Cjroen 'ZwarL-Jexels in het harL, Zaterdagavond groot turnfeest in Casino Het vreemde trekt door A G. W. Oskamp WOENSDAG 6 FEBRUARI 1952 TEXELSE 65e JAARGANG. No. 6602 COURANT Uitgave N.V. v.h. Langeveld De Rooij Boekhandel Drukkerij Bibliotheek Den Burg - Texel - Postbus 11 - Tel. 11 Verschijnt Woensdags en Zaterdags. Bank: R'damse Bank, Coöp. Boerenl. Bank. Postgiro 652.-Abonn. pr. f 1,80 p. kwart, -j- 15 ct. incasso. Adv. 8 c. p. mm. ISO TURNSTERS EN TURNERS zullen Zaterdagavond in Casinohun mede werking verlenen aan een uitvoering, welke door gymnastiekveieniging Texel zal worden georganiseerd. Zij zijn alle maal lid van onze gym, welke terecht de moeder aller sporten wordt genoemd. Door gymnastiek te beoefenen worden immers alle spieren actief ingezet! Geen v/onder dus, dat de turnsport zon uit stekende naam geniet! Zij staalt de spieren en bevordert de gezondheid. Turnen en zwemmen kunnen wij gerust op één lijn stellen ten opzichte van de belangrijkheid voor ons lichaam. Op Texel heeft de turnsport dan nog weer dit op de zwemsport voor, dat we het hele jaar door kunnen gymmen, terwijl wij bij gebrek aan een overdekte zwem inrichting onze zwembroek of badpak een dik half jaar lang tussen de kam fer moeten laten liggen. Zaterdagavond zullen de gymnasten weer in hun fleurige pakjes over het podium marcheren: de entree bij ieder nummer, dat zij ons ten beste hopen te geven. Er zal aan alle toestellen wor den gewerkt, zodat ons niet alleen ver bluffende hoogstandjes op de brug zul len worden gedemonstreerd, maar ook „griezelige" toeren aan het rek met reuzenzwaaien en zo meer. De dames zullen elkaar de ballen weer met gra cieuze bewegingen toewerpen, de he ren zullen de staven weer in keurige re gelmaat voor, boven, achter en terzijde van zich doen flitsen. Kwiek en wèlbe- heerst zal er weer over het paard wor den gegleden en aller inspanning zal weer worden vereist bij de oefeningen aan de ringen, 't Wordt èn voor de tur ners én voor de toeschouwers weer een genotvolle avond. HANDELSREGISTER In ..Handelsregister" lezen we onder „Wijzigingen": J. J. v. Wessem en Zoon, Texel, Den Burg, Parkstraat 24. Tim mer en aannemersbedrijf. Uittredend vennoot: J. J. van Wessem; en onder „Opheffingen": J. Parlevliet Nzn., Texel, Den Burg, Weverstraat 71. Handel in bloembollen en aardappelen en commissiehandel. Ambtshalve opge heven. VISAFSLAG OUDESCHILD. Aangevoerd van 28 Jan-3 Febr. 1932: 145 kg schol f 0,70-f 0,40; 16 kg tong f 1,50-f 1,10; 2 kg tarbot f 0,70-f 0,70; 30 kg. schar f0,40-f0,40; 43 kg bot f 0,33- f 0,33; 667 kg exportgarnalen f 1,59-f 1,06; 2875 kg pufgarnalen f 0,04-f 0,04; 157 kg wulken f 1,35-f 1,35; 2425 kg kruikels f 0,26-f 0,20. Een reis begint eerder dan bij het stap pen in de internationale trein. Eerst reeds het maken van plannen, het uit zoeken van het land dat bezocht zal wor den en dan het uitzoeken van het dorpje, dat zolang uw hoofdkwartier zal wor den. En als ai deze plannen stroken met de beschikbare financiën, dan worden de reisbiljetten gekocht, plaatsen in de treinen gereserveerd, hotels besproken enmet ongeduld de dag van afrei zen afgewacht. Over het algemeen komt die toch nog vlugger dan men zich eerst had voorge steld en, voordat men het weet, reist men langs vreemde steden en dorpen. Men hoort vreemde talen en heelt zelf weer enige moeite, zich uit te drukken in de taal van het land. Zo is het mij ook gegaan, toen ik half December voor enige weken ons eiland verliet. Mijn reis voerde mij door Duits land, dat er nog steeds erg vernield bij ligt. Een verschil met de meeste steden en dorpen van Oostenrijk, waar men energiek aan de wederopbouw is gesla gen. De verklaring die ik hoorde, waar om de Duitse steden nog niet werden op gebouwd zou zijn, dat de Duitsers eerst a! hun aandacht besteedden aan de we deropbouw van hun handel en industrie, daar dit van groter levensbelang voor het Duitse volk blijkt te zijn, dan de we deropbouw van de vernielde steden. In München, waar eens het trotse, grootse plein lag, waar de monumenten stonden van de eerst gevallen Nazi's (1921), logeerde ik in een neel groot, heel hoog en heel duur hotel. Ik moest daar alleen voor een kamer betalen 8 mark, wat in Hollands geld wil zeggen plm. f 7. Daar een mens nu eenmaal nog ontbijten moet, kwam het nachtverblijf dus op on geveer f 10, Het passeren der diverse grenzen was dit jaar veel gemakkelijker dan ik n de jaren 1948 en later heb meege- hoogstand op de brua MEVROUW KOENS OVERLEDEN Mevrouw Koens-van de Nieuwenhui- zen is te Utrecht overleden in de leef tijd van 37 jaar. Na de dood van haar man, dr. Koens, die in 1946 het slachtof fer we d van een motorongeluk bij Oos terend, vestigde mevrouw Koens zich in Utrecht, waar zij benoemd werd tot Conservatrice aan de Vétérinaire Facul teit van de Rijksuniversiteit te Utrecht VOORVORK VAN RIJWIEL BRAK De wielrijder A. Heerschap kwam Vrijdag op de Oosterender weg lelijk te vallen door het breken van de voorvork. Hij liep daarbij enige hoofdwonden op. De automobilist C Drijver verleende hem de eerste hulp. HOOG WATER TER REDE VAN TEXEl Aan het strand is het ongeveer 1 uur eerder hoog water. 6 Feor. 5,50 en 6.20. 7 Fcbr. 7,07 en 7,33. 8 Febr. 8,04 en 8,32. maakt. Passen werden vlot gecontro leerd en koffers practisc'n met bekeken. Tot München reisde ik met de grote internationale trein, maar daarna moest overges'.apt worden in de electrische, kleinere wagens. Een sterke locomotief zorgde er voor, dat in vlot tempo de Oostenrijkse grens werd bereikt en ik, na nog drie uur sporen in het alleraar digste dorpje Reith (vlak bij Seefeld in Tirol) aankwam. Als je zelf werk zaam bent op toeristisch gebied, interes seer je je vooral voor de inrichting der Jiverse hotels, de wijze waarop de gas ten ontvangen worden en de algehele sfeer in de dorpen. Ik moet zeggen, dat cie ontvangst, als van ouds, weer prima was. Aan het station stond een bediende van het hotel klaar met zijn slede, om mijn bagage in ontvangst te nemen en mij de weg te wijzen naar mijn tijdelijke woning. Aan de ingang van het bedrijf stond de hoteldirecteur en kwam me da delijk met uitgestrekte handen tegemoet om me hartelijk welkom te heten .Ik was natuurlijk nieuwsgierig hoe mijn kamer er uit zou zien, want, per brief kan men zoveel vertellen, wat uit de verte met te controleren is. Wel, mijn gastheer had zeer zeker niet overdreven: de kamer was groot, helder en ruim Een prachtig balcon gaf uitzicht op de hoge, besneeuwde bergen, terwijl iets naar rechts het brede dal lag, waar de Inn zijn kronkelende weg zocht naar de stad Innsbruck. Maaltijden enz. waren keurig en goed verzorgd, terwijl de inrichting van eet zaal en verblijf voor de gasten, eenvou dig doch goed was. Een van de prettige dingen van een verblijf in een hotel is wei, aat je zoveel verschillende nationaliteiten bij elkan der hebt. In de weken gedurende welke ik in Reith was, waren er in de zaak Fin nen, Denen, Fransen, Amerikanen, Duit sers, Italianen en Oostenrijkers. U kunt begrijpen, wat een verschillende talen er gesproken werden. Amusant was, dat twee verschillende nationaliteiten zich bedienden van één taal, die zij beiden kenden en zo met elkander spreken kon den. Met de Deense gasten sprak ik o.a. Duits, wat ook gedaan werd met de Fin se familie. Met de Italianen werd Frans gesproken. Dat de gesprekken op deze Zo danste wee in onze tied INGEZONDEN M. de R. Ut is r-ag maar 'n klem tiedje let dot ik in de Tesselse Krant leze hew d ze weer beginne wowe mit ouwe dan Dót liekt mee erg aardig toe want d- ouwe danse benne feu! mooiei ós dót gt spring en geloop vón teugeswoordi Ruum seufetig jaar leeé leerde wf danse bee de Vlessings. Flip en El maakte meziek en hun zuster Jet d leerde ons de pósse. Dót gebeurde in c zaal van de Kikkert. Os je begon dó danste Jet eerst 'n paar keer mit je, e. dón sei ze je moet altied maar telle d'" gaat 't feul beter.' Geweunlik begon eerst mit de polka Eerst dwórsweg I twie drie vier, en dón weerom ien ty drie vier, en dón in de rente, ien tv drie vier vijf zes en zo maar deur. Pi beer het. maar mit 't wien Neerlansblo; dót is 'n mooie polka. Dón moste we wölse lere. Dót is dnepós wier er seit, je telt maar twie drie, ien twie drie en zo maar de Dón 'n dubbel Duise polka. Deer soi we óltied bee: Ien twie Jrie vier vijf ien is zes. Dón weerom ien twie drie v vijf en ien is zes en dan nag vijf en is zes weerom, vijf en ien is zes en in de rondte, we reeje foor de waage de bonte en de bles. En dón maar w ien twie en zo maar deur. Wót wós mooi en wót wós 't gezellig. N. W. OMWISSELING PREMIEKAARTEN 1951-1952 van het Bcdrijfspensiocn voi de Landbouw Aangezien zeer binnenkort door de Sociale Verzekeringscommissie een aan vang zal worden gemaakt met de zittin gen ter omwisseling van de premiekaar- ten 1951-1952, waarvoor de arbeiders i een schriftelijke oproep ontvangen, wor den de werkgevers, die zulks tot nog toe nalieten, met klem verzocht de zegelbla den over het 4e kwartaal 1951 met spoed gereed te maken en de strookjes aan de arbeiders ter hand te stellen De arbeiders wordt in hun eigen be- lang aangeraden er op toe te zien, dat alle strookjes over 1951 in hun bezit ko men en voorts deze op de premiekaart te plakken. Een volledige verificatie op het Hoofdkantoor van de door de werkgevers betaalde premie aan de hand van de pre miekaart is anders niet mogelijk. Voorts worden de arbeiders er nog op gewezen, dat op de zittingen ter omwis seling van de premiekaarten voorzover, mogelijk tevens de mededelingen van premietegoedschnjving over het tijdvak 1 Mei 1947 t.m. 31 Dec. 1949 zullen wor den uitgereikt. Men verzuime dus voor al niet op de zitting, waarvoor men wordt opgeroepen, te verschijnen. wijze niet steeds even vlot verliepen, zult u zich in kunnen denken. (En dan te bedenken, dat men na een half jaartje studeren vlot Esperanto spreekt. Red.) Veel waarde heeft het reizen ook, in dien men in contact kan komen met de eigenlijke bevolking van de plaats, waar men logeert. Nu moet mij van het hart, dat je dit contact hoe langer hoe meer gaat verlie zen. Wat mij deze winterreis vooral is op gevallen, dat is een algehele vervlakking. Toen ik in 1937 mijn vacantie doorbracht in Seefeld, was daar ééns in de week een Tiroler avond. De plaatselijke mu ziekkapel, prachtig uitgedost in de lan delijke costuums concerteerde en zong. „Meneer Oskamp, krijgen we een stukje over uw leis naar en verblijf in Oostenrijk?!" zo vroe gen wij de directeur van onze V. V.V. „Ik ben er juist mee bezig!" cnlwoordde hij, „over een uurtje ligt het wel in de bus.als ik het tenminste ongestoord kan uit tikken!" beloofde hij. Hierbij gaat het eerste deel van zijn verhaal. Schuhplatteln kon men gaan zien. Kortom, men zag iets van het eigenlijke kuituurloven. Wel, dii jaar heb ik dat moeten mis sen. Nu hing Seefeld volgeplakt met re clamebiljetten, waarop stond: 5 Uhr Tanz Thé; Samba-expresse. Enz. Wat vroeger vooral zo interessant was en wat ik vorig jaar in Karinthe nog be leefde, was de rustige, ernstige viering van de Heiligenabend. De avond voor Kerstmis was voor de Zuid-Duitsers en Oostenrijkers een hoogtij avond. Nie mand ging de deur uit. De avond werd in huiselijke kring, rondom de brandende kerstboom doorgebracht. Om 12 uur ging men dan naar de Middernachtmis en speelde de dorpsmuziek het Stille Nacht, heilige Nacht. Ik had me dit jaar zeer verheugd, dit bezinnende feest weer mee te maken, doch hoe anders viel dat uit. Wel werd aan tafel, door personeel van het hotel „Stille Nacht" gezongen, doch geen uur tje daarna gingen, op verzoek van een 40- vloer 'i f I», en ge-boegie-woogied. Toen het vijf voor twaalf was, herinnerde men zich weer, dat het Heiligenabend was en ging men op een holletje naar het dorpskerkje om toch vooral zijn kerkelijke plichten met te vergeten. Ik stond die nacht om half één op het balcon van mijn kamer. Aan mijn voeten iag het stille dorpje; heel in de verte twinkelde de lichtjes van een ver berg dorpje. Of en toe klepelden de klokjes van de kerktorens. Hoog boven mijn hoofd flonkerden duizenden en nog eens duizenden sterren. Dit bracht de sfeer, die men zo graag heeft en ziet in de Kerstnacht. Vooral toen leden van de dorpsmuziek vanaf een berghut de tonen van het Stille Nacht lieten weerklinken. Toen wij deze verflakking bespraken met de directie van ons hotel, zei hij, de ze gang van zaken ook liep te betreu ren, „maar onze gasten willen dat nu eenmaal". Misschien heb ik te veel gegenerali seerd door te zeggen, dat de vervlakking in Oostenrijk (en Zwitserland) algemeen is, doch de indruk die ik (en vele an dere gasten) dit jaar heb opgedaan is toch wel deze, dat in ieder geval dit deel van de wereld neiging to: vervlakken vertoont. Een Frans rechter, die tegelijk met mij in Reith logeerde, vroeg mij eens: Waar kunnen wij de echte Tiroler liederen nog eens horen? Dit soort mensen zullen de drukke, mondaine dorpen in de toekomst gaan mijden en het steeds verder gaan zoeken. Daér waar het nog eenvoudig is, waar de bevolking zich nog laat zien zoals ze werkelijk is, zullen ze neerstrijken. In steeds groteren getale zullen zij daar ko men en genieten. Totdat de een of andere „goocheme" jongen op de gedachte komt om danstenten in te richten. Dan herhaalt de geschiedenis zich weer! Sylvesterabend. Dat Sylvesterabend, de laatste avond van het Oude Jaar, druk en rumoerig is, och, dat is 's lands wijs, 's lands eer. Per soonlijk mag ik deze wijze van uit fuiven niet, maar kan me indenken dat er lan den zijn, waar men dansend en drinkend het nieuwe jaar inspringt. houden de deelnemers liever geheim! Maar ik kan u mededelen dat ik al ver schillende groepen bij me heb gehad, of vertegenwoordigers van hen en ook heb ik al verscheidene individuele deelne mers mogen inschrijven. Vorig jaar telden we meer dan hon derd gemaskerden en het jaar daarvoor was de opkomst ook al goed. Er is een Snackbar, een Champagnebar en de deelnemers zullen met serpentines wor den bevlochten. Moet u weten, dat u voor vijftig cent als gemaskerde aan dit grootse feest kan deelnemen! De com missie heeft dat wel goed gezien: de entrée zo laag mogelijk *e stellen, want het feest moet een druk bezocht feest worden, intiem en ongedwongen, een soortement familiefeest, een soort feest als van een bureton, zodat iedereen spontaan vraagt en inhaakt. In tip-top- stemming zullen ze weer langs de jury defileren, een jury, die de schone taak zal hebben om de prijzen toe te kennen, ja er zijn weer alleraardigste prijzen be schikbaar gesteld. Feest in het jubileumjaar, want in Mei bestaat de S.V. Texel immers 40 jaar! Dit gemaskerd 'bal mogen wij dus tevens beschouwen als een jubileum- balmasqué! De sportvereniging hoopt dat het aantal gemaskerden een record zal betekenen mede ter ere van de ju- bilaresse, die zo'n prijzenswaardige leef tijd heeft bereikt en ondanks dat nog steeds met een jeugdig élan bezield is. Er wordt (zelfs) beweerd, dat de voor zitter dit keer ook van top tot teen ver kleed zal zijn. Als grasshopper, sprink haan dus zeggen ze. Of het waar is, weten wij nog niet, rond dit op handen zijnde feest wordt immers zo véél gefluisterd en beweerd! Als gezegd, de gemaskerden betalen slechts f 0,50 entrée, de met-gemaskerden f 1,25. Onze fotograaf zal de groep of enke ling of individuele deelnemer (deel neemster) met zijn flashlight vereeuwi gen en een mooi plaatsje geven. TEXELSE MARKT Den Burg, 4 Febr. 1952. Aangevoerd: 12 koeien f 600-f 850. 38 biggen f 45- f 65. 4 schapen f 70-f 90. 15 n. kalveren f 40-f 65.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1952 | | pagina 1