„De tocht naar Rusland" in het Park
Rijwielduikers in actie
Weer ernstig ongeluk op
Kogerweg
Efficiënt gebruik!
Verwoed verzamelaar toont zijn
collecties
Jong natuurschoon, maar reeds zeer vermaard!
Hooistekers in actie
„TOT VOLGEND JAAR!" aldus sprak
de directeur van de VVV „Texel" Vrij
dagavond in het Park te Den Burg nadat
de Friokley Colliery Band, een Engelse
Mijnwerkersband, daar zo'n voortreffe
lijk programma hadden geboden, een
concert, dat zijn hoogtepunt vond in de
vertolking van Tsohaikowsky's Solonel-
le 1812, volgens de aanplakbiljetten „De
Slag bij Waterloo", doch die slag had
in 1813 plaats, nadat Napoleon naar Rus
land en langs Leipzig was geweest....
Vermoedelijk sloeg dit werk dan ook op
het Russische Drama. Dit werk werd op
geluisterd door een heftig vuurwerkje,
waarbij de veelkleurige projectielen hui
zenhoog de lucht ingeschoten werden.
„De kwajongens waren kort voor het
slot van het concert ook nog puur be
zig!" zo vertelde een bewoner van de
Wilhelminalaan, die (blijkbaar om vol
komen ongelijk te krijgen of als ba-
byzitter? door afwezigheid had ge
schitterd (of had moeten schitteren).
Trouwens, het bezoek was betrekkelijk
gering: nog niet de helft van die belang
stelling, die de Zwitsers ten deel was
gevallen! Twee concerten, kort na elkaar,
heeft inderdaad z'n bezwaren.
De band, met zijn originele Engelse
bezetting, dus alleen koperen instrumen
ten en dus zonder saxofoons Texels
Fanfare is wel een aantal saxofoons rijk
is samengesteld uit mensen, die zes
dagen van de week in de mijnindustrie
arbeiden. Het waren dus geen beroeps
musici, zoals velen veronderstelden.
Doch opgemerkt dient te worden, dat
zij zeer trouw repeteren en een zeer
groot district vertegenwoordigen, de bes
te van de beste amateurs dus. Een band,
die onder uitstekende leiding tot hoge
prestaties in staat bleek.
Wij hebben dikwijls de ogen gesloten
om nóg intenser te kunnen genieten.
Vooral van het Largo van Handel en
van Tschaikowsky's Solonelle 1812. Bij
zonder boeiend was ook 't optreden van
de tuba-blazer, een zeer moeilijk instru
ment. „Dat was fantastisch!" aldus een
Texels dirigent. Uitnemend was ook het
optreden van de dne pistons en niet
minder was het succes van de schuif-
trombone. „De Kampioen van Enge
land!" fluisterde een enthousiaste be
zoeksters-gastvrouw ons toe.
GRASBAANRACES TE OOSTEREND
Zaterdag 16 Augustus hoopt de S.V.
Oosterend op haar terrein wederom een
sportfestijn te organiseren. Hoogtepunt
zal weer zijn de grasbaanraces voor lich
te en zware motoren. Tevens zal op het
terrein om het kampioenschap voor
Texel 3000 meter hardlopen worden ge
streden terwijl voor de dames eveneens
een hardloopwedstrijd zal worden uitge
schreven. Uitvoeriger nieuws volgt.
PENSIONS EN GEMEUBILEERD
De seizoendrukte heeft nu stellig haar
hoogtepunt bereikt. Wie als argeloze
toerist op goed geluk naar Texel over
steekt, in de hoop er nog wel een pension
of kamer te zullen vinden, zal ontdek
ken, dat zulks lang met meevalt! Als
ergens een kamer vrij komt is die weer
gauw bezet. De WV „Texel" beschikt
gelukkig over extra ruimte, doordat het
aantal gemeubileerde kamers met ge
bruik van keuken is toegenomen, terwijl
in en rond Den Burg, Oosterend en Ou
deschild het aantal kleine pensions even
eens is uitgebreid.
DIE MOOIE MOLEN
Toen Oudesahild 50 jaar geleden zijn
molen kreeg, dacht men aan een mole
naar en aan het koren, dat daar zou wor
den gemalen. De moderne tijd maakte de
korenmolen echter overbodig. Toch wil
men dit bouwwerk niet meer missen, in
de allereerste plaats onze WV „Texel"
niet! Het besluit van onze wakkere
Vroedschap om f 4000 op de begroting te
posten voor de restauratie was dan ook
koren op de molen van onze VW! Aan
de fa. A. Blom en Zonen te Oudeschild
is opdracht gegeven om de molen van
een nieuwe stelling te voorzien. De oude
is verre van betrouwbaar meer. Het
werk zal volgende week worden begon
nen.
Heeft Hawaii zijn parelduikers, onze
WV „Texel" kan de Texelse rijwieldui
kers annonceren :toen de klipper „De
Twee Gebroeders" Zaterdagmiddag
koers wilde zetten naar Den Helder,
sprong een stalen ros van een toerist in
het acht meter diepe water van de ha
ven. Het was een fonkelnieuw karretje,
een dure fiets. De directie van de N. V.
TESO loofde de somma van f 20 als
bergloon uit aan enige Oudeschilder jon
gens, die daar in de buurt aan het zwem
men waren. Verschillende jongens dedei>
een verwoede poging om de fiets te vin
den, maar het was vergeefs. Tenslotte is
de fiets door 'n dreg aan de oppervlakte
gebracht.
TEXELAARS NAAR RHODESIA
Bij de spoorwegen van Rhodesia kan
op het ogenblik een vrij groot aantal Ne
derlanders te werk worden gesteld als
leerlingnstoker, leerling-rangeerder of
leerling-conducteur. In totaal zijn er 240
vacatures. Slechts in een gedeelte hier
van is thans voorzien.
Tegen drie stokers kunnen steeds één
rangeerder en één conducteur geplaatst
worden. Belanghebbenden dienen zich zo
snel mogelijk aan te melden bij het Ar
beidsbureau. Omtrent de verschillende
voorwaarden en omstandigheden, waar
onder deze emigranten tewerkgesteld
zullen worden, zijn deze kantoren volle
dig geïnformeerd
Voor Rhodesia hebben zich reeds twee
eilandgenoten gemeld: de heren M. Lan-
geveld M.Szn., en B. van der Meer, Ou
deschild.
Een opvallende figuur was ook de
drummer van de band, die in het laat
ste nummer voor de pauze een open
doekje oogstte.
Na dit concert werd in „De Oranje
boom" een Groot Galabal gehouden. De
entree was f 2,50, maar toch waren de
kaarten alle uitverkocht! De balmuziek
werd door een tiental musici gegeven,
waarbij de dirigent weer alles in het
werk stelde om het de Texelaars zo
prettig mogelijk te maken. De door hen
gemaakte muziek deed de meeste dans
lustigen echter bepaald onwennig aan,
het rhythme lag velen nl. niet.
De hoek Kogerweg-Californiëweg
schijnt een gevaarlijk punt te zijn: bin
nen twee weken zijn .daar twee ernstige
verkeersongelukken gebeurd. Zaterdag
middag om 2 uur is daar een wielrij
der komende van de Califomiëweg door
een auto gegrepen. De man, een kam
peerder uit Brabant, kreeg een zware
hersenschudding. Volgens ooggetuigen
hadden hij en zijn vriend voor de wind
rijdend, een behoorlijke gang, de auto,
die van De Koog kwam en eveneens door
een Brabander werd bestuurd, had een
snelheid van ongeveer 60 km. De Cali
fomiëweg wordt bij de Kogerweg aan
beide zijden door anderhalve meter hoog
riet geflankeerd, hetgeen het uitzicht
voor automobilisten dus wel zeer be
moeilijkt. De man zal de fietser dan ook
te laat hebben opgemerkt. De wielrijder
heeft vermoedelijk nog getracht door
een zwaai naar het linkerweggedeelte
een botsing te voorkomen. Zijn vriend
wist buiten schot te blijven door tussen
het slachtoffer en de auto door te glip
pen!
Ter plaatse is thans een rood-wit at-
tentiebord aangebracht.
STRANDFEEST
EN LAMPIONOPTOCHT
Volgende week Woesdag zal te De
Koog weer een strandfeest worden ge
houden. 's Avonds weer lampion-op
tocht.
ZATERDAG VOLKSDANSEN
Nog éénmaal kunnen de liefhebbers
van de Volksdans genieten. Zaterdag
avond om 8 uur houdt de Volksdans
groep „Texel" haar laatste demonstratie-
avond. In ieder dorp is nu een avond ge
houden, tot slot van dit zomerseizoen
danst de groep op het land bij hotel
„Bosch en Duin". Het belooft weer een
prettige avond te worden.
„EEN VRIEND KOMT OVER"
Het Klein Toneel van Oudeschild
treedt morgenavond wederom op. In
„De Oranjeboom" gaat dan het stuk
„Een Vriend komt over". Op en top va-
cantiekost. „Hét stuk van 't seizoen!" zo
verzekerde ons de heer J. Dros en die
kan 't weten!
P.S. Deze vriend komt morgenavond
voor het laatst. Hij rekent ook op uw
komst!
Een toeriste vroeg aan een badhokjes
exploitant te De Koog of ze even de
sleutel mocht, teneinde gebruik te mo
gen maken van een W.C. Maar wat
bleek: de W.C. werd ook als verkleed-
hokje gebruikt, terwijl een vriendin
daarna ook stilletjes van het ontsloten
bouwseltje profiteerde. Toen de dame de
sleutel terugbracht en de kosten vroeg
(zij rekende op 10 cent voor het gebruik
van de W.C.) kreeg ze ten antwoord:
„Tweemaal tien cent voor de W.C. en
twee maal een kwartje voor het bad
hokje, wordt totaal 70 cent".
Waarmee wij maar even willen op
merken, dat deze scherpziende Texelaar
zich niet om de W.C. laat leiden.
De heer W. P. de Vries, preparateur te
Alkmaar, is een verwoed verzamelaar
van al hetgeen de Noordzee pleegt te be
wonen. Op verschillende plaatsen op
Texel houdt hij leerzame causerieën,
waarbij hij zijn volledige verzameling
showt. En die bestaat uit verschillende
collecties! Tot Vrijdag vertoeft hij in
„Op Duin", waar hem een complete ga
ragebox ter beschikkig werd gesteld, en
daarna komt hij in Hotel Lida, in Kamp
huis De Pelikaan en in De Lindeboom.
Wij kunnen zijn activiteit beschouwen
als en aansporing tot een bezoek aan ons
Texels Museum en maken ook daarom
gaarne melding van zijn activiteit.
Men vindt in zijn show al het belang
rijke en interessante dat de strandwan
deling hem opgeleverd heeft en wat zijn
relaties, onder wie zich vele Noordzee
vissers moeten bevinden, voor hem heb
ben aangevoerd. Hij toont u de wervel
van een tonijn, een brok sintel van de
Schotse hoogovens, het eiernest van een
wulk, 'n bierflesje begroeid met kalkko-
kerwormen, een schedel van een Jan
van Gent, de kaak van een zeeduivel, een
uitgebreide collectie sponsen, waaronder
het bekende Weerboompje, schelpen, zee
sterren waarvan er bij zijn met een wijd
te van 30 cm., paardemosselen van 20
cm. lengte, welke de Amerikanen en
Fransen best lekker vinden, de eveneens
eetbare zee-egels, steenkrabben met hun
scherpe stekels en last but not least de
gehele levensgeschiedenis van de here
miet- of kluizenaarskreeft.
GESLAAGD
Cor Eelman Czn., „Het Zonnehof", De
Waal, deed aan de Ambachtsschool te
Den Helder met gunstig gevolg examen
voor het getuigschrift timmerman.
EEN KLEINE VERGISSING
Een bewoonster van Den Burg had 'n
tank water laten komen. „Stort u het
maar in deze put!" zo verzocht zij de
vervoerder. Dit geschiedde, maar toen
zij een poosje later zou gaan putten, liet
de put de bodem weer zien: het water
was bij vergissing in de welput getankt
in plaats van in de regenput.
DE AANVOER
AAN DE ..EENDRACHT"
Door de droogte en als gevolg daarvan
de geringe grasgroei is in de periode van
15 Juni tot 12 Juli, de zgn. 4e periode,
aan Zuivelfabriek „Eendracht" 10,5 pet.
minder melk aangevoerd dan in de over
eenkomstige periode van het vorige jaar.
Vanaf het boekjaar (23 Maart) tot 12 Juli
was de aanvoer 3,3 pet. minder dan in
clie periode van 1951.
MOTORRIJDER LANGS DE WEG
De motorrijder K. van Oost schoot
toen hij op de Oosterender weg reed de
spit in de rug, doordat zijn motor over
een steen wipte. De berijder was ge
noodzaakt te stoppen. Toen de wielrijder,
de heer S. Ellen, Oosterend, aan de kant
van de weg een motorrijder zag liggen
dacht hij natuurlijk aan een ernstig on
geluk. „Het slachtoffer" moest per auto
r aar huis worden gébracht.
DE JEUGD VIERDE FEEST
Voor de kinderen van de Spar-klanten
was het gistermorgen in de grote zaal
van „De Oranjeboom" groot feest: ze
werden onthaald op een geweldig festi
val met clowns, acrobaten, een spreken
de pop „Dicky" en een poppenkast. De
jeugd, die het geheel gevulde gebouw af
en toe dreigde af te breken, werd gul
onthaald.
VOOR ONZE ADSPIRANT BOEREN
De bouw van de nieuwe landbouw
school aan de Westerweg te Den Burg
nadert wat het exterieur betreft, zijn
voltooiing. De heer Laan, het hoofd der
school, hoopt dat het gebouw op 1 Sep
tember, als de nieuwe cursus begint, kan
worden betrokken. De nieuwe school zal
twee lokalen (en een zgn. werklokaal)
rijk zijn. Den Haag heeft helaas nog
steeds geen toestemming gegeven voor
de benoeming van een tweede leerkracht.
Weer komme onze blitz-foto's nou
te hangen?
„ALCMARIA CABARET" VOOR
„DE TIP"
Het „Alcmaria Cabaret" is door de
Winkeliersorganisatie „De Tip" uitgeno
digd voor de verzorging van een feest
avond, welke haar cliëntèle zal worden
aangeboden op Dinsdag 30 September en
Woensdag 1 October. Gezien het succes
voor de AVRO zal het gezelschap de be
zoekers ongetwijfeld een prettige avond
weten te bezorgen.
HERVATTING LESSEN KOGER
SCHOOL
Naar men ons mededeelt zal de eerste
klasse van de o.l .school te De Koog op
Dinsdag 19 Augustus beginnen, de ove
rige klassen gaan reeds Dinsdag 12 Au
gustus aan de slag.
WAAR IS DE BABY?
„WAAR IS DE BABY?" Heb jij de
baby niet?!" Dit nep een Texelse dame
haar man toe, toen ze in de bus waren ge
stapt en de chauffeur de gaspedaal reeds
indrukteBepakt en gezakt waren ze
van huis gegaan, haastig, want er was
vertraging ontstaan. En laat „zij" nu ge
dacht hebben dat „hij" de baby had mee
genomen! De echtgenoot nam een over
stapje op de volgende bus. Mét de baby.
(C:>
De Muien op Texel zijn het kroonju
weel tussen alle rijkdommen, die het ei
land bezit. Zij vormen een natuurmonu
ment van grote schoonheid, dat ver over
onze grenzen bekend is om haar onge
reptheid en niet het minst om de fraaie
lepelaarskolonie, die het herbergt. Toch
moest dit unieke natuurgebied, schrik
niet lezer, een eeuw geleden nog gevon
den worden! Waar nu het duinmeer, om
zoomd door prachtig begroeide duinen,
vredig ligt te blinken in de heldere zon
neschijn, was honderd jaar geleden een
troostloze zandvlakte, die bij harde wind
onbegaanbaar was door het stuifzand.
Waar zich nu de beroemde lepelaars
kolonie, de Noordelijkste ter wereld be
vindt, waren in 1850 slechts enkele lage
duintjes, die door Waterstaat in 1855
werden verbonden door een kilometers
lange stuifdijk, welke een groot deel van
de zeer brede zandvlakte afsloot, die
daarna langzaam kon verzoeten. De vor
ming van de Mui was begonnen. In 1858
reeds leek het wel, dat de zee in een
slag het verloren gegane gebied zou her
overen: De Stuifdijk sloeg liefst op drie
plaatsen door en de Muivlakte werd
weer zout.
Waterstaat echter liet niet af en 20
jaar later was de Mui weer in het bezit
van het zoete water. Sinsdien kreeg de
zee geen kans meer.
En nu ligt daar dan die stille water
plas.
Een diepe rust gaat er van uit. Overal
waast teer groen van bottende struiken
en tiissen het gouden overjarige riet
priemen de jonge rietscheuten hun glan
zende toppen omhoog. Aan de overzijde
zien wij als witte vlokken de lepelaars
op hun broedterrein. Lepelaars, bijna
exotische vogels, waarnaar vreemdelin
gen uit vele landen komen kijken, maar
waarvoor de Texelaars geen blik over
hebben, 't Zijn immers „maar" lepelaars,
heel gewoon op 't Gouden Bolt je!
Eigenlijk doen we al die andere na-
tuurschatten van dit gebied tekort als we
slechts de lepelaars noemen, maar ja de
rijkdom van dit buitengewone terrein
is zo groot, dat een bpek van 300 blad
zijden nog te weinig plaats zou bieden
om alles te beschrijven en tenslotte is
de lepelaar de exponent van al dit
schoons. F. NIJLAND
Uit „De Speelwagen".
HET GAT IN DE DIJK
Hij had een betrekking met pensioen.
Dat betekende zekerheid.
Het recht op pensioen ging nog wel
met dadelijk in, werd eerst van kracht
na een bepaalde diensttijd, maar daar
over maakte hij zich nog niet bezorgd.
Het zou toch wel héél toevallig zijn,
wanneer hij juist in die paar jaar zou
overlijden. Als je jong en sterk bent,
denk je daar niet zo aan. Dan kun je het
je bijna niet voorstellen, dat het onver
biddelijk ogenblik, waarop de levens
draad zal worden afgesneden, plotseling
daar kan zijn.
Hij wist zijn vrouw, hij wist zijn kind
veilig gesteld. Wat er ook met hem zou
gebeuren, ze zouden niet onverzorgd
achterblijven. Tenzijmaar ja, daar
aan wilde hij met denken.
En toen gebeurde het. Helemaal niet
opvallend, een geval als zovele andere.
Kou gevat, longontsteking, pleuris....
en nog onverwacht het einde.
Iedereen had medelijden, ieder toonde
medeleven. En alle mensen zeiden: Ge
lukkig, hij had een vaste betrekking.
Die vrouw en dat kind zijn niet brode
loos.
Maar alle mensen vergisten zich.
De vaste betrekking was er, maar de
pensioenregeling was nog niet ingegaan.
Het dienstverband had te kort geduurd.
De directie betoonde zich royaal, hielp
de weduwe door de eerste maanden
heen. Maar toen stond ze voor de harde
noodzaak, zelf haar brood te verdienen
voor zich en haar kind. Toen kwam de
dag waarop ze wéér een advertentie
moest opgeven, ditmaal geen overlij-
dens-annonce maar zo één uit duizend:
Jonge vr., 1 k. zoekt werk, bij voor
keur thuiswerk. Onverschillig wat.
Brieven onder no. 3489 bureau van
dit blad.
Het was één geval op de duizend,
waarin alles goed gaat. Maar wie het
treft, is diep ongelukkig. De hechte,
sterke dijk die om het leven scheen ge
legd, die zekerheid en veiligheid bood,
vertoont een gat, waardoor de ellende
naar binnen spoelt.
En die ellende had kunnen worden
voorkomen.
Mensen die een positie aanvaarden
waaraan pensioen verbonden is, denken
er meestal niet zo aan een verzekering
te sluiten.
Maar zeer velen weten niet, dat ze te
gen een lage premie een polis kunnen
afsluiten, die hen dekt bv. gedurende
een oveibruggingsregeling of die in an
dere leemten voorziet, die een pensi
oenregeling soms aankleven. Een polis
dus, die het gat in de d"k dicht en de
nabestaanden bewaart voor de noodzaak,
zich direct zorgen te maken om het da
gelijks brood.
Veel te veel mensen bouwen nog op
onvolledige zekerheid, vergeten gemaks
halve dat zij dikwijls pas later in de
pensioenregeling van de zaak worden
opgenomen of speculeren er op dat z ij
die periode wel zullen doorkomen.
Maar dat is speculatie, anders niet.
Want ook hen kan het lot treffen dat
zovelen treft.
En te bitterder is de teleurstelling
voor hen die achterblijven, omdat ze zo
vast gerekend hadden op een beschut en
veilig bestaan, en nu plotseling onbe
schut en onbeveiligd staan in het harde
mensenleven. Medelijden en medeleven
duren maar kort, ieder gaat weer aan
zijn eigen werk, ieder heeft zijn eigen
problemen en moeilijkheden. En ergens
in een verweesd gezin sluipt de zorg bin
nen.
Die nalatigheid vloeit maar al te vaak
voort uit onwetendheid.
De mogelijkheid van de „overbrug
ging" is nog te weinigen bekend.
Doch met weinig moeite kan dat „gat
in de dijk" worden gedicht!
TOEZEGGING VAN BEROEP
De kerkeraad van de N.H. Gemeente
te Den Hoorn heeft toezegging van be
roep uitgebracht op Candidaat C. H. van
Rhijn, Den Haag. Candidaat Wagenaar
heeft voor het beroep bedankt.
GROTE DRUKTE AAN DE HAVEN
Oudschilders en dié kunnen het we
ten, want welke rasechte Skilder mist
één boot! verzekerden ons, dat het nog
nooit zo druk aan de haven was ge
weest als Zaterdagmiddag. De boten wa
ren wat je noemt afgeladen.
Er bevinden zich in de zomermaanden
in West-Friesland personen, wier sei-
zoenberoep bij velen onbekend is, nl. de
functie van gemeentelijke hooisteker. De
ze lieden, die een aanstelling als zoda
nig hebben ontvangen van het gemeente
bestuur, trekken des zomers, wanneer
de hooibergen zijn gevuld, „de boer op",
om te controleren of een eventuele hooi-
broei zich voordoet. Practisch treedt in
iedere hooiberg broei op en het hangt
van de omstandigheden af, of hierdoor
een zodanige temperatuur uiteindelijk
wordt bereikt, dat zelfontbranding, dus
brand in de hooiberg ontstaat. Naar
mate de temperatuur stijgt, wordt het
hooi in het hart van de berg steeds don
kerder van kleur, waarbij tenslotte het
hooi verkoolt en bij enige toetreding van
de lucht vuur wordt gevormd.
Sterk broeiend hooi ontwikkelt gassen,
nl. stikstof, zuurstof en koolzuur, alsme
de waterdamp. Bovendien produceert
het hooi in dit stadium een doordrin
gende geur. Niet alleen de brandweer
kan de temperatuur van het hooi contro
leren, doch deze taak is ook opgedragen
aan bv. veehouders, die in hun kwaliteit
van „hooisteker" controle uitoefenen
met behulp van 'n zgn. hooipeilijzer, dat
aan het einde hol is en in welke holte
een thermometer is aangebracht, met be
hulp waarvan de temperatuur in de
hooiberg precies is vast te stellen.
Worden temperaturen tot 55 gr. Cel
sius gemeten, dan is de verwarming on
gevaarlijk, doch bij hogere temperaturen
(60-85 gr. C.) dienen de eerste maatrege
len ter voorkoming van brand te worden
getroffen.
Wat de broeikansen betreft zal hooi,
afkomstig van vette kleigrond zwaarder
broeien dan hooi van de lichtere gron
den. De vruchtbare kleigrond bevat veel
weegbree- en klaverplanten met een
hoog ijzergehalte, hetgeen tot gevolg
heeft groter broeikans.
Het is een eis, dat de boer bij de hooi
oogst zorgt, dat de grassappen zoveel
mogelijk worden verdampt door zon en
wind en dat het hooi daarna bij droog
v/eer in huis wordt gereden.
Vroeger gebruikte de hooisteker een
lange ronde ijzeren staaf met scherpe
punt, die op diverse plaatsen van de om
trek van de hooiberg daarin werd ge
dreven en telkens 5 minuten ter plaatse
werd gelaten.
Nadat de staaf uit de berg was getrok
ken, werd met de hand de temperatuur
van de staaf aangevoeld, welke methode
het bezwaar had, dat men geen tempera
tuur kon aflezen. Personen met een ja
renlange ervaring konden echter wel bij
benadering constateren, of gevaar al dan
niet dreigde. Tegenwoordig gebruikt men
algemeen het hooisteekijzer met thermo
meter. Dit ijzer is minder lang, doch
kan met verdeelstukken verlengd wor
den.
Het beroep van hooisteker is ten plat-
telande van groot belang, op deze wijze
kan bereikt worden, dat zelfontbranding
van hooi met eventueel uitbreken van
brand zoveel mogelijk voorkomen wordt.
Hoogwoud. JOH. KUIPER.
Uit: „De Speelwagen".
