TOOOttt'
...een spannend
televisiespel
I!
(p
Douwe Egberts
Zeer
grote tube
JAN AGTER
J
niiiiiiiiiiiiii
iiiiiiininiiiiiiiiiiiiiii
VOOR AL UW DRUKWERK
Drukkerij Texelse Courant
Landbouwhuishoudschool
Aanmelding leerlingen
m-mi
parelwitte uudm en een frisse qdm!
r F
Spijkerbroeken
Prima
Grasperkscheerders
Firma FRANS ZEGEL Kzn.
s&é /ieé é&ocó
c -:
voor uw L
genoegen
m
Gijs de Peur
De scooter
die de
wereld
veroverde
e«n v»n de
IMPORTEURS:
N.V G.A.M. N EDA Yl
d« 125 cc
m« Veapa
di rccu C
tandrijvingi
1293.-
De meest gekochte scooter
ter wereld...? Dat is de
Vespa! Waarom? Vraag 't elke
Vesparijder. Lees 't in de folder
die voor u klaar ligt. Ontdek
't op een proefrit! Een genót!
Zelfs aan het „klik" van de
schakeling hoort u
hoe feilloos, hoe soepel
alles werkt.
Gawbeelcstra.il 98. Managardoiraai l\
teL 01800 - 72400 tel 04750-2041
Rotterdam Roermond
DEALERS DOOR HET GEHELE LAND
VISPA MET MEER DAN EEN MILJOEN OP DE WEG
Den Burg
Per 28 augustus a s. worden de volgende dagschool
cursussen gegeven
a. Primaire cursus,
duur 2 jaar, toelatingseis6 klassen lagere school
b. Cursus assistente in de huishouding,
1 -jarige opleiding, toelatingseis getuigschrift primaire
cursus of ulo-oiploma.
Aanmelding voor 8 juni a.s. bij de directrice gedu
rende de schooluren.
Programma avondcursussen volgt.
De „Utina"-
weidepomp
de betrouwbaar
ste, de handigste
Wij hebben ze
regelmatig in
voorraad.
Smederij De Wit, Den Hoorn Tel. 212
NormaU lube 44 cl
introduceert een
nieuwe manier
van kousen kopen
U koopt Uw prachtige nylons veilig
beschermd in een zakje, maar U kiest ze
op de hond uit de prachtige complete
Danlon collectie. Want op de Danlon
Selector (die handige draai-standaard)
vindt U alle kwaliteiten, kleuren en
prijzen.
Keurt, kiest, koopt Uw kousen
A op de Danlon Selector.
N.V. VLESSING
Gravenstraat 11-15
DEN BURG
hebben we weer in alle maten
Gebardine jongens- en herenshorts
Gabardine lierenpantalons
Jongens ruilweekenders met moderre
knoopsluiting vanaf 3,85
De enige zaak op Texel met
gediplomeerde televisie-monteurs
dus
vakkundige service
RADIO-ELEKTROTECHNISCH BUREAU
Steenenplaats 7 telefoon 46, Den Buig
Juist bij de spanning van een televisiespel is het,
alsof Pickwick Thee dubbel verkwikt.
De strelende geur en de verfijnde Engelse smaak
maken de gezelligheid groter, het genot van be-
haaglijk-samenzijn intenser.
Douwe Egberts Pickwick Thee, de Engelse me
lange kenmerkt zich door een overdaad aan
smaak en aan geur en door een rijke afschenk.
De fijne
geur en smaak
can Pickwick Thee
worden volmaakt beschermd
door een speciale
aluminium-binnenverpakknig
Geachte cllëntele van
Den Burg
A.s. dinsdag gaan de
gezamelijke bakkers op
excursie
Er wordt die dag niet gebak
ken en niet bezorgd
De bakkers van Den Burg
Ceylon melange 112 ct Engelse melange 94 ct
doosje van 20 stuks 100 ct
theeukjeï doosle yjn „uk! a
de fijne "Engelse Melange
Wanneer u zalf het schilderwerk van muren
en houtwerk In huls opknapt.
Loop eens bij ons binnen en haal zonder enige
verplichting het boekje 'Knap het op met kleur',
de handleiding voor allen, die zelf schilderen.
SCHILDERSBEDRIJF
COR BREMER ZONEN
Oosterend - Tel. 229
CfiKtNO It t A A - W INK ELI Eft
FEUILLETON
door J. G. J. Bax
17. Intussen waren de boer en Jacob ook
naar buiten gekomen. Jacob had het zo
weten te plooien, dat de anderen het
eerst waren vertrokken. Zwijgend liepen
vader en zoon met bedachtzame stappen
door de hof op het hek toe en nog steeds
had Jacob geen begin kunnen maken.
Omdat het werk vlot verliep en zij het
weer mee hadden, was vader in een te
vreden stemming en Jacob zag er tegen
op die te bederven.
Maar de gedachte aan Marietje gaf
hem kracht en toen vader het hek ach
ter zich had gesloten en hem toevoegde:
„Nou, je maakt wel een beetje vort", be
gon hij voorzichtig: „Ik had je graag nog
even gesproken, vader".
De boer, die juist van plan was de wei
in te gaan, draaide zich om en keek hem
vragend aan. Zo stonden vader en zoon
tegenover elkaar, het hek tussen hen in.
Omdat Jacob niet doorging, vroeg Ver
meulen: „Nou, wat had je dan?"
„Ik heb je er vorige week over ge
sproken, maar we zijn toen niet tot over
eenstemming gekomen". Hier zweeg
Jacob even en keek naar het gezicht van
zijn vader, dat onheilspellend betrok.
Wel begrijpende, waarop hij doelde keek
Vermeulen zijn zoon toornig aan, greep
het hek vast en zei dreigend: „Resultaat
nee, ik wil er ook niets meer van horen,
die zaak is voor mij afgedaan, je kent
mijn mening en daarmee afgelopen".
Boos, dat Vader weer voor geen rede
vatbaar was, viel Jacob uit: „Voor U
misschien, maar voor mij niet. Ik heb er
nog eens over nagedacht en ik wil gaan
trouwen. Ik ben nu 25 en.
„Al was je 50", viel de boer hem
bruusk in de rede. „Trouwen, goed, maar
met die meid nooit!"
Jacob, door deze woorden ernstig ge
griefd, werd nu ook kwaad, maar hield
zich uit eerbied voor zijn vader nog in.
„Meid, ze is net zo goed als een ander;
U kent haar niet eens".
„Nee, gelukkig niet, en ik verlang er
ook helemala niet naar".
Tot nu toe hadden beiden zich nog
weten te beheersen en nog stonden zij
rustig elk aan een kant van het hek, al
len hun gezichten toonden wat er in hen
omging, dat van Jacob rood van opwin
ding, dat van de boer vergramd doch het
verried ook smart, omdat hij zó tegen
zijn zoon moest optreden. Zijn enige
zoon, waarop al zijn hoop voor de toe
komst was gevestigd. Zijn jongen van
wie hij hield en die, daarvan was hij
overtuigd, ook om hem gaf.
Hij had hem laten leren en hij was
onder zijn leiding tot een flinke boer
opgegroeid. Door de regelmatige samen
werking hadden zij elkaar leren waarde
ren, sentimenteel waren zij nooit ge
weest, een enkel woord reeds was vol
doende om hun gehechtheid aan elkaar
te tonen. Grote geschillen hadden zij nog
nooit gehad, natuurlijk had hij zijn va
derlijk gezag wel eens moeten laten gel
den, maar van werkelijke ongehoorzaam
heid was nooit sprake geweest.
Maar nu was de zaak ernstiger en
Jacob was geen kind meer, hij begreep
dat hij thans hard moest zijn, hoezeer
dit hem ook tegen de borst stuitte. Hij
diende hem voor een onberaden stap te
behoeden, zelfs op gevaar van een tijde
lijke verwijdering af. Jacob zou hem er
later slechts dankbaar om zijn. Maar ook
voelde hij het koppige karakter van zijn
zoon maar al te goed kennende, dat hij
zich niet door zijn drift moest laten mee
slepen, want dan zou het wel eens tot
een definitieve breuk kunnen komen.
Nog eenmaal zou hij daarom proberen
hem door overreding van zijn plan af te
brengen. Hij legde zijn hand vertrouwe
lijk op de schouder van Jacob. „Toe,
jongen, wees nu verstandig en laat dat
plan varen, denk toch ook aan Moeder,
je weet hoeveel verdriet je haar zou
doen en dan de schande, haar schoon
dochter, dochter van een stroper".
Koppig schudde Jacob de hand af, hij
deed een stap terug, als het ware onbe
wust voelende, dat hij zich op dit be
slissende moment tot geen vertrouwelijk
heid moest laten verleiden. Kalm, maar
nadrukkelijk antwoordde hij: „Nee, Va
der, mijn besluit staat staat, ik trouw
Marietje en geen ander, met of zonder
toestemming".
De boer trad, geschrokken van de
vastberaden blik in Jacob's ogen een pas
terug en hief als in afwering de hand
op. Hij voelde dat het zijn zoon ernst
was en dat hij het spel had verloren. Met
sprak hij: „Eigenwijs stuk vreten, goed,
barse stem, trillende van ontroering,
doe wat je wilt, maar mijn toestemming,
nooit! En zolang ik leef zet ze egen voet
in de hof". Verslagen liet hij zijn hand
vallen, wierp nog een laatste blik op zijn
zoon en draaide zich dan van hem af.
Jacob was toch onder de indruk, dat
Vader de zaak zo tragisch opnam, hij
had liever gezien, dat Vader in woede
tegen hem had uitgevaren. Hij was ech
ter nu te ver gegaan om nog terug te
keren, ook al zou hij dit hebben gewild.
„U wijst mij dus de deur?" vroeg hij
zacht.
Nog eenmaal draaide Vermeulen zich
om: „Nee, jou niet, alleen haar!"
„Dat is hetzelfde, zij niet, dan ik ook
niet".
„Dat moet je zelf weten".
„Ja, ik weet nu, wat mij te doen staat"
HOOFDSTUK VI
„Kst! Smeer hem, je hebt nu genoeg
gehad!" en een been schoot uit naar de
hond, die hardnekkig achter de drie
wieler bleef aandraven. De hond schoot
achter de carrier vandaan en ging naast
de fiets lopen, intussen Gijs hunkerend
aankijkend. Deze kwam uit de nieuwe
wijk, waar hij zijn klanten was afge
weest, en reed nu naar het dorp, waar
ook nog een paar liefhebbers woonden.
De hond was hem al die tijd gevolgd,
tuk op het afval, waarmede Gijs nooit
karig was. Niks beter tegen de honden
ziekte dan een palingvelletje, zei hij
altijd tegen de klanten, die bang waren
dat hun lievelingen er wat van zouden
krijgen. Alle honden in het dorp kenden
Gijs dan ook en hij werd steeds met
geestdrift begroet. Zó verzot waren de
honden op deze lekkernijen, dat zij nau
welijks konden wachten tot hij het vel
geheel had afgestroopt. Zodra had hij met
zijnknijptang het vel afgetrokken, of
er hing aan het eind al een van zijn ach
tervolgers. Jaren had hij tegen deze op
dringerigheid gestreden, nu was hij er
aan gewend geraakt. De lobbes, die hem
nu gezelschap hield, was een eerste klas
liefhebber, al twee maal aan de beurt
geweest, maar nog steeds niet voldaan.
Gijs was juist het „Baarsje" gepas
seerd en stapte van zijn fiets, want de
hol naar de brug kon hij niet nemen.
Wijdbeens liep hij te duwen, de hond
weer op zijn hielen. Hij was nog in civiel,
aan niets was te zien, dat men met een
palingboer te doen had, dat kwam pas
wanneer hij een klant hielp. Op de brug
stapte hij weer op en sloeg links de
dorpsstraat in, waar hij stil hield voor 't
huis van de dokter.
De dokter was een oude kennis. Hun
vriendschap was ontstaan door beider
belangstelling voor vis, bij Gijs beroeps
halve, bij de dokter meer het sportieve.
Liefhebber als deze van de edele hengel
sport was. Hij vroeg vaak Gijs' raad en
in het najaar gingen zij dikwijls samen
snoeken. Gijs zorgde dan voor de nodige
visjes, hield de spullen in orde en wist
ook de plekjes waar de reuze knapen la
gen te wachten.
(Wordt vervolgd)
Kei
i
4.
'an
