jfm)
Den Burg in die goeie ouwe tijd
Kinderzang
De Bonte-Avond te
De Cocksdorp
Het Jeugdverhaal „De avonturen van Bim en Bam"
"WC»
Het Mysterie
Op reis
door N. W. Duiuker, Vlieland
Un tiedje leden skreef ik over het glop
van Dirkie Schagen, os je bee de Vis-
mork van daan dot glop inliep dan wos
er an je rechterkant een klein huussie,
in deer weunde Dirkie Schagen, in zoo
kwam die naam. Os je dot glop deurliep,
kwam je vanzelf in de Binneburg, in
deer recht teuge over wos 't Skoolglop,
dot liep van de Binneburg na de weeze-
hollebol. Op de hoek van de Binneburg
en 't Skoolglop, an de kant fan de kerk,
wos de bakkeree van Arie Lap in op de
are hoek wos de apteek, deer weunde
apteker De Hol.
Er ware an Den Burg meer gloDpe.
Recht teugenover het skool wos 't skool-
gloppie, dot liep na de Weverstreèt. In
de Weverstreèt, 'n stikkie meer na 't
Skilderend, wos 'n nauw gloppie, dot
wos 't gloppie van Hein Geus, die hod
deer un timmerwinkel en 'n wagemake-
ree. Nag wot veerder dot breède glop
wot je deur ging os je na de Veen ging,
dot wos 't glop van Fokke Keijser.
In de Kogerstreèt is 't Vermanings-
glop. Weer nou de zaak fan Vlessing is,
deer weunde gebroeders Kroeze en dot
glop er naast wos Kroeze's glop. Un stik
na 't end fan de Muilderstreèt deer wos
't glop fan Jaap Siemens. Os je dot deur
liep, dan kwam je bee de mole fan
•Jaap Siemens.
Op de hoek fan de Stieneplaas in de
Binneburg weunde Kees Mooijen, de
brievenbesteller. Die Mooijen z'n zeun
wos later ok brievenbesteller. (Inmiddels
overleden).
Naast Mooijen op de Stieneplaas stond
't huus van J. Rab, 'n heel mooi oud
huus, jammer dot dot veranderd is. Op
de hoek Stieneplaas-Weverstreét wos de
graanhandel fan Sijbr. Keijser, in deer
naast, weer de winkel van Dros later
wos, deer weunde Meneer List, dot wos
de Rij ksontf anger. Op de hoek fan de
Stieneplaas en de Weelderstreèt, wos
de mannefacturewinkel fan de weduwe
Langeveld. Tussen de winkel fan de we
duwe Langeveld in het huus fan List
wos 'n poort mit fan bove 'n ronde boog,
die poort wos de ingang fan 't kantoor
fan de rijksontfanger.
On de are kant fan de Stieneplaas wos
'n hoog huus, deer weunde Nanning
Dukker, de beurtskipper op Amster
dam, later weunde in dot huus Pieter
Keuning, de deurwaarder. Op de hoek
Stieneplaas-Hogerstreèt, dot wos 't Hoe-
kie. Os je sprak fan 't Hoekie, dan wist
iederien an de Burg wot je deer mee
bedoelde, er wos maar ien Hoekie. Deer
stond un klein stikkie fan 't huus un
hekkie, in deer leunde de voste bezoe
kers teugen an. In dot huus op dot hoe
kie weunde Betje Remmers.
Deer op dot hoekie stonden soms 'n
heel ploegie mensen, maar tot de voste
bezoekers hoorden wel os no. ien Sieme
Sekman, die wier wel ers os de foorzit-
ter beskouwd. Dan wazze er Japie Ken-
niet, de Vledder, de jonges fan Zwarte
Jannie, Bello, Ille, Sander Jacobs, enz.
Olie gebeurtenissen fan de dag of fan de
week wiere deer besproken en ofdeen.
Os dot nou nag kon en je zow ze het
Koreaanse vraagstik ter oplossing geven,
nou ik weet zeker, dot ze deer gien ron
de tafel foor liete komme. Ze zowe dot
zo ondermekaar een tiedje beprate, in os
't fan olie kante besproke wos don kwam
de vraag wel ,,in wot seèg jee er fan,
Sieme". In don kwam 't beslissende
woord er uut, in deermee wos 't don of-
deen.
DIENSTREGELING N.V. T.E.S.O.
ingaande 5 October 1952 tm. 16 Mei '53
Op werkdagen:
Van Texel: 5,30; 7,50; 11,45; 14,50; 17,50
Van Den Helder: 6,40; 10,30; 13,25,
16,20 nZa. 19,35, 16,30 Za.
Op Zon- en alg. erkende chr. feestd.:
Van Texel: 7,50; 11,45; 18,00
Van Den Helder: 10,30; 13,25; 19,35
Za is alléén op Zaterdag.
nZa is niet op Zaterdag.
in Hotel „De Hoop"
De Cocksdorp. Zaterdagmiddag werd
m Hotel De Hoop onder leiding van mw.
Room-Wilkeshuis een uitvoering gege
ven door De Kinderzang Dit was hun
eerste optreden. De zaal was geheel ge
vuld met ouders en andere belangstel
lenden.
Een alleraardigst programma, zoals
het „Meiliedje". „De Sneeuwklokjes",
waarbij door allen een vlaggetje in de
vorm van een sneeuwklokje werd ge
toond of het liedje gezongen door de
kleinste kinderen, waarbij enkelen een
solo ten beste gaven Verder „De Mui
zenval", „Het Poppenliédje", hierbij
kwamen de trom en de fluit goed tot
hun recht.
In de pauze werd er een verloting ge
houden; de hoofdprijs, een taart, werd
gewonnen door de heer Beukering.
Na de pauze kregen we „Het Muizen-
liedje". „De Hengelaar", die zijn hengel
brak, „De Ooivaar en de Kikker", maar
de kikker ontsprong de dans en de ooie
vaar werd hartelijk uitgelachen, toen het
lekkere hapje hem ontging, „Het Kre
keltje". prachtig gezongen door twee
meisjes, „Zoem. zoem" en „Het Meike
vertje" De arme sneeuwpop moest het
ontgelden, wat werd op hem gekogeld.
„De Baanveger" hield de baan schoon
voor 'n oud paartje; ook 'n leerling waag
de zich op het ijs. „Op het huwelijks
feest" wekte aller lachlust. Dit was een
tafereeltje uit de oude doos. Het laatste
nummer was „De Tirolers" gezongen
door een viertal meisjes.
Aan het einde bedankte mw. Room
voor de belangstelling en de medewer
king o.a. door de pianiste mej. M. Beer-
ling.
De heer Lefferman bedankte mw.
Roem voor de vele moeite die zij zich
had getroost om dit zangersfeest tot een
succesvol einde te brengen.
Het was een prettige middag. Tot een
volgende keer!
De Cocksdorp. De meisjes en jon
gens van Zuid-Eierlanid gaven vorige
week onder leiding van de heer J. T. v.
Bennekom een bonte avond in het ge
bouw van Ohr. Belangen.
De dames C. de Waard en R. Barends
verleenden hun medewerking op de ac
cordeons. Jammer, dat de belangstelling
met wat groter was.
Begonnen werd met een tableau door
5 meisjes. In „De Pannekoek" werd de
bakkunst van 2 mannelijke kampeerders
gedemonstreerd. Vervolgens kregen we
„De Trouwlustige" die er lelijk inliep,
door op het huwelijksbureau inlichtin
gen te komen vragen. Hij moet eerst eni
ge waardevolle voorwerpen op tafel
leggen en een koord, als bewijs hoe sterk
zijn liefde was De dame bond haar
aanbidder stevig vast op een stoel en
ging met de schatten er van door
In het volgende stukje won Mijnheer
Puns een koe, maar ze hebben er geen
stal voor. Dan maar op de slaapkamer,
maar daar wordt door het rund een
chaos aangericht, waardoor een dame
flauw valt. Veearts en dokter worden
ontboden. Hierbij werd weer een ver
gissing begaan: dokter naar de koe en de
veearts naar de dame. Tenslotte bleek
het nummer van het lot verkeerd en
moest de koe teruggebracht worden.
In de pauze werd een verloting ge
houden. Daarna kregen we een voor
dracht van de heer W. J. van Sijp, geti
teld „Ook een opvatting". Vervolgens
werd opgevoerd „Overgangsrapoort" in
3 bedrijven. De vader spoort zijn zoon
tje aan om goed zijn best te doen op
school, Want als hij verhoogd wordt gaan
ze een reis naar Luxemburg maken.
Maar zoontjelief ligt het leren niet.
Als papa bij de directeur wordt ontbo
den vreest zoontje dat de reis niet door
gaat. Het liep echter best af: volop
feest. Snip en Snap als zwarte handela
ren kwamen ook nog op de planken.
Tenslotte nog een voordracht van Van
Sijp getiteld „De Avondzon". Aan het
einde gekomen, bedankte de heer van
Bennekom de medewerkers en de be-r
langstellenden. Hierna werd nog geza
menlijk gezongen Gezang 135.
AANMELDING EN AANGIFTE VOOR
DE BEVOLKINGSREGISTERS
Burgemeester en Wethouders van Texel:
herinneren de bevolking aan haar ver
plichtingen, omschreven in de artikelen
3 totNen met 16 van het besluit bevol
kingsboekhouding, inhoudende:
le. dat, behoudens afwijkingen, ieder,
die in Nederland nachtrust of de daar
voor in de plaats tredende rust geniet,
onverwijld moet worden opgenomen in
een der bevolkingsregisters;
2e dat ieder moet worden opgenomen
in het bevolkingsregister der gemeente
waar hij voornemens is duurzaam of
voor onbepaalde tijd als regel zijn nacht
rust of de daarvoor in de plaats treden
de rust te genieten;
3e. dat in geval van onzekerheid om
trent het onder 2e. vermelde, bijzondere
Cocrngh' P 1 8 Bo» 6 Coponhogen
3 -vn-2.
CSi
„Zou jij deze mooie pet
willen hebben, Kangaroo?"
Missohien kun jij dan de
melk rondbrengen 's mor
gens?" zegt Bim. De Kan
garoo vindt het prachtig en
begint direct met de nieu
we baan, maar owee! Als
hij springt, vallen de fles
sen melk uit z'n zak. Hij
huilt als hij de pet terug
geeft aan Bim en Bam. „Ik
kan het niet", huilt hij, ,,ik
deug nergens voor!" „On
zin!" zeggen Bim en Bam.
„Geef de moed nog niet op.
Houd de pet maar en neem
deze stok met een spijker
aan het uiteinde, dan kun
je daarmee 't park schoon
houden, door het papier
op te prikken. Hoe vind je
dat?" „Een reuze idee",
zegt de Kangaroo, 'blij dat
ze hem gebruiken kunnen
en dat hij zijn mooie pet
mag houden.
Nr. 253.
HANS ROBERT
WESTERLAKEN
FEUILLETON
van de Blauwe Tram
door T LODEW1JK
43). Bedrijvig rees Terweeghen op uit
zijn stoel en Jochem die tijdens het ge
sprek zijn gedachten weer een ogenblik
geheel op de zaak Van Lier had gecon
centreerd, werd plotseling gegrepen
door een diepe zwaarmoedigheid. Deze
vriendelijke, karakteristieke oude heer
had de zaak heel prachtig opgelost. Hij
had ronduit erkend, zich in Jochem te
hebben vergist, hij had hem tijdens het
gesprek tactvol duidelijk gemaakt hoe
de verhouding tussen Marja en John van
Lier nu al min of meer officieel was, en
om toevallige ontmoetingen te voorko
men bracht hij hem nu met vertoon van
vriendelijke hoffelijkheid zelf naar de
deur. Plotseling voelde Jochem hoe moe
hij was, hoe hij deze hele zaak, al dit
gedoe zat was. De reactie op de spanning
der laatste dagen kwam onweerstaan
baar opzetten en Jochem had maar één
behoefteeenzaam en languit op zijn
bed te gaan liggen, het hoofd in de kus
sens begraven en te vergeten, al deze na
righeid.
De oude heer nam hem vriendschap
pelijk bij de arm, onafgebroken en ge
zellig kletsend over oppervlakkige zaken
en loodste hem door de lange gang naar
de ruime hall.
Ik kom zelf niet aan de deur, ver
trouwde hij Jochem toe, want ik heb
het gauw te pakken. Maar je komt er
wel uit, jongeman, en als zich verwikke
lingen voordoen, houd me op de hoogte,
ja?
Jochem trok de deur achter zich dicht.
Ziezo, de oude heer Terweeghen had z'n
doel bereikt. Niet een zegevierende
speurder, maar een terneergeslagen ion-
geman stapte met sloffende treden de
hardstenen stoep van huize Terweeghen
af. En toen zag hij, in de schaduw van de
bomen der oprijlaan, een klein rood Fi-
atje staan.
Hallo! riep een heldere stem Stap
in, kan kun je meerijden.
HOOFDSTUK XXI.
De kleine snelle wagen was reeds lang
bij Sassenheim de weg naar Noordwijk
opgezwenkt en naderde de plek, waar de
„valse De Boer" op zo vreselijke wijze
de dood had gevonden, toen Jochem zich
in 't been kneep en bemerkte, dat hij
helder wakker was. Hij draaide zijn
hoofd naar rechts. daar ontwaarde
hij het aantrekkelijk profiel van Marja,
de losse, zwarte krullen wapperend in
de wind, de ogen strak gevestigd op de
weg vóór haar, de slanke handen in ge
spannen beheersing om het stuurwiel
geklemd.
Ze voelde zijn blik en keek hem glim
lachend aan.
Zo mannetje, wou jij weggaan zon
der gedag te zeggen?
Nee. zei Jochem heel stellig. Maar
hij had toch niet geweten hoe hij het aan
had moeten leggen om afscheid te ne
men van dit meisje, waarmee hij kort
geleden op zo wonderlijke wijze had
kennis gemaakt, en die sindsdien nauwe
lijks uit zijn gedachten was geweest.
Nu, je hebt een hele avond de tijd.
Wij gaan naar Noordwijk, daar zetten we
de kar langs de Boulevard en maken 'n
fikse wandeling langs de zee. Dat vind
ik een betere manier om afscheid te ne
men dan handjes te geven in de hall. En
jij7
Joohem zweeg. De laatste methode had
het voordeel, dat het snel afgelopen was.
Maar zo'n prachtige avondeen af
scheidsavond Met een ruk maakte
hij zich los van die sombere gedachten
en besloot, hoe dan ook, van iedere mi
nuut te genieten.
Het kan me niet schelen, al gaan
we naar de Noordpool, zei hij en keek
haar vol aan. Met jouvoegde hij er
aan toe.
Ze keek snel voor zich, haalde handig
uit voor een hond, die z'n jonge leven
blijkbaar moede was en toen manoeu
vreerde ze de wagen handig door de
bochtige straten van Noorwijk-Binnen,
langs het witte, landelijke schoolgebouw
en de slanke vuurtoren. Een haastig toe
gelopen au tow acht maakte een gerust
stellend gebaar naar de Fiat, en enkele
minuten later stapten Joohem en Marja
langs de zeereep.
Met het vallen van de avond scheen
een lichte zeenevel uit de zee opgekro
pen. Van de oranjerode zonneschijf was
alleen nog maar het bovenste stukje te
zien, de rest verzonk in een wolkenmeer.
Zondag 19 April a.s. viert Hans zijn
zesde verjaardag Hij woont H 15a in de
Prins Heldrik Polder. Hij helpt zijn va
der wel eens bij het werk. Als hij zijn
zusje niet meer plaagt krijgt hij een au
toped, want dat is zijn liefste wens. In
September gaat hij samen met zijn ou
dere broertjes naar de grote school. Dat
lijkt hem best leuk! Zes jaar, dat zal me
Dinsdag een fuif worden, is het niet
Hans? Komen opa en oma te gast en te
eten?
Nr. 253. WIM, RITA EN BERT DIJT
voorschriften gelden;
4e. dat behoudens afwijkingen, ieder,
die Nederland verlaat, onverwijld van
het bevolkingsregister moet worden af
gevoerd;
5e. dat bij adresverandering binnen de
gemeente de nodige wijzigingen in het
bevolkingsregister moeten worden aan
gebracht.
Voorts, in verband met het boven
staande
a dat aangifte van vertrek uit of van
verhuizing binnen de gemeente monde
ling of schriftelijk moet geschieden op
de dag van, of uiterlijk vijf dagen na het
vertrek bij het verlaten van Nederland
(ten hoogste vijf dagen tevoren) of na de
adresverandering, met opgave van het
laatste adres en van de naam der ge
meente, of van het land en de plaats,
waarheen vertrokken en het nieuwe
adres (zo nodig met opgave van de naam
van het hoofd van het gezin);
b. dat aan de aanvrager van een ver
trek behoudens bijzondere gevallen, on
middellijk een verhuiskaart wordt uit
gereikt of toegezonden, welke hem dient
als bewijs van afmelding en welke bin
nen 5 dagen worden ingeleverd bij het
bestuur der Nederlandse gemeente, in
welker bevolkingsregister de personen
moeten worden opgenomen;
c. dat ieder, die in de gemeente nacht
rust of de daarvoor in de plaats treden
de rust geniet, en die nog niet in een be
volkingsregister is opgenomen of die ten
onrechte nog in een bevolkingsregister
is opgenomen of die ten onrechte nog in
het bevolkingsregister ener andere ge
meente is opgenomen zich binnen 5 da
gen na zijn aankomst in persoon moet
aanmelden bij het gemeentebestuur on
der overlegging van een paspoort of an
der identiteitsbewijs, indien hij uit een
plaats buiten Nederland en van een ver
huiskaart of legimitatiebewijzen, indien
hij uit een andere gemeente van Neder
land is gekomen, tenzij hij overeenkom
stig de desbetreffende bepalingen is vrij
gesteld van aanmelding;
d. dat bestuurders van instellingen
gestichten of schepen waarin personen
onder enig bestuur inwonen, alsmede ho
telhouders, pensionhouders en kamerver
huurders uiterlijk 5 dagen na de oone-
ming of huisvesting of na het vertrek
mededeling moeten doen van de ge
slachtsnaam en de voornamen van iede
re persoon, die langer dan 14 dagen in de
instelling, het gesticht, schip, hotel, pen
sion of huis wordt of is opgenomen of
gehuisvest, alsmede van iedere zodanige
persoon, die daaruit vertrekt;
e. dat overtreding van de voorschrif
ten wordt gestraft volgens de wet;
f dat voor persoonliike aanmelding en
voor mondelinge aangifte voor het bevol
kingsregister gelegenheid zal worden ge
geven op werkdagen vn 9 tot en met
12,30 uur, bij de afdeling bevolking, der
gemeentesecretarie, gelegen te Den Burg
Vismarkt.
Texel, 10 April 1953.
Burgemeester en Wethouders van Texel
C. DE KONING, Burgemeester.
P BEEMSTERBOEPv, Secretaris
Drie oud-Texelaars, die nu in Austra
lië wonen. Wim wordt 29 Juni 10, Ritf
is 23 October 6 geworden en Bert 2 Jal
nuari vier. Rita gaat sinds de Kerst naaf
school en kan heel goed meekomen,
spreekt Engels alsof het haar moedertaaj
is, ofschoon ze ook de Hollandse taal no?
lang niet is vergeten. Bert is no<* thu
en gaat dikwijls met een buurman
in de auto. Hij spreekt en verstaat
gels en vertelt thuis weer alles in hel
Hollands. Aldus schrijft ons hun vaderl
de heer L. J Dijt. Wim voegt er nog hef
volgende aan toe: We gaan alle dagen
op de fiets naar de bushalte en met dl
bus naar school. Bij de buren wordei
alle dagen goed 47 koeien gemolkenl
electrisdh. Ik ga alle dagen kijken,
vind het fijn in Australië, maar ik den
nog vaak aan Texel en ik kom vast noe
eens om met Kees Timmer naar de Denl
nen te gaan. Ze noemen me hier Bill", f
Hun adres is: Corocooke, (Victoria^
Colac, Australia.
11,250 K.M. VAN EVENAAR TOT
DE NOORDPOOL
U
B<
D
Ji
Of
bc
m
t.j
d<
f> 9 C T I C
£1SSM
J0KKM0KK
STlJCXHÓt.
ÏVS»
MM
Op dit gedeelte van het strand waren
maar heel weinig mensen. Een enkele
ruiter ontwaarden ze in de verte, bruta
le scholeksters speelden wie het dichtst
bij durfden komen, om dan onder luid
gekrijs weg te vliegen.
Toen het silhouet van Noordwijk ne
velig en vaag begon te worden in de
lichte avondnevel, zei Marja: Zo is het
ver genoeg. Kom mee, dan gaan we bo
venop het duin zitten.
Ze sloegen geen acht op het zand dat
hun schoenen binnendrong, en weldra
tuurden ze samen uit over de zee.
Zeg, vertel es, wat ga je nu doen?
vroeg Marja opeens. Ze hadden weinig
gepraat, enkele woorden over de zee, het
weer, de zon. Maar nu za" ze hem ge
spannen aan, en Jochem, die langzaam
weer in droomtoestand was verzonken,
nu hij naast Marja zat te genieten van
de trage zonsondergang, veerde op
Ik word overgeplaatst naar Am
sterdam, vertelde hij, opgewekt. Ik werk
voortaan met Bakker samenda's 'n
hele eer, weet je. Intussen blok ik hard
voor m'n inspecteursexamen en dan zul
len wij wel verder zien
Dus je denkt, dat je wel succes
zult hebben in de politiedienst?
Ach, zei hij bescheiden, hoe kun je
dat zeggen. In deze zaak heb ik nu eens
geluk gehad, en Vallentgoed, die er net
zo hard aangewerkt heeft, zit er naast.
Onzin, verklaarde Marja beslist. Je
kunt het of je kunt het niet. Dat voel je
zelf heel goed. Ik wou weten, Jochem
Verkruysen, of je nog altijd meent, dat
De Austin A 40 Somerset, waarmeel
de tocht van de evenaar naar de pool|
cirkel werd gemaakt.
Entebbe, een aan de Noordelijke oever I
van het Viotona-meer in Oegenda (Afn-1
ka) gelegen plaatsje, was het beginpunt L
van een autotocht die 14 dagen duurde y
en de deelnemers 11,250 km. verder ein-1
digen liet in het Zweedse plaatsje Jokk-3
mokk.
De Austin A 40 Somerset, waarmeel
deze tocht werd gemaakt, is een wage* I
uit de normale productie zonder extn I
toevoegingen als 4-wiel aandrijvingen^
e.d. Hij werd gereden door de vroeger
bekende coureur Alan Hess, die met min
der dan 148 records op zijn ndaim heeft,
de drievoudige winnaar van de tulpen-,'?
rally e Ken Warton en de mecaniciënB
Ron Jeavons.
Op 17 Maart was dit drietal gestart. 8
Zij reden Noordwaarts over een weg, die
slechts éénmaal per jaar is te berijden en^5
dan nog slechts met een gemiddelde ^3
snelheid van 20 km. per uur. De wagen J
reed dag en nacht door, alleen voor het I
tanken werd nu en dan even gestopt
De route voerde door de Nijlvallei S
langs Khartoem. Luxor en Caïro naar!jl
Alexandria en van daar langs de kustj
van de Middellandse Zee naar Tunis, onijB
met de boot over te steken naar MarB
seille. De 24 uur durende boottocht waB
de enige rustperiode, die de reizigers»
zich gunden. Want toen zij in Marseille?^
aankwamen reden zij weer ononderbro-'
ken door om tenslotte via Frankrijk enj;
Duitsland in het op de Poolcirkel gele-f
gen Zweedse plaatsje Jokkmokk terecht
te komen.
Deze rit van meer dan 11000 km. voer-M
de de reizigers door enkele zeer gevaar- jB
lijke gebieden. Boyen het Nijidal vlogen
Britse helicopters boven de wagen, ten-S
einde te hulp te komen als dit nodig zou j
zijn. Andere gebieden mochten slechts 2
worden doorkruist, indien een gids in 'n b}
aparte wagen de Austin vergezelde.
het politiewerk voor jou je toekomst be-
tekent.
Ja en nee, aarzelde hij. Lk heb in
deze zaak allerlei kanten aan het geval1
gezien, die me aan het denken hebben |S
gebracht. De dingen zijn niet zo eenvou-1
dig als ze schijnen en je kunt niet alles 'B
even rechtlijnig benaderen. Maar toch, J
ja, deze zaak heeft me wel dieoe vol- [d
doening gegeven. Ik heb gezien, dat ons is}
dan Uw spoorkaartje ge-
haald bij de V. V. V. „Texel" V
werk noodzakelijk is, ik heb succes ge
proefd en ik zou het weer opnieuw
willen beleven, honderdmaal desnoods! I
Ja, zei ze peinzend, ik geloof, dat jij
er voor geboren bent. En dan moet jet
dóórgaan, Jochem. Als je weet ergens te|
zullen slagen, moet je doorgaan. Iemand
die geen plezier in zijn werk heeft, die
nooit eens het gevoel krijgt, méér te
kunnen dan een ander, vind ik diep te
beklagen.
Ze zwegen weer. Een zeemeeuw zeilde
statig over.
En dan ga je trouwen? De vraag was
volkomen vlak, neutraal gesteld.
Daar zijn er twee voor nodig, hield
Jochem zich op de vlakte.
Heb je nóg geen meisje? infor
meerde Marja.
Ja en nee
(Wordt vervolgd).
