sta op
sterling!
mm
Nietneyer shag
Op reis
Texelaar in Amerika
mmmm
Pepito's
eerste
grote
avontuur
Erkend de beste /°fmd
Vervuld verlangen
PUBLICATIE VAN REEDS
VASTGESTELDE DATA VOOR
UITVOERINGEN, VERGADERINGEN
Januari:
Za. 14 januari: Den Burg, prijsuitrei
king en feestavond paardensportver.
Za 14 januari: De Koog, toneeluitvoering
sportvereniging De Koog.
Za 14 januari. Den Burg, praatavond
Ver. van Oud-leerlingen.
Za 14 januari: De Cocksdorp, NKB-
cabaretavond.
Do 19 januari: Den Burg, onderlinge
avond R.K. Ontwikkelingsclub.
Do 19 januari: Den Hoorn, revue t.g.v.
het 25-jarig bestaan sportver. Z.D.H.
Vr. 20 januari: Den Burg, toneeluit
voering Ver. van Oudleerlingen L.L.S.
Za 21 januari: Midden-Eierland, toneel
uitvoering „Ballet op de boerderij" t.b.v.
de schoolkas.
Za 21 januari: Den Hoorn, revue t.g.v.
het 25-jarig bestaan sportver. Z.D.H.
Ma. 23 januari: Den Burg, optreden ge
zelschap Benny Vreden voor VPRO.
Ma. 23 jan.: Den Burg, postzegelbeurs
Wo. 25 januari. Den Burg, jaarverga
dering Plattelandsvrouwen.
Do. 2b januari: Den Burg, uitvoering
„Avanti" en „Mannenkoor Den Burg".
Vr. 27 januari: Zuid-Eierland, toneel
uitvoering „O.D.I.T.".
Za. 28 januari: Den Burg, kinderfilm
middag N.V.V.
Za. 28 januari: De Cocksdorp, toneel
uitvoering „O.D.I.T.".
Za. 28 januari: Den Burg, toneeluit
voering Ver. van Oudleerlingen L.L.S.
Za. 28 januari: Midden-Eierland, Zang
vereniging „Crescendo" geeft uitvoering.
Februari:
Wo. 1 februari: Den Burg, praatavond
Ver. v. oud-leerlingen Landbouwschool.
Wo. 1 februari: Den Burg, Sparavond.
Wo. 1 februari. Den Burg, onderlinge
avond R.K. vrouwenver. Afd. Gilde.
Do. 2 februari: Den Burg, lezing door
Mees Toxopeus voor het „Nut".
Do. 2 februari: Den Burg, R.K. Ontwik
kelingsclub, over NZH Reddingmij.
Do. 2 februari: Den Burg, Sparavond.
Do. 2 februari: Den Hoorn, toneeluit
voering o.l. school.
Vr. 3 februari: Den Hoorn, toneeluit
voering o.l. school.
Za. 4 februari: Den Burg, uitvoering
Koninklijk Texels Fanfarekorps.
Za. 4 februari: Den Hoorn, toneeluit
voering o.l. school.
Zo. 5 februari: Den Burg, vastenavond
feest Kath. Arbeidersvrouwen.
Wo. 8 februari: Den Burg, Texels jeugd
musiceert o.l.v. Jn. Visser.
Vr. 10 februari: Den Hoorn, uitvoering
fanfarekorps D.E.K. te Den Hoorn.
Za. 11 februari: Den Burg, uitvoering
Koninklijk Texels Fanfarekorps.
Za. 11 februari: Den Hoorn, uitvoering
fanfarekorps D.E.K. te Den Hoorn.
Za. 11 februari: De Koog, toneeluitvoe
ring „De Duinkanters".
Zo. 12 februari: Den Burg, vastenavond
viering.
Do. 16 februari: Den Burg, zendings
avond Ned. Herv. Gemeente, spreker
Ds Mackaay.
Do. 16 februari. Den Burg, onderlinge
avond R.K. Ontwikkelingsclub.
Za. 18 februari: Den Burg, 2 uur, Uitvoe
ring juniores Gym ver. Texel.
Za. 18 februari: Den Burg, 8 uur, Uitvoe
ring Gymver. Texel.
Di. 21 februari: Den Burg, onderlinge
avond R.K. Vrouwenver. Afd. Gilde.
Wo. 22 februari: Den Burg, praatavond
oudleerlingen landbouwschool.
Vr. 24 februari: Den Burg, voorlichtings
avond plattelandsvrouwen.
Ma. 27 februari: Den Burg, postzegel
ruilbeurs.
Maart:
Do. 1 maart: Den Burg, R.K. Ontwikke
lingsclub, lezing over edelstenen, mine
ralen, ertsen.
Za. 3 maart, Den Burg, toneeluitv. U.D.I.
Za. 10 maart: Den Burg, jubileumavond
NVV: „Door het donker kwam een
wonder".
Wo. 14 maart: Den Burg, praatavond
oudleerlingen landbouwschool.
Do. 15 maart: Den Burg, R.K. Ontwik
kelingsclub.
Za. 17 maart: Den Burg, feestavond
Middenstandsvereniging Texel.
Wo. 21 maart: Den Burg, filmavond R.K.
vrouwenver. Afd. Gilde.
Wo. 21 maart: Den Burg, filmavond R.K.
Arbeidersvrouwenver.
Do. 22 maart: Den Burg, voordrachts-
avond plattelandsvrouwen.
Mei
Wo. 23 mei, Den Burg, lezing Ds Buskes
voor Partij van de Arbeid.
Jimi
Za. 23 juni: Den Burg, gezamenlijk
concert Texelse koren en korpsen.
NB: Wilt U wijzigingen in de vastge
stelde data zo spoedig mogelijk doorge
ven. De verenigingen worden verzocht
hun vastgestelde data voor uitvoeringen,
vergaderingen etc. zo spoedig mogelijk
door te geven aan de secretaris van de
Culturele Raad, per adres Raadhuis te
Burg. Kaarten voor dergelijke opgaven
worden op verzoek kosteloos toegezon
den.
Tenslotte worden de verenigingsbestu
ren verzocht bij het vaststellen van data
zoveel mogelijk rekening te houden met
de activiteiten van andere verenigingen
Ook van ouderavonden e.d. wordt op
gave verzocht.
dau Uw spoorkaartje ge- \j)
baaldbijdeV.V.V.„Texel" 4*
De heer Th. Reuvers vertelt verder:
Tot slot van ons verblijf in New-
York zijn we naar een militaire optocht
gaan kijken. Nou dat was me eventjes
wat. Het begon om één uur en duurde
tot 6 uur, onafgebroken. Wij hebben net
zo lang gezocht tot dat we op een ver
hoogde straat stonden, onder de bomen,
want de zon prikte echt fel met bijna
90 graden. Het was de moeite waard,
wat een verschillende corpsen en wa
pens en allerlei soorten kleding, elke
afdeling werd voorafgegaan door een
muziekcorps. We zagen landmacht, zee
macht, luchtmacht, marva's, allemaal
in keurige uniformen, wit, grijs, donker
blauw enz. (Wij persoonlijk zien liever
de Ouwe Sunderklaas - red.).
Boven de brede straat voer een groot
luchtschip heen en weer, precies een
zeppelin, zoals wij deze hier in Holland
zagen, maar iets kleiner, in ieder geval
een mooi gezicht zo'n slanke sigaar daar
boven je zo rustig te zien varen en ik
zou er wat graag in hebben gezeten,
want het moet een pracht gezicht ge
weest zijn zo van zo'n 300 meter hoogte
die massale parade te bekijken en het
zal daai; boven zeker koeler zijn geweest
dan bij ons in die overvolle straten. Ik
heb maar een voorbeeld genomen aan de
Amerikanen: boordje los, das in de zak
en jasje over de arm.
Ineens werd ik bij mijn arm gepakt
door een Zwitsers echtpaar, kennissen
van de boot. Hoe bestaat het tussen zo
veel tienduizenden mensen, maar zij
hadden mij reeds van verre boven de
andere mensen zien uitsteken met mijn
wilde haardos. Toch leuk zo ineens weer
kennissen te zien en we hebben samen
nog een hele tijd naar de deinende en
golvende mensenmassa staan kijken en
wederzijdse ervaringen staan te bepra
ten en heel wat foto's gemaakt.
Toen we moe waren van het kijken en
staan, zijn we met een bus van de 168ste
straat teruggereden naar de 43ste straat,
ons hotel opgezocht, waar intussen ook
mijn nicht weer was gearriveerd.
Gezamenlijk zijn we toen gaan eten in
een heel groot restaurant, waar* in ver
schillende dinerzalen zeker duizend
mensen zaten. We werden opgevangen
door een dame, welke noteert met hoe
veel personen mer^is, in dit geval 3.
Men wacht maar rustig af, totdat zij
komt zeggen dat er een tafel vrij is in
de benedenzaal. Met de roltrap gingen
we omlaag, waar een tafelmeisje ons
opving. Heerlijk koel was het in deze
dinerzaal, alles aircondition en zo rustig,
niets hoorde men hier van het stads-
lawaai.
Direct wordt er al een groot glas ijs-
water gebracht en kan men rustig het
menu bestuderen. Wij kozen varkens
kotelet met spinazie en gebakken aard
appelen, want gekookte aardappelen kon
ik maar niet lekker vinden. Het zijn
precies van die grote fabrieksaardappe
len uit Drente. Deze kookt men met
schil en al en dan krijgt men één zo'n
bruine knaaD op een schoteltje. Toen ik
ze voor het eerst zag, dacht ik dat het
een gebraden marmot was.
Nu we al enige dagen alles hadden be
keken, vond men het niet eens vreemd
meer als men zo'n geweldig stuk vlees
krijgt, want ik overdrijf niet: een plat
Hollands bord vol voor elke gast. Men
eet veel vlees inplaats van aardappelen.
Nou ,het smaakte na deze drukke dag
overheerlijk, een lekker glas koel bier er
bij, er bleef dan ook heus niet veel over
en als dessert een grote schaal vruchten
op sap en daarna lekkere sterke koffie
en Italiaans ijs.
Na het eten kan men rustig nog wat
blijven zitten, niemand zegt dat men zich
moet haasten. Als men klaar is, legt het
tafelmeisje de nota omgekeerd op tafel,
men kan daar een handtekening opzet
ten en weer neer leggen, wat mijn nicht
dan ook deed, wat mij verbaasde. Ik
vroeg dan ook „Hoe weten ze nu dat
het in orde komt?" Ze lachte en zei
„Dat komt wel goed". Men kan ook de
nota meenemen en boven aan de kassa
betalen, wat ik massa's gasten zag doen.
Alweer een raadsel hoe dat goed af
komt, want niemand controleert je voor
zover ik dat kon bekijken. Mijn familie
vertelde dat niemand weg gaat zonder
32. Het was een lawaai van jewelste aan
dek. De vogels waren spinnijdig en ver
ontwaardigd over de bedriegerij door
Bloobeest bedreven, die als een kippen
boer tussen de vogels doorliep en ze
stuk voor stuk een lang touw om hun
hals bond. „Hé", raadde Pepito, „je bindt
ze zeker aan de mast vast en laat ze de
„Brul" voorttrekken!" „Juist, juist",
lachte Bloobeest, „je hebt het geraden".
„Hoe kom je plotseling zo slim, Bloo
beest", vroeg Pepito, „ik dacht, dat je
eigenlijk een beetje dom was, ik bedoel,
dat je niet zo slim bent als iemand, die
erg slim is!" „Ach", antwoordde Bloo
beest luchtig, die nog steeds vogels van
de vis bevrijdde, „studie hè, studeren en
nadenken. Op school was ik altijd de
voorste van de klas!" „Ha, ha", lachte
Pepito, „je zat zeker vóór in de klas!"
„Nee, nee. eh.opschieten baasje",
zei Bloobeest geprikkeld.
De rest was niet moeilijk. Ze klommen
beiden in de mast en bonden daar de
vogels vast, die blij wilden wegvliegen,
maar tot hun grote schrik bemerkten,
te betalen, want het zijn allemaal eer
lijke mensen, welke in zulke grote zaken
komen en als er toch één weg zou gaan
zonder de kassa aan te doen, wel dan
zeggen ze „Die dame of heer heeft het
zeker niet kunnen missen en moet toch
ook eten!"
Op straat viel het mij ook steeds op,
dat de courantenverkopers soms zo
maar bij hun stalletje weglopen om een
kop koffie te gaan drinken en iedereen
pakt maar een krant weg en gooit de 5
cent in het geldbakje en sommigen heb
ik zelfs zien wisselen uit de geldbak.
Zou dat in Amsterdam of Rotterdam
ook gaan?
Na het eten eerst nog een wandeling
gemaakt door de Broadway. Winkels be
kijken en die zijn er heel wat, allemaal
vol met de mooiste spullen, vooral da
meskleding. Ze weten goed reclame te
maken en weten goed, dat de dames de
beste klanten zijn en ze kunnen kopen,
want er wordt goed verdiend, zowel door
de vrouwen als de mannen en men geeft
het gemakkelijk weer uit, want zij zeg
gen: het geld moet rollen, niet opsparen.
(Maar ik heb toch ook wel gehoord, dat
de meesten eerst een eigen huis opspa
ren).
Toen we moe gewandeld waren, zijn
we nog naar een grote bioscoop gegaan.
Daar was het weer lekker koel en ver
velen doet het nooit, omdat men tussen
de films nog variété krijgt te zien. Ik
heb dan ook nooit een bios gezien, waar
niet bijna alle plaatsen waren bezet.
Na afloop zijn we naar ons hotel
„Dixie" teruggewandeld. Het viel mij op,
dat een massa mannen in hun overhemd
lopen en de dames in dunne zomerjurk
jes, terwijl mijn familie van Texel
ERD.
schreef, dat alle dagen de kachel
branden, zo koud als het daar nog stil
was.
In ons hotel nog een poosje rustiJ
de hal zitten praten en één van
laatste Hollandse sigaren opgerookt.]
Ohze koffers waren reeds
want om 12,20 uur zouden we metl
nachttrein uit New York u
Washington vertrekken.
Tien minuten voor twaalf kwamT
toeringcar van het hotel ons afh»
deze bracht ons naar het geweldige^?
tion, waar op één van de perrons
sneltrein klaar stond. Naar de ba$ave
behoeft men niet om te kijken, want.fchan
l Bur<
vindt men later keurig in het
van je slaapcoupé. Er gingen heel
passagiers mee. Ik ben nog gauw
naar de kop van deze lange trein
pen en telde 86 wagons. Geweldig
locomotieven stonden er voor,
stuks diesel-electrisch.
Precies 12,20 uur vertrokken wel
we zijn toen meteen maar in ons r de
gedoken, want het kon wel weer iden,
deze dag Tien we eenmaal reden, lyan
ik alle lichten uitgedaan en het raBte p
gordijn opengeschoven, zodat ik liggêk'
nog een pracht gezicht had op de >r No
lichte stad. Toen we daar eindelijk jiende
ten kwamen, was het landschap ookBióoj
best de moeite waard. Overal in de v|
lichten van steden waar we af en
door gingen, auto's op de wegen,
meborden met veel verlichting en
'zinestations, welke men in overvl
ziet, want meestal loopt er een
snelweg voor auto's naast de spoort
en het is maar zelden als men eensï§te. i
poosje geen straal auto's ziet rijden, ekeni
(Wordt vervolgfvolge
dat ze als trekpaard moesten dienen.
Alles ging ineens geweldig, de wind
stak weer op, de vogels deden voor de
beste paarden niet onder, zodat de
„Bral" met 'n reuzenvaart door het wa
ter sneed en de kapitein was voor het
eerst sinds vele dagen weer in een goede
stemming. Door een patrijspoort bekeek
hij tevreden de resultaten van Bloobeest.
„Ach ja", pochte hij in zijn eentje, „een
Druppel staat voor niets! Je moet je I
bemanning weten te kiezen. Wat ben ik
toch een flinke vent! Ik zal die een-
voudige ziel bevorderen".
iar hc
?1 bei
en m
leidsl
«rden
Ike 2
inner
Je oj
S&eidi
rr -
an to
>nvor
nvaai
:torer
dervi
erdoo
aeten
au wei
Store:
Terw
Sterling shag is veel
lekkerder en geuriger,
het beste uit de
een s
lUWpi
til bo
nde
ijl de
•dat
:hteri
>eren
Spre
itionj
e pro
an di
leem
ordt
offer
rijs v
mdse
ale v
skom
l.de
adnjf
Wij
ost d
Kt:
pbrer
Virgtnia-oogst.
ledereen zegt 't i
FEUILLETON
door W. ROELANT
17. Blij dat hij vertellen kon, zei Roli:
Je weet dat Josje gisteren al koorts
had. Maar de dokter kon er niets over
zeggen. Dat kwam wel meer voor. Van
nacht werd ik opgebeld. Of ik dadelijk
komen wou. Ik ben direct gegaan. Maar
toen ik aan het ziekenhuis kwam, mocht
ik toch niet bij haar. Ze hadden ge
dacht.... Zijn stem trilde. Hij be
heerste zich. Ze hadden gedacht, dat
het ineens aflopen zou, vertelde hij
verder. Daarom was ik gewaar
schuwd. Maar toen ik kwam, hadden ze
Josje een injectie gegeven en ze wilden
liever niet, dat ik naar haar toeging.
Dan zou ze begrijpen, hoe ernstig het
was, wanneer ik midden in de nacht bij
haar kwam. Ik ben toen, tot vanmorgen,
in de wachtkamer gebleven.... Hij
keek voor zich uit. Die uren in de wacht
kamer. Alleen. Met de verschrikkelijke
angst, dat het elk ogenblik tóch zou
kunnen aflopen.
Had mij maar opgebeld, zei
Sabina, dan zou ik bij je zijn geko
men.
Ik heb er over gedacht, ant
woordde hij. Maar ik wilde je niet
uit je slaap halen. Jij kunt overdag geen
vrij nemen, zoals ik
Ze waardeerde zijn zorg en het ont
roerde haar. Rolf dacht over zijn woor
den na. Hij had haar niet de hele waar
heid gezegd. Inderdaad had hij haar
slaap niet willen storen, maar hij had
ook alleen willen zijn. Hij moest alleen
dit alles uitvechten. -Het was voor hem
de berg Moria. Maar of hij de top zou
kunnen halen? Hij wist het niet. Hij zou
hieraan willen ontkomen. Hij zou deze
vraag willen ontwijken. Hij brak zijn ge
dachten af.
Ga je straks mee naar het zieken
huis? vroeg hij. Vanmorgen ben
ik even bij Josje geweest. Zij vroeg naar
je.
Ik heb erop gerekend om met je
mee te gaan antwoordde Sabina.
Zal ik eerst nog thee zetten?
Goed. doe dat vond hij. Hij stond
open liep de kamer op en neer, zijn han
den in zijn zakken. Hij zou de tijd voor
uit willen dringen. Weten, weten hoe 't
afliep. Niet meer deze wurgende angst.
En tegelijk zou hij het tikken van de
klok tegen willen houden. Nu nog kon*
hij hopen, bidden...n Nu nog was Josje
bij hem. En straksHij keerde zich
met een ruk om.
Sabina zei hij schor.
Ja? vroeg ze, terwijl ze bij hem
kwam staan.
Zouwat denk jeHij kon
niet uit zijn woorden komen.
We moeten wachten, Rolf zei
ze zacht. Josje is rustig en heeft zich
overgegeven. Wij moeten dat ook pro
beren.
Ja zei hij. Ja.maar.
Hij zweeg weer.
Rolf zei Sabina dringend
Straks kom je weer bij Josje. Je kunt
maar één ding voor haar doen.
En dat is? vroeg hij fel.
Haar overgeven, zei Sabina
zacht, stil zijn. Wanneer jij angstig
en onrustig bent, merkt ze dat. Het zou
alles zoveel zwaarder voor haar maken.
Onze liefde voor haar kan haar alleen
maar dragen, wanneer we bereid zijn
haar los te laten, wanneer ze geroepen
zou worden
En als zijals zij geroepen zou
worden? vroeg hij. Zijn stem had geen
klank meer.
Dan moeten we haar tot de poort
van de hemel begeleiden, antwoordde
Sabina. Het zijn woorden, alleen maar
woorden, wanneer we zeggen in de lief
de Gods te geloven, terwijl we onder-
dehand het liefste niet aan hem toever
trouwen.
Rolf zweeg. Hij wist dat zijn zuster
gelijk had.
Hier is thee zei Sabina.
Hi.i nam het kopje aan en dronk het
gedachtenloos leeg. Nu moeten we
gaan, zei hij. Rijd je met de auto
mee?
Nee, ik wilde liever op de fiets
gaan, antwoordde Sabina. Ik weet
niet hoelang jij misschien in het zieken
huis blijft. En dan zou ik op je moeten
wachten.
Goed zei hij, dan ga ik eerst
naar Josje en jij komt later. We mogen
toch niet samen bij haar.
Een uur later zat Sabina naast Josje
in het ziekenhuis. Josje lag heel stil, zo
nu en dan opende ze even haar ogen om
naar Sabina te kijken. Langzaam trok
ken de minuten voorbij. Er kwam een
gevoel van grote stilte over Sabina. Ze
luisterde naar de geluiden die van ach
ter de gesloten deur tot haar kwamen.
Soms waren er zachte, haastige voet
stappen op de gang: een zuster, die voor
bij ging. In de verte klonk een bel. Het
middaglicht trok traag aan het grote,
hoge raam voorbij, in de hoeken van de
kamer reeds schemering latend. Hier in
dit vertrek waren nog maar twee vra
gen: leven of dood. Ze keek naar Josje.
Zo smal en wit was dat gezichtje. Ze
greep de hand die roerloos op het dek
lag. Josje sloeg de ogen op.
,Zo stil, zei ze fluisterend.
Ja, het is hier heel stil beaamde
Sabina.
Josje glimlachte. Dat bedoel ik niet
zei ze heel zacht. Maar het is van
binnen zo stil.
Sabina schoten de tranen in de ogen.
Nu begreep ze. Nu begreep ze ook, hoe
Josje zo rustig lag, zonder angst, zonder
spanning. We zijn bij je, zei Sabina.
Josje knikte. Verder werden er geen
woorden tussen hen gewisseld. De zuster
kwam zacht binnen.
U moet nu gaan, ik moet mevrouw
helpen, waarschuwde ze. Sabina
stond op en boog zich over Josje heen.
Ze kuste haar. Josje vroeg niet meer. Ze
scheen alle zorg losgelaten te hebben.
Voorzichtig sloot Sabina de deur en
bleef op de gang even staan. Hier stond
ze, gezond, ze kon naar huis gaan en
doen wat ze wilde. Maar ze had het ge
voel of ze Josje benijdde.
In de wachtkamer vond ze Rolf.
Hoe is het? vroeg hij.
Ze is zo rustig, antwoordde Sa
bina.
Ja antwoordde hij. Als ik bij
haar ben, word ik kalmer. Hier alleen
Hij voltooide zijn zin niet. Kom je
e be(
morgen? vroeg hij toen. ubsid
Morgen? herhaalde Sabina. aranl
had nog niet weer aan de volgende aranl
gedacht. In dit half uur, waarin ze ist r<
Josje gezeten had, was alles zo veriiljoe
haar weggegleden. Het leek wel, offlde
tijd stil had gestaan en ook verder Spr<
meer door zou gaan. Morgen. indb<
natuurlijk.... O.... Ze schrok, eett
brief van Else. Met een paar wooifoek
vertelde zij hem ervan. Maar als het eirej
kan, ga ik natuurlijk niet. >ouw
Als je enigszins kan, moet je le [de
wel doen raadde hij. Hij kende noet
van vroeger en had een zwak voor ten n
Else is zo onzelfstandig. Je weet r-en ei
welke moeilijkheden er zijn. En boOit is
dien rekent ze er op, dat je komt.<ïedei
Sabina aarzelde. Afgezien daarvan, le st;
ze liever niet wegging nu het zo preien,
was met Josje, voelde ze er ook weieer
voor in nóg meer moeilijkheden betrjjtali
ken te worden. Rolf zag haar aarzelföller
Ik bel je morgenochtend vroegfcar
zei hij. Dan weten we, hoerergr
nacht geweest is. Bk
Dat is een oplossing antwooifi^11
Sabina. Zelf was deze praktische raïrfvo
lijkheid haar ontgaan. De spanning®8*-
haar, die tijdens het bezoek geweken? n(^
geweest, kwam weer terug en m3-lie z
haar het denken over gewone dii®led
moeilijk. Ik kan dan morgeno<
altijd nog beslissen of ik ga.
Ze namen afscheid en Sabina ?P -1'
naar huis. Rolf bleef tot de avond inSr
ziekenhuis.
Is
laar
iarti<
(Wordt vervolgd) let G
•ein
