6/^/? warL-Texels inhet hartL,
Texelse Zeehondbaby maakt
het best
ln
de
duinen
wordt
gejubeld
Sportfeest S.V.C.
ZATERDAG 7 AUGUSTUS 1854 I 1 68e JAARGANG No. 6859
TEXELSEWCOURANT
Ui'govoN.y. v.h^ Langen de Room 7 cSöp^erZ'.
„VRIJ EN BLIJ" IN EEN BLIJ
PROGRAMMA
Verveelt dat nu nooit, bijna ieder jaar
ongeveer hetzelfde te horen? Neen! Het
ensemble „Vrij en Blij" onder leiding
van de vrolijke Wessel Dekker weet
steeds weer zulk een fleurige en ver
blijdende zang te brengen, dat verveling
daarbij uitgesloten is- Welk een samen
spel! Het is bij iedere regel te horen, dat
deze mensen volkomen op elkaar zijn
afgestemd.
Ons Park was j.l. Dinsdag vol. Tot
aan het hek van de speeltuin stonden de
mensen naar de kostelijke klanken te
luisteren.
„Vrij en Blij" is zo'n prettig ensemble,
zonder allerlei poespas, zonder stijfheid
En dan Henk Dorel, zonder wie dit
gezelschap niet denkbaar is.
De heer Quint, onze VW-directeur,
was vanzelfsprekend in z'n nopjes. Zijn
openingswoord getuigde daarvan- De
VVV-kas, die na de door slecht weer
veroorzaakte teleurstellingen, dringend
nieuw voedsel behoefde, is er wel bij
gevaren-
Piet Ekel, „diejen Piet" zouden ze in
Brabant zeggen, wist met zijn geestige
verhaaltjes het publiek in de lach te
doen schieten. In het begin van z'n op
treden bleef hij, waarschijnlijk welbe
wust, wat vlak. Maar daarna kwam hij,
met een enkele imitatie, alleraardigst
uit de hoek.
Al met al: tot 1955!
ZONDAGSDIENST DEN BURG
DOKTER ELIAS
BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL
van 30 Juli tot en met 5 Augustus
Geboren: Tonny Hugo, zv Willem F.
Stomp en Woutertje Vaandering; Cor
nelia Jannette, dv Frans L. van Ingen
Schenau en Adriana J- Langeveld; Joop
Jan, zv Pieter C. Vlaming en Tetje Wij-
benga; Anthonius Emiel, zv Pieter H. de
Porto en Orfa S. H. de Grave; Quirinus
Johannes Maria, zv Johannes de Graaf
en Petronella J.M. G- Jansen; Elizabeth,
dv Jacobus van der Star en Hillegonda
Plas.
Getrouwd: Leendert Lagaaij en Trijn
tje Boon; Huibert van den Heerik en
Janna J. Boon; Romke de Vries en
Afina Dros; Johannes G- van Oosterum
en Dirkje C. van der Slikke.
Overleden- Arie Ellen, oud 85 jr.,
wedn. van Geertje Visman; Johanna C-
Maas, oud 60 jr., echtgen. van Cornelis
de Wit; Wilhelmina van den Hoek, oud
34 jr., echtgen. van Harm Stevens-
GEVONDEN VOORWERPEN
1 sleutel; 1 motorbril; 1 portemonnaie
met inh.; 2 jasbeschermers van fiets; 1
jopper en short; 1 kindertasje; 1 meis-
jesvest; 1 bril.
INGEKOMEN PERSONEN
Jochum de Vries, van Weststelling
werf, Munnekeburen, Kerkeweg 83 naar
S 22b met gezin; Christiaan F. Ver-
hoeff, van Amsterdam, H- Dienskestr.
22, naar Warmoesstraat 30, Den Burg;
Harmke A. de Graaf, van Smallinger-
land, Drachten het Zuid 44 naar S 2.
VERTROKKEN PERSONEN
Gerritdina A- M Bosch, van War-
moesstr. 38 naar Olst, Boskamp B 31;
Trijntje Boon, van Bosweg 23, Ooster
end, naar Apeldoorn, Lijsterbesweg 8;
Johannes van der Velde, van De Koog
37, naar Amsterdam, Amstel 254hs;
Cornelia P. de Jongh, van Peperstr. 60,
Oosterend naar Goes, Zonnebloemstr. 12
Dirkje C. van der Slikke, van Weverstr.
45 naar Den Helder, P. Plantiusstr. 18-
Waarom steeds meer lijden
en langer lijden - aan die
ondragelijke Rheumatiek
Doe toch een bloedzuiverende kuur. Met
Kruschen Bij talloze Rheumatieklijders
ligt de oorzaak in onzuiver bloed. En
daartegen is Kruschen de remedie. Door
de aansporende werking van Kruschen
op de bloedzuiverende organen gaan
deze weer krachtiger werken; het bloed
gaat sneller stromen en blijft zo vrij
van de onzuiverheden, die Uw pijnen
veroorzaken. Kruschen's zes minerale
zouten zijn over de hele wereld be
roemd- En niet zonder reden- Begin ook
met Kruschen. Liever vandaag dan
morgen.
WATERSTAATSWET 1900
Burgemeester en Wethouders der
gemeente Texel maken ten verzoeke van
Gedeputeerde Staten van Noordholland
bekend, dat bij besluit van dit College
van 28 Juli 1954, Afdeling 2 A, nr. 9, is
goedgekeurd het besluit van de Hoofd
ingelanden van het waterschap de Der
tig Gemeenschappelijke Polders op Texel
d.d. 14 Juni 1954, tot verkoop aan de
gemeente Texel van de inmiddels ge
dempte Verversloot te Den Burg-
Het betreffende goedkeuringsbesluit
ligt voor belanghebbenden gedurende
dertig dagen na heden ter inzage.
Belanghebbenden kunnen tot aan het
einde van deze termijn van dit besluit
in beroep komen bij de Kroon.
Texel, 3 Augustus 1954.
Burgemeester en Wethouders van Texel
De Burgemeester, S- de Waard, l.b.
De Secretaris, A. van Dienst, l.s.
De Cocksdorp. Zondagavond jl. or
ganiseerde SVC met bij uitstek gunstig
weer een sportfeest, waarbij gymdemon-
straties werden gegeven en een voet
balwedstrijd werd gespeeld
Ongeveer half zeven trokken een af
deling gymmeisjes met aan de kop de
tamboers van het Koninklijk Texels
Fanfarecorps door het dorp in marstem
po naar het sportterrein De afdeling
jonge meisjes stond onder leiding van
Mevr. J. Witte-Blom; bij de grotere
dames had de heer A. Keizer de leiding.
Er waren brug-, paard-, ring- en vrije
oefeningen te zien, die allen keurig wer
den uitgevoerd!
Hierna de voetbalwedstrijd SVC-Oud
SVC. Het moet worden gezegd, de vete
ranen hebben zich kranig geweerd! Er
werden zelfs mooie aanvallen opgezet-
De invallende duisternis werd voor de
Oud-SVC'ers noodlottig, toen juist in
die periode door S. het enige doelpunt
werd gemaakt. Anders was een gelijke
stand vrijwel zeker geweest. De leiding
was bij de heer Keizer in goede handen.
De eerste aanval is voor S., maar
doelman De Bloois is op zijn post. Direct
daarop gaat O-S er vandoor, maar loopt
op de backs vast. Het spel gaat over en
weer met S iets in de meerderheid. Bij
een aanval van O-S. geeft Bouwke een
hard schot af, dat net over de lat gaat.
De rust gaat met gelijke stand 00 in.
In de pauze vrije gymoefeningen met
begeleiding van de pick-up, waarbij de
oefeningen op maat van de muziek wer^-
den uitgevoerd.
Na de rust werden enige aanvallen
opgezet, die zonder resultaat blijven.
Daarna een schermutseling voor het
doel van O-S waarvan S profiteert- Door
de invallende duisternis kan de O-S-
doelman de bal niet goed meer zien en
het is 10 voor S. Nadat beide doelen
nog enige malen in gevaar werden ge
bracht, werd de wedstrijd wegens de
duisternis beëindigd. Zo was aan deze
uitnemend geslaagde sportavond een
einde gekomen.
Het lukt zelden of nooit zeggen ze, inaar
geen kraak of smaak aan
We hebben het de laatste dagen in
verschillende dagbladen kunnen lezen:
het grootbrengen van een zeehonden
baby is een buitengewoon moeilijk en
buitendien ondankbaar karwei- Want 't
lukt zelden of nooit- Hoe „uitgekookt"
de recepten ook zijn, met snufjes lever
traan zus en grammen vet zo, bijna
steeds laten de arme zeehondjes het af
weten. In het prachtige Amsterdamse
Artis werden en worden ook wel po
gingen ondernomen. In de afgelopen tijd
van slecht weer kwam het herhaalde
lijk voor dat zo'n onbeholpen zeebaby
van z'n moeder wegraakte, in ellendige
eenzaamheid aan het strand achterbleef,
waar dan tenslotte mensen hem vonden
en zich over hem ontfermden.
Ja, en wat dan? Wat moet men zo'n
stumperdje te eten of te drinken geven,
wil het na verloop van tijd uitgegroeid
zijn tot een slank en sterk zeeroofdier,
wat een volwassen zeehond immers is.
Het spreekt vanzelf dat dan een des
kundige in de arm wordt genomen.
Maar ook die moet zich meestal gewon
nen geven.
In de diergaarde Blijdorp lukte het!
Met veel kunst en vliegwerk werd de
moeilijkste periode „genomen". De baby
mocht er zijn! Maar het arme dier kwam
op tragische manier aan z'n eind: hij
heeft een, waarschijnlijk door een kind
in het bassin geworpen, nieuwe glin
sterende cent voor voedsel aangezien,
naar binnen willen slikken en is er er
barmelijk in gestikt....
De Texelse baby
Het is niet de eerste keer dat de con
servator van ons mooie Texelse museum
de heer G. de Haan, de zorgen voor 'n
jonge zeehond op zich heeft genomen-
Het exemplaar dat nu in het bassin
rondspartelt, is al het derde! De vorige
keren is succes helaas uitgebleven
Maar nu is er dan toch alle hoop. „Rob
bie" was nog maar een dag of wat oud,
toen zij {ja, het is een „zij") aan het
Vlielandse strand werd aangetroffen.
„Wat moeten we?", zal zich de heer De
Haan afgevraagd hebben, „zullen we
tóch maar weer een poging wagen?"
De start was al niet gelukkig. De nog
aan het diertje hangende navelstreng
was oorzaak van een stevige zweer, die
weer een navelbreuk tot gevolg had.
Veearts De Boer wist daar raad op:
hechting en een penicilinespuitje brach
ten een goede afloop.
Tijdrovende verzorging
En toen begon het gezwoeg. Eerst werd
zorgvuldig een recept uitgedokterd Me
juffrouw zeehond krijgt negen maal per
etmaal een mengseltje van half-om
half room en koemelk, waaraan wat le
vertraan en vollemelkpoeder of kipeiwit
wordt toegevoegd.
Iedere zeehond is niet hetzelfde! De
een zuigt onmiddellijk, de ander vertikt
het eenvoudig- Wel, onze baby behoort
tot de weigerachtigen- Ook daar werd
raad op gevonden. U ziet op onze foto
hóe. Onder lichte druk wordt het voed
sel in de patiënt „gespoten", terwijl de
slang tot halfweg de maag wordt inge
bracht.
Aanvankelijk was het diertje er bij
die behandeling ellendig aan toe. Maar
wel was het resultaat dat het honger
gevoel weg was. En als zij nu, na goed
5 Vi week, haar verzorger met de fles
ziet aankomen, begint zij te schreeuwen
van verlangen! De groei zit er uitste
kend in.
Privé zwembad
Zo'n waterbewonertje kan het buiten
het zilte nat niet stellen. Er is uitste
kend voor gezorgd. De baby heeft een
vijvertje met een 3500 liter inhoud tot
haar beschikking, gevuld met circule
rend zeewater, dat door fitering steeds
op juiste samenstelling blijft- Uw ver
slaggever heeft werkelijk bewondering
gekregen voor de ontzaglijke hoeveel
heid werk die de heer De Haan moet
verzetten voor zijn zuigeling!
Vast voedsel-
Straks is de baby geen baby meer.
In de overgangsperiode komen de garna
len aan de beurt. Nadat die zo'n IV2.
maand op het menu hebben gestaan,
gaan spiering, zeegrondeltjes en ten
slotte de grotere platvis het maal vor
men. Nu speelt ons zeehondje alleen nog
maar met de enkele, in het bassin le
vende, botjes Het jaagt er wat achter
aan, jaagt de visjes op van de bodem,
maar tot consumeren komt het niet.
Het (roofdieren-) gebit is nog niet vol
doende ontwikkeld.
Een valsaard?
Voor haar eigen baas is ze lief als 'n
klein katje, maar nü al snuift ze tegen
vreemden, als die haar te na komen.
Dat snuiven wordt straks bijten, en dan
moet men werkelijk een beetje voor
zichtig met het dier omspringen.
En dan de vrijheid?
Het is mogelijk dat ons Texelse Mu
seum de zeehond als „huisdier" houdt-
De heer De Haan heeft z'n beestje al
eens meegenomen naar het strand en
hem daar wat laten ronddartelen- Maar
weggaan was er niet bij! Het blijft
heel goed mogelijk dat het dier straks
tóch de voorkeur geeft aan de vrijheid.
Wel, er zal hem niets in de weg worden
gelegd. Maar het kan een belangrijk na
deel voor hem zijn, dat „het verschijn
sel mens" voor hem iets heel gewoons
is. Gesteld hij ligt ergens heerlijk aan
het strand te zonnen Een man met een
knuppel zal hem nauwelijks angst in
boezemen En dan kan het maar zó ge
beuren dat hem de hersens worden in
geslagen. Dan is nog alle moeite ver
geefs geweest.
Een attractie.
Voor de vele seizoengasten vormt het
zeehondje natuurlijk een prachtige at
tractie In deze dagen zit er permanent
een aantal bezoekers vertederd toe te
zien bij het doen en laten van onze ba
by- Ze zijn welkom! Een ieder, die het
Texelse Museum nog niet op z'n pro
gramma had staan zouden wij van
harte willen aanraden een bezoek in ie
der geval niet achterwege te laten! Na
tuurlijk vraagt niet 't zeehondje alléén
Uw aandacht. Prachtig opgezette vogels
en dan de zeewateraquaria! Neen, zon
der een bezoek aan het museum is Uw
Texelse vacantie werkelijk niet com
pleet
BIJKANTOOR TEXEL
NUTSSPAARBANK
Overzicht maand Juli 1954:
Bedrag van inlagen f 99.238,22; Bedrag
van terugbetalingen f40.121,45; Meer
ingelegd f59.116,77. Aantal posten van
inleg 91- Aantal posten van terugbeta
ling 58 Nieuwe spaarders 11. Totaal
396 boekjes in omloop-
Totale kapitaal van inleg f427.659,14.
gekrioel van linnen huisjes -
jeugdig van hart
Laten we Juli 1954 maar vergeten. In
heel Europa zijn over het weer in die
maand milliarden woorden „vuil" ge- I
maakt. Neen, we leven nu, vandéég- I
Gisteren is verleden tijd.
De inzet van Augustus was prachtig.
Ga eens kijken in de Koger duinen- Daar
zijn de vele kampeerders in een jubel
stemming geraakt. Geen natte boel meer
de tenten zijn opengeslagen en kleine
Pietje scharrelt wat rond in het zand,
in z'n blote broekje.
Wij hebben hier en daar eens wat
rondgeneusd, op z'n mooie zonnige mid
dag. In elk duinpannetje lagen de luie
rende vacantiegangers.
Alleen de jeugd?
En zijn het alleen de jeugdigen, die
kamperen? Natuurlijk, zij zijn verre in
de meerderheid- Maar daar zien we toch,
voor een helderwit tenthuisje, een echt
paar zitten dat toch beslist niet meer tot
de jeugd kan worden gerekend. Het zijn
mevrouw en de heer Kwaad uit Den
Helder, resp. 70 en 69 jaar oud! Heer
lijk, mijnheer, gewoonweg heerlijk!"
zegt de heer Kwaad. Zij zitten al ruim
7 weken op Texel, en zelfs in de periode
van het allerslechtste weer hebben zij
geen seconde de moed verloren. De tent
is van prima materiaal en heeft waarlijk
een afgeschoten slaapruimte, waarin een
dubbel harmonicabed- „Is dat kampe
ren?!" vraagt wellicht een raskampeer-
der, die gewend is met shelter op de nek
1 langs de wegen te trekken. Neen, mis-
schien is het ook geen kamperen in de
I ware zin van het woord. Maar mooi is
het wél! De heer Kwaad, kleermaker in
ruste, komt al sinds jaren op Texel,
nooit een keer overslaand. En al heeft
z'n vrouw verleden jaar door een on
gelukkige val bij het bramen plukken
een been gebroken, van Texel is ze niet
weg te houden.
Ze zijn vol lof over Wim Visser, de
kampwachter- Hij helpt, waar hij hel
pen kan. Zo is het uit te houden! En het
strand? „Daar zien ze me niet", zegt de
heer Kwaad. „Ik heb het in al deze we
ken nog maar 1 keer gezien!" Ja, niet
ieder mens heeft dezelfde liefhebberijen.
Een liefhebberij van de heer Kwaad is
een amateur-stroperijtje. Maar dat ge
beurt maar zelden en heeft buitendien
nooit resultaat- En daarom zetten we
het tóch maar in de krant.
In en om de andere tenten is niet veel
leven: het strand lokt. En daar krioelt
het ook werkelijk van de mensen. Lucht!
Zon! Water! M'n liefje, wat wil je nog
meer!
De ijscoman is nu eindelijk een brede
lach op het gezicht gebakken, de straat
wemelt in de late namiddag van shorts
en allerlei sportieve blousjes. Weergo
den, wij sméken U, laat dit een paar
maanden voortbestaan!
