TWEEDE BLAD TEXELSE COURANT
Algemeen Ziekenfonds Texel
viert 25-jarig bestaan
Weg-aanleg door pure wildernis
y
Texelse pionier in Canada
Wrijf Kou en Pijn
ZATERDAG 2 APRIL 1955
Het eerste gezinsziekenfonds dat werd
opgericht op Texel, was niet dat aan
Den Burg! Zes jaar tevoren was men te
Oudeschild al zover en een jaar eerder
te Oosterend. Al deze gezinsziekenfond
sen kwamen voort uit „mannen" zieken
fondsen. Zo bestond aan Den Burg het
mannenziekenfonds „Voor een goed
doel". Enige verzekerden van dit fonds
waren het in het begin van 1930 niet
eens over de besteding van de opge
brachte gelden; door de heren W. van
Heerwaarden en D. Frank werd voorge
steld om een commissie te benoemen
teneinde te komen tot een gezinszieken
fonds, maar daar voelde het Bestuur
van „Voor een goed doel" niets voor. De
heren Frank en Van Heerwaarden gin
gen echter door en op 13 Februari werd
de eerste vergadering gehouden.
Het voorlopig comité bestond uit de
heren A. Jonker, D. Frank, W. van
Heerwaarden en P. Kalis.
Op deze vergadering werd hoofdzake
lijk het woord gevoerd door de heer
T. Dogger, die voorzitter was van het
gezinsziekenfonds Oudeschild. De wer
king van dat ziekenfonds werd uiteen
gezet en door hem werden verschillende
vragen beantwoord. Bezwaren tegen de
oprichting werden niet geuit. De heer
Dogger voelde er niets voor om met het
bestuur van het mannenziekenfonds het
op te richten gezinsziekenfonds op gang
te brengen. Het gezinsziekenfonds kon
zichzelf wel helpen. De heer Frank las
een ontwerpreglement voor. De heer A.
Jonker deelde mede, dat de huisartsen
hun volle medewerking hadden toege
zegd. i
Op verzoek van de heer Frank sloot
de heer T. Dogger deze vergadering. De
heer Dogger zei onder meer „U heeft
vandaag een schitterende daad verricht.
Over enkele jaren zal U dat pas goed
blijken".
De heer W. van Heerwaarden sprak
een woord van dank aan de heer T.
Dogger voor alle moeite die hij zich had
getroost om hier aan Den Burg een ge
zinsziekenfonds te helpen stichten.
Óp Maandag 24 Februari 1930 vond
een algemene vergadering plaats in „De
Oranjeboom" om over te gaan tot de
oprichting en het kiezen van een be
stuur voor het gezinsziekenfonds. Het
zaaltje was tjokvol, (de nieuwe zaal was
er nog niet). Velen moesten genoegen
nemen met een staanplaats.
De heer D. Frank, als initiatiefnemer
en voorzitter van het voorlopig comité,
bracht dank aan hen die het voorberei
dende werk hadden gedaan. Hij verge
leek het fonds met een schip dat zeil
klaar lag en slechts op een bemanning
wachtte om zee te kunnen kiezen. In het
bestuur werden gekozen de heren KI.
Geus, W. van Heerwaarden, P. Sluisman
en G. Michels, als commissarissen de
heren P. Former, G. J. Logman en Jac.
Buijs.
De heer W. van Heerwaarden bracht
dank uit aan allen, die meewerkten aan
de oprichting van het fonds. Voorlopig
konden alleen als lid toetreden zij die
woonden in de kom van de dorpen Den
Burg en De Waal. De Ledenlijst telde al
meer dan 700 namen.
In de daaropvolgende bestuursverga
dering werden de functies als volgt ver
deeld: W. van Heerwaarden voorzitter,
P. Sluisman secretaris, G. Michels pen
ningmeester, KI. Geus gewoon bestuurs
lid. Als bode werd benoemd de heer J.
Witvliet Gzn.
Vrijdag 14 Maart 1930 werd het man
nenziekenfonds „Met een goed doel" op
geheven.
Wordt het
weer nachtwerk
Zorg dan dat U King bij U hebt!
King houdt U fris, King zorgt
ervoor, dat U tot de laatste mi
nuut fit blijft voor Uw werk.
King pepermunt, het beste dage
lijkse middel ter opwekking en
verkwikking.
V
VOLLEYBAL OP VLIELAND
Op het eiland van onze noordelijke
buren is een volleybal-club opgericht.
Daar zit dus een aardige trip in voor
onze Texelse volleyballers d.w.z. voor
het komende seizoen, want alleen bij
zomerdag vaart er een boot tussen
Vlieland en Texel.
Z-D.H.-nieuws
Na de lange rustperiode kwam ons
voetbalelftal Zondag jl. weer eens in 't
veld en wel tegen Witrood uit Hoog-
karspel. We speelden eerst voor de wind
maar steeds liep onze voorhoede in de
buitenspelval. Toch slaagden we er in
voor de rust twee maal te doelpunten.
Rust 20.
Na de thee was het met de kracht van
W. gedaan en was het alleen maar de
vraag hoe groot de overwinning zou
worden; het bleef bij 50, doordat zeer
vele kansen om zeep gebracht werden.
W. hield kranig vol om de eer te red
den, maar het lukte niet. De beide kop
lopers WSW en Strandvogels speelden
tegen elkaar gelijk 44.
We staan nog steeds op de derde
plaats. Het laatste woord aan de kop in
de afd. is nog niet gesproken, dus alle
spelers er voor zorgen in goede conditie
te blijven. Morgen geen wedstrijd.
Het hele elftal kan via de televisie de
Wedstrijd tegen de Belgen volgen en
wel ten huize van Theus du Porto.
We gaan Tweede Paasdag naar Wit
rood, dus meteen al de return-wedstrijd.
De administrateur van het Al
gemeen Ziekenfonds „Texel", de
heer G. Michels, hebben wij ver
zocht om een historisch overzicht
van genoemd fonds en wel ter
gelegenheid van het zilveren
jubileum, dat jl. Donderdag
avond met een filmvoorstelling
en hedenmiddag met 'n receptie
wordt herdacht. Hierbij gaat het
eerste deel van het artikel.
Maandag 31 Maart 1930 begon het ge
zinsziekenfonds „Den Burg-De Waal"
haar werkzaamheden.
Plet bestuur van het gezinszieken
fonds zat niet stil. Onderhandelingen
met de huisartsen volgden. Vergaderin
gen aan Den Hoorn en De Koog in Juli
1930 met het gevolg dat ook de bewo
ners in de kom van Den Hoorn en De
Koog, alsmede de bewoners langs de
Hoornderweg en de Kogerweg lid kon
den worden.
Dr. F. H. Keidel van De Cocksdorp
moest in 1930 zijn werkzaamheden be
ëindigen. Na een plaatsvervanger volgde
daar de heer G. Westbroek. Daar werd
weer onderhandeld en vergaderd in
Januari 1931. Het gevolg was dat de be
woners van De Cocksdorp en degenen,
die aan de grote wegen woonden in
Eierland lid konden worden.
1 October 1930 bedroeg het aantal
verzekerden 1480, op 31 December 1930
was dit gestegen tot 1564.
Voor De Cocksdorp werd de heer P.
Zoetelief als bode benoemd.
Op de zevende jaarvergadering van
Oudeschild, in Februari 1931, werd
voorgesteld om de drie ziekenfondsen
bijeen te voegen. Dit voorstel vond bij
val. Op de te Oosterend gehouden jaar
vergadering werd daar ook over ge
sproken, maar Oosterend wilde zelfstan
dig blijven. Het gevolg was, dat er drie
ziekenfondsen op Texel bleven.
Het bestuur van Den Burg zat niet
stil. Eind 1931 werd bereikt dat waar
men ook woonde op Texel, in de Krim
ofaan het Horntje of in het hartje van
Den Burg, men lid kon worden van het
gezinsziekenfonds Den Burg, dat in de
Texelse Courant werd aangeduid als
„Groot Ziekenfonds Texel".
De crisis liet zich in 1931 al terdege
voelen. Een verzoek aan de Gemeente
Texel om een crisisregeling voor werk
lozen, werd afgewezen, omdat men niet
met drie verschillende ziekenfondsen
wilde onderhandelen.
Alle ziekenfondsen kampen met te
korten. Tot in 1937 de Nederlandse
Maatschappij tot Bevordering der Ge
neeskunst ingreep. Men wilde dat de
drie ziekenfondsen één werden, omdat
de Gemeente een crisisregeling bleef af
wijzen. Oudeschild en Den Burg werden
één, onder voorzitterschap van de heer
T. Dogger. Oosterend bleef afzonderlijk.
Een crisisregeling kwam niet tot stand.
Wel werden door de Maatschappij gun-
'iige contracten afgesloten met mede
werkers en ziekenhuizen, zodat tekorten
"oor het Ziekenfonds „Texel" waren
uitgesloten.
De oorlog bracht in de gang van zaken
geen verandering, er was zelfs een te
ruggang, wegens het ontbreken van ge
neesmiddelen en minder aantal opna
men in ziekenhuizen.
Wat wel regelmatig doorging, was de
Rename van het aantal verzekerden. De
inwerkingtreding van het ziekenfond-
senbesluit op 1 November 1941, met de
verplichte verzekering was daar niet
vreemd aan.
Van het beging van de oprichting van
ons fonds hebben de huisartsen deel uit
gemaakt van het bestuur, later ook de
tandarts. Door de bestuursleden uit de
verzekerden is hier nimmer enig be
zwaar in gevonden. Bij de meest behan
delde zaken is het gewenst dat de mede
werkers aanwezig zijn. Ai het behandel
de, is op prettige vriendschappelijke
wijze besproken. Stemmen anders dan
voor persoonlijke zaken, zoals benoe
mingen, gebeurt niet.
Bij de oprichting van het fonds, wa
ren de huisartsen, de heren D. E. W. C.
Boswijk, D. H. Hellema en Dr. J. R.
Prakken, medewerkers-bestuursleden.
Van deze medewerkers was de heer D.
E. W. C. Boswijk, arts, voorzitter. Na
het vertrek van de heer D. E. W. C.
Boswijk, arts, werd de heer H. Schalk
wijk, arts, voorzitter.
(Slot volgt).
DE OUDLEERLINGEN NAAR
DENEMARKEN
De Ver. van Oudleerlingen van de
Landbouwschool is voornemens een ex
cursie te houden naar Denemarken van
20 tot en met 28 Mei 1955. Vertrek op
20 Mei met de laatste boot en over
nachten te Groningen. Op 21 Mei gaat
de reis van hier naar Graasten in Dene
marken, op 22 Mei wordt een rustdag
gehouden in Graasten en omgeving, in
de loop van de volgende dagen worden
de eilanden Fünen, Seeland enz. be
zocht. Op 28 Mei met de laatste boot
wordt Texel weer bereikt.
Er gaat een deskundige leider mede.
De reis wordt per autobus gemaakt.
Kosten f 160,per persoon. Iedereen,
die belangstelling heeft voor deze reis
kan zich opgeven. Ook dames zijn wel
kom. Hoe meer deelnemers, hoe lager
de deelnameprijs.
Opgave van deelname voor 15 April
a.s. bij de heer C. P. Laan, Kogerstraat
21, Den Burg, telefoon 126.
FILMNIEUWS
„ZIJ, DIE ZICH VERKOPEN"
De titel van deze film is al een trek
pleister op zichzelf en zouden wij des
wege geen aanbeveling willen noemen.
„Zij, die zich verkopen" heet echter al
leen maar zo in het Nederlands. De door
deze benaming gewekte suggestie staat
op een lager niveau dan de film zelf, die
dus de ene bezoeker zal tegenvallen,
maar een ander zal meevallen. We moe
ten het maar op het laatste houden, want
„Zij die zich verkopen" is ondanks een
vleugje melodramtiek toch een goede
film geworden. De moraal is er niet al
te dik opgelegd, terwijl evenmin profijt
wordt getrokken van hetgeen men ach
ter de deuren in obscure Parijse hotel
letjes vermoedt. „Zij die zich verkopen"
zijn blijkbaar zo kwaad niet als men wel
denkt. Een klein ruggesteuntje kan voor
hen voldoende zijn. Laten we na het
zien van deze film daarin maar eens ge
loven. Er wordt toch al zo dikwijls
slecht van de mensen gedacht.
„DE TWEE STRAATJONGENS VAN
PARIJS"
Dit filmverhaal herinnerend aan Ma-
lot's „Alleen op de wereld" zal velen
ontroeren. Een Frans-Italiaanse film
productie. Een eenvoudig, menselijk
verhaal, van heel andere allure dan
meestal een groot publiek in extase
brengt. Men leeft intens mee met de
twee jongetjes, waarvan de een op zo
wrede wijze aan zijn mileu is onttrok
ken en onwillèkeurig wordt de toe
schouwer gegrepen door de mystiek, die
schuilt in de gezinshereniging. Zonder
in melodramatiek te vervallen zijn re
gisseur en spelers er in geslaagd, het
verhaal van begin tot eind boeiend te
houden en dat is een prestatie op zich
zelf. Vooral de rollen van de jongetjes
Fanfan en Claudinet worden opmerke
lijk goed gespeeld.
Nederlands nieuws
II.K.H. Prinses Beatrix verlaat Zie
kenhuis; Gezin van 18 personen emi
greert naar Australië; Wild aan de
maaltijd op de Veluwe; De voetbalwed
strijd Nederland-Denemarken (11).
Wereldnieuws
O.a. Nieuwe schietstoel voor straal
jager piloten; Jaarlijks onderzoek van
de apen uit ruimtevaart raketten; China
laat Japanse krijgsgevangenen vrij;
Pooltraining van mariniers; Vrouwen
uit Hiroshima komen in Engeland spre
ken; Melbourne bouwt Olympisch sta
tion- Bobslee training op Lake Placid.
ZON, MAAN EN HOOG WATER
De zon komt 3 April op om 6.12 uur
en gaat onder om 7,16 uur.
Maan: 7 April V.M.; 15 April L.K.
Hoog water ter rede van Oudeschild:
2 April 4,10 en 16,30; 3 April 5,40 en
17,40; 4 April 6,45 en 18,40; 5 April 7,35
en 19,30; 6 April 8,15 en 20,10; 7 April
8,45 en 20,50; 8 April 9,15 en 21,20; 9
April 9,45 en 21,45.
FEUILLETON:
De zoon
Door
Tom Lodewijk
van de
Burgemeester
23. Kijk es kind, zei hij toen beslist.
Eén ding staat vast: wij leggen je niets
in de weg. En ook: wij weten onze
plaats. Wij zullen heus niet bij die def
tige burgemeestersfamilie de stoep plat
lopen, de aanstaande schoonouders.
Maak je niet ongerust. Je kent ons wel,
je bent uit hetzelfde hout gesneden. Wij
hebben onze trots, en jij hebt daar een
flinke portie van beet. Gelukkig, maar
ook lastig. Voor jou. Dit is een zaak
tussen Rob en jou alléén. Als je over al
die moeilijkheden heen wilt stappen om
hém, als je denkt dat je ondanks alles
met hem gelukkig kunt worden.
Ik zou zonder hem ongelukkig zijn,
antwoordde het meisje zacht.
Nou, kijk er es aan. Tussen jullie
tweeën is het goed in orde. Onze zegen
heb je. En verder zal Rob moeten tonen
of hij werkelijk een kerel is. Want al
leen aan eerf kérel gun ik mijn dochter
cf ie nou kol entremmer is of minister!
Jullie bent schatten, zei Rie warm,
ik zag er zo tegen op het jullie te ver
tellen, en jullie begrijpt het zo goed.
Morgen komt Rob, moeder, dan wil hij
met U praten. Maar ik heb hem beloofd,
U eerst een en ander te vertellen, dan
was het gemakkelijker.
Hoelang wist jij het al? vorste de
vader.
Al maanden, antwoordde Rie en ze
glimlachte. Dacht U dat het anders zo
lang geduurd had, voor ik Rob het ja
woord gaf?
Het was, voor de Zaterdagavond, on
gewoon rustig in de grote burgemees
tersvilla. Rob, bijna onherkenbaar in een
keurig donkergrijs pak, zat met zijn va
der en moeder rond de schemerlamp.
Vera speelde in de andere kamer piano.
Alles ademde vrede en huiselijkheid.
Maar Rob zat als op spelden.
De telefoon rinkelde. De burgemeester
stond op. Rob en zijn moeder bleven
zwijgend achter. Even later stak van
Liempden het hoofd om de hoek van de
deur.
Bikkers belt op, en ik moet even
op de studeerkamer wat voor hem na
kijken. Met een kwartiertje ben ik er
weer. Heb je dan koffie, Agnes?
Ja hoor, antwoordde ze, ga jij
maar. Als het te lang duurt brengt Vera
het wel even bij je boven.
Die Bikkers, hervatte ze tegen Rob,
dat is toch een geweldige vent. Ik mag
hem graag.
Een blokhut uit de tijd van de goldrush.
Op het schild boven de deur staat: „Sain
McGees Original Cabin, Built (gebouwd)
in 1899".
Op 26 Augustus hebben we ons kamp
verhuisd naar de plaats van de vondst,
op een heuvel aan de kant van een
bergstroompje „Van Gorda Breek", wat
wel een Hollandse naam lijkt. Hoe het
aan die naam gekomen is, weten we niet,
maar waarschijnlijk wel net zo als het
meertje waar wij eerst ons kamp had
den, dat wij maar „Skrimp Lake", gar-
nalenmeer, hebben genoemd, vanwege
de vele zoetwatergarnalen, die er in za
ten. En zo krijgt hier alles een naam,
die dan later op de kaarten wordt aan
gebracht.
Het regende weer de hele dag en
het was dan soms ook wel eens een hele
toer om je kleren weer droog te krijgen,
daar we alleen maar een vuur in de
openlucht konden maken en zo was het
ook met het eten koken, maar ondanks
natte kleren en op de grond slapen,
werd er toch niemand ziek, vanwege de
zuivere lucht.
Later ontdekten we, dat als er eens
iemand van de buitenwereld in het
kamp kwam, je kans had een kou op te
lopen.
28 Augustus. Vandaag een grote dag,
er kwamen 2 Indianen met pakpaarden
met. voedsel, dat de rivier was afge
bracht, en we hadden toen weer voor
een paar dagen eieren en frisse groenten.
Van toen af was het ergste leed geleden,
want een paar dagen later kwam er een
vliegtuig 3 keer die dag, een watervlieg
tuigje, dat op het meertje landde. Het
bracht meer werkmensen en een dia-
mantdril, waar ze testgaten mee boren
in de erts om uit te vinden hoe diep het
naar beneden ging.
Deze dril is van een boor voorzien
met zwarte diamanten bezet en is hol
van binnen, zodat de rots waar ze indril-
len er uitkomt in lange ronde staven,
als bezemstelen, welke dan onderzocht
worden op ertsgehalte. Ze kunnen tot 'n
diepte van 300 m boren.
Onderwijl hadden we pech met de
bulldozer, die lag een 5 km van het
kamp op z'n zij in het moeras en was
defect geraakt.
w_e_Q met fJHMP©
Ik ook, bevestigde Rob.
Hij heeft ook heel veel aan zijn
vrouw te danken ging mevrouw van
Liempden voort, je weet, hij is maar
heel gewoon begonnen. Maar zij heeft,
van haar kant, net zo hard aan zijn suc
ces gewerkt als hij. Zij bezorgde hem
relaties. Zij lette op allerlei dingen. Hij
kon in z'n fabriek blijven en had zich
nergens mee te bemoeien, thuis rolde 't
wel. Dat is héél wat waard voor een
man, die opgaat in zijn werk. Dat doe
jij trouwens ook, niet?
Haar vriendelijke vraag deed hem zijn
waakzaamheid verliezen. Want zijn
moeder kennende, had hij aan haar toon
moeten merken, dat mevrouw Agnes
niet zo maar, om over koetjes en kalfjes
te praten, dit gesprek over de echtelie
den Bikkers begonnen was.
Ja moeder, zei hij dankbaar, ik ga
op in mijn werk. Ik doe het graag. En
het wordt nu ook steeds interessanter.
Ik ben allang leerjongen-af.
Kun je met je chef goed opschieten?
Ze zag gelukkig niet hoe hij gleurde
ert ongemakkelijk verschoof.
Ja. In 't eerst was het niet mak
kelijk, tussen al die jongens. Maar nu
gaat het best.
Als je je maar niet te veel met ze
encanailleert. Je werkt met ze gelijk op,
maar je bent niet hun gelijke. Dat moet
je niet vergeten, Rob. Je volgt een onge
wone weg, een moeilijke weg, en ik ben
er blij om en heb er respect voor, dat je
je er zo kranig doorslaat, maar eenmaal
hoop ik toch, dat je daardoor weer een
positie krijgt, die de naam waardig is
die je draagt. Je ziet hoe een man als
Bikkers er gekomen is, zoals ik zeg, ook
al door de juiste vrouw te kiezen.
Nu kon de bedoeling van zijn ouders
opmerkingen Rob niet meer ontgaan.
U wilt me toch nog niet aan de
vrouw hebben, moeder? Ik ben amper
twintig
Nu, je bent nog jong genoeg. Maar
ik houd niet van die late huwelijken.
Als mensen jong beginnen, komen ze
samen lachend over de moeilijkheden
heen, die later bergenhoog voor ze oprij
zen. Ik trouwde met je vader toen ik een
en twintig was, en hij is, zoals je weet,
twee jaar ouder dan ik. Dus ga maar na.
Tja.... peinsde Rob. Opeens was
alle geluk en vrede heen. Iets zei hem,
dat deze avond een beslissing brengen
zou. En nu zijn moeder zó begon: zou ze
iets vermoeden, iets gehoord hebben?
Ik was net zo oud als Isabeau toen
vader me vroeg, zette mevrouw Agnes
haar herinneringen voort. Mooi meisje,
Isabeau, vind je niet? En ze weet wat
ze wil. Net als haar moeder. De man die
haar trouwt, heeft een steun aan haar.
Ik heb wel eens gedacht, eindigde ze
stoutmoedig, zouden jullie niets voor el
kaar zijn?
Wordt vervolgd.
4 September. Weer in het kamp terug,
na 3 dagen in het bos te hebben ver
toefd met 2 Indianen om te proberen 'n
weg te hakken, want we moesten door
gaan, hoewel de bulldozer buiten wer
king was, want de weg moest er door
voordat de winter kwam, om de winter
voorraad in het kamp te krijgen. Het
was een heel gezoek om een geschikte
plaats te vinden voor een weg: de ene
plaats te nat, de andere te rotsachtig en
te steil, maar we hadden toch een 3 km
klaar, toen de bulldozer weer op gang
was en waren toen dan ook gauw in het
kamp, daar het laatste stuk over hoger
gelegen terrein ging.
De Indianen hier zijn niet onvriende
lijk, maar nogal stil en houden zich op
de achtergrond. Ze zullen nooit voor je
uit gaan lopen of iets zelf gaan doen. Jij
moet ze vertellen hoe je het wil, maar
het zijn goede werkers.
De eerstvolgende dagen hebben we de
weg wat beter begaanbaar gemaakt door
honderden palen in de moerassige plaat
sen naast elkaar te leggen.
Ondertussen was het ook herfst ge
worden, de berghellingen waren prach
tig gekleurd Van geel tot dieprood; met
de donkere sparrebomen er tussen was
het net een schilderstuk.
Maar boven in de bergen begon de
winter zijn intrede al te doen; de toppen
waren al met een dikke sneeuwlaag be
dekt. Ook leek nu het dierenleven wel
los te komen: je zag honderden konijnen
en patrijzen. De konijnen begonnen van
enderen al wit te worden, in de winter
zijn ze helemaal wit. Ze leken trouwens
meer op hazen door hun lange oren en
ze hadden bijzonder grote voeten. Het
waren „snowshoe rabbits", sneeuw-
schcenkonijnen. Er was ook een soort
patrijs, die in de winter wit werd. De
enige bloemen die je er zag was een en
kele herfstaster, trouwens in de zomer
~ag je er ook niet veel bloemen, maar
heibessen waren er nu in overvloed, de
zelfde dus die je ook in de Texelse dui
nen kan vinden.
10 September. Vandaag voor het eerst
ook bij ons sneeuw, ook zagen we de
eerste kraanvogels overkomen. Die
broeden in de zomer in de toendra's bo
ven de poolcirkel, maar trekken in de
herfst Zuidwaarts, in grote groepen en
vliegen zonder uitzondering in formatie.
Ze zijn zo groot als blauwe reigers. De
volgende dagen zijn er duizenden over
gekomen, soms hoog, soms laag, dat
hield er aan hoe de windrichting was.
De ganzen kwamen hier niet over, die
volgden de Mackenzieriver-valley, en
deze kraanvogels de Pellyriver-valley
Groot wild zag je hier niet veel, wel
Geraamten en horens van „elk" en ren
dier, ook wel sporen van zwarte beren
en een enkele van grisly-beren, maar
die lieten ons met rust.
Het kamp was intussen van 2 tot 10
-.enten uitgebreid. We hadden nu ook 'n
kok en kregen onze maaltijden nu op
vastgestelde uren, maar het smaakt toch
nooit zo lekker als wanneer je zelf kookt
al was het soms wat aangebrand en ro
kerig. Maar we hadden nu volop, want 't
vliegtuig kwam bijna iedere dag. Ook
hadden we electrisch licht van een klei
ne generator en een radiozend- en ont
vangtoestel, waarmee we iedere dag
naar White Horse (240 km) uitzonden,
meestal in code.
Onderwijl waren we druk in de weer
met „magnetonic" en „electrical sur
veys" orn te proberen een overzicht te
krijgen van de soort erts, die onder de
oppervlakte was verborgen.
Öp 16 September kregen we voor het
?erst bezoek. Het was uitgelekt, dat er
iets gaande was en ze waren van de pi
loot aan de weet gekomen waar we
zaten. Toen duurde het niet lang of van
verschillende compagnies kwamen er
mensen om grond te steken om de 60
km2 heen, die wij hadden uitgezet.
i(Slot volgt)
LEKENSPEL „HERRIJZENIS"
Naar we vernemen zal 11 April,
Tweede Paasdag, in de Hervormde Kerk
te Den Burg een lekenspel worden opge
voerd door een zevental leden van deze
kerk. Het spel, dat gebracht zal worden
in de plaats van de prediking vanaf de
kansel, behelst eveneens verkondiging
van het Evangelie. De leerlingen van de
Zondagsschool zullen het met liederen
muzikaal omlijsten. Deze bijzondere
dienst begint om tien uur.
UITSLAGEN BILJARTEN
Car.
H.S.
Gem.
Jn. Dekker
200
24
5,41
L. Kellner
151
20
4,08
J. Hooijberg
200
40
6.90
Jn Brouwer
79
9
2,72
H. Timmermans
150
23
4,41
E. Breeuwer
182
33
5,35
Jn Brouwer
118
18
3,47
E. Breewer
200
30
5,88
H. Timmermans
125
23
6,25
N. de Graaf
20Ö
54
10,—
L. Kellner
109
16
2,41
E. Breeuwer
200
25
6,25
L. Kellner
163
20
4.18
Jn. Brouwer
150
19
3.85
J. Hooijberg
200
74
13.33
N. de Graaf
107
47
7,13
H. Timmermans
150
35
5,36
L. Kellner
130
28
4.64
E. Breeuwer
193
39
9,65
Jn. Dekker
200
30
10,
J. Hooijberg
125
24
3,87
H. Timmermans
150
21
4.47
J. Hooijberg
167
30
5,96
Jn. Dekker
200
32
7,14
Jn. Brouwer
150
19
4.55
H. Timmermans
131
24
3,97
N. de Graaf
200
27
8,33
Jn. Dekker
179
45
7,46
