°P reis
De propaganda-Feestavond
Het Mysterie
van de transportarbeiders
Wat anderen zeggen
van Ruilverkaveling
Deze week in
Texels Bioscoop Theater
Het Jeugdverhaal „De avonturen van Bim en Bam
Door de afd. Texel van de Centrale
Bond van Werknemers in het Transport
bedrijf, welke hier 140 leden telt en vol
gend jaar haar 25-jarig bestaan hoopt te
vieren, werd Donderdagavond in de
goed bezette Oranjeboom een propa-
ganda-feestavond gehouden.
De avond werd geopend door de heer
H. Snoek, voorzitter, die het een dubbe
le feestavond noemde, waar de Bond zelf
al 35 jaar bestaat, terwijl enige Texe
laars al 25 jaar lid zijn.
Het gezelschap Frans Vrolijk heeft
volijverig de bloemetjes naar buiten hel
pen dragen. Frans is onuitputtelijk in
zijn moppen, waaronder bijzonder goe
de en ook bleek hij een uitstekende re
censie te verdienen voor zijn aandeel in
de diverse schetsjes, samen met Fred
Kemp, die op zijn beurt weer een knap
imitator bleek. Wim en Bram Soholte
zongen weer als lijsters zo zuiver en le
vendig en hoe sprankelend was het ac-
cordeonspel van De Cavelli's! Karin
Larssen declameerde meesterlijk, maar
schreed soms een pasje voorbij ondeu
gend". De Waikiki Hawaiians zorgden
voor een Stille Zuidzee-sfeer en lieten
ons ook genieten van de vreugde, die 'n
Alpentocht ons biedt.
De propagandist, de heer R. Laan Jr.,
huldigde de oudere generatie voor
hetgeen zij onder zulke moeilijke om
standigheden heeft gewrocht.. In 't begin
dezer eeuw toen de arbeider wegens het
ontbreken van een sociale wetgeving,
was overgeleverd aan bedeling en diako-
nie. De arbeider was een horige, die be
nauwd opzag naar zijn werkgever, die
volgens 't Burgerlek Wetboek de macht
had om welke reden dan ook ontslag aan
te zeggen en die voor de rechter altijd
gelijk kreeg. Bij de oprichting van uw
Bond bestond het NVV al 12 jaar. Het
NVV deed de bevolking beseffen, dat te
genover de macht van het kapitaal de
macht van de arbeid gesteld moet wor
den, opdat de arbeider een menswaar
dig bestaan zou krijgen, een mens met
gelijke rechten en gelijke plichten, -vrij
van gebrek en vrees. Spreker huldigde
mannen als „de Bruins", die hier met 7
man tot oprichting besloten. Er is verbe
ten gevochten. Kameraadschap en ver
trouwen bleken de hoekstenen van het
grote gebouw, waaraan wij blijven wer
ken.
Onze Bond is met zijn 35,500 leden een
onderdeel van het NVV. Met elkaar heb
ben wij ervoor gezorgd, dat de mentali
teit van de werkgever vergeleken met
vroeger ontzaggelijk veranderd is. Wij
hebben een aantal regelingen o.a. 12 da
gen vacantie, opgebouwd, waarop wij
trots mogen zijn. Een deel der winst der
ondernemingen komt o.a. ten goede aan
onze ouden van dagen, ons land staat
thans bovenaan met zijn soc, verzeke
ringen en uitkeringen. Door onze groei
worden wij van dag tot dag sterker en
zoals Ds Buskes zei: Het NVV is het bes
te wapen bij de bestrijding van de klas
setegenstelling.
Spreker spoorde aan tot actieve me
dewerking en ontwikkeling, opdat men
FEUILLETON
van de Blauwe Tram
door T. LODEW1JK
22.) Maar het was eenzaam geworden
in huize Meulemans. De jongelui die
vroeger om Annelies hadden heen ge-
drr.aid waren nu verdwenen Het stille
huis bood hen geen aantrekkelijkheid
meer. Maar de oude heer Terweeghen
kwam, wanneer hij mot voor zaken in
het buitenland vertoefde, vast ééns per
week een avond schaken en Marja, die
altijd de bijzondere vriendin van Anne
lies geweest was, en door Meulemans
wel eens schertsend z'n stiefdochter werd
gei oemd, bleef haar „stiefvader" trouw
en kwam dikwijls 'n uurtje babbelen
Maar nu was het meisie al een maand
weg en al wilde Meulemans het zijn
vrouw met erkennen, hij miste haar
Langzamerhand was ze de plaats van
zijn gestorven dochter gaan innemen, en
er was tussen de zo zwaar getroffen ou
dere en het jonge meisje zulk een har
telijke verhouding gegroeid, dat Mar
ja meermalen bij de familie Meulemans
haar hart uitstortte over dingen, waar
over ze met haar vader voor geen geld
zou hebben gesproken.
Plotseling klonk in de majestueuze
onrijlaan het geronk van een motor, 'n
rode flits schoot langs de ramen. Me
vrouw Meulemans keek verschrikt op.
maar haar man sloot met een klap zijn
beek en keek vrolijker dan hij het in
vier weken gedaan had.
zijn taak zo goed mogelijk zal kunnen
vervullen.
Na de uitvoering werd een verloting
gehouden. Besloten werd mét een geani
meerd bal o.l.v. Craanen's Band.
Het Ruilverkavelingsplan Texel heeft al
heel wat kolommen in de Texelse Courant
gevuld. Vorige week verschenen het week
blad „De Haagse Post" en dagblad „Het
Vrije Volk" met een artikel over dit actuele
onderwerp, dat thans op Texel het gesprek
van de dag vormt.
In „De Haagse Post" lazen wij:
DEN BURG, Januari.
Op Texel heerst in vele kringen onrust
en tweedracht. Door de Centrale Cultuur
technische Commissie te Utrecht is een ad
vies ingediend omtrent een aanvraag tot
ruilverkaveling van gronden in de gemeente
Texel en in de tweede helft van December
1952 zijn de eigenaren dier gronden per
aangetekende brief door het Provinciale
Bestuur van Noord-Holland opgeroepen om
op 30 Januari 1953 te Texel bijeen te ko
men om mondeling te stemmen over de
kwestie of tot deze ruilverkaveling zal
worden overgegaan.
Hoewel een ieder de goede bedoelingen
van de ruilverkavelingswet erkent, bestaan
ei op Texel zeer grote bezwaren tegen het
plan en tegen de wijze, waarop men het
plan tracht aangenomen te krijgen.
In de eerste plaats bestaat het bezwaar,
dat de Centrale Commissie het gehele
eiland met uitzondering van de polders van
Eierland en de Eendracht in het plan heeft
opgenomen. Hierdoor worden de meest
uiteenlopende polders onder het plan ge
bracht. polders, die vaak niets met elkaar
te maken hebben, zoals b.v. de polders De
Kuil, Hoornder Nieuwland en Prins Hen-
drikpolder in het Zuidwesten tegenover de
polders Burger Nieuwland, Waal en Burg
en Het Noorden in het Noordoosten. Hier
onder zijn polders waarvan de verkaveling
practisch niets te wensen overlaat (als ge
volg van hun „jeugd"), waar waarin de
Centrale Commissie technische verbeterin
gen aan wegen of waterlopen heeft gepro
jecteerd.
Het zijn vooral deze technische verbete
ringen, die tot de hoge kosten van het plan
leiden. Het plan moet ca. 12.5 milliocn
kosten, wat neerkomt op bijna 1.600 per
ha!! of 1,250 per inwoner!! Een dergelijk
plan voor geheel Nederland (naar het aan
tal inwoners gerekend) zou dus op rond
13 milliard komen (2Yl maal de totale
begroting van het Rijk over één jaar). Een
indruk van het bedrag verkrijgt men ook,
wanneer men het omslaat over de 8.000 ha,
die het omvat en die voor de vermogens
belasting waarschijnlijk lager geboekt staan
dan 12,5 millioen. Wanneer nu het Rijk
^4 van de kosten voor zijn rekening neemt,
blij ven de lasten voor de eigenaren nog I
altijd op het zeer hoge bedrag van ca.
400 per ha.
In de kringen van de eigenaren van de
Enkele ogenblikken later werd de deur
geopend en stormde een licht figuurtje
de kamer in.
Zo ouwe schatten! riep Marja en
kuste zonder plichtplegingen allebei.
Gisteren ben ik teruggekomen, te laat
om nog bij jullie aan te gaan. Maar nu
ben ik er weer en ik blijf de héle avond,
tenminste als ik mag, voegde ze er be
scheiden aan toe.
M'n lieve kind, begon mevrouw
Meulemans en haar man trachtte zich
wat op te hijsen in de kussens. Laat mij
dat doen vader Jacob, grapte Marja, dat
is vrouwenwerk. Ik ben zelf in die vier
weken zo allerverschrikkelijkst lui ge
worden, dat ik blij ben weer eens wat te
kunnen doen.
Mevrouw Meulemans schonk thee en
Meulemans stak voor het eerst die dag
een sigaar op en weldra was de kamer
vervuld van gezellig gepraat. Marja ver
telde honderd-uit over haar belevenissen
in Zwitserland, van haar ski-tochten en
bobsleeën, van de vele jongens die om
haar en Leme hadden heen gescharreld
en hoe ze ze allen bij de neus had geno
men
Meulemans luisterde meestal maar
stilletjes en soms dwaalden zijn ogen
naar de grote foto in zilveren lijst van
waaruit de ogen van zijn gestorven
dochter hem schenen toe te lachen.
Maar zijn vrouw was helemaal verdiept
in het gesprek en haalde herinneringen
op uit de tijd toen zij zelf een vacantie
had doorgebracht in het berghotel waar
Marja had gelogeerd.
Maar tenslotte viel er een stilte in het
gronden wordt zeer sterk betwijfeld of de
economische vooruitgang van hun gronden
gemiddeld 400 zal halen.
Het aanbod van het Rijk om Va van de
kosten bij te dragen wordt gewantrouwd.
Die Va (9 millioen gulden) moeten dus door
de Nederlandse belastingbetalers worden
opgebracht; 99 pet. daarvan hebben niets
met de Texelse ruilverkaveling te maken.
Wanneer het Rijk zó gemakkelijk met het
geld van anderen omspringt om Texel te
gerieven wekt dit wantrouwen op.
Zeer ernstig ontevreden is men voorts
over de vaststelling van de plaats en van
de datum van de stemming. Er zijn ca.
1.600 eigenaren, onder wie velen met min
der dan 0.5 ha grond. Iedere eigenaar
heeft één stem, er wordt bij meerderheid
van stemmen besloten; de niet opgekome-
nen worden geacht te hebben voorgestemd.
Zo luidt de wet en aangezien men bij de
totstandkoming van de wet met 30 100
eigenaren per ruilverkaveling te doen had,
eigenaren die met de plannen over het alge
meen goed op de hoogte waren, althans
konden zijn, kon deze ïegeling gebillijkt
worden. Bij het ruilverkavelingsplan Texel
zijn de eigenaren echter niet op de hoogte
gesteld, tenzij zij de Texelse Courant lezen.
Zij, die buiten Texel wonen, doen dit lang
niet altijd.
Verscheidene per aangetekende brief op-
geroepenen zijn gestorven: zij komen uiter
aard niet op en worden geacht te hebben
voorgestemd. Anderen wonen of vertoeven
in het buitenland op adressen, waar de
aangetekende brieven niet of te laat aan
komen. Zij kunnen geen gemachtigde meer
aanstellen (waartoe overigens gelegenheid
is) en stemmen dus niet; ook zij worden
geacht te hebben voorgestemd. Aangezien
men ca. 1.200 ejgenaren verwacht, is er
in de dorpen geen lokaal groot genoeg om
allen gelijk te bei gen.
Men heeft nu een grote schuur in de
polder Eierland (buiten het gebied der
verkaveling!) uitgekozen, die op vele kilo
meters van de dorpen verwijderd ligt. De
stemming valt op 30 Januari! Dat is in de
koudste week van het jaar en dus in een
periode, dat sneeuwstormen of ijzige Oos
tenwinden de Texelse wegen onbegaanbaar
kunnen maken. De vergadering begint om
9 u. 30 en het is technisch vrijwel onmo
gelijk per auto of autobus zoveel personen
naar het stemlokaal te vervoeren, dat niet
velen per fiets of te voet zullen moeten
gaan Vele tientallen tegcustandeis, vooral
die met betrekkelijk geringe belangen, zul
len de tocht naar de vergadering vrezen
met bet oog op de kans op een longontste
king. Het ligt voor de hand, dat de verga
dering vele uren zal duren en dat men in
een grote tochtige boerenschuur ook een
flinke kans heeft om ziek te worden. De
eigenaren zijn uiteraard bejaarde mensen.
Wanneer voorts slechts 10 der aanwe
zigen mondelinge bezwaren heeft, waar
voor ieder slechts drie minuten nodig zou
hebben deze te uiten, dan zou er hiermee
al 6 uur verlopen, terwijl de stemming op
zichzelf minstens 2 a 3 uur in beslag zal
nemen! Geen wonder dat de Texelaren
zich er over beklagen dat dit communisti
sche stemmethoden zijn!
„Kom nou! schiet op!
Jumbo is in moeilijkheden
de krokodil heeft zijn
slurf vast en wil hem in de
rivier trekken!" gilt het
aapje tegen Bum en Bam.
Biom haalt vlug een doos
sigaren en zij hollen naar
de rivier, waar ze Jumbo
een sigaar 'even. Zodra
Jumbo's sigaar aangesto
ken is, inhaleert hij een
enorme hoeveelheid rook
en daarna blaast lui de
rook door zijn slurf in de
bek van de krokodil.
De rook kriebelt ontzettend
in de keel van de krokodil
Hij hoest verschrikkelijk
en natuurlijk moet hij nu
Jumbo's slurf loslaten. Een
gelukkige Jumbo loopt
huiswaarts met een trots
aapje op zijn rug en
Bun en Bam zijn ook blij
dat zij konden helpen. Maai
de krokodil huilt en hoest;
ze kunnen hem een heel
eind verder nog horen.
gesprek en staarde Marja dromerig naar
buiten. Meulemans, met z'n scherpe blik,
meende een ogenblik een zorgelijke trek
Om die vrolijke mond te zien.
Zorgen, meisje? vroeg hij opeens en
de hartelijke klank van zijn stem bracht
Marja bijna de tranen in de ogen. Ze had
had haar moeilijkheden kunnen vergeten
tijdens het drukke, gezellige praten,
maar nu drongen ze opeens weer alle
op haar aan. En, met haar karakteristie
ke openhartigheid besloot ze maar eens
ronduit te praten.
Zorgen? vroeg ze. Nee, «orgen niet.
Maar die ouwe paps van me maakt het
me lastig.
Je vader? lachte mevrouw Meule
mans verbaasd, die wist hoe de oude
heer Terweeghen op zijn oudste dochter
gesteld was en hoe ze de oude heer vrij
gemakkelijk om haar vinger wond,
maakt die het je lastig? Da's voor het
eerst dat ik zoiets hoor.
Ik heb hem tenminste meermalen
het omgekeerde horen beweren, schert
ste Meulemans
Ach, Marja haalde de schouders op.
Hij bedoelt het natuurlijk weer goed en
juist daarom is het zo lastig. Als ik een
beul van een vader had, dan zou ik wel
raad met 'm weten. Ik nam gewoon de
benen! en ze stak haar neus de lucht in
met een air dat de beide oudere mensen
in de lach deed schieten. Maar hij be
doelt het juist allemaal zo goed en voor
mijn bestwil en zo.en dan wordt het
zo moeilijk er tegen in te gaan.
Laat maar es horen, meende Meule
mans, dan zal ik m'n onpartijdig oordeel
„Het Vrije Volk" schrijft o.a.:
„Boer zijn op Texel is ook niet alles.
Zeker, in Eierland vinidt men prachtige
landbouwbedrijven met vele bunders
vruchtbare grond. In „De Prins" en „Het
Noorden" gaat het ook nog wel, maar
niet op het zgn. oude land. Daar is het
voor de landbouwers bijna geen werken
(Allemaal versnipperde bedrijven. Hier
een stukje grond van een halve ha., een
km. verder nog eens een perceel van
ruim 1 ha. enz., met als gevolg, dat er
van 'n economische bedrijfsvoering geen
sprake kan zijn.
De landbouwers verliezen vele kost
bare uren per jaar met het heen en weer
reizen van het ene stuk land naar het
andere. Voorts zijn vele percelen grond
niet aan een verharde weg gelegen, zo
dat de gebruiker zijn land slechts via
één of nog meer percelen van een ander
kan bereiken en aan de waterwegen
moet ook nodig het een en ander gebeu
ren.
Er werd een aanvraag om de moge
lijkheid tot ruilverkaveling te onderzoe
ken, ingediend. Plan-Texel is het op één
na grootste, dat ooit door de Cultuur
technische Dienst onder handen is geno
men. Alleen het plan voor het Maas- en
Waalgebied omvat 'n nog grotere opper
vlakte.
Een plan, dat voor de landbouwers op
het „oude land" grondige en zeer ingrij
pende verbeteringen inhoudt.
O.m. zullen de waterlopen worden ver
beterd. In enkele er van zijn vele stuw
dammen geprojecteerd, zodat het zoete
water, waaraan Texel nog wel eens ge
brek heeft, niet direct in de Waddenzee
behoeft te worden geloosd. Ook le ver
betering van het wegennet, op vele
plaatsen lang geen overbodige luxe, is
in het plan opgenomen.
Het voorlopige plan houdt de gemoe
deren op het eiland de laatste dagen nog
al bezig. Vrijdag 30 Januari moe' er nl.
over worden gestemd en dan zal de be
slissing vallen Een beslissing, die van
zeer grote betekenis is voor de toekomst
van de landbouwers op het „oude land".
Zullen zij hun gehele leven lang door
moeten ploeteren op de versnipperde be
drijven, ja of nee?
Iemand met een brede kij.: op het le
ven heeft het antwoord >p deze vraag
direct bij de hand. Dat luidt: „Nee!" Hier
ligt nl. de grote kans voor deze landbou
wers om eindelijk eens uit de misère te
geraken. Het realiseren van het rui .ver
kavelingsplan biedt hun de mogelijk
heid tot 'n economischer bedrijfsvoer1 r.g
op een betere kwaliteit grond. Zeker, het
realiseren van het plan komt de land
eigenaren op ongeveer f 400 per ha. te
staan, maar daar staan dan toch ook
weer grotere verdiensten tegenover. En
die verdiensten liggen ongetwijfeld 'ho
ger dan f 400 per ha. in 30 jaar.
Dit geldt clan allereerst voor de land-
eigenaar-gebruiker, maar voor de landeige
naar-verpachter houdt de ruilverkaveling
ook een verhoging van de inkomsten in. De
grond krijgt door de verkaveling namelijk
meer waarde en de pachtprijs mag dan ook
navenant worden verhoogd.
Voorts worden de landeigenaren in de
gelegenheid gesteld om in het kader van
de werkzaamheden de drainage van hun
land (hier en daar hard nodig!) in eigen
beheer uit te voeren en daarvoor geldt de
zelfde betalingsregeling. Vijf en zeventig
procent rijkssubsidie en de rest afbetalen in
dertig jaar.
Het plan kan inhouden, dat een land
bouwer zijn grond wel bij elkaar maar niet
bij zijn boerderij krijgt. Zij kunnen met
rijkssubsidie op het nieuwe perceel een
nieuwe boerderij bouwen.
Voor een bedrijf van 10 hectare bedraagt
deze subsidie veertig procent, voor iedere
hectare meer gaat er een halve procent af.
Voorts zal bij de uitvoering van het plan
gedurende de eerste jaren de werkloosheid
van het eiland worden gebannen. Hetgeen
ook van niet te onderschatten betekenis is.
Er zijn evenwel nog landeigenaren (-ver
huurders), die de toestand maar liever wil
len laten zoals zij is en die niets van het
„De cost gaet voor de baet uyt" willen
weten. Zij sturen (niet ondertekende) pam
fletten rond, waarin zij grote financiële ca-
tastrophen voorspellen indien het plan
wordt uitgevoerd.
Dat zijn dan van die oer-conservatieve
lieden, die nog steeds de loftrompet steken
over dat „heerlijke voorzichtige" beleid dat
de regering in de jaren 1930—'40 voerde
eens over je moeilijkheden laten gaan.
Zijn vrouw keek hem glimlachend aan
en hij wist hoe ze over zijn onpartijdig
heid ten aanzien van Marja dacht. Maar
het meisje keerde zich nu geheel naar
hem toe.
Vader wil dat ik trouw, viel ze
met de deur in huis. En daar heb ik niets
tegen. Het gaat er maar om met wie. En
daar beginnen de moeilijkheden
De beide anderen zwegen en dat moe
digde haar aan voort te gaan.
Vader wil dat ik trouw met John
van Liss.
Nog steeds zwegen haar toehoorders.
Mevrouw Meulemans kmkte maar eens,
alsof ze wilde zeggen, dat ze de jonge
man kende.
John is een aardige jongen, hoewel
ik niet geloof, dat hij, wat je noemt, een
persoonlijkheid is Het heet dat hij gro
te zaken doet, maar hij werkt me niet
hard genoeg. Hij verdoet nogal wat tijd
met litteratuur en zo en nu vind ik dat
je óf literator óf zakenman bent, maar
niet van allebei een beetje. Maar vader
is nogal op hem gesteld en John weet
zich heel aardig voor te doen Het gekke
is, dat Lenie werkelijk op hem verliefd
is, tenminste, daar ben ik zo goed als ze
ker van. Maar vader heeft zich in het
hoofd gezet, dat ik moet trouwen, omdat
ik zo'n vliegende vogel ben en Lenie is
kalm en huiselijk en gezellig, die wil hij
nog wel graag een paar jaartjes bij zich
houden. Dus is hij, gemakshalve, ziende
blind.
En jij voelt niets voor John, infor
meerde mevrouw.
en die thans aldoor maar luide verkondigen,
dat de progressiviteit, die onze huidige re
gering nastreeft, land en volk naar de on
dergang doen snellen.
Dit soort mensen is het, dat de toekomst
voor de Landbouwers op het „oude land"
zonder uitzicht wil laten „Laat hen maar
ploeteren. Wij zullen wel trachten om nog
meer land te Kopen!"
Zij kanten zich fel tegen de wijze van
stemmen, zoals die in de Ruilverkavelings
wet is vastgelegd, maar rij vergeten, dat die
Wet tijdens dat „Heerlijk voorzichtige" be
leid, namelijk in 1938 is aangenomen.
Momenteel zijn de tegenstanders bezig
om alle kleine grondbezitters financiële
rampen voor te spiegelen, indien het plan
wordt uitgevoerd. Doch in bijna alle ruil
verkavelingen worden de kleine grondbe
zitters van het betalen van de kosten vrij
gesteld. In de meeste gevallen wordt aan
tuintjes e.d. niets veranderd.
Het landschap zal er ook niet onder lij
den. Ten zuiden van Den Burg zullen ae
befaamde „tuunwollen" weer worden aan
gelegd en het Staatsbosbeheer Jheeft in het
kader van de uitvoeringswerkzaamheden
een plan opgesteld om het eiland, waarvan
hel landschap op vele plaatsen heel erg
kaal is, te verfraaien.
Wat een conservatisme teweeg brengt,
daar weet juist Texel van mee te praten,
liet liberale beleid van het vooroorlogse
gemeentebestuur is er oorzaak van, dat het
huidige bestuur met het probleem zit opge
scheept om een achterstand van ruim vijf
tien jaar in het welvaartspeil van de bevol
king in te halen. De nodige geldmiddelen
daartoe ontbreken thans. En diezelfde lie
den van toen willen nu nog eens trachten
de klok stil te laten staan!
VERKEERSCOMPETITIE
De M.C. Texel heeft hedenavond een
Verkeerscompetitie in De Lindeboom.
Het is aan te bevelen dat de leden daar
aan mee doen om de verkeersregels weer
wat op te frissen. Het bestuur rekent er
op dat er velen komen. Het begint om
8 uur. (Zie adv.)
„KLOKSLAG TWAALF"
Een Amerikaanse film over twee man
nen, die jaren geleden „iets" met elkaar
hadden. De een heeft de ander ter dood
doen veroordelen en daar stapt men in
het Wilde Westen niet zo gauw over
heen! Anderhalf uur lang blijft de che-
riff wachten op de ontmoeting met zijn
vijand, die na vijf jaar gevangenisstraf
gratie heeft gekregen en nu terug komt
om af te rekenen.
Het is een van de allerbeste films van
de laatste jaren, een zielkundig drama,
eenvoudig doch voortreffelijk uitge
werkt. En de muziek is bijzonder sugges
tief, de ballade „High Noon" knap.
Gary Cooper is de grote man, de zor
gelijk kijkende sheriff die op zijn trouw
dag nog eenmaal de holsters moet om
gespen om zijn leven te redden. Gary
Cooper is een rasacteur, die hier een
zeer opmerkelijke rol speelt. Een film,
die men zich niet moet laten ontgaan!
„LENTEPARADE"
Een film met Deanna Durbin, meesle
pend en vrolijk als het rhythme van de
wals, die hierin hoogtij viert. Een koste
lijke, humoristische film, die ons de ge
moedelijke tijd van het oude Wenen
brengt, vlot gespeeld en met vaardigheid
geregiseerd door Henry Koster.
Het verhaal van een jong boerenmeis
je, dat op een wonderlijke wijze in We
nen belandt, de geboortestad van de
wals Boeiend, en natuurlijk mag Amor
ook daar zijn werk doen! i
Neerlands nieuws.
Internationale Studenten-sportwed
strijden te Amsterdam. Dagen van hoog
spanning bij de posterijen en de telegra
fie. Viering van het Driekoningen-feest
in Tilburg. Het Ned. Studentenorkest
repeteert in het Oolgaardt-huis te Arn
hem.
Buitenlands nieuws.
O.a.. Mgr Spellman in Korea. Een
praehistorisohe vis bij Madagascar ge
vangen. Het Britse adelcostuum bij de
a s. kroning Skiën achter motoren in
Tirol. Churchill arriveert in de Ver. Sta
ten.
Maar dan ook helemaal niets, ant
woordde het meisje beslist. Ik zou 'm als
vriend tot op zekere hoogte kunnen
waarderen of desnoods als zwager, maar
het idee, dat ik m'n hele leven met zo'n
man zou moeten omspringenze
maakte een griezelgebaar.
Ik kan me toch niet voorstellen, dat
je vader zoiets onredelijks van je zal ei
sen, kwam bedachtzaam de stem van
Meulemans.
Hij eist het ook met, gaf Marja toe,
maar hij voert een zenuwen-oorlog. Hij
brengt het telkens weer op het tapijt, 't
dan Uw spoorkaartje ge- pj
haaldbij de V.V.V. „Texel"
Is John vóór en John na. Hij nodigt hem
te eten,hij zingt zijn lof in alle'toonaar
den. En hij begrijpt niet, dat als je een
kat aan het spek bindt, ze niet wil bijten.
En John? vroeg mevrouw Meule
mans.
Achdat wéét ik juist niet. Als
John nu in vuur en vlam voor me stond
en me niet met rust liet, zou ik misschien
nog wel eens over te halen zijn; de aan
houder wint. Maar ik heb zo'n idee, dat
het voor John een verstandshuwelijk zou
worden Hij mag me wel, hij vindt me
décoratief, hij zou me mooie kleren la
ten dragen en me met genoegen zien als
een representatieve vrouw in 'n huis vol
gastenmaar het gaat niet om me
zelf(Wordt vervolgd).
Copfriqhl P 1 8. Bo* b Copcnho;«f
