(fro en 'Zwarts Jexels in het hart-,
i
Mooi. Texel heeft werk voor een modekoning
Er zat kopy in
euws
ïP
am a
en vr
teren
t gaa.
Burg
wirt
il mft
blijvi
3 gen
sla;
makt
uitst
'onda
wor
Vos/
e dot
:ns, h
3r ku.
)US
belani
>us
het
in Zt
leuw
tfgela
t, kre
wij
gek
:hap.
de J1
ït
I ach
ren
i moi
rd k«
eir
as
olgen
word
md
dit
taris.
ÏUW
rd af:
O.
g, zo:
Toch
.arlijk
hoi
in
mee
acht.
verde
Iruk.
in d'
er
/at ilé
mt
echt
5 e ov
)H a.
/OW
ZATERDAG 21 APRIL 1956
70 JAARGANG No. 7037
TEXELSEWCOURANT
Uitqave N.V. v.h. Lanqeveld de Rooij
Boekhandel Drukkerij Bibliotheek
Den Burq - Texel - Postbus 11 - Tel 11
Verschijnt woensdags en zaterdags.
Bank; E'damse Bank, Coöp. Boerenl-
Bank Postgiro 652. - Abonn. pr. f 1,95 p
kwart. 20 ct incasso. Adv 8 ct p. mm.
al on
iv en
»nnen
zet,
len
ader
ijk on
werd
:t, Wi
tond,
pl everó
n taA
eken.
sters
r de ki
erendi
DE KAMER VAN KOOPHANDEL
EN DE N.V. T.E.S.O.
In het verslag over 1955 van de Ka
mer van Koophandel voor Hollands
iNoorderkwartier lezen wij:
Begin oktober werd door de N.V.
TESO haar nieuwe motorboot ,,De Da
geraad" voor de verbinding Den Helder-
Texel v.v. in dienst gesteld, hetgeen een
belangrijke verbetering van de bestaan
de toestand betekent. Het valt evenwel
te betreuren, dat zich in de loop van de
wintermaanden moeilijkheden voorde
den bij het in- en uitvaren van en meren
in de haven te Oudeschild, die klaarblij
kelijk niet aan de omvang van deze boot
is aangepast.
Het vraagstuk van de verbindingen
Den Helder-Texel houdt reeds geruime
tijd de gemoederen van belanghebben-
bezig. Het gaat hierbij om de vraag of
de verbinding gericht moet blijven op de
haven te Oudeschild, of dat er een ver
binding via 't Hornlje (aan de zuidpunt
van Texel) door middel van een veer
boot zou moeten komen. De minister van
Verkeer en Waterstaat heeft het ge
meentebestuur van Texel thans doen
weten, dat de voorzieninen via 't Horn-
tje voorlopig niet getroffen zullen wor
den, mede gezien het feit, dat de N.V.
TESO pas een nieuwe motorboot in de
vaart heeft gebracht.
Met de N.V. TESO werd correspon
dentie gevoerd, teneinde een wijziging
te verkrijgen in de winterdienstregeling,
waardoor een verbetering in de aanslui
ting met de treinen te Den Helder zou
kunnen worden verkregen. De directie
berichtte echter, dat de voorgestelde
wijziging niet doorvoerbaar is.
Voorts lezen wij in genoemd verslag:
De Noordzee-vissenj, die in het begin
van het jaar slechte resultaten oplever
de, herstelde zich in de tweede helft van
het jaar. De Waddenvisserij was matig,
sardijn werd in het geheel niet aange
voerd. De garnalenvangst was niet onbe
vredigend, doch door de grote vangsten
elders was de prijs laag.
De vishandel heeft een slecht jaar
achter de rug, tengevolge van het ont
breken van export en door de grote
concurrentie.
De waarde van de aanvoer aan de af
slag te Den Helder bedroeg f 670.613,39
tegenover f762.016,— in 1954. De aan
voer aan de afslag te Den Oever bedroeg
f 1.602.865,89 i(f 1.059.964,46) en te Oude
schild f 125.028,24 (f 107.470,32).
BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL
van 13 t.m. 19 april 1956
Geboren: Peter Jan, zv Oebele J. Ag-
ter en Anna M. Brans; Robert, zv Rem-
met Hooijberg en Johanna C. Barhorst;
Cornelia, dv Cornelis Groenhof en Ca-
tharina T. van der Giessen; Filip Cor
nelis, zv Huibert de Ridder en Theodora
Duinker; Cornelia Catharina, dv Hendri-
kus A. van der Meer en Anna Barhorst;
Cornelis Johannes, zv Cornelis Burger
en Hendrika E. van Delden; Helène, dv
Martinus Moojen en Martha Wetsteen;
I Cornelis, zv Benjamin J. van der Knaap
en Klaaske van der Zee.
Ondertrouwd: Sibe Knol en Nelly
I Eelman; Jan Heinis en Wilhelmina F H
1 De Coninck; Willem Munters en Alida
C. Roeper; Wilhelmus A. Raateland en
Cornelia Witte.
Getrouwd: Pieter Verijzer en Hen-
drikje Krotje; Hendrik Veldman en
Rikste Luppes.
Overleden: Cornelis Dijker, oud 88 jr.,
Hendrik Koopman, oud 84 jaar; Heintje
Mets, wed. van Blom, oud 94 jaar; Abra
ham de Smidt, oud 69 jaar; Simon Gielis
oud 80 jaar.
INGEKOMEN PERSONEN
Adriaan Luiken, van Hoogwoud, C 44,
naar Molenstraat 1, Den Burg; Louwrens
D. Kalf, van Den Helder, Vosstraat 5
naar Kerkstraat 14, Oosterend, met
echtgen.; Machiel de Wit, van Den Hel
der, Loodsgracht 13 naar 0 145; Jakob
Baaiman, van Onstwedde, Stadskanaal,
Julianastraat 53, naar C la, met gezin:
Josinus Kentie, van Zwijndrecht, Rotter-
aamseweg 159 naar O 118, met gezin;
Helena F. Eeken, van Bergen, Loudels-
weg 24 naar Kogerstraat 31, Den Burg.
VERTROKKEN PERSONEN
Margaretha Slot, van S 13 naar Bent
veld, Bentveldseweg 3; Aagje J. Vennik,
van K 27 naar Alkmaar, Pr. Julianalaan
14; Dieuwertje Gieles, van Schilderend
21 naar Den Helder, Boerhavestraat 45;
Jasper Keizer, van Warmoesstraat 57
naar Winkel, Dorpsstraat 168, met gez.;
Wijtze van der Tuin, van Binnen'burg 15
naar Achtkarspelen, Boelenslaan 183;
Anno Winkel, van K 57 naar Callants-
oog, Zuid Schinkeldijk 4; Geertje C.
Witte, van Wilhelminalaan 114 naar De
venter, Keizerstraat 26; Willy Onck, van
Kogerstraat 13 naar Assendelft, Beste
vaerstraat 30; Francisca Besteman, van
Schilderend 141a naar Amsterdam, Pl.
Middenlaan 33; Christiaan H. van den
Berg, van Julianastraat 8, Den Burg,
naar Avenhorn, G 31.
ogene
als
ichap
het
?n, <i
n de
oudec
kun
Fores
n bli
?ze m
it.
joterl
hee
me
d de
jooiö
ki
erig
mon(
niet
es in
een
lat hel
d
Arnhe
ig toe
eerde
temde
a ik
>r je
klonk
ït op
rieö
haar
armai
zoen
als
ef.
Grote lappen oranje liggen op Texel
maar in het weiland; hier en daar
kleuren zij een duindalletje en soms, zo
als in De Cocksdorp bij de Rogsloot, lijkt
het of men geestdriftig een maand te
vroeg koninginnedag wil gaan vieren.
Texel heeft een krokuscomplex, waar
mee het op magische wijze de vroege
komst bezweert van het voorjaar, dat
door Noordzee, noordenwind en weerbe-
er bi richt steeds extra-vertraging oploopt.
Maar van het jaar won de voorjaarszon
haar stormloop tegen de noordenwind al
op de dag voor Pasen. Toen was het in
eens zomer op de bospaden rond Fon
teinsnol. De scholeksters, blijkbaar be
dauwd, dat zij te laat zouden komen met
iun slordig gelegde eieren, schreeuw-
ien elkaar allerlei onverstaanbare klan
ten toe. Maar op de paden verschenen
kleine loopkevers, die ijverig de karre-
sporen verkenden om te zien, waar hun
vriendjes bleven. En telkens wenkte een
aderlandse vlag ergens in de verte de
ongetrainde wandelaar, dat er over een
goed half uur een kop koffie gereed kon
staan. Aldus H. v.d. Weg in „Vrij Ne
derland". Hij vervolgt:
Zo begon het Texelse zomerseizoen. Te
vroeg natuurlijk want winters Texel
heeft weinig medelijden met stadsmen
sen, die alleen maar hun eigen voeten bij
ach hebben, als zij zwerven door dat
vijde land tussen De Koog en De Mok.
Nergens staat een bordje, dat men in het
vroege voorjaar wordt uitgenodigd voor
ügen vervoer te zorgen.
De kieviten en de konijnen, snel als
2'j zijn op de lange afstand, zullen wel
gegniffeld hebben over de traagheid
^an de stadsmens. Het zij zo. Je moet er
Jets voor over hebben, als je Texel z'n
perste stappen in het voorjaar wilt zien
doen.
Al vol gasten
Zelfs zo buitensporig vroeg in het sei
zoen toont Texel al klasse. Eigenlijk
erwacht je nu in dit afgelegen toeris
tencentrum nog bijna geen gasten, maar
dat z§l wel komen, omdat je het een
beetje flink vindt van jezelf om nu al te
gaan wandelen. Want gasten zijn er te
Qver. Meer gasten dan vogels aan de
rand van de bossen. En veel meer
vreemdelingen dan je durfde veronder
stellen.
^nze Duitse buren hebben ook ont-
p'i 'jrïat ^et 6oed weekeinden is op dit
Hand en dus stappen ze even in hun
uto, reserveren telefonisch een plaats
rtelij* P de boot en dan zijn ze er. Geen zitje
zie Je npde ^on of je hoort er Duits spreken.
de vogelkijkers en -kijksters zijn
er ook. Die herken je aan hun kijkers
natuurlijk en wat de dames betreft aan
de op het seizoen ingestelde toiletjes.
Waterlaarzen, lange pantalons en schip
perstruien genieten zo de voorkeur van
het schone geslacht, dat er voor een
modekoning heel wat in zou zitten om
met een paar nieuwe tinten en iets be
koorlijker lijnen een nieuwe mode te
scheppen. Waarom wel een Parijse en
geen Texelse mode!
De vogelkijkers zoeken het natuurlijk
op wad en strand, in de stilte, waar de
vogels, de voorjaarsmode in de veren,
plegen neer te strijken. Daar vinden zij
de wonderlijke verrassingen, die het
hart van de vogelkijker verheugen en
die later in 't hotel met het vogelboek
in de hand nog eens worden gecontro
leerd. Vogelkijken, dat is een volle dag
taak op Texel
Maar wandelen ook, want het eiland
is groot. Je „doet het" niet in een dag.
Als je alles wilt zien van de kleuren
langs de duinrand, van de bossen en de
reservaten. De Slufter en de Geul vra
gen aandacht en tijd, maar zij geven er
veel voor terug. En als men dan na uren
ergens een terrasje vindt, dan is de ver
zorging puik. In de binnenlanden van
Texel wordt nergens slechte koffie gezet!
Verhalen gaan leven
Hoe het seizoen hier zal worden? Vol!
Daar is alles mee gezegd, want de cijfers
tonen voortdurend een stijgende lijn en
dit jaar zullen de beter betaalde vakan
ties een extra-zware concurrentie moe
ten voeren met de vreemdelingen. Texel
kan daar alleen maar zij bij spinnen,
want het buitenland past de vakantie-
spreiding gretiger toe dan wij.
De enige tegenslag, die de strenge
winter het toeristenseizoen bezorgt is,
dat het nieuwe bungalowkamp, dat on
der De Cocksdorp wordt gezet in de
duinen, niet in volle omvang gereed
komt. Het eerste huisje was juist onder
de kap, maar wat gereed komt, wordt
ook betrokken, want de logeergelegen-
heid is nu eenmaal kleiner dan de
vraag er naar.
Maar als ge desondanks op Texel een
plaatsje vindt, zorg er dan voor dat men
U een paar jutters verhalen uit het ver
leden vertelt. Ze vertellen die graag op
Texel en ze doen het goed. En die ver
halen gaan leven als men een tocht
maakt langs 't strand en door de duinen.
Doch gun U wel de tijd, als ge er heen
gaat. Want het ruisen van de zee wordt
alleen muziek, als men geen haast meer
wil hebben.
Z AKENNIEUWS
FIRMA KIKKERT, DE COCKSDORP,
OPENDE
SEMI-ZELFBEDIENINGSWINKEL
De zakenman, die begrijpt, dat men
met zijn tijd mee moet gaan is een goed
zakenman, wel, donderdagochtend werd
ter gelegenheid van de opening van de
geheel gemoderniseerde zaak van de fa.
Kikkert, De Cocksdorp, huldigend opge
merkt, dat dit bedrijf zijn tijd zelfs voor
uit is, een bewijs dus - want daar sprak
een vakman - dat deze firma vertrou
wen heeft in de toekomst en ook verder
ziet dan de toonbank lang is.
U heeft allen stellig de speciale recla
me-folder gelezen, die de fa. Kikkert
verspreid heeft en daarbij Uw verbazing
uitgesproken over prijzenstunt ter gele
genheid van de opening, maar.... U
moet beslist eens zelf met eigen ogen
komen kijken, welk een prachtige win
kel in het perceel Dorpsstraat no. 29 is
ontstaan en in de eerste plaats dus een
compliment aan het adres van de heer
La Fleur, de Enkabé-propagandist, die
deze semi-zelfbedieningswinkel heeft
ontworpen, terwijl in óén en dezelfde
adem de uitvoerders genoemd moeten
worden: de fa. Daalder Zonen, met
de heer J. Daalder als de man die het
leeuwendeel voor zijn rekening nam, de
fa. Dros, die de afdeling elektra verzorg
de en de firma J. J. Vonk, die als schil
der de finishing touche mocht aan
brengen.
„Op 10 maart zijn wij begonnen" zegt
de heer J. Daalder en dit zegt ons alles:
in vijf weken tijds werd daar een winkel
met magazijn gebouwd, welke tot de
modernste op het terrein van de detail
handel gerekend mag worden. „De
vooruitstrevendheid van de fa Kikkert",
aldus de heer La Fleur, zal ook De
Cocksdorp ten goede komen, want wij
leven in een tijd van licht, lucht en vrij
heid en iedereen die hier als klant bin
nenkomt kan naar volkomen vrijheid
zijn inkopen verrichten".
Achter de twee ruime etalages, waar
de zon speels overheen gleed, ontstond
een winkel van 70 m2, een bijzonder
grote oppervlakte dus en daarachter een
magazijn van 30 m2. In totaal dus 100
m2 bedrijfsruimte. Nu, de fa. Kikkert
zat al geruime tijd om meer armslag
te springen, want zij voert niet alleen
levensmiddelen, maar ook textiel en
groenten, tabak en versnaperingen en
wat dies meer zij. Dank zij de grote
winkel heeft men de diverse afdelingen
goed kunnen scheiden en waant de klant
zich in een knus warenhuis.
Links van de ingang zien wij de wand
grotendeels ingenomen door de afdeling
zelfbedieningsstellingen, waardoor een
keur van goederen tot kopen noodt,
rechts een zeer fraai uitgevoerde afde
ling wijnen, versnaperingen en koekjes,
een afdeling voor tabaksartkelen, die
zeer zeker een unicum genoemd mag
worden en achter in de zaak een even
eens zeer overzichtelijke afdeling textiel.
In feite een unieke afdeling voor De
Cocksdorp, want dit is de enige zaak,
waar in textiel gehandeld wordt, wat
trouwens ook al van de afdeling groenten
en fruit gezegd kan worden.
Het geheel is opgevrolijkt door be
schilderingen in moderne kleurnuances,
hier en daar onderbroken door enige
Ons mooie vak - de Texelaar vól
schrijven over hetgeen op ons goede
eiland voorvalt - brengt uiteraard met
zich mee, dat je meer dan welke werker
ook de kans loopt een ziektekiem tot je
te nemen. Griep behoeft op Texel nooit
epidemische vormen aan te nemen om
ons speciaal uit te nodigen tot een nauw
contact met alle geneugten, die deze
specifieke voorjaarsziekte te bieden
heeft. Trouwens, wij geloven, dat het
ditmaal heel iets anders dan een dood
gewoon huis-, tuin- en keukengriepje is
geweest. Vrouwlief-verpleegster sprak
nl. van de zoveelste ziekte. In elk geval
was de kwaal even funest als een vijfde
colonne voor een staat die zichzelf wil
zijn.
Ziekzijn schijnt intussen een speciaal
vak te wezen: de patiënt dient zich nl.
met hart en ziel af te zonderen van een
bedrijf, waaraan hij juist met datzelfde
hart en diezelfde ziel grondig veran
kerd ligt.
„Kruip er maar eens lekker diep on
der!" Aldus adviseert de dokter, die in
tussen halsstarrig weigert te vertellen
hoeveel uren het ziekbed op Vader Tijd
denkt te borgen. Is men góed ziek dan
is men wel wijzer, maar is de toestand
nu niet bepaald zo ernstig, dat zo tussen
duim en wijsvinger eens in het lokale
telefoongidsje naar het nummer van de
notaris behoeft te worden gespeurd, wel,
dan plegen de gedachten nogal eens af
te dwalen naar „het normale leven". In
de eerste plaats is de vraag deze „Hoe
zal de invaller het er afbrengen. Wéét
hij, dat die en die afspraak loopt en dat
de burgemeester ons dit en de gemeen
te-secretaris ons dat exclusieve verhaal
heeft toegezegd? Hij denkt er* toch aan,
dat de feuilleton op z'n end loopt en de
vrouwelijke abonnees liever hun man
dan de feuilleton laten glippen? En
fraaie decoratieve, „bloemrijke" artike
lenaanduidingen.
Een nieuwe zaak, die al van meet af
aan grote belangstelling trok, want nau
welijks waren de officiële woorden ge
sproken of de klanten stroomden reeds
binnen. Vele relaties hadden de familie
Kikkert reeds met bloemen gelukge
wenst, zodat het geheel er nóg vrolijker
en plezieriger uitzag.
Als eerste spreker voerde de heer La
Fleur het woord. Spreker richtte zich
allereerst tot mevr. de wed. Kikkert-
KortePhoeven, die even tevoren de sym
bolische opening had verricht van een
zaak, die in feite reeds een halve eeuw
geleden gesticht werd. Het woord win
kel had tóen een veel te weidse klank:
het was maar 'n kamertje-zonder-meer.
Successievelijk werd de zaak opge
bouwd tot wat zij nu is en het was dus
vooral voor mevr. Kikkert een groot
ogenblik, toen zij als eerste deze moder
ne zaak mocht binnengaan. De heer La
Fleur stond hier dan ook persé uitdruk
kelijk bij stil. Spreker wees op de ver
andering in de structuur van het levens-
middelenbedrijf, waaraan de fa. Kikkert
zich volledig heeft weten aan te passen.
Namens de directeur van de Enkabé,
de heer Van der Linden, die door om
standigheden niet aanwezig kon zijn,
bracht de heer La Fleur zijn felicitaties
over en dat de heer Van der Linden
meeleeft moge blijken uit het enthou
siasme waarmee hij de jongeren steeds
weer aanspoort om hun bedrijven te
moderniseren. De tijd van gesloten eta
lages met gordijntjes erachter en ook
zelfs voor de deur is voorbij.
De heer La Fleur besloot met de fa
milie Kikkert Gods zegen toe te wensen
en een toekomst met veel geluk.
Spreker wilde vervolgens nog even
teruggaan naar de tijd, waarin het plan
tot modernisering rijpte. Hij ontving
toen nl. de uitnodiging om naar De
Cocksdorp te komen om over verande
ring van de winkel te spreken. Na over
leg met de familie Kikkert werd door
hem een ontwerp gemaakt en in samen
werking met de heer J. Daalder „die
zich een jongeman heeft getoond met 'n
open oog voor modernisering in het za
kenleven, is deze prachtige semi-zelf
bedieningswinkel tot stand gekomen,
waarbij ook het arrangement van de
smaakvol verzorgde artikelenreeks door
de heer La Fleur verzorgd werd.
Vervolgens werd het woord gevoerd
door de heer C. de Graaf, bedrijfsleider
van de C.I.V. „Anna Paulowna", te
Schagen, die allereerst de geest van sa
menwerking in de Enkabé ter sprake
bracht. Door deze samenwerking toch
weet de Enkabé-winkelier zich sterk in
de strijd die hij te voeren heeft. Spreker
noemde dit pand nu een der modernste
bedrijven op het gebied van de detail
handel in levensmiddelen. De heer De
Graaf was het ook, die opmerkte, dat de
fa. Kikkert haar tijd vooruit durft te
gaan. De Enkabé is trots op Uw bedrijf,
na Anna Paulowna het tweede van de
Enkabé in dit rayon.
De heer De Graaf verraste de familie
Kikkert vervolgens met een fraaie ka
merlamp De heer H. Daalder dankte
voor het genoten vertrouwen en sprak
de hoop uit, dat het pand spoedig uitge
breid zou moeten worden - wat op aller
gezicht een verstolen lachje toverde
De heer Kikkert verraste op zijn beurt
de heren Daalder en La Fleur met een
aardige surprise, waarna de genodigden,
waaronder wij ook de heer J D. Nat,
vertegenwoordiger van de Venz Choco
lade-fabrieken opmerkte, ten huize van
de familie Kikkert nog enige tijd in
feestelijke stemming bijeen bleven.
Gaarne besluiten wij met de firma
Kikkert beste zaken toe te wensen
„Hoe komen ze dit keer vól", want he'
is nog lang geen Pinkster, die - zovéél
jaar na het Grote Wonder - méér aan
nieuwe kostuums en nieuwe hoedjes dan
aan nieuwe Levens synoniem schijnt te
gaan worden.
En toch: na drie dagen kwam er tel
kens weer een nieuwe Texelaar met
nieuwe nieuwtjes. Nieuwe jubilea, nieu
we series kievitseieren, nieuwe wereld
burgers en nieuwe bromfiets-vindingen
En toch, hoe lang de etmalen als patiënt
ook mogen schijnen, tóch ben je ineens
weer „de oude", wat in dit geval zeggen
wil: wij mogen er weer aan deelnemen,
aan dit bruisende Texelse leven. We mo
gen weer achter de schrijfmachine zit
ten en verslaan wat er te verslaan valt.
In de loop der jaren hebben wij zo
zoetjes aan toch wel reeds alle terreinen
van het eilandelijke leven afgespeurd.
Wij hebben met de abonnees in het hart
en de camera aan de borst de ranke
Joan Hodshon uitverkoren tot een gezel
lige proeftocht op het Eierlandse Gat,
wij hebben (ten gerieve van onze
abonnees) verteld hoe scherp het duin-
randzand in de ogen kan priemen, daar
waar de Texelse vuurtoren door de zee
wordt bedreigd; wij hebben veehouders
horen zeggen „Is die uitbreiding van de
fabriek nou wel beslist nodig?" en die
zelfde veehouders akkoord zien gaan
met het bestuursvoorstel nummer zoveel.
Wij hebben onze wakkere vroedschap in
het heetst van de strijd gezien (en het
jammer gevonden, dat wij nooit eens op
zo'n gladgepoetste zetel in de Raadszaal
mochten plaats nemen - als Raadslid
BAZAR
O.L. SCHOOL DE COCKSDORP
Op zaterdag 14 april heeft de o.l.
school een bazar gehouden, die in alle
opzichten geslaagd is. Het doel was de
reiskas voor de schoolreisjes te verster
ken. Dat dit is gelukt, bewijst de bruto
opbrengst van 1 802,56. Voorwaar een
mooi resultaat.
Zowel jong als oud hebben hun beste
beentje voorgezet. Een woord van dank
aan allen, die hun medewerking hetzij
daadwerkelijk of door giften, hebben ge
geven is hier dan ook wel op zijn plaats.
B.«j mevr. P. den Braven zijn nog en
kele niet-afgehaalde prijzen. Wil een
ieder zijn lootjes nog eens nakijken?
De no's zijn- 161, 752, 358, 181 en 529.
BOUW NIEUWE BOERDERIJ
Door architectenbureau W. J. L. Boo
gaard, Wieringerwerf, werd in opdracht
van de heer Joh. A. Eelman, Oosterend,
onderhands de bouw aanbesteed van een
boerderij te Harkebuurt. Het werk werd
in massa opgedragen aan de firma Jb.
Drijver Zonen.
NIEUW WOON- EN WINKELHUIS
In opdracht van de heer A. P. Koorn
werd door architectenbureau W. J. L.
Boogaard, Wieringerwerf, onderhands
aanbesteed de bouw van een woon- en
winkelhuis aan de Parkstraat, Den Burg.
Het werk werd opgdragen aan: J.
Daalder, timmerwerk, gebr. Bruin, met
selwerk, D. Roeper, schilderwerk en J.
Oele, loodgieterswerk.
In dit pand zal een slijterij en wijn
handel worden gevestigd. Zoals bekend
werd het perceel tijdens de Russen-
oorlog verwoest.
dan.
Wat blijft er over om te schrijven?
Waarempel, he't ziek zijn. Het patiënt
schap. Patiënt op een eiland, over
vloeiend van het gezondste leidingwater
en met de frisse zeewind uit de eerste
hand Hoe bestaat het? Wel, hoe dat be
staat zullen wij U dan eens eventjes
glaszuiver uit de doeken doen.
Maar één moment: een vel papier op
de schrijfmachine en daar gaat-ie!
„Je ogen staan óók zo raar en wat zie
je rood!" Aldus de omstanders, in dit
geval de heren typografen. „Je zit ón
der de spikkeltjes, het lijkt wel rooie
hond, dat je niet ers naar een dokter
gaat!"
Ik antwoordde - (pardon, éven de te
lefoon nemen. „Ja mevrouw, vertelt U
het maar." „Te koop, - ja - z.g.a.n.
Texelse kap, puur goud". „Heb U het?"
„Jazeker, mevrouw, ik heb 't d.w.z. ik
had 't, maar voel me weer helemaal fit".
„Een gewone advertentie maar, nee niet
tussen die zeehonden van Jan Zwan. Dag
meneer!" „Mevrouw, mevrouw!!" Maar
mevrouw is al weer foetsie, zonder ons
haar naam of adres te hebben opgege
ven Sprak ik te vertrouwelijk, heeft ze
gemeend, dat ik wist met wie ik sprak?
Heeft ze het vergeten? Enfin, misschien
werd ze afgeleid door de geur van over
kokende melk??
Doorgaan met het verslag over het
ziekzijn.
Waar zat ik ook weer?
Momentje. Telefoon: „Zeg (volgt de
naam van Uw verslaggever) neem effe
deze advertentie op: „Moederloze lam
meren gevraagd, ja zie je, me vrouw en
me dochter houden de zoggies altijd
trouw bij, maar ze moeten naar de da
mesvoor jaarsbeurs!" „O, ik hoor het al,
met Bakker. Hoe gaat het met de lam
meren, Bakker? Hoge prijzen? Weinig
sterfte? Kou is toch minder funest voor
de jonge diertjes dan vocht, als ik het
goed geleerd heb?" Ja, dat meent Bak
ker, schapenboer uit een oud geslacht
van wolveehouders, ook. En wat de
prijzen aangaat; hij is er niet bang voor!
„Nou, Bakker, tot de eerste lammeren-
markt dan maar weer".
Zie zo, verder aan het artikel.
Telefoon. „Ja dominee. Om tien uur in
De Waal en om half acht in De Koog.
Net anders om. Ja, genoteerd. O, was het
vorige keer niet in orde. Ja, ja, dat kan
ik me voorstellen. Maar goed dat ik tot
Uw kerkgenootschap behoor, dominee,
anders mocht U eens denken!"
Gelukkig, dominee begreep, dat het
persduiveltje ons parten had gespeeld.
Dat woord persduivel was een góed
woord: géén kritiek bij force majeur,
want wat vermag de nietige mens??
Even die preekbeurten in het net no
teren.
„Kopy, komt er nog ers wat?"
Onder aan de trap staat de zetter, de
man, die je nou net nooit over z'n toe
ren kunt tikken. „Moment, vriend (want
zó is bij ons de verhouding) hier komt
een preekbeurt omlaag,d daar heb je een
moederloos schaap en hier een echte
Texelse kap, vóngen!"
En dan gaan we verheugd verder aan
ons artikel over het ziekzijn op Texel,
wat een wonder is. Eerst nog een tele
foontje. „Zeg kom je nou niet even om
de koffie? Er is óók nog een brief van
je broer, ze waren nét die cycloon van
Zuidoost-Afrika voorbij. Volgende week
zitten ze al halfweg Texel".
En toen zijn wij maar koffie gaan
drinken, twéé koppen inplaats van drie,
want éérst moet iedereen weten wat een
mens voelt als de griep hem volkómen
in z'n macht heeft.
