Cjroen cZwarLïJ~exeU in het L aa R.K. Texel herdacht het herstel van de Hiërarchie Ds Th. van Veen nana afscheid van Doopsgezinde Gemeente de De Waalder schooljeugd op de planken WOENSDAG 20 MEI 1953 TEXELSE 66e JAARGANG. No. 6735 COURANT Uitgave N.V. v.h. Langeveld De Rooij Boekhandel Drukkerij Bibliotheek Den Burg - Texel - Postbus 11 Tel. 11 Verschijnt Woensdags en Zaterdags. Bank: R'damse Bank, Coöp. Boerenl. Bank. Postgiro 652.-Abonn. pr. 11,80 p. kwart. 15 ct. incasso. Adv. 8 c. p. mm. ALS SLUITSTUK van de feestelijke ïerdenking van het Herstel der Bis- ;choppe!ijke Hiërarchie werd door de parochianen van de R.K. kerken van ons •üand Zondagavond in „Casino" een ieestavond gehouden, een avond waarop nen stilstond in de allereerste plaats Dij de figuur van Sint Willibrord, die :ulk een schier bovenmenselijke arbeid ïeeft verricht tot bloei van de R.K. kerk n ons land. In een uitnemend vertolkt Mysteriespel" heeft de R.K. Toneel vereniging „Sint Jan" ons enige be- angwekkende beelden gegeven uit het even van deze grote bisschop, wiens in- 'loed zich tot vandaag de dag nog on verminderd doet gelden. De feestavond werd geopend door pastoor Persoon, die zich zeer verheug- 3e over de grote belangstelling: iedere plaats was bezet. Het eerste deel van de avond was het ivoord aan de jeugd en die (school-) jeugd heeft ons een uur lang intens doen genieten van een alleraardigst program- Eia, waarbij de vrolijke noot natuurlijk iet ontbrak. Ineke Keesom en Anne- ueke Graaf Pd., leidden dit kinderpro gramma in met een leuk weergegeven in- eiding en daarna beleefden wij zo waar 3e feestelijke intocht van de Bisschop anno 1853: de burgerij stak de feest trompet en sloeg luid de trom, Wim Sehrama Jaczn., geflankeerd door zijn secretarissen, Martien de Graaf Wzn. en Henkie Maas Wzn. en gevolgd door een schare van blijde bruidjes. Al feest vreugde wat de 'klok sloeg en ten beslui te een plechtige decoratie van pastoor en tapelaans met een miniatuur bissohops- toed. Daarna een spelletje „Het Weer- uisje". Ada Bakker, Suikerweg, was et vrouwtje en Mary Zijm, Hollewals- veg, haar man. Wat deden ze dat leuk n een heel kinderkoor zong telkens uit rolle borst. Vervolgens zagen we Gerard an der Star als bisschop. Weer zo'n spontane ontvangst, waarbij Marga !Boom de Hoge Kerkvorst bloemen aan bood en Arno van Heerwaarden, Mo lenstraat, voor een kistje Karei I zorg de. Eddv Stiekema was een echte cere moniemeester en Paul Kuip Czn., bleek een geboren dirigent. Volgde een schetsje „Het ontbijt van Konmg Habbeba. Die negerkoning, Ton Idema, had al 100 negertjes opgepeuzeld ?n u begrijpt, dat Sam, Theo Witte Fzn., id van de hofhouding, er bar weinig voor voelde om ook tot aas van de wreedaard te dienen. Hij bedacht een list maar vond die niet, totdat kabouter Puntbaard, Marijke Swarthof, hem zijn overstaf uitleende. Toen werden d$ roll en omgekeerd en de koning had in het vervolg maar op het pijpen van zijn voormalige slaaf te dansen. Kees Graaf Pzn. en Peter van der Gracht waren wee handige koks. Besloten, werd met de eenacter „Pastoor zijn koe". Laat die koe nu geslacht moe- en worden, tot groot verdriet van de jastoor (Harry de Graaf), maar de paro chianen vonden dat best, want het flinik :n de bouten zittende beest werd in stuk- ten gehouwen en ieder had zeker een weëk lang volop rundvlees in de pan! De jongens en meisjes hadden veel succes met dit optreden, dat een herha- ing was van het reeds twee dagen te voren gegeven kinderfeest. Iedere klas Tad meegedaan. Pastoor Persoon dankte de jeugd har- elij'Jc voor het gebodene en bij voorbaat ook „Sint Jan", die het verdere deel van ie avond voor haar rekening zou nemen. Spontaan hadden ze het verzoek van de Dastoor ingewilligd om aan de feest avond te willen medewerken. De deco ratie voor het „Mysteriespel" was uitge voerd door Kees Witte en Wim van Heerwaarden Hzn. en wij kunnen ons voorstellen, dat zij 'hier avonden en avonden aan hebben gezwoegd, want het was keurig verzorgd. En zo waren er nog meerderen, die meteen de handen uit ie mouwen hadden gestoken, opdat het feest een waardig besluit zou krijgen. De proloog werd uitgesproken door de Teer Chr. v.d. Kolk waarna het doek op- Jing voor het eerste deel, Willibrord's zending. De heer W v. Heerwaarden, Willibrord, zien wij in gesprek met de abt van het klooster, Egbert, de heer Jan Vervoort. De abt weet in Willibrord de vonk over te brengen, waaruit de gro te brandende liefde voor de mensheid zal worden geboren. Eerst zien wij in Willi brord nog enige aarzeling, waar hij zich afvraagt of hij de grote taak zal kunnen Volbrengen, maar dan neemt hij het be sluit en geeft de gelofte. Het tweede tafereel beeldde de predi- king in Friesland uit. Daar viert het hei dendom en de godenverering nog hoog tij en wee degene, die het wagen durft een andere leer te verkondigen en ook maar iets van Wodan, Thor en de ande re goden te zeggen: de zwaarden zitten [os in de schede! Maar Willibrord kent ïeen vrees, waar hij zich door God en Zijn boodschap geleid weet. Een wonder geschiedt als de woeste heidenen op het Punt staan om hem om te brengen: le vend water borrelt uit de aarde op en in diepe verering buigen de heidenen het hoofd. Het 3e deel brengt ons in de St. Salva- torkerk te Utrecht. Willibrord is nu bis schop en leidt een Hoogmis, bijgewoond door hen, die eerst het heidendom aan hingen. Maar opeens wordt de vrede en rust binnen de muren verstoord door woeste en woedende krijgslieden, wier aanvoerder de dood van alle gelovigen begeert. Willibrord wil zijn leven stellen voor zijn schapen, maar de invallers kennen geen compromis: allen zullen worden omgebracht. Op het ogenblik dat de lanciers hun beestachtig werk ten uitvoer zullen brengen, daalt de engel Gabriël (mevr. Kievits-Ran) uit de hemel neder, met een tweesnijdend zwaard en in fel blinkende kleding. Als bij het heilig graf vallen deze krijgslieden sid derend op de knieën en worden als do den. De gelovigen zijn wonderbaarlijk gered. Welk een vreugde en welk een kracht om voort te gaan en uit te brei den dit heerlijke werk, alle volkeren het evangelie te verkondigen. Te Utrecht, centrum van hiërarchie in ons land, wordt met man en macht ge bouwd aan de dom. Willibrord mag dit meemaken. Hij is dan een oud man en ziet uit naar een opvolger. Hij ontmoet Bonifacius, de heer C. Witte Dzn., War moesstraat. Ook in hem wordt een on uitblusbaar vuur ontstoken tot heil der kerk. De heer J. van Sambeek, als ridder, zal ook een steun voor hen zijn. De leden van Sint Jan hebben dit My steriespel op voortreffelijke wijze opge voerd. Zij wisten door hun spel vol overgave de juiste sfeer te scheppen en het publiek daardoor van begin tot eind te boeien. Muzikale medewerking verleende het R.K. kerkkoor oJ.v. de heer P. B. Rite- co. Gezongen werden het Bisschopslied „Weid ons met uw herderstaf", Intoitus uit de Mis Stauit, Gloria in Eecelsis Deo, Ecce sacerdos Magnus, Angelus Domini Raphael, Ecce sacerdos et pontifee en Bescherm ons in de nood. Als intermezzo declameerde Jan Kie- vits „Ballade van de eeuwige kruis tocht" en „Ballade der Barmhartigheid". De epiloog werd uitgesproken door mw. Kievits-Ran. Vermelden wij tenslotte nog, dat een filmstrook „Honderd jaar Hiërarchie" werd vertoond, toegelicht door kapelaan Trui j ens. VERKIEZING GEMEENTERAAD Uitoefening kiesrecht door personen die in dienstbetrekking zijn De burgemeester der gemeente Texel herinnert in verband met de aanstaande verkiezing van de leden van de gemeen te raad aan artikel 110 der kieswet, vol gens hetwelk iedere werkgever ver plicht is te zorgen, dat iedere werkne mer, die bij hem in dienstbetrekking is en bevoegd is aan de verkiezingen deel te nemen, gedurende tenminste twee ach tereenvolgende uren tussen 's morgens acht uur en 's middags vijf uur daartoe gelegenheid vindt. Texel, 15 Mei 1953. De Burgemeester voornoemd, DE KONING. STEMMING GEMEENTERAAD De burgemeester van Texel brengt ter openbare kennis dat op Woensdag 27 Mei 1953 van des morgens acht tot des namiddags vijf uur de stemming ter verkiezing van de leden van de gemeen teraad zal plaats hebben. Hij herinnert aan de verplichting, be doeld dn artikel 1 9, der kieswet. Ieder, die volgens het kiezersregister bevoegd is tot de keuze mede te werken, is ver plicht zich binnen de voor de stemming bepaalde tijd aan te melden bij het stembureau van het voor hem aange wezen stemdistrict. Voorts wijst hij op het bepaalde dn artikel 128 van het wetboek van straf recht: Hij die opzettelijk zich voor een ander uitgevende, aan een krachtens wettelijk voorschrift uitgeschreven ver kiezing deelneemt, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar. Texel, 15 Mei 1953. De Burgemeester voornoemd, DE KONING. TEXELSE MARKT Den Burg, 18 Mei 1953. Aangevoerd: 1700 lammeren f 46-f 54. 10 koeien f 700-f 900. 106 biggen f 38-f 48. 40 n. kalveren f 40-f 60. GOUDEN MEDAILLE VOOR NARCISSEN Op de grote internationale bloembol lententoonstelling Flora 1953 te Heem stede was ook een inzending van de af deling Texel van de algemene vereni ging voor Bloembollencultuur. Deze bestond uit niet minder dan 4000 narcis sen {Golden Spur, Von Sion, Golden Harvest, Fortune, Texas en niet te ver geten de Pride of Texel!) De internatio nale jury heeft deze collectieve inzen ding met een gouden medaille bekroond. Onze felicitaties! ER WAS alle aanleiding om het be kende Franse spreekwoord „afscheid ne men is een beetje sterven" toe te passen, Zondagmiddag in de Doopsgezinde kerk te Den Burg: na ruim zes jaren leraar te zijn geweest bij de Doopsgezinde ge meenten Den Burg, De Waal en Ooster end, Den Hoorn, De Koog en Oudeschild nam Ds Van Veen afscheid om straks, na een welverdiende vacantde, zijn in tree te doen bij de Doopsgezinde gemeen te te Leeuwarden. Afscheid, de predikant gaat het eiland verlaten, maar gemeen te en kerk blijven en wat meer zegt: God bliift en Zijn belofte: de komst van Zijn Koninkrijk. Daarvan is getuigd en dat levert het bewijs, dat er van een levend geloof kan worden gesproken. Het afscheidsuur. Een volle kerk. Bij intree's en vertrek, op bijzondere hoog tijdagen: volle kerken. Kerken, gebouwd om het evangelie te verkondigen, resp. de godsdienstoefeningen te houden. MeTkwaardi'g dus, dat de kerk, de ker ken, niet altijd tot de laatste plaats be zet zijn, niet merkwaardig overigens als men helaas weet, dat het geloof in aller 'harte niet altijd levend is en dat velen helaas niet of niet meer met vreugde tot Gods Huis kunnen opgaan Stellig zullen er lezers zijn, die na het lezen van het bovenstaande de opmer king willen maken, dat de verslaggever afdwaalt. Inderdaad een afdwaling als verslag van de afscheidsdienst zonder meer verlangd wordt. Genoemd ver schijnsel dwong ons echter tot wat lan ger verblijf achter de toetsen, waar juist en vooral hoogtijdagen als genoemd en jaar in, jaar uit, bevestiging geven van het feit, dat de kerk helaas niet (meer?) de plaats krijgt welke haar toekomt. TOEN Ds Van Veen voor de laatste maal als predikant bij de Doopsgezinde gemeente op Texel door de kerkeraad naar de kansel werd begeleid, zong een koor o.l.v. de heer Kassenaar lied 33. Nadat de voorganger de kansel had be stegen zong de gemeente lied 62. Ds Van Veen las hoofdstuk 5 vers 13 tot 26 uit de brief van Paulus aan de Galathen en ging vervolgens voor in gebed. Terwijl gezamenlijk werd gezongen lied 93: 1, 2, 3 en 5 werd een exra collecte gehouden voor het suppletiefonds van de C. E. Gollards stichting, dat naar men hoopt, in October a s. zal worden geopend. Ds Van Veen deelde mede, dat de protestant se kerken van ons eiland zich bereid en garant verklaard hebben door middel van collecten en bijdragen een fonds op te bouwen waarvanuit het brengen van personen die niet over de nodige geld middelen beschikken toch in de gelegen heid te stellen, hun levensavond in dit rusthuis door te brengen. De diaconie had vroeger een slechte naam, maar toch is dit de werkende hand van de gemeen te t.o.v. de nood in de wereld, aldus spre ker, die de hoop uitsprak, dat de gemeen te haar taak in deze zal willen vervullen. Ds Van Veen las Johannes 15 vers 9- 17 en koos als leidraad voor zijn over denking de woorden: „Dit gebied ik u, dat gij elkander liefhebt". De predikant gaat, maar de trouw van God blijft en met elkander dient de ge meente verbonden te blijven in het ge loof aan de trouw van God. Zijn Ko ninkrijk is niet gekomen tijdens de ambtsperiode van mijn voorganger, ook niet tijdens mijn verblijf hier, maar onze hoop cp de komst ervan blijft bestaan daarom willen wij Jezus in ons midden en aan Hem gehoorzaam zijn. En ons voortdurend bezinnen op de betekenis van het leven, welks overmacht ons tot gehoorzaamheid dwingt en ons doet stap pen van de troon onzer eigenzinnigheid en het hoofd doen buigen. De grootste zege die God ons schenkt in het geloof is de overtuiging, dat Hij de dragende grond is onder ons leven. Spreker herinnerde aan het sterke ge loof waaruit de Doopsgezinden eeuwen geleden leefden. Zij geloofden, dat de kracht van de Heilige Geest hen tot nieuwe mensen zou kunnen maken. Zij muntten uit door een degelijke en sterke levensstijl en een practisahe beleving van het christen zijn, dat zich uitstrekte tot ver buiten de landelijke grenzen. Toen de rijkdom van het innerlijk leven werd verwisseld met heiligheid, viel veel wat opgebouwd was, uiteen tot na deel van de gemeente. Jaren gingen voorbij. Overzien wij nu de standplaats van de Doopsgezinden dan mogen wij constateren, dat zij niet meer in een angstvallige afscheiding van de wereld leven, maar gaarne samenwerken met andersdenkenden Ds Van Veen besloot met de gemeente Gods zegen toe te wensen. Een koor zong „Beveel gerust Uw we gen". Nadat Ds Van Veen het Onze Vader had gebeden en samenzang van lied 77: 1, 2 en 3, deelde Ds Van Veen mede, dat Vrijdag 15 Mei, de dag, waarnaar alle schoolkinderen van De Waal met span ning uitkeken. Wekenlang gerepeteerd, de rol opgezegd, gezongen en tenslotte de toneelcostuums gepast. Toen was meester met enkele assistenten de schuur van de heer L. Vermeulen gaan inrich ten tot theater, met echt een toneel met gordijnen. Banken en stoelen werden aangesleept en netjes aan rijen gezet en daarboven kwamen kleurige slingers te hangen. Toen schrijver dezes te acht uur arri veerde, was de ruimte reeds geheel ge vuld. Naar schatting een 150 groten za ten gezellig bijeen, zo onrustig, dat ze onmogelijk konden blijven zitten. Ver der een actieve oudercommissie, een stel dames, die ijverig hielpen met kleden en schminken en dan een juffrouw en mees ter, die handen te kort kwamen en overal gelijk moesten zijn. Maar het kwam todh voor elkaar en toen het gordijn openging, zagen we een toneel met echte decors en Jaap Witte vertelde het een en ander over „Kinde ren in school en huis". Zou het heus in werkelijkheid zo zijn, als die Jaap ons probeerde wijs te maken? de Beroepingsoommissie als volgt is sa mengesteld: Den Burg mej. Tr. Bakker, mevr. Dros-Roeper en de heren J. G. Dekker en Jb. Kikkert; Oosterend en Eierland: mevr. J. de Wolf-Kikkert en de heren B. Dros en C. Zijm; De Waal en De Koog: mevr. J. van Ingen Sdhenau- Langeveld, mevr. C. Mantje-Mantje en de heren A. Daalder; Den Hoorn en Oudeschild. mevr. Tr. Zegel-Bas en de heren KI. Zuidewind en Jb. Boon. Namens de kerkeraad werd Ds Van Veen toegesproken door de heer J. C. Rab, die kon getuigen, dat Ds Van Veen een ruime plaats in aller harten heeft verworven door zijn voortdurende be reidheid iedereen te helpen, door zijn medeleven en medelijden. Uw daden stonden achter uw woorden en tijdens uw zuekte is duidelijk gebleken, weük een grote plaats u in onze gemeente innam. Niet alleen Ds Van Veen, ook mevrouw Van Veen dankte spreker hartelijk voor al het werk dat zij voor de gemeente heeft gedaan. „Wij hebben ons wel eens met verwondering en bewondering afge vraagd hoe u met uw druk gezin kans zag om u op zoveel gebied verdienste lijk te maken! U was een grote steun bij het werk van uw man en u beiden een ideaal echtpaar voor onze gemeente. Lk hoop, dat het u 'en uw gezin in Leeu warden goed mag gaan en Gods zegen ook daar op uw werk mag rusten. Ds Van Sluijs uit Den Helder sprak namens ring en convent van doopsgezin de gemeenten in N.-Holland en als col lega, die dikwijls bezoek van Ds Van Veen kreeg als deze zieken ging of had bezooht in Den Helder. Ds Van Reijen- dam sprak namens de ring Texel der N.H. predikanten. Hij dankte voor de samenwerking; hoe menig keer heeft hij niet op deze kansel gestaan! Een bij zonder woord van afscheid namens het Texels theologenconvent, waarvan Ds Van Veen praeses was. Wij zullen in u de filosoof missen! Wij hopen dat uw op volger ook iets van deze dingen zal bezitten, want wie onzer zal dit kunnen opbrengen? Tenslotte wenste spreker de scheldende collega en diens gezin een gezegende werkkring in Leeuwarden toe. Nadat Ds Van Veen nog vele personen had bedankt (de organist, de kosters, de gezinsverzorgster, het gemeentebestuur, de fam. Daalder en Visman, het koor, de zusterkring en de leiding van de Zon dagsscholen en de ouden van dagen en zieken kracht en herstel had toege wenst, werd nog gezongen lied 215:1 en 2, waarna het koor nog zong „De Heer behoede uw uitgang". Hierna namen al len nog met een handdruk afscheid van de heer en mevrouw Van Veen. De kleintjes traden aan voor een Len- tespel. De Lentekondngin, geholpen door de zoele wind en de warme zon, verjoeg de koude winter met zijn hel pers en daarna wekte ze de bloemen, de vogels en de kinderen. Keurig gedaan! Henk Plaatsman, de kok van de ko ning, bakte zo maar eventjes een prach tige verjaringstaart, met suiker aange mengd, die later slaappoeder bleek te zijn. Gevolg.... alle feestvierenden in slaap. Maar zijn vriend, de uil, weet raad. Wat niespoeder, en ieder ontwaakt. „Moeder is jarig" toonde ons een feestvierende familie. Erg aardig was 't bekende stukje van de geleende koeke- pan. Tjonge, tjonge, wat sloeg die Piet Keijser een spijkers in die schoenen. Zijn vrouw (Josie Bauchrowitz) speelde leuk en bakte bovendien heerlijke pan nekoeken. leg Plaatsman was een barse politieagent en Piet Verberne een deftig heertje. En dan „De Ganzenhoedster", toneel spel in drie bedrijven. Grietje (Kobi Bet- sema) een arme wees heeft het beroerd getroffen bij boer Pruim (Sjors Jim- mink). Weinig eten, veel slaag en hard werken. De boerin (Doortje v. Heerwaar- den) en haar dochter Trijn (Greteke Keijser) zijn ook helemaal niet aardig voor haar. Gelukkig wordt Grietje beschermd door een goede fee (Ada de Wolf) en haar helpers, de kabouters. Zij vlucht het gro te bos in en dank zij de toververen van de fee verlost ze een gevangen genomen prins {Jaap Kreeft). De vreselijke rovers staan machteloos tegenover de tover kracht van de goede fee. Grietje nu Gretiha geheten vergezelt de prins naar het paleis van zijn moeder de koningin (Anneke Bakker). Een paar hofdames vertellen het oubliek, hoe goed en aardig freule Gretiha eigenlijk wel is. Boer Pruim en zijn familie zijn tot ar moede vervallen, maar ook zij delen in de goedheid van Gretha. Als tenslotte de Prins na een gevaar- liike reis weer thuiskeert, eindigt het spel, zoals ieder al verwacht had. Een huwelijk enzij leefden lanig en ge lukkig. Een lang en hartelijk applaus was het bewijs, dat het publiek met groot genoe gen had zitten kijken en luisteren. Gedurende de pauze werden prachtige prijzen verloot. Door de Waalder jeugd zelf vervaardigd, prima gedaan. De kof fie was best en de koeken evenzo. Meester en juffrouw kunnen met vol doening op deze avond terugzien. Zij hebben zich enorm uitgesloofd, maar met succes. Aan hun glundere gezichten was te zien, dat ook de schoolkas een flinke duw in de goede richting had ge kregen. Tot de volgende keer! VAN DE SUKELAAT NAAR DE TAART Het jutten van de sukelaatpan is al 'n heel oud vale. Is het diefstal? In feite wel •maar wij (en de politie) zien hierin toch allereerst een uitloper van de folkloris tische gebruiken. Maar dan moet het ook bij de sukelaat blijven: ergens op Texel stond dezer dagen een taart, veilig opge slagen in een (koele) kelder. Een club jongens met een fijne neus kreeg er de lucht van en wist de taart weg te nemen, zonder dat zij gezien waren. Op zichzelf is dat een hele prestatie, maar wij veron derstellen, dat dit heerschap (of heer schappen?) nog lang niet jarig waren ge weest, als de jarige, die zijn gasten op de taart zou onthalen, hem te pakken had gekregen! Bovendien had dit een „Moe derdagtaart" kunnen zijn en in dat geval zou deze daad nog scherper te veroorde len zijn geweest. Mannen broeders, hou het bij sukelaatpannen! HOOG WATER TER REDE VAN TEXEL 20 Mei 1,57 en 2,37. 21 Mei 2,45 en 3,37. 22 Mei 3,49 en 4,45. Aan het strand is het ongeveer een uur eerder hoog water.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1953 | | pagina 1