De Groeneplaats was zwart van de mensen Er was feest in Den Burg Vliegtuig deed keurige droppings De vissen boften woelige zee maakte het de hengelaars lastig! Onder de pomp YfT\ - Frits Bügel over zijn wederwaardigheden in Korea HET door onze Feestcommissie ter gelegenheid van de 42ste verjaardag van Prins Bernhard op touw gezette feest trok Maandagavond duizenden personen naar de Groeneplaats. Begonnen zou worden met een parachutewedstrijd. Door een sportvliegtuigje van de bekende luchtfotografen „Aero-Nederland" zouden bo ven de Groeneplaats vier parachutes en 15 wimpeltjes worden gedropt. Er waren ongeveer 400 deelnemers aan deze voor Texel nieuwe attractie. Het weer was bij zonder mooi, een zeer zwak Oostenwindje zorgde er gelukkig voor, dat de para chutes en wimpels niet allemaal op een kluitje zouden neerdwarrelen. De voorzitter van de Feestcommissie, de heer De Wilt, had er weer slag van om de spanning er in te brengen en zijn tam tam bereikte natuurlijk hét effect, toen aangekondigd werd: „Vliegtuig is opgestegen en kan ieder ogenblik boven het dorpsplein worden gesignaleerd". Het had veel weg van de eerste vliegde- monstratie, een dikke 40 jaar geleden! En toenkwam-ie: Met voor een lilliputter als zo'n sportvliegertje in donderend ge raas, scheerde 't toestelletje over de hoge iepen, zwenkte en strooide enige handen vol kleine, witte papiertjes uit. Er begon nen al kinderen te draven, maar dit bleek nep: een proefdropping. Even later kwam het gevalletje wederom over en ziedaar een wimpel. Met sierlijke wente lingen kwam het omlaag en dwarrelde tenslotte neer op 't bovenste balkon van Hotel De Lindeboom. Een zoon van de familie Van Leersum hees zich met de behendigheid van een Tarzan van de ene verhoging op de andere naar de wim pel, maar juist toen hij de laatste stunt aan de trapeze zou uitvoeren en zo de greatest show van Den Burg op zijn naam zou brengen, klapte vlak boven hem een deurte open en een kittig ser- veerstertje trad naar buiten om zich met een gracieuze zwaai naar het begeerde wimpeltje te nijgen. Inmiddels kwamen er aankondigingen binnen, dat die hier en die daar een parachute of een wim peltje had gevonden. We zagen de heer Beers met een handje vol papiertjes op de daktuin wandelen! Keer op keer cir kelde het toestel, dat'als dropper de heer Wim Stiggelbout aan boord had, rond Den Burg en natuurlijk ook even laag over de woning van Wim, wiens spruiten meteen allemaal rechtovereind in bed zaten! Na dit festijn begonnen de spelen op de Groeneplaats. Eerst de strijd om de man. Het aantal kijkers was groot: vele rijen dik stond men langs de touwen, die 's middags door de dienst gemeentewer ken als een cordon rond de speelweide waren getrokken. Vreemd was het daar om wel, dat de luidspreker herhaaldelijk tot deelname aan dit feest moest opwek ken. Tenslotte had men de schrale oogst van 36 dames in de kring, die snel een man hadden gevonden. Met de strijd om de vrouw ging het be ter: minstens 60 deelnemers. Het was weer een fel gevecht, dat de bekende grappige incidenten gaf. Vooral de vele toeristen, die zulks nog nooit hadden meegemaakt, leefden ten volle mee. De technische sector van de Feestcommissie had een quartet fietsen tot anti- TT-vehi- kels omgebouwd: al trapte je je gek, je deed over de 40 meter toch altijd nog 13 seconden. Twee aan twee werd telkens gestart. Jammer, dat de fietsen door het vuur van de wedstrijd al spoedig onklaar raakten, waarop men besloot de strijd te laten uitvechten door inschakeling van de athletiek: men ging hardlopen. In middels had dit programmapunt veel langer geduurd dan men had verwacht, er zat nl. geen voldoende schot in. Men had beter gedaan door fietsen te construeren, waar wat meer gang in zat en dan was een parcours van bv. drie ronden groter attractie geweest voor het publiek. Zo'n anti^snelheiclscampagne mag voor de deelnemers zelf uiteraard spannend genoeg zijn, het publiek wil óók genieten en geboeid worden! Wij ho pen dat de heren technici de lust behou den hebben om volgende keer wederom een experiment in dit genre uit te broe den. En anders slepen ze maar weer een stelletje kinderwagens aan, dat gaat er altijd in! De wielerwedstrijd trok 80 deelnemers. Ail met al mogen wij het weer een ge slaagd feest noemen. Texels Fanfare corps zorgde weer voor de muzikale om lijsting. Zoals steeds was het corps weer zeer actief. Een onzer abonné's, begaan met het lot van de heren musici, deed ons een krabbeltje toekomen voor „On der de pomp", waarin hij betoogde, dat de leden van het corps van 8 tot 11 op een „drogie hadde motte zitte". Bij na dere informaties bleek de toedracht de volgende: de organisatie van het feest had het corps een vrij gelag aangeboden, maai- inplaats van dit vrij gelag gaf men de voorkeur aan gratis entree tot de bal zalen. Talrijke danslustigen hebben zich best geamuseerd. In beide zalen was een prima band, die de stemming er tot het einde toe inhield. Naar de feestcommissie ons meedeelt, zal op 5 Augustus, de verjaardag van Pnnses Irene, wederom een volksfeest Handbal SV De Koog Na twee weken gerust te hebben, gaan we hedenavond naar SVC om onze krachten te vertonen. Als het kan om kwart over acht te De Cocksdorp. Weest allen die niet in een pension werken, present, daar de anderen wellicht niet allemaal weg zullen kunnen. En ook ter training komen hoor! Er zijn nog steeds dames, die de foto's niet hebben afge haald doe het nu zo gauw als het kan. Tot hedenavond dan en open spel hoor! Wij moeten van de week ook nog naar SVT, vermoedelijk Vrijdag. worden gevierd. Men hoopt ook dan weer op de medewerking van de heren sport vliegers. De uitslagen waren: Parachute-wedstrijd: 1. Bertus Hoge- woning, rondvlucht; 2. J. Roeper, Ko- gerstraat, f 10; 3. Bert Witte, Gerritsland f 7,50; 4. Alie v.d. Vis f 5, Er werden bovendien 15 wimpels uit geworpen. Deze werden gevonden door: Betty van Egmond, D. Zijm en J. Agter, Ide Moerbeek, Fred. Brücher, J. Kikkert, Lindeboom, Dick Dros, H. Collou, Nel v. Egmond, Niek Koers, Kees Moojen, Fer ry Graaf, Jac. Mosk, M. v.d. Hoort, B. Beumkes, Mary Hollander. (De door Col lou verloren bon kan worden terugge haald bij de secretaris, de heer Idema, Schoonoordweg 41). Voorts waren er 9 extra prijzen, aangeboden door „De Smulpot". Strijd om de man: P. Smit, De Waal, taart Habers, worst; om de vrouw: J. van Heerwaarden, taart; Trijntje Ellen, worst. Wieier- en hardloopwedstrijd: 1. G. Zoetelief; 2. W. Lap; 3. Arie Barhorst; 4. A. Hin. Zij wonnen resp. een fruitmand, een taart, een worst en een doos bonbons. DIENSTPLICHT Uitspraken inzake vrijstelling De Burgemeester van Texel brengt ter algemene kennis, dat de Minister van oorlog omtrent vrijstelling van dienst als gewoon dienstplichtige de volgende uitspraken heeft gedaan. Kees Koetsier, lichting 1952, voorgoed vrijstelling wegens kostwinnerschap met ingang van 29 Juli 1953. Beschikking d.d. 24 Juni 1953, nr. 850419. Tegen elke omtrent vrijstelling geda ne uitspraak kan iedere belanghebbende uiterlijk de tiende dag, waarop de uit spraak ter algemene kennis is gebracht, in beroep komen. Indien de ingeschreve ne, wie de uitspraak geldt, buiten Neder land verblijft, kan, voor zover het door deze in te stellen beroep betreft, met overschrijding van de termijn van tien dagen genoegen worden genomen. Zo lang omtrent zodanige overschrijding geen beslissing is genomen, wordt de uitspraak na het verloop van de termijn van tien dagen als onherroepelijk be schouwd. Het» tot Hare Majesteit de Koningin te richten beroepschrift moet met redenen omkleed zijn en worden ingeleverd op afd. militaire zaken van de secretarie de zer gemeente. Texel, 29 Juni 1953. De Burgemeester voornoemd, C. DE KONING. AANVRAGEN VAN JACHTAKTEN De Burgemeester van Texel maakt be kend, dat vanaf heden jachtakten voor het seizoen 19534954 ter secretarie kun nen worden aangevraagd. De kosten ad f 36,dienen bij de aanvrage te worden voldaan. Texel, 29 Juni 1953. De Burgemeester van Texel, C. DE KONING. 5000 OLIEBOLLEN VERKOCHT De SV Texel heeft ongeveer 5000 olie bollen verkocht, wat een bruto-opbrengst heeft gegeven van f 417,05. Aan de Zondagmiddag gehouden vis wedstrijd werd door 37 vissers deelgeno men. Vele met hengelende badgasten en Texelaars sloegen de prestaties der vis sers geïnteresseerd gade. De stevige bries uit het Noorden maakte de zee woelig en clreef de lijnen steeds naar. de kant. Dit zal dan ook meer dan de vaardigheid der deelnemers de oorzaak zijn ge weest van de geringe resultaten. De vis sen hadden meer geluk dan de vissers! Maar er is met veel animo gehengeld en stellig zal bij een herhaling van deze wedstrijd de deelname met ongunstig worden beïnvloed door het geringe aan tal vissen, dat deze eerste keer aan de haak werd geslagen. Van de volwassenen ging de heer Boersma met de prijs voor het grootste VANDAAG COLLECTE VOOR HET PRINS BERNHARDFONDS Door omstandigheden kan de huis-aan- huis-collecte voor het Anjerfonds op Maandag 29 Juni niet doorgaan. Deze zal nu worden gehouden op Woensdag 1 Juli (vandaag) door leden van Texels Fanfarecorps. Alle giften, grote en klei ne, zijn welkom. Foto's van het Konink lijk gezin zullen worden aangeboden voor 25 cent per sluik. HEEFT U HAAR AL GEZIEN? In de allereerste plaats de badgasten, maar natuurlijk ook de Texelaars zelf maken wij attent op de uitvoering door de toneelgroep „Het Masker", morgen avond in „De Oranjeboom" (dat is de zaal van Texels Bioscooptheater). Voor het voetlicht komt „De Privé-verpleeg- sler", een blijspel in 4 bedrijven. Voor verdere bijzonderheden verwijzen wij naar de raambiljetten. „TEXELS JEUGD MUSICEERT" Onder dit motto komen Zaterdagavond het Mandoline- en Accordeon-orkest van de heer J Visser en de zangklasse van de school voor C.VO. onder leiding van de heer H. L. van den Boomgaard in het Park concerteren. In totaal zullen 80 jongens en meisjes in de leeftijd van 8- 18 jaar hun medewerking verlenen. Het mandoline-orkest heeft met alleen man dolines maar oók guitaars, accordeons, blokfluiten, 'n bas en 'n drum. Al met al 40 man! Het accordeonorkest is 15 man sterk. Gezien de roep die er van de jeugdige musici „de jeugd van Visser" zeggen ze hier uitgaat en gelet op de ieder jaar groeiende belangstelling, adviseren wij u op tijd te komen, opdat u zich van een zitplaats kunt verzekeren. ZEG HET NIET MET ANDERMANS BLOEMEN! De Texelaar M. heeft Maandag stellig vergeten zijn feestneus op te prikken: de man moest voor de Alkmaarse politie rechter verschijnen, omdat hij het bötoog van de vereniging voor Bollencultuur, afdeling Texel („Plukken van bloemen uit andermans bed is diefstal") volkomen had genegeerd en derhalve zonder schroom een keurig bouquetje donkerro de tulpen ergens uit een bollenland had geroofd, allemaal voor zijn gastvrouw, bij wie hij een gezellig avondje zou ko men vieren. In totaal acht tulpen. Dat de bollen duur zijn is ons bekend, maar dat deze attentie de man op f 50 zou ko men te staan, had zeker niemand ver wacht. Maar de rechter was zeer streng en meende, dat hier maar weer eens een voorbeeld gesteld moest worden, want „je kunt niet bij iedere tulp een politie agent zetten", aldus zijn opvatting. aantal (3 stuks) strijken, de heer C. Ze gel ving de grootste vis, een bot van 370 gram. Beiden ontvingen een doos siga ren. Bij de kinderen was het Piet Dam Jr., die de prijs voor het grootste aantal .(4 stuks) en die voor de grootste vis in de wacht sleepte. BENOEMD Michel Binsbergen is benoemd aan het sociografisch bureau te Zaandam. GESLAAGD Voor het diploma typen slaagde mej. M. Daalder, De Koog. Zij werd opgeleid door mej. Dijt, Den Burg. J. Zwan Jr., te De Koog, deed met gunstig gevolg examen aan de Hotelvak- sch'Ool te Den Haag. MOOIE PRIJS GEWONNEN Niet minder dan 20,000 abonné's van „Panorama" dongen mee naar de prijzen verbonden aan een tekenwedstrijd. Mw. J. M. C. ten Hooi, Schilderend, Den Burg, won een Hoover wasmachine ter waarde van f 376, Handbalnieuws G.D.S. GDS speelde Vrijdag aan Oudeschiild tegen ZM 2. Eindstand 1-1. Met vlugger overspel hadden jullie waarschijnlijk meer bereikt. GDS 1 won de wedstrijd tegen ZDH met 3-1. De comp. wedstrijd GDS 1-GDS 2 ein digde in een 10-3 overwinning voor 1. Vanavond om 8 uur zal het 1ste elftal de strijd aanbinden met ZM 1. Vertrek vanaf Groeneplaats om half 8. Het 2e krijgt a.s. Vrijdagavond SVC op bezoek. Aanvang 8 uur. Terreindienst: Joos Smit en Anny v. Swinderen. Bijzonderheden over aankomst en speeltijd van DWO uit slootdorp, dit weekend, komen in de krant van Zaterdag. Handbalnieuws SVC. Vrijdagavond zijn we bij SVO op be zoek geweest en konden na een zeer ma tige wedstrijd de overwinning mee naar huis nemen. Eindstand 3-0 voor SVC. Voor deze week staan er 2 wedstrijden op het programma. Vanavond spelen we thuis tegen SVK om kwart over 8, daar De Koog niet eerder kan en Vrijdag avond om 8 uur aan Den Burg tegen GDS 2. Vertrek Cocksdorp kwart voor 7. SERENADE AAN GOUDEN ECHTPAAR Oosterend. De muziekvereniging Excelsior bracht Zaterdag een serenade aan het bruidspaar C de Wit, Weststraat, dat zijn 50-jarige echtverenigiing vierde Het corps heeft Zaterdag tevens een rondgang door het dorp gemaakt ten be hoeve van het Anjerfonds. Overal worre plantsoenen anlei/t, weerom komt er nou niet ers een blom- mebak op de muur van de pomp? (Van onze Koger correspondent) We zijn eens gaan praten met Frits Bugel, die soldaat was m Korea en daar van weer gezond en wel in het ouderlijk huis aan De Koog terugkeerde. 't Was 20 Mei van het vorige jaar, zo vertelde hij, dat we per vliegtuig naar Tokio vertrokken, vandaar dwars door Japan per trein en dan weer met 'n boot naar een eiland, waar we krijgsgevange nen te bewaken kregen". Over die krijgs gevangenen is nu veel te doen, maar Bügel kon ons hierover weinig vertel len, contact had hij niet met ze. Wel gebeurde het soms, dat ze, in ploegen, 24 uur onafgebroken communistische strijd liederen zongen. Ook hadden ze een keer een rode vlag in het kamp aan een grote paal gehesen. Het bevel tot neerhalen werd genegeerd, maar toen een cordon om het kamp werd getrokken, maakte het dreigement met wapens zo'n indruk, dat vlag met paai en al schielijk omlaag ging. „Na een maand werden we met lan- dingsboten naar Korea gebracht. Eerst kwamen we in reserve, maar al gauw moesten we naar de voorste linie. Daar was het vrij rustig, maar wij maakten de regentijd mee. Na een week onafgebro ken hevige regen, stortten er bunkers in. We hadden geen droge draad meer aan het lijf. Hierna gingen we een post be zetten, die, vóór de vaste linie gelegen, zo'n 150 meter van de Chinezen en N.- Koreanen af was. Je kon ze horen praten en sjouwen. Onder leiding van majoor Suier deden we tweemaal een aanval op een door de N.-Koreanen bezette heuvel. Hier maakten we het mee, dat Amerika nen en Chinezen zo dicht bij elkaar wa ren, dat alleen als de liahtkogels de om geving in een helle gloed zetten er ge vochten werd. In de duisternis wist je met, wie vriend of vijand was. Al die gevechten hebben wel veel mensenle- vensgekost, maar draaiden op niets uit. Na een maand kregen we wat rust en werden we weer getraind. Opnieuw kwa men we in de voorste linie en maakten verscheidene aanvallen van de N.-Kore anen mee, een stelling werd prijsgege ven, later weer heroverd, de vijand liet vele doden achter. Hier moesten we vaak patrouille lo pen. Soms maakten we contact met de Noordelijken en één keer kostte ons dat twee gewonden en een paar jongens had den een ohock. Op een patrouille van 18 man, waar ik zelf bij was, raakten we in de nacht achter de Chinese stellingen verdwaald. We zagen over een aanvoerweg de au to's rijden. Op onze kaarten wisten we ons tenslotte te oriënteren. Kruipend en ons weghoudend voor de Chinezen, die in onze buurt kwamen, bereikten wij tenslotte, oververmoeid, onze eigen li nie. Intussen was het begonnen te rege nen, we waren doornat en de grond was glad van de slijk. Zo kwam het, dat ik met een radio-apparaat op m'n rug 35 meter naar beneden viel. Mijn kamera den vonden me bewusteloos. Met een hersenschudding werd ik naai' een hos pitaal gebracht. In die stellingen maakten we de Ko reaanse winter mee. Het gebeurde wed, dat we met 48 graden vorst een nacht buiten de wacht hielden. Na een korte tijd van rust werden we met 14 man aangewezen om een „out post" te gaan bezetten. We dachten een rustige plaats te hebben, maar dat was met zo. We maakten verscheidene ge vechten mee. 's Nachts maakten we prik keldraadversperringen met napalmkisten er in, die we, als we aan een draad trok ken, konden laten ontploffen. Deze post hebben we nooit opgegeven. Zodra de Engelsen deze van ons overnamen, lie ten ze haar in de steek. We lagen er vaak onder hevig artillerie- en mortier vuur. Het gebeurde meer dan eens, dat we dachten: Hier komen we niet meer levend vandaan. We zijn wat je noemt nogal eens door het oog van een naald gekropen. Vlak voor ik met verlof zou gaan, ben ik door een mortiergranaat, die vlakbij ontplofte, nog bijna omgekomen. Ik dacht, nou ben je er altijd zo aardig doorgerold, zal het op het laatst nog mis gaan? Het klinkt misschien raar, zei Bügel ons, maar van gevechten die je zelf mee maakt, kan je je later weinig meer her inneren Je leeft dan zo in spanning, dat je er niet veel van kan navertellen. Eén keer gebeurde het, dat er een la ding tankmunitie werd aangevoerd, waar de Chinezen blijkbaar de lucht van had den gekregen. De jongens stonden juist te eten, toen een mortiergranaat in de munitie sloeg. Die ging met een klap de lucht in, hoe het kon, begrijp je niet, maar wonder boven wonder liep het zon der ongelukken af. Verlof in Tokio. Ik ben ook eens 5 dagen met verlof in Tokio geweest. Vóór die tijd hadden we ons in geen weken kunnen wassen, we waren dan ook wat je noemt vervuild en hadden grote baarden en snorren. In To kio kwamen we eerst in bad, we kregen schone uniformen (de vuile werden ver brand) en zo gingen we piekfijn in To kio passagieren. Dat was wel een grote tegenstelling met het front. Je zou het liefst alles tegelijk willen doen. Slapen was zonde van de tijd, je wilde leven In de voorste linies waren we helemaal op elkaar aangewezen, er was een goede kameraadschap, we lieten elkaar nooit in de steek. Als er één van ons gewond raakte, was het of we een familielid ver loren. Soms had je een inzinking, dan raak te je overspannen. Dan wil je alleen nog maar weg, weg! Om kleinigheden had je dan onder elkaar ruzie, terwijl we an ders met elkaar omgingen als broers. Met dezelfde 75 man, waarmee Bügel heenging, is hij, op een Noorse passa giersboot, teruggekomen. Eén van de groep was ernstig gewond. Van Roozen- daal weid hij met een auto van de rege ring naai' Den Helder gebracht. Na een spannende race was ik nog juist op tijd aan de boot en dat ik niet zo'n beetje blij was, dat ik Texel weer gezond en wed kon zien, begrijp je wed, besloot Bugel zijn relaas. Als gewoon soldaat heengegaan, is hij bevorderd tot korporaal le klas en deed in Korea dienst als groepscommandant. Zonder er ophef over te maken, heeft deze eenvoudige jongeman gedaan wat hij meende dat zijn plicht was. Laten we hopen, dat spoedig het „staakt het vu ren" eindelijk een einde zal maken aan de strijd op Korea en aan deze mensen slachtingen! SLECHTS 215 VAN DE 1015 GE MEENTEN HEBBEN EEN BADHUIS Volgens de bedrijfsorganisatie van bad en zweminrichtingen m Nederland, heb ben van de 1015 gemeenten er 800 geen badhuis, terwijl er eigenlijk 1500 nodig zijn. NOG NIET VOOR ELKAAR Zoals gemeld is te Oudeschild begon nen met de verbetering van de aanlegge- legenheid voor de Texelse boot. De lan- dingskleppen kunnen echter pas worden gebruikt als ook de haven van Den Hel der de noodzakelijke verberingen ver kregen heeft. De kans lijkt ons dan ook niet groot, dat wij dit seizoen de klep pen nog kunnen inschakelen. U WILT EENS LACHEN MET EEN BOEK! Er zijn mensen, die best wat meer zou den willen lezen dan ze doen. Maar ze komen er niet toe. Ze geloven niet, dat er boeken bestaan waar ze pllezier aan kunnen beleven. Ze zouden zo graag eens willen lachen met een boek. Ze lezen de krant en menen, dat ze hun portie leesstof wel gehad hebben. Trek in meer heeft de krant hun niet gegeven! Iedereen weet het: kranten bieden geen opbeurende lectuur. Ze ver tellen van koude oorlog, van Mossadecq en zijn moeilijkheden, van Naguib en zijn moeilijkheden, luchtincidenten hier en spanningen daar. Nee, de krant vrolijkt de dezer niet op. Als die lezer dan al eens naar een boek grijpt, bestaat de kans dat hij vurige kolen op zijn 'hoofd stapelt alle zorgelijkheden vindt hij er in op een hoop gedreven. De schrijver, en het kan een heel goede schrijver zijn, heeft zich tot taak gesteld de wereld een spiegel voor te houden. In die spiegel ziet de le zer zijn eigen, bezorgde gezicht terug, zijn groeven en rimpels. Al die dingen, die hij nu juist niet wou zien. Er kan geen lachje af. Een heleboel mensen hebben daardoor het idee gekregen, dat er geen luchtige opbeurende boeken, dat er geen boeken waar een beetje humor en zon doorheen speelt, meer bestaan. Onzin! Wel dege lijk bestaan ze. Alleen, mettertijd zijn ze veranderd. Het is nog niet zo heel lang geleden, dat de onlangs overleden schrijver, A. H. van der Feen, onder de schuilnaam F. de Sin clair elk jaar een dikke, humoristische roman in het licht gaf. Misschien herin nert u zich nog boeken als „De griffier van Peewijk" of „De bridgeclub van Oom Sorry". Die dikke ladhpillen zijn uit de mode geraakt. Omdat niemand ze meer schrijven kon? Omdat niemand ze meer lezen wilde? In elk geval, we kre gen er een andere, minder langademige en directer aansprekende humor voor in de plaats. En merkwaardig genoeg komt deze voor een goed deel uit de pen van schrij vers, die dagelijks, wekelijks en maan delijks met succes proberen de drukken de ernst van de dagbladen en tijdschrif ten wat beter verteerbaar te maken. Ze ontkennen de omringende werkelijkheid niet. Maar ze peuren er de honing van de humor uit. En bereiden er de medicijn van de glimlach mee. Als ik u een lijstje mag voorleggen van schrijfsters en schrijvers, die in deze tijd ijverig bezig zijn middels hun ge schriften duidelijk te maken, dat er heus nog wel te lachen valt, dan kamt het er aldus uit te zien: E. Asser, Ina van den Beugel, Godfried Bomans, Simon Car- miggelt, Harriet Freezer, Henriëtte van Eyk, Ferdinand Langen, Annie Schmidt, Jac. van der Ser, Willem Wittkampff. Hier hebt u er tien. In alfabetische volgorde. Ik weet niet wie van de tien het eerst begonnen is. Ik weet wel, dat ik al lang geleden erg gelachen heb om Henriette van Eyk's „Kleine Parade". Ik weet niet wie de jongste van het tien tal is. Dat zal gaan tussen Willem Witt kampff '(van het hupse „Heibel") en Eli Asser, die over Vaselientje schreef en die straks met een ouderwets-dikke, hu moristische roman komt. Achter het pseudoniem Harriet Free zer verschuilt zich een jeugdige schrijf ster, die, tussen de bedrijvigheid van een huishouden met vier kinderen door, ach ter haar schrijfmachine springt en zo'n heerlijk, vrolijk boek schrijft als „Lucht kasteel op poten". Simon Carmiggelt en Annie Schmidt hebben zich in de na oorlogse jaren opgewerkt tot wijze, goe de humoristen. Maar het kan natuurlijk best, dat u toevallig niets van hen gele zen hebt. Dan wordt het tijd! En kent u „Erik" van Godfried Bomans niet, de jongen, die door het schilderij boven zijn bed het rijk van het kleine gedierte in stapte. En bent u onbekend met het be staan van de onweerstaanbare Pa Pin kelman en zijn verrukkelijke echtgenote Tante Pollewop? Weet u van al deze boeken en schrij vers niets af, dan hebt u ook niet het recht vast te stellen, dat er in Nederland geen boeken geschreven worden, goed voor een lach in vele afmetingen. Het enige wat u te doen staat is een boek winkel binnen te lopen en de verkoper of verkoopster te vragen in wélke hoek u kijken moet. Han G. Hoekstra.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1953 | | pagina 2