Wie
is er jarig
Jongens- en Meisjesvereniging organiseerde
een gezellige a vond
Mijnheer Pimpelmans heeft alweer pech
Visser K. Tuinder kreeg boomstronk in het net
Geen wonder: vroeger lagen zowel ten
Oosten als ten Westen van Texel
uitgestrekte bossen!
Op reis
Sport op Texel
Vergeten
Nooit!
JL L AU1 iVIJI VI VPP11 PVtrn ,J
JANIE, HANNA EN KEES HUISMAN
Nr. 189
Zij wonen Waalderweg
B 199, nabij Den Burg.
Morgen, Donderdag 13
Maart, viert Janie haar
9de verjaardag. Hand
werken vindt ze 't fijn
ste vak op school; Han-
na viert haar 8ste ver
jaardag op 8 April. Ze
hoopt dan op een pop,
waarvoor ze al ij verg
kleertjes breit; Kees
viert op 23 Maart zijn
7de verjaardag. Ook een
flinke kerel: hij is de rechterhand van zijn vader!
Veel plezier allemaal!
Zo winnen wij een goed seizoen
De directeur van de VW „Texel"
zond ons het Maandbericht van de VW
,,'s-Gravenhage" omdat daarin een arti
keltje stond, waarvoor vooral onze l?o-
tel- en pensionhouders interesse zullen
hebben. Ook onze eigen VVV besteedt
alle aandacht aan de mogelijkheid om
Engelse gasten op ons eiland te ontvan
gen. Op de reisbureaux in Engeland
liggen momenteel folders van Texel in
de Engelse taal. Hier volgt het bewuste
artikeltje:
Voor de Vrijheid van het Vreemde
lingenverkeer
Het is al „liberalisatie" wat de klok
slaat in 1949.
Liberalisatie van het goederenverkeer
en van het personenverkeer.
Het internationale vreemdelingenver
keer vaart daar wel bij. Het leeft van
vrijheid en het bloeit op als nooit te
voren. Het lucht-, het scheepvaart-, het
trein-, het wegverkeer alles neemt
toe in ongekende mate. De logiesbedrij-
ven zien een gestage vermeerdering van
hun buitenlandse gasten. Volken van
allerlei nationaliteit ontmoeten elkaar,
leren elkanders zeden, gewoonten en
cultuur beter kennen.
En de zo begeerde deviezen vloeien in
de berooide schatkisten.
Gaan we thans 3 jaar later de
klok terugzetten?
Even hard „deliberaliseren" als we
van te voren „geliberaliseerd" hebben?
Engeland verlaagde de buitenlandse
deviezentoewijzing voor zijn inwoners
van 100 tot 25, Frankiijk van Fr.
frcs. 50,000 tot Fr. frcs. 30,000.
En dat juist in een tijd dat de West-
Europese landen meer dan ooit te voren
aan hun eenheid moeten werken. Een
eenheid, die toch moet beginnen met de
uitwisseling tussen de volken zelf, met
een vrij vreemdelingenverkeer.
Het is daarom goed, dat reeds terstond
tal van instanties zijn opgekomen tegen
de nieuwe belaging van de vrijheid van
het Vreemdelingenverkeer. Want de
klok mag niet terug! Zij moet verder
vooruit, als de West-Europese eenheid
niet een dode letter, maar een levende
werkelijkheid wil worden.
Toch zou het verkeerd zijn, alleen
voor de vrijheid te pleiten en niet alle
gaatjes te benutten, die de nieuwe be
perkingen openlaten.
De WV 's-Gravenhage ontwierp reeds
een aparte folder 25 met aanwijzin
gen, wat de Engelsman met die 25 kan
doen De ANVV gaf een persbericht uit
en de directeur van de ANVV reisde
naar Londen.
Daarnaast zal het nodig zijn, de propa
ganda in de „vrijere" landen (Amerika,
België, Zwitserland enz.) neg te verster
ken. Wie snel en doortastend optreedt,
wint het pleit en daarmee.een goed
seizoen ondanks de onvermijdelijke te
genslagen.
DE KERKEKAMER van de N.H. Ge
meente te Oosterend was Zaterdagavond
eivol, toen daar door de Jongens- en
Meisjesvereniging een gezellige avond
werd georganiseerd.
Ds. Kiijnsma liet na opening zingen
Gez. 112:1 en 2. Hij verwelkomde in het
bijzonder de muziekvereniging VIOS.
Spreker was erg dankbaar voor de me
dewerking, welke verschillende leden
van VIOS steeds op bijeenkomsten in
Oost willen verlenen. Voor de vriende
lijke ontvangst op Oost was snreker zeer
erkentelijk. Ook deze avond had VIOS
spontaan haar medewerking aangebo
den.
Hierna was het woord aan de muziek,
die onder leiding van dirigent S. v. d.
Slikke een 6-tal nummers blies, welke
met aandacht werden beluis.'erd en een
hartelijk applaus ontlokte. Hierna werd
een schets „De Koninklijke Vlo'door
enige leden van de jongens- en meisjes
vereniging opgevoerd. Hoe gretig werd
de koninklijke vlo verorberd om adel
lijk bloed in de aderen te krijgen, maar
laat die vlo nu van de stalknecht af-
door G. Th, Rotman (Nadruk verboden)
Zowel ten Oosten als ten Westen van
ons eiland heeft eeuwen geleden bos ge
legen. Nog altijd bevinden zich op de bo
dem van de wateren rondom Texel over
blijfselen van bomen. Visser K. Tuinder
van Oudeschild kreeg dezer dagen bij de
Schanserwaard (Texelstroom) op ander
halve km. uit de wal een afgebroken
boomstam van 4 m. lang met een be
hoorlijk wortelstelsel in zijn net. De
stam was aan de voet ongeveer 30 cm. in
doorsnee. De heer Tuinder heeft de
vondst meegenomen naar Oudeschild,
wellicht heeft Texels Museum belang
stelling voor dit gevonden voorwerp?
Deze boomstam moet al vele eeuwen
lang m de door de zee veroverde grond
hebben gelegen. Volgens het prachtige
boek „Texel", waaruit wij al zoveel ge
gevens hebben geput, lag Oostelijk van
het tegenwoordige Texel tot aan de hoge
zandgronden van Friesland een uitge
strekt veengebied. Nog in de achtste
eeuw moet dit moerassige veengebied
met poelen en plassen voor een groot
deel hebben bestaan.
De boomstam welke de heer Tuinder
opviste maakte vermoedelijk deel uit
van een bos, dat destijds in het hierbo-
vengenoemde veengebied lag.
Een omstreeks 1575 levende geschied
schrijver deelde mede, dat in zijn tijd de
vissers moesten oppassen voor boom
stammen op de bodem van de zee bij De
Koog. Leendert den Berger, opzichter
van 's Lands werken op Texel, schreef
omstreeks 1790, dat Noordwestelijk van
De Koog een mijl uit de wal op 12 of 13
vademen diepte een plaats was, die de
vissers de heften noemen. Zij haalden
daar oude bomen en ook keistenen op tot
1U last zwaar. Sinds de Allerheiligen
vloed van 1570 is iets zuidelijker, aan de
Noordzeekant bij Huisduinen, een strook
grond van twee km. breedte en aan de
Marsdiepkant een strook grond ter
breedte van 1200 meter door de zee ver
zwolgen.
Weer een andere geschiedschrijver ver
telt, dat „de boomgrond van 't Noord-
West, en Noord-Noord-West bij gis, een
en een half of ten hoogste twee mijlen
van Kijkduin of de Huisduiner kerk
strekt tot in 't Noord-Oost voorbij De
Koog tot aan 't Eierland en dus langs de
gehele buitenkust van Texel heen, na
gis circa een en een half mijl van de wal
strekkende agter De Koog zoo ver in de
51 De boer haalde een touw. Het
werd van achter aan de o amper vast
gebonden en toen gingen ze allemaal aan
het trekken. Trek je niet, zo heb je niet;
sprekend de Wolga-slepers. Meneer
Pimpelmans liep voorop; nog nooit van
zijn leven had hij zo hard gewerkt.
52. De auto scheen echter niet erg so
lide in elkaar te zitten; althans opeens
schoot de bumper los en het hele gezel
schap buitelde voorover,meneer Pim
pelmans schoot met z'n hoofd tussen de
spijlen van het hek, Janus viel plat op
z'n neus en de boer kreeg de bumper op
z'n hoofd
komstig zijn
Een 10-tal dames-mandolinisten, gie-
taar- en accordeonspeeltslers musiceerde
met veel succes, waarna we het toneel
stuk „De zieke Tante" voor het voet
licht zagen. Die tante deed volstrekt
niet aan de slanke lijn. De dokter wist
raad, maar de vermageringskuur greep
zo snel om zich heen, dat tante ziender
ogen slonk Er bleef van het arme
mens niet veel meer dan een levende
bonenstaak over.
In de pauze kon men heerlijke limo
nade zuigen en zijn tong ook te goed doen
aan Texelse koek. De loterij liep ge
smeerd: de heer A. Vonk Jzn. en de heer
M. Vlaming wonnen een taart. Daarna
werden 5 volksdansjes correct uitge
voerd. De zes dames werden door Geert
je Ellen op de accordeon b« geleid. Aller
aardigst was het schetsje „De Waarzeg
ger". Dat was een grote kreeft, die J.
Dogger in z'n broekzak had zitten. Dat
beest beet gemeen en de gemartelde was
maar wat blij, toen G Kuiper de zak
opensneed en het gedierte verwijderde.
Het stukje „De slechte slotrepetitie"
werkte geducht op de lachspieren. Hier
na speelde het accordeonkwartet Aafje
v.d. Vis, Guurtje v.d. Vis, Geertje Ellen
en de heer Piet v.d. Vis. Dat was af. En
nog wel zónder dirigent!
Terecht gewaagde Ds. Kiijnsma aan
het slot van een zeer geslaagde avond.
Hij dankte allen voor de medewerking
en was verheugd om de uitstekende
sfeer. „Ik hoop, dat wij volgend jaar
weer zo'n fijne avond mogen vieren!"
zei Ds.
Besloten werd met de Avondzang.
breedte uit, dat men het land uit het ge-
zigt moet zijn éér men vrij van de boo-
men en heften is, ter welker plaatse zij
getuigen menigkeer met de lijnen, hoo
rnen met stam en wortel hebben boven
water gehaald.
De Haagse kunstschilder Pieter van
Cuyck, die omstreeks 1750 een tocht over
Texel maakte, en wiens mededelingen
zeer betrouwbaar worden geacht, ver
telde, dat hij verschillende hertenge
weien had gezien „die door het zeege-
wormte doorknaagt en op de Breeveer
tien opgevischt waren".
flan Uw spoorkaartje ge- CJ
haald bij de V.V.V. „Texel"
BILJARTEN
De B-klasscrs in de strijd
Na 6 wedstrijdavonden is de stand om
het persoonlijk kampioenschap libre B-
P. de Graaf 5 10 625 117 23 5,33
L. Kellner 5 10 625 182 25 3,43
P. de Jong 5 4 510 182 21 2,80
C. Room 5 4 531 218 16 2,43
D. v. d. Siikke 5 4 500 235 12 2,13
N. Rijk 4 2 383 131 16 2,92
H. Timmermans 5 2 501 204 14 2,46
A. Stolk 4 2 360 165 12 218
Onmiddellijk valt hierbij op P. de
Graaf, die met een zeer goed gemiddelde
en 5 gew. partijen de leiding heeft. Even
had hij een kleine verzwakking in de
partij tegen D. v.d. Slikke (gem. 4,31),
die desondanks volkomen kansloos op 65
bleef staan. De overige partijen speelde
Piet met een gem. rond 5,5. Direct hier
op volgt L. Kellner eveneens met 5 gew.
partijen. Hij maakt echter nog vele zwak
ke beurten en is o.a. in de partijen tegen
H. Timmermans (eindstand 123-125)
waarbij hij eerst een fikse achterstand
opliep zeker met onfortuinlijk ge
weest. Dit zijn dan de favorieten en als
alles normaal verloopt zal a.s. Zondag
de partij P. de Graaf-L. Kellner de be
slissing moeten brengen. Voorde overige
klassering is vrijwel alles nog mogelijk.
C. Room zorgde mm of meer voor een
verrassing door van P. de Jong te win
nen, terwijl A. Stolk en N. Rijk gezien
hun oude reputatie niet veel weten klaar
te maken. De partij Timmermans-D.v
d Slikke was een ware sensatie, daar bij
de stand 122-123 nog enkele malen ge
poedeld werd op practisch niet te mis
sen stoten. Uiteindelijk sleepte D. de
overwinning uit het vuur.
Bij het verschijnen van dit verslag zal
de stand reeds weer zijn gewijzigd daar
Dinsdag weer 3 partijen zijn verspeeld.
Voor de finale op Zondag hebben we
buiten de zo pas genoemde partij nog
N. RijkP. de Jong. Deze 2 partijen
kunnen een aardige demonstratie vor
men tussen het zgn. ruime en het kleine
spel en voor de biljartliefhebbers de
moeite waard om ze te gaan zien
DIENSTREGELING N.V. T.E.S.O.
Op werkdagen:
Van Texel: 5,30; 7,50; 11,45; 14,40; 17,50
Van Den Helder: 6,30; 10,30; 13,20; 16,20,
(Zat. 16,30); 19,30.
Op Zon- en alg. erkende chr. feestdagen:
Van Texel: 7,50. 11,45; 18,00.
Van Den Helder: 10,30; 13,20; 19,30.
S.V. De Cocksdorp.
Deze week werd zowel de adsp.-wed
strijd als die van het 2e afgelast.
Zondag a.s SVC 2-Zeemacht 2; Win
kel 1-SVC 1.
Nu de jeugduitvoering weer achter de
rug is worden de trainingsavonden weer
als vanouds. Donderdag 7 uur trainen
adsp., Donderdag 8 uur handbaltrai-
nmg en Vrijdag 8 uur het volledige le
en 2e.
S.V. Texel.
Uitslagen van Zondag 4e kl. A KNVB:
Oudesluis RKAFC 2-4, Texel-Wierin-
gerwaard 5-0; Watervogels-DTS 5-1; V.
ZV-Grasshoppers 2-2; Succes-Vrone 4-0.
Afd. N.H. Texel 3-BKC 3 3-1, Texel
Adsp. A-BKC A 0-1.
Watervogels deed weer verrassend
werk: nu werd DTS het kind van de re
kening. Ook VZV wist Grasshoppers een
punt afhandig te maken. De overwin
ningen van Texel en RKAFC waren in
de lijn der verwachting. Succes zal met
deze winst best -te spreken zijn.
Texel-W.Waard. W.Waard zou met
enige invallers aantreden, dergelijke
mededelingen maken op ons geen in
druk, daar deze ploeg ons het meestal
niet gemakkelijk maakt en ook nu weer
speelde deze veteranen of het leven er
van afhing. Niet dat ze prima spel le
verden, maar werken en nog eens wer
ken, bovendien was keeper Balen Blan
ken weer in prima vorm en op menig
hachelijk moment redde hij de' situatie.
Texel was direct sterker en speelde
beter maar toch waren de eerste aanval
len voor W. en moest Bertus het eerst
handelend optreden. De T-aanvallen
strandden op buitenspel, maar een paar
maal achtereen wist keeper B. en B.
schitterend te redden. De enkele W.-
aanvallen leverden zo nu en dan gevaar
op. Zo zelfs, dat Bertus uitlopend en half
trappend kon redden. Het spel bleef met
T. het meest m de aanval, steeds wist de
achterhoede in te grijpen of de keeper
te redden. Hot scheelde maai een haar
of W. had de leiding genomen uit een
vrije schop die goed voor het doel ge
bracht, gevaarlijk werd ingeschoten,
waar Bertus vallende uitstekend redde.
Intussen bokste T om haar eerste doel
punt. Na tal van voorzetten, veranderde
P. Stam zijn tactiek en zond hij geheel
onverwachts een harde schuiver in,
waarvoor de W-keeper moest zwichten:
1-0. Dit was enkele minuten voor de
rust.
Ook de 2de helft was geheel in het
voordeel van T. Reeds na 5 minuten
plaatste P. Stam zuiver vooor het doel
waar P. Eelman onberispelijk inkopte:
2-0, waarna een mooie combinatie volg
de van Niek naar Harry, deze naar
Bertus die mooi doelpuntte: 3-0. Texel
ging het wat gemakkelijker aan doen en
W. nam de aanval een poosje over met
als gevolg enige corners die niets ople
verden. Een zeer hoge bal op ons doel
werd door Bertus wel gevangen maar
ook weer losgelaten, een tegenpunt leek
onvermijdelijk maar Wim was nog pre
cies op tijd door een corner te veroorza
ken. Een nieuwe aanval bracht het 4de
doelpunt, nu van Niek Veldstra, die zelf
flink doorzette en de keeper geen kans
gaf. Uit een mooie voorzet van P. Stam
kopte P. Eelman opnieuw onnoudbaar in:
5-0.
Herman werd na 20 minuten vervan
gen door D. v.d. Slikke, terwijl Niek
Veldstra van het veld werd gezonden,
wegens ontoelaatbare uitdrukkingen te
genover de scheidsrechter. We hebben
nu eenmaal de sportieve plicht de lei
ding te accepteren, doet men dit niet,
dan blijven de gevolgen niet uit.
Texel 3 won ook nu weer BKC 3 liet
zich niet zonder meer verslaan. Een pit
tige ploeg met goede geest en een uitste
kende keeper. Zelfs namen ze de leiding
toen onze verdediging even in de knoei
raakte, voor de rust werd echter gelijk
gemaakt. In de 2de helft werd de stand
tot 3-1 opgevoerd.
Adsp. Texel A-BKC A. Na een zeer
lange rustpoos, het kan wel 2 maanden
zijn, kwam Texel A weer eens in het
veld. Reeds na enkele minuten werd een
vrije schop op ons doel genomen, waar
René overheen trapte en omdat hij zich
niet snel herstelde, kon de vrijgekomen
middenvoor vrij doelpunten. Het ram
melde nogal in de T.-defensie. Dat was
bij B. belangrijk beter, bij ons te lang
zaam en onzuiver. Wel kreeg Leen eni
ge niet te missen kansen, maar het bleef
0-1 en nu staan we nog vaster op de on
derste plaats.
As. Zondag gaat T 1 naar RKAFC,
d.w.z. trainen, wat niemand mag verzui
men, dus tot Woensdagavond 8 uur in
't gymlokaal. Adsp. Deze week adsp. tot
12 jaar.
HULPKANTOOR DEN BURG
Naar de Rijksgebouwendienst ons
meedeelt, zal het in aanbouw zijnde
Hulppostkantoor te Den Burg omstreeks
eind Juni gereed komen.
FEUILLETON
34.) Wat deed het er ook nog toe, dacht
ze bitter. Gemeenschappelijk werk, ka
meraadschap en vriendschap, de artis
tieke opgave, wat was het allemaal? Le
ge woorden, die in werkelijkheid toch
niet die betekenis kregen, die je er zo
graag aan zou willen geven en die door
dwaze misverstanden en verwikkelingen
een wrange smaak achterlieten.
Michael had gelijk: het kwartet kon
naar de maan lopen!
Het was ook geen bestaanskwestie. Ze
konden stuk voor stuk met hun be
kwaamheden in een goed orkest worden
opgenomen of desnoods een eigen loop
baan als solist beginnen. Ze waren im
mers allemaal nog jong en het hele le
ven lag nog voor hen
Er werd geklopt. Renate? vroeg Ti-
bor's stem. Het spel gaat direct beginnen.
Het is al half acht. Ze liep naar de deur
en opende haar.
Spelen we vandaag dan? vroeg ze
verbaasd. Ze had in het geheel niet aan
de mogelijkheid gedacht, clat gewoonte
en plichtsbesef sterker konden zijn, dan
Michael's dreigementen, nooit meer te
spelen.
Maar natuurlijk, riep T'bor en keek
verwonderd naar het mantelpakje dat ze
droeg. Grote genade, je bent nog niet
eens voor het concert gekleed. Je bent
.zeker een dag in de war. Morgen zijn
wij vrij. Vooruit, schiet op, jongedame!
Het leek Renate of ze droomde, toen
ze even later alle vier op het podium za
ten en hun openingsnummer speelden.
Michael zag er bleek en afgetrokken uit
en hij was nog stiller en ernstiger dan
gewoonlijk. Om zijn mond lag een ver
bitterde trek.
Ze speelden het eerste kwartet zorg
vuldig en verzorgd, zoals gewoonlijk,
zonder incidenten. Renate was verbaasd
over zichzelf, dat ze haar partij speelde
alsof er niets gebeurd was Routine,
dacht ze vermoeid. Het was haast alsof
er iemand anders voor haar speelde. Ook
het tweede nummer van het program
ma speelde ze in droomtoestand. Ap
plaus, een paar maal werden ze terug
geroepen, dus moest alles wel van een
leien dakje zijn gegaan.
In de grote pauze voelde Renate zich
plotseling zo zwak en ellendig, dat ze
het liefst languit op de divan was gaan
liggen. Nu zat ze ineengedoken in een
hoekje van dit stoffige meubelstuk. Ze
had haar ogen gesloten en plotseling
drong het tot haar door, dat ze sinds 's
morgens na het ontbijt, niets meer had
gegeten.
Een paar vrienden waren de solisten
kamer binnengekomen, die met Tibor en
Michael een gesprek aanknoopten. Te
gen haar wil in ving ze een paar brok
stukken van hun conversatie op, 'n
paar dagen geleden was ik voor zaken in
Zwitserland, zei een kleine, gezette heer
met 'n lorgnet op. In Zurioh, in de „Ton-
halle". Morgenavond geeft hij een con
cert in Bazel. J
meer uitmaakt van het kwartet.
Dat wil zeggen, uw nieuwe celliste
is ook een uitstekende kracht, verbeter
de hij haastig. Heel bijzondere musicien
ne zelfs. Absoluut, mijnheer Bauer. Mis
schien zoudt u zo goed willen zijn, mij
aan haar voor te stellen.
Ze kwamen op haar toe. Renate glim
lachte gedwongen. Gelukkig namen ze
spoedig afscheid en lieten haar weer al
leen.
Toen stond Walter plotseling naast
haar. Zijn grote, donkere ogen keken
haar bezorgd aan
Ben je niet goed, Renate? Je ziet
er ontzettend vermoeid uit.
Ze schudde zonder iets te zeggen haar
hoofd en sloot haar ogen weer. Ze had
slechts één verlangen: zo te mogen blij
ven zitten en zijn stem te mogen horen.
Je bent toch niet ziek? vroeg hij
kennelijk verontrust.
Neen, neen, mompelde ze zwakjes.
Eventjes een inzinking. Het zal zo
wel wegtrekken.
Hij greep haar hand en voelde haar
pols. Een siddering ging door haar heen,
toen hij haar aanraakte. Een nauwelijks
hoorbare zucht ontsnapte haai.
Dank je wel, Walter. Het gaat heus
al weer beter. De anderen hoeven er
niets van te weten.
Ze opende haar ogen er. glimlachte
vermoeid naar hem op. Zijn bezorgd
heid trof haar diep en liet haar hart
sneller kloppen. Een paar seconden ver
gat ze alles om haar heen en gaf ze zich
over aan de mooiste illusies. Het pauze-
die beto
vering.
Vooruit, jongelui, voortgemaakt!
riep Tibor van de andere kant van de
kamer. Walter, leen mij nog even je
hars. Joost mag weten, waar je dat al
tijd verstopt.
Toen zaten ze weer op het podium.
Het Reger-kwartet lag op hun muziek
standaards, hetzelfde moeilijke werk,
dat ze indertijd hadden ingestudeerd,
voordat Renate en Michael samen de
skitocht hadden ondernomen. Met moei
te kon Renate haar aandacht bij het
stuk houden. Steeds weer dwaalden
haar gedachten af en gingen haar eigen
weg.
In haar verbeelding zag ze zichzelf
weer zitten in het jagersvertrek. Druk
siuderend. Elk ogenblik verwachtte ze,
dat Michael hun spel zou onderbreken:
Nog eens, die laatste vijf maten op
nieuw spelen.
Waarom speelden ze nu verder. Dat
was toch geen zuiver pianissimo nog
veel te luidoefenen, studeren, steeds
weer oefenen. Ze wilden tocb het beste
geven, wat er te bereiken viel. Het
hoogtepunt van de avond vormde het
kwartet van Reger, dat dit bijzondere
muziek-ensemble voor de uitverkochte
zaal op volmaakte wijze ten gehore
bracht.... Ja zeker, dat had de Main-
zer krant geschreven. Dit bijzondere
muziek-ensemble mocht niet ondergaan
en moest worden gered. Maar hoe? Mor
gen, overmorgen, elke dag kon Grete
Dorfling voor hun neus staan om hun
de genadestoot toe te brengen.
Wat had dat dikkerdje met die lorgnet
zojuist ook weer gezegd?.... Paul zou
morgen in Bazel spelen. Eigenlijk vlak
in de buurt, op zijn hoogst twee of drie
uur van Karlsruhe. Natuurlijk ze moest
hem halen, opdat hij Grete's leugens
kon weerleggen. Of neen, nog veel be
ter zou zijn
Het eerste gedeelte vond zijn afslui
ting in een dromerig piamssimo. Tijdens
het volgende deel lukte het Renate, met
inspanning van haar gehele persoonlijk
heid, haar gedachten op het spel te con
centreren. Het moest eenvoudig lukken.
Voor het eerst werd Renate zich bewust
van de lichamelijke inspanning, die het
musiceren meebrengt. Toen haar laatste,
eenzame pizzicatonoten waren wegge
storven, liet ze uitgeput haar hoofd han
gen en sloot opnieuw haar ogen.
Renate, ben je niet goed? fluister
de Walter bezorgd en helemaal van
streek
Met een vermoeide beweging streek ze
het naar voren gevallen haar uit haar
gezicht en schudde zacht haar hoofd.
Het zal wel gaan, mompelde ze af
wezig. Het moet
De altviolist had de anderen nog iets
willen zeggen, maar Tibor en Mchael
hadden hun instrumenten al onder de
kin. Ook Renate hield haar strijkstok
gereed.
Het adagio werd ingezet, breed en
stemming als een koraal. Omdat het
rhythme in dit deel niet tot uiterste
concentratie dwong, dwaalden Renate's
gedachten weer af.
(Wordt vervolgd).