Niemeifeti sim
De raad ging uit
De man uit Chicago
Pepito's
sei'sla
grote
avontuur
MOTORRIJDER IN BOTSING MET
SCHAPEN
In de nacht van Zaterdag op Zondag
kwam de motorrijder Th. van der Vis,
Oosterend, ter hoogte van boerderij
Brans in botsing met een kudde schapen.
Hij zag de dieren te iaat, doordat hij
zich juist voor de flauwe klim in het
weggedeelte bevond, zodat het licht
over de dieren heen scheen. Van der Vis
liep een gecompliceerde beenbreuk op.
Nadat dokter Renout de eerste hulp had
verleend, werd hij met de eerste boot
naar Den Helder vervoerd.
LIJK VAN ZEEMAN?
Op het strand bij paal 10 ontdekte 'n
Duitse toerist Zaterdagmiddag een in
een zeil gewikkeld lijk, dat reeds gerui
me tijd in zee had gelegen. Op dit lijk
bleek, voordat het een zeemansgraf
werd bereid, sectie te zijn verricht. Men
had te doen met de stoffelijke resten
van een man van middelbare leeftijd.
Maandagochtend is het op de Algemene
Begraafplaats te Den Burg ter aarde be
steld.
BLINDE PASSAGIER BEKNELD
Dickie Kooiman, De Koog, was boven
op een vrachtauto geklommen. Toen de
ze een garage binnenreed raakte hij be
kneld tussen de zoldering en de hoog-
opgeladen vracht. Gelukkig bemerkte
de chauffeur het ongeluk vrij spoedig,
zodat Dickie er met schaafwonden vanaf
kwam.
Z AKENNIEUWS
HUISVROUWEN KEURDEN
De liefde van de man gaat nog steeds
door de maag. De goede verstaander
heeft maar een half woord nodig.
„Huisvrouwen van Texel, let op Uw
saeck, portemonnaie en wederhelft!" Dit
was feitelijk hetgeen kruidenier A. van
Heerwaarden, Weverstraat, Den Burg,
vooral heeft willen betogen op zijn d-j-
monstratieavond met medewerking van
Cacaofabriek De Zaan, „Maggi" en Mul
ders Wijnen. Er werden allerlei aantrek
kelijke filmpjes gedraaid: een kleuren
film over de voedselvoorziening van
Europa „300 millioen monden", over t
bedrijf van Cacao „De Zaan", een show
film, „Maggi"-film, „De Haringvangst"
van Van der Horst, Abotte en Costello,
een circusfilm.
Tussen de bedrijven door werd er na
mens de demonstrerende fabrieken spon
taan gespeeched en volop getracteerd:
iedereen kreeg een proefpakje cacao,
iedereen mocht proeven van de op het
toneel van „Casino" bereide chocolade
pasta, „Maggi" liet haar voortreffelijke
soep savoureren, de zuivere chocolade
korrel werd op de tong gelegd, allen
kregen een glaasje wijn en dongen mee
in de verloting van vele prijzen.
Geslaagd was ook de wedstrijd
„Spraakwaterval", waarbij de drie da
mes hun bevindingen van deze avond
mochten verklappen. Hoofdprijs een
mand vol boodschappen. Deze werd ge
wonnen door mevr. Zwart, Wilhelmina-
laan, Den Burg. Voorts waren onder zes
stoelen cacao-couverts verstopt. Die
konden voor een gevuld pakje worden
ingeruild en als ze bovendien een „Cen-
tra"-wapentje of een „Maggi"-blokje
bevatten won men nog iets extra's, uit
geloofd door genoemde fabrieken.
De heer Van Wees zei, dat overal in
het land veel publiek getrokken wordt
en dat hij van plan is in het wintersei
zoen nog eens naar Texel te komen.
Zo zijn burgemeester Koning,
En zijn prinselijke schaar.
Naar 't petattenland getogen.
Heel gezellig met elkaar.
Daardoor stond ons schapenlandje,
Door een elk zo zeer bemind
Twee maal vierentwintig uren,
Onder vrouwelijk bewind.
Omdat Mevrouw Vrijdag-Keijser,
Niet een vrije Vrijdag had.
En zodoende dus de Keijser,
Op des Konings zetel zat.
't Is begrijp lijk, dat de vroedschap,
Oók een keer wou aan de rij,
Nu een ieder deze zomer,
Trok naar bos of zee of hei.
'k Zag de heren al flaneren,
Aan het Zeeuws- en Belgisch strand,
Met een losgeslagen boordje.
En een broodje in de hand-
Met een reeks nieuwe ideeën.
Van bikinies enzovoort.
Zijn ze allen thuis gekomen,
Aan des Wagemakers boord.
'k Hoop, dat men in 't plaatsje Knokke,
Niet het knokken heeft geleerd.
Aangezien schermutselingen.
Uit de Raad dienen geweerd-
Maür 'k vermoed wel, dat de
vroedschap.
Opgefrist door deze reis.
Weer in eendracht zal regeren.
Over 't vogelparadijs-
Huib de Rijmelaar
REIS VAN OUDLEERLINGEN
Voor de reis naar Sauerland van 26-
30 September hebben zich thans 21 deel
nemers opgegeven, waaronder 2 ge-
gehuwde dames, die met hun echtgeno
ten de tocht willen meemaken, zodat de
reis nu doorgang kan vinden.
INGEZONDEN
De Cocksdorp, 29 Augustus 1955
Aan Redactie Texelse Courant.
Elke dag hoort men de opmerking in
de bussen, wie zou het eerste slachtof
fer op de nieuwe weg bij De Waal zijn,
want dat is zo'n vreselijk gevaarlijk
kruispunt enz. enz., maar er zijn op
Texel nog wel meer gevaarlijke kruis
punten en toch gebeuren daar meestal
niet de ongelukken, omdat elke wegge
bruiker daar extra uitkijkt.
Als men bij De Waal echter op de
minst belangrijke weg 2 doodeenvoudige
stopbordjes plaatst, zoals dat overal in
Amerika geschiedt, dan kan daar geen
ongeluk gebeuren, want elke weggebrui
ker, of dat nu 'n auto, bromfietser, drie-
wielde kar of fiets is, heeft maar voor
dat kleine houten paaltje met het bordje
„Stop" stil te houden en mag pas verder
gaan als hij zich overtuigd heeft dat de
weg vrij is. Stopt men niet, dan is men
in overtreding en zijn alle gevolgen voor
zijn rekening. R.
ZITTING CONSULTATIEBUREAU
Consultatiebureau voor Zuigelingen
voor de buitendorpen op Woensdag 7
September.
Willen de moeders op de aangegeven
tijden komen, dan behoeft niemand te
wachten: De Cocksdorp om 1,45 uur;
Oosterend 2,15 uur; Oudeschild 2,45 uur;
Den Hoorn 3,15 uur; De Koog 3,45 uur
Tevens is er gelegenheid om 1 uur
voor het inenten tegen pokken, kink
hoest, diphtherie en tetanus, voor de
zuigelingen en kleuters die het bureau
niet bezoeken.
Pepito zette zijn onderzoekingstocht
voort en sloop voorzichtig door de don
kere scheepsgangen. „Wat een oud schip"
fluisterde hij. „Maar het is wel een echt
schip, zonder onbegrijpelijke electrische
draden en dreunende machines!" Het
rook er bedompt en muf. Prrrt! Daar
schoot een rat voor zijn voeten weg; Huh!
wat griezelig. Héél stil was het, angstig
stilAlleen de dikke binten steunden
en kraakten zachtjes bij elke wiegeling
FEUILLETON:
Een verhaal vol verwikkelingen
door T. LODEWIJK
26. En nu was Clare plotseling met die
meneer vertrokken. De zaak is op de fla
con, schreef ze. Dus Clarenbough had
zich in de vingers gesneden. Waarmee?
Waren ze misschien te lang geweest? En
Clare zat er ook in, tot over haar oren,
schreef ze. Wat betekende dit alles? Zo
met die raadselachtige oplichter te ver
trekken, hém in de steek te laten
brief volgt, jawel. Hij verscheurde nijdig
het briefje en wierp het in de prullen
mand. Die zaak Clarenbough moest tot
klaarheid komen, er gebeurden daar
vreemde dingen in Meeldam. En wie wa
ren er debet aan? Die burgemeester?
Leek volkomen ongevaarlijk, zo onschul
dig als een lam. Mevrouw Boom? Was
er toe in staat. Riek? Zijn mond vertrok
tot een glimlach. En hij nam een besluit.
Hij zou deze zaak uitzoeken, maar niet
zonder Riek erover gehoord te hebben.
Veronderstel, dat zij er last door kreeg.
Nee, dat mocht niet gebeuren. Nee, dat
mocht nooit gebeuren, stelde mr Colver-
ton vast, hij belde de ober en verzocht
hem er voor te zorgen, dat om twee uur
een auto voor zou staan. En toen begon
hij rustig aan zijn lunch.
Hij was nog niet gereed met het des
sert, toen de kellner hem min of meer
geagiteerd kwam meedelen, dat er bene
den in het restaurant vier bezoekers op
hem zaten te wachten, waaronder de
burgemeester, jhr De Graet van Mager-
hem. De anderen waren heren uit Meel-
van het schip. Doch plotseling werd de
spanning verbroken door de nadering
van plompe voetstappen. Pepito keek
verschrikt om zich heen of hij een ge
schikte schuilplaats kon ontdekken. Ja
warempel, daar stond een luik open, dat
toegang gaf tot een donker trapgat. Vlug
rende hij er heen, doch toen hij de eerste
treden had bereikt, gebeurde er iets heel
vreemds! Een scherp gesis weerklonk en
een vieze vette walm omhulde de weer-
DE GROET VAN TEXEL
De altijd werkzame man in Haarlem
vindt 's morgens bij zijn zakenpost een
haastig bekrabbelde prentbriefkaart van
zijn vrouw: Maandag komt ze met de
kinderen weer thuis. Het is een glim
mende foto-kaart: „Texel, schaapsche
ren". Hij ziet een Texelaar met een ern
stig en scherp gezicht geknield bij een
gelaten neerliggend schaap. En meteen
herinnert hij zich „lampiesdag" aan Den
Burg en ook alle slagregens en wind van
een dag in Juni op Eierland. De druip
natte dennen bij De Koog.
De regenweek van een te vroeg geno
men vacantie is sindsdien dubbel en
dwars met een extra zonnige Augustus
maand vergoed aan zijn vrouw en kinde
ren; ze zullen gebruind en met verscho
ten haren van Texel gaan.
Op Zaterdag, rechtstreeks van kan
toor, koopt hij een paar broodjes en reist
met de diesel naar Den Helder. Nog vóór
de aankomst op Oudeschild informeert
hij al op de boot, of de afstand van 48
I meter tussen de vuurtoren en de zee nog
I weer minder is geworden. Hoe is het ge
gaan met het experiment in de Mui?
Daar had een ransuil immers een ei ge
legd bij het ei van een torenvalk. Ook
daarvan zou hij graag méér weten. De
vogelwachter had hem in Juni door een
dennenbos naar het nest gebracht, waar
in het grote ei en het kleine ei broeder
lijk bijeenlagen.
Van de boot gaat hij op de fiets naar
De Koog, waar hij al van verre de boer
derij met het schapeweitje, de perebo
men en de kippen herkent - de vredige
zomerresidentie van vrouw en kinderen.
De boerin, die op het erf komt, herkent
hem ook en geen minuut later hangen
Ada en Jaap je al aan zijn hals, terwijl
hij in die houding tracht zijn vrouw een
kus te geven.
Gezamenlijk trekken ze naar het
strand. Nog één Zondag en dan is de va
cantie om! Nog één dag ziet hij de prach
tige wolkenluchten boven dit eiland en
dan zullen ze het tot het volgend jaar
moeten doen met de herinnering.
Maar voor zijn vrouw en zijn kinde
ren. die hier volop van de zon genoten,
blijft het toch heel iets anders dan voor
hem. Want wanneer de zon maar wil
schijnen, is het overal ter wereld mooi.
Maar om met slecht weer een eiland te
hebben bezocht, zoals hij het in Juni
deed, en er dan tóch nog een goede her
innering van te behouden, bewijst wel
dat Texel - verborgen onder de gewone
uiterlijke dingen - iets heel bizonders
I moet hebben.
Reclame-stukjes over het eiland van
de „tuunwoaltjes" behoeft hij niet meer
i te lezen om ervoor te worden gewonnen,
i Zo'n simpele kaart met „Texel - schaap
scheren" is voor hem genoeg om ineens
weer de zilte wind op zijn lippen te
proeven en de vriendelijke mensen daar
achter de zeedijk van Oudeschild en in
de polders te gedenken. Om voor zijn
geestesoog daar aan de brede stranden
de zeevogels weer te zien jagen en ook
de vredige landschappen rondom het
kerkje van Den Hoorn en de ruige molen
benoorden Oosterend terug te zien.
G. K.
DE EERSTE STEEN WORDT GELEGD
Zaterdagmiddag zal door de heer IT.
M. Bos, inspecteur bij het lager onder
wijs te Den Helder de eerste steen wor
den gelegd van de nieuwe o.l. school te
Den Hoorn.
loze Pepito. Benauwd spartelde hij te
midden van de dikke dampen. Opeens
hield het sissen op en zag hij een dom
uitziende figuur, die hem met barse stem
beval zich over te geven en zijn handen
op te steken.
„Ha ha", sprak de vreemde dampen-
spuiter. „Eindelijk heb ik jou te pakken!
Akelig klein insectenbeest! Jij dacht mij
het zeemansleven zuur te maken, hè?!"
Ha ha, kom jij maar eens mee!!""
JURY SCHAPENFOKDAG
1- en 2-jarige rammen: Ir L. d,e Vries,
Alkmaar, A. Koopmans, Barsingerhorn,
A. Brans, Harkenbuurt.
Oudere rammen en schapen met 1 ooi
en 1 ramlam: Ir H. Eikelboom, Alkmaar,
S. J. Keijser, Oudeschild, W. Keijser, De
Westen.
De juryleden van de rammen bepaalden
welke ram Kampioen en welke Res.
Kampioen werd en aan welke 1-j. ram
op Texel gefokt, de Zilveren TESO-
Wisselbeker toekwam en aan welke 3
eenjarige rammen een premie van f25,
in het vooruitzicht kon worden gesteld.
Schapen met 1 ramlam en 3 tal ram-
lammeren: N. A. Koning, Beemster, H.
J. Keijser Dzn, Den Burg, J. N. Bakker,
Buitenheim.
Schapen met 1 ramlam: F. Blaauw,
Beemster, S. W. Koning Lzn., Oosterend,
D. Smit, Westermient.
Schapen met 1 ooi- en 1 ramlam: P.
Kistemaker, Abbekerk, P. Verberne,
Spang, Jn Kikkert, Den Hoorn.
Schapen met 2 ramlammeren en met
2 ooilammeren: K. Hogetoorn, N. Beem
ster, W. Pijper, Alkmaar, A. Goeman,
Spang.
Deze jury bepaalde tevens aan welke
groep de Zilveren Wisselbeker kon wor
den toegekend. Deze is aangeboden door
het Tex. Schapenstamboek in N.H. en
wordt eigendom van de inzender, die
deze 3x heeft gewonnen.
4 tallen fokschapen en 4 tallen ooi
lammeren: P. Donker Pzn Jr., Twisk,
W. v.d. Oord, Barsingerhorn, F. R.
Keijser, De Waal, C. Kuip, Rozenburg.
Deze jury bepaalde tevens welk viertal
tot Kampioen en welk viertal tot Res.
Kampioen werd uitgeroepen.
Ir L. de Vries, K. Hogetoorn, M. C.
Bakker, A. Koopmans en C. Roeper we
zen de 3 beste ramlammeren aan uit de
bekroonde hokken, waaraan een premie
van f 25,in het vooruitzicht kan wor
den gesteld.
WADDENCONFERENTÏE IN OCTOBER
Wij wilden de Waddenconferentie nog
deze maand laten houden, maar de da
tum is 19 en 20 October. Onze excuses!
Vraagt Uw leverancier:
S.V. Texel
Zondag 11 September start Texel 2
uit tegen Watervogels 2.
Hier volgt de indeling adspiranten:
Adsp. L. BKC a, Helder a, Hollandia a,
HRC a, Flevo a, Schagen a, Succes a,
Texel a en West Frisa a.
Adsp. P: Cocksdorp a, De Koog a, Oos
terend a. Texel b, Tex. Boys a en ZDH a.
Adsp. S: HCSC b, Helder c, Helder d,
HRC d, HRC e, Succes c en Texel c
(voorl.).
Weer volop werk aan de winkel, ieder
doe z'n best. Altijd op tijd present. Nie
mand blijft zonder geldige reden en
zonder afbericht weg. Dan loopt het
goed. Succes gewenst!
NUTSSPAARBANK IN AUGUSTUS
Bedrag van inleg f 125.062,72; Bedrag
van terugbetaling f20.637,62; Meer inge
legd f 104.425,10.
Aan spaarders verschuldigd kapitaal
f 752.470,75.
Aantal posten van inleg 124; Aantal
posten van terugbetaling 58. Aantal
nieuwe boekjes 11; aantal boekjes afge
boekt naar elders 2. Totaal in omloop
517 boekjes.
dam en een dame.
Laat het gezelschap maar in de
spreekkamer zei Colverton onver
stoorbaar en zeg maar, dat ik dadelijk
kom.
Onder het schillen van een appel
vroeg hij zich af, wat de bedoeling van
deze visite op dit ongewone uur wel
mocht zijn. Iets zei hem, dat ze ver
band hield met de zaak Clarenbough;
dat kwam omdat er Meeldammers in het
gezelschap waren. Maar terstond zette
hij die gedachte van zich af. Wie weet
waren het industriëlen, die plannen
hadden, waarbij zij zijn advies en mede
werking kwamen inroepen; misschien
waren ze iets van plan, waarbij propa
ganda in Amerika noodzakelijk was.
Burgemeester De Graet, die journa
listen nooit anders dan als persmuskie
ten placht te betitelen en hen eens para
sieten op de gemeenschap had genoemd,
was tegenover Colverton een en al wel
levendheid, zoals hij dat kon zijn tegen
over de mensen, die hij meende nodig te
hebben en voor zijn karretje te kunnen
spannen. Mevrouw Boom behoefde zich
niet opnieuw voor te stellen, maar re
fereerde zeer charmant als waren ze ou
de kennissen aan de ontmoeting in
Meeldam. En passant stelde ze haar
zoon, de jonge mr Boom en de heer
Kruiderink, grondbezitter uit Meeldam
voor.
Toen het gehele gezelschap gezeten
was, ontstond er een stilzwijgen. De be
zoekers schenen het er niet over eens
wie het eerst zou beginnen en Colverton
was helemaal niet van plan hen op dreef
te helpen. Tenslotte hakte mevrouw
Boom de knoop door.
U zult u afvragen, mr Colverton,
wat we hier komen doen. De kwestie is
deze. U bent Amerikaan. Amerika be
schikt over een grote goodwill in ons
land. En daarom lijkt het ons noodzake
lijk, dat die goodwill behouden blijft en
niet bedorven wordt door het onverant
woordelijk optreden van mensen, die de
goede naam van Amerika gebruiken
voor minderwaardige praktijken.
Zie je wel dacht Colverton, maar
zweeg en wachtte af.
Er heeft zich namelijk in Meeldam
een eigenaardig geval voorgedaan
vervolgde mevrouw Boom, die de Ame
rikaan al heel weinig toeschietelijk vond,
een geval waarvan de bijzonderhe
den slechts aan enkele ingewijden be
kend zijn, maar dat, als het publiek
werd, grote schade zou aanrichten.
Zo zei Colverton beleefd.
Er heeft zich namelijk in onze stad
een man vertoond vervolgde me
vrouw Boom moedig, vastbesloten dat
de Amerikaan méér belangstelling zou
gaan tonen voor haar verhaal die zich
mr Clarenbough noemde, eigenaar van
de Clarenbough Chain Stores uit Chi
cago.
Dat kan zei Colverton die
meneer ken ik. Tenminste oppervlakkig.
Zo zei mevrouw Boom geïnte
resseerd en ook de andere bezoekers bo
gen zich voorover op hun stoelen om
geen woord te missen. Dat is dan wel
toevallig. Wanneer we u eerder met die
meneer in contact hadden kunnen bren
gen, zou ons waarschijnlijk veel moeite
en teleurstelling bespaard zijn gebleven,
en ze keek veelbetekenend naar de
anderen.
Ik heb geprobeerd mr Clarenbough
te interviewen ten huize van de burge
meester van Meeldam. Colverton ont
dooide een beetje maar mij werd te
kennen gegeven, dat mr Clarenbough
geen journalisten wenste te ontvangen.
Wat een wonder! de lach van
Kruiderink klonk hol en boosaardig,
mevrouw Boom glimlachte sphinxachtig.
Hanny keek geheimzinnig en jhr De
Graet knikte voortdurend met het hoofd,
alsof hij er reeds alles van begreep.
Ik begrijp u niet goed zei Col
verton.
-Nu, dat zal ik u dan wel duidelijk
maken, zei Kruiderink grof als u
die meneer Clarenbough had gezien,
had u meteen geweten, dat hij meneer
Clarenbough niet was!
Colverton keek verwonderd van de
een naar de ander.
U wilt toch niet zeggen, dat die
meneer zich ten onrechte voor mr Cla
renbough uitgaf, dat er een brutale per
soonsverwisseling heeft plaats gehad?
U zegt het zelf, bevestigde Krui
derink, zo is het en niet anders.
Colverton scheen dit een ogenblik te
verwerken en hiervan maakte mvrouw
Boom gebruik om het woord te nemen.
Wij koesterden al argwaan ver
telde zij en zoals u zich zult herinne
ren heb ik a.1 eens daarover met u ge
sproken, maar ik kon niet duidelijker
zijn, omdat Sk bewijzen miste. Colver
ton begon in te zien, dat hij deze dame
onjuist beoordeeld had en voor insinua
ties en roddelpraat had gehouden wat in
werkelijkheid slechts een tactisch ter-
reinverkennen was geweest. Maar nu
hebben we de bewijzen in handen.
Zwart op wit? vroeg Colverton.
Zwart op wit, bevestigde mevr.
Boom triomfantelijk. En zonder nog
één woord te zeggen, schoof ze de ver
baasde journalist de bekentenis van
Jongejans onder de neus.
Colverton las het papier, herlas het,
keek dan verbaasd naar mevrouw Boom.
Dit is toch ernst? vroeg hij.
Het is toch geen mop of zoiets?
Helaas bevestigde Kruiderink
met een grafstem, het is zo ernstig
als het maar kan.
Was het maar een mop voegde
mevrouw Boom er aan toe, dan kon
den we er nog om lachen. Zoals de za
ken nu staan, is de situatie hoogst ern
stig voor verschillende belanghebbenden.
Legt u me dat alstublieft eens uit,
- verzocht de journalist. Ik ben hier
vreemd en kan de konsekwenties van
dit geval nog niet ten volle overzien.
Mevrouw Boom schepte adem en
wierp een triomfantelijke blik naar de
anderen. Ze had beet!
Zie eens, mr Colverton. Allereerst
is het geval schadelijk voor de goede
naam'van de Amerikaanse zakenmensen,
die op deze wijze belachelijk worden ge
maakt. Mr Clarenbough in Chicago zal
het helemaal niet leuk vinden om op
deze wijze het middelpunt te worden
van een schandaal. Daarbij zal het onze
naam in Amerika nog veel meer scha
den.
(Wordt vervolgd)
