Wie is er jarig Jongens- en Meisjesvereniging organiseerde een gezellige a vond Mijnheer Pimpelmans heeft alweer pech Visser K. Tuinder kreeg boomstronk in het net Geen wonder: vroeger lagen zowel ten Oosten als ten Westen van Texel uitgestrekte bossen! Op reis Sport op Texel Vergeten Nooit! JL L AU1 iVIJI VI VPP11 PVtrn ,J JANIE, HANNA EN KEES HUISMAN Nr. 189 Zij wonen Waalderweg B 199, nabij Den Burg. Morgen, Donderdag 13 Maart, viert Janie haar 9de verjaardag. Hand werken vindt ze 't fijn ste vak op school; Han- na viert haar 8ste ver jaardag op 8 April. Ze hoopt dan op een pop, waarvoor ze al ij verg kleertjes breit; Kees viert op 23 Maart zijn 7de verjaardag. Ook een flinke kerel: hij is de rechterhand van zijn vader! Veel plezier allemaal! Zo winnen wij een goed seizoen De directeur van de VW „Texel" zond ons het Maandbericht van de VW ,,'s-Gravenhage" omdat daarin een arti keltje stond, waarvoor vooral onze l?o- tel- en pensionhouders interesse zullen hebben. Ook onze eigen VVV besteedt alle aandacht aan de mogelijkheid om Engelse gasten op ons eiland te ontvan gen. Op de reisbureaux in Engeland liggen momenteel folders van Texel in de Engelse taal. Hier volgt het bewuste artikeltje: Voor de Vrijheid van het Vreemde lingenverkeer Het is al „liberalisatie" wat de klok slaat in 1949. Liberalisatie van het goederenverkeer en van het personenverkeer. Het internationale vreemdelingenver keer vaart daar wel bij. Het leeft van vrijheid en het bloeit op als nooit te voren. Het lucht-, het scheepvaart-, het trein-, het wegverkeer alles neemt toe in ongekende mate. De logiesbedrij- ven zien een gestage vermeerdering van hun buitenlandse gasten. Volken van allerlei nationaliteit ontmoeten elkaar, leren elkanders zeden, gewoonten en cultuur beter kennen. En de zo begeerde deviezen vloeien in de berooide schatkisten. Gaan we thans 3 jaar later de klok terugzetten? Even hard „deliberaliseren" als we van te voren „geliberaliseerd" hebben? Engeland verlaagde de buitenlandse deviezentoewijzing voor zijn inwoners van 100 tot 25, Frankiijk van Fr. frcs. 50,000 tot Fr. frcs. 30,000. En dat juist in een tijd dat de West- Europese landen meer dan ooit te voren aan hun eenheid moeten werken. Een eenheid, die toch moet beginnen met de uitwisseling tussen de volken zelf, met een vrij vreemdelingenverkeer. Het is daarom goed, dat reeds terstond tal van instanties zijn opgekomen tegen de nieuwe belaging van de vrijheid van het Vreemdelingenverkeer. Want de klok mag niet terug! Zij moet verder vooruit, als de West-Europese eenheid niet een dode letter, maar een levende werkelijkheid wil worden. Toch zou het verkeerd zijn, alleen voor de vrijheid te pleiten en niet alle gaatjes te benutten, die de nieuwe be perkingen openlaten. De WV 's-Gravenhage ontwierp reeds een aparte folder 25 met aanwijzin gen, wat de Engelsman met die 25 kan doen De ANVV gaf een persbericht uit en de directeur van de ANVV reisde naar Londen. Daarnaast zal het nodig zijn, de propa ganda in de „vrijere" landen (Amerika, België, Zwitserland enz.) neg te verster ken. Wie snel en doortastend optreedt, wint het pleit en daarmee.een goed seizoen ondanks de onvermijdelijke te genslagen. DE KERKEKAMER van de N.H. Ge meente te Oosterend was Zaterdagavond eivol, toen daar door de Jongens- en Meisjesvereniging een gezellige avond werd georganiseerd. Ds. Kiijnsma liet na opening zingen Gez. 112:1 en 2. Hij verwelkomde in het bijzonder de muziekvereniging VIOS. Spreker was erg dankbaar voor de me dewerking, welke verschillende leden van VIOS steeds op bijeenkomsten in Oost willen verlenen. Voor de vriende lijke ontvangst op Oost was snreker zeer erkentelijk. Ook deze avond had VIOS spontaan haar medewerking aangebo den. Hierna was het woord aan de muziek, die onder leiding van dirigent S. v. d. Slikke een 6-tal nummers blies, welke met aandacht werden beluis.'erd en een hartelijk applaus ontlokte. Hierna werd een schets „De Koninklijke Vlo'door enige leden van de jongens- en meisjes vereniging opgevoerd. Hoe gretig werd de koninklijke vlo verorberd om adel lijk bloed in de aderen te krijgen, maar laat die vlo nu van de stalknecht af- door G. Th, Rotman (Nadruk verboden) Zowel ten Oosten als ten Westen van ons eiland heeft eeuwen geleden bos ge legen. Nog altijd bevinden zich op de bo dem van de wateren rondom Texel over blijfselen van bomen. Visser K. Tuinder van Oudeschild kreeg dezer dagen bij de Schanserwaard (Texelstroom) op ander halve km. uit de wal een afgebroken boomstam van 4 m. lang met een be hoorlijk wortelstelsel in zijn net. De stam was aan de voet ongeveer 30 cm. in doorsnee. De heer Tuinder heeft de vondst meegenomen naar Oudeschild, wellicht heeft Texels Museum belang stelling voor dit gevonden voorwerp? Deze boomstam moet al vele eeuwen lang m de door de zee veroverde grond hebben gelegen. Volgens het prachtige boek „Texel", waaruit wij al zoveel ge gevens hebben geput, lag Oostelijk van het tegenwoordige Texel tot aan de hoge zandgronden van Friesland een uitge strekt veengebied. Nog in de achtste eeuw moet dit moerassige veengebied met poelen en plassen voor een groot deel hebben bestaan. De boomstam welke de heer Tuinder opviste maakte vermoedelijk deel uit van een bos, dat destijds in het hierbo- vengenoemde veengebied lag. Een omstreeks 1575 levende geschied schrijver deelde mede, dat in zijn tijd de vissers moesten oppassen voor boom stammen op de bodem van de zee bij De Koog. Leendert den Berger, opzichter van 's Lands werken op Texel, schreef omstreeks 1790, dat Noordwestelijk van De Koog een mijl uit de wal op 12 of 13 vademen diepte een plaats was, die de vissers de heften noemen. Zij haalden daar oude bomen en ook keistenen op tot 1U last zwaar. Sinds de Allerheiligen vloed van 1570 is iets zuidelijker, aan de Noordzeekant bij Huisduinen, een strook grond van twee km. breedte en aan de Marsdiepkant een strook grond ter breedte van 1200 meter door de zee ver zwolgen. Weer een andere geschiedschrijver ver telt, dat „de boomgrond van 't Noord- West, en Noord-Noord-West bij gis, een en een half of ten hoogste twee mijlen van Kijkduin of de Huisduiner kerk strekt tot in 't Noord-Oost voorbij De Koog tot aan 't Eierland en dus langs de gehele buitenkust van Texel heen, na gis circa een en een half mijl van de wal strekkende agter De Koog zoo ver in de 51 De boer haalde een touw. Het werd van achter aan de o amper vast gebonden en toen gingen ze allemaal aan het trekken. Trek je niet, zo heb je niet; sprekend de Wolga-slepers. Meneer Pimpelmans liep voorop; nog nooit van zijn leven had hij zo hard gewerkt. 52. De auto scheen echter niet erg so lide in elkaar te zitten; althans opeens schoot de bumper los en het hele gezel schap buitelde voorover,meneer Pim pelmans schoot met z'n hoofd tussen de spijlen van het hek, Janus viel plat op z'n neus en de boer kreeg de bumper op z'n hoofd komstig zijn Een 10-tal dames-mandolinisten, gie- taar- en accordeonspeeltslers musiceerde met veel succes, waarna we het toneel stuk „De zieke Tante" voor het voet licht zagen. Die tante deed volstrekt niet aan de slanke lijn. De dokter wist raad, maar de vermageringskuur greep zo snel om zich heen, dat tante ziender ogen slonk Er bleef van het arme mens niet veel meer dan een levende bonenstaak over. In de pauze kon men heerlijke limo nade zuigen en zijn tong ook te goed doen aan Texelse koek. De loterij liep ge smeerd: de heer A. Vonk Jzn. en de heer M. Vlaming wonnen een taart. Daarna werden 5 volksdansjes correct uitge voerd. De zes dames werden door Geert je Ellen op de accordeon b« geleid. Aller aardigst was het schetsje „De Waarzeg ger". Dat was een grote kreeft, die J. Dogger in z'n broekzak had zitten. Dat beest beet gemeen en de gemartelde was maar wat blij, toen G Kuiper de zak opensneed en het gedierte verwijderde. Het stukje „De slechte slotrepetitie" werkte geducht op de lachspieren. Hier na speelde het accordeonkwartet Aafje v.d. Vis, Guurtje v.d. Vis, Geertje Ellen en de heer Piet v.d. Vis. Dat was af. En nog wel zónder dirigent! Terecht gewaagde Ds. Kiijnsma aan het slot van een zeer geslaagde avond. Hij dankte allen voor de medewerking en was verheugd om de uitstekende sfeer. „Ik hoop, dat wij volgend jaar weer zo'n fijne avond mogen vieren!" zei Ds. Besloten werd met de Avondzang. breedte uit, dat men het land uit het ge- zigt moet zijn éér men vrij van de boo- men en heften is, ter welker plaatse zij getuigen menigkeer met de lijnen, hoo rnen met stam en wortel hebben boven water gehaald. De Haagse kunstschilder Pieter van Cuyck, die omstreeks 1750 een tocht over Texel maakte, en wiens mededelingen zeer betrouwbaar worden geacht, ver telde, dat hij verschillende hertenge weien had gezien „die door het zeege- wormte doorknaagt en op de Breeveer tien opgevischt waren". flan Uw spoorkaartje ge- CJ haald bij de V.V.V. „Texel" BILJARTEN De B-klasscrs in de strijd Na 6 wedstrijdavonden is de stand om het persoonlijk kampioenschap libre B- P. de Graaf 5 10 625 117 23 5,33 L. Kellner 5 10 625 182 25 3,43 P. de Jong 5 4 510 182 21 2,80 C. Room 5 4 531 218 16 2,43 D. v. d. Siikke 5 4 500 235 12 2,13 N. Rijk 4 2 383 131 16 2,92 H. Timmermans 5 2 501 204 14 2,46 A. Stolk 4 2 360 165 12 218 Onmiddellijk valt hierbij op P. de Graaf, die met een zeer goed gemiddelde en 5 gew. partijen de leiding heeft. Even had hij een kleine verzwakking in de partij tegen D. v.d. Slikke (gem. 4,31), die desondanks volkomen kansloos op 65 bleef staan. De overige partijen speelde Piet met een gem. rond 5,5. Direct hier op volgt L. Kellner eveneens met 5 gew. partijen. Hij maakt echter nog vele zwak ke beurten en is o.a. in de partijen tegen H. Timmermans (eindstand 123-125) waarbij hij eerst een fikse achterstand opliep zeker met onfortuinlijk ge weest. Dit zijn dan de favorieten en als alles normaal verloopt zal a.s. Zondag de partij P. de Graaf-L. Kellner de be slissing moeten brengen. Voorde overige klassering is vrijwel alles nog mogelijk. C. Room zorgde mm of meer voor een verrassing door van P. de Jong te win nen, terwijl A. Stolk en N. Rijk gezien hun oude reputatie niet veel weten klaar te maken. De partij Timmermans-D.v d Slikke was een ware sensatie, daar bij de stand 122-123 nog enkele malen ge poedeld werd op practisch niet te mis sen stoten. Uiteindelijk sleepte D. de overwinning uit het vuur. Bij het verschijnen van dit verslag zal de stand reeds weer zijn gewijzigd daar Dinsdag weer 3 partijen zijn verspeeld. Voor de finale op Zondag hebben we buiten de zo pas genoemde partij nog N. RijkP. de Jong. Deze 2 partijen kunnen een aardige demonstratie vor men tussen het zgn. ruime en het kleine spel en voor de biljartliefhebbers de moeite waard om ze te gaan zien DIENSTREGELING N.V. T.E.S.O. Op werkdagen: Van Texel: 5,30; 7,50; 11,45; 14,40; 17,50 Van Den Helder: 6,30; 10,30; 13,20; 16,20, (Zat. 16,30); 19,30. Op Zon- en alg. erkende chr. feestdagen: Van Texel: 7,50. 11,45; 18,00. Van Den Helder: 10,30; 13,20; 19,30. S.V. De Cocksdorp. Deze week werd zowel de adsp.-wed strijd als die van het 2e afgelast. Zondag a.s SVC 2-Zeemacht 2; Win kel 1-SVC 1. Nu de jeugduitvoering weer achter de rug is worden de trainingsavonden weer als vanouds. Donderdag 7 uur trainen adsp., Donderdag 8 uur handbaltrai- nmg en Vrijdag 8 uur het volledige le en 2e. S.V. Texel. Uitslagen van Zondag 4e kl. A KNVB: Oudesluis RKAFC 2-4, Texel-Wierin- gerwaard 5-0; Watervogels-DTS 5-1; V. ZV-Grasshoppers 2-2; Succes-Vrone 4-0. Afd. N.H. Texel 3-BKC 3 3-1, Texel Adsp. A-BKC A 0-1. Watervogels deed weer verrassend werk: nu werd DTS het kind van de re kening. Ook VZV wist Grasshoppers een punt afhandig te maken. De overwin ningen van Texel en RKAFC waren in de lijn der verwachting. Succes zal met deze winst best -te spreken zijn. Texel-W.Waard. W.Waard zou met enige invallers aantreden, dergelijke mededelingen maken op ons geen in druk, daar deze ploeg ons het meestal niet gemakkelijk maakt en ook nu weer speelde deze veteranen of het leven er van afhing. Niet dat ze prima spel le verden, maar werken en nog eens wer ken, bovendien was keeper Balen Blan ken weer in prima vorm en op menig hachelijk moment redde hij de' situatie. Texel was direct sterker en speelde beter maar toch waren de eerste aanval len voor W. en moest Bertus het eerst handelend optreden. De T-aanvallen strandden op buitenspel, maar een paar maal achtereen wist keeper B. en B. schitterend te redden. De enkele W.- aanvallen leverden zo nu en dan gevaar op. Zo zelfs, dat Bertus uitlopend en half trappend kon redden. Het spel bleef met T. het meest m de aanval, steeds wist de achterhoede in te grijpen of de keeper te redden. Hot scheelde maai een haar of W. had de leiding genomen uit een vrije schop die goed voor het doel ge bracht, gevaarlijk werd ingeschoten, waar Bertus vallende uitstekend redde. Intussen bokste T om haar eerste doel punt. Na tal van voorzetten, veranderde P. Stam zijn tactiek en zond hij geheel onverwachts een harde schuiver in, waarvoor de W-keeper moest zwichten: 1-0. Dit was enkele minuten voor de rust. Ook de 2de helft was geheel in het voordeel van T. Reeds na 5 minuten plaatste P. Stam zuiver vooor het doel waar P. Eelman onberispelijk inkopte: 2-0, waarna een mooie combinatie volg de van Niek naar Harry, deze naar Bertus die mooi doelpuntte: 3-0. Texel ging het wat gemakkelijker aan doen en W. nam de aanval een poosje over met als gevolg enige corners die niets ople verden. Een zeer hoge bal op ons doel werd door Bertus wel gevangen maar ook weer losgelaten, een tegenpunt leek onvermijdelijk maar Wim was nog pre cies op tijd door een corner te veroorza ken. Een nieuwe aanval bracht het 4de doelpunt, nu van Niek Veldstra, die zelf flink doorzette en de keeper geen kans gaf. Uit een mooie voorzet van P. Stam kopte P. Eelman opnieuw onnoudbaar in: 5-0. Herman werd na 20 minuten vervan gen door D. v.d. Slikke, terwijl Niek Veldstra van het veld werd gezonden, wegens ontoelaatbare uitdrukkingen te genover de scheidsrechter. We hebben nu eenmaal de sportieve plicht de lei ding te accepteren, doet men dit niet, dan blijven de gevolgen niet uit. Texel 3 won ook nu weer BKC 3 liet zich niet zonder meer verslaan. Een pit tige ploeg met goede geest en een uitste kende keeper. Zelfs namen ze de leiding toen onze verdediging even in de knoei raakte, voor de rust werd echter gelijk gemaakt. In de 2de helft werd de stand tot 3-1 opgevoerd. Adsp. Texel A-BKC A. Na een zeer lange rustpoos, het kan wel 2 maanden zijn, kwam Texel A weer eens in het veld. Reeds na enkele minuten werd een vrije schop op ons doel genomen, waar René overheen trapte en omdat hij zich niet snel herstelde, kon de vrijgekomen middenvoor vrij doelpunten. Het ram melde nogal in de T.-defensie. Dat was bij B. belangrijk beter, bij ons te lang zaam en onzuiver. Wel kreeg Leen eni ge niet te missen kansen, maar het bleef 0-1 en nu staan we nog vaster op de on derste plaats. As. Zondag gaat T 1 naar RKAFC, d.w.z. trainen, wat niemand mag verzui men, dus tot Woensdagavond 8 uur in 't gymlokaal. Adsp. Deze week adsp. tot 12 jaar. HULPKANTOOR DEN BURG Naar de Rijksgebouwendienst ons meedeelt, zal het in aanbouw zijnde Hulppostkantoor te Den Burg omstreeks eind Juni gereed komen. FEUILLETON 34.) Wat deed het er ook nog toe, dacht ze bitter. Gemeenschappelijk werk, ka meraadschap en vriendschap, de artis tieke opgave, wat was het allemaal? Le ge woorden, die in werkelijkheid toch niet die betekenis kregen, die je er zo graag aan zou willen geven en die door dwaze misverstanden en verwikkelingen een wrange smaak achterlieten. Michael had gelijk: het kwartet kon naar de maan lopen! Het was ook geen bestaanskwestie. Ze konden stuk voor stuk met hun be kwaamheden in een goed orkest worden opgenomen of desnoods een eigen loop baan als solist beginnen. Ze waren im mers allemaal nog jong en het hele le ven lag nog voor hen Er werd geklopt. Renate? vroeg Ti- bor's stem. Het spel gaat direct beginnen. Het is al half acht. Ze liep naar de deur en opende haar. Spelen we vandaag dan? vroeg ze verbaasd. Ze had in het geheel niet aan de mogelijkheid gedacht, clat gewoonte en plichtsbesef sterker konden zijn, dan Michael's dreigementen, nooit meer te spelen. Maar natuurlijk, riep T'bor en keek verwonderd naar het mantelpakje dat ze droeg. Grote genade, je bent nog niet eens voor het concert gekleed. Je bent .zeker een dag in de war. Morgen zijn wij vrij. Vooruit, schiet op, jongedame! Het leek Renate of ze droomde, toen ze even later alle vier op het podium za ten en hun openingsnummer speelden. Michael zag er bleek en afgetrokken uit en hij was nog stiller en ernstiger dan gewoonlijk. Om zijn mond lag een ver bitterde trek. Ze speelden het eerste kwartet zorg vuldig en verzorgd, zoals gewoonlijk, zonder incidenten. Renate was verbaasd over zichzelf, dat ze haar partij speelde alsof er niets gebeurd was Routine, dacht ze vermoeid. Het was haast alsof er iemand anders voor haar speelde. Ook het tweede nummer van het program ma speelde ze in droomtoestand. Ap plaus, een paar maal werden ze terug geroepen, dus moest alles wel van een leien dakje zijn gegaan. In de grote pauze voelde Renate zich plotseling zo zwak en ellendig, dat ze het liefst languit op de divan was gaan liggen. Nu zat ze ineengedoken in een hoekje van dit stoffige meubelstuk. Ze had haar ogen gesloten en plotseling drong het tot haar door, dat ze sinds 's morgens na het ontbijt, niets meer had gegeten. Een paar vrienden waren de solisten kamer binnengekomen, die met Tibor en Michael een gesprek aanknoopten. Te gen haar wil in ving ze een paar brok stukken van hun conversatie op, 'n paar dagen geleden was ik voor zaken in Zwitserland, zei een kleine, gezette heer met 'n lorgnet op. In Zurioh, in de „Ton- halle". Morgenavond geeft hij een con cert in Bazel. J meer uitmaakt van het kwartet. Dat wil zeggen, uw nieuwe celliste is ook een uitstekende kracht, verbeter de hij haastig. Heel bijzondere musicien ne zelfs. Absoluut, mijnheer Bauer. Mis schien zoudt u zo goed willen zijn, mij aan haar voor te stellen. Ze kwamen op haar toe. Renate glim lachte gedwongen. Gelukkig namen ze spoedig afscheid en lieten haar weer al leen. Toen stond Walter plotseling naast haar. Zijn grote, donkere ogen keken haar bezorgd aan Ben je niet goed, Renate? Je ziet er ontzettend vermoeid uit. Ze schudde zonder iets te zeggen haar hoofd en sloot haar ogen weer. Ze had slechts één verlangen: zo te mogen blij ven zitten en zijn stem te mogen horen. Je bent toch niet ziek? vroeg hij kennelijk verontrust. Neen, neen, mompelde ze zwakjes. Eventjes een inzinking. Het zal zo wel wegtrekken. Hij greep haar hand en voelde haar pols. Een siddering ging door haar heen, toen hij haar aanraakte. Een nauwelijks hoorbare zucht ontsnapte haai. Dank je wel, Walter. Het gaat heus al weer beter. De anderen hoeven er niets van te weten. Ze opende haar ogen er. glimlachte vermoeid naar hem op. Zijn bezorgd heid trof haar diep en liet haar hart sneller kloppen. Een paar seconden ver gat ze alles om haar heen en gaf ze zich over aan de mooiste illusies. Het pauze- die beto vering. Vooruit, jongelui, voortgemaakt! riep Tibor van de andere kant van de kamer. Walter, leen mij nog even je hars. Joost mag weten, waar je dat al tijd verstopt. Toen zaten ze weer op het podium. Het Reger-kwartet lag op hun muziek standaards, hetzelfde moeilijke werk, dat ze indertijd hadden ingestudeerd, voordat Renate en Michael samen de skitocht hadden ondernomen. Met moei te kon Renate haar aandacht bij het stuk houden. Steeds weer dwaalden haar gedachten af en gingen haar eigen weg. In haar verbeelding zag ze zichzelf weer zitten in het jagersvertrek. Druk siuderend. Elk ogenblik verwachtte ze, dat Michael hun spel zou onderbreken: Nog eens, die laatste vijf maten op nieuw spelen. Waarom speelden ze nu verder. Dat was toch geen zuiver pianissimo nog veel te luidoefenen, studeren, steeds weer oefenen. Ze wilden tocb het beste geven, wat er te bereiken viel. Het hoogtepunt van de avond vormde het kwartet van Reger, dat dit bijzondere muziek-ensemble voor de uitverkochte zaal op volmaakte wijze ten gehore bracht.... Ja zeker, dat had de Main- zer krant geschreven. Dit bijzondere muziek-ensemble mocht niet ondergaan en moest worden gered. Maar hoe? Mor gen, overmorgen, elke dag kon Grete Dorfling voor hun neus staan om hun de genadestoot toe te brengen. Wat had dat dikkerdje met die lorgnet zojuist ook weer gezegd?.... Paul zou morgen in Bazel spelen. Eigenlijk vlak in de buurt, op zijn hoogst twee of drie uur van Karlsruhe. Natuurlijk ze moest hem halen, opdat hij Grete's leugens kon weerleggen. Of neen, nog veel be ter zou zijn Het eerste gedeelte vond zijn afslui ting in een dromerig piamssimo. Tijdens het volgende deel lukte het Renate, met inspanning van haar gehele persoonlijk heid, haar gedachten op het spel te con centreren. Het moest eenvoudig lukken. Voor het eerst werd Renate zich bewust van de lichamelijke inspanning, die het musiceren meebrengt. Toen haar laatste, eenzame pizzicatonoten waren wegge storven, liet ze uitgeput haar hoofd han gen en sloot opnieuw haar ogen. Renate, ben je niet goed? fluister de Walter bezorgd en helemaal van streek Met een vermoeide beweging streek ze het naar voren gevallen haar uit haar gezicht en schudde zacht haar hoofd. Het zal wel gaan, mompelde ze af wezig. Het moet De altviolist had de anderen nog iets willen zeggen, maar Tibor en Mchael hadden hun instrumenten al onder de kin. Ook Renate hield haar strijkstok gereed. Het adagio werd ingezet, breed en stemming als een koraal. Omdat het rhythme in dit deel niet tot uiterste concentratie dwong, dwaalden Renate's gedachten weer af. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1952 | | pagina 4