Licht schonk luister aan de feesten aller tijden
Met ,Vrij en Blij' op stap
Texel
Verbroken evenwicht
POSTCOMMANDANT RIJKSPOLITIE
Met ingang van 1 Juli is de wacht
meester eerste klasse der Rijkspolitie, J.
Siersema, van de groep Hoogwoud be
vorderd tot postcommandant te Oude-,
schild.
WERKZAAM AAN DE DIJK
Het personeel van de Oogstvoorzie-
ning uit Friesland, werkzaam bij de
landbouwers in Eierland en onderge
bracht in Kamphuis „De Robbenjager"
is nu tijdelijk ingeschakeld bij de werk
zaamheden aan de dijk van de Een-
drachtpolder. Het werk daar wordt flink
aangepakt. Er is reeds legio materiaal
aanwezig en de treintjes rijden af en aan.
TEXEL NAAR DE E 55
De directeur van de V.V.V. deelde ons
mede, dat zich tot en met Zaterdag j.l.
ruim 120 personen hadden aangemeld
voor deelname aan de excursie naar de
E 55 per „Texel-Expresse" op Donder
dag 14 Juli. Tegenover de Spoorwegen
was men - voor een extra trein - gebon
den aan een minimum garantie van 200
personen.
Daar het van de zijde,der Spoorwegen
niet mogelijk bleek, de inschrijvingster-
mijn te verlengen, heeft men er van
moeten afzien de excursie per trein te
maken.
De trip zal evenwel toch doorgaan en
wel met touringcars van de N.A.C.O. De
kosten en verdere regelingen blijven, zo
als eerder is aangekondigd. Tot uiterlijk
Zaterdag 2 Juli kan zich nog een beperkt
aantal personen voor deelname aanmel
den.
TEXELAAR NUMMER EEN
Onze eilandgenoten Kees Pranger,
Gerritsland, Hans Agter, Stenenplaats,
en Wim Lap, Parkstraat, deden te Den
Helder met gunstig gevolg examen voor
het diploma HBS B. Kees Pranger be
haalde het hoogste aantal punten van de
gehele school, Hans Agter, de jongste
examinandus, hij is 16 jr., werd tweede.
REPORTAGE
LANDBOUWHUISHOUDONDERWUS
Het landbouwhuishoudonderwijs om
vat niet alleen haken en naaien, zoals
wel eens gedacht wordt. Het doel van
het onderwijs is in een tweejarige op
leiding de leerlingen gevoel voor hygië
ne, orde en netheid bij te brengen.
In de radiorubriek van het Ministerie
van Landbouw, Visserij en Voedselvoor
ziening zal op Maandag 4 Juli 's avonds
van 19,45-20.00 uur over de zender Hil
versum I een reportage worden uitge
zonden van de landbouwhuishoudschool
in Varsseveld.
VVV-AUTORITEITEN OP TEXEL
Dezer dagen zal de directeur van de
Algemene Nederlandse Vereniging voor
Vreemdelingenverkeer, de ANVV, te
New York een bezoek aan ons eiland
brengen. Zijn collega, standplaats te
Keiden, vertoeft reeds enige dagen op
Texel.
De reisclub „Vrij en Blij" van De
Cocksdorp heeft een driedaagse reis ge
maakt. Met de eerste boot voeren de 52
deelnemers naar Den Helder, waar een
ruime touringcar gereed stond. Die
bracht het gezelschap eerst naar de
Fordfabriek bij de Hembrug. Daar
groeiden de auto's van het kleinste on
derdeel tot de prachtige sleeën. In de
Cantine werd koffie met gebak gepre
senteerd. Op dit „bloedhete" weer was 't
voorts aangenaam toeven in.de Am-
stelbrouwerij, waar eerst.... een kop
koffie genuttigd werd in een prachtige
bierkelder, die smaakvol versierd was
met allerlei opgezette dieren, zoals wilde
zwijnen en herten. Vervolgens zagen wij
een film over het ontstaan van het bier
en wel vanaf de gerstkorrel, de oprich
ting van de fabriek en de verdere be
werking van het product aldaar, tot aan
de pakafdeling toe. De fabriek werd van
onder tot boven bezichtigd. De Directie
bood vervolgens een lunch aan met kof
fie en (natuurlijk) bier. Dit was werke
lijk af en boven verwachting.
Vandaar ging de tocht naar de Anne's
Hoeve in Hilversum, waar een complete
kermis gaande was. Om half vier stap
ten ze de bus weer in. Toen op weg naar
de Hoge Vel uwe, waar in het vacantie-
huis Zonnehuis te Loenen de maaltijd
gebruikt w.erd. Een ieder deed de ge
rechten alle eer aan.
Na de televisie-uitzending werd de.
koffer opgezocht en niemand had moeite
contact op te nemen met de goede Mor
pheus. Alleen Renee Hoeerwerf had een
minder rustige nacht, althans deel van
de nacht.
Via het vliegveld Teriet ging het de
volgende ochtend naar het Rijksopen
luchtmuseum. Ook daar kon je flink uit
de voeten, want het is 35 ha groot.
Het volgende programmapunt ver
meldde een bezoek aan Ouwehands'
Dierenpark, gelegen op de Grebbeberg,
waar men zich o.a. met leeuwen en ijs
beren confronteerde. Om half vier start
te de bus richting Utrecht, waar in „De
Tempel" in Overschie gegeten en gelo
geerd werd. Renee moest hier eventjes
300 kussens opvangen, 's Avonds werd
de E 55 bezocht.
De ochtend van de laatste reisdag
werd een bezoek gebracht aan het ge
bouw van de Arbeiderspers, althans
door een gedeelte: de dames gaven na
tuurlijk de voorkeur aan winkelen.
Hierna ging men naar Madurodam en
het Panorama Mesdag. Te Schoorl werd
het afscheidsdiner gehouden. Ook dat
zat zeer rustig. Met de laatste boot stak
men het Marsdiep weer over.
Een zeer geslaagde tocht, welke alle
drie dagen door uitstekend weer begun
stigd werd. En ook dat is het vermelden
toch wel waard!
Mijn zonen, aanschouw nu de droom van
je moeder:
Een eiland doemt op aan de rand van
de zee,
Ik breng je er heen als een pelgrim,
die thuiskeert,
Met een rijk reliquie, want ik heb jullie
twee.
Ik toon je een lustoord, natuur is zo
kwistig,
Elk mens is mijn broeder, hier voel ik
me thuis,
Een klein paradijs daalde neer op de
aarde,
In 't dorp aan de dijk stond mijn
ouderlijk huis.
Hoog ligt er een kerkhof, en veel die
er rusten,
Bewaarden voor mij steeds een plaats
in hun hart,
Veel moois is voorbij, 't boek der jeugd
is gesloten,
Het spelen werd zorgen, de tijd is
benard.
Mijn zonen, toch blijft steeds de droom
van je moeder,
En is eens de taak van mijn leven
volbracht,
Dan ga ik terug, want ik hoor steeds
weer fluist'ren:
„Kind kom weer naar huis, er wordt op
je gewacht"
A. W. Riepma-van der Zee
Hoek van Holland, Zomer 1955.
De Leeuwarder Gourant schrijft:
De Texelse Courant plaatste verleden
week een artikel over het groeiende te
kort aan vrouwelijk personeel; de hotels,
pensions en winkelbedrijven op het
Waddeneiland bleken namelijk uit de
eigen bevolking geen helpsters meer te
kunnen krijgen. Oorzaak? De industrie
die betere lonen, betere werktijden en
meer sociale voorzieningen biedt, die
aan de amusementsdrift meer ruimte
verschaft en die door de concentratie in
het Westen de meisjes dadelijk in het
centrum van het land brengt, waar het
immers toch te halen is.
Het blad ziet trouwens, blijkens het
volgende citaat, nog een kleine uit
komst. „Dan maar elders proberen!"
zucht de adspirant-werkgeefster, die na
herhaalde vergeefse pogingen nog steeds
zonder hulp zit. „Wat dacht je van de
Leeuwarder Courant?" Ze proberen het
ook door middel van dit Friese blad. Of
de aanbiedingen van daar groter zijn?
Wij hopen het zeerEn 't blad con
stateert dan, dat er vooral in de pensions
vele meisjes van elders worden aange
trokken.
En daarmee zitten we dan weer mid
den in de pijnlijke situatie. Het Noorden
is van dit alles de dupe; langzamerhand
wordt hei leeggezogen. Deze week Maan
dag is door de gemeenteraad van Vlagt-
wedde openlijk en in onbedekte termen
geprotesteerd tegen de min of meer ge
dwongen tewerkstelling van de arbei
ders uit deze streek in het Westen des
lands. De betere woningtoestanden daar
en de veel grotere kansen voor de kin
deren verlokken heel wat ongeschoolden
op de aanbiedingen in te gaan.
In de provincie Groningen blijken in
1954 ruim 5200 mensen meer vertrokken
te zijn dan er zich gevestigd hebben. De
richting van de binnenlandse migratie
is uitermate eenzijdig: het is de trek van
het agrarische platteland naar de meer
industriële stadscentra in het Westen.
Men vergisse zich echter niet door te
menen dat 't hier alleen om ongeschool
den gaat. „Als je niet vlak bij Den Haag
zit en daar een beetje bekend blijft bij
mensen die het te zeggen hebben, krijg
je in Nederland nooit een goede kans",
zei ons dezer dagen iemand uit het Wes
ten, die sedert enige jaren gedoemd is
in het Noorden te wonen. In Groningen
is het reeds meermalen opgemerkt: het
zijn voornamelijk geschoolde krachten
en leidinggevende functionarissen, die
uit deze provincie wegtrekken om in het
Westen hun positie te verbeteren, een
mogelijkheid die zij blijkbaar in eigen
gewest niet of niet meer aanwezig zien.
Er wordt in het parlement weinig of
nooit over gesproken, maar desniettemin
gaat het om een levenskwestie voor het
gehele Noorden. Het proces van 't lang
zame leegbloeden van deze provincies
kan alleen maar gestuit worden, wan
neer men aan de sociaal-culturele be
voorrechting van het Westen een eind
maakt. Als de ogen daarvoor in het Wes
ten nu niet spoedig opengaan, zal men
er zelf de wrange vruchten van dit uit
het- evenwicht trekken moeten plukken.
FILMNIEU WS
„HET MYSTERIE VAN HET LEVEN"
Een charmante film. „Het mysterie
van het leven", een Duitse film. Het is
duidelijk, dat het verhaal handelt rond
de geboorte. Op een wijze, zij hier opge
merkt, die uiterst correct is en niets ge
meen heeft met een „opzettelijke" film
als „Zo begint het leven".
In „Het mysterie van het leven" staat
men aan de zijde van vrouwen, die haar
baby verwachten. Jonge, gelukkige stra
lende moeders, voor wie het 'n „pracht"
is. Doch men treft ook de minder geluk
kige vrouwen aan. En zo is deze rol
prent één aaneenschakeling van flitsen
uit mensenlevens, vol vreugde, droefheid
en ontroering. Men heeft niet te zwaar
gegrepen, er geen tragedie van gemaakt;
integendeel, zeer waarheidgetrouw, een
blijspel, waarin dus een enkele droeve
noot niet mankeert.
„Het mysterie van het leven" met
Gustav Fröhlich in de hoofdrol is een
uitstekende film geworden, die men
stellig moet gaan zien.
„SALTO DES DOODS"
De Duitse film „Salto des doods" biedt
een kijkje achter de schermen van een
sterke lampen gaven mogelijkheid
tot het plaatsen van grote gebouwen in
zg. floodlight
FEEST EN LICHT vormen een twee
eenheid. Men kan zich geen viering
voorstellen zonder het vreugdevolle ac
cent van het licht. Zo is het vandaag en
zo was het in het voorchristelijk verle
den, toen onze voorouders hun cultische
feesten vierden. In stilten tussen woe
dende windvlagen en gierende stormen
bloeiden vuren open en wierpen hun
spookachtig schijnsel tegen de nachtelij
ke luchten.
Met vreugdevuren verkortte men de
nacht die aan midwinter-zonnewende
voorafging en als in het hartje van de
zomer de zon onbetwist winnaar op de
duisternis bleek, flakkerden vlammen
tot het eerste ochtendgloren tegen de
hemel. LICHT BETEKENT FEEST.
ZO WAS HET OOK bij Meden en
Perzen die dichter bij de zon leefden dan
noordelijker volken: zo was het bij de
Egyptenaren, waar de zonnegod Ra het
middel punt was van een vormenrijke
cultus en in het oude Hellas, waar men
de schone en krachtige jongeling Helios
vereerde die een gouden stralenkrans en
lichtende lokken droeg. Nadat Eos, godin
van de dageraad, de poorten van de he
mel had geopend, kwam hij in zijn met
vier rossen bespannen wagen langs het
firmament gereden tot de moegedraafde
paarden in het westen de oceaan als ver
koeling zochten.
Maar bij het scheiden van de dag was
de vreugde der antieken nog niet ge
doofd. Bij houtvuren en toortslicht vier
de men voort
WAAR MAAR REDEN tot feesten was
zocht men naar mogelijkheden om te
verlichten. Licht verdreef immers de
dreigende demonen en licht rukte het
meestal in duister gedompelde Rome uit
zijn avondlijke dommel. Had men in de
ochtend met een majestueuze intocht de
terugkeer van de zegevierende veldheer
gevierd en waren het in de middaguren
brood en spelen - die patriciër en plebe
jer bijeenbrachten, de avondlijke festivi
teiten die de feestroes tot het aanbreken
van een nieuwe dag moesten verlengen,
vroegen om licht.
En men wil zelfs beweren dat keizer
Nero, om zijn zucht naar 't gigantische
te strelen, de stad Rome aan vier hoeken
in brand liet steken om zich aldus te
verlustigen in een schouwspel dat zijns
gelijke niet vond. Toortslicht flakkerde
tegen de wanden van de romaanse basi
lica toen in datzelfde Rome in het jaar
800 Karei de Grote tot keizer werd ge
kroond. Brugge, dat een vijfhonderd
jaar later het hart van de wereldhandel
geworden was, had geld te over om zijn
heren te eren. Men bouwde er niet
slechts bonte en ingenieus voortbewogen
praalwagens en fantastische poorten,
groot circus, waarbij men wordt gecon
fronteerd met alle facetten van dit zo
romantische leven. Het verhaal is aar
dig. De directeur wordt opgevolgd door
zijn dochter, die het circus op de oude
voet zal voortzetten. Voor het winter
seizoen heeft men de behoefte aan een
manége, doch tevens aan veel geld. Het
crediet wordt uiteindelijk verleend,
maar de bank voegt aan het circus een
controleur toe. Deze jongeman wordt
verliefd op de hoofdpersoon, hetgeen tot
allerlei moeilijkheden leidt, wijl de die
rentemmer haar evenzeer begeert. Wat
er zich zoal afspeelt, wordt de bioscoop
bezoekers op onderhoudende wijze voor
geschoteld.
„Salto des doods" is geen grootse
film, doch men zal er wellicht een ge
zellige avond aan beleven. Hoofdrollen
zijn voor Margot Hielscher, Frits van
Dongen, Karlheinz Böhm en Paul Kemp.
Nederlands nieuws
O.a. Europa maakt front tegen Rheu-
matiek, Opening van het Europese
Rheuma-Congres in Den Haag. Beelden
van de rheumatiekbestrijding in Neder
land; Tijdsbesparende omweg voor het
wegverkeer, De nieuwe verkeersweg
over het sluizencomplex van IJmuiden;
Boerenbedrijf per vliegtuig naar Cana
da geëmigreerd; Smaldeel van de Ko
ninklijke Marine bezoekt Amsterdam
De eerste officiële daad van Prinses
Margriet, Eerste steenlegging voor Ca
nadese Ambassade; Noodlottige aanva
ring op de Noordzee, Zweedse tanker
„Johannishus" door brand verwoest.
Slepers brengen wrak naar Schiedam.
Wereldnieuws
O.a. 24-uurs rit van Le Mans; Danny
Kay bij een Britse liefdadigheidslunch;
Oostenrijkse krijgsgevangenen komen
terug uit de Sovjet-Unie; Pandit Nehroe
op doorreis in Praag; Laatste bezoeken
in de Congo van Koning Boudewijn en
zijn thuiskomst in Brussel.
men hulde zich niet slechts in de kleu-
rigste kledij, legde kostelijke tapijten uit
en vormde stoeten die de glorie der gil
den gestalte gaven, evenzeer streefde
men in die dagen er naar het donker
dat de dag aan banden legde, te door
breken en zo stak men flambouwen
langs de muren, plantte fakkelbomen op
de pleinen en liet verlichte gondels het
Minnewater en de vele reien door
klieven.
Licht betekende feest!
Nobelen en nederigen
LICHT TROK OP met de feesten in de
volgende eeuwen. Omwentelingen en
woelingen konden de vierlust niet be
dwingen. Aan het hof van de Zonne
koning schitterde het licht van duizen
den kaarsen boven de hoofden van de
bevoorrechte nobelen, maar na de be
storming van de Bastille waren het de
citoyens die in de gloed van duizenden
fakkels om de vrijheidsboom dansten.
Het „licht van de rede" was doorgebro
ken, het „verlicht despotisme" gloeide
na, wat de verlichting in het avondlijk
duister betrof was men nog aangewezen
op traditionele lichtbronnen als kaars
en oliepit, walmende fakkels en flam
bouwen.
Maar het begon te dagen. In de negen
tiende eeuw, een eeuw die ontzaglijke
ontwikkeling op velerlei gebied te zien
zou geven, kreeg ook het „kunstlicht"
zijn kans. Voor Edison in 1879 zijn oe-
langrijke overwinning op de duisternis
kon boeken, moest er heel wat gebeuren
en toen de bladen meldden dat een van
zijn gloeilampen twee dagen en nachten
aan een stuk was blijven branden, schud
den de mensen ongelovig het hoofd. Ze
liepen echter te hoop en wreven zich
verwonderd de ogen uit toen twee maan
den later - op 21 December 1879 - liefst
zestig lampen hun licht over het New
Yorkse Menlo Park verspreidden. Dui
zenden en nog eens duizenden ver
gaapten zich aan dat nieuwe licht op de
Parijse Wereldtentoonstelling die in
1881 werd gehouden.
(Slot volgt).
NEDERLANDSE VERENIGING
SOCIALE ZORG VOOR
MINDER-VALIDEN „A.V.O."
(ACTIO VINCIT OMNIA)
Afdeling Den Helder en Omstreken.
„Tegenover onze minder-valide mede
mensen zijn wij niet verantwoord, wan
neer wij hen de mogelijkheid niet ver
schaffen, om als volwaardige arbeids
krachten in het bedrijfsleven te wor
den opgenomen. Niet uit liefdadigheids
overwegingen, maar gedreven door het
inzicht dat we aan onze maatschappelij
ke plichten moeten voldoen, diehén we
ons te beijveren voor een productief,
menswaardig bestaan der minder-vali-
den, opdat deze ten volle het recht op
arbeidsvreugde kunnen laten gelden".
Dit was de kern van het betoog, dat
de secretaris-penningmeester van het
Hoofdbestuur van de A.V.O. enige jaren
geleden hield in de trouwzaal van het
Raadhuis te Den Helder, bij welke gele
genheid de afdeling Den Helder en' Om
streken van de A.V.O. werd opgericht.
De Nederlandse Vereniging Sociale
Zorg voor Minder-Validen „A.V.O."
wijdt zich al jarenlang aan de arbeids-
zorg voor lichamelijke- en geestelijk
minder-validen. Zij bevordert of ver
leent haar medewerking aan maatre
gelen, welke er in het algemeen op ge
richt zijn invaliditeit te voorkomen of te
genezen, dan wel de minder-valide ar
beidskracht geschikt te maken (o.a. door
revalidatie) en te houden voor een onaf
hankelijk bestaan in de maatschappij.
De A.V.O. gaat hierbij uit van twee
feiten, nl.:
le. dat regelmatige arbeid „om den bro
de" een levensnoodzakelijkheid is voor
ieder individu en voor de gemeenschap
en
2e. dat bij rationele arbeidsverdeling
voor iedereen naar mate van zijn aanleg
en capaciteit, passend werk te vinden is,
hetwelk hij volwaardig kan verrichten.
Het werk van de A.V.O. is de laatste
jaren zeer uitgebreid. Hieronder volgen
enkele cijfers uit het jaarverslag 1953:
„Gedurende het jaar 1953 waren in to
taal 6234 personen (minder-validen) bij
de A.V.O. in zorg. Hiervan konden wor
den geplaatst 1050 personen. Andere
hulp met kunstig resultaat (plaatsing in
eigen bedrijfje, of in beschuttende werk
plaats, dan wel aan permanente huisar
beid geholpen enz.) werd verleend aan
3148 personen. Verder werd nog hulp
verleend aan 1532 personen waarbij ech
ter (nog) niet het beoogde doel kon wor
den bereikt.
Aan het einde van het verslagjaar
stonden 3174 personen bij de A.V.O. in
geschreven".
Bij de oprichting van de afdeling Den
Helder en Omstreken lag het reeds in
de bedoeling, dat deze afdeling haar
werkzaamheden zou uitstrekken over de
gemeenten Den Helder, Texel, Wierin-
gen, Anna Paulowna en Callantsoog. Tot
voor kort kon echter nog niet de juiste
vorm worden gevonden, op welke wijze
de werkzaamheden in de laatstgenoemde
vier gemeenten zouden plaats vinden.
In overleg met het Hoofdbestuur en de
Provinciale Raad voor Noord-Holland, is
de heer J. Westdorp, hoofd van de Ge
meentelijke Sociale Dienst, p.a. Raad
huis, Den Burg, i(die zich daartoe be
reid heeft verklaard) als correspondent
aangesteld voor de gemeente Texel.
Personen (minder-validen) wonende in
bovengenoemde gemeenten, die hulp van
de A.V.O. denken nodig te hebben, dan
wel het advies-bureau (te Den Helder)
willen bezoeken, kunnen zich bij ge
noemde correspondent opgeven.
De A.V.O. heeft echter, om haar werk
te kunnen uitvoeren, naast een subsidie,
welke door het Rijk wordt gegeven, de
steun nodig van haar leden. Zij telt deze
leden onder alle groepen, kringen en
richtingen van de samenleving, zoals
overheidscolleges, verenigingen van
werkgevers en werknemers, medici en
sociaal gezinde personen.
Wij twijfelen er niet aan, of dit werk
heeft ook de instemming van velen in de
gemeente Texel wonende personen, die
daarbij kunnen helpen, door als lid toe
te treden. De contributie bedraagt: min.
f 3,50 per jaar, of per half jaar f 1,75.
Voor rechtspersonen (verenigingen)
min. f 10,per jaar.
Men kan zich als lid opgeven bij bo
vengenoemde correspondent, die tevens
bereid is, nadere inlichtingen te ver
schaffen.
DIENSTREGELING N.V. TESO
Ingaande 22 Mei t.m. 1 October 1955
Op Werkdagen:
Van Texel: 5,30 7,45 8,55§ 10,25
11,45§ 12,55 15,30 16,25§ 18,05
Van Den Helder: 6,30 9,20 10,25§ 11,40
13,00§ 14,10 16,45 18,05§ 19,30
Op Zon- en Alg. erk. Chr. feestdagen:
Van Texel: 7,55 10,25 13,55§ 16,00
18,25 20,30f
Van Den Helder: 9,20 11,30 14,55§
17,20 19,30 21,30f
Verhlaring der tekens:
is van 15 Juli t.m. 20 Augustus 1955
t is van 3 Juli t.m. 28 Augustus 1955
NIEUWE DIJKGRAAF
DERTIG POLDERS
De heer S. Keijser Jbzn. is bij Konink
lijk Besluit benoemd tot Dijkgraaf van
het Waterschap „De Dertig Gemeen
schappelijke Polders" op Texel. De heer
Keijser maakt reeds gedurende verschei
dene jaren deel uit van het Dagelijks
Bestuur.
BIJ ONS IN DE JORDAAN
Ziet de jeugd van het Jan Ligthart-
huis, met verlangen uit naar het ogen
blik, dat de schooldeuren dichtklappen.
Vooral nu het zonnetje toch nog kans
heeft gezien in de gribussen door te
dringen is de drang naar buiten des te
sterker.
Bij ons in de Jordaan hebben we. een
stralende Koninginnedag mogen vieren
en een en ander is weer op een filmstrip
vastgelegd. 4 Mei stond in het teken van
plechtig herdenken.
's Morgens om 11 uur kwamen de
schoolkinderen en hebben gezongen en
bloemen gelegd aan de voet van de Be-
vrij dings Linde, geplant in 1945 door de
Jordaanjeugd. Dat gebeurde op initiatief
van de bekende figuur van de Vacantie-
huizen en Kinderfeesten Jan Willem
Roscam, toenmalig hoofd van de Theo
Thijssenschool. Tussen de wortels van
deze Linde bevindt zich een fles met 'n
oorkonde.
4 Mei 's avonds vond een plechtige
herdenking plaats bij de Gedenkplaat
aan de van 1622 daterende Noorderkerk.
Maar de 5e Mei was het overal feest
in de Jordaan, het was wel een soort
massa regie, om ongeveer tussen de 6 a
k7 duizend kinderen een echte Kinder
kennis te laten genieten. Over de gehele
lengte van de Westerstraat en op. de
Noordermarkt stonden dubbele rijen van
amusement- en attractie-tentjes. Alle
verenigingen in de Jordaan hebben hier
aan meegewerkt en er was een over
vloed aan prijzen. De attractie-tent van
het J. L. huis, waar de jeugd kon prijs-
vissen en balletjes gooien heeft in 2 uur
tijd ongeveer 1500 kinderen te verwer
ken gehad.
Op de Bevrijdingstentoonstelling door
de Amsterdamse jeugd samengesteld on
der auspiciën van het Gem. Bur. Jeugd
zorg won het J. L. huis de 4e prijs van
Amsterdam. Straks komen ze met de
prachtige spelen naar Texel, want daar
zullen ze „ingewijd" worden.
Bij ons in de Jordaan werden hef
truck wedstrijden gehouden en prachtige
spcrtdemonstraties, tijdens de Jeugd-
week en de volgende week nog eenmaal
een fijne sportdag in het Amsterdamse
bos, hardzwemmen in de Bosbaan enz.
Ja, ja, bij ons in de Jordaan, is een we
duwe met vier kinderen, die ons onder
tranen vertelde hoe haar man plotseling
overleed en haar dochtertje als eerste,
vader dood in de keuken zag liggen en
hoe dat kind een zenuwschok heeft ge
kregen. Moeder krijgt buiten de wezen
uitkering f 27,p.w. en vertelde verder,
dat zij zonder dat de kinderen het wis
ten {ze zien er altijd netjes uit) 2e hands
spul op de markt koopt.
Ik stapte een krotwoning binnen, bij
ons in de Jordaan en stond meteen in de
„slaapkamer"(tje). Moeder zat in het
volgende vertrek, ouwe plunje van haar
12-jarige jongen te vermaken voor een
akelig bleek knaapje van 8 jaar, die om
gezondheidsredenen 6 weken wordt uit
gezonden. Met een blik van triomf in
moeders ogen, was ik er getuige van hoe
het pastte en ik haastte mij te zeggen
met een bittere verrukking, dat haar
naald-vaardigheid in een woord fantas
tisch was.... Wat een fatsoenlijke ar-
moed-mensen! Vader blijvend invalide,
moeder verdient met schoonmaken er
f 22,bij, ze hebben vier kinderen. Dat
is geen vetzoppen moeder, reageerde ik,
maarre. Jan mag zeker wel mee hè,
naar Texel? Ja, maar toch niet voor
niks? Niet leuteren, Jan gaat 16 dagen
met ons mee naar, Texel en zo zijn er
nog wel wat van zulke „gevalletjes".
Mede, dank zij de fianciële hulp van
vele Texelaars mogen wij deze hand
reiking verrichten ten opzichte van onze
naaste.
En al hebben we dan nog geen vast
Kamphuis, waarvoor de Texelse Courant
verleden jaar een voortreffelijk artikel
plaatste, toch is het onuitsprekelijk fijn,
dat de fam. Tjepkema ons weer gastvrij
zal ontvangen en de Burgemeester weer
zijn toestemming verleende.
Waar ik maar mee zeggen wil, dat bij
ons in de Jordaan, het heus niet alle
maal rozengeur en maneschijn is, bij die
Westertoren en weet ik wat voor valse-
romantiek-liedjes op gramofoonplaten
en televisie door de aether geslingerd
wordt.
Met hartelijke dank voor de plaatsing
geachte Redachtie,
Joh. K. A. Schreüder,
Lindengracht 85, Amsterdam
