0F O
Vandaag begin der Waddenconferentie
Mijnhardfs tabletten
6ffiKEEBZ5351ï^55EliEI3g
mmmiMji» wBB&KP
verzorgde
de
eerste
van
Texels
jongste
echtpaar
op
zijn
huwelijksreis
met
voor ons
(nogal iogisch)
onbekende
bestemming
„Texels jongste echtpaar", zo stelden wij Donderdagmiddag vast, toen wij
de heer en mevouw C. Mantje en N. Mantje-Wuis, die enkele uren tevoren
door de heer T. v.dHeerik ten Raadhuize in het huwelijksbootje waren ge
holpen, zich zagen inschepen op „De Dageraad", tevens dus als het eerste
echtpaar, dat met de nieuwe boot zijn huwelijksreis begonWel een reden om
dat even te vereeuwigen.
Naar aanleiding van de heden en
morgen op ons eiland te houden „Wad
denconferentie" vertegenwoordigers der
VW's van de vijf Nederlandse Wad
deneilanden en andere belanghebbende
instanties komen daar samen - heeft „De
Leeuwarder Courant" een aantal vraag
stukken onder de loupe genomen.
Daaraan ontlenen wij:
De Kampeerders
De klachten over de kampeerderij op
de Waddeneilanden zijn - voor zover zij
niet betrekking hebben op de outillage -
naar onze mening terug te brengen tot
één oorzaak: het feit, dat een groot deel
van de in tenten huizende jeugd zich i
ten onrechte „kampeerder" noemt. Deze
jongeren, belust op lol, op dansen, op
een avontuurtje, hebben niets gemeen
met de categorie vacantiegangers, die
bewust het linnen tot dak hebben geko
zen, omdat er volgens hen geen plezie
riger besteding van de vrije tijd moge
lijk is, omdat je op deze wijze volkomen
je eigen baas blijft en omdat je nooit in
nauwer contact komt te staan met de
natuur dan als kampeerder.
De groep ware kampeerders heeft zich
in de laatste zomerseizoenen grondig ge
ërgerd aan de wijze, waarop him vacan-
tiegenoegens werden bedorven door de
jongelui, die de ongeschreven èn de ge
schreven kampeerwetten met de voeten
traden. Gaat dat zo door, dan zullen deze
kampeerders - en tot hen mag men op de
Waddeneilanden artsen, burgemeesters,
industriëlen en anderen rekenen, die
heus niet een tentje opslaan, omdat zij
geen hotel- of pensionkosten zouden
kunnen betalen - de eilanden mijden.
Dan zullen de kampeerterreinen op de
eilanden op een naam komen te liggen,
die in de volksmond na verloop van zeer
korte tijd zal kunnen overslaan op het
gehéle eiland: „het is er een bende".
In niet mindere mate gelden de klach
ten de jongelui, die nog minder recht
hebben zich kampeerder te noemen: de
gebruikers van de kampeerboerderijen.
Vele houders van kampeerboerderijen -
de goede niet te na gesproken - hebben
in de afgelopen periode getoond, dat hun
niet in de eerste plaats het heil van de
in hun boerderij vertoevende jeugd ter
harte gaat maar de portemonnaie. Er
hebben in de afgelopen zomers in sommi
ge boerderijen toestanden geheerst, die
ten hemel schreiend zijn en die duizen
den ouders de schrik om het hart zouden
doen slaan, zo ze ook maar even zouden
beseffen, aan welke gevaren hun kinde
ren blootgesteld zijn geweest.
Wij hebben tot ons genoegen gecon
stateerd, dat op de agenda van de
Woensdag en Donderdag op Texel te
houden Waddenconferentie 1955 het on
derwerp „kampeerproblemen" staat. Wij
hopen, dat de behandeling van en de dis
cussie over dit probleem mag leiden tot
een krachtige uitspraak van de verte
genwoordigers van de Waddeneilanden;
een uitspraak, inhoudende, dat men met
allé middelen de misstanden, die er in
de laatste jaren in de kampen hebben ge
heerst, niet alleen zal trachten tegen te
gaan, maar zal proberen te voorkomen.
Naar onze mening zal men moeten stre
ven naar:
1. volledige uniformiteit op de vijf
Waddeneilanden ten aanzien van het
kamperen, zowel voor de kampeerders
(vereiste papieren, verschuldigd kamp
geld, reglement van orde) als voor de be
heerders van de kampeerterreinen en de
k ampeerboerderij en
2. betere en afdoende scheiding tussen
de kampeerterreinen voor meisjes en die
voor jongens, zo nodig met de bepaling,
dat de meisjeskampen ontoegankelijk
zijn voor jongens en omgekeerd;
3. de kampeerboerderijen rigoreus
scheiden in jongensboerderijen, meisjes
boerderijen, gezinsboerderijen en boer
derijen voor groepen (bij welke laatste
de verantwoording niet berust bij de be
heerder, maar bij de leidster en leider
van de groep);
4. meer afdoende maatregelen inzake
het toezicht: nauwer contact met de po
li tie-autoriteiten (gebleken is, dat het
politietoezicht op enkele eilanden be
paald onvoldoende is) en eventuele aan
stelling van een bezoldigde controleur -
zoals in 1956 in Ameland zal geschieden
- door de V.V.V. of de kampbeherende
instantie, misschien in samenwerking
tussen deze beide.
Enorme belangstelling
Het kamperen op de eilanden is geen
liefhebberijtje meer van een stuk of
wat mensen. Op het kampeerterrein
„Duinoord" te Nes op Ameland boekte
men in het afgelopen seizoen bijna
60.000 overnachtingen tegen 52.000 in
1954, op het kampeerterrein in Vlieland
waren 40.000 en verleden jaar 35.000
overnachtingen genoteerd en op het kam
peerterrein van Schiermonnikoog kwa
men 1600 kampeerders (het aantal over
nachtingen is dus een veelvoud van dit
cijfer). Van Terschelling, waar men der
tig, voor het merendeel particuliere,
kampeerterreinen heeft, zijn de cijfers
niet bekend.
Rijk in gebreke
„Het badplaats-zijn stelt aan de ei
landgemeenten hoge eisen", zo schrijft
de Leeuwarder Courant verder. Als U
begrijpt waar deze krant heen wil
natuurlijk, onze Waddeneilanden beho
ren wel degelijk tot de „uitzonderings
gevallen" ten aanzien van de jaarlijkse
uitkering uit het Gemeentefonds.
„De gemeentebesturen kunnen niet
alle werken, die zij uitvoeren zelf bekos-
tigen en het rijk draagt daarom op ver
schillende manieren bij. Onder andere j
door een jaarlijkse uitkering uit het Ge- i
meentefonds. De bijdrage uit dit fonds
hangt samen met het inwonertal en het
is duidelijk, dat dit de eilanden voor
grote problemen stelt. De bevolking is in i
de zomermaanden immers verdubbeld of 1
verdrie-, viervoudigd. Men heeft zich te
richten naar de eisen, die deze tijdelijk
grote bevolking stelt en krijgt middeler
wijl 'n rijksbijdrage op basis van de enke
le honderden autochthone ((eigen) zielen.
Het is duidelijk, dat de pessimistisch ge
stelde algemene circulaire van de minis
ter van Binnenlandse Zaken aangaande
de uitkeringen uit het Gemeentefonds
niet alleen in het Friese Ontwikkelings
gebied de nodige onrust heeft gezaaid.
Voor de eilanden is deze maatregel dub
bel teleurstellend, cmdat daar toch al zo
bitter weinig in de gemeentekas vloeif
uit de opbrengst van de Ondernemings
belasting. Men hoopt nu maar, dat men
in Den Haag ook terdege rekening zal
houden met de uitzonderlijke positie van
j de eilandgemeenten, wanneer straks de
„uitzonderingsgevallen" ter tafel komen.
Wij en de toekomst
Hoe zal de toekomst van de Wadden
eilanden zijn? Ook een vraag, waard ge
steld en onderzocht te worden. Moet de
accomodatie uitgebreid worden of moet
men zeggen wij zijn vol en de accomoda
tie laten zoals zij is? Uiteraard zouden
de eilanders graag zien, dat ze meer
gasten zouden kunnen ontvangen met
het zelfde aantal bedden, maar - aldus
de Leeuwarder Courant - de vacantie-
spreiding is mislukt en het droeve feit
zal zich dus blijven voordoen, dat men
in het voor- en naseizoen te weinig en
in het hoogseizoen te veel vraag heeft.
„Het zou, naar onze mening, fnuikend
zijn voor de economische ontwikkeling
van de eilanden en het zou ook bepaald
niet getuigen van een overdaad aan ge
meenschapsgevoel, wanneer men zei: „zo
kan het wel deuren dicht".
Onze eilanden immers kunnen nog aan
eens zoveel vacantiegangers een plaats
in dë vrije natuur bieden, zonder dat die
het gevoel hebben in een mierenhoop te
recht te zijn gekomen. Maar als men dan
dus lot de slotsom komt, dat de accomo
datie uitgebreid zal moeten worden om
zoveel vacantiegangers als mogelijk en
verantwoord is toe te laten, zit men met
een midden in het vraagstuk: is het voor
de ondernemer inderdaad economisch
verantwoord om uit te breiden op basis
van ten hoogste twee maanden seizoen
en zo ja, in welke richting zal de eiland
badplaats zich dan moeten ontwikkelen?
Het heeft ons verbaasd, dat deze alles
beheersende vraag eigenlijk nooit op een
Waddenconferentie in discussie is ge
weest: worden wij gedreven in de rich
ting Zandvoort-Scheveningen of kunnen
wij in de toekomst onze taak naar beho-
ren vervullen met behoud van het ka
rakteristieke? Het is geen vraag waarop
men in twee dapen het antwoord vindt
en het zou daarom van wijs beleid ge
tuigen, menen wij, wanneer men een
commissie van deskundigen ((met ten
minste één vertegenwoordiger van elk
der eilanden) uitnodigde, deze vraag:
„Wat is de toekomst van onze eilanden?"
eens op de keper te beschouwen.
R.K. KERKDIENSTEN TE DE KOOG
In ..Bosch en Zee" zal gedurende de
wintermaanden iedere Zondag de H. Mis
worden opgedragen. Van deze diensten
„in eigen dorp" wordt reeds een druk
gebruik gemaakt: Zondag jl. b.v. waren
er tachtig Parochianen uit De Koog en
Omgeving aanwezig.
Doordat bij winterdag de N.V. TESO
haar busdiensten beperkt, wordt op deze
manier een reeds lang gekoesterde wens
vervuld.
„DE TONEELVERENIGING"
Op uitnodiging van de Bestuurders-
bond van het NW hoopt „De Toneel
vereniging" - stichting Het Nederlands
Volkstoneel - Dinsdagavond in „De
Oranjeboom" op te treden met het suc
cesstuk „Mr Gillie".
„De Tijd" schreef o.a. „De Toneelver
eniging heeft het seizoen in het Centraal
Theater te Amsterdam geopend met
„Mijnheer Gillie" van James Birdie en
het doet goed aanstonds te kunnen con
stateren, dat het een goed begin is ge
weest. Op een zeer hoog peil staand to
neel, waarvoor in de eerste plaats lof
toekomt aan de regie van A. Defresne".
En zo (gunstig) waren alle perscritie-
ken, zodat Texel Dinsdag een genotvolle
toneelavond wacht.
Wie dus nog geen kaarten heeft, doet
verstandig er zich omgaand van te ver
zekeren.
HOE BESTAAT HET!!
't Is eigenlijk ongelooflijk, maar wij
vernamen uit goede bron, dat een of
andere vandalist een gat gestoken heelt
in een der kunstleren zittingen van de
2de klasse salon der nieuwe boot. TESO
heeft de politie op de hoogte gesteld.
SVC-Nieuws
A.s. Zondag is het programma weer
volledig. Het eerste krijgt ZAP 3 op be
zoek om half twee. Het. tweede gaat
naar De Koog 2 om 2,30 uur. De adsp.
gaan Zaterdag naar Oosterend om 3 uur.
Donderdagavond trainen voor het le
en 2e om kwart over acht. Komt allen!
KNOLGROEN EN BIETENLOOF
De tijd voor het voederen van knol-
groen en bietenloof is weer aangebroken.
Voor zeer veel bedrijven zijn deze pro
ducten onmisbaar voor het verkrijgen
van goede bedrijfsresultaten. Maar of
schoon deze voedermiddelen vele voor
treffelijke eigenschappen hebben, kan
men hiervan ook teveel geven. Aldus de
afd. Voorlichting van het Landbouw
schap. Endat geschiedt nog wel
eens. De verdediging luidt dan, dat men
dat voer toch heeft. Dit mag echter geen
reden zijn verkwistend er mede om le
gaan. Geef de toelaatbare hoeveelheden
(let vooral op de mest) en.... conser
veert de rest tijdig. Er is echter nog een
reden waarom men voorzichtig moet zijn
met te grote hoeveelheden: de knollen-
en bietenloofsmaak is bij de consument
berucht. Al vindt de boer dat wellicht
aanstellerij, met het feit heeft hij reke
ning te houden.
TESO EN DE HERFSTSTORMEN
Is bij zomerdag het verwerken van de
enorme stroom vacantiegangers voor de
mannen van TESO een hele tour, als de
„R" in de maand is, kan de boot voor
nieuwe moeilijkheden komen te staan,
wanneer de omstandigheden een beetje
tegenzitten.
Wat dit laatste betreft is het erg jam
mer, dat de steigers te Den Helder en
Oudeschild nog niet klaar zijn. Die te
Den Helder zal zeker nog een maand of
drie op de aflevering moeten wachten,
terwijl wij voor Oudeschild ook stellig
nog een week of drie geduld dienen fe
koesteren, eer de boot daar in de mond
kan meren. Dit alles is een tegenslag
voor TESO; de nieuwe boot, „De Dage
raad" is sinds Zaterdag uit de dienst ge
nomen wegens de door het ruwe weer
veroorzaakte hoge waterstanden, waar
door moeilijkheden ontstonden bij het
laden en lossen aan de meer dan primi
tieve rijks-kade te Den Helder. En het
schip kan nu eenmaal niet aan het uit
stekende loswalletje ligplaats kiezen:
het schip is daarvoor niet alleen te groot,
maar bovendien is dat geen geschikte
gelegenheid om te laden en .te lossen.
De „Dokter Wagemaker" is wat lager en
kan juist nog aan deze kleine steiger
liggen, zodat men besloot om dit schip
weer de dienst te doen onderhouden. De
„Dokter Wagemaker" moet echter hoog
nodig naar Harlingen wegens het perio
dieke onderhoud. Een tweede pech voor
TESO is, dat de „Voorwaarts", de hulp
boot, die steeds zulk een belangrijke rol
heeft gespeeld, nog steeds in revisie is.
Zodra „De Voorwaarts" weer gebruikt
kan worden, kan deze eventueel samen
met de „Marsdiep" de dienst gaan waar
nemen, opdat de „Dokter Wagemaker"
eindelijk haar jaarlijkse beurt kan on
dergaan. Dit zijn intussen maar vooruit
lopende mogelijkheden, want als wij nog
weer eens een poosje mooi, rustig weer
krijgen (en daardoor regelmatiger water
stand) kan uiteraard „De Dageraad" de
verbinding weer onderhouden.
DIENSTPLICHT
Uitspraken inzake vrijstelling
De Burgemeester van Texel brengt
ter algemene kennis, dat de Minister van
Oorlog omtrent vrijstelling van dienst
als gewoon dienstplichtige de volgende
uitspraken heeft gedaan:
Pieter de Wit, lichting 1954.
Met ingang van 25 November 1955
voorgoed vrijstelling van dienst als ge
woon dienstplichtige, wegens persoon
lijke onmisbaarheid. Bij beschikking van
11 October 1955, no. 620015.
Tegen elke omtrent vrijstelling
gedane uitspraak kan iedere belang
hebbende uiterlijk de tiende dag na
de dag waarop de uitspraak ter
algemene kennis is gebracht, in be
roep komen. Indien de ingeschrevene,
wie de uitspraak geldt, buiten Neder
land verblijft, kan, voor zover het door
deze in te stellen beroep betreft, mei
overschrijding van de termijn van tien
dagen genoegen worden genomen. Zo
lang omtrent zodanige overschrijding
geen beslissing is' genomen, wordt de
uitspraak na het verloop van de termijn
van tien dagen als onherroepelijk be
schouwd.
Plet tot Hare Majesteit de Koningin te
-ichten beroepschrift moet met redenen
omkleed zijn en worden ingeleverd op
afd militaire zaken van de secretarie de
zer gemeente
Texel, 17 October 1955.
De Burgemeester voornoemd.
C. DE KONING
DE STRAALJAGER IS NIET
GEVAARLIJK!
Maar de mens kent zijn eigen krachten
niet.
Van tijd tot tijd ontmoet de kranten
lezer op de voorpagina van zijn lijfblad
de sombere mededeling dat er een
straaljager is verongelukt en dat een
jonge vlieger bij dat ongeluk zijn leven
verloren heeft. „Alweer een", zucht men
dan en onwillekeurig vindt men dan
dat zo'n straaljager maar een levens
gevaarlijk apparaat is dat steeds meer
slachtoffers eist. Waarom moet men dan
ook zo snel vliegen en waarom moeten
jonge levens worden opgeofferd aan deze
gevaarlijke snelheidsmonsters?
Deze reacties zijn volkomen begrijpe
lijk, maar toch.... zij zijn tegelijk on
gemotiveerd. De straaljager is wel snel.
tegenwoordig komt hij met gemak over
de duizend kilometer per uur, maar
daarom is hij nog niet persé gevaarlijk;
snelheid op zichzelf is nooit gevaarlijk
en ook in geen enkel opzicht schadelijk
voor het menselijk lichaam. Iets anders
ligt de zaak wanneer het versnellingen
of vertragingen betreft, want hierop
reageert het menselijk lichaam wel de
gelijk, zoals iedereen in een schommel
of een lift wel eens zal hebben onder
vonden! Het is derhalve niet juist om de
conclusie te trekken dat de straaljager
gevaarlijk is omdat hij snel is.
Een moderne straaljager wordt zo
dikwijls voorgesteld als een wild, on
handelbaar apparaat vol vreemde ku
ren dat te pas en te onpas weigert op
de stuurbewegingen van de vlieger te re
ageren en hem dan onherroepelijk in ;t
verderf stort. Dit is beslist onjuist en
vliegers, die veel met straalvliegtuigen
hebben gevlogen, hebben herhaaldelijk
verklaard dat een straaljager een goe
dig en gewillig vliegtuig is, dat hele
maal geen nukken vertoont; men heeft
in dit verband zelfs de uitdrukkig „ou-
weherenkist" gebezigd. Technische ku
ren heeft dit vliegtuig ook niet meer,
want voor zover aanwezig zijn die er al
lang tevoren na vele en langdurige ex
perimenten uitgehaald voordat men de
gewone militaire vlieger met het toestel
de lucht in stuurde.
Aan het ontwerp is alle zorg besteed;
urenlange berekeningen en windtunnel-
proeven, sterktemetingen en materiaal-
controles hebben tijdens de bouw en
daarvoor plaats gevonden; de beste in-
vliegers hebben het toestel in de lucht
onder allerlei omstandigheden uitge
dokterd en alle fouten en kuren er zorg-
ZENUW - HOOFDPIJN-LAXEER
vuldig uitgehaald voordat het toes Lel
aan de luchtmacht werd afgeleverd. De
vliegtuigen, die bij de luchtmacht in ge
bruik zijn, zijn dus volkomen veilige en
beproefde typen.
Maar de luchtmacht zelf aanvaardt
ook geen enkel risico. In uitgebreide en
goed geoutilleerde werkplaatsen worden
de vliegtuigen en hun onderdelen door
geschoolde vaklieden nagezien en onder
houden. Er is een doorlopende en scher
pe inspectie en alles wat maar enigszins
onder de maat'is en niet aan de scherp
gestelde eisen voldoet, wordt niet meer
gebruikt. In de luchtvaart moet men nu
eenmaal secuurder zijn dan in andere
gevallen, want de kleinste storing kan
verlies aan mensenlevens veroorzaken.
Men is zich in luchtmachtkringen van
deze verantwoordelijkheid zeer goed be
wust en men handelt dan ook dienover
eenkomstig. Ieder vliegtuig, iedere mo
tor en ieder belangrijk onderdeel moet
na een bepaald aantal bedrijfsuren uit
elkaar worden genomen en grondig wor
den geïnspecteerd eri men heeft een uit
gebreide technische administratie, die
het aantal bedrijfsuren van elk vliegtuig
en elk onderdeel zorgvuldig bijhoudt en
er op toeziet, dat een vliegtuig, dat „aan
zijn uren" is, uit bedrijf wordt genomen
en in revisie gaat. Risico neemt men
niet, in geen enkel geval.
En tochtoch verongelukken er
steeds straaljagers en komen er jonge
mensen om het leven. Hoe is dat dan
mogelijk? Zit er dan toch nog een hiaat
in het mooie, technisch schijnbaar vol
maakte systeem, dat men heeft opgezet?
Ja, er zit een hiaat in, en wel één, waar
aan de mens zelf weinig veranderen
kan. Het belangrijkste onderdeel in elke
straaljager is, ondanks de zeer vergaan
de modernisering, die men tegenwoor
dig kent, de mens die het toestel be
stuurt. En juist die mens faalt wel eens
op een critiek moment. Hij vliegt met
enkele collega's in formatie, stuurt naar
links inplaats van naar rechts, een ont
zettende klap en twee straaljagers
dwarrelen vleugellam naar beneden.
Waarom voerde de bewuste man op hét
critieke moment juist de verkeerde
stuurbeweging uit? Een van de mense
lijke fouten, die men dikwijls zo moei
lijk kan verklaren.
Maar ook als de vlieger alleen vliegt,,
kan hij zichzelf in gevaar brengen. Wan
neer een jonge vlieger, een enthousiaste
knaap, die leeft tot in de kleinste vezels
van zijn sterke body, zich op een mooie,-
stralende dag daar hoog boven in de
lucht bevindt, vrij van alles wat hem
op de aarde zou kunnen irriteren en
hinderen, dan wordt er een geest over
hem vaardig, die hem moedig maakt, ja
zelfs overmoedig. Hij vergeet dat hij nog
maar een klein aantal uren op straalja
gers heeft en dat hij zijn toestel dus nog
niet ten volle kent; hij vergeet.de wijze
vermaningen van zijn instructeur, die
hem nog zo gezegd heeft -dat hij geen
manoeuvres moet maken, die zij samen
nog niet hebben geoefend, hij weet il-
leen dat hij leeft en een mooie, snelle
machine bestuurt, die o zo veel kan.
Dan laat hij zich verleiden tot duiken
en rollen en zwiepertjes maken; hij
schiet vlak onder de staart van een col-
lega door of vlak voor hem langs, hij j
gaat dingen met zijn toestel doen, die
nog boven zijn kunnen liggen. En dan
op een gegeven moment kan hij het
snelle toestel niet meer in de band hou
den, hij nadert de aarde, steeds sneller
en sneller, totdat hij met een klap rr
tegenaan slaat en slechts een hoopje
verwrongen metaal over is van wat eens
een mooie straaljager was. En daartus
sen ligt het stoffelijk overschot van de
overmoedige vlieger. De krant brengt
des avonds het sombere bericht en het
publiek schuift de schuld op de gevaar
lijke straaljager.
Maar, zoals men nu weet, de werke
lijkheid is anders. Het is niet de straal
jager, die gevaarlijk is en zijn inzitten
den in de dood sleept, maar de mens
zelf, die overmoedig wordt en zijn eigen
krachten overschat.
STREMMING VAN HET VERKEER
Burgemeester en Wethouders van
Texel maken bekend, dat de Hoornder-
weg, ter plaatse van het kruispunt E-m-
malaan-Molenstraat, ;n verband met rio
leringswerkzaamheden vanaf Woensdag j
19 October 1955 voor enige dagen ge-
sloten is.
Texel, 17 October 1555.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd,
De Burgemeester, C. de Koning
De Secretaris, P. Beemsterboer
TEXELAARS VOOR DE RADIO
Zaterdagmiddag hebben wij in het
KRO-programma met groot genoegen
geluisterd naar het optreden van "onze
eilandgenoten Piet en Gerrit Keijser uit
De Waal. Piet was weer zoals wij van
hem gewend zijn: een (Texelse) nachte
gaal gelijk en Gerrit begeleidde hem
zeer geslaagd op zijn accordeon. Tussen i
de bedrijven door maakte de radio-pm-
•roeper nog even een mooi stukje recla-
me voor „het Vogeleiland", waarvoor
onze dank namens de WV!
GYMNASTIEKNIEUWS
Zondag jl. werd door Piet Schoorl
deelgenomen aan de districtswedstrijden
van het KNGV in district A, bevattende
heel Noord-Holland.
Hij wist zich daarbij als No. 10 re
plaatsen, een goede prestatie, gezien de
kwaliteit der verdere deelnemers, waar
bij o.a. de Ned. Kampioen KI. Boot en
nog 2 leden van het Ned. Keurcorps, nl.
Sallé en Blits. Daar hij kans zag met
44.45 pnt meer dan 70 van het. max.
te behalen aantal punten (60) te verove- j
ren, is hij nu ook gerechtigd om mee te
doen aan de halve finales om het Ned. j
kampioenschap.
Nu de leider, de heer Van der Veen,
een paar maanden bij ons in dienst is,
zijn we in staat, ons reeds een voorlopig
oordeel te vormen en we kunnen niet
anders zeggen, dan: het gaat prima. De
opkomst is bij de ouderen zeer goed en
er wordt flink geoefend, hetgeen zeker
ook in de toekomstige prestaties van de
Ver. wel tot uiting zal komen.
Bij de jongste klassen, vooral de kleu- -
ters, laat de opkomst nog wel eens te
wensen over, waarvan misschien een
groot gedeelte wegens ziektegevallen,
maar het komt toch ook voor, dat de
jeugd zonder reden wegblijft, waardoor
veel wan de waarde der lich. oefening j
wegvalt. Het is dan ook hierom, dat wij
nogmaals een dringend beroep op de ou
ders doen, om toch vooral de kinderen
aan te sporen om regelmatig de lessen j
té bezoeken, hetgeen hun lichamelijke
geoefendheid zeer ten goede zal komen
en bovendien om hen een zeker verant
woordelijkheidsgevoel tegenover de ver
eniging, hun vereniging, bij te brengen.
Dit is ook voor de toekomst van belang,
waar wij tegenwoordig in 't algemeen bij
de jeugd toch al weinig verantwoorde
lijkheidsgevoel mogen aantreffen.
Ook de volleybalafdeling voor dames
en heren blijkt wel bestaansmogelijk
heid te hebben, al kunnen er zowel bij
de dames- als bij de herenafdeling nog
wel enkele nieuwe leden worden opge
nomen. Ook voor heren boven 30 jaar
is dit een mooie gelegenheid om althans
nog iets aan sport te doen, dus heren,,
twijfel niet langer en geef U nu nog: op
voor deze afdeling.
j Donderdagavond (morgen) 8 uur is er
vergadering van de volleybalafdëling
in Hotel De Graaf, waar wij alle leden
verwachten, mede met het oog op het
afscheid van de heer Aarts.
Tenslotte nog even een berichtje voör-
onze donateurs. Binnen enkele dagen''zul
len U de donateurskaarten weer worden
aangeboden. Daar wij regelmatig voor
grote uitgaven komen te staan als ge- j
volg van de aanstelling van een vaste
leider, hopen en vertrouwen wij er op, i
dat U ons juist nu zult blijven steunen
met Uw donaties, waardoor U daadwer
kelijk bijdraagt tot het bereiken van
ons ideaal. „Een gezonde geest in een
gezond lichaam", hetgeen wij hopen te
bereiken door een goede, verantwoorde
lichamelijke opvoeding voor allen, van 4
tot 50 jaar {en ouder).
Het Bestuur.
