HET GOUDSCHIP
Texel ruimt gevaarlijke bochten op en brengt dorpen dichter bij elkaar
»t Avontuur met de
valse munters
II
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Heden, woensdag, consultatiebureau
Heden, woensdag 18 maart, worden de
moeders van Den Burg en Oudeschild
verwacht. De moeders van Oudeschild
van 45 uur.
S.V. TEXEL
Uitslagen van zondag: 4e kl. A KNVB:
Limmen-De Zouaven 11; BKC-Texel
01. Afd. N.H.: Kaag vogels 2-Texel 2
23; jun. Texel-ZAP b afgekeurd; adsp.
Tex. Boys-Texel 31.
Handbal: Jun. Geel Zwart-Texel 18
We verwachtten reeds een zeer span
nende strijd tussen BKC en Texel. Altijd
weer was het een moeilijke opgaaf daar
in Breezand. Ook nu waren de partijen
aan elkaar gewaagd. Pas 4 minuten voor
het einde kwam de beslissing. Uit een
pass van Ruud naar Henk plaatste de
laatste goed voor het doel, waaruit Max
ons naar de overwinning kopte. Aan
beide kanten zijn er kansen ongebruikt
gelaten. Over het algemeen was Texel
iets meer aanvallend
Voor Bob, die ondanks andere plichten,
toch nog mee kon spelen, zal het wel een
genoegen zijn, de moeite met een over
winning beloond te zien.
Texel 2 was op bezoek bij Kaagvogels
2 en bracht zowaar de punten mee. Ook
nu kwam Texel achter te staan, het stond
al 20 voor K. Doordat een speler ge
blesseerd het veld verliet, kwam Cees de
ploeg weer compleet maken en hij zorgde
meteen even voor 3 doelpunten.
Door de regen en slechte weersvoor
uitzichten werd de wedstrijd tegen ZAP
b junioren afgelast.
De adsp. hebben wel een zeer slechte
wedstrijd gespeeld. Bovendien was de
keeper zodanig uit vorm, dat elke aanval
op ons doel gevaarlijk was. Gelukkig
komt dat niet altijd voor. Intussen heb
ben jullie de kans op de bovenste plaats
lelijk laten ontfutselen.
Handbal. Onze junioren waren op be
zoek bij Geel Zwart. Met 81 werd er
gewonnen en naar de trainer Kiewiet ons
verzekerde, hebben ze prima gespeeld.
Houwen zo.
Zondag a.s.: Texel-Schagen, half 3;
Texel 2 en junioren vrij. Zaterdagmiddag:
De Koog-Texel (adsp.) half 4; De Koog-
Texel (welpen) half 3.
Handbal: zondag gaan de senioren,
junioren en adspiranten allen met boot
van half 11 naar Slootdorp tegen DWOW
BOOTDIENSTREGELING jl.E.S.O.
geldig tot en met 30 mei 1959
Werkdagen:
Van Texel: 5.20 7.40 10.30 12.55
15.30 18.00
van Den Helder: 6.30 9.15 11.40 14.20
16.40 19.35
Zon- en alg. erkende chr. feestdagen:
van Texel: 7.30 10.30 16.00 18.25
van Den Helder- 9.20 11.30 17.15 19.35
De tuinwallen, die aan het Texelse
landschap een grote bekoring geven en
ontstaan moeten zijn nadat tot de op
heffing van de z.g. „overalweiding" was
besloten, worden door iedereen nog zeer
gewaardeerd, niet alleen door de toeris
ten, die open oog hebben voor het typisch
Texelse landschap, maar ook door de
boeren, die vee houden en vooral door de
Jammeren, die tijdens de gure voorjaars
winden in de luwte van een tuinwal kun
nen kruipen.
Toen destijds de eerste „ruilverkave
lingsdebatten" werden gevoerd, meenden
velen, dat na de ruilverkaveling de tuin
wal tot een grote zeldzaamheid zou
zijn gereduceerd, maar de tuinwal zal
zich handhaven.
In januari 1950 werd medegedeeld, dat
Texel nog zo'n vierhonderd kilometer
tuinwal bezit, wel, ondanks de vele werk
zaamheden ten behoeve van de ruilver
kaveling, zal die 400 km. tuinwal er stel
lig nog wel zijn, want alom zien wij,
waar nodig nieuwe tuinwallen opgezet
worden.
Neem b.v. de nieuwe weg, die ten
oosten langs het dorp De Waal zal lopen.
Nog voordat het materiaal voor de fun
dering is aangevoerd, heeft een team vak
lieden al een behoorlijk aantal meters
tuinwal aangebracht. Zij zullen weg en
iand scheiden. Op deze foto ziet U de
nieuwe tuinwallen afgebeeld. Ze staan
nog op het maagdelijke land, maar bin
nenkort zal het snelverkeer er razen,
min of meer regelrecht op De Waal en
Oosterend af. Een aantal zeer lastige en
bovenal gevaarlijke bochten zullen dan
nog slechts deel uitmaken van een rustig
landweggetje.. waaroD de driewielde kar
beter past dan onze gestroomlijnde auto's
of. bromfietsen. Aan de ingang van
de Bomendijk zal men geen bord met een
S. erop aantreffen, want de weg zal over
zichtelijk genoeg zijn. Dit eist de tijd nu
eenmaal. Een symbool, want wordt veler
horizon niet van jaar tot jaar ruimer?
Automatisch komen de dorpen De Waal,
Oosterend en Den Burg weer dichter bij
elkaar te liggen.
Vooral bij duisternis is het op de be
staande wegen immers niet verantwoord
behoorlijk gas te geven. Door het aan
brengen van witte strepen in het hart
HERVORMDE KERK DEN HOORN
THANS GEHEEL GEREED
Na de in gebruikname van de Her
vormde kerk van Den Hoorn ontbraken
er nog twee banken voor de kerkeraad.
Deze zijn thans gereed gekomen. Evenals
de preekstoel zijn de banken afkomstig
uit een kerk te Gouda.
Men deelt ons nog mede, dat de repro
ductie van de tekening van het kerkje,
gemaakt door Anton Pieck, thans tegen
de verlaagde prijs van ƒ1,verkrijg
baar is. Wie dit bedrag stort op het giro
nummer 645500 van het restauratiefonds
Hervormde kerk, Den Hoorn, krijgt de
tekening automatisch toegezonden.
van de wegen heeft men de verkeers
veiligheid weliswaar enigszins kunnen
opvoeren, maar ideaal is de toestand toch
nog niet. Het is daarom wat dèt be
treft toe te juichen, dat allerlei boch
ten (bij Mennohoeve, bij de Ruitersplaats,
bij Marico en bij het "Vossenhol) er de
langste tijd op hun slachtoffers hebben
geloerd!
Op de foto ziet U links de nog bestaan
de weg, die met een vrij haakse hoek op
de Bomendijk aanschuift. Dit weggedeelte
komt uiteraard geheel te vervallen.
HALVE EEUW GELEDEN
Voorheen bezat De Koog een café „De
Hoop". Het stond op de plaats waar
thans „Het Witte Huis" is gevestigd. „De
Hoop" was, blijkens een bericht in de
krant van febr. 1909 eigendom van de
heer J. Dalmeijer.
Uit de Texelaar van 25 februari 1909:
Voor de aanbesteding van de gelijk
making van den weg Oudeschild-Waal,
door B. en W. gehouden, waren ingeko
men de volgende biljetten: D. Boon e.a.
resp. 6 en 17 ct. per perceel en per
strekkende meter; J. Schagen 4,5 ct. (aan
hem werd het werk gegund), J Spigt
43/4 en 153/4Jb. Witte 11 en 161/-»; J.
Wegman 53/4 en 12 (gegund); K. Bakker
8V2.
Voor het vervoer van brik waren de
laagste: A. Former e.a. en C. Zegel. Ver
der schreven in: Jac. Witte; W. D. Bak
ker, C. Jzn. Bas, Jn. Szn Boon en H.
Keesom.
Gemeenteraad 20 februari 1909:
Van hetgeen door den raad in 1908
werd verricht wordt o.a genoemd de re
geling der jaarwedden van de onderwij
zers, het besluit tot verbetering der we
gen als Kooger- en Hoornderweg, bene-
vens tot bestrating van De Koog, verder
het besluit tot beharding van de weg
Waal-Haven, en omtrent de slooping van
het oude en daarstelling van een nieuw
gebouw voor gesticht van Weldadigheid.
Ingekomen was o.a. een verzoek van P.
Buijs, te Cocksdorp, om het zoo mogelijk
daarheen te leiden, dat er weder een
vroedvrouw te Cocksdorp woonachtig is,
omdat de tegenwoordige toestand volgens
adressant onhoudbaar is. Eene verbete-
ïing zou het reeds volgens adressant zijn,
indien in geval zulks noodig was, gratis
kon worden getelefoneerd er voor.
Als zijnde ongezegeld wordt besloten
het adres ter zijde te leggen.
UIT HET SPEURZIEKE LEVEN
VAN SHERLOCK SPEURZIN
DE UITVOERING VAN
GYMNASTIEKVERENIGING „TEXEL"
Vorig jaar hebben we genoten van de
gymnastiekrevue, die gegeven werd ter
gelegenheid van het 35-jarig bestaan van
de Gymnastiekvereniging „Texel". Zater
dag j.l. gaf deze vereniging een gymna-
stiekuitvoering zonder meer en daarvan
hebben wij niet minder genoten. Er zijn
gymnastiekvereniging, die ieder jaar met
een revue komen om de avond voor het
publiek aantrekkelijk te maken Wij zijn
blij, dat onze gymnastiekvereniging dat
niet doet, dat zij ook „echte" gymna-
stiekuitvoeringen geeft, waarop wij kun
nen zien, wat er door de vereniging ge
presteerd wordt, zonder dat de aandacht
afgeleid wordt door dingen, die feitelijk
niets met gymnastiek van doen hebben.
Hiermede wil niet gezegd zijn, dat wij
op z'n tijd een gymnastiekrevue niet op
prijs stellen.
De uitvoering werd geopend met het
zingen van het bondslied van het KNGV,
waarna de voorzitter van de vereniging,
de heer P. Schoorl, enige woorden tot het
publiek richtte. Hij merkte o.m. op, dat
er de laatste jaren een grote verschui
ving in de vereniging had plaats gevon
den. Van de oude garde was niet veel
over. Deze had plaats gemaakt voor een
jongere generatie. Maar, zo zei hij: deze
jongeren mogen er zijn, al zijn zij nog niet
zo geroutineerd, zij doen het best.
Over de uitvoering zelf zouden we
kort kunnen zijn door te zeggen, dat het
een geslaagde uitvoering was We zouden
ook alle nummers, dat waren er twintig
onder de loupe kunnen nemen. Laten we
echter de gulden middenweg bewande
len en een algemene beschouwing geven.
De uitvoering als geheel was goed en
we hebben respect voor de leider van de
vereniging, de heer J. H. v.d. Veen, die
dit alles voor elkaar heeft weten te bren
gen. Er wordt nog wel eens te licht ge
dacht over het werk van gymnastiek-
leiders, gymnastiekleraren en andere
mensen, die de lichamelijke opvoeding
van onze jeugd verzorgen. Dat gaat niet
altijd zomaar vanzelf. Veel teleurstelling
is hun deel, maar gelukkig ook veel
vreugde. Vreugde om het succes van een
geslaagde uitvoering, maar ook tijdens de
oefenuren in de zaal, wanneer daar een
prettige sfeer heerst, wanneer zij zich
gedragen voelen door de sympathie en
de medewerking der leden en wij geloven,
dat de heer v.d. Veen daar over het ge
heel genomen, niet zo erg over te klagen
heeft.
De jongens lieten met paardspringen,
het werken aan brug en rekstok, pittig
werk zien. De meisjes deden het niet
minder goed. Een leuke en vlotte oefe
ning in het verend voortbewegen was die
van de meisjes van 12 en 13 jaar en ook
de knotsoefening van de meisjes van 14
en 15 jaar was de moeite van het zien
waard. Heel goed werk zagen we van het
keurploegje der meisjes. Soms zelfs uit
zonderlijk goed werk. Souplesse en gratie
maakten hun oefeningen tot een boeiend
schouwspel.
Bepaald slecht was het werk van de
heren aan brug en rekstok. Nee, dat is
niet helemaal waar. Twee of drie van
hen lieten goed werk zien, maar over het
geheel genomen, vielen de prestaties van
de heren niet mee. Serieuze training heeft
bier blijkbaar ontbroken. Het meest
konden we de vrije oefening nog waar
deren. Het lange matwerk was matig.
Laten we hopen, dat de herenploeg z'n
inzinking te boven komt en dat de ver
eniging over enkele jaren weer met een
goede herenploeg voor de dag kan ko
men. Gezien de prestaties van de jongens
moet dat mogelijk zijn.
De dames maakten het weer wat goed.
Op evenwichtsbalk en de brug met on
gelijke leggers was behoorlijk werk te
zien en de ritmische vrije oefening was
een waardig slot van deze gymnastiek-
uitvoering. Graag hadden we wat meer
oefeningen gezien, zoals deze laatste.
ZEER GESLAAGDE BONTE AVOND
IN ZUID-EIERLAND
Zaterdagavond heeft de „kleine meis
jes- en jongensvereniging" van de N.H.
kerk een bonte avond gegeven in de ka
pel te Zuid-Eierland.
Allereerst werd het sprookje van de
naamloze bloem opgevoerd. Dit sprookje
in vier taferelen werd alleraardigst door
de meisjes gespeeld. Hulde voor de keu
rig verzorgde aankleding van dit stukje.
Hierna werden enige gedichtjes opge
zegd en een zangnummertje ten gehore
gebracht.
Ook werden we verrast met een tele
visie-uitzending. Achtereenvolgens zagen
we hier: ochtendgymnastiek, enige zang
nummertjes van de Nachtegaaltjes, Mina
Kookgraag, Professor Weetal met een
lezing over de hond, een voetbalwedstrijd
Holland-België, nieuwsberichten van het
A.N.P. en tot slot een toneelstuk in drie
bedrijven, getiteld „Papa z'n nieuwe
broek". Deze uitzending viel zeer in de
smaak bij het publiek.
In de pauze werd er een verloting ge
houden en konden droge kelen gespoeld
worden met koffie en limonade.
Na de pauze kwamen de jongens aan
de beurt. Ook zij hebben zich van de
goede kant laten zien. Zij begonnen met
enige gedichtjes en enkele korte schets
jes en tot slot werd het toneelstukje
„schoolziek" opgevoerd. Twee jongens
simuleerden buikpijn om van school weg
ie kunnen blijven. De dokter, die kwam
kijken meende, dat zij vergiftigd waren,
want de jongens hadden gesnoept van een
taart, die Jantje z'n vader besteld had
voor de Minister van Wederopbouw. De
dokter wilde opereren, hetgeen uitliep
op een flink pak voor de broek van beide
deugnieten.
Groot en klein, allen hebben zich kos
telijk geamuseerd op deze leuke bonte
avond.
Voor de ritmische oefeningen, met of
zonder gereedschap, was o.i. wel wat
weinig plaats ingeruimd. Meestal zijn dit
de dankbaarste nummers op een uitvoe-
ling en dat niet alleen, wij achten dit
soort gymnastiek zeer waardevol voor de
lichamelijke opvoeding.
Na de uitvoering was er bal, waarop
vooral de jeugd vertegenwoordigd was
(naar onze smaak wel wat veel te jeug
digen).
Wij zouden nu een punt achter dit ver
slag kunnen zetten, ware het niet, dat de
leden van onder de twaalf 's middags
in de gymnastiekzaal ook hun beste
beentje voor hebben gezet en dat kunnen
we zeker niet ongemerkt voorbij laten
gaan. In de eerste plaats waren daar de
cpenbare lessen voor de kleuters en voor
roeisjes van 6 en 7 jaar. Vervolgens be-
nendigheidswedstrijden voor meisjes van
8 en 9 jaar en voor jongens van 6, 7 en
8 jaar. Jammer was het, dat voor deze
wedstrijden niet een paar kleine prijsjes
beschikbaar waren. Bij de meisjes werd
Lyda van Wijk no. 1. Brigitte Kempenaar
no. 2, Greetje Siersma no. 3 en Willy
Hille no. 4. De overwinnaars bij de jon
gens waren: no. 1. Kees Breet, 2. Gerrit
Koegelberg, 3. Wim Hoogewoning.
Hierna volgden persoonlijke wedstrij-
üen voor jongens van 9, 10 en 11 jaar en
voor meisjes van 10 en 11 jaar. Beide
groepen deden vier verschillende soorten
oefeningen. De beste turner bij de jon
gens was Wouter de Koning, gevolgd
door Maarten Laan, Jac. Geus en Dik
Remelink.
Bij de meisjes was de beste turnster
Anneke Koorn, gevolgd door Dia Ziel
man, Martha van Wijk en Gerie v.d.
Zwaag.
Al met al kunnen we terugzien op ge
slaagde uitvoeringen, waarmee we de
gymnastiekvereniging Texel" kunnen
feliciteren.
de binnenkant van het luikje.
„Nou, Sik, ouwe jongen, ik zie je niet
weer terug, hou je maar goed hoor".
Sik kijkt met zijn grote ogen even de
baas aan. Het is, alsof hij vragen wil:
„Baas, waarom ben je ineens zo vrien
delijk vanavond. De laatste tijd heb je me
haast geen vriendelijk woord gegeven.
Nooit had je tijd om even bij me te
zitten, zoals je vroeger altijd deed
Nooit klopte je me vriendelijk op mijn
kop, wanneer ik hem tussen je arm wilde
steken. De laatste dagen heb je me haast
laten verhongeren. Hoe komt dat toch
baas?"
Toch doet het Nelis even pijn, nu hij
voor goed afscheid van zijn geitje moet
nemen. Jammer, dat hij hem niet mee
kan nemen.
Nog éénmaal kijkt hij in het huisje
rond. Dan gaat Nelis weg. De deur laat
hij open staan, dan komen de mensen
morgen wel eens kijken wat er toch met
Nelis te doen is. Dan vinden ze het pa
piertje aan de deur van het geitenstal
letje en dan. dan krijgt Mankje zijn
geit.
Nelis gaat naar de haven. Het is daar
stil. Weer maakt hij de boot los.Het
is de laatste maal. Jaren had hij hier ge
legen en nu zou zijn plaats hier aan de
haven voor goed leeg zijn.
De vuurtoren werpt zijn licht over de
golven en ook over de boot van Nelis,
die al kleiner en kleiner wordt en ein
delijk in de verte verdwijnt.
Zo vaart Nelis weg en zoekt een nieu
we woonplaats. Tegen de morgen komt
hij in Harlingen aan. Daar verkoopt hij
zijn botter. Voor een gedeelte van zijn
geld koopt hij in Leeuwarden een goud
smidswinkel.
En zo leeft Nelis, als een rijk man in
de hoofdstad van Friesland. Nooit heeft
hij iemand verteld, hoe hij zo rijk is ge
worden, behalve aan één.zijn vrouw,
want twee jaar later is hij getrouwd
Diezelfde morgen, als Nelis in Harlin
gen aankomt, is het druk bij de vuur
toren. Veel wordt er gesproken over
Nelis, die zo geheimzinnig verdwenen is
enover de geit van Mankje. Die be
grijpt er ook niets van. Maar.... toen
men in het stro van het geitenstalletje
een grote gouden munt met vreemde let
ters er op vond, toen vertelde men, dat
Nelis rijk was geworden van het wrak.
Waarom was hij anders zo vaak 's avonds
de haven uitgezeild. En veel vissers gaan
er heen en enkelen worden ook rijk,
net zo rijk als Nelis.
Mankje is tevreden. Hij bemoeit zich
niet met die „schatvisserij". Hij is oud
'13. „Denken en doen" is zijn leuze. Hij
wierp de deur open, stapte naar binnen
en.... Daar was notabene weer dezelf
de man uit het bos, maar nu zonder
bochel. Hij wierp een blik om zich heen:
„Hé, wat is dat?" Op een tafeltje stonden
een filmtoestel en een gramofoon en wat
lappen lagen verspreid over de grond.
Een vermoeden rees bij Sherry
op. Zou die man soms.
Hij wierp een blik op het vreemde
gezicht van Alewijn, die door Sherry's
verbaasde uitroep wakker werd en hem
nu spottend bleef aankijken. Sherry wist
de eerste ogenblikken niets meer te zeg
gen en bleef Alewijn maar aanstaren.
„Maar, mijnheer!" zei Alewijn, nadat
Sherry hem gevraagd had, wat hij daar
aeed. „U heeft zeker gedroomd".
„Wat!" viel Sherry hem in de rede. Nu
werd hij toch werkelijk kwaad. „Ik dro
men. Ik zal je!!"
en wanneer hij 's avonds in de luie stoel
bij de haard zit en zijn vrouwtje tegen
over hem zit te breien en Hero naast hem
ligt, och, dan voélt hij zich gelukkig, héél
gelukkig. Met niemand zou hij willen
ruilen, zelfs niet met die rijke Nelis.
Achter in het schuurtje, naast zijn
huisje, staat nog steeds de geit. Altijd op
tijd krijgt zij haar eten en drinken en Sik
is Nelis al lang vergeten Nu heeft zij het
beter en Hero en de geit zijn goede maat
jes met elkaar.
Het wrak is nu niet meer te zien.
Steeds dieper zakt het weg in het zand
en de golven spoelen er over heen. Zacht
zingen ze over het goud, dat nu veilig
verborgen ligt onder het water en het
zand. Niemand kan er nu meer bij, zó
ver is het wrak weggezonken. En wan
neer de late najaarsstormen over het
wrak gieren en de woeste golven hoog
opspatten boven het oude wrak, dan is
het of ze zingen het lied van de over
winning.
Dan is het, alsof ze willen laten zien,
hun macht over de schepen. En het is of
ze zeggen: „Wij zijn de baas, wij samen:
de golven en de storm".
EINDE.
kuJs%fh
FEUILLETON
door Annie G. Spoorhoven
18. (Slot)
Nu eerst slapen en rusten. Het luikje
wordt weer gesloten en als Nelis zich met
de kleren aan op de bedstede neervlijt,
voelt hij pas hoe moe hij is. Van ver
moeidheid valt hij spoedig in een diepe
slaap.
Wanneer in het dorpje de stilte lang
zaam aan verbroken wordt en iedereen
ontwaakt, snorkt Nelis in de bedstede.
Vreemd kijken de mensen op, dat de
boot van Nelis weer in de haven ligt.
Van alles wordt er over hem gefluis
terd, maar niemand is er, die iets met
zekerheid weet. Nelis hoort het niet, hij
slaapt, slaapt tot diep in de avond en
als ieder er over denkt om weer naar
bed te gaan, slaat Nelis de ogen op,
geeuwt een paar maal, rekt zich en
wrijft zich flink de ogen uit. Dan pas
denkt hij er over om op te staan. Nu
zal de laatste tocht beginnen, de aller
laatste. Nee, niet weer naar Amster
dam, ook niet naar het wrak. Het andere
goud, dat hij nu nog heeft, verkoopt hij
niet. Dat zal hij straks ergens anders
voor gebruiken.
Nelis tast om zich heen. Het is donker.
Hoe laat zou het zijn. Voorzichtig gaat
hij naar het geitenstalletje. Hij opent
het luikje. Een lichtstraal valt naar bin
nen. Het is geen gewoon daglicht. Het
is de vuurtoren, die zijn stralen al weer
werpt over de wijde zee, over de duinen
en over de lage daken.
Nelis graaft het goud weer op. Zwaar
is de zak, wanneer alles er in is. En
nu. Nu moet hij afscheid nemen van
zijn huisje, van zijn geit, van het dorp
en van het eilandMaar voor de geit
moet nog gezorgd worden. Wacht die
kan Mankje van hem krijgen. Eigenlijk
beeft die hem gezegd, dat de drenkeling,
die later vertrokken was, het over goud
had gehad.
Nelis gaat terug in de kamer, haalt
uit een oude kast een geel papiertje en
beschrijft het, bij het open venstertje,
met een dikke ganzepen
„Mankje, die geit is voor jou, ik ga
weg en kom misschien nooit weer te
rug. Zorg er goed voor. Het ga je goed
hoor! Je vriend Nelis".
Dan kijkt Nelis nog even om zich heen.
Nee, die andere dingen hebben niet veel
waarde. De huur is al voor de volgende
maand betaald dus kan hij rustig weg
gaan.-Het papiertje maakt hij vast aan
