De Groeneplaats was zwart van de mensen
Er was feest in Den Burg
Vliegtuig deed keurige droppings
De vissen boften woelige zee maakte het de
hengelaars lastig!
Onder de pomp
YfT\
-
Frits Bügel over zijn wederwaardigheden
in Korea
HET door onze Feestcommissie ter gelegenheid van de 42ste verjaardag van
Prins Bernhard op touw gezette feest trok Maandagavond duizenden personen
naar de Groeneplaats. Begonnen zou worden met een parachutewedstrijd. Door
een sportvliegtuigje van de bekende luchtfotografen „Aero-Nederland" zouden bo
ven de Groeneplaats vier parachutes en 15 wimpeltjes worden gedropt. Er waren
ongeveer 400 deelnemers aan deze voor Texel nieuwe attractie. Het weer was bij
zonder mooi, een zeer zwak Oostenwindje zorgde er gelukkig voor, dat de para
chutes en wimpels niet allemaal op een kluitje zouden neerdwarrelen.
De voorzitter van de Feestcommissie,
de heer De Wilt, had er weer slag van
om de spanning er in te brengen en zijn
tam tam bereikte natuurlijk hét effect,
toen aangekondigd werd: „Vliegtuig is
opgestegen en kan ieder ogenblik boven
het dorpsplein worden gesignaleerd".
Het had veel weg van de eerste vliegde-
monstratie, een dikke 40 jaar geleden!
En toenkwam-ie: Met voor een lilliputter
als zo'n sportvliegertje in donderend ge
raas, scheerde 't toestelletje over de hoge
iepen, zwenkte en strooide enige handen
vol kleine, witte papiertjes uit. Er begon
nen al kinderen te draven, maar dit
bleek nep: een proefdropping. Even later
kwam het gevalletje wederom over en
ziedaar een wimpel. Met sierlijke wente
lingen kwam het omlaag en dwarrelde
tenslotte neer op 't bovenste balkon van
Hotel De Lindeboom. Een zoon van de
familie Van Leersum hees zich met de
behendigheid van een Tarzan van de
ene verhoging op de andere naar de wim
pel, maar juist toen hij de laatste stunt
aan de trapeze zou uitvoeren en zo de
greatest show van Den Burg op zijn
naam zou brengen, klapte vlak boven
hem een deurte open en een kittig ser-
veerstertje trad naar buiten om zich met
een gracieuze zwaai naar het begeerde
wimpeltje te nijgen. Inmiddels kwamen
er aankondigingen binnen, dat die hier
en die daar een parachute of een wim
peltje had gevonden. We zagen de heer
Beers met een handje vol papiertjes op
de daktuin wandelen! Keer op keer cir
kelde het toestel, dat'als dropper de heer
Wim Stiggelbout aan boord had, rond
Den Burg en natuurlijk ook even laag
over de woning van Wim, wiens spruiten
meteen allemaal rechtovereind in bed
zaten!
Na dit festijn begonnen de spelen op
de Groeneplaats. Eerst de strijd om de
man. Het aantal kijkers was groot: vele
rijen dik stond men langs de touwen, die
's middags door de dienst gemeentewer
ken als een cordon rond de speelweide
waren getrokken. Vreemd was het daar
om wel, dat de luidspreker herhaaldelijk
tot deelname aan dit feest moest opwek
ken. Tenslotte had men de schrale oogst
van 36 dames in de kring, die snel een
man hadden gevonden.
Met de strijd om de vrouw ging het be
ter: minstens 60 deelnemers. Het was
weer een fel gevecht, dat de bekende
grappige incidenten gaf. Vooral de vele
toeristen, die zulks nog nooit hadden
meegemaakt, leefden ten volle mee. De
technische sector van de Feestcommissie
had een quartet fietsen tot anti- TT-vehi-
kels omgebouwd: al trapte je je gek, je
deed over de 40 meter toch altijd nog 13
seconden. Twee aan twee werd telkens
gestart. Jammer, dat de fietsen door het
vuur van de wedstrijd al spoedig onklaar
raakten, waarop men besloot de strijd te
laten uitvechten door inschakeling van
de athletiek: men ging hardlopen. In
middels had dit programmapunt veel
langer geduurd dan men had verwacht,
er zat nl. geen voldoende schot in.
Men had beter gedaan door fietsen te
construeren, waar wat meer gang in zat
en dan was een parcours van bv. drie
ronden groter attractie geweest voor het
publiek. Zo'n anti^snelheiclscampagne
mag voor de deelnemers zelf uiteraard
spannend genoeg zijn, het publiek wil
óók genieten en geboeid worden! Wij ho
pen dat de heren technici de lust behou
den hebben om volgende keer wederom
een experiment in dit genre uit te broe
den. En anders slepen ze maar weer een
stelletje kinderwagens aan, dat gaat er
altijd in!
De wielerwedstrijd trok 80 deelnemers.
Ail met al mogen wij het weer een ge
slaagd feest noemen. Texels Fanfare
corps zorgde weer voor de muzikale om
lijsting. Zoals steeds was het corps weer
zeer actief. Een onzer abonné's, begaan
met het lot van de heren musici, deed
ons een krabbeltje toekomen voor „On
der de pomp", waarin hij betoogde, dat
de leden van het corps van 8 tot 11 op
een „drogie hadde motte zitte". Bij na
dere informaties bleek de toedracht de
volgende: de organisatie van het feest
had het corps een vrij gelag aangeboden,
maai- inplaats van dit vrij gelag gaf men
de voorkeur aan gratis entree tot de bal
zalen. Talrijke danslustigen hebben zich
best geamuseerd. In beide zalen was een
prima band, die de stemming er tot het
einde toe inhield.
Naar de feestcommissie ons meedeelt,
zal op 5 Augustus, de verjaardag van
Pnnses Irene, wederom een volksfeest
Handbal SV De Koog
Na twee weken gerust te hebben, gaan
we hedenavond naar SVC om onze
krachten te vertonen. Als het kan om
kwart over acht te De Cocksdorp. Weest
allen die niet in een pension werken,
present, daar de anderen wellicht niet
allemaal weg zullen kunnen. En ook ter
training komen hoor! Er zijn nog steeds
dames, die de foto's niet hebben afge
haald doe het nu zo gauw als het kan.
Tot hedenavond dan en open spel hoor!
Wij moeten van de week ook nog naar
SVT, vermoedelijk Vrijdag.
worden gevierd. Men hoopt ook dan weer
op de medewerking van de heren sport
vliegers.
De uitslagen waren:
Parachute-wedstrijd: 1. Bertus Hoge-
woning, rondvlucht; 2. J. Roeper, Ko-
gerstraat, f 10; 3. Bert Witte, Gerritsland
f 7,50; 4. Alie v.d. Vis f 5,
Er werden bovendien 15 wimpels uit
geworpen. Deze werden gevonden door:
Betty van Egmond, D. Zijm en J. Agter,
Ide Moerbeek, Fred. Brücher, J. Kikkert,
Lindeboom, Dick Dros, H. Collou, Nel v.
Egmond, Niek Koers, Kees Moojen, Fer
ry Graaf, Jac. Mosk, M. v.d. Hoort, B.
Beumkes, Mary Hollander. (De door Col
lou verloren bon kan worden terugge
haald bij de secretaris, de heer Idema,
Schoonoordweg 41). Voorts waren er 9
extra prijzen, aangeboden door „De
Smulpot".
Strijd om de man: P. Smit, De Waal,
taart Habers, worst; om de vrouw: J.
van Heerwaarden, taart; Trijntje Ellen,
worst.
Wieier- en hardloopwedstrijd: 1. G.
Zoetelief; 2. W. Lap; 3. Arie Barhorst; 4.
A. Hin. Zij wonnen resp. een fruitmand,
een taart, een worst en een doos bonbons.
DIENSTPLICHT
Uitspraken inzake vrijstelling
De Burgemeester van Texel brengt
ter algemene kennis, dat de Minister van
oorlog omtrent vrijstelling van dienst
als gewoon dienstplichtige de volgende
uitspraken heeft gedaan.
Kees Koetsier, lichting 1952, voorgoed
vrijstelling wegens kostwinnerschap met
ingang van 29 Juli 1953. Beschikking
d.d. 24 Juni 1953, nr. 850419.
Tegen elke omtrent vrijstelling geda
ne uitspraak kan iedere belanghebbende
uiterlijk de tiende dag, waarop de uit
spraak ter algemene kennis is gebracht,
in beroep komen. Indien de ingeschreve
ne, wie de uitspraak geldt, buiten Neder
land verblijft, kan, voor zover het door
deze in te stellen beroep betreft, met
overschrijding van de termijn van tien
dagen genoegen worden genomen. Zo
lang omtrent zodanige overschrijding
geen beslissing is genomen, wordt de
uitspraak na het verloop van de termijn
van tien dagen als onherroepelijk be
schouwd.
Het» tot Hare Majesteit de Koningin te
richten beroepschrift moet met redenen
omkleed zijn en worden ingeleverd op
afd. militaire zaken van de secretarie de
zer gemeente.
Texel, 29 Juni 1953.
De Burgemeester voornoemd,
C. DE KONING.
AANVRAGEN VAN JACHTAKTEN
De Burgemeester van Texel maakt be
kend, dat vanaf heden jachtakten voor
het seizoen 19534954 ter secretarie kun
nen worden aangevraagd. De kosten ad
f 36,dienen bij de aanvrage te worden
voldaan.
Texel, 29 Juni 1953.
De Burgemeester van Texel,
C. DE KONING.
5000 OLIEBOLLEN VERKOCHT
De SV Texel heeft ongeveer 5000 olie
bollen verkocht, wat een bruto-opbrengst
heeft gegeven van f 417,05.
Aan de Zondagmiddag gehouden vis
wedstrijd werd door 37 vissers deelgeno
men. Vele met hengelende badgasten en
Texelaars sloegen de prestaties der vis
sers geïnteresseerd gade. De stevige bries
uit het Noorden maakte de zee woelig en
clreef de lijnen steeds naar. de kant. Dit
zal dan ook meer dan de vaardigheid
der deelnemers de oorzaak zijn ge
weest van de geringe resultaten. De vis
sen hadden meer geluk dan de vissers!
Maar er is met veel animo gehengeld en
stellig zal bij een herhaling van deze
wedstrijd de deelname met ongunstig
worden beïnvloed door het geringe aan
tal vissen, dat deze eerste keer aan de
haak werd geslagen.
Van de volwassenen ging de heer
Boersma met de prijs voor het grootste
VANDAAG COLLECTE VOOR HET
PRINS BERNHARDFONDS
Door omstandigheden kan de huis-aan-
huis-collecte voor het Anjerfonds op
Maandag 29 Juni niet doorgaan. Deze
zal nu worden gehouden op Woensdag 1
Juli (vandaag) door leden van Texels
Fanfarecorps. Alle giften, grote en klei
ne, zijn welkom. Foto's van het Konink
lijk gezin zullen worden aangeboden
voor 25 cent per sluik.
HEEFT U HAAR AL GEZIEN?
In de allereerste plaats de badgasten,
maar natuurlijk ook de Texelaars zelf
maken wij attent op de uitvoering door
de toneelgroep „Het Masker", morgen
avond in „De Oranjeboom" (dat is de
zaal van Texels Bioscooptheater). Voor
het voetlicht komt „De Privé-verpleeg-
sler", een blijspel in 4 bedrijven. Voor
verdere bijzonderheden verwijzen wij
naar de raambiljetten.
„TEXELS JEUGD MUSICEERT"
Onder dit motto komen Zaterdagavond
het Mandoline- en Accordeon-orkest van
de heer J Visser en de zangklasse van
de school voor C.VO. onder leiding van
de heer H. L. van den Boomgaard in het
Park concerteren. In totaal zullen 80
jongens en meisjes in de leeftijd van 8-
18 jaar hun medewerking verlenen. Het
mandoline-orkest heeft met alleen man
dolines maar oók guitaars, accordeons,
blokfluiten, 'n bas en 'n drum. Al met al
40 man! Het accordeonorkest is 15 man
sterk.
Gezien de roep die er van de jeugdige
musici „de jeugd van Visser" zeggen ze
hier uitgaat en gelet op de ieder jaar
groeiende belangstelling, adviseren wij
u op tijd te komen, opdat u zich van een
zitplaats kunt verzekeren.
ZEG HET NIET MET ANDERMANS
BLOEMEN!
De Texelaar M. heeft Maandag stellig
vergeten zijn feestneus op te prikken: de
man moest voor de Alkmaarse politie
rechter verschijnen, omdat hij het bötoog
van de vereniging voor Bollencultuur,
afdeling Texel („Plukken van bloemen
uit andermans bed is diefstal") volkomen
had genegeerd en derhalve zonder
schroom een keurig bouquetje donkerro
de tulpen ergens uit een bollenland had
geroofd, allemaal voor zijn gastvrouw,
bij wie hij een gezellig avondje zou ko
men vieren. In totaal acht tulpen. Dat
de bollen duur zijn is ons bekend, maar
dat deze attentie de man op f 50 zou ko
men te staan, had zeker niemand ver
wacht. Maar de rechter was zeer streng
en meende, dat hier maar weer eens een
voorbeeld gesteld moest worden, want
„je kunt niet bij iedere tulp een politie
agent zetten", aldus zijn opvatting.
aantal (3 stuks) strijken, de heer C. Ze
gel ving de grootste vis, een bot van 370
gram. Beiden ontvingen een doos siga
ren.
Bij de kinderen was het Piet Dam Jr.,
die de prijs voor het grootste aantal .(4
stuks) en die voor de grootste vis in de
wacht sleepte.
BENOEMD
Michel Binsbergen is benoemd aan het
sociografisch bureau te Zaandam.
GESLAAGD
Voor het diploma typen slaagde mej.
M. Daalder, De Koog. Zij werd opgeleid
door mej. Dijt, Den Burg.
J. Zwan Jr., te De Koog, deed met
gunstig gevolg examen aan de Hotelvak-
sch'Ool te Den Haag.
MOOIE PRIJS GEWONNEN
Niet minder dan 20,000 abonné's van
„Panorama" dongen mee naar de prijzen
verbonden aan een tekenwedstrijd. Mw.
J. M. C. ten Hooi, Schilderend, Den Burg,
won een Hoover wasmachine ter waarde
van f 376,
Handbalnieuws G.D.S.
GDS speelde Vrijdag aan Oudeschiild
tegen ZM 2. Eindstand 1-1. Met vlugger
overspel hadden jullie waarschijnlijk
meer bereikt. GDS 1 won de wedstrijd
tegen ZDH met 3-1.
De comp. wedstrijd GDS 1-GDS 2 ein
digde in een 10-3 overwinning voor 1.
Vanavond om 8 uur zal het 1ste elftal
de strijd aanbinden met ZM 1. Vertrek
vanaf Groeneplaats om half 8. Het 2e
krijgt a.s. Vrijdagavond SVC op bezoek.
Aanvang 8 uur. Terreindienst: Joos Smit
en Anny v. Swinderen. Bijzonderheden
over aankomst en speeltijd van DWO uit
slootdorp, dit weekend, komen in de
krant van Zaterdag.
Handbalnieuws SVC.
Vrijdagavond zijn we bij SVO op be
zoek geweest en konden na een zeer ma
tige wedstrijd de overwinning mee naar
huis nemen. Eindstand 3-0 voor SVC.
Voor deze week staan er 2 wedstrijden
op het programma. Vanavond spelen we
thuis tegen SVK om kwart over 8, daar
De Koog niet eerder kan en Vrijdag
avond om 8 uur aan Den Burg tegen
GDS 2. Vertrek Cocksdorp kwart voor 7.
SERENADE AAN GOUDEN
ECHTPAAR
Oosterend. De muziekvereniging
Excelsior bracht Zaterdag een serenade
aan het bruidspaar C de Wit, Weststraat,
dat zijn 50-jarige echtverenigiing vierde
Het corps heeft Zaterdag tevens een
rondgang door het dorp gemaakt ten be
hoeve van het Anjerfonds.
Overal worre plantsoenen anlei/t,
weerom komt er nou niet ers een blom-
mebak op de muur van de pomp?
(Van onze Koger correspondent)
We zijn eens gaan praten met Frits
Bugel, die soldaat was m Korea en daar
van weer gezond en wel in het ouderlijk
huis aan De Koog terugkeerde.
't Was 20 Mei van het vorige jaar, zo
vertelde hij, dat we per vliegtuig naar
Tokio vertrokken, vandaar dwars door
Japan per trein en dan weer met 'n boot
naar een eiland, waar we krijgsgevange
nen te bewaken kregen". Over die krijgs
gevangenen is nu veel te doen, maar
Bügel kon ons hierover weinig vertel
len, contact had hij niet met ze. Wel
gebeurde het soms, dat ze, in ploegen, 24
uur onafgebroken communistische strijd
liederen zongen. Ook hadden ze een keer
een rode vlag in het kamp aan een grote
paal gehesen. Het bevel tot neerhalen
werd genegeerd, maar toen een cordon
om het kamp werd getrokken, maakte
het dreigement met wapens zo'n indruk,
dat vlag met paai en al schielijk omlaag
ging.
„Na een maand werden we met lan-
dingsboten naar Korea gebracht. Eerst
kwamen we in reserve, maar al gauw
moesten we naar de voorste linie. Daar
was het vrij rustig, maar wij maakten de
regentijd mee. Na een week onafgebro
ken hevige regen, stortten er bunkers in.
We hadden geen droge draad meer aan
het lijf. Hierna gingen we een post be
zetten, die, vóór de vaste linie gelegen,
zo'n 150 meter van de Chinezen en N.-
Koreanen af was. Je kon ze horen praten
en sjouwen. Onder leiding van majoor
Suier deden we tweemaal een aanval op
een door de N.-Koreanen bezette heuvel.
Hier maakten we het mee, dat Amerika
nen en Chinezen zo dicht bij elkaar wa
ren, dat alleen als de liahtkogels de om
geving in een helle gloed zetten er ge
vochten werd. In de duisternis wist je
met, wie vriend of vijand was. Al die
gevechten hebben wel veel mensenle-
vensgekost, maar draaiden op niets uit.
Na een maand kregen we wat rust en
werden we weer getraind. Opnieuw kwa
men we in de voorste linie en maakten
verscheidene aanvallen van de N.-Kore
anen mee, een stelling werd prijsgege
ven, later weer heroverd, de vijand liet
vele doden achter.
Hier moesten we vaak patrouille lo
pen. Soms maakten we contact met de
Noordelijken en één keer kostte ons dat
twee gewonden en een paar jongens had
den een ohock.
Op een patrouille van 18 man, waar ik
zelf bij was, raakten we in de nacht
achter de Chinese stellingen verdwaald.
We zagen over een aanvoerweg de au
to's rijden. Op onze kaarten wisten we
ons tenslotte te oriënteren. Kruipend en
ons weghoudend voor de Chinezen, die
in onze buurt kwamen, bereikten wij
tenslotte, oververmoeid, onze eigen li
nie. Intussen was het begonnen te rege
nen, we waren doornat en de grond was
glad van de slijk. Zo kwam het, dat ik
met een radio-apparaat op m'n rug 35
meter naar beneden viel. Mijn kamera
den vonden me bewusteloos. Met een
hersenschudding werd ik naai' een hos
pitaal gebracht.
In die stellingen maakten we de Ko
reaanse winter mee. Het gebeurde wed,
dat we met 48 graden vorst een nacht
buiten de wacht hielden.
Na een korte tijd van rust werden we
met 14 man aangewezen om een „out
post" te gaan bezetten. We dachten een
rustige plaats te hebben, maar dat was
met zo. We maakten verscheidene ge
vechten mee. 's Nachts maakten we prik
keldraadversperringen met napalmkisten
er in, die we, als we aan een draad trok
ken, konden laten ontploffen. Deze post
hebben we nooit opgegeven. Zodra de
Engelsen deze van ons overnamen, lie
ten ze haar in de steek. We lagen er
vaak onder hevig artillerie- en mortier
vuur. Het gebeurde meer dan eens, dat
we dachten: Hier komen we niet meer
levend vandaan. We zijn wat je noemt
nogal eens door het oog van een naald
gekropen. Vlak voor ik met verlof zou
gaan, ben ik door een mortiergranaat, die
vlakbij ontplofte, nog bijna omgekomen.
Ik dacht, nou ben je er altijd zo aardig
doorgerold, zal het op het laatst nog mis
gaan?
Het klinkt misschien raar, zei Bügel
ons, maar van gevechten die je zelf mee
maakt, kan je je later weinig meer her
inneren Je leeft dan zo in spanning, dat
je er niet veel van kan navertellen.
Eén keer gebeurde het, dat er een la
ding tankmunitie werd aangevoerd, waar
de Chinezen blijkbaar de lucht van had
den gekregen. De jongens stonden juist
te eten, toen een mortiergranaat in de
munitie sloeg. Die ging met een klap de
lucht in, hoe het kon, begrijp je niet,
maar wonder boven wonder liep het zon
der ongelukken af.
Verlof in Tokio.
Ik ben ook eens 5 dagen met verlof in
Tokio geweest. Vóór die tijd hadden we
ons in geen weken kunnen wassen, we
waren dan ook wat je noemt vervuild en
hadden grote baarden en snorren. In To
kio kwamen we eerst in bad, we kregen
schone uniformen (de vuile werden ver
brand) en zo gingen we piekfijn in To
kio passagieren. Dat was wel een grote
tegenstelling met het front. Je zou het
liefst alles tegelijk willen doen. Slapen
was zonde van de tijd, je wilde leven
In de voorste linies waren we helemaal
op elkaar aangewezen, er was een goede
kameraadschap, we lieten elkaar nooit
in de steek. Als er één van ons gewond
raakte, was het of we een familielid ver
loren.
Soms had je een inzinking, dan raak
te je overspannen. Dan wil je alleen nog
maar weg, weg! Om kleinigheden had je
dan onder elkaar ruzie, terwijl we an
ders met elkaar omgingen als broers.
Met dezelfde 75 man, waarmee Bügel
heenging, is hij, op een Noorse passa
giersboot, teruggekomen. Eén van de
groep was ernstig gewond. Van Roozen-
daal weid hij met een auto van de rege
ring naai' Den Helder gebracht. Na een
spannende race was ik nog juist op tijd
aan de boot en dat ik niet zo'n beetje
blij was, dat ik Texel weer gezond en
wed kon zien, begrijp je wed, besloot
Bugel zijn relaas.
Als gewoon soldaat heengegaan, is hij
bevorderd tot korporaal le klas en deed
in Korea dienst als groepscommandant.
Zonder er ophef over te maken, heeft
deze eenvoudige jongeman gedaan wat
hij meende dat zijn plicht was. Laten we
hopen, dat spoedig het „staakt het vu
ren" eindelijk een einde zal maken aan
de strijd op Korea en aan deze mensen
slachtingen!
SLECHTS 215 VAN DE 1015 GE
MEENTEN HEBBEN EEN BADHUIS
Volgens de bedrijfsorganisatie van bad
en zweminrichtingen m Nederland, heb
ben van de 1015 gemeenten er 800 geen
badhuis, terwijl er eigenlijk 1500 nodig
zijn.
NOG NIET VOOR ELKAAR
Zoals gemeld is te Oudeschild begon
nen met de verbetering van de aanlegge-
legenheid voor de Texelse boot. De lan-
dingskleppen kunnen echter pas worden
gebruikt als ook de haven van Den Hel
der de noodzakelijke verberingen ver
kregen heeft. De kans lijkt ons dan ook
niet groot, dat wij dit seizoen de klep
pen nog kunnen inschakelen.
U WILT EENS LACHEN MET EEN
BOEK!
Er zijn mensen, die best wat meer zou
den willen lezen dan ze doen. Maar ze
komen er niet toe. Ze geloven niet, dat
er boeken bestaan waar ze pllezier aan
kunnen beleven. Ze zouden zo graag
eens willen lachen met een boek.
Ze lezen de krant en menen, dat ze
hun portie leesstof wel gehad hebben.
Trek in meer heeft de krant hun niet
gegeven! Iedereen weet het: kranten
bieden geen opbeurende lectuur. Ze ver
tellen van koude oorlog, van Mossadecq
en zijn moeilijkheden, van Naguib en zijn
moeilijkheden, luchtincidenten hier en
spanningen daar. Nee, de krant vrolijkt de
dezer niet op. Als die lezer dan al eens
naar een boek grijpt, bestaat de kans dat
hij vurige kolen op zijn 'hoofd stapelt
alle zorgelijkheden vindt hij er in op een
hoop gedreven. De schrijver, en het kan
een heel goede schrijver zijn, heeft zich
tot taak gesteld de wereld een spiegel
voor te houden. In die spiegel ziet de le
zer zijn eigen, bezorgde gezicht terug,
zijn groeven en rimpels. Al die dingen,
die hij nu juist niet wou zien. Er kan
geen lachje af.
Een heleboel mensen hebben daardoor
het idee gekregen, dat er geen luchtige
opbeurende boeken, dat er geen boeken
waar een beetje humor en zon doorheen
speelt, meer bestaan. Onzin! Wel dege
lijk bestaan ze.
Alleen, mettertijd zijn ze veranderd.
Het is nog niet zo heel lang geleden, dat
de onlangs overleden schrijver, A. H. van
der Feen, onder de schuilnaam F. de Sin
clair elk jaar een dikke, humoristische
roman in het licht gaf. Misschien herin
nert u zich nog boeken als „De griffier
van Peewijk" of „De bridgeclub van
Oom Sorry". Die dikke ladhpillen zijn
uit de mode geraakt. Omdat niemand ze
meer schrijven kon? Omdat niemand ze
meer lezen wilde? In elk geval, we kre
gen er een andere, minder langademige
en directer aansprekende humor voor in
de plaats.
En merkwaardig genoeg komt deze
voor een goed deel uit de pen van schrij
vers, die dagelijks, wekelijks en maan
delijks met succes proberen de drukken
de ernst van de dagbladen en tijdschrif
ten wat beter verteerbaar te maken. Ze
ontkennen de omringende werkelijkheid
niet. Maar ze peuren er de honing van de
humor uit. En bereiden er de medicijn
van de glimlach mee.
Als ik u een lijstje mag voorleggen
van schrijfsters en schrijvers, die in deze
tijd ijverig bezig zijn middels hun ge
schriften duidelijk te maken, dat er heus
nog wel te lachen valt, dan kamt het er
aldus uit te zien: E. Asser, Ina van den
Beugel, Godfried Bomans, Simon Car-
miggelt, Harriet Freezer, Henriëtte van
Eyk, Ferdinand Langen, Annie Schmidt,
Jac. van der Ser, Willem Wittkampff.
Hier hebt u er tien. In alfabetische
volgorde. Ik weet niet wie van de tien
het eerst begonnen is. Ik weet wel, dat
ik al lang geleden erg gelachen heb om
Henriette van Eyk's „Kleine Parade".
Ik weet niet wie de jongste van het tien
tal is. Dat zal gaan tussen Willem Witt
kampff '(van het hupse „Heibel") en Eli
Asser, die over Vaselientje schreef en
die straks met een ouderwets-dikke, hu
moristische roman komt.
Achter het pseudoniem Harriet Free
zer verschuilt zich een jeugdige schrijf
ster, die, tussen de bedrijvigheid van een
huishouden met vier kinderen door, ach
ter haar schrijfmachine springt en zo'n
heerlijk, vrolijk boek schrijft als „Lucht
kasteel op poten". Simon Carmiggelt en
Annie Schmidt hebben zich in de na
oorlogse jaren opgewerkt tot wijze, goe
de humoristen. Maar het kan natuurlijk
best, dat u toevallig niets van hen gele
zen hebt. Dan wordt het tijd! En kent u
„Erik" van Godfried Bomans niet, de
jongen, die door het schilderij boven zijn
bed het rijk van het kleine gedierte in
stapte. En bent u onbekend met het be
staan van de onweerstaanbare Pa Pin
kelman en zijn verrukkelijke echtgenote
Tante Pollewop?
Weet u van al deze boeken en schrij
vers niets af, dan hebt u ook niet het
recht vast te stellen, dat er in Nederland
geen boeken geschreven worden, goed
voor een lach in vele afmetingen. Het
enige wat u te doen staat is een boek
winkel binnen te lopen en de verkoper
of verkoopster te vragen in wélke hoek
u kijken moet. Han G. Hoekstra.