omvi.
Mis
Twijnder's Manufacturen
Vierdaagse excursie vau de Landbouwschool
„We leven hier gelukkig en onbezorgd"
aldus een Texelaar in
den vreemde
MerdeVQ ze
Medio Juni startten 29 leerlingen van
de Landbouwschool met meester Laan en
J. Bruin met een TESObus voor een 4-
daagse schoolreis. Eerst ging de tocht
naar het N.A.K.-bedrijf in de Wieringer-
meer waar de bedrijfsleider, de heer N.
Blom, de jongens alles vertelde, wat er
op het gebied van aardappelkeuring te
koop is en ook de resultaten 'liet zien
evenals de ziekenstal en het museum van
oude rassen. Bij deze boerderij is nu een
fraaie kas gebouwd waarin men van de
aardappels reeds in de herfst de nateelt
kan bekijken, zodat men deze bij de cer
tificaten kan garanderen.
's Middags ging het naar de boerderij
van de heer H. van Heerwaarden aan de
Wierweg, een oud-Texelaar, wiens be
drijf bezichtigd werd. Wat stonden hier
de gewassen goed. Dick van Heerwaar
den liep hier te selecteren. Vervolgens
kwam nu aan de beurt de Leemans, één
van de gemalen van de Wienngermeer
Dit gemaal heeft 2 motoren, die ieder
300 m3 water per minuut kunnen ver
plaatsen De ene motor werkte, de an
dere was in de revisie. Dit gebeurde door
eigen personeel. En toen de Afsluitdijk
op, waar nog even gestopt werd bij het
monument. Een laatste blik op Texel en
voort snelde de bus naar het Oranje
woud, waar in Tjaarda's speeltuin flink
de benen gerekt werden en toen naar 't
einddoel van de reis: Dwingeloo, waar
meester Stegeman en een leger leerlin
gen klaar stonden om de jongens onder
dak te brengen.
De tweede dag ging het allereerst naar
Schoonebeek, het oliecentrum van Ne
derland. Vele nieuwe wegen werden
hier aangelegd. Overal ziet men hier
boortorens, jaknikkers, pompstations en
nieuwe woningen voor het personeel van
de N.A.M. Daarna kwam aan de beurt
de verveenderij te Emmererafscheider-
veen, waar turven aan de lopende band
gemaakt werden door middel van een lo
comobiel. De arbeiders werkten hard,
want ze werden uitbetaald per 1000 tur
ven en het seizoen is maar kort, van half
Mei tot ongeveer eind Juni. Door nacht
vorst valt een turf uit elkaar en na Juni
worden ze niet meer voldoende droog.
Nu kwam aan de beurt het Langgraf,
een verzameling stenen even buiten
Emmen, waann 3 hunebedden hadden
gestaan. Twee waren er nog van over.
Het middaguur werd doorgebracht in het
Noorderdierenpark te Emmen, een fraaie
dierentuin, waarin tevens een speeltuin
is ondergebracht.
's Middags ging het naar de hengsten-
stal van E. Warming te Sleen. Hier ston
den drie fraaie hengsten, Onno, Promi
nent en Lingo. Vooral Prominent muntte
uit, deze had reeds 2 maal het lands
kampioenschap behaald.
Vervolgens ging het naar de ontgin
ningsboerderij van H. Nijhof te Witte-
veen, een bedrijf van 18 ha op het El-
lertsveld. Waar dus vroeger de scheper
met zijn kudde dwaalde stonden nu
flinke boerderijen waar een goed stuk
brood verdiend werd. Het contrast was
dus wel heel groot. Net als men 's mor
gens in Emmererfscheiderveen gezien
had, waar de hutten van de veenarbei
ders nog op veenheuvels stonden en aan
de andere zijde van de wijk formidabele
boerenbedrijven op de dalgronden.
De gewassen te Witteveen stonden zeer
goed, maar de reis ging weer verder
naar het V.A.M. compost bedrijf te Wijs
ter, waar stadsvuil uit Den Haag, Gro
ningen en Beilen verwerkt wordt tot een
goede organische mest. Nog even over
Beilen gereden en stil gehouden bij de
D.O.M.O. de trots van Drente op zuivél-
gebied. Hierin werken practisoh alle
Drentse fabrieken samen om him over
schotten aan melk te verwerken in melk
poeder, kaas, condens, melkproducten
etc. De D.O.M.O, levert hans meer dan
de helft van de melk voor het Ameri
kaanse bezettingsleger.
De derde dag werd eerst stilgehouden
bij de hunebedden te Havelte. Daarna
ging het naar het bedrijf van de heer M.
Brommer te Wapserveen, een voorbeeld
bedrijf van de landbouwvoorlichtings-
dienst. Hier werden in 1945 zes koeien
gehouden op 15 ha land en thans twaalf
koeien op 12 ha, steeds met het beno
digde jongvee voor aanvulling. Het be
drijf was dus kleiner geworden, des on
danks de veestapel verdubbeld. En welk
een productie: de gemiddelde opbrengst
was 5200 kg met 4,48 pet vet. Er waren
dieren bij van boven de 5 pet vet.
Nu bracht de TESO-bus het gezelschap
naar Giethoorn waar natuurlijk gevaren
werd door dit sprookjesachtige dorp en
ook op 't Wiede. Toen wij daar juist naar
futen, eenden, koeten en zwanen zaten
te kijken schoot plotseling een reusachti
ge vlam de lucht in. Brand in Giethoorn?
Neen, 't was aardgas in het nieuwe dorp
Scheerweide, dat werd aangestoken. Ook
hier weer het contrast tussen het oude
het pittoreske en de steeds voortschrij
dende techniek die ook in dit gebied een
nieuwe tijd doet aanbreken.
De bus weer opgezocht en voort ging
het weer naar de K.I. stal te Meppel,
waar niet minder dan 29 stieren zijn ge-
sta tionneerd en dit jaar 35000 koeien
worden aangeboden. De 9-jarige 9tier
Succes had vorig jaar 6000 nakomelingen
gekregen. Even nog een blik in de ijzer
en loopronde van de stieren geworpen en
voort ging het weer naar het cafe van
J. Oostenbrink te Meppel, het stamcafé
van bezoekers aan de Landbouw bank.
Hier werd de boterham genuttigd en
daarna het bedrijf, een Coöperatieve
Aankoop Vereniging benevens malerij en
koekslagenj bezichtigd. Op het hoogste
punt had men een prachtig uitzicht over
Meppel en omgeving Als volgend object
stond op het programma de Noord Ne
derlandse drukkerij te Meppel waar ver
schillende landbouwbladen gemaakt wor
den en diverse boekwerken gezet, ge
drukt en gebonden worden. Een en an
der had de volle belangstelling vooral
omdat het zo enorm snel gaat.
De vierde dag werd allereerst hartelijk
afscheid genomen van de diverse gast
heren en gastvrouwen. De Drentse
jongens hopen het volgend jaar naar
Texel te komen. De reis ging allereerst
naar Staphorst waar een boerderij be
zichtigd werd met antieke meubelen.
Toen bleek dat deze mensen kennissen op
Texel hadden was het afscheid hartelijk.
Nu ging het naar Vaassen, waar de Vus-
kwekerijen van de Ned. Heide Mij wer
den bezocht. De jongens mochten probe
ren de snelle forellen met de hand te
pakken, maar dat was een onmogelijk
heid. De middag werd doorgebracht aan
het Uddelermeer en daarna ging het
naar Putten waar even stil gehouden
werd bij het monument aldaar, een we
duwe die in stille berusting neerziet op
het massagraf aan haar voeten. Vervol
gens ging het naar Hilversum waar het
stadhuis van buiten en van binnen be
keken werd. We troffen het slecht om
dat 's avonds een gezelschap zuivélspe-
cialisten uit de gehele wereld zou wor
den ontvangen. Daarom was de héle zaak
iets in disorde. Via Amsterdam en Pur-
merend ging het vervolgens naar Den
Helder, waar de boot ons weer thuds
bracht.
Het was een drukke, maar mooie tn
leerzame excursie.
Onze vroegere eilandgenoot, de heer
Henk Sitter, onlangs naar Nieuw-Zeeland
geëmigreerd (Port Ligar Pelorous Sound)
heeft dezer dagen een alleszins interes
sante brief geschreven aan het Arbeids
bureau, door welks bemiddeling een
vlotte emigratie mogelijk was. Wij laten
hier zijn brief volgen:
Hallo die Stoepker en Westdorp!
Belofte maakt schuld. Dus, hier dan
even een gezellig babbeltje. In de aller
eerste plaats kan ik wel zeggen, dat wij
een zeereis gemaakt hebben, die klonk
als een klok en die naar aller wens is
verlopen, een klein stormpje niet meege
rekend. Het Panamakanaal was het
mooiste gedeelte van de gehele reis. Ook
Tahiti was geweldig. Wij zijn daar bij
nacht aan wal geweest en natuurlijk heb
ik goed hoogte en breedte genomen daar.
Ik kreeg alleen geen kans om er eens
eventjes op zijn jongetjes uit te gaan.
Door liet me geen seconde uit haar ogen
glippen. Toch heb ik er nog gedanst met
zo'n aanhalige roetmop. Ja, het was er
bar gezellig, maar peperduur.
De aankomst in Wellington bracht ons
het lang verwachte einde, want een zee
reis van bijna vijf weken gaat niet in je
kouwe kleren zitten. Je bent werkelijk
blij dat je er weer af mag, net zo blij als
dat je er op mocht. De ontscheping ver
liep vlot. Alles is keurig geregeld. Maar
wel mag je zoals wij ervoor stonden,
goed je hersens bij elkaar houden want
toen we afgeroepen werden om aan land
te gaan was onze oudste zoonlief hem
intussen gesmeerd. Wij aan het zoeken
in al die drukte. En die beambten maar
schreeuwen van Sitter, Sitter. Laat me
die snotaap nu al hoog en breed op de
wal staan te kletsen tegen zo'n haven
werker. Enfin, verder ging alles toch
nog gesmeerd. We moesten met weer een
andere boot naar het Zuidereiland. En
ja, nu was er geen bediening meer van
de Sibajak, nu moest ik, wilde ik wat
klaarmaken met mijn Engels op de prop
pen komen. Nu. al zeg ik het zelf, ik
redde me behoorlijk, al verstond ik soms
mezelf met meer, ik kreeg wat ik wilde.
We gingen van Wellington met die boot
naar Picton en vandaar met de trein",
(je hebt nog nooit zo'n oud bakbeest ge
zien als dat was) naar Blenheim. En nu
kunnen jullie me geloven of niet, maar
zodra ik in de stad Blenheim was, dacht
ik dat ik in één of ander wildwest dorp
je verzeild was geraakt. Al die houten
huizen en daarvan de meeste nog have
loos, maakte dat ik die indruk kreeg. We
hebben overnacht in een hotel en de an
dere dag kwam mijn baas me afhalen.
Nu, de kennismaking verliep vlot. Er is
echter één ding, waar in Nederland
niet voldoende aan gedacht is en dat is,
dat ze je een in het Engels gesteld papier
moeten meegeven waarop vermeld staat,
dat al de dingen die daarvoor in aan
merking komen ontsmet zijn in Ne
derland. Je kunt hier die controleurs dat
met praten niet aan het verstand bren
gen. Ik heb dat gelukkig wel kunnen
doen en mij zodoende het ongemak be
spaart om midden op straat mijn boel
tje te moeten uitpakken. Ik heb ze be
loofd, over deze zaak naar Nederland te
schrijven. Aan de andere kant hebben ze
mij met veel dingen terzijde gestaan en
geholpen.
Dus met mijn baas nu in een taxi van
Blenheim naar Havelook. En van daaruit
begon de laatste étappe naar die zijde
van de wereld waar het mensdom op
houdt en alles dichtgeplakt zit met ouwe
kranten. Mensen nog aan toe, wat zit ik
een gat weg. Vier uur varen. Vooruit
maar weer! Maar we gingen zo gerief
lijk als het maar enigszins kon en wel
met m'n baas zijn jacht. Het was een
pronk van een schuitje. Dan eindelijk
Port Ligar. Nu ik dacht van een eiland
je, maar het is een schiereiland. Hetgeen
eigenlijk niets geen verschil uitmaakt,
want over de bergen kunnen alleen de
vogels, maar geen verkeer. Je zoudt je
het rambam klimmen. Ook de kennisma
king met de vrouw des huizes was en
verliep vlot. We zijn 14 dagen als gast
geweest en daarna hebben we ons eigen
huisje in gebruik genomen, 5 minuten
van de farm af. Werkelijk een moord
huis. Met warm water en badkamer, 3
slaapkamers, keuken en zitkamer. Ik
draai zelf mijn electrisch liaht op een
Lister motor. Dus alles is naar behoren
hier. De groente stond al pliikklaar in
mijn tuin, dus het kon met mooier. En
het allermooiste was wel mijn motor
boot. Ze is 30 voet lang en vol zeewaar
dig zo lang er geen orkaan komt. Ze
heeft een aardige kajuit en een spik
splinternieuwe motor. Ik heb er nu al
menig rondje opzitten. Ik gebruik haar
dagelijks. Ga er mee naar en van de
farm.
En nu iets over mijn werk. En vertel
dit vooral aan eventueel toekomstige
emigranten. Denk vooral niet dat je hier
niet behoeft te werken op je sloffen. Je
hebt hier te werken dat de vonken er
af spatten! Tenminste, dat heb ik te
doen. Daartegenover staat dat ik een
baas heb die 100 pet. is. Het is hier alles
bergenwerk en daar moet je geducht aan
OMYL het afdoende
middel ter verdelging
van vlieg, vlo, mug,
luis, enz.
Deze onhygiënische,
hinderlijke insecten
veronaangenamen U
het leven en verstoren
Uw gemoedsrust
OMYL bevat twee
insectendodende stol
len, waardoor het snel
werkt én lang blijft na
werken.
OMYL als vloeistof om te
verspuiten
Fles met 200 cm'f 1,1 5.
Ook verkrijgbaar m gro
tere Hessen en bussen.
OMYL als poeder om te
verstuiven.
50 gram. I 0,65
150 gram 11,65
N.V. ORGANON-OS S
wennen. Wie zich daar niet met een vas
te wil aan vastklampt, komt er niet. De
eerste maand ben je zo moe als een
hond. Van op een paard zitten en dan
de bergen in, is geen sprake, daarvoor is
alles te steil. Nee, een goed span scha
penhonden dat is hier de mamer om
schapen en koeien te drijven. En aange
zien we een kudde van meer dan 5000
schapen en een 200 koeien en nog de no
dige stieren hebben rondlopen, kunnen
jullie wel begrijpen dat we in de tijd
dat ik hier ben de nodige mijlen in de
bergen er op hebben zitten. Ik kan jullie
geen voorstelling geven van precies hoe
groot, maar loop eens een keer of vijf
van De Mok naar de vuurtoren door de
duinen en liefst de hoogste duinen op en
af, dan ben je zowat op de helft bij de
vijfde keer.
Naast dat je een goed farmer bent, ben
je ook nog ervaren bergbeklimmer en
dan nog goed zeeman. Er zijn geen andere
emigranten hier die over een eigen boot
beschikken, dus is dat zeemanschap voor
mezelf. De meesten zullen trouwens wel
met een scheef hoofd naar die bonk wa
ter kijken vooral als het eens een keer
tje stormt, maar juist dan ben ik in mijn
sas. Ik kan ronduit zeggen, het werk is
soms zwaar en hard, maar ik ben op
mijn plaats hier. Ik houd van de bergen
ondanks de zware en moeilijke klauter-
partijen en ik houd vooral van de zee en
mijn boot. Dan er bij heb ik een goede
baas en een eigen knusse woning en ik
verdien goed. Tot heden toe heb ik geen
geldzorgen meer gekend En mensen nog
aan toe, wat is dat een fijn ding! Ik ver
dien dik f 100 per week. Heb geen huis
huur en heb vlees vrij. Zo af en toe
schieten we een vette jonge stier dood
en hebben ponden en ponden vlees en
eenmaal in de maand slacht ik een
schaap. Groenten kweken we zelf en
achter mijn huis loopt in de wei mijn
koe, dus melk 'heb ik ook maar voor het
pakken. Ik kan met recht zeggen: uk zou
met meer terug willen al zouden ze me
het ik weet met wat beloven. We leven
gelukkig en ik kan er wel naast zeggen,
onbezorgd. En dat alles komt omdat ik
heb laten zien dat ik niet te beroerd ben
om te werken en alles wat nieuw voor
me is, wil leren. Ik ben hier nu een half
jaar en de tijd is omgevlogen. Ik zie me
nog zitten bij jullie om op de nodige te
lefoontjes te wachten en die keer dat 'die
man van de stichting er was. Wat zat er
toch een groot oog aan die naald, hè! Ik
kon er net door. En nu ik hier een
maal ben denk ik toch nog wel vaak aan
die tijd, hij was voor mij spannend ge
noeg. Ik dank jullie daarom nog eens
extra vanuit New-Zeeland voor alles
wat jullie hebben gedaan voor mij. Ik
herinner me nog dat ik eens iets heb ge
zegd over een kist sigaren hè. Nou, hij
komt hoor! Beslist, let maar eens op. Ik
ben dat heus nog niet vergeten en ik
zal het nooit vergeten. Ben nu bezig mijn
moeder hier te krijgen. Dat zall ook wel
weer de nodige klappen op de vuurpijl
geven. Mocht ik soms daarmee in troe
bel water komen, zodat ik niet meer
weet, hoe of de reglementen luiden, dan
doe ik een beroep op jullie om inlichtin
gen, mag dat? Als ik van mijn kant jul
lie van dienst kan zijn met het geven
van inlichtingen, schrijf gerust en ik zal
doen wat ik kan. Het is hier een land,
waar nog vele jonge mensen een goede
toekomst wacht, mits ze niet op avon
tuur uit zijn.
Nu, beste luidjes, ik hoop dat mijn
brief niet al te amicaal is geweest en zo
wel, ik heb het goed bedoeld. Van ons
allen hartelijk gegroet. De jongens ma
ken het uitstekend, maar spreken nog
geen woord Engels en Door verstaat en
spréékt alleen nog maar yes en no.
Hartelijk gegroet van HENK.
FEUILLETON
door T. LODEWIJK
16.) Rudi had voor de eerste middag
aan de „bon ton" van het stadje en alle
dames, die in de omgeving als „voor
aanstaand" golden, fraai gedrukte en
zacht geparfumeerde uitnodigingen ge
zonden voor de modeshow, die werd ge
houden in de grote zaal van „De Gouden
Zon". Ze had eerst wat gemopperd
moet ik de mensen ergens anders sturen
in plaats van ze in mijn zaak te ontvan
gen? Maar Johan had haar gerustge
steld. Zoveel te zekerder komen ze
straks. Ze kennen de zaak nog niet en
zijn nieuwsgierig. Voor de eerste maal 'n
modeshow hier, en dan moeten ze toch
weten van welke zaak dat uitgaat? Nee,
maak je niet ongerust, al die dames, die
nu naar de Gouden Zon gaan, vind je
dezer dagen in je winkel. En je hebt nu
een mooie gelegenheid kennis met ze te
maken.
Rudi, gehuld in een eenvoudig bruin
middagtoilet, dat haar een bijzondere
aantrekkelijkheid en gedistingeerd voor
komen verleende, ontving zelf haar be
zoeksters. De uitnodigingen waren op
naam gesteld, de piccolo las de namen
op en Rudi stelde zich aan de dames
voor. Velen kenden haar nog, er waren
vriendelijke begroetingen. Het verhaal
over de vete met Twijnders deed druk de
ronde en verleende een vleugje roman
tiek aan dit gebeuren. Vele vrouwen
ogen volgden Rudi, die slank en zelfver
zekerd, haar weg ging, haar ogen stra
lend van levenslust en gestaag oplettend
of alles naar wens verliep. Deze mode
sshow kostte haar en Johan een heel be
hoorlijke duit, maar er mocht dan ook
niets aan mankeren Adhter de schermen
waren de mannequins al bezig; de leid
ster van de show was iemand die het
klappen van de zweep kende. Rudi be
hoefde zich geen zorgen te maken.
Ruim honderd dames waren tenslotte
in gemakkelijke stoelen gezeten, dronken
thee en aten een petit-fourtje, keken af
wisselend naar elkaar en naar het nu
nog lege podium, vanwaar een trapje
naar beneden leidde en overstemden de
zachte grammofoonmuziek van zorgvul
dig geselecteerde platen met het geluid
VERKOOP VOOR NEDERLAND N. V. ALVANA DEN HAAG
van haar stemmen. Rudi zag tevreden
rond. Ze waren er allen. De vrouw van
de burgemeester, de douairière, de vrou
wen van de grote fabrikanten uit het
stadje en de omgevingalles wat zich
onder de élite rekende, was vanmiddag
bij haar te gast.
De muziék stopte, de dreun van een
gong deed de stemmen plotseling afbre
ken. Rudi stond voor het toneeltrapje
en heette de dames welkom.
Ze herinnerde aan het feit, dat haar
tante onder de naam Taal zich lange, lan
ge jaren had mogen verheugen in de
gunst van vele van de hier aanwezige
dames. Ze dankte hen daarvoor recht
hartelijk. Haar ideaal was altijd geweest
hier eens terug te keren en onder de ou
de naam nieuwe ideeën te doen zegevie
ren. Hard werken en veel geluk hadden
haar daartoe in staat gesteld en ze me
moreerde terloops ook het grote ver
trouwen, dat tal van leveranciers in de
nieuwe onderneming getoond hadden.
Dat kon nooit kwaad. Ze lachte vriende
lijk terzijde naar de persmensen, drie
wat ongelukkig uitziende en twee zelf
verzekerde dames, die deze primeur, een
modeshow op het platteland, als goede
kopij beschouwden en kondigde ten slot
te aan, dat de collectie, die hier getoond
zou worden, slechts een deel was van
wat bij Rudi Taal te vinden was.
Toen ze uitgesproken was, klonk
schuchter applaus, dat echter snel aan
zwol en krachtiger werd. De stemming
was bepaald hartelijk en ze kleurde er
van, maakte een bescheiden gebaar van
afweer en van dank. Jammer, hoe jam
mer, dat Johan er niet was.
Toen daalde de eerste mannequin het
trar^~ af en zweefde door de zaal. Ze
draaide en keerde zich, liet de japon, die
ze idroeg, aan alle kanten bekijken, zelfs
de stof betasten, en hield in haar hand
het nummer, dat correspondeerde met
het lijstje, dat de dames ontvangen had
den. Et zat een climax in het getoonde.
Rudi zelf lichtte verschillende modellen
toe en verschafte alle inlichtingen. Het
laatst kwamen de avondtoiletten aan de
beurt. Er ging een kreet van bewonde
ring op toen de mannequin, een groot,
slank meisje met zilverblond haar, ele
gant de trap afdaalde en als een sprook
je de zaal inzweefde in een droom van
zware groene zijde en lichter gekleurde
VISAFSLAG OUDESCHILD
Aangevoerd van 15 tot en met 20 Juni:
735 kg scholl; 62 kg tong; 604 kg tarbot;
59 kg schar; 156 kg bot; 68 kg Spaanse
Sardien; 98 kg poon; 469 kg pieterman;
246 kg garnalen; 96 kg pufgarnalen; 2
kg zalm; 1075 kg kruikels; 24203 kg vis-
puf; 400 kg geep; 57 kg fint.
KRAAMZORGCENTRUM DEN
HELDER EN OMSTREKEN
Bovengenoemd Kraamzorgcentrum houdt
Donderdag 2 Juli a.s. van 10-11 uur weer
zitting in het Wijkgebouw van het Witte
Kruis te Den Burg.
ZON, MAAN EN HOOG WATER
De zon komt 27 Juni op om 4,21; onder
om 9,05 Maan: 3 Juli L.K., 11 Juli N.M.
Hoog water ter rede van Texel: 27 Juni
9,19 en 9,55. 28 Juni 10,10 en 10,40. 29
Juni 10,59 en 11,21. 30 Juni 11,45 en
11,59. 1 Juli 12,36 en 2 Juli 0,42 en
1,24. 3 Juli 1,29 en 2,11.
Aan het strand is het ongeveer eeo
uur eerder hoog water.
KATHOLIEKE KERKLIJST
van de parochie St. Martinus Oudeschild
Zaterdag 6-7 biechtgell., 7 u. roz. Zon
dag, 5e Zondag na Pinksteren. Om 7,30
de gelezen H. Mis, om 9 u. comm. uitr.
en om 10 u. de Hoogmis. Om 12 u. voor
bereiding v.d. Plechtige hernieuwing der
Doopbéloften. Om 5 uur 's middags St.
Martinuslof. Donderdag 7,30 's av. roz.,
daarna biechtgel. Vrijdag, le Vrijdag v.d.
maand, om 7 u. cornrn uitr., uitstelling
en acte v. toewijding, om 7,30 de gez. H.
Mis en 's av. 7,30 lof t.e.vh. H. Hart. Za
terdag om 7 u. comm. uitr. en na het
biechthoren 's av. om 7 u. roz. met uit
stelling en acte v. toewijding. Zondag
a.s., 6e Zondag na Pinksteren. St Mar-
thavereniging: Regina Timmer. In de
week zijn 's morgens de H.H. Missen om
half acht.
tulle. Groen en zilverde combinatie
verrukte alle aanwezigen en een spon
taan handgeklap beloonde de manne
quin en, aangezien hiermee het eind ge
komen was, Rudi, die weer verscheen en
alle dames hartelijk dankte voor haar
aanwezigheid.
Morgen, wist ze, zou dit schouwspel
nog eens herhaald worden voor een an
dere groep mensen.
(Wordt vervolgd).