Waddenconferentie nam belangrijke
besluiten
Zo
„DRIE VROUWEN"
MOET HET KIND SCHOOLMELK
GEBRUIKEN?
Och, de moeders weten het wel.
Zolang ze nog bij moeder thuis zijn krij
gen ze immers allemaal zo tegen elf uur
een kroesje melk, een kop chocolade
melk, of dergelijk. „Anders is de rek
tussen ontbijt en de maaltijd op het mid
daguur te lang. Maar als ze de kleuter
school bezoeken moeten ze dat missen",
zoals menige moeder zich beklaagt.
Maar kan dat nu geen overdaad zijn
van moeders, die haar kinderen graag
wat toestoppen, maar hun daardoor mis
schien te veel geven? Het Nederlandse
volk overvoedt zich als regel, dus hier
is critische beschouwing gewenst.
Aangetoond is, dat bij volwassenen 'n
opkikkert je halverwege de ochtendwerk-
tijd de arbeidsprestaties verbetert. Maar
koffie is een prikkelstof.
In Engeland werden voor en tijdens
de 2e wereldoorlog uitgebreide proeven
gedaan met kinderen. In hoofdzaak
kwam dit hierop neer, dat men de kin
deren verdeelde in zoveel mogelijk ge
lijkwaardige groepen, en halverwege de
schoolochtend verschillende voedings
middelen gaf, ter vergelijking, terwijl
een controlegroep niets extra's kreeg.
Aan groep 1 werd bv. een vrucht ver
strekt, groep 2 gebruikte een beschuit,
groep 3 een vierde liter melk, groep 4
at waterkers en groep 5 gebruikte niets.
Bij het onderzoek naar de resultaten
werd gelet op frequentie van ziekten, j
lengtegroei en gewichtstoename, algeme
ne indruk bij medisch onderzoek, leer
prestaties, sportprestaties, humeur en
gedrag.
Alle groepen, die iets extra's hadden
gebruikt, bleken na verscheidene maan
den gunstig af te steken tegen de con
trolegroep, maar de melkgroep stond
bovenaan. Dit gold ook voor kinderen
van kostscholen, die dus overigens de
zelfde en goede voeding genoten.
Het is niet alleen, dat ondervoede kin
deren opknappen van schoolmelk, maar
de onderbreking van de werktijd met
een beker melk bleek, bij overigens uit
stekend gevoede kinderen, ook speciaal
gedrag en prestaties aan het eind van
de ochtend gunstig te beinvloeden. Hier
werd dus bij wetenschappelijk onderzoek
gevonden wat subjectief al lang gevoeld
was als een behoefte: „halverwege de
werkochtend even iets gebruiken", en
waarbij (voor kinderen althans) werd
vastgesteld, dat melk ver de voorkeur
verdient.
Algemeen bekend is, dat, naarmate
een kind jonger is, het frequenter maar
kleiner maaltijden gebruikt. Waar moe
der het haar peuter gaf, en de school
kinderen het nodig blijken te hebben,
mogen we ons dus wel overtuigd hou
den, dat ook de kleuter dit kleine maal
tijd je op die tijd nodig heeft voor opti
male lichamelijke en geestelijke ge
zondheid.
En op die tijd, nl. halverwege de
ochtend, verblijft het kind nu eenmaal
op school, en dus moet de versterking
op school plaats vinden. Anders zouden
de kinderen halverwege de ochtend naar
huis moeten i(denk u even de afstanden
in) of de moeders zouden de melk moe
ten komen brengen! Bij de Nederlandse
kinderrijke gezinnen zou het dan geen
uitzondering zijn, dat moeder tussen
kwart over tien en kwart voor elf een
beker melk zou moeten aanreiken bij de
kleuterschool, bij de lagere school, bij
de Mulo, huishoudschool en de HBS.
Deze regeling, dat moeder de melk door
de tralies van de speelplaats moet ko
men verstrekken, komt in de praktijk
voor, onder motto „de school is om te
leren, en de voeding hoort van het gezin
uit te gaan". Nu ben ik het volkomen
eens met het centraal stellen van het
gezin in de opvoeding. Ook acht ik het
principieel fout als men zegt: „thuis wil
len ze het niet drinken, misschien krijgt
de school het er in, dus schoolmelk".
De schoolmelk behoort, behoudens nood-
testanden, alleen op school gegeven te
worden, omdat de kinderen op het mo
ment, dat ze die melk behoeven, op de
school zijn. Maar ook omgekeerd. Aan
gezien gebleken is, dat kinderen halver
wege de ochtend behoefte hebben aan
melk, moeten ze, als ze de ochtend op
school doorbrengen, die melk ook daar
krijgen.
De samenhang tussen lichamelijke ge
zondheid, intellectuele prestaties, ka
rakterontwikkeling enz. is tegenwoordig
wel zo duidelijk gebleken en zo alge
meen bekend, dat we ons niet meer kun
nen permitteren om een biologische be
hoefte over het hoofd te zien, omdat
„men op school is om te leren". Wie op
dit gebied enigszins ontwikkeld is en
deze uitvlucht nog gebrukt, staat m.i.
in de tegenwoordige tijd schuldig te
genover het kind, en daarmee tegenover
de toekomst van onze samenleving. Men
ziet deze verantwoordelijkheid, meen ik,
nog te weinig. En hoewel iedereen te
genwoordig beter weet, tracht men in
beschouwing over de praktijk nog dik
wijls een kind gesplitst te zien in school
kind, gezinskind, straatkind, clubkind,
speelkind en werkkind. Als men zich
zonder critisch doordenken op het stand
punt van deze gespletenheid stelt en dan
de weg van de minste weerstand voor
zich zelf kiest, komt men tot de uit
spraak: „de school is om te leren, dus
geen schoolmelk".
Ik wil ouderen, die de omzwaai niet
meer mee konden maken van de ge-
dachtengang uit een materialistisch tijd
perk naar de moderne inzichten over de
psyche, over de intellectuele ontwikke
ling en de samenhang daarvan met de
biologische processen, hier niet meer
schuldig stellen, maar wel terwille van
de kinderen hun inzichten als verouderd
aanmerken.
Hoe jonger het kind, hoe kleiner
maar hoe frequenter de maaltijden. Zelfs
vader geniet op zijn werk van het kopje
koffie (óókbuiten het gezin om verschaft)
men onthoude het zoveel jongere kind
deze verkwikking niet. Men geve echter
melk, daar dit bij vergelijkend onder
zoek het beste bleek, men geve die hal
verwege de ochtend, daar deze voor op
timale ontwikkeling en prestatie onder
broken moet worden.
Maatregelen betreffende biologische be
hoeften van het kind en eisen van in
tellectuele prestaties gesteld aan het
kind, mogen niet onafhankelijk van el
kaar worden genomen.
Het gebruik van schoolmelk dient be
schouwd te worden als een der „eerste
levensbehoeften".
ffenvaar cos ze met
die Rbeuraatische Pijnen
Anders kunt straks
niet meer op of neer
Begin morgen die bloedzuiverende
Kruschen-kuur, om zelf te ondervinden
en al spoedig! hoeveel beter ge U
voelt, naar lichaam en geest. Want ook
Uw stemming heeft van Rheumatische
Pijnen zo te lijden. Eigenlijk vergallen
die pijnen Uw hele leven, belemmeren U
in Uw doen en laten. En dat terwijl hulp
voor 't grijpen ligt. Neem toch Kruschen
De kleine dagelijkse dosis doet wonde
ren. Op Uw hele gestel.
ONDERZOEK NAAR UITBREIDING
DER MOSSELCULTUUR OP DE
WADDENZEE
Deze week werd op het gemeentehuis
te Harlingen door de commissaris der
Koningin in de provincie Friesland, mr.
H. P. Linthorst Homan een commissie
geinstalleerd, die studie zal maken van
de mogelijkheden van de mosselcultures
op de Waddenzee.
DOOPSGEZINDE JONGERENKRING
Vrijdag 26 oktober a.s. vindt te Den
Burg een bijeenkomst plaats van de
Doopsgezinde Jongerenkring. Nieuwe
leden (18 tot 25 jaar) zijn er hartelijk
welkom.
(Ingezonden)
Mijnheer de redacteur,
In aansluiting op het ingezonden
stukje van B, zaterdag in Uw blad ge
plaatst, wil ik even aanhalen, dat U vo
rig jaar een desbetreffend ingezonden
stuk in Uw krant werd opgenomen.
Ik ben het ook roerend eens met B.
en dat de slagers deze maatregel hebben
genomen is ook best.
Maar wat wordt het publiek hier nu
beter van. Dat het moet halen en beta
len reuze, maar slagers, kom dan Uw
publiek tegemoet en laat Uw prijzen da
len. Carbonade hier 2,20 p.p. Den Helder
I,80. Gehakt 2,Den Helder 1,40; Re-
klame, half om half 1.60. Biefstuk 4,
Den Helder 3,20.
Ga dus met de markt op en neer, dan
zal U op medewerking van Uw cliëntèle
kunnen rekenen. Zie nog maar eens te
rug naar wijlen slagers Dros en De Boer.
Wat liep het druk. Ja, de prijs maakt
alles goed. Jammer toch dat deze slagers
het niet konden bolwerken.
U, redactie, dankend, M.
HET T.B.C.-ONDERZOEK
Oproep bemanning vissersschepen
Wij vernamen, dat in de loop van de
volgende week verschillende vissers, al
of niet vergezeld van hun gezin, voor
langere duur van het eiland vertrekken.
Voor deze vissers en gezinsleden geldt
geen bepaalde oproeptijd. Zij kunnen
zich laten doorlichten in het dorp en op
de tijd welke voor hen het beste uit
komt.
Neemt U daarom kennis van het op-
roepschema voor de week van 29 oktober
tot 3 november, afgedrukt in de krant
van zaterdag, 20 okt. j.l. U dient echter
wel rekening te houden met het voor
schrift, dat mannen en vrouwen apart
moeten worden doorgelicht. Zoekt U dus
in het schema naar de tijden, waarop al
leen mannen of alleen vrouwen worden
onderzocht.
Wellicht ten overvloede vermelden wij
hier nog, dat op zaterdagmiddag 3 no
vember, van 3-4 uur te Oudeschild gele
genheid bestaat voor die categorie vis
sers, die normaal hun standplaats op het
eiland behouden. De gezinnen van deze
laatste categorie vissers worden uiter
aard doorgelicht op de tijden welke op
hun oproepkaart staan vermeld.
Mededelingen in verband met het
onderzoek
voor de week van 29 okt. - 3 nov.
(onderzoek gedeelte Den Burg en geheel
Den Hoorn en Oudeschild)
1. Ieder ontvangt een oproepkaart en
wordt verzocht zich stipt aan het daar
op aangegeven tijdstip te houden.
2. Mannen en vrouwen apart.
Mannen en vrouwen zullen apart wor
den onderzocht. Met nadruk wordt er
op gewezen, dat u zich alleen al daar
om stipt aan het tijdstip, dat op uw op
roepkaart staat vermeld, dient te hou
den.
3 Moeders en kinderen beneden 6 jaar.
Op de oproepkaarten van kinderen be
neden de 6 jaar staat NIET het tijdstip
van het onderzoek vermeld, doch wel
(in rood) het opschrift: „gelijk met fa
milielid". Het is de bedoeling dat deze
kinderen gelijk met de ouders, of een
ander familielid, worden onderzocht.
4 Schoolkinderen (uitgezonderd de leer
lingen der kleuterscholen). De kinderen
van de scholen te Den Burg worden van
15 - 19 november collectief onderzocht
onder leiding van het onderwijzend
personeel.
De schoolkinderen van Oudeschild en
Den Hoorn ontvangen, in verband met
de herfstvakantie, een oproep thuis met
het opschrift (in rood): gelijk met fami
lielid". Die oproep vermeldt geen tijd
stip van onderzoek. Het is n.l. de bedoe
ling dat deze leerlingen gelijk met de
ouders, of een ander familielid, worden
onderzocht.
5 Kinderen kleuterscholen.
Deze kinderen worden onderzocht als
hierboven onder 3 is vermeld. Dus NIET
onder geleide van het onderwijzend
personeel, doch met de ouders mee.
6. Bemanning vissersschepen.
U kunt zich in het algemeen laten
doorlichten te Oudeschild op zaterdag 3
november, n.m. 3-4 uur. Een uitzonde
ring hierop bestaat voor de categorie
vissers, met gezinsleden, die voor langere
duur van het eiland zijn. (zie de speciale
oproep voor vissers hierboven).
7 Hulp bij de klccdccllen.
Voor hulp bij de kleedcellen zijn in elk
dorp een tweetal vrouwelijke vrijwilli
gers nodig. Vrijwilligers kunnen zich
hiervoor aanmelden bij de heer Rem
mers te Den Burg en de heer J. Th.
Boom, Oudeschild 241.
S Mensen die zich moeilijk kunnen
voortbewegen.
Het zal mogelijk zijn, U per auto naar en
van het onderzoeklokaal te brengen. Zij
die zich daarvoor bij het huisbezoek
opgaven zijn hiervoor reeds genoteerd.
Anderen kunnen zich hiervoor alsnog
opgeven bij de heer Remmers.
9. Indien men in bijzondere gevallen niet
op de aangegeven tijd aanwezig zal kun
nen zijn zal men ook op een ander tijd
stip kunnen worden onderzocht. Men
dient daarbij rekening te houden met het
in de krant van zaterdag 20 oktober j.l.
afgedrukte schema, dus geen mannen op
vrouwenuren of omgekeerd. Men gelieve
echter slechts dan op een ander tijdstip
te komen indien men absoluut niet op
de aangegeven tijd aanwezig zal kunnen
zijn.
10. Heeft men nog niet betaald voor het
onderzoek dan bestaat in het onderzoek-
fERDA
De eindeloze uitgestrektheid van het
30 km lange en 100 meter brede Ter-
schellinger strand, waarop de honderden
deelnemers aan het Waddencongres als
zandkorrels verloren gingen, leek in felle
tegenspraak met de schreeuw om recre
atiegelegenheid, die donderdag in de ple
naire zitting en 's avonds tevoren in de
vergaderingen van de werkcommissies
meer dan eenmaal had geklonken. De
tegenstelling was echter slechts schijn.
Het strand- en duingebied van de
Waddeneilanden zijn groot genoeg om
desnoods nog enige veelvouden van het
jaarlijks stijgende bezoek ontspanning
aan zeezijde te kunnen bieden. Maar de
grens wordt hier gesteld door huisves
tingsmogelijkheden op de eilanden. Er
moeten meer hotels komen, meer zalen
voor recreatie bij slecht weer, betere we
gen, gescheiden wegen voor motorisch en
nietmotorisch verkeer, een uitgebreid
net voor fietspaden door de duinen, wa
terleiding en elektrisch licht, automati
sche telefoon, meer en betere vervoers-
gelegenheden en tenslotte geld, zeer veel
geld, om dit alles te kunnen betalen. Al
dus de Harl. Courant.
Met de handen in het haar.
De gemeentebesturen zitten al jaren
met hun handen in het haar, omdat ze
met de uitkeringen uit het gemeente
fonds, die bepaald worden naar het aan
tal inwoners en niet aan het aantal va
kantiegasten, bij lange na niet uitkomen.
Een der belangrijkste besluiten, die
door het congres werd genomen, was
dan ook een sëhrijven aan de minister
raad om de eilanden in hun financiële
noden zoveel mogelijk tegemoet te ko
men.
Humbug.
Een ander belangrijk punt dat uitvoe
rig werd behandeld, was het treffen van
voorzieningen om de vóór- en nóseizoe-
nen beter te krijgen.
„Maak Kuroorden van de eilanden, zo
als de Duitsers van hun Nordsee-Inseln",
zeiden de Horeca-vertegenwoordigers.
„Niets van die humbug", zei voorzitter
Smit, in zijn dagelijkse leven arts op
Terschelling. „Zeelucht is gezond en
wandelen in de buitenlucht ook, maar
daarom is een verblijf op de eilanden nog
geen geneesmiddel voor allerlei kwaal
tjes".
De heer Quint zei, dat de Nederlandse
eilandbewoners een sterke voorkeur
hadden voor hun eigen eilanden zonder
dit sterk gekunstelde Kurbedrijf. Men
erkent ten volle de heilzame wer
van de zee en de zeelucht, doch is,
alsnog van mening, dat bij ons geej
kele behoefte bestaat aan inrichtij
zoals op de Duitse eilanden - nog
zien van de onmogelijkheid tot fc
ciering daarvan.
„Laat ons eens onderzoeken wat
zit", zeiden vertegenwoordigers va$ b
A.N.V.V. en daartoe werd besloten,
zal een commissie van deskundigen
het werk worden gezet. Zo'n coma E
komt er ook om het vraagstuk vat
soc. toerisme nu eens ernstig onder
te zien.
Op het tweedaagse Waddencq
komt men nu al jaren achtereen
verder dan het stellen van het prob
maar de tijd dringt. Er moet thans i
werkelijk eens iets gebeuren, zeidj i
heer A. C. Spijkerman, secr. van de|
Kampeerraad.
Besloten werd verder nog een FeJ
tie van Waddeneilanden V.V.V.1)
stichten, per telegram de ministe
verzoeken nu eindelijk eens wat eri
maken met de vakantie-spreiding,I
gezamenlijke folder uit te geven inl
oplaag van 50.000 ex. en zo mogelil
een gelijkvormige contributie-regel»
komen.
DIENSTREGELING T.E.S.O.
Geldig tot en met 24 november
I
khand
Burg
Werkdagen:
Van Texel: 5.20
7.40 10.30
18.10
12.55
Van Den Helder: 6.30 9.25 11.40
16.45 19.35
Op zon- en alg. erk. chr. feestdag<
Van Texel: 7.45 11.30 16.00
Van Den Helder: 10.30 12.45 17.20
TEXELSE MARKT
Aangevoerd maandag 22 oktober 1956:
24 graskalveren 250300; 50 schapen
90—130; 1 koe 650—775; 18 biggen 45—
55; 10 schrammen 5565; 4 nuchtere
kalveren 5065.
WADDENCONFERENTIE GAF
VROLIJKE NOTEN
Elders in dit blad vindt U een aan de
Harlinger Courant ontleend verslag van
de op Terschelling gehouden „Wadden-
conferentie", waarin U ernstige zinnen
aantreft als „met de handen in het
haar", „ernstige grief" en „humbug".
Echter zijn er ook momenten geweest,
waarop de lachspieren ingeschakeld
konden worden. Genoemd blad bracht
o.a. de volgende vrolijke nootjes:
Er was enige vertraging toen burge
meester C. de Koning van Texel in de
ochtendzitting van gisteren zijn aange
kondigde rede zou houden: In het hotel
beschikte men namelijk niet over een
lezenaar. Die werd toen fluks door de
heer Cupido per taxi uit de Zeevaart
school opgehaald.
De voorzitter van de Texelse VW,
de heer Rab, zakte tijdens bovenge
noemde lezing door zijn stoel, wat heel
wat hilariteit veroorzaakte. Hij bezeerde
zich gelukkig niet.
De voorzitter van de Friese VW
was vanmorgen de enige, die de boot
naar het vasteland miste. Ze konden hem
blijkbaar, na een late avond, zo vroeg op
de morgen niet wakker krijgen.
HERV. GEMEENTE OOSTEREN
Vanavond om 8 uur samenkomst
school van Oost. Vertoning van de
strook „Dr. Maarten Luther, de Ri
van de Vaste Burcht".
De
den
s tree
Ze
eer
zom
heid
zijde
ling
>Idoo
i wen.
!e res
Der
iteel
WO]
ekan
ngen
ïltjes
lokaal gelegenheid het verschuldigde
alsnog te voldoen.
11. Kledingvoorschriften. Op de achter
zijde van Uw oproepkaart staan de kle
dingvoorschriften vermeld. Houd U zich
daar stipt aan.
Het bestuur van Het Witte Kruis
REDERIJKERSKAMER U.D.I.
IN HET GOUD
Op zaterdag 17 en 24 november 1 dE
de Texelse Rederijkerskamer U.D.I.
twee jubileumuitvoeringen haar vi;
jarig bestaan te vieren.
De donateurs wachten dus twee g(lw®
volle avonden, want wij zijn ervan
tuigd, dat U.D.I. ditmaal wel bijzo
goed voor de dag zal willen komen,
notvolle avonden, dank zij de bereid
tot het telkens opnieuw willen bra
van offers door de werkende leden
voor iedere uitvoering zo'n twint
repetities moeten houden.
Een uit donateurs gevormd comité
staande uit de heren Jac. Keijser
G. Michels, J. C. Rab en M. Witte,
helminalaan, heeft zich in een circu J
tot de bewonderaars van U.D.I. ge
met het doel U.D.I. straks een jubil<
geschenk te kunnen aanbieden.
Wij, leden-donateurs genieten
voor betrekkelijk weinig geld. Zie
voor de schouwburgprijzen in de stf
De werkende leden geven hun tijd
geld om met veel moeite voor de
teurs iets bijzonders te brengen. Fi
cieël is het voor het bestuur ook
passen en meten. Wordt dit door ons
nateurs wel voldoende gewaardeerd 3pe^
Men kan zijn jubileumsgave stc
bij de Coöp. Boerenleenbank of op I
rekening 87548 ten name van de Cl
Boerenleenbank Den Burg, Texel. Q l1
storting vermelden: t.g.v. jubileum s
P.S. En als U tóch Uw girobc
opengeslagen heeft: stort U dan
zelfde vaart een bijdrage op gironuü
261860 t.n.v. de heer C. P. Laan of o
Coöp. Boerenleenbank, waar voor „0
té Laan" een aparte rekening is geop
U weet wel t.b.v. het comité, dat
familie Dekker, door vele tegensli
getroffen, graag uit de financiële ra
lijkheden wil helpen.
Wij bedoelen maar, als U tóch
het gaat onder één en dezelfde mo i
door, ook al lopen de doelstellingen
wereldwijd uiteen!
der
ken.
lezei
en
U
ft, n
men:
h
zich
rs ir
ZO
(inf
MN
teel
iield
de
fcnst
inse
tfede
ipen
iter
Vij
al
de
FEUILLETON
door W. KERREMANS
24. De heldhaftigheid van de man
bleek, toen het er op aan kwam, min
der groot te zijn dan hij gezegd had.
Behoedzaam en zo ver mogelijk van 't
paard nam hij de teugels vast.
Vasthouden en omlaag drukken",
riep Vendel, pakte snel een bos manen
en wierp zich in het zadel. Op hetzelfde
ogenblik had hij de teugels beet en bei
de voeten in de beugels. 418 deed wat
Marien voorspeld had. Hij steigerde
wild en sloeg met de voorbenen om zich
heen. De helper was al ver terzijde ge
sprongen en dekte zich achter zijn wa
gen. Venkel begon dadelijk te fluiten,
korte rukjes te geven aan de teugels en
drukte gelijktijdig beide benen tegen
het dier om het voort te drijven. Daar
na gaf hij het wat spoor en in eens
schoot het paard als bezeten vooruit en
holde de weg af. Kennelijk was het dier
op hol geslagen en dat verheugde de
ruiter. Hij gaf wat meer teugel en liet
het paard rennen. Het stoof over de weg
tot ontzetting van de weinige mensen,
die zich daarop bevonden en toen de
weg eindigde in een duinpan wist Ven
kel dat hij gewonnen had. Daar in het
mulle zand zou het spoedig vermoeid
geraken en daar was geen enkel gevaar
voor ruiter of paard. Nog wel een kwar
tier lang bleef het paard galopperen;
toen vertraagde het zijn pas en ging
tenslotte over in stap.
Venkel beloonde hem met kloppen op
de hals en vriendelijke woorden. Hij
steeg opnieuw af en liet het paard rus
ten. Het stak nog wel eens het hoofd
op naar de richting waar zijn vrienden
waren, hinnikte, maar bleef kalm.
De berijder gaf het een ruime rust en
toen hij opsteeg verzette 418 zich niet
meer. Marien wist niet waar hij was,
maar hij maakte zich geen zorg. Hij
behoefde niet meer terug naar zijn pe-
leton en zou de weg wel vinden. Op
goed geluk af reed hij voort tot hij weer
een weg bereikte en de kant insloeg,
waar hij de residentie wist. Het paard
was nat van het zweet en moe. Hij was
nog voor zijn peleton terug in de ka
zerne en toen die afdeling binnenkwam
meldde hij zich bij de luitenant en gaf
deze verslag van wat hij gedaan had.
Joachim Willem noemde het een kranig
stukje en zei dat hij goed en nuttig werk
had gedaan.
Bij volgende proeven bleek echter dat
418 bleef kleven als een ander dan Ven
kel het bereed en dat alleen deze hu
zaar in staat was het paard, telkens niet
zonder verzet, van de anderen te ver
wijderen.
Cornelisse bewonderde Marien niet
alleen om zijn rijkunst, maar ook om de
wijze waarop hij hem hielp de drank
verzoeking te bestrijden.
Cornelisse streed zijn moeilijke strijd
maar bleef volhouden en gaf toe, dat 't
hem al minder zwaar begon te vallen
en dat hij niet meer zo'n barre trek in
borrels had.
Venkel lachte in zichzelf. Hij, de boe
renjongen, net even oud als die ande
ren, hij was voogd over Cornelisse en
opvoeder van Blokker. Voor zijn slapie
had hij nadere inlichtingen gevraagd
bij een andere drogist en nu wekte hij
Blokker op om te beginnen. De huzaar
moest nog ruim 2 jaar in dienst blijven
en Marien legde hem uit dat hij die tijd
hard nodig had. Hij kon met een schrif
telijke cursus zich bekwamen voor het
geeiste examen en hij spoorde Blokker
aan, onverwijld te beginnen. Venkel zou
hem helpen als hij dat nodig had en hij
moest zich niets aantrekken van de an
deren-
Blokker begon na dit gesprek met de
schrijflessen en trok zich niets aan van
de spot zijner kameraden, die gichelden
dat Janus ook perfester wou worden.
Het kostte Venkel toen nog menig ge
sprek en krachtige aansporing om Blok
ker tot de volgende stap te bewegen
en een brief te doen schrijven aan de
Sovab, maar eindelijk ging hij er toe
over en begon met de studie.
In 't begin kon Venkel hem helpen,
maar voor hij zijn kameraad moest
zeggen, daartoe niet verder in staat te
zijn, had hij al voor een betere hulp ge
zorgd. Hij had zich gewend tot de mili
taire bediende in de apotheek met de
graad van adjudant, die ook het exa
men apothekersbediende had afgelegd
en hij had deze verteld, wat het stre
ven van Blokker was. De Pil, zoals hij
genoemd werd, had wat meelijdend ge
lachen, maar gezegd, dat Blokker ge
rust bij hem kon komen als hij moei
lijkheden had.
Jij bent nog eens een kameraad,
riep Blokker opgetogen toen Venkel het
resultaat mededeelde. Met jou kan ik
uit vissen gaan.
Toen Venkel 8 maanden in dienst was
deed hij examen voor korperaal en
slaagde. Met de chevrons op zijn mou
wen toog hij naar huis en liet zich be
wonderen.
't Was een merakel, oordeelde het
dorp, zo'n knap jong as dat Veulen van
Venkel mot zijn. Die het nou al strepen
op zijn mouw.
Joachim Willem was er van doordron
gen dat korperaal Venkel niet alleen
een goed ruiter was, maar ook dat hij
meer wist van paardenverzorging en
pèardendressuur dan een van zijn colle
ga's en zelfs meer dan de meeste on
derofficieren. Hij maakte gebruik van
die kennis door Venkel opdrachten te
geven, welke hij aan geen ander zou
hebben toevertrouwd, en toen Brandts
zijn paard „Moonshine" meer op sprin
gen wilde africhten, liet hij altijd Ven
kel daarbij assisteren.
Moonshine had een lastige eigenschap
het paard sprong vlot, gemakkelijk en
gewillig zonder ruiter, maar onder de
man weigerde het herhaaldelijk. Dat
moest het dier worden afgeleerd en
Brandts besloot het paard regelmatig
aan de longe te nemen, het zo te laten
springen en er dan zelf op te gaan.
Op een middag was hij met Venkel
weer met die oefeningen bezig. Venkel
had het paard goed verzorgd naar bui
ten geleid met pijpkousen aan; de heg
•di i
jkt
1 st.
rlo
ki
et
en de muur waren opgezet voor
springen en Brandts nam het paard
de longe om het eerst zich wat te
loslopen. Na enige tijd gedraafd te
ben liet hij het dier aan de longe sf
gen en Moonshine deed het met ge ee
en plezier.
Ziezo, nu moeten we zien of
knol 't ook onder de man zo gc
doen. Ga jij 'm eens zadelen en
de bareerstok mee. Neen, beter d^aak
die niet ziet. Breng 'm eerst maar
Venkel bracht het paard naar de
ficiersstal, zadelde het, lette er op
de koptoom goed vastzat, de keelt or
losjes en de singel stevig aangetrofc y
Hij leidde het paard voor en liep ti n I
om de bareerstok te halen.
Nou ga jij met je stok bij de
staan, maar je zorgt er voor dat
paard je stok niet ziet en pas als ie
gert geef je 'm een tikje, maar vff
niet te vroeg, want 't is veel beter
ie springt zonder bareerstok.
Brandts legde het paard weer aai
longe en zei: Nu moet hij eerst
springen met zadel en dan nog eens
een zandzak op zijn rug. Ga met je
reerstok bij de heg staan, maar zorj
voor dat Moonshine de stok niet zid
gebruik die alleen als je gaat mer 'Jr^r
dat ie weigert. Hup Moonshine!
Het paard liep aan de longe vr°
rond, sprong spelenderwijze over
hindernis en ook toen er een zak
op het zadel was bevestigd ging het
tel over de heg heen.
(Wordt ve:
g<
O.a.
la
ton
rci-t;
•iirs:
"ou
O.a
!an
utor
urn
oett
Z<
De
Ma
Ho
ok
1 ol
no'
