Jolly-Joy
PEERLESS
Q
GAZELLE
Heden gesloten
Klaverruiters
R.K. Landarbeidersbond „Sint Deus Dedit
in het zilver
Geen beste markt
Ge komt op
Neerlands wegen,
Geen beter rijwiel
tegen,
Dan de GAZELLE
snel en sterk,
Het is het
allerbeste merk.
Verhuur van
rijwielen en
Solexen
in „De Bijenkorf
JAPONNEN
Prima
Fa Frans Zegel Kz.
Coop. Boerenleenbank te Texel
Gijs de Peur
Donderdag heeft de Landarbeidersbond
„St. Deus - Dedit" op luisterrijke wijze
zijn 25-jarig bestaan gevierd.
Deze dag werd 's morgens begonnen
met enkele H.H. Missen voor leden en
overleden vrienden van de bond.
Het feestcomité, bestaande uit de he
ren Jac. Schrama Gzn., Jac. Schraag
Jaczn. en J. C. Rijk, had kosten noch
moeiten gespaard om de leden en geno
digden een genotvolle avond te kunnen
aanbieden. Het was van dit comité goed
gezien, dat zij een Amateur-Cabaretge
zelschap uit Zwaag geëngageerd had,
want dat heeft een cabaret-programma
gegeven om nimmer te vergeten.
De avond werd geopend door de voor
zitter, de heer Jn. Schraag, die in het
bijzonder de Zeereerw. heer pastoor,
Weleerw heren kapelaans, de heer Ken
ter van het Hoofdbestuur, het bestuur
afd. De Cocksdorp, afgevaardigden van
de K.A.B. en bijna alle leden met hun
echtgenoten, het welkom kon toeroepen.
Hierna nam de heer Kenter het woord.
Hij ging eerst over tot de huldiging van
een 4-tal jubilarissen. Als eerste de voor
zitter, die 25 jaar de hamer gehanteerd
heeft, de penningmeester, de heer Arie
Barhorst, die 25 jaar de financiën van de
vereniging op keurige wijze heeft ver
zorgd, en onze vrienden R. Smit en G.
Schraag, die van de oprichting af lid van
onze vereniging waren.
Dit huldeblijk ging gepaard met diver
se cadeaux en het bondinsigne voor 25-
jarige trouw.
Hierna feliciteerde de geestelijke advi
seur, kap. Stam, de vereniging, en troon
de in een kort maar humoristisch speech-
je Pastoor Persoon op het spreekgestoel
te, die in een gloedvolle rede hulde
bracht aan de vereniging en er op wees
de Patroonheilige St. Dedit trouw als
voorbeeld te nemen, omdat deze Heilige,
door zijn harde en noeste arbeid, het
hoogste loon had gekregen. Zeereerw.
besloot met een zeer mooi gedicht uit
ons bondsblaadje.
De heer P. Smit sprak namens de
K.A.B. en de heer Bos namens de afde
ling De Cocksdorp.
De secretaris, de heer Jac. Schrama,
feliciteerde nog namens de vereniging
en liet dit voor vriend Schraag en Bar
horst vergezeld gaan van een kistje si
garen en de wederhelften met keurige
bloemen.
Hierna was het woord aan het Caba
retgezelschap, dat -ons bijna 3 uur lang
op keurige wijze heeft laten genieten.
De kennismaking met dit gezelschap
deed ons nog meer verlangen en her
haaldelijk moest dan ook het doek ge-
NIEUYVE AVONTUREN VAN PIMBA
Bombas doet veel zwaar werk
Maar zover is het nog lang niet. Een
olifant, die altijd in het wild heeft ge
leefd, is zomaar ineens niet tam. Ieder
een wil Pimba daar een handje bij hel
pen, maar daarvan is de olifant niet ge
diend. Zelfs van Pimba's vader moet hij
niets hebben. Met Pimba kan hij best
opschieten. Pimba verstaat de kunst met
hem te praten. Bombas, zo noemt Pimba
zijn nieuwe vriend, Bombas, kalm zijn.
Je moet me helpen. Kom mee. Dan gaan
ze samen naar de bosrand, waar de man
nen bezig zijn bomen te kappen. En ge
leid door Pimba sleept Bombas die zware
boomstammen precies waar het neger
jongetje ze hebben wil. Dat is wel naar
de zin van de mannen, die anders zelf de
stammen naar het dorp moeten slepen en
met z'n allen zorgen zij er voor, dat
Bombas iedere dag voldoend^ eten heeft.
En Pimba is in de wolken. Hij durft nog
niet goed met de olifant het bos in, want
denkt hij, misschien wil hij dan niet meer
terug. Nog een paar weken wachten,
maar dan.
haald worden. Zij toch hebben ons een
avond gebracht, die de lachspieren druk
in beweging heeft gezet.
Kapelaan Stam was dan ook de tolk
van ons allen toen hij dit gezelschap in
het echte West-Friese dialect dankte,
hetgeen de lachspieren nogmaals tot het
uiterste bracht.
Des anderen daags heeft een lid van
het feestcomité dit gezelschap het eiland
laten zien. Onze Westfriese vrienden
kwamen niet uitgekeken. Opgewekt en
in prima stemming vertrokken zij, en
gaven op het dek van onze trouwe
Dokter Wagemaker hun sluitingsnummer
van de avond „Met even tijd voor jolijt".
Onder dit gezelschap waren er velen, die
hun vakantieplannen nu op Texel richten.
En dit was dan het slotnummer van
de luisterrijke viering van de R.K. Ar
beidersbond „St. Deus - Dedit".
Zij nog vermeld, dat het zeer gezellige
bal-na verzorgd werd door een Helderse
band, onder leiding van de heer Baten
burg. R.
HERV. GEMEENTE DEN BURG
Zondag 16 juni doopdienst. Aangifte
a.s. vrijdag n.m. 8 uur in de consistorie
kamer.
Op de 3de grote Texelse lammeren-
markt werden maandag jl. 3100 lamme
ren aangevoerd. De prijzen liepen van
60 - 75. De hoogste markt, bedongen
door de heer De Haas van Oosterend, be
droeg 85,De handel was zeer stug
en ten aanzien van de transacties koes
terden onze veehouders trouwens geen al
te hoge verwachtingen, want de Leidse
markt was nu niet bepaald hoopwek-
kend: de prijzen lagen daar ongeveer ge
lijk aan die, welke ze tijdens de
tweede markt op Texel hadden betaald
en de kooplieden waren nu dus bijzonder
voorzichtig. Het gevolg was een zeer,
zeer stugge handel, maar toch raakten
nagenoeg alle hokken gemerkt. Ook dit
kan haast niet anders, want men moet
zijn produktie nu eenmaal tijdig afzetten,
vooral als de grasgroei maar zo zo is.
Wat „Leiden" aangaat: daar kopen de
scholen en kerkgenootschappen voorna
melijk tijdens de eerste twee markten en
de handel vreesde, dat er in de „bóeren-
handel" niet veel muziek zou zitten, dat
in die sector deze hoge prijzen niet ge
geven zouden worden. Dit houdt o.a. ver
band met de gestagneerde export op
Frankrijk en het feit, dat men de afge
lopen winter nogal met verliezen onder
het wolvee te kampen heeft gehad.
De aanvoer was vrij hoog, want op de
tweede markt waren er tweehonderd
minder. Ook dit is uiteraard een factor.
Door de aanhoudende droogte is men
bovendien geneigd zijn dieren vlot op te
luimen. Waren er een duizend lammeren
minder aangevoerd, dan zou dit de prijs
ongetwijfeld gunstig hebben beïnvloed.
Nu moest men genoegen nemen met
prijzen, die zeker 7-8 gulden lager wa
ren dan vorige week, toenook niet
iedere wolveehouder trouwens „zijn"
prijs kon bedingen.
De kooplieden verklaarden, dat het
uitblijven van regen een rol speelde als
mede, dat de wolveehouders aan de
overkant ook nogal wat dieren bezitten.
Die veehouders hadden, naar hun zeggen,
vorig jaar lammeren aangekocht voor
J 90,maar daar later slechts 80,
voor terug ontvangen en dat animeert
nu eenmaal niet, vooral niet, waar aan de
overkant het houden van wolvee meer
een bijkomstige zaak is, „een aardig
heidje", zoals een overkantse boer het
uitdrukte.
De derde lammerenmarkten van de
laatste tien jaar:
Jaar Aanvoer Prijs
1947 2983 20—30,—
1948 2500 27—34,—
1949 2700 30—37,—
1950 2500 38—47,—
1951 2500 55—67,—
1952 2100 60—75,—
1953 2900 43—53,—
1954 3000 47—62,—
1955 2200 62—75,—
1956 2330 78—93
1957 3100 65—80,—
ZAKENNIEUWS
FIRMA MOERBEEK IN NIEUW PAND
Eigenlijk is bovenstaand kopje niet
helemaal juist: de fa. Moerbeek, Park
straat, heeft slechts een deel van haar
bedrijf verplaatst: de dames- en meisjes-
confectieafdeling blijft namelijk in het
bestaande pand gevestigd. Het nieuwe
perceel is het domein voor vader en
zoon geworden. Zaterdagmiddag is het
geopend. Een moderne winkel, die al
direct onweerstaanbaar lokt wegens de
vakkundig ingerichte etalages, die met
een keur van goederen prijken. Daar
achter vinden wij dan de winkel, die op
vallend mooi is dank zij het vakmanschap
van de heer Han Bakker, timmerman, of
mogen wij hem tot schrijnwerker promo
veren?, te Den Hoorn, die zich te laatste
tijd al minder gaat toeleggen op het
timmeren van schapenkribben en al méér
aandacht gaat besteden aan het vervaar
digen van winkelbetimmering. Dat moet
hij trouwêns ook wel, want diverse ver
bouwende Texelaars hebben hem reeds
hun opdracht gegeven. En daarmede hun
vertrouwen geschonken. Wel, dit laatste
i? beslist geen waagstuk, want Bakker
verstaat zijn vak uitstekend. Het is jam
mer, dat hij nog zo klein behuisd is. Er
zit perspectief en (misschien?) ook brood
in, temeer omdat hij concurrerend werkt.
Maar dit verhaaltje heeft niet het
hout, doch de textiel tot onderwerp. Wel,
het éne wisten wij reeds: dat Moerbeek
bereid is U te kleden, maar ons was wer
kelijk niet bekend, dat deze firma zulk
een enorme keuze toont: er hingen in
twee van de vertrekken honderden cos-
tuums. Hoe dat allemaal op ons kleine
eiland kan draaien, is een tweede, maar
de firma Moerbeek durft dit blijkbaar
aan. Daarnaast beseft zij, dat je de toe
komstige bezitter van een nieuw costuum,
dat hem goed zit en tot heer maakt, in
de gelegenheid moet stellen zijn keus te
maken uit een enorme verscheidenheid.
Wij stellen nu eenmaal hoge eisen, wij
hebben nu eenmaal vaak het idee, dat je
beslist naar de overkant moet om te
kunnen slagen. Wel, dat is even beslist
niet (meer) nodig. Texel kan ook wat
dit betreft mee doen.
„Dit is de enige speciaalzaak voor
herenmode, herenconfectie en jongens-
confectie van Texel", aldus de heer Sok.
U kunt het met eigen ogen aanschouwen:
waar U de blik ook wendt, alles behoort
tot de garderobe van de heer der schep
ping: costuums, jassen, lange, kortere -
bekend onder de populaire naar Auto-
coat - jackets, overhemden, dassen, sokken
hoeden. Zo kunnen wij doorgaan. Van
top tot teen kan de firma Moerbeek U
kleden. Over de kwaliteit van de stoffen
gelieve de klant zelf te oordelen: er is
keus overigens voor iedere beurs.
Wij noemden reeds één uitvoerder.
Schilder D. Roeper heeft voor de moder
ne beschildering gezorgd. Jac. Bruijn,
Stenenplaats, voor het electra en de fa.
Moerbeek, „Het Woonhuis", Hogerstraat,
voor de stoffering.
De fa. Moerbeek bestaat volgend jaar
een halve eeuw. „Wij zijn mderdaad zeer
bescheiden begonnen", aldus mevr. de
wed. Moerbeek, „Mijn man was kleer
maker bij I. Monté. Hij was een uitste
kend vakman en had volop werk. Ons
eerste winkeltje stond in de Warmoes-
straat, waar thans de fam. A. Huizinga
woont. 46 jaar geleden kwamen wij in
de Parkstraat, waar zowel de meubel
afdeling als de confectieafdeling geves
tigd waren. Later zijn die gesplitst. De
damesconfectie enz. krijgt nu in het pand
wat meer ruimte, ook op de eerste ver
dieping, die speciaal voor de meisjes zal
worden ingericht".
ONDER DE POMP
Rentenaar, Oosterend
Radio, televisie, was
machines, centrifuges,
stofzuigers.
Kortom elk electrisch
apparaat kunnen wij U
leveren op gemakkelijke
betalingsvoorwaarden.
Wjj berekenen een zeer
billijk tarief. Geheim
houding verzekerd.
MARTIEN BAKKER
Rijwielhandel Zegel
Den Burg Tel. 150
Zondags gesloten
van half 12 tot half 6
TE KOOP
enige gebruikte
rugspuiten
Dros Smederij,
Tel. Eierland 229
Steeds vindt U de
LAATSTE MODESNUF|ES
De Bijenkorf toont U de modieus
jeugdig kledende collectie
Aller charmantste creaties van be
roemde ontwerpers, in de nieuwste
modestoffen uit binnen- en buiten
land.
U zult verrast zijn hoe elegant jeug
dig deze fraaie japonnen u kleden.
Modieuse modellen met wijde en
extra wijde rokken, of met de ver
laagde taillelijn, en de nieuwste hals
lijn a la Parisiènne.
De prijzen lachen U toe, maten 36
tot 46 34,75 - 29,75 - 24,75
Komt de Bjenxorf bezoeker, U zult
gemakkelijk een keuze maken uit
deze fraaie jOLLY JOY japonnen.
Het is maar een weet, dat de Bijenkort
U beter kleedt en dat U minder
besteedt.
DEN HELDER
Frans seit ök: „Een vrolijke gast
is niemand tot last!" En 't eet zo lekker
weg hè, in buurmans grasland.
VRAAGT
Rijwielartikelen met het Peerless merk
Het is Ie kwaliteit en ijzersterk
Verkrijgbaar bij meer dan 1000 Peerless rijwielhandelaren
in Nederland.
De Texelse Peerless handelaren zijn:
Den Burg: Bakelaar, De Koog: Kikkert.
Kievit, Vonk, Zegel. Oosterend: Rentenaar.
De Cocksdorp: Barends. Eierland: B. Dros.
De Waal: Keizer. Oudeschild: Witvliet.
Den Hoorn: Troost. HERKENBAAR AAN
DE LICHTBAK
Meer dan 1000 Peerless rijwielhandelaren in Nederland weten wat
service is.
Iedere maand een speciale aanbieding
FEUILLETON
door J. G. J. Bax
22. Jantje kwam met het geopende
trommeltje en hield het Gijs uitnodigend
voor. „Welke zou jij nemen, Jantje?"
Beiden keken turend in het trommeltje.
„Die Opa", wees Jantje aan. „Nee, die
met het gaatje". „Die is veel kleiner".
„Neem jij dan die grote maar, dan neem
ik het kransje". „Ja. Moe?" vroeg Jantje
eerst de toestemming van Moeder. „Toe
dan maar, en dan weer netjes wegzet
ten". „Ja, dan ga ik gelijk even kijken
of Vader d'r aankomt".
„Is er nog nieuws", vroeg vrouw Hoos.
Zij kwam maar weinig in het dorp en
was voor de nieuwtjes op Gijs aangewe
zen, een beste bron,want er ontging hem
niet veel. „Nee, niet veel, allenig heb ik
Rinus nog gesproken".
„Zo, had-ie nog wat bijzonders? Je
heb hem toch zeker gezegd, dat ik het
erg kinderachtig vind, dat hij nooit meer
aankomt, wij hebben hem toch niks ge
daan? En hij komt toch dikwijls genoeg
voorbij!" Nee, daar hebben we het niet
over gehad, maar je weet toch zelf wel,
waarom hij liever wegblijft?" „Ja", zei
vrouw Hoos zuchtend, „Marietje". „Ja,
net". „Heeft-ie het nog over haar gehad?"
„Ja".
„En wat hebben ze nou eigenlijk ge
had?" „Niks bijzonders volgens Rinus,
maar er schijnt toch iets gebeurt te zijn."
„Weet jij het van Jacob?" Verwonderd
keek Gijs de vrouw aan. „Natuurlijk,
iedereen weet het toch!" „En wat zei hij
ervan?" „Hij dee eerst of het hem niks
schelen kon, maar hij heeft later toch
gezeid, dat ie gek op der was".
Spijtig zei de vrouw: „Dat het toch zo
gelopen is. Ik dacht vast, dat zij ook veel
om hem geeft". „Dat doet ze ook, daar
ben ik zeker van, alleen wil ze het voor
der eigen niet weten". „Maar waarom
hebben ze het dan toch afgemaakt, Gijs.
Ze zal toch niet met Jacob meegaan als
ze niks om hem geeft, nee, laten we ons
maar geen illusies maken. Ik voor mij
geloof, dat het tussen hun nog best in
orde komt, Marie". „Laten we het hopen
Gijs, want zo kan het niet blijven; ik
voel dat er vandaag of morgen wat ge
beurt". „Kom", troostte Gijs, „zo'n vaart
zal het niet lopen, zegt Gerrit er nog wat
van?" „Nee, dat is het juist, die is mij te
stil, op een goeie dag barst de bom, ik
ken hem precies. Ik ben zo bang, dat als
ze nog langer met Jacob omgaat, 't wel
eens te laat kon zijn". „Heb jij dan de
laatste tijd nog met haar gepraat?"
„Jawel, Gijs, maar ze wil naar geen rede
luisteren, als ik er over begin wordt ze
kwaad". „Zal ik dan eens met haar pra
ten?" vroeg Gijs. „Ik ben er op slot van
zaken een vreemde en„Een vreem
de?" viel vrouw Hoos hem verwijtend
in de rede, „dat weet je wel beter!" Ja,
dat weet ik ook wel, maar ik bedoel
maar bij wijze van spreken, misschien
dat ze naar mijn wel luistert; ik kan
toch altijd goed met haar opschieten en
ze is toch altijd een beste meid geweest"
„Je kan het proberen, Gijs, maar het zal
wel moeite voor niks zijn". „De eerste
de beste keer als ze mijn spulletje weer
schoon komt maken, dat is de komende
week woensdag, zal ik het er met haar
over hebben. Baat het niet, schaadt het
niet".
„Waar zullen wij vanavond naar toe,
Marietje?" „Ik weet het niet, Jacob",
antwoordde deze lusteloos. „Zeg jij het
maar". Het was zaterdagavond, haar uit
gaansavond en zij hadden elkaar in de
nieuwe wijk ontmoet. Haar avond was
al bedorven, want toen zij zich aan het
kleden was, had Vader, die de laatste tijd
bijna niet tot haar had gesproken, ge
vraagd: „Waar ga je naar toe vanavond?
Ik waarschuw je, dat je niet met die
knul meegaat en dat je niet te laat
thuis komt! Half tien binnen, denk er
om". Zij had geen antwoord gegeven en
Moeder had haar toen zij wegging nog
toegevoegd: „Doe nu wat je Vader ge
zegd heeft, wat heb je aan ruzie. Je hebt
toch niet met Jacob afgesproken?" Ja,
dat had ze wel en Moeder mochthet
gerust weten, ze deed toch niks slechts!
„Ze moest het dan zelf maar weten, als
ze maar zorgde, dat ze op tijd thuis was.
Met een zorgelijk gezicht had Moeder
haar laten gaan. „Doe je blouse van
boven een beetje dicht", had zij haar tot
afscheid nog toegevoegd, alsof zij hier
mee alle moeilijkheden kon buiten
sluiten.
Zij wandelden in een van de weinige
lanen in het zogenaamde dorpspark,
waar het op zaterdagavond altijd erg stil
was en de dorpelingen nooit kwamen. De
jongelui zochten hun vertier in het dorp
of trokken met de bus naar de stad.
Langzaam liepen zij door de stille lanen,
dicht tegen elkaar aan. Jacobs arm rond
de schouders van Marietje. Zij waren 't
park reeds doorgewandeld en Jacob had
nog niets op Marietjes antwoord gezegd.
Hij stond stil, trok Marietje naar zich
toe en vroeg enkel maar „Marietje"?
Zwijgend bleef zij tegenover hem staan,
het gezicht naar hem opgeheven. Zij was
tot rust gekomen en had het onaange
name voorval thuis voor een ogenblik
vergeten. „Ja, Jacob?" Even keek hij
haar in de ogen
Zij weerde hem echter af en zei „Hoe
kun je dat nu vragen, als ik enigszins
kan, kom ik, dat weet je, maar Vader
wou het niet hebben". Zij liepen nu weer
door. „Ja Vader", zei Jacob geraakt,
„Wat kan die nou op mij tegen hebben:
als het nu omgekeerd was". „Hoe omge
keerd? Wat bedoel je daar mee?" Hun
stemming was ineens omgeslagen nu de
wederzijdse familie weer eens ter sprake
kwam. Altijd draaide het, vaak ongewild,
op dit voor beiden netelige onderwerp
uit. Het liefst hadden zij er over gezwe
gen, het was er echter eenmaal en het
was onvermijdbaar. Steeds weer wekte
het een zekere wrevel op, wel verzoen
den zij zich later altijd weer, maar het
bleef toch dreigend op de achtergrond
van al hun denken staan. Ook nu weer.
Zij begreep maar al te goed wat Jacob
met zijn opmerking bedoelde. Natuurlijk
dacht zij schamper, zijn vader had er
geen belang bij de dochter van een arme
visser in zijn familie te krijgen, maar
als Jacob soms dacht, dat Vader iets on
de centen van de rijke Vermeulen
of hoopte er beter van te zullen worden
had hij het toch mis. Tamelijk bits ginj
zij tegen Jacob voort: „Omgekeerd! J<
dacht toch niet, dat Vader er zo op ge
brand is". Schuins keek zij Jacob aan
die haar blik niet bemerkend, gering
schattend de schouders ophaalde. „Trouj
wen, dat is te zeggen, als het er tenminstT
ooit van komt". „Natuurlijk", nam JacoM
eindelijk het woord, „dat is toch eenjj
maal afgesproken!" „Ja, tussen onii
maar er zijn ook nog anderen die eeg
woordje meespreken. Voorlopig wil Vadt
al vast niet meer hebben dat ik omgar
met je heb".
Ongeduldig gooide Jacob zijn sigare
weg en trapte ze nijdig uit. „Wat doe
dat er toe. Als ik het bij mij thuis maa:
voor elkaar krijg, zal je vader wel bij
draaien". „O, dus wat er bij mij gebeurt
interesseert je niet en dat ik terwill
van jou doorlopend met Vader overhoo;
lig, doet er zeker ook niet toe, hè!"
„Natuurlijk", draaide Jacob bij, voelen
de dat hij te ver was gegaan. „Kom, ji
weet dat ik het niet zo kwaad bedoel"
Hij legde zijn arm om haar schouder wa
zij mokkend toeliet. Zo gingen zij zwij
gend verder, denkend aan eikaars moei
lijkheden thuis.
Zij waren nu voor de tweede maal aat
het einde van hun wandeling gekomen
gedempt klonk hier de muziek uit hei
„Plasbos".
(Wordt vervolgd)
