Cjroen cZwarLïJ~exeU in het L
aa
R.K. Texel herdacht het herstel van
de Hiërarchie
Ds Th. van Veen nana afscheid van
Doopsgezinde Gemeente
de
De Waalder schooljeugd op de planken
WOENSDAG 20 MEI 1953
TEXELSE
66e JAARGANG. No. 6735
COURANT
Uitgave N.V. v.h. Langeveld De Rooij
Boekhandel Drukkerij Bibliotheek
Den Burg - Texel - Postbus 11 Tel. 11
Verschijnt Woensdags en Zaterdags.
Bank: R'damse Bank, Coöp. Boerenl.
Bank. Postgiro 652.-Abonn. pr. 11,80 p.
kwart. 15 ct. incasso. Adv. 8 c. p. mm.
ALS SLUITSTUK van de feestelijke
ïerdenking van het Herstel der Bis-
;choppe!ijke Hiërarchie werd door de
parochianen van de R.K. kerken van ons
•üand Zondagavond in „Casino" een
ieestavond gehouden, een avond waarop
nen stilstond in de allereerste plaats
Dij de figuur van Sint Willibrord, die
:ulk een schier bovenmenselijke arbeid
ïeeft verricht tot bloei van de R.K. kerk
n ons land. In een uitnemend vertolkt
Mysteriespel" heeft de R.K. Toneel
vereniging „Sint Jan" ons enige be-
angwekkende beelden gegeven uit het
even van deze grote bisschop, wiens in-
'loed zich tot vandaag de dag nog on
verminderd doet gelden.
De feestavond werd geopend door
pastoor Persoon, die zich zeer verheug-
3e over de grote belangstelling: iedere
plaats was bezet.
Het eerste deel van de avond was het
ivoord aan de jeugd en die (school-)
jeugd heeft ons een uur lang intens doen
genieten van een alleraardigst program-
Eia, waarbij de vrolijke noot natuurlijk
iet ontbrak. Ineke Keesom en Anne-
ueke Graaf Pd., leidden dit kinderpro
gramma in met een leuk weergegeven in-
eiding en daarna beleefden wij zo waar
3e feestelijke intocht van de Bisschop
anno 1853: de burgerij stak de feest
trompet en sloeg luid de trom, Wim
Sehrama Jaczn., geflankeerd door zijn
secretarissen, Martien de Graaf Wzn. en
Henkie Maas Wzn. en gevolgd door een
schare van blijde bruidjes. Al feest
vreugde wat de 'klok sloeg en ten beslui
te een plechtige decoratie van pastoor en
tapelaans met een miniatuur bissohops-
toed. Daarna een spelletje „Het Weer-
uisje". Ada Bakker, Suikerweg, was
et vrouwtje en Mary Zijm, Hollewals-
veg, haar man. Wat deden ze dat leuk
n een heel kinderkoor zong telkens uit
rolle borst. Vervolgens zagen we Gerard
an der Star als bisschop. Weer zo'n
spontane ontvangst, waarbij Marga
!Boom de Hoge Kerkvorst bloemen aan
bood en Arno van Heerwaarden, Mo
lenstraat, voor een kistje Karei I zorg
de. Eddv Stiekema was een echte cere
moniemeester en Paul Kuip Czn., bleek
een geboren dirigent.
Volgde een schetsje „Het ontbijt van
Konmg Habbeba. Die negerkoning, Ton
Idema, had al 100 negertjes opgepeuzeld
?n u begrijpt, dat Sam, Theo Witte Fzn.,
id van de hofhouding, er bar weinig
voor voelde om ook tot aas van de
wreedaard te dienen. Hij bedacht een list
maar vond die niet, totdat kabouter
Puntbaard, Marijke Swarthof, hem zijn
overstaf uitleende. Toen werden d$ roll
en omgekeerd en de koning had in het
vervolg maar op het pijpen van zijn
voormalige slaaf te dansen. Kees Graaf
Pzn. en Peter van der Gracht waren
wee handige koks.
Besloten, werd met de eenacter „Pastoor
zijn koe". Laat die koe nu geslacht moe-
en worden, tot groot verdriet van de
jastoor (Harry de Graaf), maar de paro
chianen vonden dat best, want het flinik
:n de bouten zittende beest werd in stuk-
ten gehouwen en ieder had zeker een
weëk lang volop rundvlees in de pan!
De jongens en meisjes hadden veel
succes met dit optreden, dat een herha-
ing was van het reeds twee dagen te
voren gegeven kinderfeest. Iedere klas
Tad meegedaan.
Pastoor Persoon dankte de jeugd har-
elij'Jc voor het gebodene en bij voorbaat
ook „Sint Jan", die het verdere deel van
ie avond voor haar rekening zou nemen.
Spontaan hadden ze het verzoek van de
Dastoor ingewilligd om aan de feest
avond te willen medewerken. De deco
ratie voor het „Mysteriespel" was uitge
voerd door Kees Witte en Wim van
Heerwaarden Hzn. en wij kunnen ons
voorstellen, dat zij 'hier avonden en
avonden aan hebben gezwoegd, want het
was keurig verzorgd. En zo waren er
nog meerderen, die meteen de handen uit
ie mouwen hadden gestoken, opdat het
feest een waardig besluit zou krijgen.
De proloog werd uitgesproken door de
Teer Chr. v.d. Kolk waarna het doek op-
Jing voor het eerste deel, Willibrord's
zending. De heer W v. Heerwaarden,
Willibrord, zien wij in gesprek met de
abt van het klooster, Egbert, de heer
Jan Vervoort. De abt weet in Willibrord
de vonk over te brengen, waaruit de gro
te brandende liefde voor de mensheid zal
worden geboren. Eerst zien wij in Willi
brord nog enige aarzeling, waar hij zich
afvraagt of hij de grote taak zal kunnen
Volbrengen, maar dan neemt hij het be
sluit en geeft de gelofte.
Het tweede tafereel beeldde de predi-
king in Friesland uit. Daar viert het hei
dendom en de godenverering nog hoog
tij en wee degene, die het wagen durft
een andere leer te verkondigen en ook
maar iets van Wodan, Thor en de ande
re goden te zeggen: de zwaarden zitten
[os in de schede! Maar Willibrord kent
ïeen vrees, waar hij zich door God en
Zijn boodschap geleid weet. Een wonder
geschiedt als de woeste heidenen op het
Punt staan om hem om te brengen: le
vend water borrelt uit de aarde op en in
diepe verering buigen de heidenen het
hoofd.
Het 3e deel brengt ons in de St. Salva-
torkerk te Utrecht. Willibrord is nu bis
schop en leidt een Hoogmis, bijgewoond
door hen, die eerst het heidendom aan
hingen. Maar opeens wordt de vrede en
rust binnen de muren verstoord door
woeste en woedende krijgslieden, wier
aanvoerder de dood van alle gelovigen
begeert. Willibrord wil zijn leven stellen
voor zijn schapen, maar de invallers
kennen geen compromis: allen zullen
worden omgebracht. Op het ogenblik dat
de lanciers hun beestachtig werk ten
uitvoer zullen brengen, daalt de engel
Gabriël (mevr. Kievits-Ran) uit de hemel
neder, met een tweesnijdend zwaard en
in fel blinkende kleding. Als bij het
heilig graf vallen deze krijgslieden sid
derend op de knieën en worden als do
den. De gelovigen zijn wonderbaarlijk
gered. Welk een vreugde en welk een
kracht om voort te gaan en uit te brei
den dit heerlijke werk, alle volkeren het
evangelie te verkondigen.
Te Utrecht, centrum van hiërarchie in
ons land, wordt met man en macht ge
bouwd aan de dom. Willibrord mag dit
meemaken. Hij is dan een oud man en
ziet uit naar een opvolger. Hij ontmoet
Bonifacius, de heer C. Witte Dzn., War
moesstraat. Ook in hem wordt een on
uitblusbaar vuur ontstoken tot heil der
kerk. De heer J. van Sambeek, als ridder,
zal ook een steun voor hen zijn.
De leden van Sint Jan hebben dit My
steriespel op voortreffelijke wijze opge
voerd. Zij wisten door hun spel vol
overgave de juiste sfeer te scheppen en
het publiek daardoor van begin tot eind
te boeien.
Muzikale medewerking verleende het
R.K. kerkkoor oJ.v. de heer P. B. Rite-
co. Gezongen werden het Bisschopslied
„Weid ons met uw herderstaf", Intoitus
uit de Mis Stauit, Gloria in Eecelsis Deo,
Ecce sacerdos Magnus, Angelus Domini
Raphael, Ecce sacerdos et pontifee en
Bescherm ons in de nood.
Als intermezzo declameerde Jan Kie-
vits „Ballade van de eeuwige kruis
tocht" en „Ballade der Barmhartigheid".
De epiloog werd uitgesproken door mw.
Kievits-Ran.
Vermelden wij tenslotte nog, dat een
filmstrook „Honderd jaar Hiërarchie"
werd vertoond, toegelicht door kapelaan
Trui j ens.
VERKIEZING GEMEENTERAAD
Uitoefening kiesrecht door personen
die in dienstbetrekking zijn
De burgemeester der gemeente Texel
herinnert in verband met de aanstaande
verkiezing van de leden van de gemeen
te raad aan artikel 110 der kieswet, vol
gens hetwelk iedere werkgever ver
plicht is te zorgen, dat iedere werkne
mer, die bij hem in dienstbetrekking is en
bevoegd is aan de verkiezingen deel te
nemen, gedurende tenminste twee ach
tereenvolgende uren tussen 's morgens
acht uur en 's middags vijf uur daartoe
gelegenheid vindt.
Texel, 15 Mei 1953.
De Burgemeester voornoemd,
DE KONING.
STEMMING GEMEENTERAAD
De burgemeester van Texel brengt ter
openbare kennis dat op Woensdag 27
Mei 1953 van des morgens acht tot des
namiddags vijf uur de stemming ter
verkiezing van de leden van de gemeen
teraad zal plaats hebben.
Hij herinnert aan de verplichting, be
doeld dn artikel 1 9, der kieswet. Ieder,
die volgens het kiezersregister bevoegd
is tot de keuze mede te werken, is ver
plicht zich binnen de voor de stemming
bepaalde tijd aan te melden bij het
stembureau van het voor hem aange
wezen stemdistrict.
Voorts wijst hij op het bepaalde dn
artikel 128 van het wetboek van straf
recht: Hij die opzettelijk zich voor een
ander uitgevende, aan een krachtens
wettelijk voorschrift uitgeschreven ver
kiezing deelneemt, wordt gestraft met
gevangenisstraf van ten hoogste een jaar.
Texel, 15 Mei 1953.
De Burgemeester voornoemd,
DE KONING.
TEXELSE MARKT
Den Burg, 18 Mei 1953. Aangevoerd:
1700 lammeren f 46-f 54. 10 koeien
f 700-f 900. 106 biggen f 38-f 48. 40 n.
kalveren f 40-f 60.
GOUDEN MEDAILLE VOOR
NARCISSEN
Op de grote internationale bloembol
lententoonstelling Flora 1953 te Heem
stede was ook een inzending van de af
deling Texel van de algemene vereni
ging voor Bloembollencultuur. Deze
bestond uit niet minder dan 4000 narcis
sen {Golden Spur, Von Sion, Golden
Harvest, Fortune, Texas en niet te ver
geten de Pride of Texel!) De internatio
nale jury heeft deze collectieve inzen
ding met een gouden medaille bekroond.
Onze felicitaties!
ER WAS alle aanleiding om het be
kende Franse spreekwoord „afscheid ne
men is een beetje sterven" toe te passen,
Zondagmiddag in de Doopsgezinde kerk
te Den Burg: na ruim zes jaren leraar te
zijn geweest bij de Doopsgezinde ge
meenten Den Burg, De Waal en Ooster
end, Den Hoorn, De Koog en Oudeschild
nam Ds Van Veen afscheid om straks,
na een welverdiende vacantde, zijn in
tree te doen bij de Doopsgezinde gemeen
te te Leeuwarden. Afscheid, de predikant
gaat het eiland verlaten, maar gemeen
te en kerk blijven en wat meer zegt: God
bliift en Zijn belofte: de komst van Zijn
Koninkrijk. Daarvan is getuigd en dat
levert het bewijs, dat er van een levend
geloof kan worden gesproken.
Het afscheidsuur. Een volle kerk. Bij
intree's en vertrek, op bijzondere hoog
tijdagen: volle kerken. Kerken, gebouwd
om het evangelie te verkondigen, resp.
de godsdienstoefeningen te houden.
MeTkwaardi'g dus, dat de kerk, de ker
ken, niet altijd tot de laatste plaats be
zet zijn, niet merkwaardig overigens als
men helaas weet, dat het geloof in aller
'harte niet altijd levend is en dat velen
helaas niet of niet meer met vreugde tot
Gods Huis kunnen opgaan
Stellig zullen er lezers zijn, die na het
lezen van het bovenstaande de opmer
king willen maken, dat de verslaggever
afdwaalt. Inderdaad een afdwaling als
verslag van de afscheidsdienst zonder
meer verlangd wordt. Genoemd ver
schijnsel dwong ons echter tot wat lan
ger verblijf achter de toetsen, waar juist
en vooral hoogtijdagen als genoemd en
jaar in, jaar uit, bevestiging geven van
het feit, dat de kerk helaas niet (meer?)
de plaats krijgt welke haar toekomt.
TOEN Ds Van Veen voor de laatste
maal als predikant bij de Doopsgezinde
gemeente op Texel door de kerkeraad
naar de kansel werd begeleid, zong een
koor o.l.v. de heer Kassenaar lied 33.
Nadat de voorganger de kansel had be
stegen zong de gemeente lied 62. Ds Van
Veen las hoofdstuk 5 vers 13 tot 26 uit
de brief van Paulus aan de Galathen en
ging vervolgens voor in gebed. Terwijl
gezamenlijk werd gezongen lied 93: 1, 2,
3 en 5 werd een exra collecte gehouden
voor het suppletiefonds van de C. E.
Gollards stichting, dat naar men hoopt,
in October a s. zal worden geopend. Ds
Van Veen deelde mede, dat de protestant
se kerken van ons eiland zich bereid en
garant verklaard hebben door middel
van collecten en bijdragen een fonds op
te bouwen waarvanuit het brengen van
personen die niet over de nodige geld
middelen beschikken toch in de gelegen
heid te stellen, hun levensavond in dit
rusthuis door te brengen. De diaconie
had vroeger een slechte naam, maar toch
is dit de werkende hand van de gemeen
te t.o.v. de nood in de wereld, aldus spre
ker, die de hoop uitsprak, dat de gemeen
te haar taak in deze zal willen vervullen.
Ds Van Veen las Johannes 15 vers 9-
17 en koos als leidraad voor zijn over
denking de woorden: „Dit gebied ik u,
dat gij elkander liefhebt".
De predikant gaat, maar de trouw van
God blijft en met elkander dient de ge
meente verbonden te blijven in het ge
loof aan de trouw van God. Zijn Ko
ninkrijk is niet gekomen tijdens de
ambtsperiode van mijn voorganger, ook
niet tijdens mijn verblijf hier, maar onze
hoop cp de komst ervan blijft bestaan
daarom willen wij Jezus in ons midden
en aan Hem gehoorzaam zijn. En ons
voortdurend bezinnen op de betekenis
van het leven, welks overmacht ons tot
gehoorzaamheid dwingt en ons doet stap
pen van de troon onzer eigenzinnigheid
en het hoofd doen buigen. De grootste
zege die God ons schenkt in het geloof is
de overtuiging, dat Hij de dragende
grond is onder ons leven.
Spreker herinnerde aan het sterke ge
loof waaruit de Doopsgezinden eeuwen
geleden leefden. Zij geloofden, dat de
kracht van de Heilige Geest hen tot
nieuwe mensen zou kunnen maken. Zij
muntten uit door een degelijke en sterke
levensstijl en een practisahe beleving
van het christen zijn, dat zich uitstrekte
tot ver buiten de landelijke grenzen.
Toen de rijkdom van het innerlijk leven
werd verwisseld met heiligheid, viel
veel wat opgebouwd was, uiteen tot na
deel van de gemeente. Jaren gingen
voorbij. Overzien wij nu de standplaats
van de Doopsgezinden dan mogen wij
constateren, dat zij niet meer in een
angstvallige afscheiding van de wereld
leven, maar gaarne samenwerken met
andersdenkenden
Ds Van Veen besloot met de gemeente
Gods zegen toe te wensen.
Een koor zong „Beveel gerust Uw we
gen".
Nadat Ds Van Veen het Onze Vader
had gebeden en samenzang van lied 77:
1, 2 en 3, deelde Ds Van Veen mede, dat
Vrijdag 15 Mei, de dag, waarnaar alle
schoolkinderen van De Waal met span
ning uitkeken. Wekenlang gerepeteerd,
de rol opgezegd, gezongen en tenslotte
de toneelcostuums gepast. Toen was
meester met enkele assistenten de schuur
van de heer L. Vermeulen gaan inrich
ten tot theater, met echt een toneel met
gordijnen. Banken en stoelen werden
aangesleept en netjes aan rijen gezet en
daarboven kwamen kleurige slingers te
hangen.
Toen schrijver dezes te acht uur arri
veerde, was de ruimte reeds geheel ge
vuld. Naar schatting een 150 groten za
ten gezellig bijeen, zo onrustig, dat ze
onmogelijk konden blijven zitten. Ver
der een actieve oudercommissie, een stel
dames, die ijverig hielpen met kleden en
schminken en dan een juffrouw en mees
ter, die handen te kort kwamen en
overal gelijk moesten zijn.
Maar het kwam todh voor elkaar en
toen het gordijn openging, zagen we een
toneel met echte decors en Jaap Witte
vertelde het een en ander over „Kinde
ren in school en huis". Zou het heus in
werkelijkheid zo zijn, als die Jaap ons
probeerde wijs te maken?
de Beroepingsoommissie als volgt is sa
mengesteld: Den Burg mej. Tr. Bakker,
mevr. Dros-Roeper en de heren J. G.
Dekker en Jb. Kikkert; Oosterend en
Eierland: mevr. J. de Wolf-Kikkert en
de heren B. Dros en C. Zijm; De Waal en
De Koog: mevr. J. van Ingen Sdhenau-
Langeveld, mevr. C. Mantje-Mantje en
de heren A. Daalder; Den Hoorn en
Oudeschild. mevr. Tr. Zegel-Bas en de
heren KI. Zuidewind en Jb. Boon.
Namens de kerkeraad werd Ds Van
Veen toegesproken door de heer J. C.
Rab, die kon getuigen, dat Ds Van Veen
een ruime plaats in aller harten heeft
verworven door zijn voortdurende be
reidheid iedereen te helpen, door zijn
medeleven en medelijden. Uw daden
stonden achter uw woorden en tijdens
uw zuekte is duidelijk gebleken, weük een
grote plaats u in onze gemeente innam.
Niet alleen Ds Van Veen, ook mevrouw
Van Veen dankte spreker hartelijk voor
al het werk dat zij voor de gemeente
heeft gedaan. „Wij hebben ons wel eens
met verwondering en bewondering afge
vraagd hoe u met uw druk gezin kans
zag om u op zoveel gebied verdienste
lijk te maken! U was een grote steun bij
het werk van uw man en u beiden een
ideaal echtpaar voor onze gemeente. Lk
hoop, dat het u 'en uw gezin in Leeu
warden goed mag gaan en Gods zegen
ook daar op uw werk mag rusten.
Ds Van Sluijs uit Den Helder sprak
namens ring en convent van doopsgezin
de gemeenten in N.-Holland en als col
lega, die dikwijls bezoek van Ds Van
Veen kreeg als deze zieken ging of had
bezooht in Den Helder. Ds Van Reijen-
dam sprak namens de ring Texel der
N.H. predikanten. Hij dankte voor de
samenwerking; hoe menig keer heeft hij
niet op deze kansel gestaan! Een bij
zonder woord van afscheid namens het
Texels theologenconvent, waarvan Ds
Van Veen praeses was. Wij zullen in u
de filosoof missen! Wij hopen dat uw op
volger ook iets van deze dingen zal
bezitten, want wie onzer zal dit kunnen
opbrengen? Tenslotte wenste spreker de
scheldende collega en diens gezin een
gezegende werkkring in Leeuwarden
toe.
Nadat Ds Van Veen nog vele personen
had bedankt (de organist, de kosters, de
gezinsverzorgster, het gemeentebestuur,
de fam. Daalder en Visman, het koor,
de zusterkring en de leiding van de Zon
dagsscholen en de ouden van dagen en
zieken kracht en herstel had toege
wenst, werd nog gezongen lied 215:1 en
2, waarna het koor nog zong „De Heer
behoede uw uitgang". Hierna namen al
len nog met een handdruk afscheid van
de heer en mevrouw Van Veen.
De kleintjes traden aan voor een Len-
tespel. De Lentekondngin, geholpen
door de zoele wind en de warme zon,
verjoeg de koude winter met zijn hel
pers en daarna wekte ze de bloemen, de
vogels en de kinderen. Keurig gedaan!
Henk Plaatsman, de kok van de ko
ning, bakte zo maar eventjes een prach
tige verjaringstaart, met suiker aange
mengd, die later slaappoeder bleek te
zijn. Gevolg.... alle feestvierenden in
slaap. Maar zijn vriend, de uil, weet
raad. Wat niespoeder, en ieder ontwaakt.
„Moeder is jarig" toonde ons een
feestvierende familie. Erg aardig was 't
bekende stukje van de geleende koeke-
pan. Tjonge, tjonge, wat sloeg die Piet
Keijser een spijkers in die schoenen.
Zijn vrouw (Josie Bauchrowitz) speelde
leuk en bakte bovendien heerlijke pan
nekoeken. leg Plaatsman was een barse
politieagent en Piet Verberne een deftig
heertje.
En dan „De Ganzenhoedster", toneel
spel in drie bedrijven. Grietje (Kobi Bet-
sema) een arme wees heeft het beroerd
getroffen bij boer Pruim (Sjors Jim-
mink). Weinig eten, veel slaag en hard
werken. De boerin (Doortje v. Heerwaar-
den) en haar dochter Trijn (Greteke
Keijser) zijn ook helemaal niet aardig
voor haar.
Gelukkig wordt Grietje beschermd
door een goede fee (Ada de Wolf) en haar
helpers, de kabouters. Zij vlucht het gro
te bos in en dank zij de toververen van
de fee verlost ze een gevangen genomen
prins {Jaap Kreeft). De vreselijke rovers
staan machteloos tegenover de tover
kracht van de goede fee. Grietje nu
Gretiha geheten vergezelt de prins
naar het paleis van zijn moeder de
koningin (Anneke Bakker). Een paar
hofdames vertellen het oubliek, hoe goed
en aardig freule Gretiha eigenlijk wel is.
Boer Pruim en zijn familie zijn tot ar
moede vervallen, maar ook zij delen in
de goedheid van Gretha.
Als tenslotte de Prins na een gevaar-
liike reis weer thuiskeert, eindigt het
spel, zoals ieder al verwacht had. Een
huwelijk enzij leefden lanig en ge
lukkig.
Een lang en hartelijk applaus was het
bewijs, dat het publiek met groot genoe
gen had zitten kijken en luisteren.
Gedurende de pauze werden prachtige
prijzen verloot. Door de Waalder jeugd
zelf vervaardigd, prima gedaan. De kof
fie was best en de koeken evenzo.
Meester en juffrouw kunnen met vol
doening op deze avond terugzien. Zij
hebben zich enorm uitgesloofd, maar
met succes. Aan hun glundere gezichten
was te zien, dat ook de schoolkas een
flinke duw in de goede richting had ge
kregen.
Tot de volgende keer!
VAN DE SUKELAAT NAAR DE
TAART
Het jutten van de sukelaatpan is al 'n
heel oud vale. Is het diefstal? In feite wel
•maar wij (en de politie) zien hierin toch
allereerst een uitloper van de folkloris
tische gebruiken. Maar dan moet het ook
bij de sukelaat blijven: ergens op Texel
stond dezer dagen een taart, veilig opge
slagen in een (koele) kelder. Een club
jongens met een fijne neus kreeg er de
lucht van en wist de taart weg te nemen,
zonder dat zij gezien waren. Op zichzelf
is dat een hele prestatie, maar wij veron
derstellen, dat dit heerschap (of heer
schappen?) nog lang niet jarig waren ge
weest, als de jarige, die zijn gasten op de
taart zou onthalen, hem te pakken had
gekregen! Bovendien had dit een „Moe
derdagtaart" kunnen zijn en in dat geval
zou deze daad nog scherper te veroorde
len zijn geweest. Mannen broeders, hou
het bij sukelaatpannen!
HOOG WATER TER REDE VAN TEXEL
20 Mei 1,57 en 2,37. 21 Mei 2,45 en
3,37. 22 Mei 3,49 en 4,45.
Aan het strand is het ongeveer een
uur eerder hoog water.