li
We weten wel beter!
Vriend van Texel voerde correspondentie inzake
situatie hulppostkantoor Den Burg
Inspectie Haarlem der P.T.T. acht klachten
schromelijk overdreven„Geen langere
wachttijden (voor het loket) dan 9 minuten"
ËËI
Mijnheer Pimpelmans heeft alweer pech
Hoogste klassen Oudeschilder school gaan
grote tocht maken met de „Christina"
Een drama tussendeks
Den Haag, 7 April 1952.
Geachte redactie,
Naar aanleiding van uw artikel in de
Texelaar van Zaterdag 5 dezer, zend ik u
hierbij „copie" van door mij met de P.T.
T. gevoerde correspondentie over het
postkantoor te Den Burg. Merkwaardig,
dat geheel los van dit artikel door mij
in Januari reeds met het aansnijden van
deze aangelegenheid werd begonnen. Ik
heb aan de PTT Haarlem een knipsel
gezonden. Hoogachtend,
A. J. DE GRAAF,
Van Wouwstraat 21, Den Haag.
's-Gravenhage, 8 Januari 1952.
Aan de Heer Directeur-Generaal
van de PTT, 's-Gravenhage.
betr. postbestelling te Den Burg-Texel
Hierbij deel ik u mede, dat correspon
dentie, welke Vrijdags des v.m. 10 uur
wordt gedeponeerd in 'n brievenbus al
hier als regel eerst op Maandag d.a.v. te
plm. 12 uur te Den Burg (buitenwijk)
(Texel) wordt bezorgd. Indien evenwel
brieven eerder dan op genoemd tijdstip
in de brievenbus worden gestoken, dan
heeft bestelling nog dezelfde dag plaats.
Het is dus blijkbaar niet moge
lijk om de post op een zo
danig tijdstip in de brievenbus te
deponeren, dat bezorging geschiedt in
de eerste bestelling van Zaterdag d.a.v.
Het is mijn vermoeden, dat stagnatie
wordt veroorzaakt in Den Helder. Het is
nl. meermalen het geval, dat de post,
welke met de nachttrein moet zijn mee
gekomen, niet met ae eerste boot doch
eerst met de middagboot van Zaterdag
arriveert.
Voorts vestig ik nog uw aandacht op
de bediening in het postkantoor te Den
Burg. Het zal niet lang meer duren of
het nieuwe gebouw zal in gebruik kun
nen worden genomen. Aan de grotere
ruimte te oordelen twijfel ik er niet aan
of er zal een aantal loketten voor het
publiek zijn. Hoewel thans 2 loketten
aanwezig zijn, is steeds 1 loket voor alle
postzaken opengesteld. Het behoeft geen
betoog hoeveel tijd hierdoor verloren
gaat met wachten. Ik breng het boven
staande te uwer kennis opdat bij inge
bruikneming met een en ander reke
ning kan worden gehouden.
In de wetenschap hier te spreken na
mens vele belanghebbenden, twijfel ik er
niet aan of uwerzijds zal het nodige
worden verricht om in de huidige toe
stand verbetering te brengen.
Hoogachtend
A. J. DE GRAAF.
Hoofdbestuur PTT Den Haag.
14 Januari 1952.
Uw bovenvermeld schrijven werd ont
vangen. De aangelegenheid is in behan
deling genomen door de Heer Inspec
teur der Posterijen en Telegrafie te
Haarlem, die u nader bericht zal zenden.
Het Hoofd van de Centr Afd.
Posterijen Exploitatie, Chef Bureel I.
Inspectie Haarlem van de PTT.
Haarlem, 28 Februari 1952.
Aan de heer A J. de Graaf. Van
Wouwstraat 21, Den Haag.
Naar aanleiding van uw bovenver
meld schrijven aan het Hoofdbestuur P.
T.T. deel ik u mede, dat bij het naar de
vertraging ingestelde onderzoek tot mijn
spijt niet kon worden vastgesteld waar
aan deze moet worden geweten.
Met het ondervonden ongerief betuig
ik u mijn leedwezen.
Naar de wachttijden aan het loket van
het postkantoor te Den Burg (Texel) is
dezerzijds een onderzoek ingesteld Hier
bij is gebleken, dat geen langere wacht
tijden (en dan slechts in een enkel geval)
voorkwamen dan 9 minuten, hetwelk als
redelijk kan worden beschouwd.
Op deze aangelegenheid blijft echter
mijn volle aandacht gevestigd.
De Inspecteur.
Den Haag, 10 Maart 1952
Aan de Heer Inspecteur der PTT te
Haarlem.
Hierbij dank ik u voor uw schrijven
door G. Th. Rotman
67. Met een paar veiligheidsspelden,
die Mevrouw steeds bij zien droeg, repa
reerde ze, op een stil en afgelegen plek
je, haar mans gehavende broek zo goed
mogelijk. 'Steeds oedrukter werden hun
gezichten; zelfs de lucht scheen er van
onder de indruk te komen, want die
werd steeds donkerder.tot opeens
.een hevige regenbui losbarstte.
van 28 Februari jl. en bericht ik u het
volgende:
Het postkantoor te Den Burg beschikt
over 2 loketten. Slechts één loket is in
gebruik, zelfs des zomers tijdens het
grote vreemdelingenbezoek. Dit ene lo
ket moet alle postzaken afwerken, dus
zowel verkoop van postzegels als tijd
rovende werkzaamheden (bv. spaar
bankzaken e.d.) Het is dan niet prettig
voor een postzegel van 5 cent lange tijd
in de queu te moeten staan. Het moge
waar zijn, dat een onderzoek heeft uit
gewezen, dat ten hoogste 9 minuten moet
worden gewacht. Ik heb het des zomers
wel eens anders meegemaakt en ont
dekt, dat de bank in de wachtlokaliteit
waarlijk geen overbodige luxe is.
Uit psychologisch oogpunt is het ver
klaarbaar, dat het publiek moppert in
dien het lang moet wachten Er kan be
ter 1 loket zijn, waarvoor lang moet
worden gewacht dan 2, terwijl er voort
durend 1 gesloten is. Indien in het nieu
we postkantoor meer loketten zijn (wor
den) gemaakt terwijl daarvoor geen per
soneel beschikbaar is, dan geeft zulks
het publiek terecht aanleiding tot het
maken van op- of aanmerkingen. Het is
daarom, dat ik uw aandacht vestigde op
het lange wachten. Het is uiteraard voor
u ook ondoenlijk om precies op de hoog
te te zijn met alle toestander, van kanto
ren der PTT. Ik hoop dat ik met het bo
venstaande van d'enst ben geweest en
teken Hoogachtend,
A. J. DE GRAAF.
Hierop werd door mij geen antwoord
meer ontvangen.
UITSLAG ZDH-VERLOTING
Ten overstaan van Notaris G J. B.
Mulder is Donderdagavond 10 April de
trekking gehouden van de grote ZDH-
verloting. De prijzen zij gevallen op de
nummers: 1356 (le prijs); 3755 (2e prijs);
18 (3e prijs).
Verder zijn prijzen gevallen op de nrs.
3307, 1775, 2369. 3357, 1404, 2188, 3758,
3848, 1974, 1421, 2168, 1295, 120, 1281,
3554, 2512, 1420. 3844, 167, 631, 1032,
1377, 2003, 984, 1977, 1787.
DORPSHUISNIEUYVS
Het Comit' Dorpshuis deelt hierbij be
langhebbenden mede, dat met ingang van
16 April a.s. het Dorpshuis als zodanig
wordt gesloten. Met ingang van die da
tum zal hetzelfde gebouw weder worden
opengesteld als Militair Tehuis.
Gedurende de openstelling als Mili
tair Tehuis zal voor de burgerij derhalve
geen gelegenheid meer gegeven kunnen
.worden tot het houden van vergaderin
gen. cursussen, feestelijke bijeenkom
sten, repetities enz.
Bij de intrede van het a.s. wintersei
zoen, vermoedelijk November, zal het
Militaire Tehuis weer tot Dorpshuis wor
den omgeschakeld. Dan zal er weer
ruimschoots gelegenheid bestaan, om het
Dorpshuis voor bovengenoemde gelegen
heden te benutten.
EEN NIEUW BOEK
MOEDER, WAT MAAKT U VAN UW
GEZIN?
Naar wij vernemen zal ter gelegenheid
van Moederdag 1952 (11 Mei a.s.) een
nieuw boek verschijnen, getiteld „Moe
ders Levenskunst" (ondertitel: ..Moeder,
wat maakt u van uw gezin?"). Het is een
boeiend en practisch boek, geschreven
door negen vrouwen en één man, o a Dr
M H. Albronda-van der Nagel, Jo Kal
mijn-Spierenburg, Jkvr. Wittewaall van
Stoetwegen, W G. v. d. Hulst. In dit
boek wordt van vrouw tot vrouw en van
hart tot hart gesproken over talrijke,
vaak brandende vrouwenvragen, zoals:
Vrijetijd-besteding In- en uithuizig
heid Opvoeding en puberteit Om
gang tussen jongens en meisjes Be
wuste gezinsvorming? Nieuw licht op
huwelijksproblemen Ons interieur
Moderne meubelen De „hulp-in-de-
huishouding" Emigratie De ouder
wordende moeder enz. enz. Teveel om
c>p te noemen.
Het boek Is een nuttige en passende
steun voor de Vrouw en Moeder van nu
en een ideaal Moederdag-geschenk.
(Nadruk verboden)
68. „Man, denk aan je gezondheid!"
zei Mevrouw en op haar voorstel gingen
ze een boerderij binnen, die juist vlakbij
aan de weg lag. Ze werden met veel
gastvrijheid onthaald; hun kleren wer
den bij de oven gedroogd en terwijl ze
daar, in oude kleren van de boer en z'n
vrouw gehuld, zaten te wachten, kregen
ze nog een bord pap toe.
„TEXELS BUREAU VOOR MEDISCHE
SPORTKEURING"
Jaarverslag 1951
Na briefwisseling en besprekingen
met de heren Jac. van Pareren, secreta
ris van de „Federatie van Bureaux voor
Medische Sportkeuring in Nederland",
de Texelse doktoren en G. ten Cate,
werd op 4 September in Hotel Texel
een vergadering uilgeschreven om te ko
men tot de oprichting van een Bureau
voor Medische Sportkeuring op Texel.
Op deze vergadering waren verder aan
wezig de heren C. de Koning, burge
meester van Texel, T. Bakker, admini
strateur van de Afdeling N.-Hoflland van
de KNVB, afgevaardigden van de voet
balverenigingen Texel, Texelse Boys, Z.
D.H. en SVC en van de gymnastiekver
eniging Texel
De heer Van Pareren gaf een uiteen
zetting van het nut van de Medische
Sportkeuring en deelde verder mede, dat
de heren doktoren en het bestuur van
Het Witte Kruis afdeling Texel, hun vol
ledige medewerking hadden toegezegd.
Er werd een voorlopig bestuur benoemd,
dat maatregelen moest treffen om te
komen tot de oprichting van een Bureau
op Texel. Op 25 September kwamen ten
huize van dokter H A. Elias in vergade
ring bijeen de doktoren H. A. Elias A.
van Loon en H. Schalkwijk en de heren
G. ten Cate, Jac. v. Heerwaarden, C. Ak
kerman, J. Beumkes, P. G. Schoorl, W
Verseput en S. Keijzer, resp. afgevaar
digd door de verenigingen Texel, Tex.
Boys, De Koog, ZDH. Gymn. Vereniging
Texel, SVC en Oosterend.
Na ampele besprekingen werd opge
richt de Stichting „Texeis Bureau voor
Medische Sportkeuring".
Het bestuur werd als volgt samenge
steld:
Medische bestuursleden: II. A. Elias,
voorzitter; H. Schalkwijk, vice-voorzit-
ter; A. van Loon.
Secretaris: G. ten Cate, Schilderend
90b, Den Burg, tel. 143 Penningmeester:
Jac. v. Heerwaarden, Molenstraat 28,
Den Burg.
Overige bestuursleden: C Akkerman;
J. Beumkes, W. Verseput en P G.
Schoorl.
De verenigingen Texel, Texelse Boys,
ZDH, SVC, De Koog en de Gymnastiek
vereniging Texel, traden als lid toe. In
December sloot ook de vereniging Oos
terend zich aan
De keurende Medici zijn de doktoren
H. A. Elias, A. van Loon en H Schalk
wijk.
Als keuring9lokaal werd een vertrek
in het Witte Kruisgebouw gebruikt. Er
werden 8 zittingen gehouden.
Leeftijd der gekeurde personen:
Jonger dan 12 jaar (geboren na 1939)
30; 12-14 jaar 23; 15-18 jaar 5, 19-24 jaar
5; 25-34 jaar 4; 35 jaar en ouder 0 To
taal 67.
Goedgekeurd 62 personen, vooorlopig
goedgekeurd 5 personen.
Er werd alleen voor de voetbalsport
gekeurd en wel in hoofdzaak de leden,
die volgens de Bond gekeurd moesten
worden. Wij hopen evenwel, dat de tijd
nog eens zal komen, dat een ieder die
aan sport doet zich minstens elke 2 jaar
laat keuren.
De gekeurden waren van de volgende
verenigingen: SV Texel 38; De Koog 15;
De Cocksdorp 9, Tex. Boys 4- Den Hoorn
3.
Ontvangsten: Stichtingsbijdragen f 100,
keuringsgelden f 103.50. Totaal f 203,50.
Uitgaven: Spirometer 1 38,60, druk
werken en stempels f 39,43, formulieren
f21,43, meetlat enz. f 17,39, porti en tel.
f 6,64, provisie en porto Bank f 1,60, sal
do f77,91.
Zoals u ziet een baiig saldo van f 77,91.
Dit komt omdat de drie keurende dok
toren Elias, v. Loon en Schalkwijk de
toezegging hebben gedaan, voorlopig
kosteloos te keuren en het bestuur van
de afdeling Texel van Het Witte Kruis,
ons geen vergoeding zal vragen voor 't
gebruik van het lokaal in de Wittekruis-
gebouw. Een woord van dank aan deze
heren, is hier dan ook zeer zeker op zijn
plaats.
Aan het einde van mijn verslag geko
men, hoop ik ook in 1952 weer op de
medewerking van de diverse secretaris
sen te mogen rekenen en dat een ieder
ons Bureau zal steunen, terwille van de
sport, van een gezonde volksgemeen
schap en van u zelf.
De secretaris G ten Cate.
VEE EN INVENTARIS WERDEN VER
KOCHT
Ten overstaan van Notaris Mulder
vond Donderdag op boerderij „Emmy",
Harkebuurt, de publieke verkoop plaats
van vee en boerderij-inventaris. De
koeien brachten gemiddeld f 900 op. De
verkoping trok vrij veel belangstelling.
GIFTEN AFD. TEXEL VAN
„HET WITTE KRUIS"
Den Burg: fam. T. f 0,50W. f2,50; J.
M. f2,50; D. Z. f2,50; C. T. f2,50; J. K.
f 1,50, H. B. f2,50; fam. L. f2,50. Eier-
land: fam. P f3,-; fam. W. f2,50; C. v.d.
W f 10,50. De Koog: J. P. E. f 2,50. Den
Hoorn: f M. B. f2,50; J. B. f 10,—Ou-
deschild: C. B. f2,50; H. .T. G. f2,50; F.
Z. f 5,-. Oosterend A. v.d. Vis f 5,
ONKRUIDBESTRIJDING IN
WEILANDEN
Door het bestrijden van onkruiden
kan een weiland aanmerkelijk verbete
ren. Iedere veehouder weet bv. uit erva
ring, dat een weide, waarin veel boter
bloemen voorkomen, door het vee onre
gelmatig wordt afgegraasd, zodat een
bossig weiLand ontstaat.
Door een bespuiting met MCPA-
groeistof, bv. Nolaclnet, is het mogelijk
vele lastige onkruiden als boterbloem,
distel, russen, weegbree enz. enz. te do
den en op deze wijze een mooi schoon
weiland te verkrijgen
Ook het giftige onkruid heermoes
blijkt, indien er oordeelkundig gespoten
wordt, zeer goed te bestrijden te zijn. In
verband met het zeer steel: ontwikkelde
wortelstelsel van dit onkruid, zal niet
volstaan kunnen worden mqt één be-
spuiting. Hier dient de zgn. uitputtings
methode toegepast te worden, d.w.z. 2 of
3 maal spuiten met de helft van de nor
male concentratie, waarin de groeistof
fen aanbevolen worden.
Weilanden kunnen de gehele zomer
door bespoten worden. In hooilanden
moeten de bespuitingen gestopt worden
als het gras te hoog is geworden.
Ongeveer 3 weken na het hooien kun
nen de bespuitingen weer normaal uit
gevoerd worden.
Een goede onkruid/bestrijding ver
hoogt de opbrengsten van uw weiden,
waardoor de te maken onkosten ruim
schoots vergoed worden.
zei, maar die afgesloten deur maakte, dat
zijn hart zo begon le kloppen. Wat had
Francisco met hem voor? Wat beteken
de dit bezoek in t donker? Het bloed ha
merde Giaco in het hoofd. „Maak
open of ik schreeuw", zei hij dreigend.
Toen legde Francisco zijn zware hand
op de mond: „Schreeuw dan!"
In het volgend ogenblik pakten ze el
kaar beet, tuimelden op de grond, waar
zij al vechtend heen en weer rolden,
van de ene wand naar de andere, steu
nend, waanzinnig van haat. En nog
steeds hield Francisco's hand Giaco's
mond gesloten.
Totdat Giaco met inspannmg van zijn
laatste krachten, zijn beide handen plot
seling om Francisco's hals legde, ze
vaster en vaster aandrukt, met onbewsu-
te kracht, met onbewuste onbarmhar
tigheid.... Plotseling gleed Francisco's
hand weg; hij tilde hem nog eens op, om
daarna met een doffe slag op de grond
te vallen, het hoofd, het lichaam, de an
dere hand, stuiptrekten. Giaco hief ver
ward het hoofd op. Wat was er met de
ander gebeurd? Waarom lag hij zo stil,
waarom lag hij zo zwaar"' Giaco sprong
op, hoorde verschrokken de doffe slag
van de ander, zijn rochelen, zijn in el
kaar zakken.
Hij vloog naar de schakelaar en deed
het licht op, maar toen hij de dood zag,
deed hij het haastig weer uit.
Als waanzinnig stond Giaco daar, wan
kelend in de slingerende kajuit, duizelig
door zwakte. Wat nu hij had de an
dere gewurgd. Met zijn handen onbarm
hartig gewurgd.
Giaco rukte de deur open, wilde naar
buiten in de gang om hulo roepen. In
de laatste seconde viel hem in: „Waar
om schreeuwen?" Men zal zeggen, dat hij
een moordenaar is, gevangen zetten, ja
renlang. Mogelijk levenslang. Als ze ont
dekken dat hij Francisco heeft ver
moord, is zijn leven niets meer waard
Langzaam sluit hij de deur weer. Hij
is een moordenaar
Langzaam, bedrukt ging Giaco weer
terug in de hut. Voorzichtig sapte hij
over Francisco heen, klom op zijn bed,
opende de patrijspoort, staarde naar het
zwart-glanzende water. Eerst, zijn arm
er door heen, dan zijn hoofd, zijn schou
ders hij trok zijn lichaam omhoog
en.liet zich valien.
Plonsend viel hij in het water
Badend in zijn zweet werd Giaco wak
ker. Het duurde even voor hij zich be
wust werd, dat er iets gebeurd moest
zijn. Hij draaide de schakelaar om. Keek
naar de plek, waar hij meende dat het
lijk van Francisco moest liggen. Er was
niets te zien. Alles in de kajuit was het
zelfde gebleven en behalve het beuken
van de golven tegen de wanden van het
schip, kon hij geen ander geluid ont
dekken.
De Woensdag gehouden Ouderavond
van de o-l. school te Oudeschild, werd
door 64 ouders bezocht. Nadat de voor
zitter, de heer J. A. Dros, allen had ver
welkomd en mevr. H. Hoogerheide-Blom
de notulen had gelezen, kwamen de
hoofdpunten ter sprake: de operette en
de schoolreisjes.
De hogere klassen zullen begin Mei
een operette opvoeren, de lagere klassen
drie toneelstukjes De kinderen hebben
aardige dingen gemaakt. Deze zullen in
September worden tentoongesteld en
daarna verloot. Tevens zal hieraan een
paddenstoelententoonstellng worden ver
bonden. Verleden jaar waren ook zeer
leuke gebruiksvoorwerpen gemaakt.
Schoolreisjes. De laagste 2 klassen gaan
naar de Kaasmarkt en Bergen, de 3e en
4e naar Schiphol en Amsterdam. Dit le
verde voor de organ sa toren geen grote
moeilijkheden op. Moeilijkei werd het
echter om de reis voor de hogere klassen
voor elkaar te krijgen, die duurde
meestal 3dagen. De busprijs is echter zo
belangrijk verhoogd, dat men met het
KORT VERHAAL
Toen Giaco het schip betrad, waar hij
als steward zou werken, deinsde hij even
terug; op de trap die naar de machine
kamer leidde, stond Francisco, die uit
hetzelfde dorp kwam als hij en van hun
prilste jeugd waren ze vijanden geweest.
Op school hadden ze elkaar altijd getrei
terd. Later hadden ze elkaar de vrienden
afhandig gemaakt en van hun laatste
ontmoeting had hij nog een duidelijk
zichtbaar lidteken over, dat van Fran
cisco's mes afkomstig was. Dat daarbij
de mensen altijd pax'tij trokken voor de
vrolijke Giaco, had de haat van Fran
cisco slechts vergroot, zodat Giaco alle
reden had voor hem opzij te gaan.
Dat hij nu niet meteen rechtsomkeert
maakte en zijn dienst opzei, lag hoofdza
kelijk aan Giaco's lichtzinnigheid. Wat
kan Francisco me doen, dacht Giaco. Hij
is steeds in het binnenste van het schip,
als ik, als steward, alleen in de eerste
klasse ben. Het schip is groot en alle
klassen streng gescheiden. En zo gebeur
de het, dat Giaco bleef.
Het schip was dan ook ai twee dagen
onderweg, toen Francisco van zijn kant
Giaco ontdekte. Hij ging, toen hij hem
herkend had, op hem toe, ac handen in
de zakken, wijdbeens, grijnzend en spot
tend, dat de „landrot" zich op het ge
vaarlijk grote water had gewaagd. Toen
ging hij heel dicht naast Giaco staan,
pakte hem bij de arm en waarschuwde
hem: dat hij zich netjes moest gedragen
en hem, Francisco, met Treiteren. Want
al was hij nu gedwongen Giaco steeds
te moeten zien, daarom was hij nog niet
genoodzaakt, zich door hem te laten sar
ren. Na deze woorden draaide hij Giaco
de rug toe en slenterde fluitend weg.
Maar Giaco, onder de indruk van het
nieuwe, omgeven door vriendelijke col
lega's, passagiers, die zijn bereidwillig
heid op prijs stelden, verwend, vergat
deze waarschuwing heel gauw Hij deed
zich voor zoals hij was: vrolijk, geestig,
een grappenmaker. Maar vooral: iedere
avond als hij vrij was, zat hij op het tus
sendek, de harmonica op z'n schoot en
zong. Zijn heldere, zachte tenorstem was
hoorbaar tot het bovendek en lokte de
passagiers naar hem toe, zodat het
scheepspersoneel en de gasten in dichte
groepen om de zingende Giaco heen
stonden. Geen wonder, dat hij meer
fooien kreeg dan anders het geval zou
zijn geweest. Geen wonder ook, dat on
der het vrouwelijk personeel menigeen
haar hart aan Giaco verloor Giaco zwom
zo te zeggen in zaligheid.
Francisco, die een tijdlang ooggetuige
was van Giaco's succes, bad nog slechts
één wens: nl. de zelfbewuste, met zich
zelf ingenomen Giaco te kwetsen; te be
leven dat hij jammerend, sidderend, hul
peloos voor hem op de knieën zou val
len. Dagenlang broedde Francisco er
over, hoe hij hem het best te pakken zou
kunnen krijgen.
Toen kwam het toeval hem te hulp.
Het schip ging door de Golf van Biscaye.
Zware stbrm en regen en wie niet ge
wend was op zee, had heel erg te lijden.
Zo ook Giaco, „de landrot".
Ieder ogenblik, dat hij vrij had, lag hij
bleek en ellendig beneden in zijn kajuit,
zijn beide kajuit-genoten namen zelfs een
deel van zijn dienst over en lieten hem
ongestoord slapen, als de slaap hem
overviel.
Al heel spoedig had Francisco ge
hoord hoe het met Giaco stond.. Toen
dan ook 's nachts de storm loeide tegen
de romp van het schip en de machines
slechts heel zwaar stampend en steu
nend hun plicht deden, het hele schip
krakend heen en weer slingerde, sloop
Francisco, te middernacht van dienst ko
mend, Giaco's hut binnen. De gang was
zwak verlicht en veriaten, in de kajuit
bewoog zich niets. Francisco klopte
zachtjes aan, opende, toen niemand ant
woordde, langzaam de aeur en bleef
wachtend in het donker staan. Eén
ogenblik bleef alles stil. Dar schoot Gi
aco met een ruk omhoog: „Is daar ie
mand?"
„Ik ben 't" fluisterde Francisco.
Giaco deed een moeizame poging om
op te staan en wilde naar de schakelaar
lopen om licht aan te steken Maar als
een vuurpijl sprong Francisco toe, duw
de hem terug in het kussen en draaide
de sleutel van de deur om. „Blijf stil!"
zei hij langzaam. ,,Ik wil je alleen iets
vertellen. Hoor je niets?"
Giaco luisterde. „Het is hoge zee", zei
hij toen Francisco grinnkte in het don
ker en verheugde zich: „Anders niets?"
Terwijl Giaco zwijgend luisterde, fluis
terde Francisco opgewonden: „Ons schip
is lek. In het onderdeel staat water De
pompen zijn al aangezet. Maar jij hoort
niets, jij kunt geen geluiden onderschei
den, jij „landrot".
Het hoofd vooruitgestrekt zocht Fran
cisco Giaco's gezicht. Sidderde de ande
re niet van angst? Werd zijn zeeziek
gezicht met nog bleker?
Maar Giaco lachte zachtjes: „Jij leu
genaar, je schijnt me wel voor erg dom
te houden? Wil ik je buiten eens laten
zien hoe goed de kast vaart?" Bij deze
woorden wilde Giaco opstaan en naai
de deur lopen.
Met één sprong was Francisco bij hem.
„Je mag er niet uit! Je mag niet ver
der vertellen, wat ik je verteld heb! Nie
mand behalve de machinisten weten er
v,an. Je kunt hier ook wel wachten tot
het alarmsein gaat, jij lafaard!"
Giaco zat krachteloos op zijn bed. Hij
geloofde geen woord van wat de ander
beschikbare geld met rond komt. Het
gespaard bedrag zou amper genoeg
zijn voor het betalen van de bussen.
Het hoofd der school, de heer P. Kle-
ve, kwam toen met de verrassende me
dedeling, dat de heer S. van Leeuwen
zijn vrachtschip „Christina" voor een
schoolreis beschikbaar wilde stellen.
Dat vonden de ouders een prachtig
aanbod! In het ruim zal slaapgelegenheid
worden gemaakt, te* wijl de heer J. Wit
vliet aanbood electrisch hcht aan te
brengen. De begeleiders zullen voor het
eten zorgen. Enige kookstellen werden
daarvoor reeds aangeboden. De tocht zal
gaan via de Zaan door de Lek, de Rijn
op tot Arnhem en terug via Rotterdam.
Het zal een vijfdaags reisje kunnen wor
den, waarvan de kinderen zeker zullen
genieten.
De rondvraag leverde niets belang
rijks op, waarna de heer Dros sloot met
een woord van dank aan ouders en on
derwijzend personeel en aan de heer
Van Leeuwen voor zijn aanbod.
