Miele
GRIMMEN
Landbouw-risico
JAN AGTER
JAN AGTER
CHEMISCH
REINIGEN
Gezellig
Ouwe Sinterklaasbal
ovenvers banket
in hotel „De Toekomst"
Coop. Ver. voor K.l.
wordt zondags niet geïnsemineerd
>£ce /zeé
Zie toneel, cabaret
film en wereld
nieuws
ATTENTIE!
Wij komen a.s. maandag nog een
keer op de markt.
SJ. NOTA
VOOR DE WINTER
Laat U niet in de boot
nemen door schoonklinkende
reklame's want voor
slaagt U alleen bij Uw bakker
van GAAS, RUBBER en KARTON
BOEKHANDEL «PARKSTRAAT
ERRES met
visserijband f 398,
DRIE VROUWEN
SOEPEN ZIJN ÉCHTE SOEPEN!
RADIO-ELEKTROTECHNISCH BUREAU
Steenenplaats 7 telefoon 46, Den Burg
RADIO-ELEKTROTECHNISCH BUREAU
Steenenplaats 7 telefoon 46, Den Burg
centrifuge
muziek van Jan Gorissen
Ondergetekende is belast met het tot stand brengen
van vrijwillige verzekeringen en houd daartoe zitting
op marktdagen van 10,30-14 in hotel Texel
G. DROS, De Koog, tel. 351
In verband met het rijverbod
Koeien kunnen wel zondags van 8—9 worden
opgegeven, deze worden maandags vanaf 6 uur
behandeld.
Het Bestuur.
met een TELEVISIE van
Wegens bandenpeeh waren wij de algelopen
maandag verhinderd.
Warme wollen kameelhaar pantoffels vanaf 4,95
Hoge leren kinderlaarsjes met vacht vanaf 9.95
Zwart suede dames vachtlaarsjes vanaf 17,50
Sterke hoge jongens bromfietslaarzen gevoerd 20,—
Hoge juchtlederen auto bottines vachtvoering 30,95
Laarzen en regenkleding
Mooie dames leren laarsjes met vacht vanaf 22,95
Bromfiets en motorlaarzen voor heren vanaf 24,90
Hoge vetleren schoenen met leer en rubber 14,95
Kinder rubberlaarsjes wit en zwart vanaf 3,95
Enorme keus bromfietsjekkers met teddj vanaf 39,75
Speciaal in lederen motorkleding Verha
Lederen motorvesten, vanaf f 65,moderne
vingertips voor dames, in kleuren 92,50; onze
reklame herensportjekkers met rits 97,50; De
extra beste motorjekker, zwart en bruin 117,
Dames leren mantels, zwart, bruin, groen, vanaf
142,50; de extra lange herenjassen KLM Verha
155,Alles onder volle fabrieksgarantie.
PIET ÏTROEGOP Sl Pancras Tel K 2267 588
rima oordelig maandags op de markt
goed en op verantwoorde wijze, speciaal op 't
gebied van assurantiën.
De praktijk leert mij een waarschuwend woord te
laten horen en dit in 't bijzonder aan agrariërs.
De vertegenw der Holl. Mij v Landbouw,
Landbouwrisico, etc
GER DROS,
De Koog, tel. 351
Extra Radiobericht
Ontvangen
Groeneplaats
FEUILLETON
gespannen waren, die bocht in draf te
nemen, maar met 4 onrustige en kenne
lijk onwillige paarden was het rondweg
onmogelijk.
„Stappen, jonker, stappen", riep Ven
kel dringend, toen het dek in zicht kwam.
Charles had van het eerste ogenblik
af dat de paarden gingen trekken al ge
poogd ze in stap te doen overgaan, maar
het gelukte hem niet. Veel te snel naar
zijn zin draafde het vierspan naar het
hek.
Radio, televisie, was
machines, centrifuges,
stofzuigers.
Kortom elk electrisch
apparaat kunnen wij U
leveren op gemakkelijke
betalingsvoorwaarden.
Wij berekenen een zeer
billijk tarief. Geheim
houding verzekerd.
MARTIEN BAKKER
KIPPENBOUILLON
CRÈME DE TOMATES
CRÈME D* ASPERGES
KALFSBOUILLON
CRÈME DE CHAMPIGNONS
ERWTEN
OSSESTAARTSOEP
(met «tukjes vlees]
door W. KERREMANS
35. Charles liep met een deskundig ge
zicht langs de paarden, liet zelfs nog
veranderingen aanbrengen, voelde naar
de bespanningen en het tuig.
„Stijgen jullie nu maar in", zei hij tot
de gasten, „dan zullen we 't eens pro
beren. Venkel, jij komt naast me zitten
op de bok".
„Zal ik dan eerst andere kleren aan
doen?" vroeg hij.
„Neen, klim er maar op".
Toen zij op de bok zaten en Charles de
leidsels ter hand nam was het goed merk
baar, dat hij zenuwachtig was en dat
verhoogde de onrust van Venkel zeer.
Die vrees of nerveusiteit wordt direkt
door de paarden waargenomen en dit zou
hun eigen opgewondenheid verhogen.
Daarbij kwelde Venkel het besef, dat
Charles nu minder dan ooit enige raad
van hem zou accepteren en dat hij, Ven
kel, zwijgend naast hem moest zitten.
De jonker nam de vier teugels om de
4 paarden te besturen in zijn handen en
greep naar de zweep, maar mechanisch
weerhield Venkel hem van die eerste
fout. Charles zei niets toen Venkel zijn
hand uitstak#>m hem te beletten bij de
zweep te komen en zette de paarden in
beweging.
De twee voorste dieren trippelden
wat en deden pogingen om te steigeren,
maar trokken niet aan. Charles spoorde
de dieren met woorden en geluiden aan
en liet de leidsels op hun ruggen neer
komen. Plotseling, als bij afspraak, zet
ten de paarden zich af en liepen in snelle
draf de laan in, die van het buiten naar
de weg leidde. Aan het einde van de
laan moest de coach door een hek en
dan scherp afbuigen om in de richting
van de weg te komen. Het vereiste een
bijzondere vaardigheid om met een rij
tuig, waarvoor 1 of hoogstens 2 paarden
Venkel kon zich niet langer bedwin
gen, hij kon niet lijdelijk het ongeluk te-
gemoetrijden, zonder iets te doen om het
te vermijden. Ging het zo door, dan zou
de coach omslaan of tegen de stenen
palen van het hek terecht komen, of rij
den in de brede sloot tegenover de in
gang van het park. Op minder dan 5
meter van het hek trok hij de leidsels
uit de handen van de jonker en zei op
heel rustige toon tot de paarden:
„Kalm aan jongens, stil wat Gipsy. Zo,
zo! Stappen jongens".
Tegelijk hield hij de leidsels strakker
aan, die van het voorspan nog wat meer
dan van het achterspan. In eens kwam
er verandering in de dieren, de spanning
week, de onrust verdween en als bij af
spraak gingen zij alle over in een be
daarde stap. Gipsy knikte nadrukkelijk
met het hoofd als of zij zeggen wilde: Zo
is het in orde.
Venkel mende het rijtuig buiten het
hek en toen de paarden de goede rich
ting waren ingeslagen, gaf hij zonder
verder iets te zeggen, de leidsels weer
over aan Charles. Maar de paarden voel
den het onmiddellijk en hernamen hun
vorig gedrag. Zij trippelden lastig, stei
gerden weer en de voorsten begonnen
zelfs te slaan.
„Vervloekte knollen", zuchtte Charles.
„Hier, neem jij de leidsels eerst nog wat,
tot zij aan deze bespanning gewoon zijn"
Het was een bittere vernedering voor
de jonker. Hij had de vorige avond, toen
het plan om met vier uit te rijden was
opgekomen, gedaan alsof hij dat soort
van njden dagelijks gewoon was en of
hij zich volkomen zeker gevoelde, wan
neer hij op de hoge bok van een mail-
coach zat. En nu wist hij daar achter
zich Jeanne en Govert, die zijn neder
laag zagen en moesten bijwonen hoe hij
tot tweemaal toe de paarden niet de baas
kon en het besturen er van aan Venkel
over moest laten.
Vrolijk liep nu het vierspan over de
weg en wie Venkel de paarden had zien
besturen zou gedacht hebben, dat niets
eenvoudiger en gemakkelijker was dan
zo'n span mennen. Dat dacht Charles
ook en hij keek toe hoe zijn stalmeester
de leidsels hield en wat hij toch voor
wonderkuren uithaalde om de paarden
zo gewillig te doen zijn. Hij wilde nu
eerst de dieren een tijd lang laten dra
ven en als zij vermoeid geraakten zou
hij de leidsels weer opnemen. Hij besefte
niet, dat de lichte vracht door 4 sterke,
doorvoede paarden getrokken, iets was
waarvan zij de eerste uren niet vermoeid
zouden geraken.
Nadat Venkel bijna een uur gemend
had, eiste Charles het bestuur weer op
en de paarden bleven enige tijd rustig
voortdraven, alsof zij die andere, wiens
handen zij niet zo prettig vonden, een
kool wilden stoven. Zij vertraagden hun
gang, de gestrekte draf, waarin zij tot
nu toe gelopen hadden, verminderde en
van de aansporingen met mond en leid
sels trokken zij zich niets aan.
„Vervloekte ezels", mompelde Charles.
„De zweep, Venkel!"
Hij strekte zijn linkerhand, waarmede
hij de zweep wilde aannemen, die Ven
kel hem moest aanreiken, maar deze
aarzelde en vroeg:
„Zou U dat wel doen, jonker?"
„De zweep, voor den donder", riep
Charles.
Venkel nam de zweep en gaf die aan
de koetsier. Nu moest Charles de vier
leidsels in de ene en de zweep in de an
dere hand nemen. Dat ging en zacht
streek hij met de zweep over de ruggen
der achterste paarden. De dieren schrik
ten er van, of waren het slechte rijden
van Charles moe, want nauwelijks had
het zweepkoord hen aangeraakt of zij
gingen over in een draf, die op hollen
geleek. Door het plotseling overgaan in
die onverwachte snelle gang gebeurde
iets onherstelbaars: de leidsels van het
vierspan ontvielen aan de handen van
de bestuurder. Onmiddellijk reageerden
de paarden, de snelle gang ging over tot
een zodanige vaart, dat Charles angstig
uitriep:
„Mijn God, Venkel, ze slaan op hol!"
Venkel zag wel dat het geen hollen
was, maar ook wist hij, dat ze allen in
groot gevaar verkeerden. Een der leid
sels was tussen de paarden gevallen en
sleepte over de grond. Elk ogenblik kon
den de benen der dieren ejr in verward
geraken, de andere ring hing nog over
een der paardenruggen, maar danste
dreigend op en neer. Er moest dadelijk
worden ingegrepen om een groot onheil
te voorkomen.
„Pak de leidsels", riep Charles, alsof
dat mogelijk ware.
Marien haalde zijn schouders op. De
leidsels lagen deels op de paardenruggen
te dansen en sleepten verder over de
grond. Marien wist wat onvermijdelijk
zou gebeuren. De paarden gevoelden zich
onzeker, waren zichtbaar zenuwachtig
en brachten hun onrust op elkaar over.
Als een der dieren verstrikt zou worden
in de slepende teugel, zou het gaan
slaan, rukken en rennen en dan zouden
alle vier in paarden-solidariteit op hol
gaan. Een ongeluk was nabij.
Een enkel middel was er om de paar
den te bedwingen en de verloren teugel
te grijpen: van de bok af springen op een
der paardenruggen. Het moest gebeuren
om erger te voorkomen. Het was een
gevaarlijk waagstuk, maar het moest.
Zou Marien de sprong missen en van
het paard vallen, dan zou hij onder de
wielen komen en de paarden zouden
voortrennen - wat er verder uit zou
voortkomen was gemakkelijk te gissen.
(Wordt vervolgd)
