Cjroen cC\varL-J'exeU in het harL, u „Rosina", mooi van lijn, behaalde twee eerste prijzen De Oosterender Reisver. hield geanimeerde vergadering Bijna 900 lammeren Genoegens en ongenoegens van het strand Texelaars zagen een Missie in wording Restauratie in laatste stadium WOENSDAG 1 JULI 1953 TEXELSE 66e JAARGANG. No. 6747 COURANT Uitgave N.V. v.h. Langeveld De Rooij Boekhandel Drukkerij Bibliotheek Den Burg - Texel - Postbus 11 - Tel. 11 Verschijnt Woensdags en Zaterdags. Bank: R'damse Bank, Coop. Boerenl. Bank. Postgiro 652.-Aionn. pr. f 1,80 p. kwart. 15 ct. incasso. Adv. 8 c. p. mm. DE een-jarige Rosina en de 3-jarige Oleda van mej. E. Witte, Wilhelmina- laan, Den Burg, hebben maar drukke dagen achter de rug: ze zijn zowel te Den Burg als te Middenmeer ter keu ring geweest en u weet, dat de experts de dieren dan alle mogelijke experi menten laten verrichten. Nu, de show viel gunstig uit, want Rosina behaalde zowel hier als aan de overkant een eer ste premie en Oleda verwierf resp. een eerste en een derde premie. Wij vonden Rosina bereid tot poseren. De foto is op boerderij „Rozenhout" genomen, de Texelaars kennen deze plaats wel: ze ligt aan de Zuid-Oost voet van de Ho- geberg, vlak tegenover de „Weezen- plaats". INSTALLATIE PLAATSELIJKE COM MISSIE EN DE PROEFSCIIATTING Naar we vernemen zal ide Plaatselijke Commissie voor Ruilverkaveling op Woensdag 8 Juli, 's avonds 9 uur an Ho tel Texel worden geïnstalleerd door Ir Roebroëk, voorzitter der Centrale Cul tuurtechnische Commissie te Utrecht. Op Donderdag 9 en Vrijdag 10 Juli zal de zgn. Proefschatting worden ge houden, welke eveneens onder leiding staat van Ir Roebroek. Verder zullen aanwezig zijn Ir J. G. I. van Beek, waar nemend Rijksconsulent te Haarlem, le den van de Plaatselijke Oommissie, de voor het Ruilverkavelingsblok Texel be noemde landmeters-deskundige en de schatters. Hierbij kan worden vermeld, dat voorlopig 15 schatters werden be noemd. De Commissie van schatters be staat geheel uit Texelse landbouwers. Het ligt in de bedoeling omstreeks 15 Augustus met de schatting van de gron den te beginnen. HOOG WATER TER REDE VAN TEXEL 1 Juli 12,36 en 2 Juli 0,42 en 1,24. 3 Juli 1,29 en 2,11. Aan het strand is het ongeveer één uur eerder hoog water. DENK OM DE BLAUWE BORDJES IN DE WATERSCHAPSDUINEN OP VLIELAND De bekende blauwe bordjes met als opschrift: „Verboden Toegang", art. enz. komen op Vlieland sporadisch voor. Evenwel heeft de Rijkswaterstaat zich het vorig jaar genoodzaakt gezien een strookje duinen aan de Noordzeekant aan weerszijden van het Strandhotel af te sluiten omdat de vegetatie door het veel vuldig beklimmen van deze duinstrook practisah verdwenen was en daardoor de kans op verstuiving zeer groot werd. Dit betekent natuurlijk dat binnen af zienbare tijd dan de strook duinen ver dwenen zou zijn met alle nadelige ge volgen van dien. De stormvloed van 1 Februari sloeg een brede strook duin weg, zodat het thans noodzakelijker is dan ooit, dat de vegetatie aldaar wordt hersteld. Dit kan nu eenmaal niet an ders ,dan de strook tijdelijk voor het pu bliek te sluiten. Het komt ons echter gewenst voor, dat een ieder die gasten heeft, hen de nood zaak daarvan bijbrengt, hetgeen de gast zeker zal appreciëren, terwijl het hem of haar een geldboete bespaart voor het geval dat hij .(zijzich op verboden ge bied bevond en een blauw bordje niet had opgemerkt. Laat een ieder er mee voor zorgen dat geen enkele gast on prettige herinnering heeft aan Vlieland vanwege een bekeuring omdat men niet ingelicht was en geen bordje had gezien. Nr. 267. FRITS AGTER Vandaag, Woens dag 1 Juli, viert Frits zijn elfde ver jaardag. Hij is voor al nemens om later I electriciën te worden. |t Hij had erg graag de TT-races in Assen meegemaakt, want hij droomt van mo toren en wil dan ook, zodra hij een rijbe wijs heeft, lid wor den van de Motor club Texel. We wensen je een fijne ver jaardag. Op de Vrijdag gehouden Zomerverga dering der R.V.O. kon de voorzitter, de heer J. Visman, 33 leden welkom heten. Gaarne had hij de opkomst groter gezien doch* het vele landwerk zou er wel de oorzaak van geweest zijn, dat velschil lende leden verstek moesten laten gaan. De notulen werden onveranderd goedgekeurd. Uit het financieel overzicht van de pen ningmeester, de heer W. Witte, bleek, dat er na de mooie reis naar Arnhem, in kas was een batig saldo van f97,11. De rekeningnazieners, mw. J. Boogaard en de heer S. Wuis, verklaarden de boeken en bescheiden in orde te hebben bevon den. De heer Witte stelde voor, de 2 we ken contributie, welke na de reis nog betaald moeten worden, in het vervolg vóór de reis te innen, wat de afrekening zeer zal bespoedigen. Hiertoe werd be sloten. Dat de laatste reis tot genoegen der leden was geweest, bleek ook uit het feit, dat niemand als lid heeft bedankt, Besloten werd de vereniging niet groter te maken dan 70 leden. Teneinde misverstanden te voorkomen dienen nieuwe leden zich persoonlijk op te geven bij de voorzitter, de heer J. Visman. Van de Adviescommissie, welke zeer zeer foed heeft voldaan, zal voortaan ie der jaar een lid aftreden. Het volgende punt der agenda was het eerste lustrum der vereniging. De voor zitter liet in vogelvlucht alle reizen der afgelopen 5 jaar de revue passeren, waar bij diverse wederwaardigheden de lach der vergadering opwekten. Uit dit over zicht bleek o.a. dat 10 echtparen en 7 individuële leden alle reizen meege maakt hadden; van de familie Keijzer maakten dit jaar 6 leden, t.w. 3 broers, 1 zuster en 2 echtgenoten de reis mee. Een bijzonder woord kreeg de heer P. Keij zer als oudste lid der vereniging. De penningmeester deelde nog mede, dat door hem in het 5-jarig bestaan der vereniging een bedrag van f7005,41 was uitgegeven. Het bestuur werd bij acclamatie her kozen, met welk besluit de heer S. Wuis de vergadering feliciteerde, daar toch overduidelijk was gebleken, dat deze he ren voor hun taak berekend waren. De voorzitter dankte voor het vertrou wen, dat de leden in het bestuur stelde. Na de pauze werden door de leden de volgende ideeën voor de reis in 1954 naar voren gebracht, nl. 's-Hertogenbosch, Oranjewoud en Groningen, Den Haag en een tocht over het IJselmeer. Het be stuur zal deze ideeën uitwerken en zo nodig aanvullen. De contributie werd onveranderd ge handhaafd op 55 cent per persoon per week. Door de hoge kosten, hieraan verbon den, werd besloten dit jaar geen film avond van de Ned. Reisvereniging te ge ven. Tijdens de rondvraag kwamen neg en kele punten naar voren, waaraan de no dige aandacht werd besteed. De voorzit ter bracht de leden de dank over van het bestuur voor de medewerking in het af gelopen jaar ondervonden. Met een woord van dank voor de aangename en vruchtbare besprekingen, sloot de voor zitter hierop de vergadering. We spreken altijd over de zes grote lammerenmarkten, maar dat wil niet zeggen, dat daarmee deze markten prac- tisch afgelopen zijn: Maandag werden bijna 900 lammeren aangevoerd en dat was zo'n 200 stuks meer dan vorige week! De kooplieden waren aanvanke lijk nogal fel: een wolveehandelaar en terde bij de ingang van het marktplein een wagen met wolvee en bood grif f 50. De fokker krabde zich eens achter het oor en besloot toch nog maar even te wachten en plaatste de lammeren tussen de latten. Achteraf bekeken had hij de koop beter meteen kunnen slui ten, want een paar uur later laadde hij zijn beestjes onverkocht op de wagen: het valt ook met mee om na veel snul en moeite zo'n 4-5 gulden minder te kun nen dan men je tevoren spontaan in de hand wilde futselen! Over het algemeen waren de prijzen ongeveer gelijk tot een tUkje minder dan vorige week, ze deden nl. f 43-f 53. In 't algemeen en over 't ge hele marktverloop gerekend: later in de morgen scheen de kooplust wat te zijn getemperd. Het tijdstip, waarnaar velen van ons acht lange maanden gehunkerd heb ben, is dan eindelijk aangebroken. We kunnen, mits we het huishouden er naar regelen, weer een dagje of mis schien maar een halve dag naar het strand. Niet alleen de badgast, ook wij, eilandbewoners, hebben er behoefte aan ons los te maken van de dagelijk se zorgen en beslommeringen. En waar kun je dat beter dan aan het strand. Het is alsof die eeuwig ruisende golven je alles doen vergeten Wanneer er kinderen zijn, gaan die vanzelfsprekend ook mee. Die verma ken zich altijd, hetzij met 'n schopje en een emmer, met zandvormpjes, een bal of anderzins. Een mooiere speelplaats toch in ondenkbaar. Wat een feest is het niet voor hen om buiten hun boter ham te eten en het lijkt wel of het ons ook beter smaakt, nu we eens geen ta fel hoeven te dekken en at te ruimen en vaten te wassen hebben. Natuurlijk vergeten we ook niet iets drinkbaars mee te nemen en dan vooral geen te zoete dranken, daar dit maar de dorst opwekt. Een ideaal drinken is koude thee met heel weinig suiker en geen melk, daar de laatste zuur wordt. Bes sensap, rhabarbersap zijn zeer ver frissend. Wist u, dat een suikerklontje met wat citroensap of in een citroen zuuroplossing gedrenkt, uitstekend helpt tegen de dorst? U heeft dan ook niet zo veel mee te nemen en kunt slechts vol staan met een klein flesje vloeistof en wat suikerklontjes. U laat dan het klontje veel vocht opzuigen. Ook kunt u een citroen meenemen, waar u met een scherp mesje een vierkantje schil hebt uitgesneden, dat u weer in de opening plaatst. Indien u dorst krijgt, tilt u het dekseltje op, laat de klontjes vol sap zuigen en doet dan het dekseltje weer op het gaatje. Chocolade, ijs en pinda's zijn heerlij ke versnaperingen, maar veroorzaken een hinderlijke dorst. Vruchten, een pe permunt of een zuurtje helpen beter de dorst te beteugelen. Zo uitgerust kunt u een heerlijke dag an het strand doorbrengen, doch zo'n dag brengt niet altijd alleen genoegens, maar ook vaak ongenoegens. Maar hierover een volgende keer. ADA. Maak U los uit de greep van Rheumatische Pijnen. Doe een bloedzuiverende kuur met Kruschen. Zuiver bloed, dat is het geheim om vrij te blijven van scheuten en steken en die stramme pijn in ledematen en ge wrichten. Daarom kunnen mannen noch vrouwen op rijpere leeftijd zonder Kru- sdhen Salts. De zes minerale zouten die Kruschen bevat, sporen lever, meren en ingewanden aan tot krachtiger werkiing. Onzuiverheden in het bloed kunnen zich dan niet vastzetten en pijn verwekken, maar worden afgevoerd langs natuur lijke weg. Dat is het hele geheim van Kruschen en zo werd de kleine dagelijk se dosis tot heil van tienduizenden liiders aan rheumatische pijnen. MET SCHAPENVACHT GEVOERD Op de internationale schoen- en leder- beurs te Utrecht (29 Juni-3 Juli a.s.), wordt voor heren een geheel met scha penvacht gevoerde schoen, de Easy- warm" gepresenteerd. Deze schoen is la ger dan een bottine; door het aanbren gen van elastiek kan men er heel ge makkelijk inschieten. Voor dames wordt een dergelijke schoen vervaardigd in de vorm van een loafer. Deze laat zich ge makkelijker aantrekken dan een bont- laars en kan bovendien veel vaker wor den gedragen. (Fa. Kerst Oerlemans, 's Capelle). Op visite bij Pater Witte (Vervolg) Meer dan dertig lange jaren, want de dag begint vroeg, heeft Pater Witte hier reeds, bijna recht op de evenaar, door geworsteld en hoe langer we er waren en hoe meer we te zien en te horen kre gen, hoe meer we aanvoelden wat deze grote zoon van ons eiland hier onder vonden heeft. Misschien zal Pater Witte nog eens tijd vinden om alles te boek te stellen. Och, alles natuurlijk nooit, want zijn le ven is zo intens vol en rijk geweest, dat het deel na deel zou kunnen vullen. Avond aan avond hebben we gezellig bij de stallantaarn geluisterd en overdag gingen we er in de regel op uit om lan ge tochten door dit nog woeste deel van Afrika te maken. En we hebben gezien, wat deze ongelooflijk energieke en hu morvolle Texelaar heeft verzet. Vooral het laatste moet hem tot een grote steun an zijn leven zijn geweest. Om in de grootste tegenslagen tóch nog de hu mor hoe weinig er ook in mag zitten, te kunnen zien en te genieten. Zonder deze aanleg zou het nog zoveel zwaarder en moeilijker zijn geweest. Het leven van Pater Witte is zo heel anders dan dat van ons „gewone" mensen. En laat ik me nu alleen tot het materiële bepalen. Hij komt in een woeste streek waar hij een kerk, een school en een ziekenhuis wil maken. Hij heeft daar 50 mensen voor nodig en een zak vol geld. Maar hij be gint met niets. Want de missies zitten nu eenmaal altijd kort bij kas. Er is dus niets. Niets? Zo is het niet, zegt Pater Witte. Er zijn bomen, die je kunt rooien en waar je planken van kunt maken. Er zit klei in de grond en daar bak je ste nen van Er zijn bladeren om het dak mee te bedekken. En er groeit een vlas achtige plant, waar je alles mee aan elkaar kunt binden, want spiekers ben- ne te duur. Soms groeien er wilde vruch ten, zo kun je de kin ook laten „wup- pen". En altijd zijn er „rauwe" negers, die komen kijken hoe je opschiet, maar hun handen in hun zak zouden steken als ze een broek an d'r kzou geven, want werken moeten ze ook nog leren. Pater Witte schaterlacht en laat zien, dat hij, al loopt hij tegen de 60, nog al zijn tanden heeft. Maar het komt. Beetje bij beetje. Ook het geld wat ten slotte komen moet. Goede gaven van vele goede mensen En En ik zou een elk op ons goede eiland, Rooms of niet Rooms, willen vragen, ik zou het hen toe willen schreeuwen om óók, of wéér, eens in de buul te willen tasten voor het werk van deze zoon van ons eiland. Het is de beste belgging die ooit gedaan kan worden. Wat één man hier mee kan doen! Veertien maal is Pater Witte reeds verkast, 14 maal is hij neergestreken in een rauwe wereld van bomen, klei en hennep. Alleen! Als hij dan na enige ja ren weer weg trok, stonden er een school, een kerk, een ziekenhuis en een reeks van werkplaatsen waar vele vak ken geleerd werden. Encomfort voor Pater Witte zelf: een behoorlijke wo ning, een kok om te koken en lakens op. zijn bed. En dan.dan draait hij dit alles weer de rug toe en begint weer van voren af aan: bomen, klei, bladeren en hennep om het aan elkaar te binden En dit was dan het voorlopig einddoel van onze reis, waar we na een lange dag rijden aankwamen. Pas begonnen. Pater Witte spijtig dat hij nog niet verder was en bezorgd voor onze comfort. Wij blij cm juist een Missie in wording te kun nen aanschouwen. De kerk was pas ge reed en de sacristie waterdicht, wat onze slaapkamer zou zijn. Slaap plaatsen voor 100 jongens gereed, die overdag werken en in de avond leren. Verder een keuken met een zwarte kok die een paar honderd mijl ver uit de be schaafde wereld weggeschopt was uit een moderne keuken en die nu na veel omzwervingen bij Pater Witte onder de palmbladeren terecht was gekomen. „Waarom heb ik hem maar niet ge vraagd", zegt Pater Witte, „want waar om zou ik de man onnodig laten liegen. Maar hij weet een goed „Voertje" te ma ken van de spullen die wij hier kunnen krijgen". Voor de afwisseling eten we nu éér- pels met boóne, en Ali maakt een taart, waar Pater Witte ook raad mee weet. Zes jaar lang is Pater Witte plaatsver vangend Bisschop geweest in de moeilij ke oorlogsjaren. Dat was ook wel een mooie tijd in het Bisschoppelijk paleis, zegt Pater Witte. Lakens op je bed en nonnetjes in de keuken, contact met de kopstukken van het land. En wij denken aan de verandering, die het moet zijn geweest om toen weer de rimboe in te trekken. Een rijk, succesvol leven. Een benoe ming als Officier in de Orde van het Britse Rijk was de beloning geweest voor het opknappen van een regenngs- school die men reeds opgegeven had en in één jaar tijds onder zijn leiding ot een bloeiende school was geworden. Waar Pater Witte nu begonnen is, Onze vroegere plaatsgenoot, de heer Sicm de Waal, vervolgt hier zijn artikelcnscrie naar aanlei ding van zijn bezoek aan Pater M. Witte, bok een geboren Texe laar. vormt 'n droog deel van Kenya's aarde. Hij heeft hier een vierkante mijl grond tot zijn beschikking en daar zijn plan nen op uitgewerkt. Het water van een bron wordt naar de plaats toegeleid en hij ziet de bananenbomen al in zijn ge dachten groeien. Maar dat zal nog wel een tijdje duren, want waar nu de bel, die als kerkklok dienst doet, haar klan ken nog tegen de rotsen doet weergal men, zitten de apen nog bij dozijnen. Herten wagen zich vroeg in de morgen tot dicht bij de kerk en schildpadden wandelen rustig de weg over. Een paar mijl van deze plek hebben we met ons wagentje een dag door de vlakke, met lang gras begroeide wilder nis gekruist. We zagen honderden her ten, zebra's, buffels, struisvogels, giraf fe's, arenden en vele andere soorten wild. Doe wat je doet, zei Pater Witte, maar zorg voor donker thuis te zijn, want dan komen de neushoorns voor de dag en dat is het enige beest dat er geen huisdie reninstinct op na houdt. Blijf die uit de voeten! Bij een andere gelegenheid bleef onze car an een soort modder-bron steken, die we door het hoge gras niet hadden ge zien. We zaten muurvast en er was geen kans om weg te komen. De duisternis trad vlug in en al wat we doen konden was om aan de „stutten te trékken", recht uit recht aan in de richting van de mis sie, waar we na twee uren ploeteren door de duisternis bek-af aankwamen, schrikkend voor elk onbekend geluid, met de vinger aan de trekker van het geweer. De andere dag hielp de halve missie de auto uit de modder en toen konden we weer vooruit. Bij onze thuiskomst lag de Texelse Courant te wachten en waren we weer voor enige tijd weg van zonnig Afrika. We lazen over de eerste schaatsenrijders, de uitvoering van Texels Fanfare en dat een nieuwe straat de naam van een be kende Texelaar zou dragen. Wel ver diend vonden we, want waarom zouden wij hen, die zoveel voor Texel beteken den en voor Texel deden, niet voor de vergetelheid behoeden door hun namen dagelijks voor ons te zien. En terwijl de zon haar laatste stralen op de eeuwige sneeuw van de 6000 meter hoge Kiliman jaro deed schitteren, vonden we dat de volgende straat naar eén van de eerste grote Texelaars in de oorlog, „Meester Kievits" zou moeten worden genoemd. Maar we waren geen Vroede Vaderen, helaas slechts weggetrokken zonen van dat gouden boltje, die het eiland toch nimmer zullen vergeten. (Wordt vervolgd). VAKLIEDEN hebben in enkele dagen tijds de hoge toren aan de Binnen- burg in de steigers gezet. Tijdens de Russenoorlog werd de toren door gra naten getroffen en eerst thans kan tot het herstel worden overgegaan.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1953 | | pagina 1