n
Twijnder's Manufacturen
Muziek: Een levensbehoefte voor velen
Laat de jeugd haar kansen niet missen
Het Jeugdverhaal „De avonturen van Bim en Bam"
Nogmaals
Boterbloembestrijding
Texels Bioscoop Theater
Ov reis
„Was muziek en zang er niet, 't leven
'had geen waarde", dichtte in de vorige
eeuw, toen er nog geen gramofoons of
radiotoestellen waren, de Delftse poëet
De Genestet. Indertijd zullen velen dit
met een instemmende glimlaoh hebben
gelezen en de kleine overdrijving die er
in zit, gaarne op de koop toe hebben ge
nomen. Maar het blijft een feit, dat de
muziek voor hen, die er gevoelig voor
zijn en dat zijn er zeer velen een
waardevolle factor in het leven is, die
fleur en genoegen verschaft, ook met
haar bescheidenste en onvolmaakte uitin
gen, zoals de gemiddelde dilettanten die
produceren.
Niet voor niets is de mens een toonbe-
wustzijn ingeboren, dat hem zonder eni
ge scholing reeds een aangename ge
waarwording bezorgt bij het luisteren
naar een eenvoudig liedje. Dit aangebo
ren muzikaal bewustzijn heeft in de loop
der eeuwen, volgende op de Griekse be
schaving, geleid tot het ontstaan van
een kunstmuziek, dat wil dus zeggen een
kunstig gevormd en kunstzinnig uitge
voerde muziek, die een van de geweldi
ge uitingen is geworden van de Euro
pese beschaving.
Men kan een blinde moeilijk de
schoonheid van een schilderij openbaren
en zo kan men iemand, die gespeend is
van het meest primitieve muzikale ge
voel, nimmer tot het waarderen van
muziek brengen, om de eenvoudige re
den dat hij de muziek nu eenmaal niet
kan horen als een uiting, die meer bete
kent dan geluid. Hij is ongevoelig voor
schoon geluid, gebonden aan bepaalde
vormen, levend door klankschoonheid,
rhythmisch gebonden en logisch opge
bouwd. Met hen heeft de muziek niets te
maken, omdat de muziek voor hen niet
bestaat.
Maar nu de muzikaal gevoeligen en
de muzikaal begaafden. Die zijn er dan
toch ook maar bij milhoenen op de we
reld en voor velen zal de muziek een der
waardevolste zaken kunnen zijn, waar
mede zij zich kunnen bezighouden.
Maar nu is het met de muziek zo, dat
zij in de meeste gevallen iemand niet
aanwaait en dat geldt in absolute zin
voor de beoefening der muziek. Deze eist
toewijding en doorzettingsvermogen en
in de eerste laats enige muzikale aanleg.
Deze laatste bestaat onder de mensen in
enorme verscheidenheid en vnl. daaraan
is het te danken of men bij goede lei
ding en volhardende studie iets bereikt,
of altijd ver onder de middelmaat zal
blijven. Iemand met een te gering muzi
kaal talent kan het wel brengen tot het
genieten van muziek, die anderen voor
hem maken, maar tot het goed leren be
spelen van een instrument zal hij het
niet brengen
Dat de muziekbeoefening ook in onze
tijd nog voor te velen verloren gaat, die
wel degelijk muzikale aanleg hebben om
een instrument te leren bespelen, vindt
zijn oorzaak in geheel andere omstandig
heden.
Velen krijgen de kans niet.
Te veel behoorlijk muzikaal begaafden
krijgen de kans niet hun drang naar mu
ziek in de praktijk van het muziekmaken
uit te leven, omdat zij in een milieu ge
boren zijn, waar men geen aandacht aan
de muziekbeoefening schenkt. Nou ja,
dat kind zingt zo aardig op school, zegt
de onderwijzer en op dat fluitje van vijf
en dertig cent speelt hij „op het gehoor
heel aardig". Maar het komt bij sommi
ge ouders niet in het hoofd op, zo'n zich
uitend muzikaal talentje tot ontwikke
ling te laten komen, door het kind mu
zieklessen te laten geven. Jammer, want
de muziek gaat dan voor dit kind verlo
ren, tenzij zijn drang naar muziek ma
ken zó groot is, dat hij later, als hij
groot geworden is, probeert de verloren
tijd in te halen. Dat gelukt wel eens,
maar vaak ook niet.
Het is heel jammer, dat de muziekbe
oefening op school in het algemeen nog
maar in een zeer primitief stadium ver.-
keert, want wanneer in het gezin de mu
ziek als een te verwaarlozen taak wordt
beschouwd, zou de school de aangewezen
plaats moeten zijn om muzikaal aange
legde kinderen te ontdekken. Wel of
geen muzieklessen betekent voor het le
ven van met muzikaal gevoel begaafde
mensen wel of geen vervulling van een
natuurlijke behoefte zich muzikaal te
uiten. Dat is een ja of neen voor het ge
hele leven.
Hoe vaak hoort men niet de verzuch
ting: „Ik wou, dat ik maar piano kon
spelen", of wel: „Wat lijkt het me fijn
om viool te kunnen spelen". En als men
dan verder vraagt, komen vaak de mede
delingen, dat de ouders er niet veel voor
gevoelden „die dure lessen" te betalen
en dat zij geen benul hadden van wat
muziek voor hen die er oor voor hebben,
betekenen kan.
Wat de financiële kant betreft vrage
men dan niet, wat diezelfde ouders wel
over hebben voor de sportbeoefening en
allerhande vermaak, dat nu toevallig
wel ligt binnen de kring van hun waar
dering.
Het is droevig, wanneer een talent ver
loren gaat en niet de kans heeft gekre
gen tot ontwikkeling te 'komen en het is
waarlijk een gewetensvraag voor ou
dei's en opvoeders wanneer zij komen te
staan voor de beslissing, een kind muziek
te laten leren of niet.
Altijd leiding nodig.
In de regel manifesteert zich een mu
zikale aanleg bij het kind duidelijk ge
noeg Het heeft alleen dikwijls aanmoe
diging en altijd leiding nodig. Zonder lei-
diner wordt het in de regel niet veel en de
weg van de autodidacten is lang en moei
lijk, terwijl de muzieikpaedagogie van de
huidige tijd zo doelmatig en langzaam
de techniek voor de leerlingen ont
vouwt, dat men waarlijk „spelender
wijs" zoveel van de techniek van een in
strument kan leren, dat men er zijn he
le leven plezier van heeft.
Dit alles geldt voor hen die als ama
teur de muziek beoefenen willen. Voor
de vakstudie komt nog het een en ander
meer kijken.
De bedoeling van deze beschouwingen
is, ouders en opvoeders nog eens op het
hart te binden de nodige aandacht te be
steden aan de muzikale uitingen van de
aan hun zorg toevertrouwde kinderen.
Zijn ze min of meer muzikaal, hetgeen
veelal duidelijk genoeg blijkt, laat ze dan
een instrument leren bespelen en ge
troost u daarvoor, als het maar
éven mogelijk is, een financieel offer.
Blijkt het kind voldoende aanleg en am
bitie te hebben, dan zal het door uw
toedoen zijn, dat het voor zijn leven kan
putten uit een bron van muzikaal genot,
die steeds rijker zal gaan vloeien.
Daarom: geef ze een instrument en
een kans. P. P.
TEGELPAD DE KOOG GEREED
Maandag is het tegel-wandelpad langs
de Badweg te De Koog gereed gekomen.
FOLDERTJE TER GELEGENHEID VAN
OPENING GERESTAUREERDE N. H.
KERK DE COCKSDORP
De heer C. Blom te De Cocksdorp weet
goed met zijn fototoestel om te gaan. Hij
maakte enkele aardige opnamen van de
gerestaureerde N. H. kerk te De Cocks
dorp, ook van het interieur, en plakte
deze op een gevouwen stuk wit carton.
Het resultaat is een leuk foldertje, dat
voor de prijs van f 1,- verkrijgbaar is.
Men heeft daarmee een blijvende herin
nering aan de opening van het gerestau
reerde kerkgebouw.
BELANGRIJKE WEGVERBETERING
Nog meer dorpsverfraaiingsnieuws uiit
De Koog:
tussen ,,d' Oprei" en de Badweg ver
keerde de Minister Ruisweg al jarenlang
in zeer slechte staat. Thans is gemeente
werken bezig dit gedeelte van een keu
rig asfaltdëk te voorzien. Met voldoening
zullen de bewoners aan en berijders van
de Houtvester Boodtlaan vernemen, dat
deze weg vanaf de Dorpsstraat tot aan
het Mienterglop (pension „Duinoord")
eveneens zaïl worden geasfalteerd. Voorts
vernemen wij, dat de weg Duinoord-
Ruigedijk, die zich nog in zijn oerstaat
bevindt, binnen afzienbare tijd ook ver
hard zal worden; op een klein gedeelte
is daar reeds een proefprocedé toe
gepast, waarbij een 'belangwekkende
hoeveelheid materiaal (fundering) kan
worden uitgespaard.
De bewoners van Den Hoorn zullen
jammer genoeg nog wat geduld moeten
koesteren ten aanzien van de wegverbe-
tering in de richting van paal 9, want
voor verbetering van de Verlengde Witte
weg (door de duinen tot aan het fiets
pad) is nog geen hogere goedkeuring ont
vangen, evenmin ook voor de weg naar
paal 28 (de Krim).
Bim en Bam zijn aan het
vlinders vangen. Ze hebben
't erg druk: ze vinden het
heerlijk en hebben reuze
veel plezier.totdat er
plotseling een heel grote
man achter hen staat met
een groot net. In een oog
wenk zitten ze gevangen.
Het helpt niets of ze al te
genstribbelen of schreeu
wen in het net de man
neemt hen mee naar huis,
gooit wat aether over hen
heen en speldt hen op een
stuk karton, net zoals ze
doen met echte vlinders.
Daar liggen ze nu, ieder een
speld door hun buik. Ge
lukkig worden Bim en Bam
nu wakker en merken dat
ze rustig in hun eigen bed
liggen. Het was maar een
droom geweest! „Zeg Bam"
zegt Bim, „Ik zal mijn hele
leven geen vlinders meer
vangen". „Ik oök niet",
zegt Bam. „We moesten ons
ook eigenlijk schamen om
die arme kleine diertjes op
te prikken".
VLIELAND HEEFT TENNISBAAN
23 Mei jl. werd het Strandhotel ge
opend. Vlielands Fanfarecorps bracht 's
avonds een serenade. De exploitant heeft
naast het hotel een tennisbaan doen aan
leggen. Reeds nu wordt de baan druk be
speeld; in het hoog-seizoen zal het zeker
een hele toer worden om eens aan bod
te komen. Voor het hotel in het bijzon
der en voor Vlieland in het algemeen be
tekent deze tennisbaan een aanwinst.
In een vorig artikel hebben wij reeds
gewezen op de noodzakelijkheid van een
grondige bestrijding der boterbloemen.
In dit artikeltje willen wij nog iets
zeggen over de bestrijdingsmdidelen zelf.
Wij wezen er reeds op, dat proefonder
vindelijk werd vastgesteld welke enor
me hoeveelheden boterbloemen per ha.
kunnen voorkomen. Deze zelfde proeven
toonden aan, dat door de zaadversprei
ding het aantal boterbloemen per ha. in
slechts één jaar tijd met 300-1100 pet.
kan toenemen.
De bestrijding van de boterbloemen
dient daarom te geschieden voordat de
plant zaad gaat vormen.
In aanmerking komen de onkruidbe
strijdingsmiddelen op basis van de groei
stof MCPA, zoals Nolachiet.
Deze middelen verspreiden zich door
het cellenweefsel, waardoor de plant ge
leidelijk afsterft. Het beste is te spuiten
tijdens groeizaam weer, als de boter
bloemen in een stadium van sterke groei
verkeren (aan het begin van de bloei).
Voor de bestrijding van boterbloemen
verdienen de MCPA-middelen de voor
keur boven andere typen groeistoffen.
Teneinde te voorkomen, dat het vee
de boterbloemen direct na de bespuiting
vertrapt, verdient het aanbeveling de
weide 10-14 dagen te laten liggen. Op
dat moment is de groeistof voldoende
door de plant opgenomen en zal de be
spuiting uitstekend resultaat geven voor
al als er voor gezorgd wordt, dat het vee
de weide goed afgraast, waardoor de
grasmat weer snel dicht groeit.
FILMNIEUWS.
„DE SCHRIK DER COMPAGNIE"
Deze „schrik" is niemand anders dan
de populaire komiek Jimmy Durante.
Deze film begint al meteen grappig, want
Jeeper Jimmy (Durante) en Breezy Jo
nes (Phil Silvers) tekenen in hun en
thousiasme een aanmeldingsformulier
voor dienstneming, terwijl ze er op uit
waren, de commandant van het bureau
een stofzuiger aan te smeren. Jeeper en
Breezy zijn zeer onhandig en er valt om
hun malle fratsen dan ook dikwijls en
smakelijk te lachen. Uiteindelijk slagen
zij er in, de kolonel van hun onderdeel
te overtuigen van de waarde van het
tankwapen.
In deze film wordt een voorname rol
waargenomen door Jane Wyman, die
wij gewend zijn in serieuzer rolprenten
aan te treffen. Zij blijkt ook in het luch
tige genre goed thuis te zijn.
„DEZE VROUW IS GEVAARLIJK"
In de hoofdrol van deze spannende
film Joan Crawford, als „de gevaarlijke
vrouw". Zij komt in contact met een spe
cialist, die haar van een dreigende blind-
head redt. Er ontstaat een verhouding, ja
ze worden allengs verliefd op elkaar,
maar dat kan Matt, leider van een gang
sterbende, niet hebben: ook hij wil haar
hart veroveren. In deze film blijkt, dat
hij voor geen enkel middel terugdeinst.
Het wordt dan ook er op of er onder,
een strijd op leven en dood, maar de
slechte kerel legt het loodje en de dok
ter en zijn voormalige patiënt gaan een
schone toekomst tegemoet.
Neerlands nieuws.
O.a.: „Braaivleisaand" van Zuidafri-
kaanse dansers in Culemborg. Officiële
ingebruikstelling van de helicopter-
dienst Brussel-Rotterdam. De feestelijke
herdenking van „100 jaar kromstaf". Het
bezoek van H.M. de Koningin en Z.K.H.
Prins Bernhard aan Denemarken.
Buitenlands nieuws.
O.a.: Bevrijders die bleven: Pools feest
in Breda. Simultaan tanken in de lucht
Groter veiligheid bij noodlandingen. Het
laatste postpaard van Frankrijk.
„DE KLEINE GIDS"
Reeds sedert 1933 verzorgt de Vereni
ging van Raden van Arbeid een uitgave
die de leek op aangename wijze in con
tact brengt met de Nederlandse sociale
verzekering. Van deze publicatie, die zo
langzamerhand onmisbaar is geworden,
is thans de elfde druk verschenen. On
danks de keurige uitvoering en de 46
bladzijden is de prijs van De Kleine
Gids voor de Nederlandse Sociale Verze
kering 25 cent gebleven.
In deze druk zijn niet alleen de laatste
wijzigingen opgenomen, maar ook een
nieuw hoofdstukje over de Werkloos
heidswet. Het boekje is thans van nieu
we illustraties voorzien, terwijl de
bruikbaarheid aanmerkelijk is vergroot
door korte aanwijzingen in hoofd en
marge der bladzijden.
De Kleine Gids is bij elke Raad van
Arbeid verkrijgbaar.
KATHOLIEKE KERKLIJST
Parochie van St. Joannes de Doper met
de bijkerken Den Hoorn en Oosterend
Zondag 7 Juni: Zondag oh. octaaf v.h.
H. Sacrament, 2e Zondag na Pinksteren,
le Zondag v.d. maand. Missen om 7,30 en
10 uur. In Den Hoorn alleen om 7,30 en
in Oosterend alleen om 10 u. Uitr. com
munie 10 voor half 8 en alleen na de Mis
van 7,30. Verder buiten de Missen om 7
en 9 u. Niet om 7 maar om 5 uur lof. De
mannencongr. vervalt. Geen meisjescon
gregatie. Maandag 8 Juni geen vrouwen-
congr. Woensdag 10 Juni. Mis in Den
Hoorn om 7,30 met bieohth. schoolk. Om
7,30 Jozeflof met gebeden v.d. ingekomen
intenties. Daarna jongenscongr. Geen
Mis om 7 uur, alleen comm. uitr. Donder
dag 11 Juni Mis in Oosterend. Geen Mis
om 7 uur, alleen comm. uitr. Vrijdag 12
Juni. Feest v.h. H. Hart van Jezus. Om
6,30 uitr. v.d. comm. Om 7 u. gez. Mis
ter ere v.h. H. Hart. Om 7,30 u. H. Hart-
lof. Na de Mis van 8 uur de toewijding
v.d. school aan het H. Hart v. Jezus. Za
terdag 13 Juni Om 6 u. roz. Van 5-9 uur
biechth op hele uren. Mis in de kapel.
Zondag 14 April. Zondag o.h. octaaf v.h.
H. Hart en 3e Zondag na Pinksteren. 2
Missen in Oosterend. In Den Hoorn al
leen om 10 uur.
S.V. Texel.
Alleen de adspiranten waren deze
Zondag actief, als gasten van „Helder"-
adspiranten. Het is een mooie sportdag
geworden waarbij onze elftallen wisten
te zegevieren. Door beide verenigingen
werd dit contact ten zeerste gewaar
deerd en we zien vol belangstelling het
tegenbezoek zeer binnenkort tegemoet.
Gaarne brengen we dank voor de me
dewerking in deze.
De eerste ontmoeting was tussen de H-
en T-welpen. Dit werd een pittige wed
strijd waar de partijen goed tegen elkaar
opwogen. Met 6-2 werd door onze „Ben
jamins" gewonnen. Ook de H- en T-ad-
spiranten B werd een overwinning voor
onze jongste kampioensploeg, met 5-3
bleven ze over H. B de baas.
Ten slotte was ook de wedstrijd tussen
de beide A-elftallen een goede wedstrijd,
welke met 4-2 werd gewonnen.
Voor de adsp.-dag een goede oefening.
Een leuke dag als vandaag smaakt in de
regel best.
Dank aan de leiders Van Zeijlen en
Vlaming.
Adsp. trainen: Nog brengen we de trai
ning in herinnering. Elke Vrijdagavond
aanvang half 7 trainen op het terrein.
Leeftijd 12-16 jaar, maak er zoveel mo
gelijk gebruik van. Zonder training blijft
succes op den duur-uit!
A.s. Zondag speelt Texel 1 haar laat
ste wedstrijd tegen USVU. Zou deze
wedstrijd onze spelers niet inspireren tot
een eervol einde? Getraind wordt er wei
nig meer, de onderlinge verhouding liet
te wensen over, zonder dat er naar ge
streefd werd dit te herstellen. Toch moet
het u een eer zijn te bewijzen, dat de
laatste drie wedstrijden oneervol en ab
normaal verlopen zijn. Laten we hopen,
dat de goede sporteer Zondag zal spre
ken.
Tijdens de laatste handbalwedstrijd is
een damesportemonnaie gevonden. Er zat
niets in, maar toch best te gebruiken.
Adres: W. v. Zeijlen. Ook Nico Eelman
keerde hersteld terug, waarmede we hem
en zijn familie en verloofde hartelijk fe
liciteren. Dat hij spoedig weer met succes
zijn werk met vreugde zal mogen ver
richten, wensen we hem gaarne toe.
FEUILLETON
door T. LODEWIJK
IC.) Hoe oud was vader geworden, dat
zag hij nu pas goed. Bij zijn slapen was
zijn haar sterk vergrijsd, zilveren haren
glinsterden oök in de korte snor. Op de
hand, die op het witte laken lag, zwollen
dikke blauwe aderen. Wat wist hij, Rolf,
van alles wat er in zijn vader was om
gegaan, van alles wat die haren had ver
grijsd, die rimpels in zijn voohhoofd, die
groeven om zijn mond had verdiept. Bij
na zonder gedachten zat hij daar naast
het bed, een half uur, een uur. Maar in
zijn hart groeide de verbondenheid met
de man, die daar op het bed lag, groeide
de bereidheid om zijn vader ter zijde te
staan, om het offer te brengen, zoals zijn
vader het had gebracht. Ze waren maar
alleen, sinds moeder dood was, hij en
vader. Zij tweeën, ze hadden alleen el
kaar.
En toen flitste door zijn 'hoofd de ge
dachte aan Rudi. Als vader er eens niet
meer was, als hij alleen stond, hoe graag
zou hij dan iemand naast zich hebben,
die hij volkomen kon vertrouwen, van
wie hij hield en 'die van hem hield. Hij
had reeds vele meisjes ontmoet, maar
geen had hem dat gevoel gegeven, dat
Rudi Taal hem geschonken had. Ondanks
haar felle, afwijzende houding wist hij,
dat hij zich bij haar alleen volkomen zou
kunnen vertrouwen en van haar houden,
en hij verwenste de omstandigheden, die
haar zo tegen de familie Twijnders ver
bitterd hadden, en haar koppige eenzij
digheid, die persé in zijn vader de moor
denaar van ihaar tante had gezien. Be
lachelijk. Maar zo stond het er nu een
maal vóór. Hoe ruimde hij dat obstakel
uit de weg?
Zo zat Rolf te peinzen, toen hij er zich
opeens van bewust werd, dat hij werd
gadegeslagen. Snel keek hij op en staar
de in de ogen van zijn vader. Een zwak
ke glimlach trok over 't verouderde ge
zicht, de hand op het laken maakte een
beweging. Rolf legde zijn hand er op.
Vader zei hij moeilijk.
De oogleden knipten.
Vader, ik 'blijf. Bij u. Is dat goed?
Hij zei het, zonder er bij na te denken,
maar diep in zijn hart wist hij, dat dit
het enige juiste was. Hij zag de veran
dering op zijn vaders gezicht. De hand
op het laken bewoog. Rolf nam die in de
zijne. En op dat ogenblik wist hij, dat hij
goed gekozen had, en dat 't brengen van
een offer de mens het hoogste geven kan
wat hij op de wereld vermag te berei
ken vrede in het hart.
PLANNEN.
Rudi klopte aan het privé-kantoor van
haar chef, de heer Waanders. Daarbin
nen hoorde ze mannenstemmen. De baas
had bezoek.
Ja, binnen! riep Waanders jovi
aal
Hij zat te praten met een jongeman
met een intelligent gezicht en scherpe
blauwe ogen, die Rudi onderzoekend op
namen. De wilskrachtige kin, de ferme
mond vielen haar terstond op.
Een man die weet wat hij wil, dacht ze.
O, juffrouw Rudi, uk weet al waar
voor u komt. Over die zending van Tex-
tor, niet? Laat u dat maar even liggen, ik
heb ze net aan de telefoon gehad, er is
blijkbaar een abuis. Grootjohans komt
morgen en zal de zaak wel in orde ma
ken. Dus 'bezit uw ziel tot zolang maar
in lijdzaamheid glimlachte hij.
Hij had het goed getroffen met zijn
nieuwe winkelchef Ze was accuraat en
plichtsgetrouw, toch geen machine, die
automatisch haar werk deed. De klanten
mochten haar graag en ze wist toch voet
bij stuk te houden als dat in het belang
van de zaak nodig was.
Dit is juffrouw Taal, meneer Last
man stelde hij voor. Ja, juffrouw,
dit is een van mijn oude bedienden.
of oud, dat is hij nog nietmaar hij
kwam bij mij niet genoeg vooruit en
heeft het verderop gezocht. Maar hij
vergeet z'n ouwe baas niet, is 't niet,
Lastman?
De jongeman glimlachte even.
Ik heb hier veel geleerd en ik leer
nog steeds ails ik eens kom praten stel
de hij vast.
Tja, en dit is juffrouw Taal. Die
speelt zo'n beetje de 'baas in de winkel.
En soms ook over de baas.
U bedoelt, dat ik u soms naar uw
eten jaag, wanneer u dat weer eens ver
geet lachte Rudi. Als ik er niet
was.
Lag ik nu al onder de groene zoden
schertste Waanders. Maar Lastman
hier zit nu ergens in zo'n gat, hoe heet
het ook weer
Zuidhoek.
Juist, Zuidhoek, en het schijnt, dat
je in die kleine provincieplaatsen nog za
ken van belang hebt. Heel grote zaken
zelfs. Hij is daar nuWaanders
praatte door, maar Rudi luisterde nau
welijks, knikte automatisch met het
hoofd. Zuidhoek! Liet het verleden haar
dan nooit met rust? Met nieuwe interes
se bekeek ze de bezoeker, en die van
zijn kant toonde eveneens belangstelling
voor de knappe, roodlokkige winkeljuf
frouw.
Eh, meneer Waanders, ik moet weer
weg verontschuldigde ze zich die
zichtzending voor mevrouw Van Hogen-
dorp moet nog de deur uit vóór twaalven.
En vanmiddag ben ik er niet, zoals u
weet
Ja nu was de beurt aan Waan
ders en als ik er met was en niet zei:
denk om uw vrije middag, juffrouw Ru
di, dan kwam daar weer niets van te
recht! Goedkeuring straalde uit zijn
blik, hij hield van mensen, die niet werk
ten met een oog op de klok, en bij zulke
mensen hield hij zelf wel een oogje in
het zeil. Wat drommel, de boog kon niet
altijd gespannen blijven.
Rudi gaf de bezoeker een hand en ver
trok. In de winkel, tijdens het klaarma
ken van de zending, cirkelden haar ge
dachten voortdurend rondom dat ene
punt: Zuidhoek. Hoe zou het daar gaan?
Een schaduw viel over de toonbank,
voor haar stond de bezoeker van zo
even, z'n jas aan, hoed in de hand.
Juffrouw eh
Taal hielo ze.
Juffrouw Taal, vergiste ik me zo
even, of raakte u een ogenblikje in de
war, toen ik het over Zuidhoek had?
Bent u daar bekend?
Wat een scherp opmerker, dacht ze.
Dat hij dat gemerkt had. Maar rustig en
beheerst zei ze: Ja, meneer Lastman, ik
kom zelf uit Zuidhoek. Ik heb er jaren
lang gewoond en gewerkt. Mijn tante
had daar een zaak. zoals deze, maar
dan Uw spoorkaartje ge
kaald bij de V. V. V. „Texel"
alleen veel kleiner.
Ach rekte de bezoeker dat is
interessant. Luistert u eens, het lijkt wel
heel brutaal, maar als 'het u niet zint,
zegt u het maar. U bent. vanmiddag vrij.
Ik ook, ik hoef pas vanavond terug. Zou
ik u niet eens kunnen spreken? Ik wou
wel wat meer weten over Zuidhoek en u
zoudt me wellicht een en ander kunnen
vertellen
Rudi wilde eerst afwijzend antwoor
den. Maar het voorstel was zakelijk, zijn
houding was volkomen correct. En eer
lijk gezegdook zij was wel een beet
je nieuwsgierig naar haar vroegere
woonplaats.
Goed antwoordde ze dan, toch
nog wat gereserveerd. Dat kan.
(Wordt vervolgd).