omvi. Mis Twijnder's Manufacturen Vierdaagse excursie vau de Landbouwschool „We leven hier gelukkig en onbezorgd" aldus een Texelaar in den vreemde MerdeVQ ze Medio Juni startten 29 leerlingen van de Landbouwschool met meester Laan en J. Bruin met een TESObus voor een 4- daagse schoolreis. Eerst ging de tocht naar het N.A.K.-bedrijf in de Wieringer- meer waar de bedrijfsleider, de heer N. Blom, de jongens alles vertelde, wat er op het gebied van aardappelkeuring te koop is en ook de resultaten 'liet zien evenals de ziekenstal en het museum van oude rassen. Bij deze boerderij is nu een fraaie kas gebouwd waarin men van de aardappels reeds in de herfst de nateelt kan bekijken, zodat men deze bij de cer tificaten kan garanderen. 's Middags ging het naar de boerderij van de heer H. van Heerwaarden aan de Wierweg, een oud-Texelaar, wiens be drijf bezichtigd werd. Wat stonden hier de gewassen goed. Dick van Heerwaar den liep hier te selecteren. Vervolgens kwam nu aan de beurt de Leemans, één van de gemalen van de Wienngermeer Dit gemaal heeft 2 motoren, die ieder 300 m3 water per minuut kunnen ver plaatsen De ene motor werkte, de an dere was in de revisie. Dit gebeurde door eigen personeel. En toen de Afsluitdijk op, waar nog even gestopt werd bij het monument. Een laatste blik op Texel en voort snelde de bus naar het Oranje woud, waar in Tjaarda's speeltuin flink de benen gerekt werden en toen naar 't einddoel van de reis: Dwingeloo, waar meester Stegeman en een leger leerlin gen klaar stonden om de jongens onder dak te brengen. De tweede dag ging het allereerst naar Schoonebeek, het oliecentrum van Ne derland. Vele nieuwe wegen werden hier aangelegd. Overal ziet men hier boortorens, jaknikkers, pompstations en nieuwe woningen voor het personeel van de N.A.M. Daarna kwam aan de beurt de verveenderij te Emmererafscheider- veen, waar turven aan de lopende band gemaakt werden door middel van een lo comobiel. De arbeiders werkten hard, want ze werden uitbetaald per 1000 tur ven en het seizoen is maar kort, van half Mei tot ongeveer eind Juni. Door nacht vorst valt een turf uit elkaar en na Juni worden ze niet meer voldoende droog. Nu kwam aan de beurt het Langgraf, een verzameling stenen even buiten Emmen, waann 3 hunebedden hadden gestaan. Twee waren er nog van over. Het middaguur werd doorgebracht in het Noorderdierenpark te Emmen, een fraaie dierentuin, waarin tevens een speeltuin is ondergebracht. 's Middags ging het naar de hengsten- stal van E. Warming te Sleen. Hier ston den drie fraaie hengsten, Onno, Promi nent en Lingo. Vooral Prominent muntte uit, deze had reeds 2 maal het lands kampioenschap behaald. Vervolgens ging het naar de ontgin ningsboerderij van H. Nijhof te Witte- veen, een bedrijf van 18 ha op het El- lertsveld. Waar dus vroeger de scheper met zijn kudde dwaalde stonden nu flinke boerderijen waar een goed stuk brood verdiend werd. Het contrast was dus wel heel groot. Net als men 's mor gens in Emmererfscheiderveen gezien had, waar de hutten van de veenarbei ders nog op veenheuvels stonden en aan de andere zijde van de wijk formidabele boerenbedrijven op de dalgronden. De gewassen te Witteveen stonden zeer goed, maar de reis ging weer verder naar het V.A.M. compost bedrijf te Wijs ter, waar stadsvuil uit Den Haag, Gro ningen en Beilen verwerkt wordt tot een goede organische mest. Nog even over Beilen gereden en stil gehouden bij de D.O.M.O. de trots van Drente op zuivél- gebied. Hierin werken practisoh alle Drentse fabrieken samen om him over schotten aan melk te verwerken in melk poeder, kaas, condens, melkproducten etc. De D.O.M.O, levert hans meer dan de helft van de melk voor het Ameri kaanse bezettingsleger. De derde dag werd eerst stilgehouden bij de hunebedden te Havelte. Daarna ging het naar het bedrijf van de heer M. Brommer te Wapserveen, een voorbeeld bedrijf van de landbouwvoorlichtings- dienst. Hier werden in 1945 zes koeien gehouden op 15 ha land en thans twaalf koeien op 12 ha, steeds met het beno digde jongvee voor aanvulling. Het be drijf was dus kleiner geworden, des on danks de veestapel verdubbeld. En welk een productie: de gemiddelde opbrengst was 5200 kg met 4,48 pet vet. Er waren dieren bij van boven de 5 pet vet. Nu bracht de TESO-bus het gezelschap naar Giethoorn waar natuurlijk gevaren werd door dit sprookjesachtige dorp en ook op 't Wiede. Toen wij daar juist naar futen, eenden, koeten en zwanen zaten te kijken schoot plotseling een reusachti ge vlam de lucht in. Brand in Giethoorn? Neen, 't was aardgas in het nieuwe dorp Scheerweide, dat werd aangestoken. Ook hier weer het contrast tussen het oude het pittoreske en de steeds voortschrij dende techniek die ook in dit gebied een nieuwe tijd doet aanbreken. De bus weer opgezocht en voort ging het weer naar de K.I. stal te Meppel, waar niet minder dan 29 stieren zijn ge- sta tionneerd en dit jaar 35000 koeien worden aangeboden. De 9-jarige 9tier Succes had vorig jaar 6000 nakomelingen gekregen. Even nog een blik in de ijzer en loopronde van de stieren geworpen en voort ging het weer naar het cafe van J. Oostenbrink te Meppel, het stamcafé van bezoekers aan de Landbouw bank. Hier werd de boterham genuttigd en daarna het bedrijf, een Coöperatieve Aankoop Vereniging benevens malerij en koekslagenj bezichtigd. Op het hoogste punt had men een prachtig uitzicht over Meppel en omgeving Als volgend object stond op het programma de Noord Ne derlandse drukkerij te Meppel waar ver schillende landbouwbladen gemaakt wor den en diverse boekwerken gezet, ge drukt en gebonden worden. Een en an der had de volle belangstelling vooral omdat het zo enorm snel gaat. De vierde dag werd allereerst hartelijk afscheid genomen van de diverse gast heren en gastvrouwen. De Drentse jongens hopen het volgend jaar naar Texel te komen. De reis ging allereerst naar Staphorst waar een boerderij be zichtigd werd met antieke meubelen. Toen bleek dat deze mensen kennissen op Texel hadden was het afscheid hartelijk. Nu ging het naar Vaassen, waar de Vus- kwekerijen van de Ned. Heide Mij wer den bezocht. De jongens mochten probe ren de snelle forellen met de hand te pakken, maar dat was een onmogelijk heid. De middag werd doorgebracht aan het Uddelermeer en daarna ging het naar Putten waar even stil gehouden werd bij het monument aldaar, een we duwe die in stille berusting neerziet op het massagraf aan haar voeten. Vervol gens ging het naar Hilversum waar het stadhuis van buiten en van binnen be keken werd. We troffen het slecht om dat 's avonds een gezelschap zuivélspe- cialisten uit de gehele wereld zou wor den ontvangen. Daarom was de héle zaak iets in disorde. Via Amsterdam en Pur- merend ging het vervolgens naar Den Helder, waar de boot ons weer thuds bracht. Het was een drukke, maar mooie tn leerzame excursie. Onze vroegere eilandgenoot, de heer Henk Sitter, onlangs naar Nieuw-Zeeland geëmigreerd (Port Ligar Pelorous Sound) heeft dezer dagen een alleszins interes sante brief geschreven aan het Arbeids bureau, door welks bemiddeling een vlotte emigratie mogelijk was. Wij laten hier zijn brief volgen: Hallo die Stoepker en Westdorp! Belofte maakt schuld. Dus, hier dan even een gezellig babbeltje. In de aller eerste plaats kan ik wel zeggen, dat wij een zeereis gemaakt hebben, die klonk als een klok en die naar aller wens is verlopen, een klein stormpje niet meege rekend. Het Panamakanaal was het mooiste gedeelte van de gehele reis. Ook Tahiti was geweldig. Wij zijn daar bij nacht aan wal geweest en natuurlijk heb ik goed hoogte en breedte genomen daar. Ik kreeg alleen geen kans om er eens eventjes op zijn jongetjes uit te gaan. Door liet me geen seconde uit haar ogen glippen. Toch heb ik er nog gedanst met zo'n aanhalige roetmop. Ja, het was er bar gezellig, maar peperduur. De aankomst in Wellington bracht ons het lang verwachte einde, want een zee reis van bijna vijf weken gaat niet in je kouwe kleren zitten. Je bent werkelijk blij dat je er weer af mag, net zo blij als dat je er op mocht. De ontscheping ver liep vlot. Alles is keurig geregeld. Maar wel mag je zoals wij ervoor stonden, goed je hersens bij elkaar houden want toen we afgeroepen werden om aan land te gaan was onze oudste zoonlief hem intussen gesmeerd. Wij aan het zoeken in al die drukte. En die beambten maar schreeuwen van Sitter, Sitter. Laat me die snotaap nu al hoog en breed op de wal staan te kletsen tegen zo'n haven werker. Enfin, verder ging alles toch nog gesmeerd. We moesten met weer een andere boot naar het Zuidereiland. En ja, nu was er geen bediening meer van de Sibajak, nu moest ik, wilde ik wat klaarmaken met mijn Engels op de prop pen komen. Nu. al zeg ik het zelf, ik redde me behoorlijk, al verstond ik soms mezelf met meer, ik kreeg wat ik wilde. We gingen van Wellington met die boot naar Picton en vandaar met de trein", (je hebt nog nooit zo'n oud bakbeest ge zien als dat was) naar Blenheim. En nu kunnen jullie me geloven of niet, maar zodra ik in de stad Blenheim was, dacht ik dat ik in één of ander wildwest dorp je verzeild was geraakt. Al die houten huizen en daarvan de meeste nog have loos, maakte dat ik die indruk kreeg. We hebben overnacht in een hotel en de an dere dag kwam mijn baas me afhalen. Nu, de kennismaking verliep vlot. Er is echter één ding, waar in Nederland niet voldoende aan gedacht is en dat is, dat ze je een in het Engels gesteld papier moeten meegeven waarop vermeld staat, dat al de dingen die daarvoor in aan merking komen ontsmet zijn in Ne derland. Je kunt hier die controleurs dat met praten niet aan het verstand bren gen. Ik heb dat gelukkig wel kunnen doen en mij zodoende het ongemak be spaart om midden op straat mijn boel tje te moeten uitpakken. Ik heb ze be loofd, over deze zaak naar Nederland te schrijven. Aan de andere kant hebben ze mij met veel dingen terzijde gestaan en geholpen. Dus met mijn baas nu in een taxi van Blenheim naar Havelook. En van daaruit begon de laatste étappe naar die zijde van de wereld waar het mensdom op houdt en alles dichtgeplakt zit met ouwe kranten. Mensen nog aan toe, wat zit ik een gat weg. Vier uur varen. Vooruit maar weer! Maar we gingen zo gerief lijk als het maar enigszins kon en wel met m'n baas zijn jacht. Het was een pronk van een schuitje. Dan eindelijk Port Ligar. Nu ik dacht van een eiland je, maar het is een schiereiland. Hetgeen eigenlijk niets geen verschil uitmaakt, want over de bergen kunnen alleen de vogels, maar geen verkeer. Je zoudt je het rambam klimmen. Ook de kennisma king met de vrouw des huizes was en verliep vlot. We zijn 14 dagen als gast geweest en daarna hebben we ons eigen huisje in gebruik genomen, 5 minuten van de farm af. Werkelijk een moord huis. Met warm water en badkamer, 3 slaapkamers, keuken en zitkamer. Ik draai zelf mijn electrisch liaht op een Lister motor. Dus alles is naar behoren hier. De groente stond al pliikklaar in mijn tuin, dus het kon met mooier. En het allermooiste was wel mijn motor boot. Ze is 30 voet lang en vol zeewaar dig zo lang er geen orkaan komt. Ze heeft een aardige kajuit en een spik splinternieuwe motor. Ik heb er nu al menig rondje opzitten. Ik gebruik haar dagelijks. Ga er mee naar en van de farm. En nu iets over mijn werk. En vertel dit vooral aan eventueel toekomstige emigranten. Denk vooral niet dat je hier niet behoeft te werken op je sloffen. Je hebt hier te werken dat de vonken er af spatten! Tenminste, dat heb ik te doen. Daartegenover staat dat ik een baas heb die 100 pet. is. Het is hier alles bergenwerk en daar moet je geducht aan OMYL het afdoende middel ter verdelging van vlieg, vlo, mug, luis, enz. Deze onhygiënische, hinderlijke insecten veronaangenamen U het leven en verstoren Uw gemoedsrust OMYL bevat twee insectendodende stol len, waardoor het snel werkt én lang blijft na werken. OMYL als vloeistof om te verspuiten Fles met 200 cm'f 1,1 5. Ook verkrijgbaar m gro tere Hessen en bussen. OMYL als poeder om te verstuiven. 50 gram. I 0,65 150 gram 11,65 N.V. ORGANON-OS S wennen. Wie zich daar niet met een vas te wil aan vastklampt, komt er niet. De eerste maand ben je zo moe als een hond. Van op een paard zitten en dan de bergen in, is geen sprake, daarvoor is alles te steil. Nee, een goed span scha penhonden dat is hier de mamer om schapen en koeien te drijven. En aange zien we een kudde van meer dan 5000 schapen en een 200 koeien en nog de no dige stieren hebben rondlopen, kunnen jullie wel begrijpen dat we in de tijd dat ik hier ben de nodige mijlen in de bergen er op hebben zitten. Ik kan jullie geen voorstelling geven van precies hoe groot, maar loop eens een keer of vijf van De Mok naar de vuurtoren door de duinen en liefst de hoogste duinen op en af, dan ben je zowat op de helft bij de vijfde keer. Naast dat je een goed farmer bent, ben je ook nog ervaren bergbeklimmer en dan nog goed zeeman. Er zijn geen andere emigranten hier die over een eigen boot beschikken, dus is dat zeemanschap voor mezelf. De meesten zullen trouwens wel met een scheef hoofd naar die bonk wa ter kijken vooral als het eens een keer tje stormt, maar juist dan ben ik in mijn sas. Ik kan ronduit zeggen, het werk is soms zwaar en hard, maar ik ben op mijn plaats hier. Ik houd van de bergen ondanks de zware en moeilijke klauter- partijen en ik houd vooral van de zee en mijn boot. Dan er bij heb ik een goede baas en een eigen knusse woning en ik verdien goed. Tot heden toe heb ik geen geldzorgen meer gekend En mensen nog aan toe, wat is dat een fijn ding! Ik ver dien dik f 100 per week. Heb geen huis huur en heb vlees vrij. Zo af en toe schieten we een vette jonge stier dood en hebben ponden en ponden vlees en eenmaal in de maand slacht ik een schaap. Groenten kweken we zelf en achter mijn huis loopt in de wei mijn koe, dus melk 'heb ik ook maar voor het pakken. Ik kan met recht zeggen: uk zou met meer terug willen al zouden ze me het ik weet met wat beloven. We leven gelukkig en ik kan er wel naast zeggen, onbezorgd. En dat alles komt omdat ik heb laten zien dat ik niet te beroerd ben om te werken en alles wat nieuw voor me is, wil leren. Ik ben hier nu een half jaar en de tijd is omgevlogen. Ik zie me nog zitten bij jullie om op de nodige te lefoontjes te wachten en die keer dat 'die man van de stichting er was. Wat zat er toch een groot oog aan die naald, hè! Ik kon er net door. En nu ik hier een maal ben denk ik toch nog wel vaak aan die tijd, hij was voor mij spannend ge noeg. Ik dank jullie daarom nog eens extra vanuit New-Zeeland voor alles wat jullie hebben gedaan voor mij. Ik herinner me nog dat ik eens iets heb ge zegd over een kist sigaren hè. Nou, hij komt hoor! Beslist, let maar eens op. Ik ben dat heus nog niet vergeten en ik zal het nooit vergeten. Ben nu bezig mijn moeder hier te krijgen. Dat zall ook wel weer de nodige klappen op de vuurpijl geven. Mocht ik soms daarmee in troe bel water komen, zodat ik niet meer weet, hoe of de reglementen luiden, dan doe ik een beroep op jullie om inlichtin gen, mag dat? Als ik van mijn kant jul lie van dienst kan zijn met het geven van inlichtingen, schrijf gerust en ik zal doen wat ik kan. Het is hier een land, waar nog vele jonge mensen een goede toekomst wacht, mits ze niet op avon tuur uit zijn. Nu, beste luidjes, ik hoop dat mijn brief niet al te amicaal is geweest en zo wel, ik heb het goed bedoeld. Van ons allen hartelijk gegroet. De jongens ma ken het uitstekend, maar spreken nog geen woord Engels en Door verstaat en spréékt alleen nog maar yes en no. Hartelijk gegroet van HENK. FEUILLETON door T. LODEWIJK 16.) Rudi had voor de eerste middag aan de „bon ton" van het stadje en alle dames, die in de omgeving als „voor aanstaand" golden, fraai gedrukte en zacht geparfumeerde uitnodigingen ge zonden voor de modeshow, die werd ge houden in de grote zaal van „De Gouden Zon". Ze had eerst wat gemopperd moet ik de mensen ergens anders sturen in plaats van ze in mijn zaak te ontvan gen? Maar Johan had haar gerustge steld. Zoveel te zekerder komen ze straks. Ze kennen de zaak nog niet en zijn nieuwsgierig. Voor de eerste maal 'n modeshow hier, en dan moeten ze toch weten van welke zaak dat uitgaat? Nee, maak je niet ongerust, al die dames, die nu naar de Gouden Zon gaan, vind je dezer dagen in je winkel. En je hebt nu een mooie gelegenheid kennis met ze te maken. Rudi, gehuld in een eenvoudig bruin middagtoilet, dat haar een bijzondere aantrekkelijkheid en gedistingeerd voor komen verleende, ontving zelf haar be zoeksters. De uitnodigingen waren op naam gesteld, de piccolo las de namen op en Rudi stelde zich aan de dames voor. Velen kenden haar nog, er waren vriendelijke begroetingen. Het verhaal over de vete met Twijnders deed druk de ronde en verleende een vleugje roman tiek aan dit gebeuren. Vele vrouwen ogen volgden Rudi, die slank en zelfver zekerd, haar weg ging, haar ogen stra lend van levenslust en gestaag oplettend of alles naar wens verliep. Deze mode sshow kostte haar en Johan een heel be hoorlijke duit, maar er mocht dan ook niets aan mankeren Adhter de schermen waren de mannequins al bezig; de leid ster van de show was iemand die het klappen van de zweep kende. Rudi be hoefde zich geen zorgen te maken. Ruim honderd dames waren tenslotte in gemakkelijke stoelen gezeten, dronken thee en aten een petit-fourtje, keken af wisselend naar elkaar en naar het nu nog lege podium, vanwaar een trapje naar beneden leidde en overstemden de zachte grammofoonmuziek van zorgvul dig geselecteerde platen met het geluid VERKOOP VOOR NEDERLAND N. V. ALVANA DEN HAAG van haar stemmen. Rudi zag tevreden rond. Ze waren er allen. De vrouw van de burgemeester, de douairière, de vrou wen van de grote fabrikanten uit het stadje en de omgevingalles wat zich onder de élite rekende, was vanmiddag bij haar te gast. De muziék stopte, de dreun van een gong deed de stemmen plotseling afbre ken. Rudi stond voor het toneeltrapje en heette de dames welkom. Ze herinnerde aan het feit, dat haar tante onder de naam Taal zich lange, lan ge jaren had mogen verheugen in de gunst van vele van de hier aanwezige dames. Ze dankte hen daarvoor recht hartelijk. Haar ideaal was altijd geweest hier eens terug te keren en onder de ou de naam nieuwe ideeën te doen zegevie ren. Hard werken en veel geluk hadden haar daartoe in staat gesteld en ze me moreerde terloops ook het grote ver trouwen, dat tal van leveranciers in de nieuwe onderneming getoond hadden. Dat kon nooit kwaad. Ze lachte vriende lijk terzijde naar de persmensen, drie wat ongelukkig uitziende en twee zelf verzekerde dames, die deze primeur, een modeshow op het platteland, als goede kopij beschouwden en kondigde ten slot te aan, dat de collectie, die hier getoond zou worden, slechts een deel was van wat bij Rudi Taal te vinden was. Toen ze uitgesproken was, klonk schuchter applaus, dat echter snel aan zwol en krachtiger werd. De stemming was bepaald hartelijk en ze kleurde er van, maakte een bescheiden gebaar van afweer en van dank. Jammer, hoe jam mer, dat Johan er niet was. Toen daalde de eerste mannequin het trar^~ af en zweefde door de zaal. Ze draaide en keerde zich, liet de japon, die ze idroeg, aan alle kanten bekijken, zelfs de stof betasten, en hield in haar hand het nummer, dat correspondeerde met het lijstje, dat de dames ontvangen had den. Et zat een climax in het getoonde. Rudi zelf lichtte verschillende modellen toe en verschafte alle inlichtingen. Het laatst kwamen de avondtoiletten aan de beurt. Er ging een kreet van bewonde ring op toen de mannequin, een groot, slank meisje met zilverblond haar, ele gant de trap afdaalde en als een sprook je de zaal inzweefde in een droom van zware groene zijde en lichter gekleurde VISAFSLAG OUDESCHILD Aangevoerd van 15 tot en met 20 Juni: 735 kg scholl; 62 kg tong; 604 kg tarbot; 59 kg schar; 156 kg bot; 68 kg Spaanse Sardien; 98 kg poon; 469 kg pieterman; 246 kg garnalen; 96 kg pufgarnalen; 2 kg zalm; 1075 kg kruikels; 24203 kg vis- puf; 400 kg geep; 57 kg fint. KRAAMZORGCENTRUM DEN HELDER EN OMSTREKEN Bovengenoemd Kraamzorgcentrum houdt Donderdag 2 Juli a.s. van 10-11 uur weer zitting in het Wijkgebouw van het Witte Kruis te Den Burg. ZON, MAAN EN HOOG WATER De zon komt 27 Juni op om 4,21; onder om 9,05 Maan: 3 Juli L.K., 11 Juli N.M. Hoog water ter rede van Texel: 27 Juni 9,19 en 9,55. 28 Juni 10,10 en 10,40. 29 Juni 10,59 en 11,21. 30 Juni 11,45 en 11,59. 1 Juli 12,36 en 2 Juli 0,42 en 1,24. 3 Juli 1,29 en 2,11. Aan het strand is het ongeveer eeo uur eerder hoog water. KATHOLIEKE KERKLIJST van de parochie St. Martinus Oudeschild Zaterdag 6-7 biechtgell., 7 u. roz. Zon dag, 5e Zondag na Pinksteren. Om 7,30 de gelezen H. Mis, om 9 u. comm. uitr. en om 10 u. de Hoogmis. Om 12 u. voor bereiding v.d. Plechtige hernieuwing der Doopbéloften. Om 5 uur 's middags St. Martinuslof. Donderdag 7,30 's av. roz., daarna biechtgel. Vrijdag, le Vrijdag v.d. maand, om 7 u. cornrn uitr., uitstelling en acte v. toewijding, om 7,30 de gez. H. Mis en 's av. 7,30 lof t.e.vh. H. Hart. Za terdag om 7 u. comm. uitr. en na het biechthoren 's av. om 7 u. roz. met uit stelling en acte v. toewijding. Zondag a.s., 6e Zondag na Pinksteren. St Mar- thavereniging: Regina Timmer. In de week zijn 's morgens de H.H. Missen om half acht. tulle. Groen en zilverde combinatie verrukte alle aanwezigen en een spon taan handgeklap beloonde de manne quin en, aangezien hiermee het eind ge komen was, Rudi, die weer verscheen en alle dames hartelijk dankte voor haar aanwezigheid. Morgen, wist ze, zou dit schouwspel nog eens herhaald worden voor een an dere groep mensen. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1953 | | pagina 4