SU
V
h
WACHTEN
ZOMER
De rupsen te laat actief door koud
voorjaar
duurt altijd lang!
Pepito's
eerste
grote
avontuur
4 I
s
Een vrouw met twee
linkerhanden
m
m
SU
Twee badgasten vielen ons aan met
„De rupsenplaag voorbij", schreef U,
maar schrijft U nu maar weer, dat ze er
weer zijn!"
In ons nr. van 20 juni hebben wij ge
schreven, dat het strand, dank zij de re
gen!?), weer zo goed als vrij van de rup
senplaag was. Wij schreven dus niet,
dat de rupsen óók uit de duinen ver
dwenen waren.
Een der Texelse artsen deelde ons het
volgende mee: Ik heb inderdaad vele pa
tiënten, die met rupsen in aanraking wa
ren gekomen, op m'n spreekuur gehad,
maar hun aantal is thans lang zo groot
niet meer.
Dit soort rupsen voedt zich met de
duindoornstruiken. Is hun voedsel op (en
de duindoorn kaalgevreten) dan wacht
hun de hongerdood, want ze schijnen
geen ander voedsel te begeren. Op het
ogenblik zie je practisch geen rupsen
meer. De rupsen kwamen wegens het
koude voorjaar veel later uit dan in an
dere jaren, zodat hun aanwezigheid nu
samenviel met de in het voorseizoen op
Texel vertoevende gasten. Onder normale
omstandigheden zijn de rupsen weer van
de kaart eer de badgasten komen.
Volgend jaar verwacht ik weinig rup
sen. De grote plaag heb je zo om de drie
jaar. De bestrijding moet enorm veel geld
kosten en dat kan de VW zelf onmoge
lijk betalen. Het bespuiten van het duin-
terrein is bovendien niet zonder gevaar".
De heer G. Baas, Reaumurlaan 4, Hil
versum, heeft wel zeer onprettige erva
ringen met de rupsen opgedaan. Hij zond
ons daarom 't volgende ingezonden stuk:
Wat een pracht van een eiland be
woont U! Mijn vakantie bracht ik gedeel
telijk bij U door en las in Uw blad van
de voorgaande week dat „de rupsen bijna
weg waren" en daarvan is de bevolking
vol geweest. U schoot daarmede in hun
roos, maar nóg meer bij ons.
Wij huurden nl. voor enige weken een
huisje op het terrein van de Stichting
Sociaal Toerisme. Leken die wij zijn
vonden we alles even prachtig en de
service van boot, bus en bewoners enorm.
Maar de gevolgen van de rupsen bleven
bij mij, mijn vrouw en dochter niet uit.
Ook daarvoor waren wij gevoelig! Na
dagen van koorts zat ik al gauw onder
ae bulten en vrouw en dochter idem. Wij
hebben daardoor een bijzonder onpret
tige ervaring en grote antipathie tegen
voornoemde Stichting gekregen. Zij toch
heeft de gasten van Uw eiland op deze
manier aan een experiment gewaagd.
Uit mijn gesprekken met andere kam
peerders, neringdoenden en insiders, heb
ik genoeg vernomen, dat zij de gevolgen,
velen financieel zullen ondervinden.
Dan spreek ik nog niet eens van de
strop die wij hebben, nl. een geheel jaar
gespaard, waarvan het grootste deel nu
verloren gegaan is aan tenthuur, die door
is gegaan, vooruitopgeslagen leeftocht,
die je onmogelijk allemaal mee terug
kunt nemen, een fiks bedrag aan zalf en
nu van onder tot boven in de zalf, waar
mede ik dus niet op mijn kantoor kan
verschijnen!
Dit jaar dus een groot fiasco!
Ja, de rupsen zijn bijna weg, maar de
kampeerders èn de goede reputatie ook!
Ik hoop dat Texel daaruit lering kan
7 9
8 7
8 4
7
2
4
4
4
3
trekken! Over ditzelfde schreef ik reeds
aan de heer Faber van de Stichting en
aan VW, want ik meen dat tenminste
één van allen voor de evt. gevolgen had
moeten waarschuwen!
Meent U nu niet dat ik, zodra ik thuis
kwam en de diagnose van de dokter ge
hoord had, mij in de zalf heb gezet en
met een roodgloeiend kwaad hoofd in de
pen ben geklommen, nee heus niet. Ik
heb mij hiermede reeds verzoend en het
verlies afgeschreven. Maar ik wil dit toch
wel eens uit de doeken gedaan zien en
liefst zo, dat een ieder hiervan kennis
zal kunnen nemen.
Hopelijk verneem ik nog iets van U
inzake dit onderwerp en dank U daar
voor allervriendelijkst."
DE 46 ZOMERHUISJES
Men maakt ons er op attent, dat in het
door ons genoemde bedrag van f 598.000
voor de bouw van 46 zomerhuisjes de
kosten van de bouwgrond is opgenomen.
De zomerhuisjes zelf zullen door de fa
Van Vliet en Van Duist, Rotterdam,
voor de som van f 447.532.- worden ge
bouwd.
EINDSTANDEN COMPETITIE 1955- 56
Vierde klass A:
Egmondia 20 17 3
Texel 20 12 3
BKC 20
Succes 20
Meervogels 20
DTS 20
Schagen 20
WGW 20
VZV 20
Watervogels 20
Limmen 20
Reserve 2 E:
Helder 4 16 11 1
Watervogels 2 16 8 5
Texel 2 16 9 2
Succes 3 16 7 3
W'waard 16 6 3
SRC 2 16 6 3
VZV 2. 16 5 3
Schagen 3 16 6 0
HRC. 6 16 3 2
Adspiranten L:
Hollandia a 16 13 0 3 26 50-22
Texel a 16 12 1 3 25 56-18
HRC a 16 11 1 4 23 55-24
Succes a 16 11 1 4 23 47-18
Schagen a 16 7 2 7 16 25-34
Helder a 16 6 2 8 14 42-33
W'frisia a 16 4 1 11 9 26-49
Flevo a 16 3 1 12 7 19-53
BKC a 16 0 1 15 1 7-76
Adspiranten P:
Oosterend a 20 16 2
Cocksdorp a 20 13 6
De Koog a 20 8 4
ZDH a 20 5 3
Texel b 20 5 2
Tex. Boys a 20 4 1
Adspiranten S:
HRC d
HCSC b 18 14 2 2
Texel c 18 10 5 3
Watervogels b 18 7 4 7
HRC e 18 6 5 7
Succes c 18 5 5 8
Helder c 18 5 4 9
Oudesluis a 18 5 4 9
HRC f 18 2 4 12
37 74-24
27 39-29
23 53-35
23 55-52
22 42-30
19 35-32
11 16 34-48
11 14 36-53
11 14 43-57
11 14 33-56
13 11 26-54
23 60-23
21 37-35
20 55-48
17 35-31
15 41-39
15 34-33
13 31-39
10 12 30-46
11 8 17-46
2 34 93-20
1 32 57-16
8 20 44-49
12 13~25-42
13 12 27-48
15 9 20-91
18 16 1 1 33 111-15
REISVERSLAG IE REIS
HARINGTEELT 1956, H.K.S. DE HOOP
Na 5 weken op de Noordzee te hebben
doorgebracht is het H.K.S. „De Hoop"
dinsdagmorgen te IJmuiden binnengelo
pen.
Dinsdag 22 mei vertrok „De Hoop" om
8.00 uur 's morgens tegelijk met haring-
loggers uit Vlaardingen. Het weer werk
te mee om dit vertrek een feestelijk aan
zien te geven. De meeste schepen waren
nog gepavoiseerd en vele honderden toe
schouwers op de kaden te Vlaardingen,
Maassluis en Hoek van Holland wuifden
de vloot enthousiast ten afscheid.
Tegen 11.00 uur v.m. liet kapitein Rog
het anker vallen voor de haven van
Scheveningen waar een uur later een
vloot van meer dan 60 loggers uitvoer.
Langs de kust onder Katwijk stomende
werd IJmuiden tegen 2,30 uur bereikt.
Hier vertrokken toen juist de laatste
Katwijkse loggers op weg naar de vis
gronden.
Nadat te IJmuiden de gasten die „De
Hoop" te Vlaardingen aan boord had ge
nomen, waren ontscheept vertrok het
hospitaalkerkschip luide toegejuicht door
de talloze aanwezigen van de Vissers
haven. Diezelfde avond terwijl „De
Hoop" met de grote vloot schepen naar
de visgronden stoomde werd de eerste
kerkdienst, voorgegaan door Ds. Th.
Swen, gereformeerd predikant te Vlaar
dingen, aan boord gehouden en per radio
uitgezonden. Van een zeer groot aantal
schippers kwam bericht van een goede
ontvangst binnen. Niet lang heeft de be
manning van „De Hoop" op werk behoe
ven te wachten. Reeds op de 2de dag,
terwijl de eerste haringjagers met hun
vangsten op weg naar Holland waren,
werd 's morgens vroeg de hulp van de
marconist ingeroepen voor een defecte
radiozender. Ook dokter Ouderkerk's ad
vies werd gevraagd voor een aantal pa
tiënten waarvan er één in het hospitaal
moest worden opgenomen.
Doordat de Duitsers, in verband met
de verbouwing van de Fridjof, geen hos
pitaalschip in zee hadden werd door de
marconist van De Hoop via de Duitse
golflengte 2x daags ook de Duitse vis
sersvloot aangeroepen. De 4e dag nam
De Hoop 2 patiënten over van een Kat
wijkse logger, waarvan er één op advies
van de scheepsarts in een inrichting in
Holland ter verdere verpleging moest
worden opgenomen. Dank zij de aanwe
zigheid van de politiekruiser H.M. Fret
kon De Hoop het visterrein verlaten om
deze patiënt zo spoedig mogelijk naar
IJmuiden te brengen.
Op weg naar Holland ving de marco
nist zaterdagmorgen om 4.00 uur een
dringend verzoek om doktersadvies op
van de schipper van een Scheveningse
logger die op ruim 60 gr. N.B. trawlde.
Hier kon de Fret hulp bieden. Als resul
taat van uitstekend teamwork tussen De
Hoop en H.M. Fret kon op zondagmor
gen door de Fret te Stavanger een Hol
landse visserman aan wal worden ge
bracht. Enige uren later werd de man
in het hospitaal geopereerd.
Intussen bracht De Hoop zaterdagmid
dag 1(26 mei) te IJmuiden 4 patiënten aan
wal. Maandagmorgen vroeg vertrok het
schip weer naar zijn bestemming. Gedu
rende deze eerste reis was de medische
staf versterkt met een tandheelkundig
student omdat gebleken is dat vooral in
de eerste maanden van de haringteelt
onder vissersbevolking veel gevallen van
tandheelkundige behandeling nodig is.
Tfmf'
Het aantal patiënten bleef steeds groot,
talloze malen ging de rubberboot over
boord om Datiënten af te halen, terwijl
ook de hulp van de radiomonteur, soms
meerdere malen per dag, werd ingeroe
pen. Ds. Swen had hierbij volop gelegen
heid zich aan boord van de loggers te
begeven.
Doordat de Anton Dohrn, het Duitse
hospitaalschip, dat doorgaan in de buurt
van Groenland opereert, alvorens naar
de thuishaven te stomen nog enige tijd
op de Noordzee dienst kwam doen, werd
het werk van De Hoop enigszins verlicht.
Van de Anton Dohrn werd een Holland
se patiënt overgenomen en een Duitser,
die op De Hoop verpleegd werd kon naar
dit schip worden overgebracht.
(in een rij voor het loket)
Haalt daarom uw plaatsbewijzen
voor boot en trein in voorverkoop
bij de V.V.V.
53. Kapitein Druppel liep voorzichtig
naar het trapgat en riep: „Bloobeest,
Bloobeest, begeef je ogenblikkelijk naar
het voorschip!" Even bleef het angstig
stil, doch toen klonk de stem van Bloo
beest heel rustig: „Ja, maar heer kapi
tein, ik moet juist naar het achterschip!"
„Bloobeest!", schreeuwde de kapitein
nu met overslaande stem, „hoor je wat
de kapitein zegt! Ga naar het voorschip!"
Ja, maar heer kapitein," sputterde
Bloobeest tegen, „wat moet ik in dat
nare voorschip doen? Daar ligt alleen
maar ouwe rommel en daar zit het vol
spinnen en kakkerlakken „O",
kreunde de kapitein nu totaal overstuur,
„als hij naar het achterschip loopt, ver
liest de „Brul" zijn evenwicht en storten
we achterover de berg af!" Hij beheerste
zich opeens met alle geweld en zei zoet
vleiend; „Bloobeestje, mijn beste vriend,
wees eens héél aardig voor me en loop
even naar het voorschip" Dat was te
veel voor het gevoelige hart van Bloo
beest, die van de hele situatie niets be
greep. „Jammer", zuchtte hij ontroerd,
„de kapitein is de laatste tijd oud ge
worden, ik zal zijn zin maar doen.
Hij ontstak een kaars en wandelde ar
geloos naar het voorschip, niet vermoe
dende, dat deze luttele wandeling de
redding van de „Brul" en zijn opvaren
den zou betekenen.
Daar zie 'k op de kalenderdat
De zomer is begonnen.
Ik had mijeerlijkop dit feit
Tot nu toe niet bezonnen
Wie denkt er ook aan zomertijd
Bij zoveel kou en zonloosheid
En dure aarebeiën.
Je zoudt er haast om schreien-
'k Heb mijn vakantie reeds gehad,
Althans ten grotendele,
Maar 'k kon niet in het zilte nat,
Noch in de duinen spelen.
Ik had geen last van zonnebrand.
Doch puzzelde wat in de krant
En zat, 't is om te grienen.
Met vrouwlief wat te kienen.
Ik heb mij maar ont-interlockt,
En in de wol gestoken,
Want als in hartje winter drong,
De kou mij door de knoken.
Nu, met de zomer in het land,
Heb ik de kachel in de brand.
Zal dat nu alles komen.
Van al die „moord"-atomen?
Men zei mij: „Na de langste dag,
Dan wordt het weer wel beter"-
Maar wie heeft last van zonnesteek
En welke badgast zweet 'r?
Het weer geeft enkel ongerief.
De ijsman staat op nonactief,
Noch kent het weer genade
Met bier of limonade-
Zo stort ik nu mijn hart maar uit
In deze vijf coupletten.
Tenslotte moet een mens zich toch,
Ook weten te verzetten.
Wie weet neemt dra het weer een keer.
En wordt het tóch nog zomerweer-
Dan kan de mens weer klagen:
„Wat héét toch alle dagen
Huib de Rijmelaar.
J. DE VISSER WON WISSELBEKER
Tijdens de maandag gehouden keu
ring van warmbloedlandbouwtuigpaar-
den door de V.L.N. werd de wisselbeker
toegekend aan de fokmerrie met veulen
van de heer J. de Visser. Deze wissel
beker werd beschikbaar gesteld door de
Cop. Boerenleenbank. (Verslag volgt)
F 162.000 VOOR 1956
Wethouder Th. R. Hin verzocht ons
ter verduidelijking op te merken, dat
het door hem genoemde bedrag van
f 162.000 voor kapitaalswerken ten be
hoeve van het vreemdelingenverkeer
(fietspaden etc.) betrekking heeft op de
begroting 1956.
SVC-nieuws
Zo ging het eerste met enkele inval
lers naar het sterke WGW en konden 't
dan ook niet bolwerken. Eindstand 8-1.
Hedenavond vindt de jaarlijkse voet-,
balwedstrijd plaats tussen het tweede
en het personeel van landbouwbedrijf
Labora, aanvang half acht, (bij goed
weer).
Zij die intresse hebben voor de hand
bal kunnen zich opgeven bij Bas van
Beek, „Labora".
CULTURELE RAAD
Donderdag 5 juli
Den Burg, Oranjeboom, Toneel ver.
Jan" voert op het stuk „Ciske de
Vrijdag 6 juli
Den Burg, Oranjeboom, Texelfilm.
Zaterdag 7 juli
Den Burg, Ned. Herv. kerk, concert
de „Haerlemse Musyckcamer" met me<
werking van de gastsoliste Aafje Heyi
HOOIPERSEN BIEDT VOORDELE^
MAARLET OP EEN JUIST
TOEPASSING
Het persen van hooi is geen nieu
methode van hooibewaring. Het gaat h
in de eerste plaats om het tekort aan
beiders in het hoogseizoen op te vang
Vooral in 1955 heeft het hooipersen
grote vlucht genomen, aangezien gebj
ken is, dat door inschakeling van een
raappers met bediening niet alleen
korte tijd veel werk wordt verzet, d
dat tevens op bergruimte kan won
bespaard, aldus ir. J. A. van Nieuw
huijzen van het Rijkslandbouwconsule
schap voor Noord-Friesland in een rad
uitzending van het Ministerie van Lat
bouw.
Toch waren de resultaten met
methode in lang niet alle gevallen ev vij wil
gunstig. Het hooi was tijdens het pers
meestal nog veel te nat, terwijl het p
dukt voor het persen juist zó droog nu ief dri
zijn, dat het ook los kan worden inj :omt h
haald. Dit betekent, dat het hooi e hier,
drogestofgehalte van minstens 70°/o nu ds tre.
T
n« I
eyi
ave N.
iande
Burg
de je
dAkers,
hebben. Is het nu aan te raden zelf
pers aan te schaffen?
In de meeste gevallen verdient
ker, ti
hier e
Ie trek
geen aanbeveling. Het beste is, een p< at schj
te gebruiken met een kleine groep boer
al of niet in combinatie met een loc
werker. Als nadeel staat hier tegenov
dat de persen lange dagen in gebruik
om aan alle aanvragen te kunnen
doen. De meest geschikte tijd ligt tuss
11 uur 's morgens en 5 uur 's avom ieiden
Daarna wordt het hooi spoedig te kli ^et
en ook 's morgens moet de zon het eei
weer opdrogen.
Het verdient aanbeveling achter
pers een eenvoudige slede te hang.
Hierdoor is het mogelijk de pakken
stapels bijeen te houden. Bij het ophal
heeft men hiervan veel gemak.
In hoeverre nadrogen van de pakk
op het veld onder onze omstandighed
en met ons materiaal mogelijk of wem )Ur
lijk is, kan momenteel nog niet word n,
beoordeeld. Mogelijk geeft nader ond( nj
zoek hieromtrent een beter inzicht.
Verder moet men veel aandacht best
den aan de stapeling van de pakjes,
komt heel gemakkelijk werking in
stapel, waardoor deze uit elkaar
Door middel van slieten, oude koedekk
of door het aan elkaar binden verkri;
men een betere samenhang tussen
buitenste lagen en het midden van
klamp. Men mag in de regel niet hog
stapelen dan 3 m., dit met het oog opv
optreden van hooibroei.
Het binnengehaalde hooi moet nog
grote hoeveelheid vocht kwijtraken,
gebeurt heel gemakkelijk doordat
temperatuur in 't hooi iets gaat oplope
Om een te snelle afkoeling en daardo t.\vaa]
onvoldoende droging en schimmelvcft.
ming te voorkomen, moet de klamp
een flinke laag stro worden afgedel
Hiervoor mag in geen geval jong
worden gebruikt, omdat dit zich spoei
tot een dichte laag vormt.
Het is wenselijk de pakjes matig
te persen, zodat de waterdamp kan
wijken en de pakjes hun vorm kunn
CERDA'
in de
De
J. Ba
kte zi<
'angen
zatei
Het
rlemse
it doo:
septe
idrukti
aan v«
specia
geviei
plani
iw te
nen d<
iaar 1
idaga1
llig
tselijk
•n G.
pei
e heer
iak af
venser
(het
stuk
ge
dat de
ikoop
tehuis
seft. V
amens
sie we
en.
•nieu
j.l. v
bewaren om de aanwezige luchtkanal esse
in stand te houden.
In hoeverre het aanbeveling verdie
een gedeelte van het hooi te laten pe )ai
sen hang! van de bedrijfsomstandighed
af. Wel dient men te bedenken, dat
hooi moet worden geperst.
FORD VAKANTIE-TIPS
Wij ontvingen ter recensie het boel
„Ford Vacantie Tips" 1956. In dit hand
ge boekje, dat bestemd is voor alle aul
mobilisten die met vakantie gaan, is e te hoo
schat van gegevens verzameld, welke h ihem
op reis van groot nut kunnen zijn. I
routes door het buitenland, die U in
boekje aantreft zijn speciaal voor Fo >na' g
door de ANWB samengesteld, terwijl
ïk.
92
KNAC ook diverse andere waardevo ;en in
gegevens heeft verstrekt. rche
Vanzelfsmekend zijn ten behoeve v lat 13
de Fordrijders alle adressen van de Of
cial ,Ford Dealers, zowel in binnen-
buitenland aan dit boekje toegevoeg
Deze boekjes worden aan het publiek" [0(
aanvraag via de Dealers Organisai
verstrekt.
FEUILLETON
door TOM LODEWIJK
19. Haar gedachten sleepten haar mee.
Ze zag de mensen de straat inkomen met
het kleine slappe lichaampje van Ruthje
ze zag die lachende ogen voor altijd
gesloten, ze las de advertentie „onze
jongste lieveling" ze zag zichzelf staan
aan de rand van een klein grafje
met een schorre lach veegde ze die ge
dachten weg. Onzin, vertelde ze zichzelf,
wind je niet op, haal je niets in je hoofd,
misschien zit ze wel ergens hoog en
droogmaar het hielp niet. Ze zag
wéér het donkere stille bos, met het een
zame figuurtje, ze hoorde Ruthje roepen
„Moeder" zoals ze geroepen had die keer,
toen haar amandelen geknipt waren en
zo koortsig wasen ze kon niets doen,
niets doen. Fel rinkelde de bel van de
telefoon. Ze greep de hoorn als was het
een reddinghaak.
„Ja... Jan! Jén.Goddank.... o
Jan, Ruthje, Ruthje is zoek.... ver
dwaald, in het Mastbos. Dat zal je wel
vertellenJa, ik heb het aan de po
litie opgegevennee, mevrouw Ver
haar is bij me, gelukkig, o Jan, waar zit
je! Nog in Arnhem? Jan kom direct
thuis, toe Jan.alsjeblieft Jan.di
rect, hóór jeopeens begaf haar stem
het en in lange, gesmoorde gieren snikte
ze het uit. Ze hoorde Jans stem door de
telefoon, verontrust pogend te kalmeren,
beheerste zichNee Jan, 't is al over
lieverd, 't was alleen maar.omdat ik
zo blij was, dat ik jou hoorde.
En toen hoorde ze hem weer zeggen al
die oude, bekende, lieve woorden van
vroeger. Toen wist ze dat daar aan de
andere kant, ver weg, de man stond op
wie ze rekende, die haar nooit in de
steek zou laten, de man die ze nodig had
om dit door te komen „Ja lieverd" zei
ze glimlachend door haar tranen heen
„stil maar, 't is al weer over. Maar kom
gauw. en maak geen brokken. Hoor
je?"
Mevrouw Verhaar kwam binnen met
een dampende kop koffie, zag de veran
dering in het gezicht van Annelies.
„Is er.vroeg ze.
„Nee, mijn man" antwoordde Annelies
onsamenhangend „hij zit in Arnhem,
maar hij komt gauw thuis. Als hij nu
maar niet te wild rijdt. Anders...." ze
zweeg.
Het zachte mevrouwtje Verhaar knik
te. Ze dacht aan de praatjes over Anne
lies waaraan ze niet mee had willen
doen. Praatjes inderdaadze was
alléén al een stuk opgeknapt, omdat haar
man had opgebeld!
„Nou" zei ze „een man dT bij, dat
scheelt altijd weer". Ze voelde zelf hoe
onbenullig het klonk, maar dat hinderde
niet. „Je kunt zulke dingen niet alléén.
„Nee" stemde Annelies in en zag haar
dankbaar aan. Stil zaten de twee vrou
wen, wachtend. Maar de rust duurde
niet lang Er was een roep van „Volk"
in de keuken, de échte Maarnvelders
kwamen altijd achterom. Even later
stommelde vader Wansink op kousevoe
ten naar binnen. Zelfs in de grootste
„alteratie" vergat hij niet z'n klompen
uit te doen.moeder Wansink had
hem goed gedresseerd.
„Mevrouw" zei hij een beetje verlegen
„ik wou effe zeggen, we gaan d'r op uit.
Om de kleine meid te zoeken".
„Wie we?" vroeg Annelies onhandig.
„O, een heel stel. Ik heb de melkboer
opgehaald en Fransen en Oldebennink
en Markering en Voller, afijn, ik zal ze
maar niet allemaal noemen, want U ken
ze toch niet. We hebben lantaarns bij ons
en de wachtmeester heeft een soort zoek
licht. We gaan het in ieder geval probe
ren".
Annelies rukte haar mantel van de
kapstok. „Ik ga mee".
Mevrouw Verhaar trok haar zachtjes
terug. „Nee" zei ze „dat moet je niet
doen. Je kunt ze toch niet helpen. Je
moet wachten. op je man". Zonder
dat ze er bij nadacht, brak ze alle vor
melijkheid.
Annelies stond een ogenblik in twijfel.
Maar wachtmeester Verkaik knikte met
het hoofd. „Blijft U liever hier mevrouw.
Blijft U bij de telefoon, en wacht U op
Uw man. Het is voor wie het Mastbos
niet kent, niet ongevaarlijk in het don
ker".
„Maar mijn kleine meid is er in!" riep
Annelies.
„Ja" antwoordde de wachtmeester on
verstoorbaar „die gaan we ook zoeken.
Kijkt U maar es en zeg dan zelf, of U
denkt dat het nodig is dat U meegaat".
Annelies trad naar buiten en aarzelde
een ogenblik, ongelovig. Daar stonden
tientallen mannen, met zaklantaarns,
sommigen met stormlampen. Ze herken
de haar melkboer, haar groenteboer, ze
zag Wansink en Breeuwert en Geldeers-
man, al die mensen die ze kende van
naam en die ze met een oppervlakkige
hoofdknik was voorbijgegaan, en die nu
allen bereid- waren om haar kleine Ruth
te gaan zoeken. „Het dorp" flitste het
haar door het hoofd „de nabuurschap
van 't dorp". Ze ging naar Wansink toe.
„Ik blijf thuis" zei ze „ik zou U maar
in de weg lopen. Ik vind het zozo
mooi.haar stem stokte.
,,'t Is al goed mevrouw" antwoordde
Wansink „laat 't maar aan ons over. Al
moeten we heel de nacht zoeken, ze komt
terecht". Een gebrom van mannenstem
men bevestigde het. En toen zag Anne
lies ze gaan, een deel op de fiets, de an
deren lopend. Wat ze niet zag was de
brancard, die de wachtmeester voor alle
zekerheid mee had laten nemen. „Hou
die uit 't gezicht" had hij geadviseerd
„als ze die ziet krijgt ze er wat van. Je
weet hoe vrouwen zijn".
Binnen wachtte mevrouw Verhaar.
„Kom" zei ze „laten we nog even naar
de kinderen gaan kijken. Die slapen mis
schien nog niet".
Ze had gelijk. Jan en Els lagen met
wijd open ogen in 't duister te staren en
vroegen angstig of Ruthje al terecht was.
Els had het te kwaad, toen ze dacht aan
haar kleine zusje, helemaal alleen in het
donkere bos. Annelies moest haar kal
meren, zei dat Ruthje best terecht zou
komen, dat ze misschien al bij andere
mensen was, die geen telefoon hadden en
"f
lOgW.
en 2
10.00
juli
haar maar in bed hadden gestopt. H 15; 14
maakte haar zelf rustiger, dit kalmer he
van de kinderen. En Jan en Els vond hoog
het desondanks alles toch wel erg le;
dat mevrouw Verhaar hen nu ook
maar in hun bed zag liggen, en
andere kinderen zijn, babbelden ze ek
een honderd uit.
Maar onder dit alles waren al
zintuigen gespannen, en ze sprong
toen ze de korte, nerveuze klank
Jans claxon hoorde. Ze was nog niet
de deur, toen ze zijn sleutel al hoorde
het slot.
Jan Beiders had gereden als een
zende, aan het heftiest zelfverwijt
prooi. Hij had al uren éérder thuis ku
nen zijn. Maar toen de bespreking
afgelopen, was hij nog gezellig een a
tijtje blijven biljarten met een paar ke
nissen. Niet dat dit hem zo drukte.,
maar hoe dikwijls was hij niet laat thi
gekomen, om de sfeer thuis te ontlopc
Om niet te hoeven horen naar de klac
ten van Annelies en niet geconfrontee
te worden met zijn eigen tekortschiet
als echtgenoot en huisvader? Langzamf
hand was hij al meer uithuizig gewc
den, had het daardoor Annelies stee
moeilijker gemaakt, had haar steeds Jj
der de put ingewerkt en was daardj
ook weer steeds méér weggebleven.
zag duidelijk de vicieuse cirkel, waar
zijn bestaan gevangen zat. Hij had 0
naast Annelies gestaan in haar moeili
heden. Hij had de grenslijn scherp
trokken: hém de wereld, héér het
Hij de kostwinner, zij de huishouds-
(Wordt vervolgd)
Dc
van
W
ksdor]
We
te.
bs vo
HO(
ILM 1
L>irn 1
■Casir
tr-film
de
dere 1
>ot do.
éénm
bij
nd de
schop,
chtig
'arece
lenom
na tuu
ie h<
zijn r
n er d
i_
o
