4 STERLING Karaktervorming Het Jeugdverhaal „De avonturen van Bim en Bam" Op reis Het Mysterie Voor de Vrouw Zou er voor ons vrouwen wel een moeilijker opgave bestaan dan het op voeden van kinderen? En toch is dit een van de belangrijkste taken, die op onze schouders is gelegd, want wij vormen de karakters van onze kinde ren. Kinderen, die later in de maat schappij misschien een belangrijke post zullen bekleden. En ook wanneer dit laatste niet het geval is, blijft de factor karakter eveneens van groot belang. Uiteindelijk is een deel van het we reldgebeuren aan de vrouwen te dan ken, zij toch hebben er aan meege werkt karakters te vormen, te beïnvloe den ten goede of ten kwade. Het karakter is medebepalend voor het al of niet slagen in het leven U moet karakter niet verwarren met aanleg. Aanleg is iets wat ons bij de geboorte is meegegeven. Karakter daar entegen is iets wat wordt opqebouwd. Aan de vorming van een karakter zijn wij ouders voor het grootste deel ver antwoordelijk. Niet alleen onze levens houding, ook ons doen en laten in het dagelijkse leven wordt door een kind heel scherp waargenomen. Laten we kinderen nooit leugentjes uit gemak op de mouw spelden. Laten we ook nooit om de dingen heen- praten, maar win het vertrouwen door ronduit te spreken. Geef uw kind nooit iets om er wat anders voor terug te verlangen. Leer uw kind eerlijkheid, oprechtheid, behulpzaamheid, offerzin en breng het respect voor elke vorm van arbeid bij. Kweek ze liefde aan voor de natuur. Laat hen niet altijd aan hun lot over. Wees net zo min vlug met een beloning als met een pak slaag. Maar probeer er vooral geen model kinderen van te maken. Wees evenmin een despoot als een slaat, maar be wandel de gulden middenweg. Door het juiste woord kunnen we meehelpen aan de vorming van het ka rakter, in het tegenovergestelde geval, zullen we het verminken, waarvan onze kinderen levenslang de gevolgen moe ten dragen. Voor ons ouders ligt hier een grote verantwoordeli jkh eid. Maar het zal een lichte taak zijn, wan neer we haar volbrengen met liefde, geduld en begrip. ADA. TOT 1 NOVEMBER WEER MILITAIR VIS VAN 3,45 METER AANGESPOELD TEHUIS De leerlingen die gewend waren om in ons Dorpshuis hun twaalf uurtje te ge bruiken, waarbij hun voor de spotprijs van 5 ct een kop thee werd aangeboden, mitsgaders een behaaglijke temperatuur, voelden zich daar best thuis, maar thans is dit gebouw weer tot Militair Te huis verklaard en dit zal het weer tot 1 November blijven. Natuurlijk hoopt de Dorpshuiscommissie de leerlingen dan weer te ontvangen, zij het, dat gezien het nadelig saldo!.de thee dan wel iets hoger geprijsd zal moeten worden! JAARGANG 1935 TEXELSE COURANT Geruime tijd geleden moet Jaargang 1935 van de Texelse Courant zijn uitgeleend. Degene die deze onder zijn (haar) be rusting heeft, verzoeken wij vriendelijk dit boek onverwijld terug te zenden aan redactie Texelse Courant. K.L.M.: IEDERE 4 Va MINUUT START OF LANDING De gezamenlijke inspaninng van ruim 13,000 KLM'ers (w.o. 453 vliegers, 240 BWK's, 203 telegrafisten, 197 stewards en 205 stewardessen) maakt het mogelijk, dat onafgebroken iedere 4Vè minuut van dag en nacht ergens ter wereld een Vliegende Hollander aankomt of ver trekt. Deze vloot, die alleen al in het zo merseizoen plm. 57000 starts en landin gen zal maken, heeft hiervoor in deze maanden plm. 80 millioen liter brand stof nodig De gemiddelde afstand, die een KLM- vliegtuig in de zomerdienst tussen start en een landing zal afleggen, bedraagt 936 km. Alleen op de Atlantische dien sten zal de totale zitplaatscapaciteit per week 2468 bedragen, met daarnaast nog ruimte voor vrije bagage en een laad ruimte van 75000 kg. voor vracht, post en exlra-bagagevervoer. Ondanks een gezonde ontwikkeling belemmerende luchtvaartpolitieke restricties tracht de Nederlandse burger luchtvaart er ook dit jaar weer toe bij te dragen de wereld een stukje kleiner en de mogelijkheden tot onderling be grip en welvaart een stukje groter te maken Op het Wad voor De Cocksdorp is Vrij dagmiddag een grote vis aangespoeld Uit de eerste telefonische berichten kreeg de heer De Haan, conservator van Texels Museum, de indruk, dat dit een exemplaar van de Butskop betrof, een vis, welke het Museum nog niet bezit. Om de meeuwen een slag voor te kunnen zijn, werd terstond koers gezet naar het hoge Noorden. Het bleek echter geen Butskop te zijn, maar een tuimelaar, maar dan toch een bijzonder mooi exem plaar, dat vooral opviel door zijn enor me omvang! De lengte bedroeg 3,45 m. De vis woog misschien wel 800 kg.! Een volwassen tuimelaar wordt 2,5-3,5 me ter, zelden bijna 5 meter. Het gewicht varieert van 150-200 kg., terwijl de traanproductie 100 liter bedraagt. Deze vis had een laag spek van minstens 5 cm. dikte. Evenals alle dolfijnen zijn de tuime laars uitstekende zwemmers en sprin gers. Zij springen meters boven het wa ter uit om met de kop vooruit weer naar beneden te komen of zich van een zijde in het water te laten vallen. In het voor jaar trekken zij naar het Noorden om in de herfst weer naar het Zuiden terug te keren. Hun voedsel bestaat uit vis. VACANTIEREISJE NAAR CANADA De 70-jarige Mart. de Graaf van De Cocksdorp is 14 April voor een vacanttie- reis naar Canada vertrokken. Daar wo nen sinds vier jaar zijn dochter mevr. H. van Beek-de Graaf en zijn schoonzoon R. van Beek. De Texelse Canadezen maken het goed. De heer Van Beek heeft samen met zijn broer Jan een farm gekocht, waarop zij volgend jaar zullen gaan boeren. De heer Mart. de Graaf is voornemens enkele maanden te blijven, misschien wordt het wel een half jaar, in ieder ge val hoopt hij zijn vacantie goed te be steden en van verveling zal wel geen sprake zijn, want hij heeft zijn overall en klompen meegenomen! HANDELSREGISTER In „Handelregister" lezen we onder wijzigingen: „Garage Botax", Texel, Ou- desohild 56. Transportbedrijf en luxe verhuur. Uittredend E. Wed. G. van Bo- ven-Wuis. Bedrijf wordt voortgezet door een V.o.f. onder dezelfde naam. Venno ten: Wed. G. van Boven-Wuis en A. M. van Boven. Bim en Bam hebben met Bernhard de Vos gewed. Ze zullen hem eens laten zien dat ze van een mug een olifant kunnen maken. Bernhard heeft hun dui zend gulden beloofd als ze het kunnen, en Bim en Bam hebben hem hetzelfde bedrag beloofd, als het hun niet lukt. Hun plan is ech ter om Bernhard voor de mal te houden, omdat hij hen ook zo vaak voor de gek heeft gehouden en zij spreken met Jumbo af, dat hij zich in een grote kist zal schuil houden. Dan roeoen ze Bernhard. „Nu Bern hard", zeggen ze, „daar is de mug in de kist. Hocus- Pocus, kom er uit olifant", mompelt Bam ernstig en werkelijk, als ze de deur open doen, komt er een olifant uit! Bernhard is to taal verbluft en zonder een woord geeft hij hun het geld, hij vergeet zelfs het jammer te vinden, dat hij het heeft verloren. Maar Bim, Bam, Jumbo en de mug gaan vlug naar huis, i' waar ze kunnen lachen zon der dat Bernhard hen hoort. FILMNIEUWS. „TRAMLIJN BEGEERTE" „Tramlijn Begeerte". Het toneelstuk van Tennessee Williams, dat een paar jaar geleden met veel succes in Neder land is opgevoerd, is verfilmd. Een burgerlijk drama, waarin de teke ning van de uit een bepaald milieu voortkomende karakters een grote rol speelt. Men krijgt de indruk, dat Tennes see Williams in zijn stuk in de eerste plaats de personen heeft willen beschrij ven en dat het dramatisch conflict in de tweede plaats komt. Blanche, de enigszins geletterde vrouw die in het huishouden van haar zuster terechtkomt, omdat zij geen andere uit weg meer weet, komt in conflict met de echtgenoot, omdat hier twee levenswij zen, eerder dan twee levensopvattingen met elkaar in botsing komen. Belangwekkend is de opvatting van de regisseur Elia Kazan, die ook het toneel stuk op Broadway regisseerde omtrent' de verschillende figuren: de primitieve Stanley, de zwager van Blanche, uitste kend gespeeld door Marlon Brando, is een onverdraaglijke bruut geworden. Blanche is huiliger dan men bij het le zen van het stuk en ook bij een opvoe ring zou veronderstellen, wellicht omdat de vele van dichtbij genomen opnamen Vivian Leigh de uitdrukking van haar gelaat, dat rekening houdt met toneel spel en dus met de afstand tot het pu bliek, onnodig verscherpt. Kim Huntler is, eveneens voortreffelijk, Stella, de zuster van Blanche en de vrouw van Stanley. „MARA MARU" Errol Flynn speelt de hoofdrol in „Ma- ra Maru". H'- waarborgt doorgaans een flinke hoeveelheid spanning, die gehuld gaat in vuist- en revolvergevechten. Zo ook in „Mara Maru". Als kapitein Ma son geraakt hij in moeilijkheden, door dat zijn compagnon zich in een zaakje heeft gestoken, dat een millioen dollar zou opleveren. De compagnon wordt .ver moord en dan volgen de handelingen el kaar in een razendsnel tempo op. Het gevolg is, dat Mason met de moorde naars en zoekers naar de schat op het schip ..Mara Maru" belandt. De schat blijkt uiteindelijk. Enfin, de afloop zullen wij u niet ver tellen. Errol Flynn. Ruth R man, Ray mond Burr en Paul Picerni garanderen een zeer spannende geschiedenis, die door Gordon Douglas op ui4.slekende wij ze werd geregisseerd. „CIRCUS-ARENA" Een prachtige film over het circus. Al lemaal buitengewone nummers: paar- dendressuur, leeuwentemmen, jongleren het optreden van beren, luchtacrobaten koorddansers enz. Wat mens en dier hiei presteren grenst aan het ongelooflijke Neem bv. het nummer waarin een leeuv op een dravend paard springt! Of dij beer-motorrijder met duo-passagier! Di liefhebbers van de edele paardenspor worden bij circusvoorstellingen nie gauw teleurgesteld; ook in deze film niet Zie de kozakken in hun stijgbeugels han gen, zich rond het hollende paard sim geren om aan de andere kant weer op tc duiken. Een hoogst interessante film! Neerlands nieuws. O.a.: ,,'n Heitje voor een karweitje" Padvinders verrichten werkjes op Soest- dijk. De prinsessen Beatrix en Irene ne men deel aan jeugdruiterwedstrijden Rhenen. Voortdurende strijd tegen 'he: water op Sohouwen-Duiveland. Buitenlands nieuws. O.a.: Een onderzeeër blijft twee maan den onder water. Japanse krijgsgevan genen komen thuis. Truman op Hawaii „Gekleed voor een tientje" (of meer. Confectie-show in Parijs. Een vorsten huwelijk in Luxemburg. (ian Uw spoorkaartje ge- (/jf haald bij de V.V.V.„Texel" 4+ „IK TROUW DE MELKBOER" De Cocksdorp. Dinsdagavond brach Toneelclub „De Cocksdorp" in de Kapel te Zuid-Eierland het blijspel „Ik trouvi met de melkboer". Het gebouw was ma tig bezet, stellig een gevolg van het ver gevorderde seizoen. Ds Soesan opend< de bijeenkomst met een hartelijk wel kom. Gezamenlijk werd gezongen Ge zang 135 Evenals te De Cocksdorp is er heë goed gespeeld. In de pauze werd eer verloting gehouden. De le prijs, 'n taart werd gewonnen door de heer J. v. Len ten Jzn.; de fruitmand was voor de heer C. Lagerveld. Aan het einde bedankte Ds Soesan al le medewerkenden; een daverend ap plaus bewees, dat het stuk goed in d( smaak was gevallen. Na allen bedank te hebben voor hun betoonde belangstel ling werd na samenzang van Gez. 281 met gebed gesloten. INGEZONDEN Den Burg, 16 April 1953. Geachte heer redacteur. Is, zo vraagt de heer v.d. Boomgaard, de door u veronderstelde groei van het openbaar onderwijs gegrond op gege vens uit de „Burgerlijke Stand"? Ik moet deze vraag ontkennend beantwoor- a an tal leerl. 16 Jan. 1951 Openbaar 338,791 Prot. Chr. 336,606 R. K. 542,513 Ander Bijz. Onderwijs 22,748 en in procenten: 1949 1950 1951 1952 Openbaar 27,0 27,1 27,3 27,6 Prot. Chr. 27,3 27,2 27,1 27,0 R.K. 43,8 43,8 43,7 43,6 Ander Bijz. Onderw. 1,9 1,9 1,9 1,8 De groei van het openbaar onderwijs den. Er staan mij nl. betere gegevens ter besohikking, nl. cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Cijfers die dikwijls droog en dor zijn, maar in on derstaand overzicht sprekend en ver heugend. aantal leerl. 16 Jan. 1952 350,175 343,564 553,698 23,378 toename 11,384 6,958 11,185 630 per 100 3,4 2,1 2,1 2,8 lm- is dus zowel absoluut als relatief, mers met alleen het aantal leerlingen be-j weegt zich in stijgende lijn, doch, wal voor mij veel belangrijker is, de stiigingjj is bij het openbaar onderwijs prooentu-l eel gesproken, het grootst. Hoogachtend, M. L KEMPENAAR. FEUILLETON van de Blauwe Tram door T. LODEWIJK 44.) Ja en nee, viel Marja geïrriteerd dat lijkt je stopwoord wel vanavond. Wat is dat: Ja en nee. Wel, vatte Jochem moed, ik zal dui delijker zijn: ik wéét wel een meisje, maar die krijg ik niet. Hoe zo. wil ze je niet? 'k Heb het haar nog niet gevraagd. Waarom niet? Het heeft geen zin. Als je van een meisje houdt heeft het altijd zin het te wagen. Anders ben je een vent van niks. 't Is niets voor mij. Waarom? Uit een slecht milieu? Er felijk belast? Niet gezond? Ach nee Wat danwat mankeert er aan? Niets dat is 't em juist! Je spreekt in raadsels, zuchtte Mar ja. Wees duidelijk, Jochem Verkruysen, als je er tenminste prijs op stelt, me nog vijf minuten in je gezelschap te houden. Er mankeert haar niets.en het mankeert haar aan niets, gooide Jo chem er onverwacht heftig uit. Eu dat is juist de ellende. Zo'n kind, dat alles heeft wat haar hart begeert, dat is toch niets voor mij? een arme jongen, die werken moet voor zijn broodje? Die mis schien over een paar jaar een inspec teursbaantje heeft, een étagewoning kan huren in Amsterdam en met vacantie veertien dagen naar Ermelo of Katwijk. Hmoverlegde Marja. Is wat voor te zeggen. Maar eh.... als dat meisje zo rijk is. dat ze toch, niet?..... dan heeft ze zelf toch ook geld en dan zou je toch niet aan die étagewoning vastzitten en aan Ermelo of Katwijk? Nu richtte Jochem zich op. Dacht je dat ik van het geld van m'n vrouw wou leven? Ik wil zelf m'n kost verdienen, geen genadebrood eten. Het meisje naast hem barstte in la chen uit. Jochem keek haar verdwaasd aan. Wat is daar om te lachen? vroeg hij toen boos. O! riep Marja en wiste zich een paar denkbeeldige tranen uit de ogen. Het was net wat ik verwacht had. Ik voelde dat je dat zeggen zou. Zo echt manne lijk. mannelijk dom, bedoel ik, licht te ze toe, en Jochem keek lichtelijk uit de koets gevallen. Luister, knappe speur der en probeer of je mij volgen kunt. Zo'n meisje, waar jij het over hebt, moet dus noodzakelijk trouwen met een man, die evenveel geld heeft, of nog meer, als zij. Want manlief moet altijd de boventoon voeren. Nu, laat ik je ver tellen, dat in onze kringen men er an ders over denkt. Er zijn heel wat jon gens zonder kapitaal (al waren ze niet bepaald arm) getrouwd met meisjes die aardig wat meebrachten. En al werkten ze hard, zonder het geld van hun vrouw hadden ze het zover niet geschopt. Denk je dat ze zichzelf daardoor vernederd achtten? Heb je wel eens het contract van een vennootschap gezien? Partij A brengt in tienduizend gulden, partij B al zijn arbeid en vlijt, zo heet dat, geloof ik En als ik nu het geld inbreng en jij je hersens en je verdere capaciteiten, zie ik niet in, wat daar voor jou voor ver nederends aan is! Een ogenblik duizelde het Jochem. Toen ze in dat voorbeeld plotseling zich zelf en hém betrok, was het alsof er een hemel vol onvermoede mogelijkheden openging. Maar terstond trok hij het gor dijn van z'n gezond verstand voor dat vi sioen. Als ik dat meisje was, ging Marja met nadruk verder, dan wist ik het wel. Ik liet jou stiekum ploeteren tot je alles wist wat er te weten was, maar ik zorg de dat je in allerlei kringen kwam, waar een politieman over 't algemeen met an ders dan beroepsmatig misschien eens komt. Ik zorgde dat je je onkosten kon veroorloven, die je van je chef niet ver goed krijgt Kortom: ik zorgde, dat je, onder ideale omstandigheden kon wer ken totdat je uit de dienst kon gaan en voor je zelf beginnen! Voor mezelf beginnen? vroeg Jo chem stomverwonderd. Hoe krijg je dat in je hoofd? Wel als particulier detective of zo iets. Zeker ondeugende mannen en weg gelopen vrouwen naspeuren, verwierp Jochem met al de minachting van de po litieman voor de amateur, voor de pri- vé-detective. Natuurlijk niet, viel Marja in, als je het doet, zoals ik zei, zul je niet an ders kunnen. Dan zullen allerlei mensen bij je komen met belangrijke zaken, waar ze de politie niet in gemoeid wil len zienmensen, die weten dat je een vakman bent, en wat meer zegt, een man die succes heeft. Je blijft beste vrienden met de politie, werkt met ze 9amen en helpt ze zo nodig. man, doe je ogen open. Je zoudt kansen krijgen waar je nog nimmer van hebt gedroomd. Je zoudt de zaken kunnen nemen die je aanstaan, en wat je niet zint laat je liggen. Je kunt je specialise ren, je kunt je veroorloven bepaalde zaken zelfs zonder enige vergoeding, zuiver uit liefhebberij, af te werken. Nee als ik jou was, zette ik al die bezwaren aan de kant. Als ze nee zegt, kun je al tijd nog zien! En haar vader is er dan zeker met een mee accoord! smaalde Joahem. Zo'n groot zakenman zal daar zo'n gesjochte politie-agent de hand van z'n dochter geven! Wel, wierp Marja tegen, denk je dat bijvoorbeeld John van Lier minder gesjooht is dan jij? Hij zou graag met je ruilen, jij met je onbesmette naam en zonder kogel in je corpus. Maar ik ^eef je op een briefje, dat Lenie met John gaat trouwen en met de zegen van m'n ouwe heer! Jochem lachte om haar onverschillige woordenkeus. Hij betrapte er zichzelf op, dat hij lachte. Langzaam aan was in zijn hart een oude melodie opnieuw, lui der, dringender beginnen te zingen. Een te lang reeds onderdrukt verlan gen steeg onstuimig in hem op. Zeg Marja, vroeg hij en iets in zijn stem deed haar opkijken, vlak in zijn ogen, om daarna onmiddellijk haar blik ken weer te laten dwalen over het nu geheel verlaten strand. Stel je eens een ogenblik voor. zo maar voor de aar digheid, dat jij dat meisje.... dat jij in zo'n situatiehij zocht naar woorden, z'n hart bonsde, een vreemd gevoel be klemde zijn borst en z'n keel was droog. Wat zou jij dan doen? Ze keek op. Haar ogen schenen hem te taxeren, de uitdrukking van z'n gezacht, z'n jongensachtige slanke gestalte. Ze glimlachte. Dat kan ik zo moeilijk zeggen zó, Jochem Dat voel je pas héél zeker op het ogenblik, dat het je wordt gevraagd. Maar. Stel je eens een ogenblik voor, bootste ze hem na, dat ik dat meisje was, vergiste hij zich, of beefde haar stem heel licht.wat zou jij dan doen? Hij stond op. Recht, gespannen. Hij staarde naar de horizon waar nog een flauwe lichtglans de plaats verried, waar de zon ter ruste was gegaan. Hij keek opzij. Het meisje was naast hem gaan staan. Hij zag haar gebruind gezicht met de mooie witte tanden, de glanzende, warrige lokken, de levendige oogopslag met daarachter die open eerlijkheid, die hem de eerste avond zo getroffen had, hem zo openhartig en mededeelzaam had gemaakt. Déze vrouw, déze kame raad, voor héél z'n leven het kon niet waar zijn. Hij legde z'n handen op haar schouders en keek haar diep aan. Marja.ik durf het niet aan. Ik kan je niet binden. Ik wil zo niet bij je •Cl >110 O IT vader komen. En als je in die tussen tijd. dan moet je vrij zijn. Onze ver houding is té teer, Marja, dan dat die] door gewoonte of plichtsbesef zou wor den geregeld. Ik kan je niet binden, her haalde hij, en jij mag je met binden. Ze strekte haar handen uit. Hij greep] ze met vaste greep in de zijne. Weet je. wat ik die eerste avoncF tegen je zei? Je was te veel héér, ore| me daar in 't zonnetje te zetten. En nu ben je te veel gentleman, orc| mij ook maar enigszins te binden, 't goed, Jochem. Ik versta je enikl geloof dat je gelijk hebt. We zuller vnenden zijn, goeie vrienden, weet je. Die elkaar geregeld zien, die samen eens uitgaan. We moeten elkaar nog beter le ren kennen. Wat je zei is.heel ver standig. Jij laat me vrij.ik laat ook jou vrij Ze zag hoe zijn gezicht vertrok bij die laatste woorden en haar ogen lichtten op. Hij wilde z'n handen wegtrekken maar ze hield ze vast. Nu heb ik nog altijd geen antwoorc op mijn vraag, plaagde ze. Haar wangen bloosden, haar ogen straaldentoen ze zijn blik ontmoetten, sloeg ze ze neer Ik weet nog altijd niet, fluisterde ze, wal jij zou doen als ik dat meisje was. Toen vergat Jochem de zee, het strand en heel de wereld. Enkele ogenblikken trad hij op de wolken. Toen maakte ze zioh zachtjes uit zijn omhelzing los. We moeten naar huis, zuchtte ze. zie eens, hoe donker het wordt en het is nog wel een half uur lopen naar de wa gen. Voor mijn part was het een jaar. lachte Jochem stoutmoedig. Maar toch gingen ze, zonder woorden. Ginds wiek te het witte licht van de vuurtoren Langzaam wandelden ze langs de zee- reep terug. En zo eindigde het mysterie van <k] blauwe tram...., mijmerde Jochem. Marja zag hem aan en lachte. En hoe! Helemaal in stijl, met een gelukkig slot! EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1953 | | pagina 4