Knap ép dl® lal® schuur met C E T A - B E E R
De Schapenfokdag
De man uit Chicago
Pepito's
eerste
grote
avontuur
schapen met 1 ramlam en met ooi- en
ramlam rijk vertegenwoordigd waren,
wat een vooruitgang betekende bij vroe
ger. Het splitsen in Alfabetische volg
orde betekende z.i. een gemak voor de
inzenders. De koper kan zodoende de
inzending zelf gemakkelijk vinden. Ove
rigens bleek niet iedere fokker dit een
betere oplossing te vinden, maar de
aanvoer kon er door worden bespoedigd
en de dieren kwamen nu sneller in ie
hokken. De meeste inzenders bleken er
goed over te spreken.
De heer K. Hogetoorn, N. Beemster,
zei van de schapen met 2 ramlammeren:
Vrij goede inzending, met goed bezette
rubriek. Twee kopnummers. Wij hadden
ontzettend te kampen met het gebrek
vossigheid.
De heer W. Pijper, Alkmaar, nrs 185-
190, schapen met 2 ooilammeren, nr. 186
1. was een aardig stel, goed van type,
maai* niet zo zwaar. De huid was uni
form. Nr 190 waren best ontwikkeld,
maar ze vertoonden iets minder type.
De heer N. A. Koning, Beemster, 3-tal
ramlammeren nrs 191-202: Een matige
tot goede rubriek, die wij louter als ver
kooprubriek dienden te beschouwen.
De heer W. v.d. Oord, Barsingerhom,
viertallen oudere fokschapen: Een goede
rubriek, nr. 205 zeer uniform. Aanvan
kelijk scheen zijn uiteenzetting te zullen
resulteren in éen beoordeling, die wel
eens ver van die van andere insiders
zou kunnen liggen, maar uiteindelijk
bleken de geleerden het ook hier volko
men met elkaar eens te zijn!! De heer
Van der Oord merkte op, dat het aantal
inzenders veel te klein was. Als hij de
kleine inzendingen uitschakelde, telde
hij er maar inzendingen van 30 fokkers,
een te klein percentage van het geheel,
dat Texel te bieden heeft. „Dat aantal
moest veel groter zijn".
Hierna werd burgemeester De Koning
verzocht aan de heren C. Koom Hzn, De
Hemmer, en Joh. J. Roeper Johzn., Oos
terend, de zilveren medailles van de ge
meente Texel uit te reiken. De overwin
naars werden met een spontaan ap
plausje begroet.
De heer Haverhals, Directeur van de
Ned. Wolfederatie, deelde mee, dat in
Mei 300 IV2 jarige fokooien en fokram-
men naar Spanje waren uitgevoerd.
Frankrijk kon dit jaar niet worden be
diend, daar bestaat weliswaar grote be
langstelling voor het schaap, maar zij
houden dezelfde maatstaven aan als de
Hollanders: hoe kunnen wij er beter van
wordenDoor de betrekkelijk grote
export naar Spanje kon spreker niet ga
randeren, dat gedurende hetzelfde jaar
men zulk een kwantum aan Frankrijk
kon leveren. Inmiddels werd hem thans
reeds verzekerd, dat Frankrijk volgend
jaar een behoorlijk kwantum wil komen
kopen. Frankrijk telt 20-^30.000 fokooien,
ingeschreven in het stamboek. Prima
dieren. Eigendom van een honderdtal
fokkers. Er zijn daar zeer vele bouw-
boeren, die een 200-300 dieren houden.
Wat zij zoeken is „het Franse type van
het Texelse schaap". In wezen wijkt dit
type dan ook niet af van ons type.
Spreker illustreerde ook de belang
stelling voor de fokveedagen in Frank
rijk: een boer komt soms met inzendin
gen, die over een paar honderd km
moeten worden aangevoerd. Zo'n festijn
duurt niet een dag, maar minstens drie
dagen tot een week. Ook besprak de
heer Haverhals de wolveehouderij in
België.
De heer Koopmans adviseerde de fok
kers niet in te krimpen, maar juist uit
te breiden.
De voorzitter beslootmet een opwek
king tot bezoek aan de Nationale Ten
toonstelling te Den Bosch.
De volledige uitslag
Oudere rammen, 14 inzendingen:
1. en Kampioen: Nr 10 (van de catalo
gus) Eigenaar C. Koorn Hzn, De Dennen
2a, nr 9 J. J. Hin, Ongeren;
2b, nr 11 D. Hin, Dijkmanshuizen;
2c, nr 14, Gebr. Koorn, De Westen;
3a, nr 1, F. R. Keijser, De Waal;
3b, nr 6, R. Eelman Azn., Oosterend.
2-Jarige rammen, 11 inzendingen:
la en Reserve kampioen: nr 18, Jn C.
Hin, De Nes;
lb, nr 19, Jn C. Hin, De Nes;
2a, nr 24, Gebr. Koorn, De Westen;
2b, nr 17, M. C. Veeger, De Westen;
2c, nr 20 G. Eelman Jbzn, Oosterend.
1-Jarige rammen, 23 inzendingen:
la, nr 43, G. Eelman Jbzn, Oosterend;
lb plus TESO-beker, nr 31, plus f 25,
P. C. Hin, Spang.
2. plus f 25,nr 27, T. Huisman, Den
Burg
3a, nr 48, R. Eelman Azn., Oosterend;
3b, nr 45, R. Eelman Azn., Oosterend;
Eervolle vermelding (EV) nr 42, N. Kik
kert, De Koog.
Schapen met 1 ramlam B t.m. H, 24
inzendingen:
la, nr 59, C. J. Commandeur, Den Burg;
lb plus f 25,nr 62, G. Eelman Jbzn
Oosterend;
2a, nr 57, C. J. Commandeur, Den Burg;
2b, nr 67, gebr. Hin, Zuid-Haffel;
3a, nr 54, M. C. Bakker, „Spyk";
3b, nr 60, G. Eelman Jbzn., Oosterend;
EV, nr 52 M. C. Bakker, „Spyk", nr 54
en 65, R. Eelman Azn., Oosterend.
Schapen met 1 ramlam K t.m. R, 23
inzendingen:
la, nr 95, Joh. J. Roeper Johzn, O'end;
lb, nr 75, G. Kikkert,De Westen;
2a, nr 84, K. Lap, De Hemmer;
2b, nr 73, G. C. Kikkert, De Westen;
3. nr 93, Joh. J. Roeper Johzn., O'end;
EV, nr 89, P. Lap Kzn, Den Hoorn.
Schapen met 1 ramlam S t.m. Z, 21
inzendingen:
la, nr 114, P. Zijm, Den Hoorn;
lb, nr 108, P. Verberne, Spang;
2, nr 106, G. J. Veeger, Westermient;
3a, nr 110, K. Zuidewind, Oudeschild;
3b, nr 104, G. J. Veeger, Westermient.
EV, nr 100, A. M. Tollenaar, Eierland,
nr. 102, C. Veeger, De Westen.
Schapen met 1 ooi- en 1 ramlam, B
t.m. H, 16 inzendingen:
1, plus f 25,nr 130, R. Eelman Azn.,
Oosterend
2, nr 122, G. Eelman Jbzn., Oosterend;
3, nr 128, G. Eelman Jbzn., Oosterend;
EV: nr 118, J. Beumkes, P.H. Polder,
nrs 123, 124 en 126, G. Eelman Jbzn,
Oosterend.
Schapen met 1 ooi- en 1 ramlam H
t.m. deel KO, 16 inzendingen:
la, nr 135, P. C. Hin, Spang;
lb, nr 148, S. P. Koning Johzn., O'end;
2a, nr 134, P. C. Hin, Spang;
2b, nr 144, M. J. Kikkert, Den Hoorn;
3a, nr 133, P. C. Hin, Spang;
3b, nr 139, G. C. Kikkert, De Westen.
Schapen met. 1 ooi- en 1 ramlam, rest
KO t.m. Z., 17 inzendingen:
la, nr 157, K. Lap Jbzn, De Hemmer;
lb, nr 150, S. P. Koning Johzn., O'end;
2a, nr 158, K. Mantje, Ruysdael;
2b, nr 149, S. P. Koning Johzn., O'end;
2c, nr 161, Joh. J. Roeper Johzn, O'end;
3a, nr 154, A. J. Lap, Den Hoorn;
3b, nr 164, D. Zuidewind, „De Kamp".
EV: nr 165, Gebr. Zijm, De Hal.
Schapen met 2 ramlammeren, 20 in
zendingen:
la, plus Stamboek-wisselbeker, nr 185,
P. Zijm, Den Hoorn;
lb plus f 25,—, nr 174, P. C. Hin, Spang;
2a, nr 180, Joh. J. Roeper Johzn., O'end;
2b, nr 172, P. C. Hin, Spang;
IN 11 FLEURIGE
TINTEN MAT
EN AANZEND
(Slot)
Tijdens de gezamenlijke lunch in Ho
tel Texel hielden diverse juryleden een
nabeschouwing over de fokdag.
Tevoren hadden wij een kort onder
houd met de heer C. Roeper, secretaris,
die vertelde, dat er een vlotte handel bii
hoge prijzen was gedreven in ramlam
meren. De middelprijs was f 200,
maar er waren er ook verkocht voor
f 300,en f 400,Vóór de keuring
was er zelfs een exemplaar verkocht
voor f 500,Er was belangstelling uit
Friesland, Groningen, Overijsel, Gelder
land, Utrecht, Zeeland en Noord-Bra
bant. Zo was er een wolveehouder uit
Zeeuws-Vlaanderen, helemaal via Ant
werpen naar ons land gekomen. Hij
mankeerde een partijtje schapen voor
het beweiden van een door hem gepacn-
te dijk.
Buitengewoon best
Er werden bij de nabeschouwing door
de jury vele waarderende woorden ge
sproken. De heer S. Keijser Jbzn noem
de de rubriek oudere rammen b.v. „bui
tengewoon best". Voor de jury was het
uiterst moeilijk, zo zei hij, om na het be
palen van nr. 1 de overigen te klassifi-
ceren. Want velen waren practisch ge
lijkwaardig. Daarom gaven zij 3 tweede
en 3 3de prijzen. De ram van de heer
Koorn - wij schreven dat reeds - was
naar de mening van de jury bijna niet
te overtreffen!
De heer A. Koopmans, Barsingerhom,
vroeg of er soms niet meerdere rammen
voor een eerste prijs in aanmerking wa
ren gekomen. De heer Keijser: „Het is
een kwestie van opvoeding en niet ,e
kwistig zijn met prijzen".
Ir L. de Vries, Alkmaar, zei van de
lV2-jarige rammen: „Het is vrij moeilijk
de gemiddelde kwaliteit uit te drukken.
Door elkaar vrij goed, met diverse goe
de kopnummers. Wij zijn iets royaler
geweest dan de jury voor de oudere
rammen. Wij huldigen nl. een ander
standpunt, gebaseerd op de opvatting,
dat als iets bekroningswaardig is, het
inderdaad in de prijzen dient te vallen.
Tenslotte vind je bij ieder dier wel wat.
Soms te rank, dan weer een klein foutje
als vossigheid en een vlekje of te smal.
De 2-jarigen waren goed. Dat is als
regel zo. Drie verwierven een 2de prijs
omdat de uniformiteit zo groot was.
De heer H. J. Keijser Dzn zei van de
schapen met 1 ramlam nr. 49-72: Uitste
kend, met genoegen bekeken. Weinig
verschil, maar als uitzondering enkele
nrs., die absoluut niet voor een prijs in
aanmerking kwamen. Er was wikken
en wegen nodig!
De heer F. Blaauw, Beemster, schapen
met 1 ramlam, nrs 73-95: Algemene in
druk: beste kopnummers, nr. 95 kreeg
la om het typisch mooi lam; nr. 75, lb,
mooi lam met goede huid en idem kop.
Van idem de nrs. 96-116 zei hij: Zeer
beste rubriek met extra zware lamme
ren, maar de wol had iets fijner gekund,
la, nr 114 een typisch mooi lam, met
goede kop en huid, nr 108, lb, goede
ontwikkeling, maar kop kon iets beter.
De heer S. J. Keijser zei van rubriek
schapen met 1 ooi- en 1 ramlam, nr. 117-
132: Niet één uitblinker, zodat de jury
lang moest speuren, eer zij inzake' de
prijstoekenning tot een beslissing kon
komen.
De heer P. Kistemaker, Abbekerk,
noemde de schapen met 1 ooi- en 1 ram
lam, nrs 133-148, een beste rubriek, ja,
het geheel was zeer goed.
De heer P. Verberne, Spang, zei van
idem nrs. 149-165: Over het algemeen
een heel goede rubriek met heel goede
kopnummers. Maar er waren ook afwij
kingen, zoals vossigheid.
De heer C. Roeper stelde vast, dat de
FEUILLETON:
Een verhaal vol verwikkelingen
door T. LODE WIJK
28. Kruiderink keek bedenkelijk, De
Graet schudde het hoofd, maar mevrouw
Boom stak de Amerikaan gul de hand
toe. Ik heb vertrouwen in u, mr
Colverton, zei ze hartelijk, en ik
ben blij, dat u niet over één nacht ijs
gaat. Het gaat mij ook niet om personen,
het gaat mij om de zaak. Trouwens -
met een handbeweging naar de andere
drie, - ons allen, is het niet, heren?
Allen knikten instemmend als auto
maten.
Colverton keek zijn gasten na, toen
ze in de auto stapten. Daarna begaf hij
zich weer naar zijn kamer, waar hij de
brief van Jongejans voor zich op tafel
legde.... dat wil zeggen, de copie. Me
vrouw Boom, die aan alles had gedacht,
had er terdege voor gezorgd, dat het
oorspronkelijke stuk weer in haar tas
Verdween.
Een uitzonderlijke vrouw! peins
de Colverton. Die je beter tot vriend
dan tot vijand kunt hebben. Hij dacht
aan burgemeester Dikkenburg en zijn
joviale goedhartigheid. Was deze man
werkelijk zulk een ronde kerel, of speel
de hij op grandiose wijze toneel?
De hele affaire begon hem hoe langer
hoe minder aan te staan. Het plotseling
en zonder opheldering verdwijnen van
Clare met de ontmaskerde Clarenbough
gaf hem overvloedig stof tot denken.
Was de gedachte aan Riek de Ruiter
hem tot nog toe als een lichtpuntje in de
donkere nacht van geheimzinnigheid ge
weest, nu begon hij ook aan haar te
twijfelen. Hij geloofde niet, dat ze op
zettelijk bedrog zou plegen, maar als t
waar was, dat ze zulke dikke vrienden
was met die De Gooyer - en hier kreeg
zijn gezicht een pijnlijke uitdrukking -
zou ze zich door die vent misschien van
alles hebben laten wijsmaken. Die jonge
Boom, was een nul, dat was duidelijk,
maar misschien was hij inderdaad eer
lijk en kon hij door zijn gebrek aan gro
te geestesgaven niet tegen de burge
meester en zijn kliek op. Wat deed die
burgemeester van Kwardam erbij? Dat
was een vraag, die onbeantwoord bleef.
Maar willicht had hij slechts het gezel
schap geïntroduceerd, hoewel toch me
vrouw Boom bijdehand genoeg was om
op grond van de eerste kennismaking
opnieuw een onderhoud aan te vragen.
Had ze bij de begroeting niet gedaan,
alsof ze elkaar hun meest verborgen ge
heimen hadden verteld?
Lang zat Colverton met de brief voor
zich te peinzen. Toen kwam de ober hem
melden, dat de wagen voorstond. Col
verton spoedde zich naar beneden.
Naar Meeldam, riep hij de
chauffeur toe en zette zich, diep in ge
dachten in een hoek van de auto.
Inmiddels zaten in een hotel te Rot
terdam de ontmaskerde Clarenbough en
de vroegere secretaresse van Colverton
en keken ernstig voor zich uit.
Je hebt je hier wel grondig inge
werkt, mannetje, meende Clare
welk een schandaal kan hieruit voort
komen, o Will, waarom gebruik je toch
je verstand niet, het -is werkelijk goed
genoeg maar je weet er geen profijt van
te trekken. Toen wij nog samen waren
in New York, heb je toch wel getoond
dat je wat meer kunt dan carnavals-
grappen verzinnen. Maar nu werk je je
zelf hoe langer hoe dieper in de put.
Je ziet het, Clare zei Will met
een wrange glimlach, zonder jou
loopt het mis met me.
Zeur niet vermaande de schone
Amerikaanse, je kunt je toch niet
eeuwig aan mijn schortebanden blijven
vasthouden. En ik heb helemaal geen
zin om voor kindermeid te spelen.
Dat hoeft ook niet zei Will,
maar als jij er bent, kan ik met jou
praten en dat heb ik altijd gedaan. Al
m'n plannen besprak ik met jou. Soms
vond je ze idioot en dan had je meestal
gelijk, soms zag je er wat in en dan
werkten we ze samen uit en met goed
resultaat, nietwaar?
Ja ja zei Clare ongeduldig al
die dierbare herinneringen, daar geeft
de lommerd geen geld voor.
Ik wou maar zeggen begon Will
stoutmoedig waarom zouden we de
zaak niet voortzetten? Ik heb al gezegd,
er was geen reden voor onze ruzie en
we zullen heus nog wel eens vaker ru
zie hebben. Maar wat hindert dat? Toe
Clare hij stond op en kwam naar
het meisje toe, je bent met me mee
gegaan om me uit deze narigheid te hel
pen. Ik heb een goede baan in New
York. We zouden voorlopig zelfs samen
j kunnen werken. Toe, laat me nu niet
weer zitten. Jij bent de enige, waar ik
iets om geef.
Je was anders vriendelijk genoeg
tegen die andere dames.
Natuurlijk, dat kon ik niet laten.
Maar jij telt alleen m«ar werkelijk mee,
Clare.Wat is dat? Wie belt daar nu?
Clare pakte de huistelefoon.
Een meneer om je te spreken....
uit Meeldam.
Wim verbleekte.
Daar heb je 't gegooi in de glazen.
Hij keek rond als een opgejaagd dier.
Wou je er soms weer tussen uit?
vroeg Clare. Nee, mannetje, aan
vaard de konsekwenties van je daden
maar hoor.
Clare, blijf hier, blijf er bij!
smeekte Wim.
Goed stemde het meisje toe.
Dat was ik trouwens toch al van plan.
Ik heb je al eerder gezegd, manneke, jij
kunt niet loslopen. Daar komt ie al aan.
Er werd op de deur geklopt.
Binnen riep Wim met onvaste
stem.
Om de hoek van de deur keek het ge
zicht van Jan de Gooyer.
10. „Ziet u wel, kapitein; die kever moet
doodgemaakt worden!" „Ja maar..!"
protesteerde Pepito weer.
„Wat een ongehoorzaam geval!" stoof
Bloobeest op. „Jij kan toch niet praten,
dat staat toch in mijn boek!" En woe
dend kwam hen met de insectenspuit
in zijn hand gekleemd op Pepito af, die
van schrik achterover tuimelde.
„Tut-tut-tut," suste kapitein Druppel.
„Geen averij alsjeblieft; de verband-
3a, nr 178, K. Lap Jbzn, De Hemmer;
3b, nr 168, mevr. G. P. A. Dijt-Brans,
Den Burg;
3c, nr 170, G. Eelman Jbzn., Oosterend;
EV: nr 169, Mevr. Dijt-Brans, Den Burg;
nr. 183, P. Verberne, Spang; nr 184, D.
Zuidewind, De Kamp.
Schapen met 2 ooilammeren, 5 inzen
dingen:
1., nr 186, G. Eelman Jbzn., Oosterend;
2, nr 190, G. J. Veeger, Westermient;
3, nr 187, G. Eelman Jbzn., Oosterend.
EV: nr 189, N. Kikkert, De Westen.
Drietallen ramlammeren, 12 inzendingen
(Alleen eervolle vermeldingen):
EV: nr 191, G. Eelman Jbzn, Oosterend;
nr 192, P. C. Hin, Spang;
nr 196, N. Kikkert, De Koog;
nr 197, N. Kikkert, De Koog;
nr 199, Joh. J. Roeper Johzn., Oosterend
nr 200, M. C. Veeger, De Westen;
nr 201, G J. Veeger, Westermient.
Viertallen oudere fokschapen, 5 in
zendingen:
la, plus kampioensgroep, nr 206, Joh. J.
Roeper Johzn., Oosterend;
lb, nr 205, P. C. Hin, Spang;
2, nr 203, M. C. Bakker, Den Hoorn;
3, nr 204, D. Hin, Dijkmanshuizen.
Viertallen 1-jarige ooien, 8 inzen
dingen
la plus Reserve Kampioensgroep, nr 211
P. C. Hin, Spang;
lb, nr 215, Joh. J. Roeper Johzn, O'end;
2a, nr 209, G. Eelman Jbzn., Oosterend;
2b, nr 212, P. C. Hin, Spang;
3a, nr 214, G. C. Kikkert, De Westen
3b, nr 210, G. Eelman Jbzn, Oosterend;
EV: nr 208, mevr. Dijt-Brans, Den Burg;
nr 213, G. C. Kikkert, De Westen.
Viertallen ooilammeren van 1 vader,
10 inzendingen:
la, nr 222, Joh. J. Roeper Johzn, O'end;
lb, nr 217, G. Eelman Jbzn., Oosterend;
2, nr 219, P. C. Hin, Spang;
3a, nr 225, K. Zuidewind, Kerkeplaats;
3b, nr 218, P. C. Hin, Spang.
Krachtens een eerder gehouden keu
ring zullen op de Nationale Tentoon
stelling te Den Bosch de volgende
nummers ons eiland vertegenwoordigen:
10, 18, 27, 48, 122, 128, 170, 173, 174, 190,
201, 206, 211 222.
KOSTEN AANLEGGEN EN
VERBETEREN VAN RIJWIELPADEN
Zonder voorbehoud kan gesteld wor
den dat de rijwielpaden in onze ge
meente in het algemeen in een uiterst
desolate toestand verkeren. Aldus B en
W. Wij menen, dat het niet langer ver
antwoord is de situatie op dit punt zon
der meer aan te zien. Bij herhaling vin
den min of meer ernstige ongelukken
plaats, als gevolg van het feit, dat de
rijwielpaden veel te smal en vol gaten
en kuilen zijn. Dit laatste kan welis
waar worden verholpen door extra on
derhoud, doch dit zal zeer grote finan
ciële offers vragen, terwijl het duurza
me nut betrekkelijk gering is. Bovendien
blijft alsdan het euvel van de geringe
breedte bestaan. Over grote lengten zijn
de paden soms niet breder dan 30 a 40
cm. Verder is gebleken, dat de in het
verleden toegepaste techniek van verbe
tering van de rijwielpaden door middel
van het aanbrengen van kleischelpen
niet doeltreffend en duurzaam is.
De intensiteit van het verkeer op de
paden is, vooral in de seizoenmaanden,
zeer hoog. Hiernaast doet zich het pro
bleem van de bromfietsen voor. Wij zijn
er van overtuigd, dat het aantal brom
fietsen in onze gemeente relatief hoger
is dan elders. Hieraan is niet vreemd,
dat de inwoners van deze gemeente gro
te afstanden moeten afleggen om zich te
verplaatsen, als gevolg van de uitge-
j Nou, jij bent een halve detective!
riep Wim uit. Hoe wist je, dat ik
hier zat?
De Gooyer kwam binnen, legde zijn
hoed op een stoel en beende met forse
stappen tot midden in het vertrek.
Maak je daar nou maar niet druk
over, sprak 'hij zonder een zweem van
vriendschappelijkheid, er zijn wel an
dere dingen, waarover jij je het hoofd
kunt breken, al doe je dat blijkbaar niet.
Ik moet zeggen, protesteerde
Wim verontwaardigd, dat je 'hier als
heer en meester optreedt. Tenslotte
Misschien wil je deze meneer even
aan me voorstellen, verzocht Clare
op gepijnigde toon. Jan keek schuldbe
wust naar het meisje en stamelde ver
ontschuldigingen in haperend Engels.
Verontschuldig u niet zei Clare.
Ik weet er alles van. Als u meneer De
Gooyer bent, kan ik me begrijpen, dat
u niet op uw gemak bent, al zou ik zo
zeggen, wanneer ik naar Will luister,
dat u dat aan uzelf te danken hebt.
Dat heb ik ook antwoordde Jan,
ik had er nooit op moeten ingaan.
Maar 't zou best gelopen hebben, wan
neer Wim z'n kiezen op elkaar had ge
houden.
trommel is leeg. Ik zal jou eens wat
vertellen matroos'-kok Bloobeest! Dat je
een meesterlijke snertbereider bent,
staat als een paal boven water. Dat je
het dek overbodig vaak schrobt, is ook
een van je twijfelachtige kwaliteiten.
Maar dat die kleine langoor met zijn
streeptrui een scheepstor is, nee, dat
maak je de zeehonden maar wijs. We
zullen de boeken raadplegen!" Kapitein
Druppel greep een boek van de plank en
strektheid van de gemeente. De ver
keersveiligheid, vooral met het oog op
het karakter van onze gemeente als re
creatiecentrum, dwingt tot het treffen
van de nodige voorzieningen. Het is een
strikte noodzaak dit probleem met
spoed aan te pakken. Wij hebben ons
voorgesteld het vraagstuk van de rij
wielpaden in maximaal vijf jaren ge
heel op te lossen. Verdeling over een
langere periode is niet te verenigen met
de verantwoordelijkheid van het ge
meentebestuur.
De gemeente heeft in totaal ruim 24
km kleischelppaden met een -breedte
variërende van 30 cm tot 90 cm, en ruim
11 km betonrijwielpad met een breedte
van plm. 1 m.
Hoewel de rijbaan van laatstgenoemd
pad in een redelijke toestand verkeert,
is het echter te smal. Voorziening op dit
punt behoort o.i. tot de tweede urgentie,
alsmede de verbreding van het in 1954
aangelegde rijwielpad van Den Hoorn
tot het Westerslag over een lengte van
4 km.
In principe hebben wij het volgende
werkschema vastgesteld.
1955: aanleggen en verbeteren van 2
km rijwielpad, op een breedte van 2 m,
waarvoor in dat jaar onder volgno. 590
een bedrag van f 15.000,is uitgetrok
ken.
1956: aanleggen en verbeteren van 6 km
rijwielpad op een breedte van 2 m, van
af Ploeglanderweg tot Badweg te De
Koog.
1957: aanleggen en verbeteren van 6 km
rijwielpad op een breedte van 2 m, na
der aan te geven.
1958: als het jaar 1957 6 km
1959: verbreden van 1.50 m tot 2 m
van het in 1954 aangelegde rijwielpad
van Den Hoorn naar het Westerslag
over een lengte van 4 km, alsmede het
verbreden van 1 tot 2 m van het beton
rijwielpad van De Koog naar de vuur
toren over een lengte van 11 km.
Reeds thans wordt opgemerkt, dat het
niet uitgesloten moet worden geacht,
dat de omstandigheden nopen op het
hierbovengenoemde schema in een be
paald jaar vooruit te lopen.
Tenslotte zij nog vermeld, dat in de
practijk gebleken is, dat 2 m. de mini
male breedte is voor goede rijwielpaden.
Deze ervaring hebben wij opgedaan bij
het in 1954 aangelegde rijwielpad van
Den Hoorn naar het Westerslag. Dit rij
wielpad heeft een breedte van 1,50 m,
hetgeen beslist onvoldoende is, vooral
door het bromfietsverkeer, voor welk
verkeer de ANWB zelfs een verbreding
van 1 m voor elke rijbaan nodig acht.
Ook de ANWB is van mening, dat een
breedte van 2 m. als het absolute mini
mum is te beschouwen.
In verband met het bovenstaande
wordt geraamd voor het aanleggen en
verbeteren van het rijwielpad van de
Ploeglanderweg (Dennen - red.) tot de
Badweg te De Koog over een lengte van
6 km en met een breedte van 2 m. een
bedrag van f 53.400,Afschrijven in 10
jaar.
RECORDSEIZOEN OP VLIELAND
Het totaalbezoek aan Vlieland be
droeg dit jaar ruim 38.000. Dit is onge
veer 6000 of ca 20 procent meer dan in
1954 en 1953.
Het aantal vaste gasten bedroeg onge
veer 25.000; het aantal dagjesgasten ca
13.000. Van de buitenlandse bezoekers
vormden de Duitsers de grootste cate
gorie; voorts kwamen er Engelsen,
Fransen, Belgen, Zwitsers, Zweden, No
ren en Amerikanen hun vancantie cp
Vlieland doorbrengen.
Dat denkt u maar zei Clare en
Wim keek op bij het geluid van haar
stem, maar dan hebt u geen rekening
gehouden met mr Colverton.
Hoe bedoelt u
Mr Colverton kende toevallig mr
Clarenbough vrij goed en heeft 't voor
recht gehad mr Jongejans op het bordes
te zien verschijnen om de hulde voor
Clarenbough in ontvangst te nemen....
Dus het zou toch.
Zijn uitgekomen. Natuurlijk. Dat
jongensspelletje was veel te gevaarlijk.
En nu zit u met de gebakken peren.
Jan zat verslagen te kijken. Hij had
z'n ganse gedragslijn tijdens de reis
naar Rotterdam reeds vastgesteld en nu
overrompelde deze Amerikaanse jonge
dame hem met haar koel-zakelijke re
deneren. Hij was zijn ganse zelfverze
kerdheid en doelbewustheid kwijt en
vroeg zich wanhopig af, hoe hij zich. uit
deze nieuwe impasse moest redden toen
hem plotseling het beeld van Corrie
voor de geest kwam, zoals ze voor hem
had gestaan en hem de hand had ge
drukt. Ik vertrouw u en heb vertrou
wen in u had ze gezegd. En toen wist
hij opeens weer, wat te doen.
(Wordt vervolgd)
vond na enig bladeren de afbeelding van
een beestje, dat veel overeenkomst ver
toonde met Pepito.
„Aha," zei hij, „luisteren jullie even.
Het is een doodgewoon konijntje. Het
woont in een hol onder de grond. Hm,
geef mij maar een schip!.Hij is ver
zot op sappige wortels. Sommige soorten
kunnen spreken. Niet sterk. Nogal ver
standig. Liefhebber van spannende-
avonturen!
