
ken.
Wat ga je morgen uitvoeren? Het is
onze eerste vrije dag. Zullen wij gaan
skiën? vroeg hij op gedwongen onschul
dige toon.
Natuurlijk, antwoordde ze ver
baasd. Ik dacht, dat wij met elkaar een
tocht zouden maken, dat was toch afge
sproken. Je hebt je er zo op verheugd.
Och ja, zeker, zei hij verstrooid. Tot
mijn spijt zie ik toch geen kans om mee
te gaan. Ik.ik moet die gelegenheid
benutten, om eens naar Munchen te
gaan, want als we met onze concerten
zijn begonnen, komt er helemaal niets
meer van
Wat jammer .onderbrak ze hem te
leurgesteld. Is dat werkelijk zo nodig?
Ze keek hem onderzoekend aan.
Het is werkelijk nodig, Renate, zei
hij zacht. Het is beter zo. Ik.ik.
maar ga jij gerust met de anderen die
tocht maken. Ik moet beslist naar Mun
chen.
Het was haar alsof haar plotseling de
ogen opengingen. Hij hield van haar! En
hij wilde haar liever uit de weg gaan,
omdat hij zich aan zijn belofte gebonden
voelde.
De kleine gemeenschappelijke beleve
nissen, die ze met hem had gehad, kwa
men in haar gedachten op. In Berlijn, in
Würzburg. hier in de bergen. En ineens
begreep ze, waarom ze die onschuldige
gebeurtenissen instinctief voor de ande
ren had verzwegen, ze begreep ook haar
gevoelens voor hem, die ze tot nu toe
voor vriendschappelijke r.eigingen had
gehouden, maar nu begreep ze, wat de
ware oorzaak was geweest van haar
voortdurende onrust en neerslachtigheid:
ze beantwoordde zijn gevoelens, ze hield
van hem.
Waarom zweeg hij nu? Waarom zei hij
niets over hun wederzijdse liefde? O, die
dwaze afspraak en de gevoelens van
consideratie, die ze tegenover de ande
ren moesten hebben! Zijzelf was het ge
weest, die met dat voorstel was komen
aandragen, zonder te vermoeden, dat het
lot zich tegen haar zou keren. Het was
zo gemakkelijk geweest om het Tibor
voor te houden. Juist.Tibor. Die had
zich er geen snars van aangetrokken! En
moesten zij beiden die afspraak nu re
specteren?
Ja waarachtig, het was niet alleen ten
opzichte van Michael en Tibor, maar het
ging om de vrede in het kwartet, om het
voortbestaan van hun muziekgemeen-
schap. Ze had, zonder het te willen, ge
noeg schuld tegen het kwartet op zich
geladen, omdat zij de aanleiding van
Pauls vlucht was geweest. Ze mocht niet
nog eens de rustverstoorster worden.
In die paar ogenblikken, dat haar dit
alles door het hoofd ging, was de span
ning tot het ondraaglijke gegroeid. Rena
te vermoedde, hoe zwaar Walters inner
lijke strijd was en ze vreesde, dat hij
toch nog zou kunnen bezwijken en het
beslissende woord zou uitspreken als ze
hem zulks niet belette. Ze moest hem te
hulp komen.
Dus stond ze op en verliet, zonder iets
te zeggen, de kamer. Hij mocht niet ver
moeden, dat zijn liefde werd beant
woord. Daardoor zou hij nog zwaarder
moeten liiden..
Walter bleef alleen in de kamer ach
ter, in droefgeestig gepeins verzonken.
Hij was zich er van bewust, dat hij zijn
gevoelens niet had weten te verbergen
en dat ze dit had gemerkt, stond voor 'm
vast.
En haar stille aftocht scheen hem een
duidelijk, eigenlijk zelfs heel tactvol ant
woord op de onuitgesproken vraag.
Zou ze een wrok tegen hem hebben,
omdat hij bijna de grens hunner vriend
schap had overschreden? Zou hun ver
trouwelijke verstandhouding, die als van
zelfsprekend tussen hen beiden was ont
staan en die zo zuiver en oprecht was,
hierdoor hebben geleden?
Hij vervloekte zijn optreden, dat hij
zelf onbeheerst noemde. En omdat hij
toch in 'n stemming van zelfcritiek was,
vervloekte hij ook het tegendeel: zijn ge
brek aan meedogenloosheid, zijn aan
hankelijkheid jegens het kwartet, die
hem hadden belet, openhartig met haar
te spreken.
Hij zuchtte wanhopig en schudde zijn
hoofd. Hij was een uitgesproken dwaas
met zijn nauwgezetheid. Hij benijdde Ti
bor om zijn onbekommerde lichtzinnig
heid. Die zou zich geen ogenblik met zul
ke gedachten hebben beziggehouden. Die
zou recht op zijn doel zijn afgestevend.
Maar hij kon nu eenmaal niet anders
handelen
Toen hij op het punt stond de kamer te
verlaten, merkte hij, dat Renate verge
ten had, haar instrument in te pakken.
Behoedzaam nam hij de cello op en leg
de het instrument in de kist.
Een prachtig instrumentfijn be
snaard en een wonderbaarlijk mooie
toon En Renate even fijn besnaard en
wonderbaarlijk. Het zou verdraaid
moeilijk worden om die xameraadschap-
pelijke houding ook in de toekomst vol
te houden, maar hij moest het proberen.
Renate en Michael waren ten slotte de
enigen, die de afgesproken tocht onder
namen, want Tibor had de vorige dag
op de oefenweide zijn voet verstuikt. In
de grond van zijn hart was hij heel blij
geweest, dat hij op die manier aan het
vroege opstaan was ontkomen en aan de
„overmatige frisse lucht".
(Wordt vervolgd).
